२२ आदीयमानस्यानुमन्त्रणम्

सू - आदीममानमनुमन्त्रयते,

पूषा, त्वे॒तश्च्यावयतु, प्रवि॒द्वान्, अनष्टपशुः, भुवनस्य, गोपाः । सत्वै तेभ्यः, परिददात् पितृभ्यः अग्निर्देवेभ्यः, सुवि॒दत्रे॑भ्यः । [[TODO: परिष्कार्यम्]]

इति कर्ता सम्भारान्पुरतः प्रस्थाप्य

अग्रेऽग्निमथसम्भारान् तिलान्, तण्डुलान्, चरुं, पलाशशाखां, हिरण्यशकलानि, आज्यं, पात्राणि, दर्भाश्मसिकताश्च, प्रस्थाप्य

इति विलोचनवचनम् । इदानीन्तनकाले कर्तैवाग्निंवहति । ग्रन्थेषुतु

अग्रेऽग्निं प्रस्थाप्य सम्भारांश्च

इत्युक्तम् । यथाचारं व्यवस्था ॥

कर्ता, मुक्तशिखः, अग्निं दक्षिणकरेकृत्वा, अपरावृत्यगच्छेत् । वाहकाः निवीतिनो भूत्वा शवं वहेयुः । ज्ञातयोऽन्ये बान्धवाः सुहृदो ब्राह्मणाश्च वाहका भवन्ति । ब्रह्मचारिणां स्वमातृपितृव्यतिरिक्तशवस्पर्शे दोषस्मरणात् ब्रह्मचारिणो न वहेयुः । मातामहपितामहादिविषये ब्रह्मचारिणः कर्तृत्वेशवस्पर्शे दोषाभावः ।

सू - तुरीयमध्वनो गत्वा निधाय दक्षिणतो लोष्टानवरुज्य, तेषु चरुं प्रतिष्ठाप्यैकवाससो दक्षिणान्केशपक्षानुद्ग्रथ्य सव्यान्प्रस्रस्य दक्षिणानूरूनाघ्नानाः सिग्भिरभिधून्वन्तः त्रिः प्रसव्यं परियन्ति, “अपनश्शोशुचदघम्” इति, ग्रामश्मशानयोरन्तरं, चतुर्धाकृत्वा तत्राद्यं चतुर्थांशं गत्वा, दक्षिणाशिरसं प्रेतं निधाय, “सर्वस्य, प्र॒ति॒शीवॅरी” इति प्रेतासनं कृत्वा, तस्य दक्षिणतो लोष्टेषु चरुं प्रतिष्ठाप्य सर्वे ज्ञातयः द्वेधाकेशान् विभज्य दक्षिणान्केशानाबध्य सव्यान् विस्रस्य दक्षिणानूरूनाघ्नानाः अधोवस्त्राण्यवधून्वन्तः प्रथमतः ज्ञातिषुकनिष्ठपूर्वं तथाकर्तृषुच कनिष्ठपूर्वं,

अपॅनः, शोशुचत्, अघं, अग्ने॑ शुशुध्या, रयिम् । अपॅनः, शोशुचत् अ॒घम् । [[TODO: परिष्कार्यम्]]

इति प्रेतं त्रिरप्रदक्षिणं परियन्ति ॥

(सू - सव्यानुद्ग्रथ्य दक्षिणान्प्रस्रस्य सव्यानुरूनाघ्नाना अनभिधून्वन्तस्त्रिः प्रतिपरियन्त्यपनश्शोशुचदघमिति)

सव्यान्केशानाबध्य दक्षिणान्विस्रस्य सव्यानूरूनाघ्नाना अनभिधून्वन्तः प्राचीनावीतिनएव

अपॅनः, शोशुचत् अ॒घं,

इतित्रिः प्रदक्षिणं कुर्युः ।

सू - मेक्षणेन लोष्टेषु चरोस्त्रिभागं त्रिः प्रयौति । अथ कर्ता शवस्य दक्षिणतः दक्षिणामुख आसीनो तिस्रःखर्षूः खात्वा तासु लोष्टखण्डान्निधाय तेषु तूष्णीं तिलोदकं निनीय मेक्षणेन चरोस्तृतीयं भागमादाय

पथिवासिभ्यः, भूतेभ्यः, एतं, बलिं ददामि

इति दक्षिणान्तं निक्षिपेत् । तूष्णीं उपरितिलोदकं निनीय मेक्षणेन तान्मिश्रयेत् ॥

सू - आदीयमानमनुमन्यते “पूषेमा आशा” इति । समनन्तरभागमादीयमानं,

पूषेमाः, आशाः, अनुवेद, सर्वाः, सोअ॒स्मान्, अभयतमेन, नेषत् । स्व॒स्ति॒दाः, अघृणिः, सर्ववीरः, अप्रॅयुच्छन्, पुरऍतु, प्रविद्वान् ॥ [[TODO: परिष्कार्यम्]]

इति । सू - तुरीयमध्वनो गत्वा निधाय पूर्ववत्कृत्वाऽऽदीयमानमनुमन्त्रयते :आयुर्विश्वायुर्" इति ।

तमिऴ्

அவகாஹ ஸ்னானம் செய்து, கரையை ஏறி புழுதி அளைந்து தெற்கு முகமாக ஒரு முழுக்கு ஸ்னானம் செய்து கரை ஏறி உட்கார வேண்டும். இவ்விதம் மூன்று தடவை செய்ய வேண்டும். ஞாதியல்லாதவர்கள் வாஹகர்களாக இருந்தால் அவர்கள் முதலில் ஸ்னானம் செய்து பிராம்மணர்களை ப்ரதக்ஷிணம் செய்து ப்ரணாமம் செய்து ஸபிண்டர்கள் அல்லாத ப்ரேதத்தை சுமந்ததிற்கான பிராயச்சித்தத்தை விதிக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொள்ள, அவர்களும் பகல் உபவாசம் இருக்கச் சொல்வார்கள். முடியாதவர்கள் விஷயத்தில் பசுவிற்கு கொஞ்சம் பில்லைக் கொடுத்து முதலில் நெய்யை ப்ராசனம் செய்து பிறகு போஜனம் செய்யுமாறு உபதேசிப்பார்கள். கர்த்தா பிராம்மணர்களைப் பிரதக்ஷிணம் செய்து ப்ராணாயாமம் செய்து இந்த பைத்ருமேதிக ஸம்ஸ்கார கர்மாவில் மந்த்ர லோபத்ரவ்ய லோபாதிகள் இருந்தாலும் சாஸ்திரப்படி நடந்ததாக அனுக்ரஹிக்க வேண்டும் என்று பிரார்த்திக்க வேண்டும். அவர்களும் அதை அப்படியே ஆகட்டும் என்று சொல்லுவார்கள். கர்த்தா ஸ்னானம் செய்து கழுத்துக்கு மேலாக க்ஷெளரம் செய்து அதற்கான ஸ்னானத்தையும் செய்ய வேண்டும்.

26 நக்ன ப்ரச்சாதனம்

திருமண் மட்டும் தரித்து ஒரு பில் பவித்ரத்தை போட்டுக் கொண்டு “நக்ன ப்ரச்சாதனம்" என்கிற ச்ராத்தத்தை ஆம

द्वितीयाध्वभागे पूर्ववदप्रदक्षिणप्रदक्षिणानिकृत्वा लोष्टेषु बलींश्चहृत्वा मेक्षणेन मिश्रीकृत्य आदीयमानमनुमन्यते ।

आयुः, वि॒श्वायुः, परि॑पासतित्वा, पूषत्वा॑, पातु, प्रपॅथे, पु॒रस्ता॑त् । यत्रासॅते, सुकृतॅः, यत्र॒ते य॒युः, तत्रत्वा, दे॒वः, सवि॒ता, दधातु ॥ [[TODO: परिष्कार्यम्]]

इति

पूर्ववत् अप्रदक्षिणप्रदक्षिणानिकृत्वा पथि बलींश्चहृत्वा मेक्षणेनमिश्रीकृत्य चरुस्थालीमवाग्बिलां भिन्द्यात् ॥

सू - अथास्य कपालानि सुसम्भिन्नानि सम्भिनत्ति, यथैषूदकं न तिष्ठेत् ॥ दक्षिणतः चरुपात्रं भिन्द्यात् ।

सू - तूष्णीञ्चतुर्थमादाय गत्वा जघनेन दहनदेशं निधायोदञ्चस्समुत्क्रामन्ति, एषा वैदेवमनुष्याणाँ शान्तादिक्तामेवैनाननूत्क्रामन्ति । इति विज्ञायते ॥ अत्र “तूष्णीं चतुर्थं” इति सूत्रस्य कपर्दि मतमनुसृत्य पितृमेघसारे प्रथम, द्वितीय, तृतीयभागेषु मौनमविवक्षितम् । चतुर्थभागेतु अवश्यं मौनमनुष्ठेयमिति नियमार्थं तूष्णीमितिविधिः । “अन्ताल्लोपोवृद्धिर्वा” इति न्यायेन “आयुर्विश्वायुर्” इति मन्त्रस्यावृत्तिः । इत्युक्तम् “आयुर्विश्वायुर्” इति आदीयमानमनुमन्त्रयते ॥ ततोवाहकाः प्रेतं श्मशानं नीत्वा दहनदेशस्य पश्चाद्भागे निधाय कर्त्रा सहोदीचीं दिशं गच्छेयुः ।

ए॒षावै, देव मनुष्याणां, शान्ता दिक्, तामे॒वैना॑न्, अनूत्क्रॉमन्ति ॥ [[TODO: परिष्कार्यम्]]

इति

तमिऴ्

ரூபமாகவோ, ஹிரண்ய ரூபமாகவோ செய்ய வேண்டும். அதற்கு முக்கியமாக வேஷ்டி, வெங்கலப் பானை, உதக பாத்திரம், அரிசி, தக்ஷிணை, தீபம் இவைகளை முக்கியமாகக் கொண்டு, “தத்தம்” செய்து பிராம்மணனிடம் ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். உபவீதம் செய்து கொண்டு அந்த கிராம ஆசாரப்படி வேப்பிலையைக் கடித்துத் துப்பிவிட வேண்டும். கோமயம், வெண் கடுகு இவைகளால் பூசப்பட்ட கிருஹத்தைப் பிரவேசிக்க வேண்டும். பிரவேசிக்கும்போது அருகம்பில், பவழம், அக்ஷதை, எள், பாராங்கல், காளை இவைகளைப் பார்க்கச் சொல்கிறது. தேசாசாரப்படி செய்யவும் (சில இடங்களில் இவைகளை சாந்தி ஹோமம், ஆநந்த ஹோமம் முடித்து, கிருஹத்தைப் ப்ரவேசிக்கும்போது பார்க்கச் செய்கின்றனர்). “ஸ்வஸ்தி வோஸ்து கிருஹாணாம் சேஷே சிவம்சாஸ்து” என்று வீடுகளில் அருகம்பில், அக்ஷதை, ஜலம் இவைகளைக் கலந்து தெளிக்க வேண்டும்.