मूलम् - १।०
श्रीः
श्रियै नमः
श्रीमते लक्ष्मीनृसिंहपरब्रह्मणे नमः
इन्द उबनिषत्, शुक्लयजुर्वेदत्तैच् चेर्न्द वाजसनेयसम्हिदाबागत्तिल् काणप्पडुगिऩ्ऱदु। वेदङ्गळिल् कर्मगाण्डम् ऎऩ्ऱुम् प्रह्मगाण्डम् ऎऩ्ऱुम् इरण्डु पागङ्गळुण्डु। स्वर्गम् मुदलिय पलत्तै उत्तेशिप्पवर्गळ् सिऱ्सिल कर्मङ्गळैच् चॆय्दाल् तम् तम्माल् उत्तेशिक्कप्पट्टुळ्ळ पलत्तैप् पॆऱुवार्गळॆऩ्ऱु सॊल्लुम् वेदबागङ्गळ् कर्मगाण्डम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुम्; स्वर्गम् पोऩ्ऱवैगळै अल्बङ्गळॆऩ्ऱु अनादरित्तु, अवैगळैक् काट्टिलुम् मिगप् पॆरियदागवुम् शास्वदमागवुम् उळ्ळ मोक्षबलत्तै उत्तेशिप्पवर्गळ् ऎव्विदमाऩ ज्ञानत्तैप् पॆऱवेण्डुम् ऎऩ्ऱुम्, अवर्गळ् इन्द लोगत्तिल् इरुक्कुम्बॊऴुदु ऎव्वाऱु नडक्क वेण्डुमॆऩ्ऱुम्, अवर्गळाल् अडैयप्पडुम् मोक्षमॆऩ्ऩुम् पलम् ऎप्पडिप्पट्टदॆऩ्ऱुम्, इव्वाऱु तत्त्व-हिद-पुरुषार्त्तङ्गळै विवरिक्कुम् वेदबागङ्गळ् प्रह्मगाण्डम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुम्। कर्मगाण्डत्तै सम्हिदैयॆऩ्ऱुम् प्रह्मगाण्डत्तै उबनिषत्तॆऩ्ऱुम् सॊल्वार्गळ्। अप्पडियाऩाल्, इन्द ‘ईशावास्यम्’ एऩ् सम्हिदैयिल् पडिक्कप् पट्टिरुक्किऩ्ऱदु? तत्त्वम् मुदलियवऱ्ऱै इदु विवरिक्किऱबडियाल्, इदु प्रह्मगाण्डत्तिलऩ्ऱो पडिक्कप्पट्टिरुक्क वेण्डुम्? ऎऩ्ऱु ऒरु शङ्गै तोऩ्ऱलाम्। इदऱ्कु समादानम् - (१) कल्बसूत्रगर्त्तावागिऱ कात्यायनमहर्षि, इन्द मन्द्रङ्गळैच् चिल कर्मङ्गळिल् पडिक्कप्पडवेण्डियवैयाग उरैत्तिरुक्किऱार्। इदैप् पार्क्कुम्बॊऴुदु, इवै कर्मगाण्डत्तिल् पडिक्कप्पट्टिरुप्पदु उसिदमे ऎऩ्बदु विळङ्गुम्। (२) इन्द मन्द्रङ्गळिल् मुक्यमाऩ सिल मन्द्रङ्गळ्, शुक्लयजुर्वेदत्तिऩ् प्रह्मगाण्डमागिऱ ‘प्रुहदारण्यगम्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुम् उबनिषत्तिलुम् काणप्पडुगिऩ्ऱऩ। इप्पडि अवै अव्विडत्तिल् काणप्पडुवदु, ‘इदु उण्मैयाग उबनिषत् पागत्तैच् चेर्न्ददे’ ऎऩ्बदै विळक्कुगिऩ्ऱदु। ऎव्विडत्तिल् पडिक्कप्पट्टिरुन्दबोदिलुम्, ज्ञानत्तै वॆळियिडुम् पागङ्गळ् उबनिषत्तुक्कळे आगुम् ऎऩ्बदे तिण्णम्। (३) तविरवुम्, ऒरुवऩ् सरियाऩ तत्त्वज्ञानत्तैप् पॆऱ्ऱुविट्टालुम्, अवऩ्, इन्द लोगत्तिल् इरुक्कुम् वरैयिल् तऩ्ऩुडैय अदिगारत्तुक्कुत् तगुन्द कर्मङ्गळैच् चॆय्दु कॊण्डे वर्त्तित्तु वरवेण्डुमॆऩ्ऱुम्, तऩक्कु ज्ञानम् किडैत्तु विट्टबडियाल् कर्मङ्गळॆल्लावऱ्ऱैयुम् अदु कारणमाग विट्टुविडक् कूडादु ऎऩ्ऱुम् शास्त्रङ्गळ् उबदेशिक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्बदै नाम् इन्द उबनिषत्तिलेये अऱियप्पोगिऩ्ऱोम्। अप्पडि ज्ञानत्तिऱ्कुक् कर्मङ्गळ् उबगारत्तैच् चॆय्दुगॊण्डु अदऱ्कु अङ्गङ्गळाग इरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऩुम् इन्द सम्बन्दत्तै इप्पडिक् कलन्दु पडिक्कप्पट्टिरुप्पदु कुऱिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऩुम् ऒरु समादानम् सॊल्लक् कूडुम्।
इन्द उबनिषत् पदिऩॆट्टु मन्द्रङ्गळ् अडङ्गियदु। अवैगळुळ् मुदल् ऎट्टु, ‘परप्रह्मत्तैक् काट्टिलुम् वेऱुबट्टऩवागवुम्, अन्दप् परप्रह्मत्ताल् ऎव्विडत्तिलुम् व्याबिक्कप्पट्टवैयागवुम्, जीवऩ्गळॆऩ्ऱुम् असेदनङ्गळॆऩ्ऱुम् इरण्डु तत्त्वङ्गळ् उण्डु; इन्द इरण्डु तत्त्वङ्गळुळ् जीवऩ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुम् तत्त्वङ्गळ् अऱिवुळ्ळवैयादलाल्, अवै तमदु श्रेयस्सै उत्तेशित्तुच् चॆय्यवेण्डिय उबायङ्गळुळ् कर्मयोगम् ज्ञानयोगम् ऎऩ्बवै मुदल् मुदलिल् सॆय्यप्पडवेण्डियवै’ ऎऩ्बदै विळक्कुगिऩ्ऱऩ। अडुत्तु वरुम् ऎट्टु मन्द्रङ्गळ् अप्पडिप्पट्ट कर्मयोग-ज्ञानयोगङ्गळाल् मनस्सुक्कुत् तॆळिवैप् पॆऱ्ऱ पिऱगु, अन्दच् चेदनर्गळाल् परमात्माविडम् सॆय्यप्पडवेण्डुवदाऩ पक्तियोगत्तैप् पऱ्ऱिप् पेसुगिऩ्ऱऩ। कडैसि इरण्डु मन्द्रङ्गळ्, अन्दच् चेदनर्गळुडैय स्वरूबत्तै विळक्कि, अवर्गळाल् मुडिविल् अडैयप्पडवेण्डिय पुरुषार्त्तत्तैप् पऱ्ऱिप् पेसुगिऩ्ऱऩ। आऩाल् सिलर्, ‘इन्द इरण्डु मन्द्रङ्गळुम् पक्तियोक्त्तिऱ्कु अशक्तर्गळागवो अनर्हर्गळागवो इरुक्कुमवर्गळ्, अन्दप् पक्तियोगत्तिऱ्कुप् पदिलागप् पगवाऩिडत्तिल् शरणागदियैच् चॆय्दु अदऩाल् मोक्षत्तै अडैयलाम् ऎऩ्बदै विळक्कुगिऩ्ऱऩ’ ऎऩ्ऱु वेऱॊरु निर्वाहत्तैच् चॆय्वार्गळ्। इन्द मन्द्रङ्गळॆल्लाम्, ऒरु कुरु, तऩदु शिष्यऩैक् कुऱित्तुच् चॆय्युम् उबदेशम्बोल् सॊल्लप्पॆऱ्ऱिरुक्किऩ्ऱऩ।
मूलम् - १।१
श्रीमते लक्ष्मीनृसिंहपरब्रह्मणे नमः
॥ ईशावास्योपनिषत् ॥
हरिः ओम् ॥
ईशा वास्यमिदं सर्वं यत्किञ्च जगत्यां जगत् ।
तेन त्यक्तेन भुञ्जीथा मा गृधः कस्य स्विद्धनम् ॥ १ ॥
मुदल् मन्द्रत्तिऱ् सॊल्लप्पडुम् विषयमावदु - ‘सगल जगत्तिऱ्कुम् ईश्वरऩायुळ्ळ परमात्मा ऒरुवऩ् उण्डु। अन्दप् परमात्मा जगत्तिलुळ्ळ अऱिवुडैय जीवऩ्गळ् अऱिवऱ्ऱ असेदनवस्तुक्कळ् ऎल्लावऱ्ऱिलुम् उळ्ळिलुम् पुऱत्तिलुम् व्याबित्तु निऩ्ऱुगॊण्डु, अप्पडि निऱ्पदाल् अवैगळुक्कु इरुप्पैक् कॊडुत्तुम् अवैगळै नियमित्तुक्कॊण्डुम् वरुगिऱाऩ्। अऱिवुडैय जीवऩ्गळॆल्लारुम् इन्द ज्ञानत्तैप् पॆऱ्ऱु, अन्द ज्ञानत्तिऱ्कु ऒत्त नऩ्ऩडत्तैयै उडैयवर्गळाग वर्त्तित्तु वरुदल् वेण्डुम्’ ऎऩ्बदे।
(पदवुरै) जगत्याम् - जगत्तिल् (इन्द लोगङ्गळॆल्लावऱ्ऱिलुम्), यत्किञ्च जगत् - ऎदु ऎदु माऱुदलै अडैन्दुगॊण्डिरुक्किऩ्ऱदो, (तत्) इदं सर्वम् - अन्द इन्द वस्तुक्कळॆल्लाम् (ईश्वरऩैत् तविर्त्त मऱ्ऱै वस्तुक्कळॆल्लाम्), ईशा - ईश्वरऩाले (सर्वनियन्दावागिऱ पुरुषऩाले), वास्यम् - वसिक्कत् तगुन्ददु (व्याबिक्कप्पट्टदायिरुक्किऩ्ऱदु)। तेन त्यक्तेन - अन्द जगत्तै विट्टवऩाग, भुञ्जीथाः - अनुबवित्तु वा। कस्य स्विद्धनम् - ऒरुवऩुडैय तनत्तैयुम्, मा गृधः - आसैप्पडादे।
तेहमे आत्मावॆऩ्ऱुम् ताऩ् स्वदन्द्रऩॆऩ्ऱुम् इम्मादिरियाऩ प्रमत्तैच् चॆय्दुगॊण्डिरुक्कुम् शिष्यऩुक्कु, अन्द प्रमम् निव्रुत्तियागुम् पॊरुट्टु, इन्द प्रबञ्जत्तिल् तॆऩ्बडुम् सेदनासेदनवस्तुक्कळॆल्लाम् परमात्माविऩ् सङ्गल्बत्तिऱ्कु अदीनमाऩ स्वरूबम् स्तिदि प्रव्रुत्ति इवैगळै उडैयवैगळॆऩ्ऱु कुरु उबदेशिक्किऱार्। श्रेयस्सैप् पॆऱवेण्डुमॆऩ्ऱु विरुम्बुमवऩ् ऎप्पडि नडन्दु वरवेण्डियदु ऎऩ्बदैयुम्, परमात्मावैत् तविर्त्त मऱ्ऱै वस्तुक्कळिल् वैराक्यत्तुडऩ् तेहदारणत्तिऱ्कु वेण्डुमळवु आहारम् मुदलियवैगळैच् चॆय्दु वर्त्तित्तल् वेण्डुमॆऩ्ऱु उबदेशिक्किऱार्।
जगत् - इन्दप् पदम् गम् (पो) ऎऩ्ऩुम् तादुविलिरुन्दु वन्ददॆऩ्ऱुम्, आगैयाल् अदऱ्कुप् ‘पोय्क्कॊण्डिरुक्किऱ’ (अदावदु माऱुदलै अडैन्दुगॊण्डिरुक्किऱ) ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डुमॆऩ्ऱुम् आसार्यर्गळ् निर्वहित्तिरुक्किऱार्गळ्। असेदनवस्तुक्कळॆल्लाम्, तङ्गळै अनुबविक्कुम् जीवऩ्गळिऩ् कर्मङ्गळुक्कु अनुगुणमाग स्वरूबत्तिल् माऱुदल् अडैन्दुगॊण्डे इरुक्किऩ्ऱऩवॆऩ्ऱुम्, सेदनवस्तुक्कळागिऱ जीवऩ्गळॆल्लाम् तङ्गळ् तङ्गळ् कर्मङ्गळुक्कु अऩुगुणमाग ज्ञानत्तिल् माऱुदल् अडैन्दु कॊण्डिरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱुम् शास्त्रङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। इप्पडि इवै इरण्डुम् माऱुदलै अडैयुम् वस्तुक्कळागैयाल्, इवैगळ्, जगत् (अन्यथात्वं गच्छत्) ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडक्कूडुम्।
ईशा - ईश्वरऩाले (अदावदु सर्वनियन्दावाले)। ईट् ऎऩ्ऩुम् शप्तत्तिऩ् मूऩ्ऱावदु वेऱ्ऱुमै एगवसऩम् इदु। जीवऩ् ईशिदव्यऩ् (नियमिक्कत् तगुन्दवऩ्); परमात्मा ईशऩ् (नियमिक्किऱवऩ्) ऎऩ्ऱु श्रुदिगळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। ‘द्वावजौ ईशनीशौ’ (परमात्मावुम् जीवात्मावुमागिऱ इवरिरुवरुम् पिऱप्पऱ्ऱवर्गळ्; ऒरुवर् ईशऩ्, मऱ्ऱॊरुवर् अनीशऩ्)।
तेन त्यक्तेन (त्यक्तेन तेनोपलक्षितः) - विडप्पट्टिरुक्किऱ अन्द जगत्तै उडैयवऩाय्क् कॊण्डु, ‘इन्द वस्तुक्कळॆल्लाम् पोक्यवस्तुक्कळ् ऎऩ्ऩुम् प्रमत्तै विट्टुविडु - ऎऩ्बदु करुत्तु।
भुञ्जीथाः - अनुबवित्तु वा। ‘अन्द वस्तुक्कळै विट्टुविट्टु अवैगळै अनुबवित्तु वा’ ऎऩ्बदु असम्बत्तमऩ्ऱो? ऎऩ्ऱाल्, अवैगळिल् पऱ्ऱऱ्ऱु, नमदु तेहत्तैत् तरित्तुक्कॊळ्वदऱ्कु ऎव्वळवु तेवैयो अव्वळवु मात्रम् नम्माल् अनुबविक्कत् तगुन्ददु ऎऩ्बदे अप्पडिच् चॊल्वदऩ् करुत्तु। मोक्षत्तिल् नोक्कमुळ्ळवर्गळुम्, तम्माल् कैप्पऱ्ऱप् पट्टुळ्ळ कर्मयोग ज्ञानयोग पक्तियोगङ्गळ् पूर्त्तियडैयुम् वरैयिल्, अवश्यम् तेहदारणत्तैच् चॆय्दुगॊळ्ळुदल् वेण्डुम् ऎऩ्बदे शास्त्रत्तिऩ् कट्टळै। न्याय्यमाऩ वऴियाल् अवश्यम् अबेक्षिदमाऩ त्रव्यत्तै सम्बादित्तु, अदैक्कॊण्डु पगवदारादनम् सॆय्दु, अदऩ् शेषत्तैक्कॊण्डु ऎल्लारुम् शरीरत्तै रक्षित्तु वरवेण्डुमॆऩ्ऱे पगवत्कीदै मुदलाऩवैगळ् उबदेशिक्किऩ्ऱऩ। अदुदाऩ् इव्विडत्तिलुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु।
इव्विडत्तिल् ‘अनुबवि’ ऎऩ्ऱु मात्रम् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु। ‘ऎदै अनुबवित्तल् वेण्डुम्’ ऎऩ्बदु सॊल्लप्पडविल्लै। कीऴिल्, नाम् ‘पोक्यवस्तुक्कळै’ ऎऩ्ऩुम् पदत्तैच् चेर्त्तुक्कॊण्डु अर्त्तम् सॊऩ्ऩोम्। अम्मादिरि अन्दप् पदत्तैच् चेर्त्तुक्कॊळ्ळामल्, अन्द वाक्यत्तिल् प्रस्ताविक्कप्पट्टुळ्ळ ‘ईशा’ ऎऩ्ऩुम् पदत्तिलिरुन्दु ‘ईशम्’ ऎऩ्बदैयुम् सेर्त्तुक्कॊळ्ळक् कूडुम्। अप्पडिच् चेर्त्तुक्कॊण्डाल् ‘ईशं भुञ्जीथाः’ (ईश्वरऩै अनुबवि) ऎऩ्ऱु किडैक्कुम्। अदऱ्कु ‘ईश्वरऩै उबायमागक् कैप्पऱ्ऱु’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् सॆय्दुगॊळ्ळलाम्। नाम् अडैयविरुम्बुम् मोक्षबलत्तिऱ्कु नाम् सॆय्युम् उबायङ्गळ् ऎम्मात्रम्? आगैयाल्, अन्द उबायङ्गळै व्याजमागत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि ईश्वरऩ् क्रुबै सॆय्वदे उबायमागवेण्डुमऩ्ऱो? इन्द अर्त्तम्। उबनिषत्तिल् पिऩ्ऩाल् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु।
धनं मा गृधः - ‘पिऱरुडैय तनत्तुक्कु आसैप्पडादे’ ऎऩ्ऱु सॊल्वदु, ‘पिऱरुडैय तनत्तिऱ्कु आसैप्पडुवदु पोऩ्ऱ मऱ्ऱैक् कॆट्ट ऎण्णङ्गळैयुम् विट्टुविडुदल् वेण्डुम्’ ऎऩ्बदैत् तात्पर्यमागक् कॊण्डदु। महर्षिगळ् पिऩ्वरुमाऱु नियमित्तिरुक्किऱार्गळ्। ‘हरति परधनं निहन्ति जन्तून् वदति तथाऽनृतनिष्ठुराणि यश्च । न सहति परसंपदं विनिन्दां कलुषमतिः कुरुते सतामसाधुः ॥ परमसुहृदि बान्धवे कलत्रे सुततनयापितृमातृभृत्यवर्गे । शठमतिरुपयाति योऽर्थतृष्णां पुरुषपशुर्न स वासुदेवभक्तः ॥’ (परत्रव्यङ्गळै अबहरिप्पदु, जन्दुक्कळै हिंसिप्पदु, पॊय् पेसुवदु, पिऱरुडैय मनम् नोगुम्बडियाऩ सॊऱ्कळैच् चॊल्वदु, पिऱरुडैय क्षेमत्तिल् असूयै कॊळ्वदु, नल्लोर्गळै निन्दिप्पदु, पन्दुक्कळ् सुह्रुत्तुक्कळ् इवर्गळुक्कु त्रोहम् निऩैप्पदु, इवैगळै ऎवऩ् सॆय्गिऱाऩो अवऩ् तुष्टऩ्; अवऩ् म्रुगत्तिऱ्कु समानमाऩवऩ्; अवऩ् ऒरुबॊऴुदुम् पगवाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवऩाग माट्टाऩ्)। (१)
मूलम् - १।२
कुर्वन्नेवेह कर्माणि जिजीविषेच्छतँ समाः ।
एवं त्वयि नान्यथेतोऽस्ति न कर्म लिप्यते नरे ॥ २ ॥
(प-रै।) कर्माणि - कर्मङ्गळै (नित्य-नैमित्तिगरूबङ्गळाऩ कर्मङ्गळै), कुर्वन्नेव - सॆय्दुगॊण्डे, इह - इन्द लोगत्तिल्, शतं समाः - नूऱु वर्षगालम् (अनेगवर्षगालम्), जिजीविषेत् - जीवित्तिरुक्क विरुम्बवेण्डुम्। त्वयि - उऩ्ऩिडत्तिल्, एवम् - इप्पडिये (‘इम्मादिरि अनुष्टानमे उऩक्कुत् तगुन्ददु’)। इतः - इदैक् काट्टिलुम् (इन्द अनुष्टानत्तैत् तविर्त्तु), अन्यथा नास्ति - वेऱु मार्क्कम् इल्लै (कर्मङ्गळै विट्टॊऴिप्पदु सरियाऩ मार्क्कमऩ्ऱु)। नरे - अल्बमाऩ कर्मबलत्तिल् आसैयऱ्ऱिरुक्कुम् ऒरुवऩिडत्तिल्, कर्म - (प्रह्मवित्यैक्कु अङ्गमागच् चॆय्यप्पडुम्) कर्ममाऩदु, न लिप्यते - ऒट्टमाट्टादु।
प्रह्मज्ञानत्तैप् पॆऱ्ऱु वैराक्यत्ताल् अलङ्गरिक्कप्पट्ट जीवनत्तैच् चॆय्दुवरुम् ऒरुवऩ्, तऩ्ऩाल् अप्यसिक्कप्पडुम् प्रह्मवित्यैक्कु अङ्गमागत् तऩदु आयुळ् नाळ् मुऴुवदुम्, तऩदु अदिगारत्तुक्कुत् तगुन्द नित्यगर्मङ्गळै अनुष्टिप्पदुडऩ्, तऩदु पुत्तिक्कुत् तॆळिवैक् कॊडुक्कक्कूडिय कर्मयोगत्तैयुम् अनुष्टित्तुवरवेण्डुम् ऎऩ्ऱु इन्द मन्द्रम् सॊल्लुगिऩ्ऱदु। नमदु तेहम् इरुक्कुम् वरैयिल् नाम् ऒरुविद कर्मत्तैयुम् सॆय्यामल् इरुप्पदु सात्यमिल्लैयागैयाल्, मोक्षत्तै विरुम्बुवोऩ्, तऩदु अदिगारत्तुक्कुत् तगुन्ददाऩ शास्त्रीयगर्मङ्गळुळ् ऒऩ्ऱै मुक्यगार्यमाग एऱ्ऱुक्कॊण्डु अदैप् पगवदारादनरूबमाग, ताम् अदऩ् प्रयोजनबाक् ऎऩ्ऩुम् ऎण्णमिऩ्ऱिक्के अनुष्टित्तु वरुवदु उसिदमागुम्। अप्पडि अनुष्टित्तु वरुवदे कर्मयोगम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुम्। इदु, ज्ञानत्तै त्रुडप्पडुत्तुवदुडऩ् पक्तिक्कुम् साक्षात्तागवे कारणमागुमॆऩ्ऱु नमदु शास्त्रङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। इन्द मन्द्रमुम् अदैये वऱ्पुऱुत्तुगिऩ्ऱदु।
कर्मङ्गळिऩ् अनुष्टानत्तैप्पऱ्ऱि नाम् अंसम् ऒऩ्ऱु उण्डु। ऒरुवऩ् ऒरु कर्मत्तैच् चॆय्दाल्, अवऩ् अन्दक् कर्मत्तिऱ्कुत् तगुन्द पलत्तै निश्सयम् अनुबविक्क वेण्डुम् ऎऩ्बदु ऒरु न्यायम्। ‘नाभुक्तं क्षीयते कर्म कल्पकोटिशतैरपि’ (अनुबवित्तालल्लदु कर्मङ्गळ् ऎव्वळवु कालमाऩालुम् कऴियमाट्टा) ऎऩ्बदु स्म्रुदिवाक्यम्। नल्लदो तीयदो ऒरुवऩ् ऒरु कर्मत्तैच् चॆय्दुविट्टाल्, अन्दक् कर्मत्तिऩ् पयऩै इन्द जन्मत्तिलो, इल्लाविट्टाल् मऱु जन्मत्तिलो, अवऩ् अवश्यम् अनुबवित्तल् वेण्डुम्। इप्पडि अवश्यम् अनुबविक्कुम्बडि इरुक्कुम् अव्विरुप्पैये कर्मत्तिऩ् कट्टुप्पडुत्तुम् तऩ्मैयागप् पॆरियोर्गळ् सॊल्लुगिऱार्गळ्। वस्तुस्तिदि ऎऩ्ऩवॆऩ्ऱाल् - ‘कर्मङ्गळ् अऱिवऱ्ऱवै; अवैगळुक्कुक् कट्टुप्पडुत्तक् कूडिय सामर्त्यम् उबबन्नमागमाट्टादु। नाम् ऒरु नल्ल कार्यत्तैच् चॆय्दाल् अदऩाल् प्रीदि अडैन्द पगवाऩ् नमक्कु अन्दक् कार्यत्तिऩ् पलमाग ऒरु अनुक्रहत्तैच् चॆय्गिऱाऩ्; कॆट्ट कार्यम् सॆय्दाल्, अदऩाल् पगवाऩ् अप्रीदि अडैन्दु नमक्कु निक्रहत्तैच् चॆय्गिऱाऩ्। इदैये नाम् कर्मत्तिऩ् कट्टुप्पडुत्तुम् सामर्त्यमॆऩ्ऱु पेसुगिऱोम्’ ऎऩ्बदुदाऩ्। कट्टुप्पडुत्तुवदावदु - अळवऱ्ऱुम् ऎक्कालमुम् इरुक्कक्कूडियदाऩ मोक्षसुगत्तै अडैयवॊट्टामल् तडुत्तु, अल्बमुम् अस्तिरमुमाऩ सुगत्तैयो अल्लदु तुक्कत्तैयो कॊडुप्पदुदाऩ्। आगैयाल् पुण्यम् पाबम् इरण्डुम् कट्टुक्कुक् कारणङ्गळागक् कूडियवै। आऩाल् नाम्, पगवाऩाल् कट्टळै सॆय्यप्पट्टुळ्ळ नल्ल कार्यत्तै अनुष्टिक्कुम्बॊऴुदु, अदै नाम् सरियाऩ तत्त्वज्ञानत्तुडऩुम् ऎव्विदमाऩ अल्बबलत्तिलुम् नोक्कत्तैच् चॆय्यामलुम् केवलम् पगवदारादनरूबमाऩ कार्यमागवुम् अनुष्टित्तु वन्दाल्, नम्मुडैय तत्त्वज्ञानम् अदऩाल् मुदिर्च्चि पॆऱ्ऱु नाम् पगवाऩै ऎप्पॊऴुदुम् अनुबविप्पदाऩ मोक्षमॆऩ्ऩुम् पॆरुम् पयऩैये अडैवोम्। इप्पडिच् चॆय्वदुम् ऒरु कर्ममाऩालुम्, इदु कट्टुक्कुक् कारणमाग माट्टादु ऎऩ्बदु व्यक्तम्। इदुदाऩ् इव्विडत्तिल् ‘नरे कर्म न लिप्यते’ (अप्पडिप्पट्ट ज्ञानियिऩिडत्तिल् कर्मङ्गळ् ऒट्टमाट्टा) ऎऩ्बदाल् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु। इदुदाऩ् प्रह्मवित्यैयिऩ् महिमै। ‘ज्ञानियिऩिडत्तिल् कर्मङ्गळ् ऒट्टमाट्टा’ ऎऩ्ऱु नमदु शास्त्रम् सॊल्वदऱ्कुच् चिलर्, ‘ज्ञानम् सरियाऩबडि उण्डागिविट्टाल् अवऩ् ऎव्विदमाऩ अगार्यत्तैच् चॆय्दालुम् अदऩाल् अवऩुक्कुक् कॆडुदल् ऒऩ्ऱुम् नेरमाट्टादु; अवऩ् विदिगळ् निषेदङ्गळ् इवैगळैक् कडन्दवऩ्’ ऎऩ्ऱु विबरीद अर्त्तम् सॆय्गिऱार्गळ्। अदु सरियाऩ अर्त्तमऩ्ऱु। सरियाऩ ज्ञानम् पिऱन्दवऩ् अल्बबलत्तै उत्तेशित्तु ऒरुबॊऴुदुम् कर्मत्तैच् चॆय्यमाट्टाऩ्; सॆय्यक्कूडाद कार्यमॆऩ्ऱु पगवाऩाल् निषेदिक्कप्पट्टुळ्ळ कर्मत्तैयुम् ऒरुबॊऴुदुम् सॆय्यमाट्टाऩ्; आगैयाल् अवैगळै अवऩ् सॆय्दुविट्टाल्, अवै अवऩुक्कुप् पादगङ्गळा अल्लवा ऎऩ्ऩुम् शङ्गैक्कु प्रसक्तिये इल्लै।
कर्माणि कुर्वन्नेव शतं समाः जिजीविषेत् - (कर्मङ्गळैच् चॆय्दु कॊण्डे नूऱु वर्षङ्गळ् जीवित्तिरुक्क विरुम्बवेण्डुम्) ऎऩ्बदैप् पार्क्कुम्बॊऴुदु, जीवित्तिरुक्क विरुम्बुवदै इन्द मन्द्रम् विदिप्पदुबोलत् तोऩ्ऱुम्। इदऱ्कु अदु तात्पर्यम् अऩ्ऱु; जीवित्तिरुक्कुम् कालमॆल्लाम् कर्मङ्गळै विडामल् अनुष्टित्तु वरवेण्डुम् ऎऩ्बदे तात्पर्यम्। पहुगालम् जीवित्तिरुक्क विरुम्बादवऩ् ऒरुवऩ् उळऩेल्, अवऩ् कर्मङ्गळै अनुष्टियामल् इरुक्कक् कूडुमो ऎऩ्ऱाल्, अदु इन्द वाक्यत्तिऩ् करुत्तऩ्ऱु। जीवित्तिरुक्कुम् कालमॆल्लाम्, ऎल्लारुम् कर्मङ्गळैच् चॆय्दुगॊण्डे इरुत्तल् वेण्डुम् ऎऩ्ऱु कर्मानुष्टानत्तैये इन्द विदि विदिक्किऩ्ऱदु। पलङ्गळिल् नोक्कऱ्ऱु मोक्षत्तै उत्तेशित्तुप् पक्ति ऎऩ्ऩुम् उबायत्तिल् प्रव्रुत्तित्तिरुप्पवऩुम्, तऩ्ऩाल् आरम्बिक्कप्पट्टुळ्ळ पक्तियागिऱ उबायम् कैगूडुम् वरैयिल् जीवित्तिरुक्क विरुम्बवेण्डियवऩागैयाल् अवऩुम् इन्द उबदेशत्तिऱ्कु आळागिऱाऩ्। अवऩुम् अप्पडिप्पट्ट विरुप्पत्तै उडैयवऩ् ऎऩ्बदैक् काण्बिक्कुम् पॊरुट्टे, इव्विडत्तिल् ‘जीवित्तिरुक्क विरुम्बवेण्डुम्’ ऎऩ्ऱु विरुप्पत्तैक् कुऱिक्कक्कूडिय पदम् प्रयोगम् सॆय्यप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु। ‘शतम्’ (नूऱु) ऎऩ्बदऱ्कु ‘नूऱु’ ऎऩ्बदु करुत्तऩ्ऱु; ‘पल’ ऎऩ्बदे करुत्तु।
सिलर्, ‘कुर्वन्नेवेह कर्माणि’ (कर्मङ्गळैच् चॆय्दुगॊण्डे) ऎऩ्बदऩाल्, पुरुषायुस् मुऴुवदैयुम् कर्मङ्गळै अऩुष्टिप्पदिलेये सॆलुत्तवेण्डुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱबडियाल्, ‘मोक्षम् ऎऩ्बदु कर्मानुष्टानत्तिऩ् पलमे तविर्त्तु ज्ञानत्तिऩ् पलमऩ्ऱु’ ऎऩ्ऱु वादिक्किऱार्गळ्। अदु सरियऩ्ऱु। ‘कर्मङ्गळैच् चॆय्दु कॊण्डे वरवेण्डुम्’ ऎऩ्ऱु उबदेशित्तिरुप्पदु उण्मैये। आऩाल्, ‘अक्कर्मङ्गळे साक्षात्ताग मोक्षत्तिऱ्कुप् पोदुमाऩवै’ ऎऩ्बदुदाऩ् इन्द वाक्यत्तिऩ् करुत्तु ऎऩ्ऱु सॊल्वदऱ्कु विशेषहेदु ऒऩ्ऱुम् इल्लै। ‘ज्ञानत्तिऱ्कु अङ्गमागक् कर्मङ्गळै जीवित्तिरुक्कुम् कालमॆल्लाम् सॆय्दुवर वेण्डुम्’ ऎऩ्ऱुम् इदऱ्कुत् तात्पर्यम् सॊल्लक्कूडुम्। तविरवुम्, ‘ईश्वरऩाल् ऎल्लाम् व्याबिक्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु; अवऩुक्के इवैयॆल्लाम् परदन्द्रङ्गळ्’ ऎऩ्ऱु मुदल् मुदलिल् ज्ञानत्तैप् पऱ्ऱिये पेस आरम्बित्तिरुक्किऱबडियाल्, इम्मादिरि अर्त्तम् सॊल्वदे उबबन्नमागुम्। ‘इप्पडिप्पट्ट ज्ञानत्तुडऩ् कर्मत्तैच् चॆय्दुवरुम् ज्ञानियिऩ् विषयत्तिल्, अवऩाल् सॆय्यप्पडुम् कर्मङ्गळ् तमक्कु इयऱ्कैयायुळ्ळ कट्टुविक्कुम् सामर्त्यत्तै इऴन्दु विडुगिऩ्ऱऩ’ ऎऩ्ऱु इन्द मन्द्रम् ज्ञानत्तिऩ् पॆरुमैयैये पुगऴ्न्दु पेसुगिऩ्ऱदु ऎऩ्बदैयुम् नाम् कवऩिक्कवेण्डुमागैयाल्, ज्ञानत्तै अनादरित्तु इन्द मन्द्रम् पेसुगिऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु सॊल्वदु उसिदमागमाट्टादु।
मऱ्ऱुम् सिलर्, ‘ज्ञानमे मोक्षत्तिऱ्कु उबायम्; अन्द ज्ञानम् पॆऱ्ऱवऩुक्कुक् कर्मङ्गळ् वेण्डुवऩवल्ल; अवऩ् वर्णाश्रमदर्मत्तै विट्टुविड वेण्डुम्’ ऎऩ्ऩुम् सित्तान्दत्तैच् चॆय्दुगॊण्डु, अदऱ्कु इणङ्गुम्बडि इन्द मन्द्रङ्गळुक्कु व्याक्यानम् सॆय्गिऱार्गळ्। अवर्गळुडैय व्याक्यानप्पडि, ‘ईशा वास्यम्’ ऎऩ्ऩुम् मुदल् मन्द्रम् प्रह्मज्ञानम् पॆऱ्ऱवऩैप्पऱ्ऱिप् पेसुगिऱदॆऩ्ऱुम्, ‘कुर्वन्नेव’ ऎऩ्ऩुम् इरण्डावदु मन्द्रम् प्रह्मज्ञानम् पॆऱादवऩुक्कुच् चॆय्यप्पडुम् उबदेशम् ऎऩ्ऱुम् एऱ्पडुगिऩ्ऱदु। अव्विदम् सॊल्वदु मुऩ्बिऩ् सॊल्लियिरुप्पदऱ्कु विरुत्तमागुम्। तविरवुम्, मुदल् मन्द्रम् ज्ञानियैप् पऱ्ऱियदु ऎऩ्बदै ऒत्तुक् कॊण्ड पिऱगु, इरण्डावदु मन्द्रम् वेऱॊरुवऩैप् पऱ्ऱियदु ऎऩ्ऱु सॊल्वदऱ्कु ऎव्विद अडैयाळमुम् इल्लै। मुदल् मन्द्रत्तिल् ‘पिऱरुडैय तनत्तै आसैप्पडादे’ ऎऩ्ऱु उबदेशिक्कप्पट्टवऩे, इरण्डावदु मन्द्रत्तिल् ‘त्वयि’ (उऩ्ऩिडत्तिल्) ऎऩ्ऱु कुऱिक्कप्पडुगिऱाऩ्। इम्मादिरियाऩ पल कारणङ्गळाल् इन्द अर्त्तमुम् सरियऩ्ऱु। ‘ज्ञानमे मोक्षत्तिऱ्कु उबायम्; अदऱ्कु अङ्गमागच् चरियाऩ कर्मानुष्टानम् अवश्यम् उयिरुळ्ळ कालमॆल्लाम् सॆय्यप्पट्टु वरवेण्डुम्; अप्पडिच् चॆय्यप्पडुम् कर्मङ्गळ् संसारक्कट्टुक्कुक् कारणमागि विडुमोवॆऩ्ऱु पयप्पड वेण्डाम्’ ऎऩ्ऱु इम्मन्द्रङ्गळ् उबदेशिक्किऩ्ऱऩवॆऩ्ऱु व्याक्यानम् सॆय्वदे सङ्गदमागुम्। (२)
मूलम् - १।३
असुर्या नाम ते लोका अन्धेन तमसाऽऽवृताः ।
ताँस्ते प्रेत्याभिगच्छन्ति ये के चाऽऽत्महनो जनाः ॥ ३ ॥
इव्वाऱु इरण्डु मन्द्रङ्गळाल्, सेदनरागिऱ जीवऩ्गळ् असेदनवस्तुक्कळ् ईश्वरऩ् आग इम्मूऩ्ऱु तत्त्वङ्गळिऩ् स्वरूबत्तैयुम् प्रह्मवित्यैक्कु अङ्गमागक् कर्मानुष्टानत्तै ऎव्विदम् सॆय्यवेण्डियदु ऎऩ्बदैयुम् उबदेशित्तुविट्टु, इन्द मूऩ्ऱावदु मन्द्रत्ताल्, ऎवर्गळ् इन्द ज्ञानत्तैप् पॆऱामलुम् पगवदारादनत्तिऱ्काग इऩ्ऱिक्के तङ्गळुडैय प्रयोजनत्तैये उत्तेशित्तुक् कर्मङ्गळैच् चॆय्दु त्रव्यत्तै सम्बादित्तु वरुगिऱार्गळो, अवर्गळुक्कु श्रेयस् तुर्लबमॆऩ्ऱुम् संसारदुक्कत्तिलेये अवर्गळ् मूऴ्गियिरुप्पार्गळ् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱार्। तत्त्वज्ञानमिरामल् कामक्रोदम् मुदलियवैगळुक्कुप् परवशर्गळाय् जीवित्तु वरुम् जनङ्गळै आत्महत्ति पण्णिक्कॊळ्ळुगिऱवर्गळागवे इन्द मन्द्रम् पेसुगिऩ्ऱदु। ‘असन्नेव स भवति । असद् ब्रह्मेति वेद चेत्’ (ऎवऩुक्कु प्रह्मत्तैप् पऱ्ऱिय ज्ञानम् इल्लैयो, अवऩै इल्लै ऎऩ्ऱे सॊल्लवेण्डुम्) ऎऩ्ऱु श्रुदि सॊल्लुगिऩ्ऱदु।
(प-रै।) ये के च - ऎवर्गळ्, आत्महनः - तङ्गळैक् कॊऩ्ऱु कॊण्डे, जनाः - पिऱवियैप् पॆऱुगिऱार्गळो (अदावदु, संसारक्कट्टिल् अगप्पट्टिरुक्किऱार्गळो; तऱ्कॊलै सॆय्दुगॊळ्बवर्गळुक्कु सममाग कामक्रोदम् मुदलियवैगळुक्कुप् परवशमागि अज्ञानिगळागवे इरुक्किऱार्गळो), ते - अवर्गळ्, प्रेत्य - तेहत्तै विट्टुप् पिरिन्द पिऱगु, तान् - अन्द लोगङ्गळै, अभिगच्छन्ति - पूर्णमाग अडैगिऱार्गळ्। (ऎन्द लोगङ्गळै ऎऩ्ऱाल्) अन्धेन तमसा - पॆरिय इरुळाल्, आवृताः - मूडप्पट्टिरुक्किऱ, असुर्या नाम - असुर्यङ्गळॆऩ्ऱु प्रसित्तङ्गळाऩ, ते लोकाः - अप्पडिप्पट्ट लोगङ्गळ् ऎवैयो (अवैगळै)।
असुर्याः - इन्दप् पदम् ‘असुर’ ऎऩ्ऩुम् शप्तत्तिलिरुन्दु उण्डाऩदु। असुराणां स्वभूताः - (असुरर्गळुडैय सॊत्तु ऎऩ्ऱु सॊल्लक्कूडिय); ‘अव्वळवु पयङ्गरङ्गळाऩ’ ऎऩ्बदु कुऱिप्पु। इन्द ‘असुर्याः’ ऎऩ्ऩुम् पदत्तै ‘सूर्यऩ् इराद’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् सॊल्ललामो ऎऩ्ऱु सिलर् प्रमिक्कक्कूडुम्। अदऱ्कु आदारमिल्लै।
ये के च - इदऱ्कु, ‘अवर्गळ् ऎवर्गळाग इरुन्दालुम्’ ऎऩ्बदु अर्त्तम्। तेवदैगळो मनुष्यर्गळो अल्लदु मनुष्यर्गळुक्कुळ् प्राह्मणर्गळो वेऱु वर्णत्तैच् चेर्न्दवर्गळो, अवर्गळ् ऎवर्गळाग इरुन्दालुम् आत्मस्वरुबज्ञानमऱ्ऱिरुन्दाल्, निश्सयम् संसारत्तिऱ्के अर्हर्गळ् ऎऩ्बदु इन्दप् पदत्तिऩ् तात्पर्यम्।
आत्महनः - ‘इन्द मन्द्रम् आत्महत्ति सॆय्दुगॊळ्बवर्गळैये निन्दिप्पदागत् तॆरिगिऩ्ऱदु। अप्पडियिरुक्क, तत्त्वज्ञानम् पॆऱादवर्गळैप्पऱ्ऱि इदु पेसुगिऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु ऎप्पडिच्चॊल्लक्कूडुम्?’ ऎऩ्ऱु ऒरु शङ्गै तोऩ्ऱुम्। आत्महत्ति सॆय्दुगॊळ्बवर्गळैप् पऱ्ऱि इव्विडत्तिल् पेसुवदु सङ्गदमागमाट्टादागैयाल्, मुऩ् पिऩ् सॊल्लप्पट्टुळ्ळ विषयङ्गळैप् पार्त्तु इम्मादिरि अर्त्तम् कॊळ्ळवेण्डियदु अवश्यमागिऩ्ऱदु। निऱ्क, प्रुहदारण्यग उबनिषत्तिल् समानप्रगरणत्तिल् इन्द मन्द्रत्तै ज्ञाबिक्कक् कूडिय पदप्रयोगङ्गळुडऩ् ऒरु वाक्यम् काणप्पडुगिऩ्ऱदु। अदिल् ‘आत्महनः’ ऎऩ्ऩुम् पदत्तिऩ् स्तानत्तिल् ‘अविद्वांसोऽबुधाः’ ऎऩ्ऩुम् पदङ्गळ् काणप्पडुगिऩ्ऱऩ। ‘अनन्दा नाम ते लोका अन्धेन तमसाऽवृताः । तांस्ते प्रेत्याभिगच्छन्ति अविद्वांसोऽबुधा जनाः ॥’ ऎऩ्बदे अन्द वाक्यम्। इन्द स्तानबलत्तै आदारमागक्कॊण्डु, ‘आत्महनः’ ऎऩ्ऩुम् पदत्तिऱ्कु ‘अविद्वांसः अबुधाः’ (ज्ञानमिरादवर्गळ्) ऎऩ्बदे तात्पर्यम् ऎऩ्ऱु सॊल्वदे युक्तमागुम्। सरियाऩ ज्ञानत्तैप् पॆऱुवदऱ्कु प्रयत्नप्पडामल् केवलम् विषयसुगङ्गळैये तेडिप्पोगुम् जनङ्गळै इन्द उबनिषत् मिगवुम् कडुवागवे निन्दिक्किऩ्ऱदु। अव्वळवु काडवम् अवर्गळुक्कुत् तगादो? इदु केवलम् निन्दै मात्रमऩ्ऱु; उबनिषत्वाक्यमाऩदाल् इदिऱ् सॊल्लप्पट्टिरुप्पदु वस्तुस्तिदियॆऩ्ऱे नाम् अऱिदल् वेण्डुम्।
जनाः - इदऱ्कु ‘जनिमन्तः’ (पिऱप्पै अडैगिऱवर्गळ्; अदावदु, संसारत्तिल् अगप्पट्टिरुप्पवर्गळ्) ऎऩ्बदु पॊरुळ्।
प्रह्मज्ञानमिरादवर्गळुक्कु इप्पडिप्पट्ट अनर्त्तम् उण्डु ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदऩ् करुत्तु, शिष्यऩुक्कु प्रह्मवित्यैयिल् शीक्रम् प्रव्रुत्ति उण्डाक्कुवदऱ्कागवे। अनर्त्तम् सम्बविक्कुमॆऩ्बदै अऱिन्दुगॊण्डाल्, अन्द अनर्त्तम् वरामल् तम्मै सम्रक्षित्तुक्कॊळ्ळ ऎल्लारुम् प्रवर्त्तिप्पार्गळऩ्ऱो? (३)
मूलम् - १।४
अनेजदेकं मनसो जवीयो नैनद्देवा आप्नुवन् पूर्वमर्षत् ।
तद्धावतोऽन्यानत्येति तिष्ठत्तस्मिन्नपो मातरिश्वा दधाति ॥ ४ ॥
परप्रह्मम् ऎव्विडत्तिलुम् व्याबित्तिरुप्पदागक् कीऴ् मन्द्रङ्गळाऱ् सॊल्लप्पट्टदु। अन्दप् परप्रह्मम्, मिगवुम् विसित्रमाऩ शक्तियुडऩ् कूडियदु ऎऩ्ऩुम् विषयम् इन्द मन्द्रत्ताऱ् सॊल्लप्पडुगिऱदु। परप्रह्मम्, मऱ्ऱै वस्तुक्कळॆल्लावऱ्ऱैयुङ् गाट्टिलुम् पल प्रगारङ्गळिल् अत्यन्दम् विलक्षणम्। ‘ऎन्दक्कार्यम् मऱ्ऱवर्गळाल् सादिक्क मुडियाददो, अदैयुम् विळैयाट्टागवे सादिक्कुम् तिऱमैयुळ्ळदु परप्रह्मम्’ ऎऩ्ऩुम् विसित्रशक्तियोगमागिऱ वैलक्षण्यम् इव्विडत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु। ऎदु असैयमाट्टादो अदऱ्कु वेगमुम्, ऎदु एऱ्कॆऩवे अडैयप्पट्टदो अदु अडैयप्पडामलिरुप्पदुम्, निऩ्ऱुगॊण्डिरुक्कुम् वस्तु ओडुगिऱवर्गळैत् ताण्डिप्पोवदुम्, केवलम् काऱ्ऱाग इरुक्कुम् पॊरुळ् कडिनमाऩ मऱ्ऱ वस्तुक्कळैत् तरिप्पदुम् इवैयॆल्लाम् सेराच् चेर्त्ति यल्लवो? इव्वळवुम् इऩ्ऩुम् इवैबोऩ्ऱ मऱ्ऱै आश्सर्यङ्गळुम् परप्रह्मत्तिऩिडत्तिल् सेर्न्दिरुक्किऩ्ऱऩ। अवै ऎप्पडि सेर्न्दिरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्बदु मेल् उबबादिक्कप्पडुम्।
(प-रै) एकम् - ऒरु वस्तु, अनेजत् - असैविऩ्ऱि इरुन्दुगॊण्डे, मनसो जवीयः - मनस्सैक् काट्टिलुम् अदिग वेगत्तै उडैत्तायिरुक्किऩ्ऱदु। पूर्वमर्षत् - एऱ्कॆऩवे ऎल्लारुक्कुम् प्राप्तमायिरुक्किऱ, एनत् - इदै, देवाः - तेवदैगळ् कूड, नाप्नुवन् - इऩ्ऩमुम् अडैयामले इरुक्किऱार्गळ्। तत् - अन्द वस्तु, तिष्ठत् - निऩ्ऱुगॊण्डे, धावतः - ओडुम्, अन्यान् - मऱ्ऱवर्गळै, अत्येति - ताण्डुगिऩ्ऱदु। तस्मिन् - अन्द वस्तुविऩिडत्तिल् इरुक्कुम्, मातरिश्वा - काऱ्ऱाऩदु, अपः - जलत्तै (जलम् मुदलाऩ पॊरुळ्गळै), दधाति - तरिक्किऩ्ऱदु।
एकम् - इन्दप् पदम्, अन्द प्रह्मत्तिऩ् प्रदानत् तऩ्मैयैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। प्रह्मत्तिऱ्कु सममाग वेऱॊऩ्ऱुमिल्लै; अदऱ्कु अदिगमाऩदुम् इल्लै। आगैयाल् अदु मिगप् पॆरियदु।
अनेजत् - प्रह्मम् ऎव्विडत्तिलुम् इरुक्कुम् वस्तुवाऩदाल्, उण्मैयागवे अदऱ्कु ओरिडम् विट्टु मऱ्ऱोरिडम् पोवदु ऎऩ्बदु इल्लै। आगैयाल् ‘असैयाददु’ ऎऩ्ऩुम् व्यवहारम् अदऱ्कु ऒत्तदे। अव्विदम् असैयाददाग इरुक्कैयिलुम्, अदु मनस्सैक् काट्टिलुम् अदिग वेगमुडैयदु। मनस्, इन्द प्रक्रुदिमण्डलत्तिऱ्कुम् वॆळिप्पट्ट प्रदेशत्तिऱ्कुक् कूड क्षणमात्रत्तिऱ्कुळ् पोगिऩ्ऱदॆऩ्ऱाल्, अदऱ्कु मुऩ्ऩदागवे प्रहमम्, अदु ऎव्विडत्तिलुम् इरुक्कुम् वस्तुवादलाल् अन्द इडत्तिल् इरुक्किऩ्ऱदऩ्ऱो? आगैयाल् अदु मनस्सैक् काट्टिलुम् अदिग वेगमुडैयदु ऎऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुम्।
पूर्वमर्षत् - कीऴ्च् चॊल्लियिरुक्किऱबडि प्रह्मम् इराद इडम् इल्लैया तलाल्, सदुर्मुग प्रह्मा मुदल् क्षुत्रजन्दुक्कळुट्पड सगलजन्दुक्कळैयुम् अदु अडैन्दे इरुक्किऩ्ऱदु। अप्पडि अदु इरुन्दबोदिलुम्, पूमिक्कुळ् इरुक्कुम् पुदैयलै, अदऩ् समीबत्तिल् अदऩ्मीदे सञ्जरिक्कुमवर्गळ्गूड, अदऩ् ज्ञानमऱ्ऱिरुक्कुम् पक्षत्तिल् ऎप्पडि अदै अडैयादवर्गळागवे इरुक्किऱार्गळो, अप्पडिये प्रह्मवित्यैयिऩ् उबदेशत्तैप् पॆऱामलिरुक्किऱ नाम् प्रह्मत्तै अडैयादवर्गळागवे इरुक्किऱोम्।
तिष्ठत् - कीऴिल् ‘असैयाददाग इरुक्कैयिलुम् वेगमुडैयदु’ ऎऩ्ऩुम् विरोदम् परिहारम् सॆय्यप्पट्टदु पोलवे, इव्विडत्तिल् तोऩ्ऱुम् विरोदत्तिऱ्कुम् परिहारम् सॊल्लप् पडुगिऩ्ऱदु। प्रह्मम् विबुवाऩदाल्, अदिवेगत्तुडऩ् ओडुगिऱवर्गळैयुम् ताण्डि अवर्गळुक्कु मुऩ्ऩागवे निऱ्कुमऩ्ऱो?
मातरिश्वा - लोगत्तिल् कडिनमायिरुक्किऱ वस्तुक्कळे मऱ्ऱै वस्तुक्कळुक्कु आदारमाग इरुप्पदै नाम् पार्क्किऱोम्। काऱ्ऱैक् कल् तरिक्कुम्; कल्लैक् काऱ्ऱु तरिक्कुमो? पगवाऩ् तऩदु सङ्गल्बत्ताल् वायुवुक्कु आदारमाग इरुन्दुगॊण्डु, अन्द वायुवै मऱ्ऱै सगलबदार्त्तङ्गळैयुम् तरिक्कुम्बडि सॆय्गिऱार्। सूर्यऩ्, सन्द्रऩ्, नक्षत्रङ्गळ्, पूमि, समुत्रम् इवै ऎल्लावऱ्ऱैयुम्, वायुवाऩदु पगवाऩाल् कॊडुक्कप्पट्ट शक्तियैक् कॊण्डु, तरिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु, ‘द्यौस्सचन्द्रार्कनक्षत्रं खं दिशो भूर्महोदधिः । वासुदेवस्य वीर्येण विधृतानि महात्मनः ॥’ ऎऩ्बदु मुदलाऩ शास्त्रवाक्यङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। (४)
मूलम् - १।५
तदेजति तदु नैजति तद्दूरे तद्वन्तिके ।
तदन्तरस्य सर्वस्य तदु सर्वस्यास्य बाह्यतः ॥ ५ ॥
कीऴ् मन्द्रत्तिल् सॊल्लप्पट्ट विषयमे मऱुबडियुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु। पगवाऩ् विसित्रमाऩ शक्तियुडऩ् कूडियवऩ् ऎऩ्ऩुम् विषयम् ऎल्लारुक्कुम् सुलबमाग क्रहिक्कक्कूडियदऩ्ऱु ऎऩ्ऱु ऎण्णि, आदरादिशयत्ताल् अदैये तिरुम्बवुम् उबदेशिक्किऱार्। उबदेशम् सॆय्यप्पडुम् विषयङ्गळ् कॊञ्जम् तुरवगाहङ्गळाग इरुन्दाल्, अवैगळै आसार्यऩ् मुगान्दरङ्गळाल् तिरुम्बत् तिरुम्ब शिष्यऩुक्कु नऩ्ऱाग अवगाहमागुम् वरै उबदेशित्तल् वेण्डुमऩ्ऱो?
(प-रै) तत् - अन्दप् परप्रह्मम्, एजति - सलिक्किऱदु (पोलवे इरुक्किऩ्ऱदु)। आऩाल्, तत् - अदुवे, नैजति - (उण्मैयिल्) सलिक्किऱदे इल्लै। तत् - अदु, दूरे - तूरत्तिल् इरुक्किऱदु; तद्वत् - अदुवे, अन्तिके - समीबत्तिलुम् इरुक्किऱदु। तत् - अदु, अस्य सर्वस्य - इन्द ऎल्ला वस्तुक्कळुडैयवुम्, अन्तः - उळ्ळिल् इरुक्किऱदु; तदु - अदुवे, अस्य सर्वस्य - इन्द ऎल्ला वस्तुक्कळुडैयवुम्, बाह्यतः - वॆळियिलुम् इरुक्किऩ्ऱदु।
नैजति एजति - ऎऩ्बदिल् काणप्पडुम् विरोदत्तिऱ्कुक् कीऴ् मन्द्रत्तिल् विळक्कियिरुक्किऱबडिये परिहारम्। प्रह्मम्, ज्ञानमऱ्ऱवऩुक्कुत् तूरत्तिलुम् ज्ञानत्तैप् पॆऱ्ऱिरुप्पवऩुक्कु समीबत्तिलुम् इरुक्किऱबडियाल्, इरण्डावदु विरोदमुम् परिह्रुदम्। प्रह्मम् विबुवाऩदाल्, ऎल्ला वस्तुक्कळुक्कुम् उळ्ळिलुम् पुऱत्तिलुम् इरुक्किऱदु। आगैयाल् मूऩ्ऱावदु विरोदमुम् परिहरिक्कप्पट्टदागिऩ्ऱदु। अणुवायिरुक्कुम् वस्तुक्कळुळ् अन्दर्व्याप्तियुम्, विबुवा यिरुक्कुम् वस्तुक्कळ् विषयत्तिल् पहिर्व्याप्तियुम् सम्बविक्क माट्टावाऩालुम्, पगवाऩ् ऎव्विडत्तिलुम् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदै निऩैत्तु, इव्विडत्तिल् ‘ऎल्ला वस्तुक्कळुडैय उळ्ळिलुम् वॆळियिलुम्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु। ‘अन्तर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायणः स्थितः’ (नारायणऩ् ऎल्ला वस्तुक्कळिऩ् उळ्ळिलुम् वॆळियिलुम् व्याबित्तु निऱ्किऱाऩ्) ऎऩ्ऱु वेऱु उबनिषत्तुक्कळुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। (५)
मूलम् - १।६
यस्तु सर्वाणि भूतानि आत्मन्येवानुपश्यति ।
सर्वभूतेषु चात्मानं ततो न विजुगुप्सते ॥ ६ ॥
इव्विदम्, जगत् मुऴुवदैयुम् व्याबित्तु, अदऩ् अन्दरात्मावाग परप्रह्मम् निऱ्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु सॊल्लिविट्टु, इऩि अप्पडि प्रह्मम् अन्दरात्मावाग इरुप्पदै अनुसन्दित्तु अदै नऩ्ऱाग उणर्वदाल् किडैक्कुम् प्रयोजनत्तैप् पऱ्ऱिप् पेसुगिऱार्। ‘ऎव्विडत्तिलुम् पगवाऩ् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदै उणर्न्दवऩुक्कु मऱ्ऱवऩै इगऴ्न्दु पेसुवदऱ्कुप् पुत्ति वरमाट्टादु। इदुवे ऒरु पॆरिय प्रयोजनम्’ ऎऩ्ऱु इन्द मन्द्रम् सॊल्लुगिऩ्ऱदु। इदऩाल्, परनिन्दै महादोषमॆऩ्ऱुम् अदै विलक्कुवदे मुमुक्षुवुक्कु मुदल् कार्यमॆऩ्ऱुम् व्यक्तमागिऩ्ऱदु।
(प-रै) यस्तु - ऎवऩ् (ऎन्द ज्ञानियाऩवऩ्), सर्वाणि भूतानि - (सदुर्मुग प्रह्मा मुदऱ्कॊण्डु स्तावरबर्यन्दङ्गळाऩ) सगलबूदङ्गळैयुम्, आत्मन्येव - परमात्माविऩिडत्तिलेये, अनुपश्यति - अनुस्यूदमाग (तॆळिवाग) त्यानम् सॆय्गिऱाऩो, आत्मानम् - परमात्मावै, सर्वभूतेषु - सगलबूदङ्गळिलुम् (इरुप्पदाग त्यानम् सॆय्गिऱाऩो), (सः - अवऩ्), ततः - अन्दप् पूदङ्गळुळ् ऒऩ्ऱिलुम्, न विजुगुप्सते - ऎव्विद निन्दैयैयुम् सॆय्यमाट्टाऩ्।
यस्तु - ऎवऩोवॆऩ्ऱाल्। ‘ऎवऩ्’ ऎऩ्बदुडऩ् निऱ्कामल् ‘ऎवऩोवॆऩ्ऱाल्’ ऎऩ्ऱु पेसुवदु, इप्पडि त्यानिक्कुम् तत्त्वज्ञानियिऩ् पॆरुमैयैक् काण्बिक्कुम् पॊरुट्टे।
आत्मनि - इव्विडत्तिल् ‘आत्मा’ ऎऩ्ऱु पॊदुवाग प्रयोगम् सॆय्यप्पट्टिरुन्दबोदिलुम्, अर्त्तस्वबावत्तालुम् प्रगरणत्तालुम् परमात्मावैये अन्दप् पदम् कुऱिक्किऩ्ऱदॆऩ्बदु व्यक्तम्। एव - स्तूलमागप् पार्क्कुम् कालत्तिल्, पदार्त्तङ्गळॆल्लाम् मूर्त्तमागत् तॆऩ्बडुम् पूमि मुदलाऩवैगळाल् तरिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱे तोऩ्ऱुम्। आऩाल् सूक्ष्ममागप् पार्त्ताल्, पूमि मुदलियवै वऴियागप् पगवाऩे ऎल्लावऱ्ऱैयुम् तरिक्किऱाऩॆऩ्बदु विळङ्गुम्। इन्द अर्त्तत्तैये इव्विडत्तिल् इरुक्कुम् ‘एव’ ऎऩ्ऩुम् पदम् सूसिप्पिक्किऩ्ऱदु।
अनुपश्यति - ‘अनु’ ऎऩ्बदु अनुस्यूदमाग (अदावदु तॆळिवाग) ऎऩ्ऩुम् अर्त्तत्तैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। पश्यति - त्यानिक्किऱाऩो। इदैक् कण्णाल् काणक्कूडियदऩ्ऱादलाल्, ‘पार्क्किऱाऩो’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कॊळ्ळक्कूडादु। प्रह्मवित्तुक्कळुडैय पार्वैयाऩदु त्यानमे। प्रह्मवित्तुक्कळे इन्दप् प्रगरणत्तिल् प्रस्ताविक्कप्पडुगिऱबडियाल्, ‘पार्क्किऱाऩो’ ऎऩ्ऱु सॊल्वदऱ्कु ‘निदित्यासनम् सॆय्गिऱाऩो’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कॊळ्वदे उसिदम्।
सर्वभूतेषु चात्मानम् - पूदङ्गळ् परमात्मावाल् तरिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु सॊल्वदु उबबन्दमे यायिऩुम्, परमात्मा पूदङ्गळाल् तरिक्कप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्वदु उबबन्नमागुमो? ऎऩ्ऱु ऒरु शङ्गै जनिक्कलाम्। अप्पडिच् चॊल्वदु उबबन्नमागमाट्टादुदाऩ्। आगैयाल्, परमात्मावैप् पूदङ्गळिल् पार्क्किऱाऩ्’ ऎऩ्बदऱ्कु ‘परमात्मा पूदङ्गळाल् तरिक्कप्पडुगिऱाऩ्’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कॊळ्ळामल्, ‘अवऩ् पूदङ्गळॆल्लावऱ्ऱिलुम् व्याबित्तिरुक्किऱाऩ्’ ऎऩ्ऱे अर्त्तम् कॊळ्ळवेण्डुम्। इप्पडि ‘परमात्माविऩिडत्तिल् पूदङ्गळैयुम् पूदङ्गळिडत्तिल् परमात्मावैयुम् निदित्यासनम् सॆय्दु’ ऎऩ्बदाऩदु, ‘ऎल्लाम् परप्रह्मत्तैये आत्मावाग उडैत्तायिरुक्किऩ्ऱदु’ ऎऩ्बदैये सॊल्लुगिऩ्ऱदु। ऎदु ऎदैत् तरिक्किऩ्ऱदो, ऎदु ऎदै व्याबित्तु नियमनम् सॆय्दु कॊण्डिरुक्किऩ्ऱदो, अदु अदऱ्कु आत्मावऩ्ऱो? (६)
मूलम् - १।७
यस्मिन् सर्वाणि भूतानि आत्मैवाभूद्विजानतः । तत्र को मोहः कश्शोकः एकत्वमनुपश्यतः ॥ ७ ॥
कीऴ् मन्द्रत्तिल्, ऎल्ला वस्तुक्कळुम् प्रह्मत्तै आत्मावाग उडैयवै ऎऩ्ऩुम् अर्त्तत्तै ऒरुवाऱाग विवरित्तुविट्टु, अप्पडि अनुसन्दिप्पवऩ् ऒरु वस्तुविऩिडत्तिलुम् निन्दैयैच् चॆय्य माट्टाऩ् ऎऩ्ऱु अन्द अनुसन्दानत्तिऱ्कु ऒरु प्योजनम् सॊल्लप् पट्टदु; इन्द मन्द्रत्तिल् अप्पडि अनुसन्दिप्पवऩ् मोहम् शोगमऱ्ऱवऩागिऱाऩ् ऎऩ्ऱु वेऱु ऒरु प्रयोजनम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(प-रै।) यस्मिन् - ऎन्द प्रणिदानगालत्तिल्, विजानतः - (कीऴ् मन्द्रङ्गळिल् विवरिक्कप्पट्टुळ्ळ उबदेशत्तिऩ् प्रगारम् ऎल्लावऱ्ऱैयुम्) तॆळिवाग अऱिगिऱवऩुक्कुम्, आत्मैव - परमात्मावे, सर्वाणि - ऎल्ला पूदङ्गळागवुम्, अभूत् - आगिविट्टदो, (अदावदु, विवेसित्तुप् पार्क्कुम् कालत्तिल् परमात्मावे सर्वत्तुडऩुम् विशिष्टऩागवे इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु विळङ्गिविट्टाल्), तत्र - अप्पॊऴुदु, एकत्वम् - (‘ईशा वास्यमिदं सर्वम्’ ऎऩ्ऱु विवरिक्कप्पट्टिरुक्कुम् सर्वविशिष्टमाऩ) ऐक्यत्तै, अनुपश्यतः - अनुत्यानम् सॆय्युमवऩुक्कु, को मोह? - (ताऩ् स्वदन्द्रऩ् ऎऩ्ऩुम्) मोहम् सम्बविक्कुमो? कश्शोकः? - (ऎल्लाम् परमात्माविऩ् विबूदि ऎऩ्ऩुम् अऱिवु अवऩुक्कुत् तॆळिन्दु निऱ्किऱबडियाल्, ऎव्विद कडुमैयाऩ तुक्कहेदुक्कळ् सम्बवित्तबोदिलुम् अवैगळिल्) शोगमुम् जनिक्कुमो?
इव्विडत्तिल् विवरिक्कप्पडुम् पॊरुळ् ऎऩ्ऩवॆऩ्ऱाल् - ‘सर्वत्तिऱ्कुम् प्रह्ममे आदारम्; सर्वमुम् अन्द प्रह्मत्तिऩ् नियमनत्तिऱ्कु उट्पट्टदु; ऎल्लाम् अन्द प्रह्मत्तिऩ् प्रयोजनत्तिऩ् पॊरुट्टे इरुक्किऩ्ऱदु, अदावदु ऎल्लावऱ्ऱुक्कुम् अन्द प्रह्ममे आत्मा; ऎल्लाम् अवऩुडैय शरीरम्’ ऎऩ्ऩुम् ज्ञानम् ऒरुवऩुक्कु त्रुडमाग एऱ्पट्टुविट्टाल्, अवऩ् तऩ्ऩै स्वदन्द्रऩ् ऎऩ्ऱु निऩैत्तु प्रमिक्कमाट्टाऩ्; अत्यन्दम् प्रियमाऩ वस्तु नष्टमागिविट्टालुम्, ‘अन्द वस्तु परप्रह्मत्तिऩ् विबूदिये तविर्त्तु तऩदु अऩ्ऱु’ ऎऩ्ऩुम् ज्ञानम् इरुक्किऱबडियाल् अन्द वस्तुविऩ् नाशत्ताल् अवऩुक्कु ऒरुविदमाऩ शोगमुम् जनिक्क माट्टादु’ ऎऩ्बदुदाऩ्।
एकत्वम् - इन्दप् पदम्, परप्रह्मत्तैत् तविर्त्तु वेऱॊऩ्ऱुम् इल्लै ऎऩ्ऩुम् स्वरूबैक्यत्तैच् चॊल्लमाट्टादु। अप्पडिच् चॊल्वदु अनेगप्रमाणङ्गळुक्कु विरुत्तम्; इव्विडत्तिऱ् सॊल्लप्पट्टिरुक्कुम् ‘ईशा वास्यम्’ (सर्वमुम् ईशऩाले व्याबिक्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु) ऎऩ्ऩुम् उबदेशत्तिऱ्कुम् विरुत्तम्। ‘रामसुग्रीवयोरैक्यं देव्येवं समजायत’ (रामऩुक्कुम् सुक्रीवऩुक्कुम् ऐक्यम् इव्वाऱु उण्डायिऱ्ऱु) ऎऩ्ऩुमिडत्तिऱ्पोल, इव्विडत्तिल् ‘एकत्वम्’ ऎऩ्ऩुम् पदम् केवलम् ऒरु सम्बन्दविशेषत्तैक् काण्बिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱे अऱिदल् वेण्डुम्। (७)
मूलम् - १।८
स पर्यगाच्छुक्रमकायमव्रणमस्नाविरं शुद्धमपापविद्धम् ।
कविर्मनीषी परिभूः स्वयंभूः याथातथ्यतोऽर्थान् व्यदधाच्छाश्वतीभ्यः समाभ्यः ॥ ८ ॥
(८) तत्वम् इरण्डु, अवैयावऩ: - ईशऩ् ईशिदव्यवस्तु ऎऩ्बवै। तऩ्ऩैत् तविर्त्त मऱ्ऱै वस्तुक्कळॆल्लावऱ्ऱैयुम् स्रुष्टित्तु तरित्तु नियमित्तु वरुगिऱवऩ् ईशऩ्; अप्पडि स्रुष्टिक्कप्पट्टु तरिक्कप्पट्टु नियमिक्कप्पट्टु वरुमवैयॆल्लाम् ईशिदव्यङ्गळ्’। इन्दत् तत्वस्तिदि मुऩ् मन्द्रङ्गळिलेये प्रस्ताविक्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु; इन्द स्तिदियै अऱिन्दवऩुम् प्रस्ताविक्कप् पट्टिरुक्किऱाऩ्। मऱुबडियुम् अन्दत् तत्वङ्गळिऩ् स्वरूबत्तै ऒरुवाऱु विळक्किक् कॊण्डु, इन्द मन्द्रम् अन्दत् तत्वङ्गळै अऱिन्दवऩै विशेषित्तुप् पेसुगिऩ्ऱदु।
[प-रै।) सः - अवऩ् (अदावदु - सर्व पूदङ्गळुक्कुम् अन्दरात्मावाग इरुक्कुम् प्रह्मत्तै अऱिन्दवऩ्), शुक्लम् - वॆळुप्पायुम् (अदावदु - स्वप्रगासरूबमायुम्,) अकायम् - शरीरमऱ्ऱवऩायुम् [अदावदु - कर्मत्ताल् एऱ्पडुम् अऴुक्कु उडम्बु अऱ्ऱवऩायुम्), अव्रणम् - क्षदि अऱ्ऱदायुम् (कर्मत्ताल् एऱ्पडुम् शरीरमिल्लैयादलाल् ऎव्विद विगारमुमऱ्ऱदायुम्), अस्नाविरम् - मांसम् अस्ति मुदलिय हेय पदार्त्त सम्बन्दमऱ्ऱदायुम्, शुद्धम् - अज्ञान रूबमाऩ तोषमऱ्ऱदायुम्, अपापविद्धम् - पुण्य पाबरूबङ्गळाऩ कर्मङ्गळाल् तॊडप्पडाददायुम्, (इप्पडि ऎव्विद हेय कुण सम्बन्द लेशमुमऱ्ऱदायिरुक्कुम् परमात्मावै) पर्यगात् - अडैगिऱाऩ्। इव्वाऱु शुत्तमायिरुक्कुम् परमात्मावै अडैयुम् जीवऩुडैय स्वरूब स्वबावङ्गळैच् चॊल्लुगिऩ्ऱदु अडुत्तुवरुम् वाक्यम्)। कविः - मऱ्ऱ ऒरुवरुक्कुम् ऎट्टामल् इरुक्कुमवैयॆल्लावऱ्ऱैयुम् नऩ्ऱागप् पार्क्कक्कूडिय तिऱमैयुडैयवऩायुम्, मनीषी - पुत्तियै उडैयवऩायुम् (अदावदु पगवत् कुणङ्गळुडैय त्यान महिमैयाल् इदर विषयङ्गळिल् वैराक्यमुण्डागि अदऩाल् अडक्कप्पट्ट मनस्सै उडैयवऩायुम्), परिभूः - [पॆरिय शत्रुक्कळायिरुक्कुम् कामम् क्रोदम् मुदलियवैगळै] जयित्तवऩायुम्, स्वयंभूः - (मऱ्ऱ ऒऩ्ऱैयुम् अबेक्षियामल्] स्वयमागवे इरुप्पैप् पॆऱ्ऱवऩायुम्, [इव्वाऱु इरुन्दु कॊण्डिरुक्कुमवऩ्] अर्थान् - [मोक्षम् अदैप् पॆऱक्कूडिय उबायम् अदैत् तडुक्कुम् विरोदिगळ् इम्मादिरियाऩ] सगल पदार्त्तङ्गळैयुम्, याथातथ्यतः - उळ्ळबडि, शाश्वतीभ्यः समाभ्यः - सगल कालङ्गळिलुम् (अदावदु - प्रह्मत्तै अडैयुम् पर्यन्दम्), व्यदधात् - विवेसित्तु ह्रुदयत्तिल् तरित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱाऩ्।
स [तं] पर्यगात् - अवऩ् अवऩै अडैवाऩ्। इन्द वाक्यम् मऱ्ऱॊरु उबनिषत्तिल् काणप्पडुम् “ब्रह्मविदाप्नोति परम्" ऎऩ्बदऱ्कु समानार्त्तगम्। ‘सः’ ऎऩ्बदु ‘ब्रह्मवित्’ [सर्वबूदङ्गळुक्कुम् अन्दरात्मावाग इरुक्कुम् प्रह्मत्तै उबासिक्किऱवऩ्) ऎऩ्ऩुम् अर्त्तत्तैयुम्, ‘तम्’ ऎऩ्बदु ‘परम्’ (परमात्मावै] ऎऩ्ऩुम् अर्त्तत्तैयुम्,’पर्यगात्’ ऎऩ्बदु ‘प्राप्नोति’ (अडैगिऩ्ऱाऩ्) ऎऩ्ऩुम् अर्त्तत्तैयुम् कुऱिक्किऩ्ऱऩ। ‘पर्यगात्’ ऎऩ्ऩुम् पदम् इऱन्दगाल विऩैयाग इरुन्दालुम् ‘अडैवाऩ्’ ऎऩ्ऩुम् वरुङ्गाल तात्पर्यत्तिल् प्रयोगम् सॆय्यप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु। ‘कविः’ ऎऩ्बदु मुदलिय प्रदमान्द शप्तङ्गळॆल्लाम् अप्पडिप्पट्ट प्रह्मवित्ते इव्विडत्तिल् प्रस्ताविक्कप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्बदैयुम्, ‘शुक्रम्’ ऎऩ्बदु मुदलिय त्विदीयान्द सप्तङ्गळॆल्लाम् अप्पडिप्पट्ट समस्तहेय प्रत्यनीगऩाऩ परमात्मावे विवक्षिदऩॆऩ्बदैयुम् विळक्कुगिऩ्ऱऩ। (८)
मूलम् - १।९
अन्धन्तमः प्रविशन्ति येऽविद्यामुपासते ।
ततो भूय इव ते तमो य उ विद्यायां रताः ॥ ९ ॥
९। इन्द उबनिषत्ताऩदु, मुदल् मन्द्रत्ताल् सगल प्रबञ्जमुम् परम पुरुषऩुक्कु अदीनमाऩ स्वरूबम् मुदलियवऱ्ऱै उडैत्तायिरुक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऩुम् तत्वत्रय स्वरूबत्तैयुम्, इरण्डावदु मन्द्रत्ताल् प्रह्म वित्यैक्कु अङ्गमाग इरुक्कुम् कर्म योगत्तिऩ् अनुष्टान स्वरूबत्तैयुम्, मूऩ्ऱावदु मन्द्रत्ताल् प्रह्म वित्यैयिल् सीक्रम् प्रव्रुत्ति उण्डावदऱ्काग ज्ञानमऱ्ऱवर्गळुडैय अनर्त्तत्तैयुम् विवरित्तदु। अदऱ्कुप् पिऱगु नाऩ्गावदु ऐन्दावदु मन्द्रङ्गळाल् परप्रह्मत्तिऩ् शक्तियाऩदु अनन्दमॆऩ्ऱुम् विसित्रमॆऩ्ऱुम् सॊल्लि, आऱावदु एऴावदु मन्द्रङ्गळाल् इव्वाऱु सर्व जगत्तुम् प्रह्मत्तै अन्दरात्मावाग उडैत्तायिरुक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु अनुसन्दानम् सॆय्दुगॊण्डु प्रह्मत्तै उबासिक्किऱवर्गळुक्कु ऎऩ्ऩ प्रयोजऩङ्गळ् किडैक्किऩ्ऱऩवॆऩ्बदै विळक्किऱ्ऱु। पिऱगु, ऎट्टावदु मन्द्रत्ताल् ऎवऩ् तत्वस्तिदियै इप्पडिप्पट्टदु ऎऩ्ऱु अऱिन्दिरुक्किऱाऩो अवऩै ।विशेषित्तुप् पेसि, अदु वऴियाग उबासनमागिऱ त्यान योगत्तै उबदेशिक्क आरम्बित्तदु। इप्पडि सेदनासेदन रूबमाऩ इरण्डु अवर तत्वङ्गळिऩ् स्वरूबत्तैयुम् कर्मयोग ज्ञानयोग रूबमाऩ इरण्डु व्यवहिद उबायङ्गळैयुम् प्रदिबादित्तुविट्टु, साक्षात् सादनमागिऱ पक्ति योगत्तैयुम् प्रस्तावित्तदु। ऒऩ्बदु पत्तु पदिऩॊऩ्ऱु इन्द मन्द्रङ्गळाल् पक्ति योगत्तैप्रदिबादिक्क आरम्बित्तु। मुदलिल् अदऱ्कु अङ्गमायिरुक्कुम् कर्मानुष्टानत्तै मात्रम् मोक्ष सादनमाग अङ्गीगरिप्पदुम् तवऱुदल्; अन्द अङ्गङ्गळैक् कैविट्टु उबासनत्तै मात्रम् अवलम्बिप्पदुम् तवऱुदल् ऎऩ्बदैच् चॊल्लुगिऩ्ऱदु। वर्णाश्रम तर्मानुष्टान रूबमागिऱ कर्मङ्गळैच् चरिवरच् चॆय्दु अदऩाल् अनुक्रहिक्कप्पडुम् वित्यैयै ऎवऩ् अनुष्टिक्किऱाऩो अवऩे परम निश्रेयसत्तै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्बदुदाऩ् इव्विडत्तिल् उबदेसिक्कप्पडुम् तत्वम्।
(पदवुरै) ये -ऎवर्गळ्, अविद्याम्-कर्मङ्गळै मात्रम्, उपासते अनुष्टिक्किऱार्गळो, ते -अवर्गळ्, - अन्धन्तम: - पॆरुत्त इरुळै, अदावदु अज्ञानत्तै, प्रविशन्ति - - अडैगिऱार्गळ्। ये - ऎवर्गळ् , विद्यायां उ - केवल वित्यैयिल् मात्रम् (अदावदु - तङ्गळ् तङ्गळ् अदिगारत्तिऱ्कु उसिदमाऩ कर्मङ्गळै विट्टुविट्टुक् केवलम् वित्यैयिल् मात्रम्), रता: - - आसक्ति उळ्ळवर्गळाग इरुक्किऱार्गळो, तत: - अदैक् काट्टिलुम् (अदावदु - कीऴ्च् चॊल्लप्पट्टुळ्ळ इरुळैक् काट्टिलुम्), भूय: - अदिगमाऩ, तम: - इरुळै,[ प्रविशन्ति - अडैगिऱार्गळ्]। इव - ऎऩ्ऩुम् शप्तम् इरुळिऩ् अळवऱ्ऱ तऩ्मैयै (अदावदु नम्माल् क्रहिक्कक्कूडाद तऩ्मैयै } त्योदिप्पिक्किऩ्ऱदु।
अनेग जऩङ्गळ्, ‘पोगम् ऐश्वर्यम् इवै मुदलिय ऐहिग सुगङ्गळे परम सात्यङ्गळ्’ ऎऩ्ऩुम् ऎण्णत्तुडऩ्, परम पुरुषार्त्तत्तिल् विश्वास मऱ्ऱवर्गळाय्, अन्द सुगङ्गळै सादित्तुक् कॊडुक्कक्कूडिय यागम् मुदलिय कर्मङ्गळैये सॆय्दु कॊण्डु आयुळ् नाळ्गळैक् कऴिक्किऱार्गळ्। मऱ्ऱुम् सिलर्, ‘कर्मङ्गळॆल्लाम् ईश्वर पलत्तैये सादित्तुक् कॊडुक्कक् कूडियवैयादलाल् अवैगळाल् प्रयोजऩमॊऩ्ऱुमिल्लै’ ऎऩ्ऱु कर्मङ्गळॆल्लावऱ्ऱैयुम् अडियोडु परित्यजित्तु केवलम् उबासनत्तिलेये प्रवर्त्तिक्किऱार्गळ्। इन्द इरुवर्गळुक्कुम् नल्ल कदि किडैक्क माट्टादु। एऩॆऩ्ऱाल्, पगवाऩ् पक्तियिरामल् अडैयप्पड माट्टाऩ्; कर्मङ्गळिरामल् पक्ति निऱैवेऱमाट्टादु। आगैयाल् कर्मङ्गळैच् चॆय्दु रजस् तमस्सुक्कळै विलक्किक्कॊण्डु ऎवऩ् पक्तियिल् प्रवर्त्तिक्किऱाऩो, ऎवऩ् सत्व कुणत्तै व्रुत्ति सॆय्दुगॊण्डु तऩदु कर्मङ्गळै यावदायुषम् सॆय्दुगॊण्डे उबासनत्तिल् प्रवर्त्तिक्किऱाऩो, अवऩे परम निश्रेयसत्तै अडैयक् कूडियवऩ् ऎऩ्बदु सित्तम्।
‘ विद्या ‘ प्रह्म वित्यै; अदावदु पक्ति। आगैयाल् अविद्या’ ऎऩ्बदु अन्द वित्यैयैक् काट्टिलुम् वेऱु पट्टदाऩ कर्मत्तैक् कुऱिक्कुम्। ‘अ’ ऎऩ्बदऱ्कु इन्द अर्त्तमुम् उण्डु। (९)
मूलम् - १।१०
अन्यदेवाहुर्विद्यया अन्यदाहुरविद्यया ।
इति शुश्रुम धीराणां ये नस्तद् व्याचचक्षिरे ॥ १० ॥
१०। इव्वाऱु वित्यै अवित्यै इवै इरण्डुम् कूडावाऩाल्, वेऱु ऎदु ताऩ् मोक्ष सादऩमागक्कूडुम्? ऎऩ्ऱाल्, अदै विळक्कुगिऩ्ऱदु इन्द मन्द्रम्।
(पदवुरै) - विद्यया - वित्यैयैक् काट्टिलुम्, अन्यदेव - वेऱुबट्टदायिरुप्पदैये, (मोक्षसाधनम् - मोक्षत्तिऱ्कु उबायमॆऩ्ऱु), आहुः - [उबनिषत्तुक्कळ्] सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। अविद्यया - कर्मत्तैक् काट्टिलुम्, अन्यदेव - वेऱु पट्टदैये, आहुः - (मोक्षसादनमॆऩ्ऱु उबनिषत्तुक्कळ्] सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। ये ऎन्दप् पूर्वासार्यर्गळ्, नः - ऎङ्गळुक्कु, तत् - अदै (अदावदु - अन्द मोक्षसादनत्तै], व्याचचक्षिरे - विवेसित्तु उबदेशित्तार्गळो, [तेषां] धीराणाम् - अन्दप् पुत्तिमाऩ्गळिडमिरुन्दु, इति - इव्वाऱाग, शुश्रुम - केट्टिरुक्किऱोम्।
इन्द मन्द्रत्तिल् प्रयोगम् सॆय्यप्पट्टुळ्ळ ‘विद्यया ‘अविद्यया’ ऎऩ्ऩुम् मूऩ्ऱाम् वेऱ्ऱुमैयिल् इरुक्कुम् पदङ्गळ् ऐन्दाम् वेऱ्ऱुमैयिऩ् अर्त्तत्तै उडैयवै, धीराणाम् ऎऩ्ऩुम् आऱाम् वेऱ्ऱुमैयै उडैय पदम् ऐन्दाम् वेऱ्ऱुमैयिऩ् अर्त्तत्तै उडैयदॆऩ्ऱुम् अऱिन्दु कॊळ्ळवेण्डुम्। इम्मादिरियाऩ वेऱुबाडुगळ् वेद वाक्यङ्गळिल् उण्डु। (१०)
मूलम् - १।११
विद्याञ्चाविद्याञ्च यस्तद्वेदोभयं सह ।
अविद्यया मृत्युं तीर्त्वा विद्ययाऽमृतमश्नुते ॥११॥
११। कीऴिल् ‘‘अन्यत्’ ‘अन्यत्’ ऎऩ्ऱु सामान्यमागच् चॊल्लप्पट्ट मोक्षसादनत्तै इन्द मन्द्रम् विवरिक्किऩ्ऱदु।
[प- रै) यः - ऎवऩ् (उळ्ळबडि वित्याबदेशत्तैप् पॆऱ्ऱ ऎवऩ्], विद्याम् (प्रह्मोबासन रूबमागिऱ] वित्यैयै, अविद्याम् - अन्द वित्यैयैक् काट्टिलुम् वेऱुबट्टदायुम् अदऱ्कु अङ्गमायुम् इरुक्कुम्] कर्मत्तैयुम्, तदुभयम् - इन्द इरण्डैयुम्, सह - ऒऩ्ऱॊडु ऒऩ्ऱु कूडियदाग (ऒऩ्ऱु अङ्गमागवुम् मऱ्ऱॊऩ्ऱु अङ्गियागवुम् इरण्डुम् अङ्गाङ्गि सम्बन्दम् पॆऱ्ऱवैयॆऩ्ऱु), वेद - अऱिगिऩ्ऱाऩो, अऱिन्दु अनुष्टिक्किऱाऩो, [सः - अवऩ्], अविद्यया - कर्मत्तिऩाल् [अदावदु तम्दम् वर्णाश्रमङ्गळुक्कु उसिदङ्गळाऩ कर्मङ्गळै अनुष्टिप्पदऩाल्], मृत्युम् - म्रुत्युवै (वित्यैयिऩ् उत्पत्तिक्कु इडैयूऱाग इरुक्कुम् पुण्य पाबरूबङ्गळाऩ जन्मान्दर कर्मङ्गळै], तीर्त्वा - कडन्दु, विद्यया - परमात्मोबासन रूबमाऩ] वित्यैयिऩाल्, अमृतम् - मोक्षत्तै, अश्नुते - अडैगिऱाऩ्।
इव्विडत्तिल् मृत्युं तीर्त्वा - ऎऩ्बदाल् उबासनत्तिऩ् विरोदिगळैक् कडप्पदुम्, अमृतमश्नुते - ऎऩ्बदाल् प्रह्मत्तै अडैवदुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
ऒरुवऩ् शास्त्र ज्ञानत्तैप् पूर्णमाग अडैन्दिरुक्कलाम्। अदु मात्रम् उबासनत्तिल् प्रव्रुत्तियै उण्डुबण्णमाट्टादु। पलाबिसन्दि इऩ्ऱिक्के कर्मानुष्टानत्तैयुम् सॆय्दाल् मात्रम् उबासनम् सम्बविक्कुम्। श्री विष्णु पुराणत्तिल् इन्द अर्त्तमे ऒरु श्लोगत्ताल् विळक्कप्पडुगिऩ्ऱदु।
“इयाज सोऽपि सुबहून्यज्ञान् ज्ञानव्यपाश्रयः । ब्रह्मविद्यामधिष्ठाय तर्तुं मृत्युमविद्यया ॥"
ज्ञानव्यपाश्रयः - ज्ञानत्तै अवलम्बित्तवराऩ [अदावदु शास्त्र श्रवणत्ताल् एऱ्पडुम् प्रम्ह् ज्ञानत्तै उडैयवराऩ, सोऽपि - अवरुम् [अन्द जनगरुम्,) ब्रह्मविद्याम् - उबासन रूबमाऩ वित्यैयै, अधिष्ठाय [उत्तेश्यमाग] अडैन्दु (अदावदु - अदैप् पलमागक् कैप्पऱ्ऱि), मृत्युम् - [पक्तियै उत्पत्ति अडैयवॊट्टामल् तडुक्कुम् पुण्यबाब रूबङ्गळाऩ प्रासीन कर्मङ्गळै], अविद्यया - (वित्यैक्कु अङ्गमागिऱ] कर्मानुष्टानत्ताल्, तर्तुम् - कडप्पदऱ्कु, सुबहून् - अनेगङ्गळाऩ, यज्ञान् - यागङ्गळै, इयाज - सॆय्दार्। जनगमहाराजऩ् सिऱन्द प्रह्मज्ञाऩमुळ्ळवर्। अप्पडि ज्ञानवाऩाग इरुक्कैयिलुम् अवर् कर्मङ्गळै विडामल् सॆय्दार्। एऩॆऩ्ऱाल्, अप्पडिप्पट्ट कर्मानुष्टानत्ताल् मात्रम् उबाय विरोदिगळाऩ प्रासीन कर्मङ्गळ् नाशमडैन्दु, रजस्तमस्सुक्कळ् तलैसायुम्; अप्पॊऴुदुदाऩ् पक्ति निष्पन्नमागुम् ऎऩ्बदै जगत्तिऱ्कुत् तॆरिविप्पदऱ्कागवऩ्ऱो? ज्ञान मिरुक्कैयिलुम् अवर् कर्मानुष्टानमिऩ्ऱिक्के उबासनत्तिल् प्रवर्त्तियामल् कर्मत्तैच् चॆय्दे अवर् अदिल् प्रवर्त्तित्तारॆऩ्ऱाल्, उबासनत्तिऱ्कुक् कर्मयोगम् अङ्गमॆऩ्ऱु एऱ्पडुगिऩ्ऱदऩ्ऱो? इन्द विष्णुबुराण श्लोगम् इन्द श्रुदिक्कु उबप्रुह्मणम् ऎऩ्बदऱ्कु, “अविद्यया, मृत्युं, तीर्त्वा“ इत्यादियाऩ पदप्रयोगङ्गळे प्रत्यबिज्ञाबगङ्गळ्। (११)
मूलम् - १।१२
अन्धन्तमः प्रविशन्ति येऽसंभूतिमुपासते ।
ततो भूय इव ते तमो य उ संभूत्यां रताः ॥ १२ ॥
१२। ऒऩ्बदावदु पत्तावदु पदिऩोरावदु मन्द्रङ्गळिल् वित्यै अवित्यै इवैगळैप्पऱ्ऱि विसारम् सॆय्यप्पट्टदु। अवित्यै (अदावदु - कर्मम्) अङ्गमागवुम् वित्यै (अदावदु उबासनम्) अङ्गियागवुम् इरुप्पदाल्, ऒऩ्ऱैयिट्टु मऱ्ऱॊऩ्ऱु मात्रम् मोक्षत्तिऱ्कुप् पर्याप्तमाग माट्टादु ऎऩ्ऱु अऱिन्दोम्। अदु पोलवे निषित्तगर्म निव्रुत्तियुम् उबासनत्तिऱ्कु अङ्गमाग निऱ्किऩ्ऱदागैयाल्, इन्द अङ्गाङ्गिगळुळ्ळुम् ऒऩ्ऱै विट्टु मऱ्ऱॊऩ्ऱु मात्रम् मोक्षत्तिऱ्कु अबर्याप्तमे। इन्द विषयम् पऩ्ऩिरण्डु मुदल् पदिऩालावदु पर्यन्दङ्गळाऩ मन्द्रङ्गळाल् विवरिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। अवित्यै’ ऎऩ्बदु कर्मानुष्टानत्तैक् कुऱिप्पदुबोल, इव्विडत्तिल् ‘असम्बूदि’ ऎऩ्बदु निषित्त कर्म निव्रुत्तियैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। इन्द मूऩ्ऱु मन्द्रङ्गळुम् मुऩ् मूऩ्ऱु मन्द्रङ्गळिऩ् सायैयै अनुसरित्ते इरुक्किऩ्ऱऩवॆऩ्बदुम् कवऩिक्कत् तक्कदु। मुदल् मन्द्रत्ताल् इन्द अङ्गाङ्गिगळुळ् ऒऩ्ऱॊऩ्ऱै मात्रम् अनुष्टिप्पवर्गळै निन्दित्तु, इरण्डावदाल् अप्पडि ऒऩ्ऱॊऩ्ऱु मात्रम् मोक्ष सादनमागाविट्टाल् ऎदु मोक्ष सादनमागुम् ऎऩ्बदै सामान्यमागच् चॊल्लि, मूऩ्ऱावदाल् अप्पडि सामान्यमागक् कुऱिक्कप्पट्टदै व्यक्तमाग विवरिक्किऩ्ऱदु।
(प-रै] ये - ऎवर्गळ्, असंभूतिम् - [हिंसै तिरुट्टु इवै मुदलिय योगविरुत्तङ्गळाऩ) निषित्त कर्मङ्गळिऩ् निव्रुत्तियै मात्रम्, उपासते - अनुष्टिक्किऱार्गळो, ते अन्धन्तमः प्रविशन्ति - अवर्गळ् काडान्दगारमागिऱ अज्ञानत्तै अडैगिऱार्गळ्। ये संभूत्याम् उ रताः - ऎवर्गळ् (निषित्तङ्गळिलिरुन्दु निव्रुत्तियै अडैयामल्) उबासनत्तै मात्रम् अनुष्टिप्पदिल् आसक्ति उळ्ळवर्गळाग इरुक्किऱार्गळो, ते ततो भूय इव तमः प्रविशन्ति - अवर्गळ् अदैक् काट्टिलुम् अदिगमाग इरुण्डिरुक्कुम् अज्ञानत्तै अडैगिऱार्गळ्।
इव्विडत्तिल् ‘संभूति’ – ऎऩ्ऩुम् शप्तत्तिऩ् अर्त्तम् विसारिक्कप्पडवेण्डुम्। एतमितः प्रेत्य अभिसंभवितास्मि [इन्दत् तेहम् पोऩबिऱगु अवऩै अडैयप् पोगिऱेऩ्] ऎऩ्ऱुम्, ब्रह्मलोकमभि संभवानि” (नाऩ् प्रह्ममागिऱ लोगत्तै अडैवेऩ्] ऎऩ्ऱुम् प्रह्म प्राप्तियागिऱ अनुबूदियै ‘सम्बूदि’ ऎऩ्ऱु उबनिषत्तुक्कळ् पेसुगिऩ्ऱऩ। इव्विडत्तिल् अन्द प्रह्म प्राप्तिक्कु सादनमागिऱ समादि रूबमाऩ अनुबवमे ‘सम्बूदि’ ऎऩ्ऩुम् पदत्ताल् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु। आगैयाल्, ‘असम्बूदि’ ऎऩ्ऩुम् शप्तम् समादिरूबमाऩ सम्बूदियैक् काट्टिलुम् वेऱुबट्टदाऩ निषित्तगर्मङ्गळिलिरुन्दु निव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऩ्ऱदु। कीऴिल् ‘अवित्यै ऎऩ्बदऱ्कु ऎप्पडि अर्त्तम् सॆय्दोमो, अप्पडिये इङ्गुम्। मेल् पदिऩालावदु मन्द्रत्तिल् ‘संभूति च विनाशं च’ ऎऩ्ऩुमिडत्तिल् ‘विनाश’ ऎऩ्ऩुम् शप्तत्ताल् ‘असम्बूदि’ अनुवदिक्कप् पडुवदैयुम् कवऩित्तल् वेण्डुम्। (१२)
मूलम् - १।१३
अन्यदेवाहुस्संभवादन्यदाहुरसंभवात् ।
इति शुश्रम धीराणां ये नस्तद् विचचक्षिरे ॥ १३ ॥
१३। अप्पडियाऩाल् ऎदु मोक्ष सादनमागुम् ऎऩ्बदु सामान्यमागच् चॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु।
(प - -रै) संभवात् -सम्बूदियैक् काट्टिलुम्,अन्यदेव -वेऱुबट्टदायिरुप्पदैये, (मोक्षसाधनम् - मोक्षत्तिऱ्कु सादनमॆऩ्ऱु], आहु: - - [उबनिषत्तुक्कळ्] सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। असंभवात् - असम्बूदियैक् काट्टि लुम्,अन्यदेव - वेऱुबट्टदायिरुप्पदैये, आहु: - [मोक्ष मॆऩ्ऱु उबनिषत्तुक्कळ्] सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। ये नस्तद् विचचक्षिरे तेषां धीराणामिति शुश्रुम - ऎवर्गळ् ऎङ्गळुक्कु अन्द मोक्ष सादनत्तै विवेसित्तु उबदेशित्तार्गळो अन्दप् पुत्तिमाऩ्गळिडमिरुन्दु इव्वाऱागक् केट्टिरुक्किऱोम्। (१३)
मूलम् - १।१४
संभूतिश्च विनाशञ्च यस्तद्वेदोभयं सह ।
विनाशेन मृत्युं तीर्त्वा संभृत्याऽमृतमश्नुते || १४ ||
१४। ‘अन्यत् ’ ऎऩ्ऱु सामान्यमागच् चॊऩ्ऩदै विवरित्तुक् कॊण्डु, अङ्गम् अङ्गि इवै इरण्डुम् अबेक्षिदङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऩ्ऱदु इन्द मन्द्रम्।
[प -रै) ‘संभूतिञ्च - ’ [अङ्गियागिऱ] उबासनत्तैयुम् (अदावदु समादियैयुम्,] विनाशञ्च -[अङ्गमागिऱ निषित्तङ्गळिऩ्] निव्रुत्तियैयुम्, तदुभयम् -इन्द इरण्डैयुम्,सह—[अङ्गाङ्गिरूबमाग] ऒऩ्ऱो टॊऩ्ऱु कूडियदाग, - अऱिगिऱाऩो [अऱिन्दु अम्मादिरि अनुष्टिक्किऱाऩो], [स: -अवऩ्], विनाशेन - [निषित्तङ्गळिऩ् ] निव्रुत्ति रूबमाऩ अङ्गत्तिऩ् अनुष्टानत्ताल्, मृत्युम् - समादिक्कु विरोदियायिरुक्कुम्] पुण्य पाबरूबमाऩ कर्मत्तै, तीर्त्वा - कडन्दु, संभूत्या - [अप्पडि अन्दक् कर्मङ्गळ् कऴिन्ददाल् निष्पन्दमायिरुक्कुम्] समादियाल्, - अमृतम् - मोक्षत्तै, अश्नुते - -अडैगिऱाऩ्।
पाबत्तैक् कडप्पदु मोक्षत्तै अडैवदु इवैगळ् पलमागच् चॊल्लप्पट्टिरुक्किऱबडियाल्, ‘सम्बूदि’ ‘विनाशम्’ इन्द शप्तङ्गळुक्कुक् कीऴ्च् चॊल्लप्पट्टुळ्ळ अर्त्तमे उबबन्नमागुम्। ‘विनाशम्’ ऎऩ्बदऱ्कु ‘नाशम्’ ऎऩ्बदे पॊरुळ्। ऒऩ्ऱै नाम् वर्ज्जित्ताल् अदु नमक्कु नष्टमागिविडुगिऱबडियाल्, वर्ज्जनम् [अदावदु। -ऒऴिप्पदु) ऎऩ्ऩुम् अर्त्तम् ‘विनाश’ ऎऩ्ऩुम् शप्तत्तिऱ्कुप् पॊरुन्दुम्। ऎदै वर्ज्जिप्पदॆऩ्ऱाल्, मानम्, तम्बम्, हिंसै, स्तेयम् इवै मुदलिय योग विरोदिगळाऩ निषित्त व्याबारङ्गळै ऎऩ्ऱु सुलबमागक् किडैक्कुम्। (१४)
मूलम् - १।१५
हिरण्मयेन पात्रेण सत्यस्यापिहितं मुखम् ।
तत्त्वं पूषन्नपावृणु सत्यधर्माय दृष्टये ॥ १५ ॥
१५। साक्षात् मोक्षसादऩमागिऱ पक्ति योगत्तिऩ् स्वरूबमुम् अदऩ् अङ्गङ्गळुम् कीऴ् आऱु मन्द्रङ्गळाल् प्रदिबादिक्कप्पट्टऩ। इन्द मन्द्रम् इदऱ्कु अडुत्तुवरुम् मन्द्रम् इन्द इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् पक्तियोग निष्टऩाल् सॆय्यप्पडवेण्डिय अनुसन्दान प्रगारम् उबदेसिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। इवैगळुळ् मुदल् मन्द्रत्ताल्, समादियै निष्पन्नमागवॊट्टामल् तडुक्कुम् इडैयूऱुगळिऩ् निव्रुत्ति प्रार्त्तिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। ‘जीवऩुडैय मनस्साऩदु पोक्य वस्तुक्कळाल् इऴुक्कप्पट्टु परमात्माविऩिडम् सॆल्लामल् तडुक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। अन्द मनस्सै इन्द्रियङ्गळुक्कॆल्लाम् ईशऩाग इरुक्कुम् नी, ‘हे पगवन् ! सरियाऩ मार्क्कत्तिल् सॆलुत्तवेण्डुम्’ ऎऩ्बदु इन्द मन्द्रत्तिऩ् तिरण्ड पॊरुळ्। जीवऩै सत्यऩॆऩ्ऱुम्, मनस्सै अदऩ् मुगमॆऩ्ऱुम्, पोक्य वस्तुक्कळै स्वर्णमयमाऩ पात्रमॆऩ्ऱुम् पेसि, ‘अन्दप् पात्रत्ताल् मूडप्पट्टुळ्ळ मनस्सैत् तिऱन्दुविडु’ ऎऩ्ऱु पगवाऩ् प्रार्त्तिक्कप्पडुगिऱाऩ्। इम्मादिरिप् पेसुवदु ऒरु समत्कारमे।
[प-रै) पूषन् - हे पगवाऩे, सत्यस्य - जीवऩुडैय, मुखम् - मनस्साऩदु, हिरण्मयेन - पॊऩ्ऩाऱ् सॆय्यप्पट्टिरुक्कुम् पॊरुळ् पोल आगर्षगमा यिरुक्कुम् पोक्य वस्तुक्कळागिऱ, पात्रेण - पात्रत्ताल् (अदावदु - मूडियाल्], अपिहितम् - मूडप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु। ततु - अदै [अन्द मनस्सै], त्वम् - नी, अपावृणु - तिऱन्दुविडु। ऎदऱ्कागवॆऩ्ऱाल्, सत्यधर्माय - जीवऩुक्कु इयऱ्कैयाऩ तर्ममायुळ्ळ, दृष्टये - (उऩ्ऩुडैय] तर्शनत्तिऩ् पॊरुट्टु।
जन्मान्दर कर्मत्तिऱ्कु अदीनमायुळ्ळ पोक्य वर्क्कमाऩदु जीवऩुडैय मनस्सैप् परमात्मावैप् पार्क्कवॊट्टामल् मूडिक्कॊण्डिरुक्किऩ्ऱदु। पगवत् तर्शनमुम् अवऩुडैय अनुबवमुम् जीवऩुक्कु स्वदस् सित्तमाऩ तर्मम्। पोक्य वर्क्कमागिऱ मूट्टत्तै ऎडुत्तु विट्टाल्, पगवत् तर्शनम् तऩ्ऩाल् एऱ्पट्टुविडुम् ऎऩ्बदु करुत्तु।
पूषन् ऎऩ्बदु सूर्यऩैक् कुऱिक्कुम्। इव्विडत्तिल् सूर्यऩुक्कु अन्दरात्मावाग इरुक्कुम् परमात्मावैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। आश्रिदर्गळैप् पोषिक्कुम् स्वबावत्तै उडैयवऩाऩदाल् पगवाऩ् ‘पूषन्’ ऎऩ्ऱु अऴैक्कप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् व्युत्पत्ति सॆय्यलाम्।
‘सत्य‘ ऎऩ्ऩुम् पदम् विगारमऱ्ऱु एगरूबमाग इरुक्कुम् पॊरुळैक् कुऱिक्कुम्। जीवऩुडैय स्वरूबम् अप्पडिप् पट्टदादलाल्, जीवऩ् ‘सत्यऩ्’ ऎऩ्ऱु व्यवहरिक्कप्पडुगिऱाऩ्। “सत्यञ्चानृतञ्च सत्यमभवत् ऎऩ्बदु मुदलाऩ इडङ्गळिल् ‘सत्य’ शप्तम् जीवऩिडत्तिल् प्रयोगम् सॆय्यप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु।
जीवऩुडैय मनस्सै मुगमागप् पेसुवदुम् पोक्य वस्तुक्कळै पॊऩ्मयमाऩ वस्तुवागप् पेसुवदुम् मिगवुम् उबबन्नम् ऎऩ्बदै सादारणमाग अऱिन्दु कॊळ्ळलाम्। (१५)
मूलम् - १।१६
पूषन्नेकर्षे यम सूर्य प्राजापत्य व्यूह रश्मीन् समूह तेजः ।
यत्ते रूपं कल्याणतमं तत्ते पश्यामि योऽसावसौ पुरुपस्सोहमस्मि ॥ १६ ॥
१६। मऱुबडियुम्, कीऴ्प्रस्ताविक्कप्पट्ट पगवत् तर्शनमुम्, अन्दत् तर्शनत्तिऱ्कु ऎदु सादनमो अन्द सादनमुम् प्रार्त्तिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ।
[प-रै] पूषन् - [आश्रिदर्गळैप्] पोषिक्किऱवऩे [अल्लदु - सूर्यऩुक्कु अन्दर्यामियायिरुक्कुम् पगवाऩे, एकर्षे - निगरऱ्ऱ रुषिये, यम - [ऎल्लारैयुम्] नियमित्तुक् कॊण्डिरुप्पवऩे, सूर्य - [आश्रिदर्गळुडैय पुत्तियैच्] चरियाऩ वऴियिल् प्रेरिक्किऱवऩे, प्राजापत्य - प्रजैगळुक्कॆल्लाम् पदियाग इरुक्कुम् विष्णुवे, रश्मिन् - [उक्रमाऩ] किरणङ्गळै [अदावदु, उऩ्ऩुडैय तिव्य तर्शनत्तिऱ्कु प्रदिबन्दगमायिरुक्कुम् किरणङ्गळै] व्यूह - विलक्कु। तेज: - (उऩ्ऩुडैय तर्शनत्तिऱ्कु अनुगूलमायुम् सौम्यमायु मिरुक्कुम्) तेजस्सै, समूह - सेर्त्तुक्कॊडु। ते - उऩ्ऩुडैय, यत् कल्याणतमं रूपम् - यादॊरु निरदिशय पोक्यमाऩ रूबमुण्डो, तत् ते [रूपम्] - उऩ्ऩुडैय अन्द रूबत्तै, पश्यामि - पार्क्क विरुम्बुगिऱेऩ्। योऽसावसौ पुरुषः - यादॊरु इन्दप् पुरुषऩुण्डो, अहं सोऽस्मि - नाऩ् अवऩागवे इरुक्किऱेऩ् (अदावदु, नाऩ् अवऩैये अन्दर्यामियाग उडैत्तायिरुक्किऱेऩ्। अवऩ् ऎऩक्कु आत्मावागवुम् नाऩ् अवऩुक्कु शरीरमागवुम् इरुक्किऱेऩ्।)
पूषन् - इदऩ् अर्त्तम् कीऴ् मन्द्रत्तिऩ् उरैयिल् विवरिक्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱदु।
यम - यमयतीति यमः ऎवऩ् नियमिक्किऱाऩो अवऩै ‘यम’ऩॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुम्। ‘ऎल्लारुक्कुम् अन्दर्यामियाग इरुक्कुमवऩे ऎऩ्बदु पॊरुळ्: ‘अन्त: प्रविष्टश्शास्ता जनानां सर्वात्मा’ ‘य: पृथिवीमन्तरो यमयति” इत्यादियाऩ अन्दर्यामि श्रुदिगळ् प्रमाणम्।
सूर्य - सुष्ठु ईरयतीति सूर्ययः (ऎवऩ् सरियाऩ मार्क्कत्तिल् तऩदु पक्तर्गळिऩ् मनस्सै प्रेरिप्पिक्किऱाऩो, अवऩै ‘सूर्यऩ्’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुम्। पक्तर्गळै अनुक्रहित्तु अवर्गळै मेऩ्मेलुम् अदिग पक्तियुडऩ् कूडिऩवर्गळागच् चॆय्दु अम्रुदत्वत्तै अडैविप्पिक्किऱवऩ् साक्षात् परमात्मा ऒरुवऩे।
प्रजापत्य - प्रजापतिरेव प्राजापत्य: [ऎवऩ् प्रजाबदियो अवऩे प्राजाबत्यऩ्]। प्रजैगळुक्कॆल्लाम् पदि अवऩे।" प्रजापतिश्चरति गर्भे अन्तः ऎऩ्ऱु श्रुदियुम्, “सह यज्ञैः प्रजाः स्रुष्टा पुरोवाच प्रजापतिः “ ऎऩ्ऱु स्म्रुदियुम् परमात्मावैये ‘प्रजाबदि’ ऎऩ्ऱु व्यवहरिक्किऩ्ऱऩ।
रश्मीन् व्यूह समूह तेजः - कोडि सूर्यऩ् उदित्ताल् ऎव्वळवु प्रगासम् उण्डागुमो, अदैक् काट्टिलुम् पल मडङ्गु अदिगमाऩदऩ्ऱो पगवाऩुडैय तेजस्! अदै नमदु ऊऩक्कण् ऎव्विदम् पार्क्कक्कूडुम्? तिव्यक् कण्णैप् पॆऱ्ऱ अर्जुनऩुक्के अदु असह्यमाग इरुन्ददे ! आगैयाल्, अप्पडिप्पट्ट उक्रमाऩ तेजस्सै मऱैत्तुक्कॊण्डु सौम्यमाऩ रूबत्तैत् तर्शिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु प्रार्त्तिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। व्यूह। व्यपोह समूह - समूहीकुरु।
यत्तत् कल्याणतमम् रूपं तत्ते पश्यामि - कीऴे ‘तेज: समूह’ (उम्मुडैय सौम्यमाऩ तेजस्सै प्रगाशिप्पिक्क वेणुम्) ऎऩ्ऱु प्रार्त्तित्तदु ऎदै उत्तेशित्तु ऎऩ्बदै इदु विळक्कुगिऩ्ऱदु। द्रष्ठुमिच्छामि ते रूपम्” ऎऩ्ऱु अर्जुनऩ् प्रार्त्तित्तदुबोल, इव्विडत्तिलुम् ‘उम्मुडैय निरदिशय पोक्यमाऩ सुन्दर रूबत्तैप् पार्क्क विरुम्बुगिऱेऩ् ऎऩ्ऱु प्रार्त्तिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। पगवाऩुडैय तिव्य मङ्गळ विक्रहमाऩदु स्मरिक्कप्पट्ट मात्रत्तिल् सगल पाबत्तैयुम् निवर्त्तिप्पित्तु समस्त शुबङ्गळैयुम् कॊडुक्कत् तगुन्ददागैयाल्, अदै ‘शुभम्’ ऎऩ्ऱुम्, त्यानिप्पवऩुडैय मनस् तरित्तु निलै पॆऱ्ऱु निऱ्पदऱ्कु अदु आदारमागिऱबडियाल् अदै आश्रयम्’ ऎऩ्ऱुम्, आग अदै शुभाश्रयम्’ ऎऩ्ऱु पॆरियोर्गळ् सॊल्वार्गळ्। पगवाऩुक्कु अप्पडिप्पट्ट तिव्य मङ्गळ विक्रहमॊऩ्ऱु उण्डॆऩ्ऱु इदैप्पोऩ्ऱ अनेग वाक्यान्दरङ्गळुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। पश्यामि (पार्क्किऱेऩ्) ऎऩ्ऩुम् निगऴ्गालविऩै, पश्येयम् (पार्प्पेऩो?) ऎऩ्ऱु विरुप्पत्तैक् काण्बिक्किऩ्ऱदु।
‘योऽसावसौ पुरुषस्सोऽहमस्मि इव्विडत्तिल् पुरुषः’ ऎऩ्ऩुम् पदम् पुरुषसूक्त प्रसित्तऩाऩ महाबुरुषऩागिऱ परमात्मावैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। ‘असौ असौ’ ऎऩ्ऱु इरट्टित्तिरुप्पदु आदरादिशयत्तैक् काण्बिक्कुम् पॊरुट्टु योऽसावसौ पुरुषः ऎऩ्बदऱ्कु ‘यावऩ्, ऒरु प्रसित्तमाऩ महा पुरुषऩुण्डो’ ऎऩ्बदु पॊरुळ्। सोऽहमस्मि [अवऩाग नाऩ् इरुक्किऱेऩ्); इदु जीवात्मावुक्कुम् परमात्मावुक्कुम् स्वरूबैक्यत्तैच् चॊल्वदु पोलत् तोऩ्ऱिऩालुम्, अव्विदम् अर्त्तम् कॊळ्वदु अनेग वाक्यान्दरङ्गळुक्कु विरुत्तमाग इरुप्पदालुम् इव्विडत्तिल् तॆऩ्बडुम् पूर्वाबर वाक्यङ्गळुक्कु ऒत्तु वरमाट्टादागैयालुम्, इन्द वाक्यत्तिऱ्कु नमदु आसार्यर्गळ् वेऱु विदमाग अर्त्तम् कॊण्डिरुक्किऱार्गळ्। अदु ऎऩ्ऩवॆऩ्ऱाल्: ‘अन्द प्रसित्त पुरुषऩ् ऎऩ्ऩै शरीरमाग उडैय अन्दरात्मावे’ ऎऩ्बदुदाऩ्। अन्दर्यामियाग इरुक्कुम् पगवाऩ् ‘अहम्’ (नाऩ्) ऎऩ्ऩुम् शप्तत्ताल् कुऱिक्कप् पॆऱ्ऱु अम्मादिरि अनुसन्दिक्कप्पडुगिऱाऩ्। नमदु सित्तान्दत्तिल्, सेदन असेदन वस्तुक्कळॆल्लाम् पगवाऩुक्कु शरीरम्, अवऩ् अवैगळुक्कु अन्दरात्मा’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱ पडियाल्, ‘नाऩ्’ ऎऩ्बदाल् क्रहिक्कप्पडुम् आत्मावुम् अवऩुक्कु शरीरम् ऎऩ्बदु सित्तिक्किऩ्ऱदु। शरीरत्तैच् चॊल्लुम् पदङ्गळॆल्लाम्, ‘क्रुष्णऩ् पुत्तिमाऩ्’ ऎऩ्ऩुमिडत्तिऱ्पोल, अन्द शरीरत्तिऱ्कु आत्मावाग इरुक्कुम् वस्तुवैयुम् अन्द शरीरत्तिऩ् वऴियागक् कुऱिक्कुमागैयाल्, इव्विडत्तिलुळ्ळ ‘नाऩ्’ ऎऩ्ऩुम् शप्तम्, ‘नाऩ् ऎऩ्बदाल् कुऱिक्कप्पडुम् जीवात्मा वऴियाग अदऱ्कु अन्दरात्मावायुळ्ळ परमात्वैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कॊळ्वदु नियायत्तिऱ्कु ऒत्तदेयागुमऩ्ऱो? आगैयाल्, इन्द वाक्यत्तिऩ् तिरण्ड पॊरुळावदु, ‘ऎवऩ् परम पुरुषऩो अवऩे नम् उळ्ळुक्कुळ् इरुक्कुम् नम्मुडैय अन्दर्यामि’ ऎऩ्बदु ताऩ्।
अप्पडियाऩाल्, ‘अस्मि’ [इरुक्किऱेऩ्) ऎऩ्ऩुम् तऩ्मै ऎप्पडि ऒत्तु वरुम्? ‘अहम्’ ऎऩ्बदु अन्दर्यामियैच् चॊल्लुम् पक्षत्तिल् ‘अस्ति’ (इरुक्किऱाऩ्) ऎऩ्ऩुम् पडर्क्कैयऩ्ऱो प्रयोगिक्कप् पट्टिरुक्कवेण्डुम्?" ऎऩ्ऱु ऒरु आक्षेबम् वरक्कूडुम्। इदऱ्कु समादानमावदु: ‘अहम्’ शप्तमाऩदु जीवत्वारा अन्दरात्म पर्यन्दम् पोगिऱबडियाल् ‘अस्मि’ ऎऩ्ऩुम् शप्तमुम् उत्तम पुरुषऩाग (तऩ्मैयाग) इरुक्कैयिलुम् विशिष्टमाऩ परमात्म पर्यन्दम् पोय् अव्विडत्तिल् विश्रमिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्बदुदाऩ्। “तत्त्वमसि” ऎऩ्ऩुम् वाक्यत्तिलुम् ‘असि’ ऎऩ्ऩुम् मुऩ्ऩिलै इम्मादिरिये निर्वहिक्कप्पडुगिऩ्ऱदऩ्ऱो ? (१६)
मूलम् - १।१७
वायुरनिलममृतमथेदं भस्मान्तं शरीरम् ।
ओं क्रतो स्मर कृतं स्मर क्रतो स्मर कृतं स्मर ॥ १७ ॥
१७। इप्पडि मुदल् पदिऩालु मन्द्रङ्गळाल्, परम निश्रेयसत्तिऱ्कु साक्षात् सादनमायुळ्ळ पक्ति योगत्तै अदऩ् अङ्गङ्गळागिऱ कर्मयोग ज्ञानयोगङ्गळुडऩ् विवरित्तु, पिऱगु इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् पक्तियोग निष्टराल् अनुसन्दिक्कत् तक्कवैयाऩ इरण्डु मन्द्रङ्गळैयुम् उबदेशित्तुविट्टु, अडुत्तु वरुम् इरण्डु मन्द्रङ्गळाल्, पक्तियोगत्तै अनुष्टिप्पदऱ्कु अबेक्षिदङ्गळाऩ ज्ञान शक्तिगळै उडैत्तायिरामल् परम पुरुषार्त्तत्तैप् पॆऱुवदिल् मात्रम् अळवऱ्ऱ विरुप्पत्तै उडैत्तायिरुप्पवर्गळायिरुक्कुम् अदिगारिगळाल् अनुष्टिक्कप्पडत्तगुन्द प्रबत्तियोग विषयमाऩ इरण्डु मन्द्रङ्गळै उबदेसिक्किऱार्। प्रबत्ति ऎऩ्बदु आत्म समर्प्पणमे। अप्पडि नमदु आत्मावै नाम् पगवाऩुडैय तिरुवडिगळिल् समर्प्पिक्कुम् पॊऴुदु, समित् मुदलियवैगळै ऒरु तेवदैयै उत्तेशित्तु समर्प्पिक्कुम्बॊऴुदु अवैगळै अशुत्तङ्गळाग समर्प्पियामल् प्रोक्षणम् अबिमन्द्रणम् मुदलियवैगळाल् संस्करित्तु समर्प्पिप्पदु पोल, नमदु आत्मावैप् परिशुत्त स्वरूब यादात्म्य ज्ञानत्ताल् संस्करित्तु समर्प्पिप्पदे उसिदमागैयाल्, इन्द मन्द्रत्तिल् मुदलिल् अन्द यादात्म्य ज्ञानत्तै सङ्ग्रहमागच् चॊल्लुगिऱार्। ‘शरीरम् इन्द्रियम् मुदलियवैगळैक् काट्टिलुम् अत्यन्दम् विलक्षणम् आत्मावॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुम् वस्तु’ ऎऩ्बदे अन्द ज्ञानत्तिल् मुक्यमाऩ अम्शम्। वायुरनिलममृतम् ऎऩ्बदु आत्म वस्तुवै विळक्कुगिऩ्ऱदु; अथेदं भस्मान्तं शरीरम्" ऎऩ्बदु शरीरम् इन्द्रियम् मुदलियवैगळै विळक्कुगिऩ्ऱदु “ओं क्रतो स्मर” ऎऩ्बदु मुदलाऩ वाक्यम्, प्रबत्तिनिष्टऩ् पगवाऩैप् पार्त्तु यासिक्कुम् मुऱैयै विळक्कुगिऩ्ऱदु।
[प-रै] वायुः - [परिशुत्त जीवऩुडैय स्वरूबमाऩदु) ऎव्विडत्तिलुम् पोगत्तगुन्ददु; अनिलम् - स्तिरमाऩ इरुप्पऱ्ऱदु; अमृतम् - मरणमऱ्ऱदु। अथ - पिऱगु, इदम् - इन्द, शरीरम् - तेहमो, भस्मान्तम् - कडैसियिल् साम्बले। ओम् - हे पगवन्! क्रतो [ज्योदिष्टोमम् मुदलिय] क्रियैगळै स्वरूबमाग उडैत्तायिरुप्पवऩे! स्मर - निऩैक्कवेण्डुम् (अनुक्रह पुत्तियुडऩ् ऎऩ्ऩै विषयीगरिक्क वेण्डुम्)। कृतम् - (ऎऩ्ऩाल्] सॆय्यप्पट्टदै, स्मर - निऩैक्कवेण्डुम्।
वायु: - इदऩ् प्रसित्तमाऩ पॊरुळ् ‘काऱ्ऱु’ ऎऩ्बदु। वाति - [वीसुगिऩ्ऱदु] ऎदुवो अदु वायुः। काऱ्ऱु वीसुम् स्वबावमुळ्ळदाल् ‘वायु’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। काऱ्ऱु ऎप्पडि वीसुमिडमॆल्लाम् पोगुमो, अप्पडिये जीवऩुम् तऩदु कर्मत्तिऱ्कुत् तक्कवाऱु पगवाऩ् ऎन्द सङ्गल्बत्तैच् चॆय्गिऱाऩो अदऩ् प्रगारम् पोगिऱवऩाऩदाल् ‘वायु’ ऎऩ्ऱु पेसप्पडुगिऱाऩ्। इप्पडिप् पेसुवदऩ् करुत्तु ऎऩ्ऩवॆऩ्ऱाल्: ‘जीवऩ् स्वदन्द्रऩल्लऩ्, काऱ्ऱुप् पोल् परादीनऩ्, कर्मत्तिऱ्कुप् परवशऩ्; आगैयाल् पगवत् परदन्द्रऩ् ऎऩ्बदुदाऩ्। ओरिडम् विट्टु मऱ्ऱोर् इडम् पोगिऱवऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुवदाल्, अवऩ् विबुवऩ्ऱु, अणुवे ऎऩ्बदुम् सॊल्लप्पट्टदागिऱदु।
अनिलम् - ‘निलयम्’ ऎऩ्बदऱ्कु “स्तिरमाऩ इरुप्पिडम् ऎऩ्बदु पॊरुळ्। अदु इवऩुक्कु इल्लैयादलाल् इवऩ् ‘अनिलऩ्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। ‘निलयम्’ ऎऩ्ऩुम् शप्तम् ‘निलम्’ ऎऩ्ऱु माऱिक्किडक्किऩ्ऱदु। कर्मत्तिऱ्कुत् तक्कवाऱु पऱ्पल योनियिलुम् पिऱक्किऱवऩादलाल् अवऩुक्कु स्तिरमाऩ इरुप्पिडम् ऒऩ्ऱु मिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्ललामऩ्ऱो?
अमृतम् - जीवऩ् नित्यऩागैयाल् अवऩुक्कु मरणमिल्लै। अवऩुम् नित्यऩ्; अवऩुडैय ज्ञानमुम् नित्यम्, आगैयाल् अवऩै स्वरूबत्तालुम् तर्मत्तालुम् विनाशमऱ्ऱवऩॆऩ्ऱु शास्त्रङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। ‘मरणमऱ्ऱवऩ्’ ऎऩ्ऱु इव्विडत्तिऱ् सॊल्लप्पट्टिरुप्पदाऩदु ‘‘अबहदबाप्मत्वम्’’” मुदलाऩ मऱ्ऱैत् तर्मङ्गळुक्कुम् उबलक्षणम्; उबनिषत्तिल् अवऩुडैय मरणमऱ्ऱ तऩ्मै सॊल्लप् पडुमिडत्तिल् ‘अबहदबाप्मत्वम्’ मुदलाऩ मऱ्ऱैत् तर्मङ्गळुम् पडिक्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ।
जीवो वायुः, जीवः अनिलः, जीवः अमृत: - ऎऩ्ऱु ऎल्लाप् पदङ्गळुम् पुल्लिङ्गमाग इरुत्तल् वेण्डुम्। इव्विडत्तिल् ‘अनिलम्’ ‘अम्रुदम्’ ऎऩ्ऩुम् पदङ्गळिल् लिङ्गम् माऱि इरुक्किऩ्ऱदु। वेदत्तिल् इम्मादिरि लिङ्ग माऱुदल् सादारणम्।
वायु, अनिलम्, अम्रुदम् ऎऩ्ऩुम् पदङ्गळुक्कु इम्मादिरि पॊरुळ् कॊळ्ळामल्, अन्दप् पदङ्गळुक्कु प्रसित्तार्त्तङ्गळ् ऎवैयो अवैगळैप् पॊरुळागक् कॊण्डाल्, इव्विडत्तिल् अवै सङ्गदङ्गळागमाट्टा। निऱ्क: इदऱ्कु अडुत्तु ‘शरीरम् साम्बलागवे पोगिऩ्ऱदु’ ऎऩ्ऱु शरीरत्तैप्पऱ्ऱिय वार्त्तै व्यक्तमागच् चॊल्लप्पडुगिऱबडियाल्, अदऱ्कु मुऩ्ऩदाग वरुम् इन्द वाक्यम् आत्मावैप् पऱ्ऱियदाग इरुप्पदु सङ्गदमऩ्ऱो? अन्द आत्मावुक्कुप् पॊरुन्दुमाऱु मऱ्ऱैप् पदङ्गळुक्कुम् पॊरुळ् कॊळ्वदु उसिदमे।
अथ भस्मान्तम् - ‘अथ’ (पिऱगु) ऎऩ्ऩुम् पदम् पिऩ् प्रस्ताविक्कप्पडुम् वस्तु मुऩ् प्रस्ताविक्कप् पट्टदैक् काट्टिलुम् वेऱुबट्टदु ऎऩ्बदैक् काण्बिक्किऩ्ऱदु। अल्लदु ‘पिऱगु’ ऎऩ्बदैये पॊरुळागक् कॊण्डु, ‘ऎदऱ्कुप् पिऱगु?’ ऎऩ्ऱाल्, ‘कीऴे सॊल्लप्पट्ट जीवात्मा विलगिऩ पिऱगु’ ऎऩ्ऱुम् अर्त्तम् सॊल्लक् कूडुम्। ‘भस्म’ ऎऩ्बदऱ्कु ‘साम्बल्’ ऎऩ्बदु पॊरुळ्। शरीरत्तैत् तहित्ताल् अदु साम्बलागुम्; पुदैत्ताल् क्रुमि उण्डागुम्; ऎऱिन्दु विट्टाल् पक्षि मुदलियवैक्कु इरैयागि अशुत्तप् पॊरुळाग माऱुम्। इवैयॆल्लाम् इव्विडत्तिल् ‘पस्म’ शप्तत्ताल् कुऱिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ।
ओम् - इप्पडि ‘शरीरम् नश्वरम्, आत्मा नित्यम्’ ऎऩ्ऩुम् ज्ञानत्तै सम्बादित्ताल्, अन्द ज्ञानम् नम्मुडैय आत्मावुक्कु ऒरु संस्कार विसेषत्तैच् चॆय्दु अन्द आत्मावैप् पगवदर्प्पणत्तिऱ्कु योक्यमागच् चॆय्गिऩ्ऱदु। श्रीबगवत् कीदैयिलुम् मुदल् मुदलिल् इन्दत् तेहात्म विवेगमे प्रदानमागप् पोदिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। इव्विदम् ज्ञानत्तैप् पॆऱ्ऱ पिऱगु इन्द अदिगारियाऩवऩ् पगवाऩै उत्तेशित्तु प्रार्त्तऩैयैच् चॆय्गिऱाऩ्। ‘ओम्’ ऎऩ्बदु, कीऴे प्रस्ताविक्कप्पट्ट सेदन असेदन पदार्त्तङ्गळॆल्लावऱ्ऱुक्कुम् प्रेरिदावाग इरुक्कुम् परम पुरुषऩैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। श्रीबगवत् कीदैयिल्। “ओमित्येकाक्षरं ब्रह्म व्याहरन्मामनुस्मरन् “ [ओम् ऎऩ्बदु परप्रम्हत्तिऩ् पॆयर्; अदै व्याहरित्तुक्कॊण्डु ऎऩ्ऩै मनस्साल् त्यानिक्किऱवऩ्) ऎऩ्ऱु पगवाऩे अव्विदम् अन्दप् पदत्तै विवरित्तिरुक्किऱाऩ्। अल्लदु, “ओमित्यात्मानं युञ्जीत“ [‘ओम्’ ऎऩ्ऱु आत्मावैप् परम पुरुषऩिडत्तिल् समर्प्पिक्क वेण्डुम्) ऎऩ्ऱु सॊल्लुम् प्रगारम्, इन्द प्रणवम् इव्विडत्तिल् आत्म समर्प्पणत्तैक् कुऱिक्किऩ्ऱदॆऩ्ऱुम् सॊल्लक्कूडुम्।
क्रतुः - इन्दप् पदम् ज्योदिष्टोमादि कर्मङ्गळैच् चॊल्लुम्; अप्पॊऴुदु ‘अहं क्रतुरहं यज्ञः’’ ऎऩ्गिऱबडि ‘क्रिया’ स्वरूबऩाऩ परमात्मा ऎऩ्बदु अदऩ् पॊरुळागुम्। ‘क्रतो’ ऎऩ्बदु सम्बुत्ति; ‘हे क्रदुवे!’ ऎऩ्ऱु कूप्पिडुगिऱाऩ्। ‘क्रतु’ ऎऩ्बदु उबासनत्तैयुम् सॊल्लुम्; अप्पॊऴुदु ‘हे पक्ति स्वरूब’’ ऎऩ्बदु अर्त्तमागुम्। आऩाल् अदु ऎप्पडि प्रबत्ति सॆय्गिऱवऩ् विषयत्तिल् सङ्गदमागुम् ऎऩ्ऱाल्, ‘नीयो पक्ति स्वरूबऩ् ; अन्दप् पक्तियैच् चरिवरच् चॆय्वदऱ्कु ऎऩ्ऩिडम् ज्ञान पक्तिगळिल्लै; अदऩ् स्तानत्तिल् इरुन्दु ऎऩ्ऩै सम्रक्षिक्क वेण्डुम्’ ऎऩ्बदैत् तात्पर्यमागक् कॊळ्ळवेण्डुम्। अप्पडि पक्ति स्तानत्तिल् पगवाऩै निवेशित्तु प्रार्त्तिप्पदे प्रबत्ति वित्यैयिऩ् वैलक्षण्यमादलाल्, अप्पॊऴुदु अदु सङ्गदमागुम्।
स्मर – निऩैत्तुक्कॊळ्। ‘मरणावस्तैयिल् उऩ् निऩैवु ऎऩक्कु वरामल् पोऩालुम् पोय्विडुम्। अप्पॊऴुदु, नाऩ् इप्पॊऴुदु सॆय्युम् इन्द अञ्जलियै निऩैत्तु नीये ऎऩ्ऩैत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱवेण्डुम्’ ऎऩ्बदु करुत्तु। श्री वराह पुराणत्तिल् “ततस्तं म्रियमाणं तु काष्ठपाषाणसन्निभम् । अहं स्मरामि मद्भक्तं नयामि परमां गतिम् ॥” (ऎऩ्ऩिडत्तिल् शरणागदि सॆय्दवऩ् मरण कालत्तिल् तऩ् निऩैवै इऴन्दु कट्टै पोलवुम् कल् पोलवुम् किडन्दाऩेयाऩाल्, अप्पॊऴुदु नाऩे अवऩै स्मरित्तु अवऩैप् परममाऩ स्तानत्तिऱ्कु नयिप्पिक्किऱेऩ्) ऎऩ्ऱु शरणागदऩ् विषयमागप् पगवाऩे अनुक्रहित्तिरुक्किऱाऩ्। ‘नाऩ् स्मरित्तु’’ ऎऩ्ऱु अन्द स्म्रुदि ऎऩ्ऩुम् शप्तत्तैये इदिल् प्रयोगित्तुप् पेसियिरुक्किऱबडियाल्, इन्द वराह पुराण वाक्यम् इन्द उबनिषत् वाक्यत्तिऩ् उबप्रुह्मणमॆऩ्बदुम्, अन्दप् पुराण वाक्यम् शरणागदऩ् विषयमाऩदाल् इन्द उबनिषत् वाक्यमुम् शरणागदि वित्यैयै अनुष्टिक्किऱवऩैये विषयमागक् कॊण्डदु ऎऩ्बदुम् नऩ्ऱाग विळङ्गुगिऩ्ऱऩ। अडुत्तु वरुम् मन्द्रत्तिलुम् ‘अग्ने नय’ [हे पगवाऩे! ऎऩ्ऩै नयिप्पिक्क वेण्डुम्) ऎऩ्ऱु नयनम् प्रस्ताविक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। अदै अनुसरित्तु इन्द वराह पुराण वाक्यत्तिल् ‘नयामि’ (नाऩ् नयिप्पिक्किऱेऩ्] ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टिरुप्पदुम् इव्विडत्तिल् कवऩिक्कत्तक्कदु।
कृतं स्मर - ‘नाऩ् ऎप्पॊऴुदावदु ऎन्द प्रगारत्तिलावदु एदावदु ऒरु आनुगूल्यत्तैच् चॆय्दिरुन्दाल्, अदै निऩैत्तु ऎऩ्ऩैक् काप्पाऱ्ऱवेण्डुम्। नी क्रुदज्ञऩऩ्ऱो?’ ऎऩ्बदु करुत्तु। इव्विडत्तिल् इदै इरट्टित्तुप् पेसियिरुप्पदु, प्रार्त्तिक्किऱवऩुक्कु इरुक्कुम् त्वरैयिऩ् अदिशयत्तैक् काण्बिक्किऱदु। (१७)
मूलम् - १।१८
अग्ने नय सुपथा राये अस्मान् विश्वानि देव वयुनानि विद्वान् ।
युयोद्ध्यस्मज्जुहुराणमेनो भूयिष्ठान्ते नम उक्तिं विधेम ॥ १८॥
इति वाजसनेयसंहितोपनिषत् संपूर्णा ॥
१८। मऱुबडियुम् पगवाऩै ‘अक्नि’यागप् पेसि, तऩदु मनोरदत्तै निऱैवेऱ्ऱि वैक्कवेण्डुमॆऩ्ऱुम् अनिष्टङ्गळै निवर्त्तिप्पिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱुम् प्रार्त्तिक्किऱार्।
[प-रै] अग्ने - हे अक्निये ! [अक्नियै शरीरमाग उडैय परमात्मावे] देव - हे तेवऩे! - अस्मान् - ऎङ्गळै, सुपथा - नल्ल मार्क्कत्ताल्, राये - तनत्तिऩ् पॊरुट्टु (पगवाऩागिऱ तनत्तै अडैविक्कुम् पॊरुट्टु) विश्वानि - सगलङ्गळाऩ, वयुनानि - ज्ञानङ्गळै [ज्ञान रूबङ्गळाऩ उबायङ्गळै], विद्वान् - अऱिन्दिरुक्कुम् (नी), नय - नयिप्पिक्कवेण्डुम्। जुहुराणम् - वक्रमाऩ [अदावदु - अनेग प्रगारमागक् कष्टप्पडुत्तुम्], एन: - पाबत्तै (उऩ्ऩै अडैयवॊट्टामल् तडुक्कुम् पुण्य पाबरूबमाऩ प्रदिबन्दगङ्गळै], अस्मत् - ऎङ्गळिडमिरुन्दु, युयोधि - विलक्कु [विनाशम् सॆय्]। भूयिष्ठाम् - अळवऱ्ऱ नम उक्तिम् - नमस्करिक्किऱेऩ् ऎऩ्ऩुम् वार्त्तैयै ते - उऩक्कु विधेम - सॆय्वोमाग।
अग्ने - कीऴे ‘पूषन्’ ऎऩ्ऩुम् पदत्तिऩ् पॊरुळै विवरिक्कुम् इडत्तिऱ् सॊल्लप्पट्टुळ्ळ नियायम् इव्विडत्तिलुम् अन्वयिक्कुम्। अल्लदु “अग्रं नयतीति अग्निः’’ [मेले नयिप्पिक्कुम् कुणत्तैयुडैयऩ्) ऎऩ्ऱु व्युत्पत्ति सॆय्दु, परम पुरुषार्त्तमागिऱ उयर्न्द पदवियैक् कॊडुक्किऱवऩ् परम पुरुषऩ् ऒरुवऩेयागैयाल्, अवऩैये इन्दप् पदम् कुऱिक्किऩ्ऱदॆऩ्ऱुम् सॊल्लक्कूडुम्।
सुपथा - नल्ल मार्क्कत्ताल्; अदावदु - स्वस्वदर्मानुष्टानत्तैच् चॆय्वदाऩ तङ्गु तडैयऱ्ऱदागिऱ मार्क्कत्ताल्। अल्लदु अर्च्चिरादि मार्क्कत्ताल् ऎऩ्ऱुम् सॊल्ललाम्। अर्च्चिरादि मार्क्कमाऩदु मोक्षत्तिऱ्कुप् पोगुम् वऴियॆऩ्ऱु उबनिषत्तुक्कळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
राये - इदु ‘रै’ [तनम्] ऎऩ्ऩुम् शप्तत्तिऩ् नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमै। प्रह्ममऩ्ऱो शाश्वदमाऩ तनम्? अदुवऩ्ऱो अलौगिगमाऩ तनम्? “धनं मदीयं तव पादपङ्कजम्” ऎऩ्ऱु श्री आळवन्दारुम्, “वस्तु पैतामहं धनम्” ऎऩ्ऱु श्री तेसिगऩुम् पगवाऩैये तमदु तनमागप् पेसियिरुक्किऱार्गळ्।
विश्वानि वयुनानि विद्वान् - सगल ज्ञानङ्गळैयुम् अऱिन्द वित्वाऩाग इरुक्कुम् नी अस्मान् - अनन्यगदिगळागवुम् ऒऩ्ऱुमऱियादवर्गळागवुम् इरुक्कुम् ऎङ्गळै।
जुहुराणम् - ‘हु’ ऎऩ्ऩुम् तादुविलिरुन्दु एऱ्पडुम् रूबम् इदु। अन्द तादुवुक्कु ‘कोणलागच् चॆय्गिऱदु’ ऎऩ्ऱु पॊरुळुण्डु।
भूयिष्ठां नम उक्तिम् - श्री वैगुण्डत्तिऱ्कुप् पोयिरुक्कुम् मुक्तर्गळ् अव्विडत्तिल् ऎऩ्ऩ सॆय्गिऱार्गळ् ऎऩ्बदैच् चॊल्लिवरुमिडत्तिल्। “नम इत्येव वादिनः’’ (नमो नम: ऎऩ्ऱे सॊल्लिक्कॊण्डिरुक्किऱार्गळ्) ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱदु। अन्द अनुबवमे ऎप्पॊऴुदुम् अनुवर्त्तित्तु निऱ्कवेण्डुमॆऩ्ऱु इव्विडत्तिल् प्रार्त्तिक्कप्पडुगिऱदु। अवाप्त समस्तगामऩाग इरुक्कुम् परमात्मावुक्कु नाम् सॆय्दु आगवेण्डियदु ऒऩ्ऱुमिल्लैयऩ्ऱो?’’ उक्तिम् - सॊल्लै। ‘वायाऱ् सॊऩ्ऩालुम् पर्याप्तम्’ ऎऩ्बदु करुत्तु।
“विधेम - विदध्महे’’ ऎऩ्बदु व्यागरण विदिप्पडि किडैक्कुम् रूबम्। वेदत्तिल् अन्द विदिगळुक्कुप् पूर्ण प्रव्रुत्ति इरुत्तल् वेण्डुम् ऎऩ्ऩुम् निर्प्पन्दम् इल्लै।
इन्द उबनिषत्तिऩ् अर्त्तत्तैये श्री पगवत्कीदै विवरिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱुम् सॊल्वार्गळ्। मुदल् आऱु अत्यायम् मुदल् ऎट्टु मन्द्रङ्गळैयुम्, इरण्डावदु आऱु अत्यायम् इरण्डावदु ऎट्टु मन्द्रङ्गळैयुम्, मूऩ्ऱावदु आऱु अत्यायम् कडैसि इरण्डु मन्द्रङ्गळैयुम् उबप्रुह्मणम् सॆय्गिऩ्ऱऩ। कीदैयिऩ् मूऩ्ऱावदु षट्कम्, मुदल् इरण्डु षट्कङ्गळिऱ् सॊल्लप्पट्टुळ्ळ तत्वोबायङ्गळैत् तॆळिवाग शोदित्तुक्कॊण्डु कडैसियिल् शरणागदियिल् मुडिवडैगिऩ्ऱबडियाल्, इव्विडत्तिलुम् कडैसि इरण्डु मन्द्रङ्गळ् अन्द शरणागदियैप्पऱ्ऱिये पेसुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु विवरिप्पदु उबबन्नमे।
इव्वाऱु परदत्वम्, अदऱ्कुळ्ळ विबूदि सम्बन्दम्, अदै उबासिक्कुम् प्रगारम्, अदै शरणमाग अडैयुम् मुऱै, अन्द उबायङ्गळिऩ् अनुष्टानत्ताल् सित्तिक्कुम् पलम्, इवैगळॆल्लावऱ्ऱैयुम् इन्द सम्हिदै सङ्ग्रहमागप् पेसुगिऩ्ऱदु।
वङ्गीबुरम् श्री। वासुदेवासार्यराल् इयऱ्ऱप्पॆऱ्ऱ ईशावास्योबनिषत् व्याक्यानम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु।