११

1. ¹ ‘The Fathers who are here and who are not here, and whom we know and whom we do not know: Agni, to thee they are known, how many they are, Jātavedas. May they enjoy what thou givest them in our oblation. Svadhā! Adoration!

‘Your limb that this flesh-devouring (Agni) has burnt, leading you to the worlds (of the Fathers), Jātavedas, that I restore to you again. Unviolated with all your limbs arise, O Fathers! Svadhā! Adoration!

‘Carry the Ājya, Jātavedas, to the Fathers, where thou knowest them resting afar. May streams of Ājya flow to them; may their wishes with all their desires be fulfilled! Svadhā! Adoration!’

In the same way a second and a third verse with the alteration of the Mantra, ’to the grandfathers,’ ’to the great-grandfathers.’

ये चेह पितरो ये च नेह यांश्च विद्म याँ उ च न प्रविद्म । अग्ने तान्वेत्थ यदि ते जातवेदस्तया प्रत्तं स्वधया मदन्तु । स्वधा नमः । यद्वः क्रव्यादङ्गम-दहल्लोकानयं प्रणयञ्जातवेदाः । तद्वोहं पुनरावेशयाम्यरिष्टाः सर्वैरङ्गैः सम्भवत पितरः । स्वधा नमः । वहाज्यं जातवेदः पितृभ्यो यत्रैतान्वेत्थ निहितान्पराके । आज्यस्य कूल्या उप तान्क्षरन्तु सत्या एषामाशिषः सन्तु कामैः । स्वधा नमः । इति । एवं द्वितीयां तथा तृतीयाम् । पितामहेभ्यः । प्रपितामहेभ्यः । इति मन्त्रं सन्नमति १

2. In the same way he sacrifices of the food, altering the Mantra, ‘Carry the food, &c.’

एवमन्नस्य जुहोति । वहान्नम् । इति मन्त्रं सन्नमति २

3. Then he sacrifices the Sviṣṭakṛt oblation with (the formula), ‘To Agni Kavyavāhana Sviṣṭakṛt svadhā! Adoration!’

अथ सौविष्टकृतीं जुहोति । अग्नये कव्यवाहनाय स्विष्टकृते स्वधा नमः । इति ३

4. He then touches the food with (the formulas), ‘The earth is thy vessel, the heaven is the lid. I sacrifice thee into the Brahman’s mouth. I sacrifice thee into the up-breathing and down-breathing of the Brāhmaṇas. Thou art imperishable; do not peṛṣ for the Fathers yonder, in yon world! The earth is steady; Agni is its surveyor in order that what has been given may not be lost.

‘The earth is thy vessel, the heaven is the lid, &c. Do not peṛṣ for the grandfathers yonder, in yon world. The air is steady; Vāyu is its surveyor, in order that what has been given may not be lost.

‘The earth is thy vessel, the heaven is the lid, &c. Do not peṛṣ for the great-grandfathers yonder, in yon world. The heaven is steady; Āditya is its surveyor, in order that what has been given may not be lost.’

अथान्नमभिमृशति । पृथिवी ते पात्रं द्यौरपिधानं ब्रह्मणस्त्वा मुखे जुहोमि ब्राह्मणानां त्वा प्राणापानयोर्जुहोमि । अक्षितमसि मा पितॄणां क्षेष्ठा अमुत्रामुष्मिँ ल्लोके । पृथिवी समा तस्याग्निरुपद्र ष्टा दत्तस्याप्रमादाय । पृथिवी ते पात्रं द्यौरपिधानं ब्रह्मणस्त्वा मुखे जुहोमि ब्राह्मणानां त्वा प्राणा-पानयोर्जुहोमि । अक्षितमसि मा पितामहानां क्षेष्ठा अमुत्रामुष्मिँ ल्लोके । अन्तरिक्षं समं तस्य वायुरुपद्र ष्टा दत्तस्याप्रमादाय । पृथिवी ते पात्रं द्यौरपिधानं ब्रह्मणस्त्वा मुखे जुहोमि ब्राह्मणानां त्वा प्राणापानयोर्जुहोमि । अक्षितमसि मा प्रपितामहानां क्षेष्ठा अमुत्रामुष्मिँ ल्लोके । द्यौः समा तस्यादित्य उपद्र ष्टा दत्तस्याप्रमादाय । इति ब्राह्मणानुपस्पर्शयति ४

5. ² With (the words), ‘I establish myself in the breath and sacrifice ambrosia,’ he causes the Brāhmaṇas to touch (the food).

प्राणे निविश्यामृतं जुहोमि । इति ५