२२ आदीयमानस्यानुमन्त्रणम्

सू-आदीममान मनुमन्त्रयते, पूषा, त्वे॒तच्यवयतु, प्रवि॒द्वान्, அ-ப்பு:, g-4, 41: Raiஈ, புறன்:, 1

38

दहनदिन कृत्यं

अग्निर्देवेभ्यः, सुवि॒दत्रे॑भ्यः । इति कर्ता सम्भारान्पुरतः प्रस्थाप्य ‘‘अग्रेऽग्निमथ सम्भारान् तिलान्, तण्डुलान्, चरुं, पलाशशाखां, हिरण्य शकलानि, आज्यं, पात्राणि, दर्भादमसिकताश्च, प्रस्थाप्य’ इति विलोचनवचनम्। इदानीन्तन काले कर्तैवाग्निंवहति । ग्रन्थेषुतु “अग्रेऽग्निं प्रस्थाप्य सम्भारांश्च" इत्युक्तम् | यथाचारं व्यवस्था ।

कर्ता, मुक्तशिखः, अग्निं दक्षिणकरेकृत्वा अपरावृत्यगच्छेत् । वाहका: निवीतिनो भूत्वा शवं वहेयुः । ज्ञातयोऽन्ये बान्धवाः सुहृदो ब्राह्मणाश्च वाहका भवन्ति । ब्रह्मचारिणां स्वमातृ पितृ व्यतिरिक्त शवस्पर्शे दोषस्मरणात् ब्रह्मचारिणो न वहेयुः । मातामहपितामहादिविषये ब्रह्मचारिण: कर्तृत्वेशवस्पर्शे दोषाभावः। "

चरुं सू - तुरीय मध्वनो गत्वा निधाय दक्षिणतो लोष्टानवरुज्य, प्रतिष्ठाप्यैकवाससो दक्षिणान्केशपक्षानुद्द्र्थ्य सिग्भिरभिधून्वन्तः सव्यान्प्रस्रस्य दक्षिणानूरूनाघ्नाना: प्रसव्यं चतुर्धाकृत्वा परियन्ति, अपनश्शोशुचदघमिति, ग्रामश्मशानयोरन्तरं, तत्राद्यं चतुर्थांशं गत्वा, दक्षिणा शिरसं प्रेतं निधाय, ‘‘सर्वंस्य, प्रतिशीवॅरी’’ इति प्रेतासनं कृत्वा, तस्य दक्षिणतो लोष्टेषु चरुं प्रतिष्ठाप्य सर्वे ज्ञातयः

त्रिः

39

अपरप्रयोगः

द्वेधाकेशान् विभज्य दक्षिणान्केशानाबध्य सव्यान् विस्रस्य दक्षिणानूरू नाघ्नानाः अधोवस्त्राण्यवधून्वन्तः प्रथमतः ज्ञातिषुकनिष्ठपूर्वं तथाकर्तृषुच कनिष्ठपूर्वं, अपॅन:, शोशॅचत्, अघं, अग्ने॑ शुशुध्या, रयिम् । अपॅनः, शोशॅचत् अ॒घम्। इति प्रेतं त्रिरप्रदक्षिणं परियन्ति || >

(सू सव्यानुद्रथ्य दक्षिणान्प्रस्रस्य सव्यानुरूनाघ्नाना अनभिधून्वन्तस्त्रिः प्रतिपरियन्त्यपनश्शोशुचदघमिति)

सव्यान्केशानाबध्य दक्षिणान्विस्रस्य सव्यानूरूनाघ्नाना अनभिधून्वन्तः प्राचीनावीतिनएव अपॅनः, शोशॅचत् अघं, इतित्रिः प्रदक्षिणं कुर्युः ।

( सू - मेक्षणेन लोष्टेषु चरोस्त्रिभागं त्रिः प्रयौति । अथ कर्ता शवस्य दक्षिणतः दक्षिणामुख आसीनो तिस्रःखषूः खात्वा तासु लोष्टखण्डान्निधाय तेषु तूष्णीं तिलोदकं निनीय मेक्षणेन चरोस्तृतीयं भाग मादाय “पथि वासिभ्यः, भूतेभ्यः, एतं, बलिं ददामि" इति दक्षिणान्तं निक्षिपेत्। तूष्णीं उपरितिलोदकं निनीय मेक्षणेन तान्मिश्रयेत् ।।

सू - आदीयमान मनुमन्यते पूषेमा आशा इति । समनन्तर भाग मादीयमानं, पूषेमाः, आशः, अनुवेद, सर्वा॑ः, सोअ॒स्मान्,

அவகாஹ ஸ்னானம் செய்து, கரையை ஏறி புழுதி அளைந்து தெற்கு முகமாக ஒரு முழுக்கு ஸ்னானம் செய்து கரை ஏறி உட்கார வேண்டும். இவ்விதம் மூன்று தடவை செய்ய வேண்டும். ஞாதியல்லாதவர்கள் வாஹகர்களாக இருந்தால் அவர்கள் முதலில் ஸ்னானம் செய்து பிராம்மணர்களை ப்ரதக்ஷிணம் செய்து ப்ரணாமம் செய்து ஸபிண்டர்கள் அல்லாத ப்ரேதத்தை சுமந்ததிற்கான பிராயச்சித்தத்தை விதிக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொள்ள, அவர்களும் பகல் உபவாசம் இருக்கச் சொல்வார்கள். முடியாதவர்கள் விஷயத்தில் பசுவிற்கு கொஞ்சம் பில்லைக் கொடுத்து முதலில் நெய்யை ப்ராசனம் செய்து பிறகு போஜனம் செய்யுமாறு உபதேசிப்பார்கள். கர்த்தா பிராம்மணர்களைப் பிரதக்ஷிணம் செய்து ப்ராணாயாமம் செய்து இந்த பைத்ருமேதிக ஸம்ஸ்கார கர்மாவில் மந்த்ர லோபத்ரவ்ய லோபாதிகள் இருந்தாலும் சாஸ்திரப்படி நடந்ததாக அனுக்ரஹிக்க வேண்டும் என்று பிரார்த்திக்க வேண்டும். அவர்களும் அதை அப்படியே ஆகட்டும் என்று சொல்லுவார்கள். கர்த்தா ஸ்னானம் செய்து கழுத்துக்கு மேலாக க்ஷெளரம் செய்து அதற்கான ஸ்னானத்தையும் செய்ய வேண்டும்.

26 நக்ன ப்ரச்சாதனம்

திருமண் மட்டும் தரித்து ஒரு பில் பவித்ரத்தை போட்டுக் கொண்டு “நக்ன ப்ரச்சாதனம்" என்கிற ச்ராத்தத்தை ஆம

40

दहनदिन कृत्यं

41

अभॆयतमेन, नेषत्। स्व॒स्ति॒दाः, अघृणिः, सर्वैवीरः, अप्रॅयुच्छन्, पुरऍतु, प्रविद्वान् ॥ इति । सू तुरीय मध्वनो गत्वा निधाय पूर्ववत्कृत्वाऽऽदीयमानमनुमन्त्रयते आयुर्विश्वायुरिति ।

द्वितीयाध्वभागे पूर्ववदप्र दक्षिण प्रदक्षिणानिकृत्वा लोष्टेषु बलींश्चहृत्वा मेक्षणेन मिश्रीकृत्य आदीयमान मनुमन्यते ।

आयुँः, वि॒श्वायुँः, परि॑पासतित्वा, पूषत्वा॑, पातु, प्रपॅथे, पु॒रस्ता॑त् । यत्रासॅते, सुकृतॅ:, यत्र॒ते य॒युः, तत्रॆत्वा, दे॒वः, सवि॒ता, धातु ॥ इति

पूर्ववत् अप्रदक्षिण प्रदक्षिणानिकृत्वा पथि बलींश्चहृत्वा मेक्षणेनमिश्रीकृत्य चरुस्थाली मवाग्विलां भिन्द्यात् ॥

सूअथास्य कपालानि सुसम्भिन्नानि सम्भिनत्ति, यथैषूदकं न तिष्ठेत् ॥ दक्षिणतः चरुपात्रं भिन्द्यात्।

तूष्णीञ्चतुर्थमादाय गत्वा गत्वा सू निधायोदञ्चस्समुत्क्रामन्ति, जघनेन दहन देशं शान्तादिएषा वैदेवमनुष्याणा क्तामेवैनाननूत्क्रामन्ति। इति विज्ञायते ॥ अत्र “तूष्णीं चतुर्थं” इति सूत्रस्य कपर्दि मत मनुसृत्य पितृमेघ सारे प्रथम, द्वितीय, तृतीय

अपरप्रयोगः

भागेषु मौन मविवक्षितम्। चतुर्थ भागेतु अवश्यं मौन मनुष्ठेयमिति नियमार्थं तूष्णीमितिबिधिः। ‘‘अन्ताल्लोपोवृद्धिर्वा’ इति न्यायेन आयुर्विश्वायुरिति मन्त्रस्यावृत्तिः। इत्युक्तम् आयुर्विश्वायुरिति आदीयमानमनुमन्त्रयते ॥ ततोवाहका: प्रेतं श्मशानं नीत्वा दहन देशस्य पश्चाद्भागे निधाय कर्त्रा सहोदीचीं दिशं गच्छेयुः। ए॒षावै, देव मनुष्याणां, शान्ता दिक्, तामे॒वैना॑न्, अनूत्क्रॉमन्ति ॥ इति

ரூபமாகவோ, ஹிரண்ய ரூபமாகவோ செய்ய வேண்டும். அதற்கு முக்கியமாக வேஷ்டி, வெங்கலப் பானை, உதக பாத்திரம், அரிசி, தக்ஷிணை, தீபம் இவைகளை முக்கியமாகக் கொண்டு, “தத்தம்” செய்து பிராம்மணனிடம் ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். உபவீதம் செய்து கொண்டு அந்த கிராம ஆசாரப்படி வேப்பிலையைக் கடித்துத் துப்பிவிட வேண்டும். கோமயம், வெண் கடுகு இவைகளால் பூசப்பட்ட கிருஹத்தைப் பிரவேசிக்க வேண்டும். பிரவேசிக்கும்போது அருகம்பில், பவழம், அக்ஷதை, எள், பாராங்கல், காளை இவைகளைப் பார்க்கச் சொல்கிறது. தேசாசாரப்படி செய்யவும் (சில இடங்களில் இவைகளை சாந்தி ஹோமம், ஆநந்த ஹோமம் முடித்து, கிருஹத்தைப் ப்ரவேசிக்கும்போது பார்க்கச் செய்கின்றனர்). “ஸ்வஸ்தி வோஸ்து கிருஹாணாம் சேஷே சிவம்சாஸ்து” என்று வீடுகளில் அருகம்பில், அக்ஷதை, ஜலம் இவைகளைக் கலந்து தெளிக்க வேண்டும்.