२३

त्वामिद्धि हवामहे साता वाजस्य कारवः । त्वां वृत्रेष्विन्द्र सत्पतिं नरस्त्वां काष्ठोमित्यनूच्य स्वर्वतोऽभि त्वा शूर नोनुम इति यजेत् १

कदा चन स्तरीरसीत्यासां चतुर्थीं दधाति २

अग्नये भ्राजस्वते पुरोडाशमष्टाकपालमित्युक्तम् ३

चतुर्धाकरणकाले सौर्यांस्त्रीन्पिण्डानुद्धृत्योदुं त्यं जातवेदसं सप्त त्वा हरितो रथे चित्रं देवानामुदगादनीकमिति पिण्डान्यजमानाय प्रयच्छति ४

तान्यजमानः प्राश्नाति ५

वैश्वदेवीं साङ्ग्रहणीं निर्वपेद्ग्रामकामः ६

नवनीते श्रपयति ७

ध्रुवोऽसीत्येतैः प्रतिमन्त्रं परिधीन्परिदधाति ८

आमनमसीत्युपहोमाः ९

यो ज्योगामयावी स्याद्यो वा कामयेत सर्वमायुरियामिति तस्मा एतामिष्टिं निर्वपेत् । आग्नेयादीनि पञ्च १०

पात्रसंसादनकाले खादिरं पात्रं चतुःस्रक्ति प्रयुनक्ति । सौवर्न च प्रवर्तं शतमानस्य कृतम् ११

अथो खलु यावतीः समा एष्यन्मन्येत तावन्मानं स्यात् १२

यन्नवमैत्तन्नवनीतमभवदित्याज्यमवेक्ष्याज्यग्रहणकाले तूष्णीं खादिरे चतुर्गृहीतं गृहीत्वा सादनकाल उत्तरेण ध्रुवां खादिरं सादयित्वा तस्मिन्प्रवर्तमवदधाति १३