०३७

अध्यायः 37
महावीर सम्भरणाभ्यादान मन्त्राः। अभ्र्यादि रौहिणान्तो अध्यायः

37.1
देवस्य त्वा सवितुः प्रसवे ऽश्विनोर् बाहुभ्यां पूष्णो हस्ताभ्याम् ।
आ ददे नारिर् असि ॥

37.2
युञ्जते मन ऽ उत युञ्जते धियो विप्रा विप्रस्य बृहतो विपश्चितः ।
वि होत्रा दधे वयुनाविद् एक ऽ इन् मही देवस्य सवितुः परिष्टुतिः स्वाहा ॥

37.3
देवी द्यावापृथिवी मखस्य वाम् अद्य शिरो राध्यासं देवयजने पृथिव्याः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.4
देव्यो वम्र्यो भूतस्य प्रथमजा मखस्य वो ऽद्य शिरो राध्यासं देवयजने पृथिव्याः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.5
इयत्य् अग्रे ऽ आसीन् मखस्य ते ऽद्य शिरो राध्यासं देवयजने पृथिव्याः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.6
इन्द्रस्यौज स्थ मखस्य वो ऽद्य शिरो राध्यासं देवयजने पृथिव्याः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.7
प्रैतु ब्रह्मणस् पतिः प्र देव्य् एतु सूनृता ।
अच्छा वीरं नर्यं पङ्क्तिराधसं देवा यज्ञं नयन्तु नः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.8
मखस्य शिरो ऽसि ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ।
मखस्य शिरो ऽसि ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ।
मखस्य शिरो ऽसि ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.9
अश्वस्य त्वा वृष्णः शक्ना धूपयामि देवयजने पृथिव्याः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ।
अश्वस्य त्वा वृष्णः शक्ना धूपयामि देवयजने पृथिव्याः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ।
अश्वस्य त्वा वृष्णः शक्ना धूपयामि देवयजने पृथिव्याः ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.10
ऋजवे त्वा ।
साधवे त्वा ।
सुक्षित्यै त्वा ।
मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे मखाय त्वा मखस्य त्वा शीर्ष्णे ॥

37.11
यमाय त्वा ।
मखाय त्वा ।
सूर्यस्य त्वा तपसे ।
देवस् त्वा सविता मध्वानक्तु ।
पृथिव्याः सम्̐स्पृशस् पाहि ।
अर्चिर् असि शोचिर् असि तपो ऽसि ॥

37.12
अनाधृष्टा पुरस्ताद् अग्नेर् आधिपत्य ऽ आयुर् मे दाः ।
पुत्रवती दक्षिणत ऽ इन्द्रस्याधिपत्ये प्रजां मे दाः ।
सुषदा पश्चाद् देवस्य सवितुर् आधिपत्ये चक्षुर् मे दाः ।
आस्रुतिर् उत्तरतो धातुर् आधिपत्ये रायस्पोषं मे दाः ।
विधृतिर् उपरिष्टाद् बृहस्पतेर् आधिपत्ये ऽ ओजो मे दाः ।
विश्वाभ्यो मा नाष्ट्राभ्यस् पाहि ।
मनोर् अश्वासि ॥

37.13
स्वाहा मरुद्भिः परि श्रीयस्व ।
दिवः सम्̐स्पृशस् पाहि ।
मधु मधु मधु ॥

37.14
गर्भो देवानां पिता मतीनां पतिः प्रजानाम् ।
सं देवो देवेन सवित्रा गत सम्̐ सूर्येण रोचते ॥

37.15
सम् अग्निर् अग्निना गत सं दैवेन सवित्रा सम्̐ सूर्येणारोचिष्ट ।
स्वाहा सम् अग्निस् तपसा गत सं दैव्येन सवित्रा सम्̐ सूर्येणारूरुचत ॥

37.16
धर्ता दिवो वि भाति तपसस् पृथिव्यां धर्ता देवो देवानाम् अमर्त्यस् तपोजाः ।
वाचम् अस्मे नि यच्छ देवायुवम् ॥

37.17
अपश्यं गोपाम् अनिपद्यमानम् आ च परा च पथिभिश् चरन्तम् ।
स सध्रीचीः स विषूचीर् वसान ऽ आ वरीवर्त्ति भुवनेष्व् अन्तः ॥

37.18
विश्वासां भुवां पते विश्वस्य मनसस् पते विश्वस्य वचसस् पते सर्वस्य वचसस् पते ।
देवश्रुत् त्वं देव घर्म देवो देवान् पाहि ।
अत्र प्रावीर् अनु वां देववीतये ।
मधु माध्वीभ्यां मधु माधूचीभ्याम् ॥

37.19
हृदे त्वा मनसे त्वा दिवे त्वा सूर्याय त्वा ।
ऊर्ध्वो ऽ अध्वरं दिवि देवेषु धेहि ॥

37.20
पिता नो ऽसि पिता नो बोधि नमस् ते ऽ अस्तु मा मा हिम्̐सीः ।
त्वष्टृमन्तस् त्वा सपेम पुत्रान् पशून् मयि धेहि प्रजाम् अस्मासु धेह्य् अरिष्टाहम्̐ सहपत्या भूयासम् ॥

37.21
अहः केतुना जुषताम्̐ सुज्योतिर् ज्योतिषा स्वाहा ।
रात्रिः केतुना जुषताम्̐ सुज्योतिर् ज्योतिषा स्वाहा ॥