हृ {सम्प्रविहृ} हृ (हृञ् हरणे)। ‘ततो दिशः संप्रविहृत्य पार्थः।’ (भा० वन० २६९।१)। संप्रविहृत्य=विहृत्य। अथवोपसर्गद्वितयेनातिरिक्तेनातिरिक्तोर्थः प्रकर्षो गम्यते।