२६

पुरोवातो वर्षन्नित्यष्टौ वातनामानि हुत्वान्तर्वेदि कृष्णाजिनं प्राचीनग्रीवमुत्तरलोमास्तीर्य तस्मिन्खर्जूरसक्तून्करीरसक्तून्वा मान्दा वाशा इति कृष्णमधुषा संयुत्य तिस्रः पिण्डीः कृत्वा पुष्करपलाशैः संवेष्ट्य समुद्यम्य कृष्णाजिनस्यान्तान्वृष्णो अश्वस्य सन्दानमसीति कृष्णेन दाम्नोपनह्यति १

उत्करे प्रागीषं त्रिगधमनोऽवस्थितं भवति २

छदींषीत्यर्थः ३

देवा वसव्या इति पूर्वस्यां गधायां कृष्णाजिनमाबध्नीयात् ४

अहोरात्रावासक्तं भवति ५

यदि वर्षेत्पिण्डीरेव जुहुयात् ६

यदि न वर्षेद्देवाः शर्मण्या इति मध्यमायामाबध्नीयात् ७

अहोरात्रावासक्तं भवति ८

यदि वर्षेत्पिण्डीरेव जुहुयात् ९

यदि न वर्षेद्देवाः सपीतय इति जघन्यायामाबध्नीयात् १०

अहोरात्रावासक्तं भवति ११

यदि वर्षेत्पिण्डीरेव जुहुयात् १२

यदि न वर्षेच्छो भूते धामच्छदादीनि त्रीणि हवींषि निर्वपति कृष्णानां व्रीहीणाम् । १३

तान्यासाद्योत्करे कृष्णाजिनमासादयति १४

कृष्णोष्णीषाः कृष्णवसना निवीता ऋत्विजः प्रचरन्ति १५

त्र्वं त्या चिदच्युतेति याज्यानुवाक्याः १६

उपहोमकाले दिवा चित्तमः कृण्वन्तीत्येतैः प्रतिमन्त्रं पिण्डीराबध्नाति १७

जुहोतीत्येके १८

अथासां धूममनुमन्त्रयते १९