यजुर्वेदे विश्वासटिप्पन्यः

2.1 आकाशत्मा

यो वा॒ गवि॑ष्ठः॒ पर॑मः प्रधा॒नः प॒दं वा॒ यस्य॑ स॒त्वमा॑सीत् ।
यस्यो॒परि॑त्वं॒ मुन॑यो॒ऽनुप॑श्यन्ति॒ तस्मै॑ मु॒ख्याय॒ विष्ण॑वे॒ स्वाहा᳚ ॥ २.१ ॥

यो वा॒ वायु॒र्द्विगु॑णोऽन्तरा॒त्मा सर्वे॑षाम॒न्तश्च॑र॒तीह विष्णो᳚: ।
स॒त्वं दे॒वान्म॑नु॒ष्या᳚न्मृता॒न् परि॑सञ्जीवसे॒ स्वाहा᳚ ॥ २.२ ॥

त्वम॑ग्ने॒ त्रिगु॑णो वरि॒ष्ठः परं॑ ब्रह्म॒ परं॒ ज्योतिः॑ ।
सर्वे॑षां॒ त्वं पाल॑नाय हु॒तम॒मृतं॑ व॒हिष्यसे॒ स्वाहा᳚ ॥२.३॥

त्वं जीव॒स्त्वमाप॒स्सर्वे॑षां जनि॒ता त्वं॒ आहा॑रः ।
त्वं विष्णो᳚ श्र॒मापनु॑दाय॒ चतु॑र्गुणाय॒ स्वाहा᳚ ॥२.४॥

भूमे॒र्वित॒न्वन्प्रत॑रन्प्रका॒मः पोपू॑यमा॒नः प॒ञ्च॑भिस्स्वगु॑णैः ।
प्र॒स॒न्नैस्सर्वा॑नि॒मान्धा॑रयिष्यसि॒ स्वाहा᳚ ॥२.५॥

मन॒स्त्वं भू॒त्वा प्र॑तरन् प्रदो॒ऽग्रे त्वत्तो॑ भू॒तं सम्भा॒वयि॑ष्यसि ।
सर्वे॑षां का॒याना॒मर्ह॑ मर्हते॒ स्वाहा᳚ ॥२.६॥

त्वं बु॒द्धिर् भू॒ताना॑मन्तरा॒त्मा पुण्य॑वतां॒ पुण्येषु॒ सज्ज॑मानः ।
त्वं बु॒द्ध्या वि॒चिन्व॑मानः पु॒ण्य॒रू॒पाय॒ स्वाहा᳚ ॥२.७॥

यः सू॒क्ष्मान् स॒ञ्चर॑माणान् भा॒वाभा॒वान् भ॑व्याभ॒व्यान् ।
कुर्व॒न्नात्मी॑य॒ममि॑तो धुनोति धु॒रं व॑हिष्यसे॒ स्वाहा᳚ ॥२.८॥

यस्य॑ वा॒ भया॒द्भग॑वानुत्त॒स्थे स्व॒यं सूर्य॑ स्स॒त्यं कालं॒ वह॑मानः ।
यस्मा॒त्तेज॑ आ॒त्मियं॑ कृ॒त्वा स॑र्वान॒स्मान्॑ पा॑लयिष्यसि॒ स्वाहा᳚ ॥२.९॥

यं॒ त्वां सर्वं॒ पाल॑नायाभिभू॒तं दे॒वास्सर्वे॒ पश्ये॒ विच॑रन्ति ।
ते दे॒वास्त्व॑मे॒व सर्वे॑ मा॒या मा॒यैषा॑ते स्वाहा᳚ ॥२.१०॥

यि॒ष्य॒सि॒ स्वाहा᳚ । मा॒यैषा॑ते॒ स्वाहा᳚ ॥