०२ प्रातःस्मरणम्

अथ प्रातःस्मरणम्

अथ रात्रेरुपान्त्ययामे तल्पादुत्थाय श्रीमहागणपतिं स्मृत्वा हस्तपादं प्रक्षाल्य तूष्णीमाचम्य पठेत्-

[[वेदमन्त्रादिः]]

दुःस्वप्ने पापस्वप्ने च यद्भयं स्वप्नाशने यद(??)मेध्यदर्शने । अग्निर्यविष्ठ्यः प्रणुदतु तद्भुयं शन्नः प्रजाभ्यः शमनः पशुभ्यः ॥

[[वेदमन्त्रान्तम्]]

प्रातः स्मरामि हृदि संस्फुरदात्मतत्त्वं
सच्चित्सुखं परमहंसगतिं तुरीयम् ।
यत्स्वप्नजागरसुषुप्तमवैति नित्यं
तद्ब्रह्म निष्कलमहं न च भूतसङ्घः ॥१॥

प्रातर्भजामि मनसो वचसामगम्यं
वाचो विभान्ति निखिला यदनुग्रहेण ।
यन्नेति नेति वचनैर्निगमा अवोचुस्तं।
देवदेवमजमच्युतमाहुरग्र्यम् ॥२॥

प्रातर्नमामि तमसः परमर्कवर्णं
पूर्णं सनातनपदं पुरुषोत्तमाख्यम् ।
यस्मिन्निदं जगदशेषमशेषमूर्तौ
रज्ज्वां भुजङ्गम इव प्रतिभासितं वै ॥३॥

श्लोकत्रयमिदं पुण्यं लोकत्रयविभूषणम् ।
प्रातःकाले पठेद्यस्तु स गच्छेत्परमं पदम् ॥४॥

समुद्रवसने! देवि! पर्वतस्तनमण्डले! ।
विष्णुपत्नि! नमस्तुभ्यं पादस्पर्शं क्षमस्व मे ॥५॥

जानामि धर्मं न च मे प्रवृत्तिर्जानाम्यधर्मं न च मे निवृत्तिः ।
केनापि देवेन हृदि स्थितेन यथा नियुक्तोऽस्मि तथा करोमि ॥६॥

न जातु कामान्न भयान्न लोभाद्धर्मं त्यजेज्जीवितस्यापि हेतोः ।
धर्मो नित्यः सुखदुःखे त्वनित्ये जीवो नित्यो हेतुरस्य स्वनित्यः॥७॥

इमां भारतसावित्रीं प्रातरुत्थाय यः पठेत् ।
स भारतफलं प्राप्य परं ब्रह्माधियच्छति ॥८।‌।

ब्रह्मा मुरारिस्त्रिपुरान्तकारी भानुः शशी भूमिसुतो बुधश्च ।
गुरुश्च शुक्रः शनिराहुकेतवः कुर्वन्तु सर्वे मम सुप्रभातम् ॥९॥

भृगुः बलिष्ठः क्रतुरङ्गिराश्च मनुः पुलस्त्यः पुलहश्च गौतमः ।
रैभ्यो मरीचिश्चवनश्च दक्षः कुर्वन्तु सर्वे मम सुप्रभातम् ॥१०॥

सनत्कुमारः सनकः सनन्दनः सनातनोऽप्यासुरिपिङ्गलौ च ।
सप्तस्वराः सप्तरसातलाश्च कुर्वन्तु सर्वे मम सुप्रभातम् ॥११॥

सप्तार्णवा सप्तकुलाचलाश्च सप्तर्षयो द्वीपवनानि सप्त ।
भूरादिकृत्वा भुवनानि सप्त कुर्वन्तु सर्वे मम सुप्रभातम् ॥१२॥

पृथ्वी सगन्धा सरसास्तथाऽऽपः स्पर्शी च वायुर्ज्वलनः।
स तेजाः नभः सशब्दं महता सहैते कुर्वन्तु सर्वे मम सुप्रभातम् ॥१३॥

इत्थं प्रभाते परमं पवित्रं पठेत्स्मरेद्वा शृणुयाच्च नित्यम् ।
दुःस्वप्न नाशस्त्विह सुप्रभातं भवेच्च नित्यं भगवत्प्रसादात् ॥१४॥

इति प्रातःस्मरणम् ॥