Source: TW
[TODO: परिष्कार्यम्]
मूलं - आपोहिष्ठामयोभुवः। तान ऊर्जे दधातन महेरणाय चक्षसे। योवश् शिवतमोरसः। तस्य भाजयते हनः। उशतीरिव मातरः। तस्मा आरङ्गमामवः। यस्य क्षयाय जिन्वथ। आपो जनयथा च नः॥
पदम् - आपः, हि, स्थ, मयोभुवः, ताः, नः, ऊर्जे, दधातन, महे, रणाय, चक्षसे, यः, शिवतमः, रसः, तस्य, भाजयत, इह, नः, उशतीः, इव, मातरः, तस्मै, अरं, गमाम, वः, यस्य, क्षयाय, जिन्वथ, आपो, जनयथ, च, नः।
अर्थम् - (हे) आपः = (ओ) जलङ्गले, (यूयं = नीङ्गल्) मयोभुवः = सर्वप्राणिकळुक्कुं सुखस्थानङ्गलाक, स्थहि = इरुक्किऱीर् कलन्ऱा, ताः = अप्पडि पट्टनीङ्गल्, महे = मरात्तानतुं, रणाय = रमणीयमानतुमान, चक्षसे = इन्द्रियङ्गल् पोरुट्टु, (इन्द्रियप्रकाशसिध्यर्थं) नः = एङ्गलुक्कु, ऊर्जे = अन्नत्तै, दधातन = कोडुङ्गळ्, (इङ्गे अन्नशब्दत्तुक्कु इन्द्रियपोषकविषयङ्गलिले तात्पर्यम्) वः = उङ्गलुक्कु, यः = यातोरु, शिवतमः- प्रण्यतममान, रसः = सुखरूपमानपरमात्मावो, तस्य = अन्दपरमात्मावै, नः = एङ्गलै, इह = इन्दजन्मत्तिलेये, उशतीः = स्नेहयुक्तैकळान, मातर इव = तायार् कल् पोल, भाजयत = अडैविप्पियुङ्गल् (यूयं = नीङ्गळ्,) यस्य = एन्दब्रह्मत्तिनुडैय, क्षयाय = वासत्तिन् पोरुट्टु, जिन्वथ = र्पीतर् कलाकिऱीर् कल्, तस्मै = आन्दपरमात्माविन् पोरुट्टु,वः = उङ्गलै, अरं = मिकवुं, गमाम = आडैयक्कडवोम्, (हे) आपः =(ओ) जलङ्गले, नः = एङ्गलै, जनयथा च = सत्तै युक्लवर् कलाकप्पण्णुग्नल्. (ब्रह्मज्ञानयोग्यर् कलाकप्पण्णुङ्गल्).
(ब्रह्मानुभवत्तुक्कु उपयोगियान बहिकसमृद्धियैयुं, ब्रह्मानुभवत्तैयुं, कोडुङ्गलेन्ऱुतात्पर्यं.)
[[1]]
मूलं, _आपोहिष्टामयोभुनः॥ तानदि दधातनु महेरणायच क्षसे । योवश्शिवतमोरसतन्य भाजयतेहनः । उशतीजव मातरः । तस्माआरङ्गमाननः । यस्य क्षयाय जिन्वथः आपोजन यधाचन
पदं…..आहा, हि,स्थ, मयोभुवः, सौः, ई ऊरे दधातन, महे, रणाय, चक्षसे, यः, 193, शिवकम्म, रसः, तस्य, भादयत, इला, नः, उशती, इब्न्, मातरः,ति सै,आदं,गमाम, इ, आग्य, क्षयाडु, जिग्वध, आहा, जनयथ, दि, म अर्थं. (हे) आपः (ओ) अश्, (यं -सिब्लर्) मयोभुवः- पर्वप्राणिकळुक्कु.आ सुखस्थानङ्गराक, स्थाहि इरुक्किटीर् करू, ता= अप्पडि प्पट्टनील्गर्, महे, महत्तानडुं, रदाय -रमणीयमान्तुमान, चसे स्त्रीयु स्लब् पॊट्टु, (इद्र्यप्रकाशसिध्यर्थं) नः - ऎल्लरुळ्लु, वर्ण- अन्नप्लै, दधातन = गॊडुग्गाळ्. (बर्गे अन्न शब्दत्तुक्क अन्नि यसोमु विनयशीले काक्पर्यं) उष्ण शुक्कु, ययातोरु, शिविलेदु! - प्रण्युतिममाप, रसम् असुखरूपमानपरमारावो, तन्य=अर्धपरमारावै, नशिइऎं गै, इह- इद्दजिल्ला, त्तिलेये, उशती स्नेपायु कळान, दूरेर इख्- तायार्कर् पोल, भाजयक्क अडैविप्पीयुङ्गर् (यूयलण सीङ्गळ् ) यस्य = एके ब्रह्म तीसुडैया, क्षयाय-शास निपौरुष्टु, जिन्वढ =प्रिल भाकि तीरिकलो, कप्लै- आन्गपरमात्मावि पॊरुट्टु, कण्णनै, आरञ्जमिःप्पु, गमा म-आडैयक्कडरोण, (हे) अव=(ओ) जलशे, -ऎधिरै जनयथावंस रै युक्लवर् क ळाकप्पण्णुळ्. (ब्रह्मनयोग्यर् कळाकप्पण्णुल्लो);
- (ब्रह्मनु ऎत्तुक्कु उपयोगियान बहिक समृद्धियैयां, ब्रह्माकु भवतै युं, कॊडुङ्ग केन्ल तात्पर्यं.)
श्रीस स्ध्यार्थ दीपिका.
मूलं ———दधि काव् ब्लोअकारिषं जिष्णोरश्वस्य वाजिनः । सुरभिनोमुखा
करत् । प्रणआयूग् म्पि तारिषत् ।
पदं—दधि कान् ण्णः, अकारिषं, जिष्णोः, अश्वद्य, वाजिनः, सुरभि, वेः, मुख, शरत्, प्र, पस्, आयाग्न्दि, तारिषत्,
अर्थं, _जिस्ला दुष्ट ग्रह त्तिल् जीयशील गायं, आश्वस्य,
5 = 19 वैर्बहि स्सर्वव्यापक वायुं, काजीनः - भक्तरक्षणत्तिल् त्वरैयुळ्ळवि वायुमिकडुक्कि 84, दधि काव् ण्णः।= जगत्तुक्क, शै आक्र मिक्क अपरभक्षावुकु, अकारिषं - स्तोत्रं लिय् कि “अ”. (सजीआर्) नः = ऎल्लुरुडै दु. मुखा मुख्यपै, मुरभि- परिशुद्धङ्गळाक
5 - पब्लिक्क डक्, इस्लामुखकट्टत्ताले मनस्सुं विशेषीरं यूंषि = आयुस्सुक्कगै, प्रतारिषत् = पद्रवमुल्लामर् पूर्णमाय् कॊडु ऎङ्गळुक्कु, ई क्कक्कडुन्. (आयुस्सु इल्ला चिट्टालुं, आकृतियुस्सिल् व्याधि मुदलिय उपद्रव मिरु लटं स्तोत्रं शिय्य क्तिल्लानुल् पोजपरियाल्, भगवित्रोपयुक्त माकआयुरारोग्यङ्गर् प्रार्थिक्कन्सॆट्टतिनाल्’ मुनुमत्सहानियिल्लै यॆन्लु अभिय तक्कडु.)
मूलं…सूर्यश्च नूमन्युश्च मर्यु पतयळ्ळी मन्युकृतेभ्यः।पापे भ्योरक्षन्ताम्! य दात्रिया पापम कार् षम्, मनसावाचा हस्ताभ्याम् ! सद्भ्यामुद रेणशिखा ! रात्रि स्तदनलु मृतु! यक्कि श्चा दुरि कम्म यि। इद्र महम्मामनृतयोन्, सूर्ये ज्योतिषि जुहोमि स्वाहा
पदं. सूर्यः, ड, मा, रम, ड, मन्युफलिय्य, छ, मन्यक शेभ्यः, पापेभ्यः, रक्षन्तां, यत्, रात्रिया, पापं, आकार णं, मनसा, सादा, हस्ताभ्यां, पद्भ्यां, उदरेण, रिक्षा, रात्रि, रिल्, आनलुप्पुतु, यर्, कीं, च, दुरितं, मयि, इनं, आसां, मां, अमृतयोनौ, सूर्ये, ज्योतिषि, जवळो वि), स्वाहा,
- अमाव्याप्त विति धातुः..
श्री श्रीमति - आळक्कॆ राज् त्रिविक्रम दधत् - ग्रामति, पोषिक्कि आनिवाय् क्कॊण्डु अकक्किराक्-वधि कावान्तियिरिल् प्रीतियुडु कुमार्.
中
श्रीपद्ध्यार्थदीनि का.
3
अर्थं…..सूर्यश्च * =निरुपाधिक प्रेरक वान परमारावुं, मद्यश्च - क्रोधमुं, मन्युपतीयश्चकोवत्तुक्कु. उत्पादक कॊन रागारिकशुं मा॥ऎन्नै मन्युकृतेभ्यः = क्रोधादिक काले चॆय्यप्पट्ट (उक्लान्, पाकध्यः = पासङ्गभिकाम्लं, रक्षुळ्ताम्बरक्षिक्कक्कड्वरकल्, (पावत्तिनिष्टं- मन्युवन्, प्युपरियापरागादिक चस् रषीर्कै यापतु- ताट्उग्दाका हैयिबाले दिन् कार्यमान पाप रैयु ब्दुवण्णामलिुक्कुडै, सर्वेश्वर के क्रोधणमुदलान वैकशै विकृत्तिपट्ल ऎल्लरै पापु मूहर्गाळिनिमं विमुक्तहॆक्कक्कडवलॆदु भावं- कलिबाज् उत्तराघासंश्लेष च्चॊन्नपनी), रात्रिया, रात्रियिल्, मनसा - मनस्साकेयुं वालाजवाक्का ले युं, ई स्त्राभ्यां - कै क ळालेयं, पद्भ्यां कार कळारीयुनि, उदरेण- वॆयिट् चे बारेमुं, शिश्न - गुह्यङ्गकालेयं, यस् - मातोडु, पापं पाप , आकार् षङ्गा कॆय् लेवो, डॆल् =अद्दपाप तै, रात्रि - दतुर्विध पुरुषार्ध प्रदातावुं निरुसा धिकरक्षक भुमान परमात्मा, कलुप्पुडु आवळिक्क स्पडॆक्कडं. इका मनस्सु मुक् लान् शब्दकल्, इन्गुकॊल्लप्पडात इर्दि यरुक्कु मुसलक्षकङ्गळ् अन्द पॊपर् मून्हुविध ब्लर् आदिल् अधत्यभक्षणं, आभोज्यभोजनं, अपेयपानं, अयाज्यया जनं, अपत्प्रतिग्रहणं, परदाताभिमर्शनं, परद्रव्यापहरणं, प्राणिहिंसनं, 92 मलिलानमुकल् जारीङ्गळ् वाक्पारुष्यं, आनृतं, विवादं, श्रुतिविश्रयं, इदै मुरलावरुकल् वाचिकङ्गळ् परोपतापनं, पराभिद्रोहं, क्रोध लोभ मोहाह क्कारिङ्गळ्, इदै सुतलावरुकळ् मानसिकङ्गळ् इट्जाल् प्रपन्न कुक्कु पूर्वा मकाश च्चॊन्न
पडि) यत्किच्चा - इड्नुंयातोरनि, दुरितं- जसभ्युपगत पौर स्धिरूपमान पापमानतु, मयि ऎन्निकल्, (वित्तिते इरुक्कॆ आतो, तदपि अन्द पापत्तॆयुं, आलुमुतु इनशिक्कप्पण्णक्कडक्), आहं= आसव्यगति नायुम् आगि श्चन वायु मिरुक्क जनार्, अमृतयोनि - रक्षुत्तुक्कु क्का रणमान, ज्योतिष् अनिरुपाधिक लेडप्क नान, मार्ये-नियरावास परमात्याविविडत्तिल्, स्वाहा -स्वा हाऎद्दु, इदं जआर्द्र, रूम् ऎन्नै, समर्पण लपण्णुकि षेर्
सु पन्जाय्, ऎस्टैल् निरुपाधिकनाय्, ईरयति-
प्रेरणमृद्धानिक्कि निरुपाधिक वेङ्कळा,
“रात्रीय स्ते यस्यसन्नि धौ ऐ स्वस्तराणि " इतिरात्रि- (कुरमात्रा) - ऎलिकुडैयनन्नि धा स त्तिल्, इतिरमान इर्वप स्तुक्कळुम् (सूर्यिनन्नि धान्वल्) रात्रिपोलवा जरुग भो अनि नेर्यातिएर्परु,
४
श्रीसिद्ध्यार्थडि पि का.
“(त्कारण नूकनु नूरुप्रवरुनि क्रिय- पति यिनिकल् इन्दवै
शिष्टताक्पर्यं).
मूलु. आपःपुरन्तु पृथिवीमृधिवी पूजा पुनातु रूम् । पूरन्तुब्र हणस्पतीर्ग्रह पूजापुनातु माम् । यदुच्छिष्टमभोज्यं यद्वादुश्चरित म्मम । सर्वमुन मुमामापो सत्चा.
पदं. वस्तु, वृथिवी, वृथं, पूता, पुनारु, मां, पुनम्म ब्रह्मणस्पतिः, ब्रह्मवूता, पुवारु, मां, यर्, उच्छिष्टं, अभोज्यं, यत्, न्या दुश्चरितं, मरु, पर्वं, पुनत्तु, मा, आप्मतां, दि, पतिग्रहं, स्वाहा,
अर्थं. __आपः वक्षोदशङ्गळ् वृथिवीं भूमियै पूरिस्तु-परिशुद्दैयाक पब्लिक्क डन्तुकळ्, (ईद्धस्वरूपमु अरिवाल् वर्ष बबत्तुक्कु वृथिवी पापनत्वं कॊल्लप्पट्टकु.) पूतायि इप्पुडि परिशुद्धि मान, पृथिवी भू आयानलु, मां- ऎन्नै, पुनाकु. परिशुद्धनाक रण्णक,
ऎडवकु, (पृथ्वीगत जलपै प्राशनम्पल्लुकतो वाल् ऎदु भावं) (जुङ्गळ् परबडेपुक्कु विशेव स्थानमा यिदस्पति नाबुं वृद्धिनी अभिमक बिल्ल भै याव नालु इरड्डुक्कं सावनत्वं कॊल्लप्पटकु ब्रह्माणं- ब्रह्मावुक्कु, पतिः प्रभुवान करहर्मा, अल्लकु प्रणइत्तुकु मुख्य प्रतिसाव्यनान परमात्मा, (मा ऎन्नै) 1न स्तु=
परिशुद्ध नाकप्पब्लिक्कुडु. ब्रह्मपूता परमात्मा वाले परिशुद्धियान भूमिककु, मा-ऎन्नै, पुरुकुद्धिपण्णक्करु अल्लकु, ब्रह्मपूताः परटात्मावारे परिशुद्धमान मङ्गल्, पुनमु परिशुद्ध नाकप्पण्णक्क दधतुकळ्
सञ्जलका स्त्री यभु डकन, यल्- याकोरु अन्न तनकु, (भुक्तं. ऎन्नाले भुजिक्कप्पट्टणो) आभोज्यं जाति यालेयाऐकु आश्रय त्तालेयाननु निमित्तत्ताले याङ्कु दुष्टमायिकुक्कपट्ट अन्नादि रूनरु, (भुक्तं-भुजिक्क पट्टतो, यद्वा कुच्चि= इन्नु?, मीरु ऎन्नुडैयु, दुश्चरितं.सुकोवाक्काय कूपत्रिविधकरणङ्ग भारी कॆ.य्यप्पट्टयातोडु दुष्ट कॆय् , अडैयुम्, अनितां-असत्तुक्कलिलिद्दुक प्रतिग्रहश्चा-द्र्यं वाण्ण्किळ्ळु रूम्, सर्वम् इनै यॆल्लालैयुं, आक= जुन्गळ्, प्रुरन्तु परिश्रुद्धरूशप्पब्लिक्कुडुतुनर् श्री च्चॊन्न पापनिवृत्तिमूल चूय्)
रूं- ऎक्नै युं (प्रशस्तु परिशुद्ध नाकप्पण्णडवकल् ) इके आदि ‘वृत्तिरी
श्रीसद्ध्यार्थदीपि का
x
शब्दर्लकुक्कु भगवत्परत्वं तॆरिद्दुक्कॊळ्ळवेणीयतु) स्वाहा = ऎन्नारै स्वरूप क्रै भगवत्पादारः न्दर्देशिते स्वाहा फॆस्टु समर्पिते.
मूलु,—अग्निश्च मामन्युश्च मन्युपतीयश्च मन्युगृ तेभ्यः! पापेभ्योरक्षन्ताम् । यदह्ना पापमकार् षम् । मनसावाचा हस्ताभ्याम् । पद्भ्यानन्द रेणशि । आह स्तदनलुमृतु। यत्कि रादुरितमयि । इदमहमाममृतियोन् । सत्ये ज्योतिषि जुहोमिुस्वाहा ।
पदं. __अग्नि!, र, न, मख्य, र, मन्युपतीयः, ड, मन्यशृतेध्यं, सापेध्यं, रन्तां, यल्, आह्ना, पापं, आकार् नं, मनसावादा, ईसाध्याल पद्भ्यां, उदरेण, शिक्षा अह्म, रिल्, अञ्जर्पुकु, यन्, किं, ग, दुर्भिं, मयि, इदं, आसां, मां, अमृतमाना, सत्ये, ज्योतिषि, अहोगोमि, प्पानो,
अर्थं. _आग्नि 1*=परमात्मा,
मुक्ता कॊन्न पापङ्गळिविस्टु रक्षिक्क वेणु मॆन्लु मुन्नोडे आव्वयनि, अप्पडिप्पट्ट
सत्ये- निरुपाधिकं प्लै युडैजवनान परसूत्ताविनिडत्तिक्, मननि पचल्लगुर्क्, मार्यश्च” मक्त्रं पोलचे अर्थं.
मूलं. ओम्,
पदं,उ, कु,
अग्गं.” आकार उकार मकार इति” ऎन्टीआ प्रति मारे प्रणनमुकलु आ, उ, म् ऎर्डु मून्दु पनमुळ्लकु इंल् “अ” ऎन्टीआ पदं लु पऎतुर्थीनि मायणं, “आवरकु” ऎग्गिलु धारुणाले निरु साधिक सर्वरक्षणार्थ प्रतिपानरामायणं, रग शत्वोसमु क्तमापदयावात्सल्यादि गुणा क्षेपकमायणं, “आ ‘नै सर्वाजा”
*आग्रम् उत्कृष्ट स्थानमान परचुपव प्लै, वयति - अडैविक्सिक्कि अक्
श्रीसद्ध्यार्थ दीनि का.
ऎन्दित प्रमाणत्तालु, “इम स्तशब्दमालत्वार कारस्यन्प भावितः । समसवार्य मूलत्वा दृष्णाणो पीस्वभाविक । ” वाद्यवादक सद्बुद्धि पयोद कात्प्रतीय ते " ऎक्स्प्लोतु प्रमाण त्तालुन्, सर्ववादकळ्लाशुक्कुं कारणनकैयाले सर्वहव्यत्तुक्कुं कारणभूति ब्रह्म प्रतिपादश मायणं, कारणत्वोवयु र्तमान ज्ञानशक्त्यादि सूचिक मायणं, “अनि स्वे धेपुरु विष्णा” ऎन्दि धरुवाले विष्णुपरमयु विरुक्कुं, इल्लालु प्रमान चतुर्थी शेषत्वच्चॊल्लुटरु.
"
P
आकारेणोध्य रेविष्णु स्सर्वलोकेश्वरो हरिः ! उका रेणोद्य श्रीलक्षीर्म काकोदाहजारक॥ ! ऎल्लित पद्मोद्भवंहि तानवनत्ताले लक्ष्मीवा दशमायुँ, “तदेवाग्नि स्तर्वायु सत्सूर्य स्तदुदुमा” ऎर्ल् श्रुतियिले ऎनि रस्थानत्ति लिरुक्कि उकारम्पोते इव्वड शिलम् अदधारण वाडकमायण
पक्क.
"” ऎन्दिन पदं “दुर-ज्ञानि ऎग्जि धातु वाने ज्ञान Kणकार्थकमायणं, ज्ञानस्वरू सार्थक मायु विरुक्कु
ज्ञानि स्लै स्वरूपमायुं गुणमायण मुडैयजीव, पर्वरक्षकमुं सर्वरा रणरं लक्ष्मीविशिष्टमुमार नारायण कॊरुपमुक्के शेषभूतनु वाक्यार्धं. मूलं.. ॐभूः,
ॐभुनः, ओग् सुनः, ओनुहः, ॐ जनः, ॐ तपः, ओँ त
पद सुलभं.
.
अर्थं.___ॐभू भूलोक शरीरक नाय्, ॐधुः = धुवल्लोक शरीरश् नाय्, (मण् नि पदङ्गळुकु इप्पडिये अर्थं).
मूलं..तत्सवितुर्व रेणि-यं, भर्गोदेवस्यधीमहि, धियोयोनः
प्रचोदयात्,
पगं…त् सवितुः, ऒरेणियं, भर्गः, रेजन्य, धीमहीः, धियः, यः, नः प्रचोदयात्,
अर्थं.___व्य इद्दशब्द " दिवु क्रीडा… कास्तगतपु ” ऎग्जिबुधातुविविम्लं
श्रीसन्ध्यर्थ दीनि का.
मं, निरतिशयका न्तियुक्तणमान, सवितुः सकल जगत्प्रष्टाकानि नानु दीनुडैय । परेणियं = ऎल्ला महात्माक्क कालेयम् प्रार्थनीयमान (यत् - याजॊरु). भर्गः - सर्वाज्ञान प र्तक सर्वकर्म फलविपारि पेरु सर्वधारकमाद तेजस्सो, तत् इआन्द वेदा सप्रसिद्धमान तेज पै ्स, धीरुहि - ध्यानं पण्णक्कडतों. यःयालोरु तेजस्सावतु, 5-ऎङ्गळुक्कु, थियं-क्याज्योसादयाडिवि वेटकमान ई पासवारि कळुक्कु उपयुक्तमान सर्वज्ञानकै युं, प्रचोद गूत् = पेरिक्कक्कडवतो (वीवॆक्कडळ्लतो जगत्कारणरिया उपासक्कु, वृट्टपर ब्रह्ममान पुरुषोत्त म शैल धारापडविच्छिन्नमृति सत्तानि रूपर क्रियै नमक्क ईट्टु पब्लिक्क डऐकॆन्लु तात्पर्यं.
• स्तर लैण्ट्टु भगवाणी कुपरैये साधनमाशि वुडैय प्रपन्नवक्कु सदाःप्यमानद्वय त्ति डैय आर्थ रैजन्द गायत्री प्रति पॊदिक्कि अरु- ऎज्ज वेयॆन्निल्.
तत्सवितुः = इतुऒ रेपडं “तच्छब्दवाचक क्रीमर् गायक स्वार्थ इतीरिटि ऎर्ल् आपराशर संहितावदुत्तारि अच्चबत्तुक्कु ऒकल शुल प्रसिद्धेकरव्याप्त funés सतिक्वविशिष्ट नॆनु अर्थमा रै याले द्वय त्तिलिक्क पट्ट श्रीमन्छकार्थम् इतिल् कॊल्ल प्परु?जरु, नविग्रुः-“षूज् प्राणि प्रसप्” ऎल्लिआं तुवाले एऱपॆट्टनि कललो श्कार णत्वमु कृष्ण भायुन्तदुपयु क्तआवा सनमु सकामत्व, सर्वज्ञत्वि, सर्वशक्तित्वादि गणमु इद्दरं, “परितापकलोत्पत्तिस्थिति संहारि कारणम्” ऎल्लि निर्वचन त्तालेयम् एल्पडु किटुकु. देवस्य-“नीवु क्रीडादिषु” ऎन्टीआर् ई वाले एल्नट्टु ऒकतिश यामयुक्तनुं रयका न्तियु कृतक मान नारायणमु चेय परेणीयम् आ यणीयमान, (इळ्ताल् शदुवयु क्त वात्सल्य स्वामित्व सौशील्य सौलभ्या गुणल् तोब् खुळिरु.) " नविकु;” “देवस्य’
““रेणि यः” ऎल्लि शब्द शि वाले नारायण
हप्लै. इल्लेवि आहशं प्रकृतोप यण क्तमान दरणनूप अनि अन्दि केव कै च्चॊल्लुकिबरु, इकुट रैक्कुवङ्गाय आयिल्” “अक्सविकुर्व रेणियं धग्गोड्वेर्य” ऎग्गित पद्यस्तत्ताल्” “श्रीमन्नारायणमुतो" ऎन्टीआचर्य रगुर शब्दार्थं प्रतिपादिक्क प्पडुँऱकु, धीमही-शरण्य त्वेन ध्यानं पण्ण ्कड वोरि इटीबाल् “शरणं प्रपद्ये” ऎल्ललु शब्दार्थं कॊल्लप्पुडुकिजरु. इप्पडि इन्दि गायत्री पूर्व मुत्ताल् दृयक्तिय
पूर्वभद्धार्थं कॊल्लप्पट्टकु,
श्रीसन्ध्यर्थ दीपिका.
"
ऎल्लिपोवडम् ऐकल प्रमाणप्रसिद्धलक्ष्मी विशिष्ट नारायण प्रतिपादकमान तच्चण्णत्तुक्कु. प्रतिसमृद्धि या_ याल् अव्वर्थ जै प्रतिपादिक्कीऱकु, न भगनारैये उपायो वेयमाक स्पॆल् नि नमुक्कु, परिपूर्णा परति निर्यऒकदशमे आरन्यप्रयोजन अनपधिकातिकयातिप्र य भगबडनुध् फजनीति प्रीति कान्तकै णर्य विषयज्ञानम्पै अद्द धीशब्दं वैङ्क र्य विष विज्ञान प्रधानमाश च्चॊल्लु किटकु. प्रचोदयात् क्कडज्, स्वमुधोल्लास हेडु भूरिमान परिचर्यैयिल् आज्ञानिक्कक्कडुनु तात्पर्यं. इळ्ल प्रार्थ नार्थक लकावत्ताले रैण्कर्य प्रार्थन कॊल्लप्पट्टकु. " ऎल्लिपडत्तारे “श्रीमते नारायण” ऎनिआश और्थं, “शोधियः प्रचोदयात्” ऎन्टी आज्ञळि काले रै चर्य प्रार्थ नानानड मान “आय” शब्दार्थमुं, दर्य त्तल्” भगवाना चेये नीवप्पट्ट ऎर्गिआ तात्पर्यत्ताले ममकार निवृत्तिच्चोट्लु कीटकमश्श्वरमुं कॊट्लपट्टनाय् उत्तरखद्धार्धं कॊल्लप्पट्टकु, मूलं-ओमापोज्योतीरसोमृत महभूर्भुवस्सुवरोम्.
BO
पदं__ॐ, कामु, ज्योति, गसः, अमृतं, ब्रह्म, भू, भूवः, सुं,
ॐ अर्थं….. आपः= जलभरूटी मुं, ज्योतिः॥ लेजोभूरमुं (सर्चि भूरिङ्गळ्) रसः बरसविषययं (पर्चाविषयङ्गळ् अमृतं. कालमुं, ब्रह्मण मं प्रकृति युँ, भूःगाभूलोकमुं, भुवः- भुवर्लोकमुं, सहज सपशमं, (सर्वलो कङ्गळ्} इवैयॆल्लां, ॐ = ब्रह्मात्मकं, (आडियिलुम् आ वत्तिलु- इश्चप्रणवं कॊट्लु गु तेवाल् ब्रह्मत्तिलियन्लु उन्न्पत्तियम् अतिकेयेलयमु ऎर्गो अर्थम् एर्पडुतु गायत्रियिल् मुदल् प्रणपत्तिनाल् जीवमुक्कु, भगवच्छेषत्वमुं गायत्री शिरस्सारे आचेति वर्गत्तुनु भगवदार्मकर्वमुनि प्रति पारिक्क पट्टडु, इप्पडि चेति वा चेतनात्मक प्रपश्चिनिशिष्ट नान परमात्मा विशुडैय उपासनङ्गायत्रियाले प्रति
मूलं.. आ मातुवरदा देव्य गं ब्रह्मसम्मितं गाय तीळ्ळुन्दसा मा लेद महजु स स्वनः । ओजोसि सहोसि बलमनि भ्रजोसि देवानास्धामनामासि विश्वमसि विश्वायु स्सर्वमनि सर्वायु रभि
भूक्गायत्री मावाहयामि.
श्रीसद्ध्यार्थटिवि का.
पदं…आयातु, परदा, जेपी, अक्षरं, ब्रह्मसम्मिकं, गायत्रीं, छर्दसां, माता, इदं, ब्रह्म. जुषस्व, ई पीजी, आस्ति, सहः, अपि, बलं, अवि, ब्रा, आस्ति, रवाणां, धाम, नाम, अस्ति, विश्वं, अक्कि विश्वायुः, सर्वं, आस्ति, सर्वा यु, अभिभूः, ॐ, गायत्रीं, आवाहयामि.
अर्थं. श्रीताभीष्ट फलपदैयायुम्, अक्षरं= नाशरहितै युं, ब्रह्म देवत्तुकु, सम्मिकं, तुल्य मानवडं, अधना, ब्रह्म प्रणवं, सम्मितम् आर् . समारदुदुळुम्, ऎल्, प्रणवितैप्पोम् एर्पार्थवर्गानैयुम्, आधवा, ब्रह्मसम्मिकं- ब्रह्म परमात्मा, (अजकोडे) सम्मिते - समानमापपरुम् (सर्वजगत्का रणणावसरनू तावॆप्पोरे सर्ववाज्ञ्मय मूलभूतमात वेदत्तुक्कुं माता वॆन्लु तात्पर्यं) छन्द साम्बरिस्टुगा मुदलाव भन्दनुक ळुक्कु (वेदङ्गळुक्कु.) कूता- प्रधा नैयुमान, गायत्री गायत्री ऎन्गलु, देवि ब्रह्मरि कैयानिनी, आकूतु- अम्मड नुग्रहार्थं साक्षादानिर्भनिक्कडपल् नु ऎट्लकु डैय, इवं - पॆद्द, ब्रह्म-स्तो त्रिशै, भाषस्व,ग्रही, पीतोने इदि मङ्गळुन्क शक्ति याकिजाय्, सहोसी = वेग वाळ्लकुक्कु. वेगमाकिराय्, बलमनि - धरिक्कि ऎक्क ईक्कु बलमाशीराय्, फ्रीजोनि -प्र काशवार्लकुस्! प्रकाशहिताय्, देशानां= देवि कळुक्कु नामं प्रसिद्ध मान, धामापिजस्थानमालिनाय्, विश्वमनि सत्विक्रमणसमरिया फिजाय्, विश्वा युः-सम प्रभूतळ्लकु डैय आयुर्वर्ध कैयाय् (आन् आ जाय्) सर्वमनि. ऎल्लारुकु, O निर्वाहिकैयाकिजाय्, सर्वायुः - नमस्ते पेर्क कुक्कुं कालव्य ऐ वण्ण किराय्, आभिभूः = नम स्त सावद्दनै युम् आवमानप्पुडुकु किताय्, (इप्पडि प्पट्ट) गायत्रीं गायत्री. गूनवुन्नै, ॐ-ॐ ऎट्लनु स्त्रत्तारे, अधवा ॐकार रूपै रः वॊद्दु गायत्रीक्कु विशेषणमाक आद्वयिक्कलाम्. आवाहयामि ऎन्निदत्तिल्" ऐसुर्बुडियाय् प्रार्थिश्किरे. (विन्द गायत्री प्रतिपाद्यशा परमात्मा नारायण सेऎर्डु पूर्वमे कॊल्लप्पट्टिकुक्कि अतिजाले आवाहनुलुं परमात्मा पुळ्के उद्देश्यत्वं कण्णुकॊळ्वडु,
मूलं – उत्ति मेशिख रे देश भूम्याम्पर्वतमूर्धनि। ब्राह्मणेभ्यो व्यानु ज्ञानङ्गच्छ देवि यथासुखम्.
- गाय स्त्रीं शुद्धानःकरणलो ई स्तोत्रं पल्लुकि विपै, त्रायतेज रक्षिकि
8
श्रीसद्ध्यार्थ दीपि गा,
पदं_उत्तमे, शिखरे, देवि, भूम्यां, पर्वतमूर्धनि, ब्राह्मणेभ्यः, हि, अनुज्ञानं, गच्छ, देवि, यथासुखं,
अर्थं —(‘पी) जीवि- (ओ) गायत्री, कास्ताणेभ्यः = निर वरोपासकर् भान ब्राह्मणन् कळुक्कु, आमज्ञानं - अनुप्लै कॆयु, भूम्यां भूमियिलेय.o, सर्वक - मेर्वादि पर्वतङ्गळुनैनु, मार्धम् ऊर्ध्वभाग विलुळ्ळ, उत्तमे = श्रेष्ठमाक, आश्वारु, एकानियिष्यं भाग = तपतिगृहीतमावि, शिखरे कॊडिगुडि यिकेयुम्, यथानःखं-ऎप्पडि सुखमा
अन्दपकि, गर्भम्पो, देवि- निरतिशय कान्ति
मूलं. मित्रस्यचर् षणीकृत शू देवन्यसानसीम् । सत्यं चित्र
श्रवस्तनुम् ॥
मित्रोजना? याशयति प्रजासन्मित्रोदाधार वृथिवीमु ते ड्याम् । मित्रः कृष्टी र निमिषाभिच ट्टे सत्यायहव्यमिृत सद्वि धेनु 1
प्रसमित्र मस्तोआ सुप्रयस्वारा य न्त आदित्य शिक्षपतिव्रतेन सहस्यते नजी.रुते त्वोलोनै समग्गे आक्टोत्यन्तितो
पदं..___मित्रस्य, र व णी धृतिकि, श्रम, देवस्य, पौनसिं, सत्यं, चित्र श्रति स्तमं, मित्र, जिल्लाक्, यातयति, प्रजानिक्, मिश्रः, राधार, सृथिवीं, उत्त, द्यां, दुर्रु, कृष्ण, अमीषा, अभि,नष्ट, सत्या, सान्यं, घृशिवन्, विधेम, प्र, स, मित्र, मर्त, आस्तू, प्रयस्वार्, य, ते, आदित्य, शिषं, प्र तेप, स, हज्यते, न, जीके, त्वोत, न, सीठं, आग् ं पौः, अक्षोति, आस्तितः,
अर्थं___चर्वणी= ज्ञापकमै, धृत-सोषि क्कि जनवायं, कमस्य-क्रीडा या देवायुं, मित्रिस्य== सर्वरक्षक नायुण, वेदा नङ्गळिनाक् मार्चेदिक्कनॊत
मित्रस्सुज्ञात चरित्र" ऎल्लिआ-रु क्रियाले एब्पट्ट देशास्त्रपरिच्छिन्न मश्रीसन्ध्यर्थ दीपिका,
महिमैयुळ्ल बवायुमिरुक्क अ परमात्मा विदुडैय, श्रमबयस्सारतु, पानी राश, नसिं- नेनिक्कतक्ककु (आन्द यशस्सु ऎप्पुडि सट्टडॆनाल् सत्यं=काला नरत्तिलेयनि काळीदहिरिमानतुं, चित्रश्रवस्तमम् आश्चर्यमान भगवच्चे पै डैन
याल् रेर् क्किआपर् शकुन्क अधिक मखुड मानलं मायि पक्कि आकु (अप्प निप्पट्ट
16
प्रजानर्" अति तक्क रानुगुणमकि आश ग्रहिक्कि अवय्, यातीय रिङ्ग् रङ्गाल् कर्मशीलेनि योगिक्कि बूर्. (कर्णानुगुणमाय् पेरिक यिरुक्कै यालेवैन म्य वैर्घृण्य (निद्धयत्व) दोष प्रसक्ति यिप्लै यॆमु तात्पर्यं) पृथिवीं भूमि _यं, उत= मीणं, द्याञ्ज आकाशमु, मित्रः = परमाक्ष्मि, दाध रं धरि राजा, कृष्टिः-प्रदैकशै, अमिषा शण्
कॊट्टामल् जागरूक जाय्, मित्रि 4 = पमाट्ला, अभिंस्ते -प्रकाशिक्क स्पन्दाल्, ज्ञानप्रदानित्ताले दक्कि ताल् (ऎल्लो राजुम्भजिक्कडक्क अनिच्छिन्नाश्छर्य श्राव्यतिम आशो वित्त्वमुं, नानाविध र समूह पेदकत्वयं, पृथिव्यादिसक अतित्वधि ईर्वमुं, अविद्य- चिरिज्ञानत्ताले सर्वि जन्तुक्क रैप्रकाशिस्पिर्कि आकुं परम पुरुष चिन्नाङ्गळ् )
"
सत्याय - अवि कारवानधग वाक् पॊट्टु, मृतिपत् कॆय्योडे कुडियिडु क्किर, हव्यं = पुरोडाशादियै वि धेनु नि वेद वम्पण्ण्कडतों.
कीब्रोच्चॊन्न “श्रपस्तमुल” पद्यस्ते बळ्ल वाक्यङ्गळिवाले भगवा पॊरुट्टु बाचिक रैब्कर्यमणं, “मित्रो जनाल्लो इक्कादु ळि वाटे मानषिक रैण्कर्यमुं, “सत्या जहस्यं” इत्यादिवाश्यत्ताले कायिक द्कर्यमुं कॊल्लप्पट्टकु,
3
(हे) मित्र = वारी5 भगवाने, आदिक्य श्री पर्वलयं प्रळय काल त्तिले भक्षिक्कि जपगे, यः-यातोट, मर्ति 14 मनुद्यं, प्रतें - पूजाप्रतिल्लोडे कूडि यवनाय्, तेजड पॊकुट्टु, शिक्षति अन्नमुलिला परु कळाले उपचारहल्लुकिता नो, निज अर्धमनस्य व्याषन्, प्र - मिळवुं, उत्कृतमान प्रयस्पार् अन्ना दिनिन्पत्तुळ्ळपनाक, आस्तू- आकक्कडॆवर्, (यालॊ रुविड् भगविदाराधनं
“आनभक्षणे ऎआधारु.
श्रीसद्ध्यार्थ दीपिका.
पण्णापुल्’ भुजिक्कक्कू कादॆ जनियमयुक्त नाय् आराधनु पण्णु नो अदन क्कुभगवानान पुरुषो त्तमु प्रकृष्ण नूनि अन्नम् ऎण्णाल् ब्रह्मामधन क्काडु. क्कितानॆस्टु तात्पर्यं.)
सिद्धं),
ल्वोतः = उन्नाले रक्षिक्क प्पट्टदन्, रहश्यते ऎ मृत्युवाले गॊल्लप्पड
रैयिल् आध्यात्मि कादिदुः खलील् कन्नं दगवान् रक्षिक्कि ताकॆन्लु
युं, कूरात् जनागरत्तिलेयणं, नाक्नोति - अडैकिअरिल्लॆ, (इर्ताल् मुन्दु पुक्कु पूर्वपुण्य पापङ्गरु डैय नाशयम् उत्तरपुण्यपापकुडैय आणुका मै यं काण्बिक्कप्पट्टक).
मूलं…… सत्येन रजसा वर्तमानोनिवेशयन्न नृतमर्त्यम्॥ हिरण्ययेन सवितार थेवादे वूयाति भुवना विपश्यन्न् ! उद्वय समसस्परि पश्यन्तो ज्योतिरुत्तरम् । देवन्देन त्रा सूर्य मगन्म ज्योतिरुत्तमम् ॥
उदुत्यज्ञात वेदन देवं वहन्तिकेतनः ! दृशेविश्वायसूर्यम् । चित्रन्देवानामुदगा दनीकल्पमु रित्रस्य वरुणस्याग्ने !! आ ऒप्राद्यावापृथिवी अ सरिकँ सूर्य आत्मा जत स्तस्थुषश्च! तच्चकु देवहितम्पुरस्तादु. श्रमुच्चरन् ॥
पश्येम शरदश्शत श्री वेमशरदश्शत न्नद्दामशरदश्शत मोदानु शरदश्शतम्भवामशरदश्शतँ शृणनामशरदश्शतत्प्रुबवा मशरदश्शत मजीतास्यामशरदश्शतण्ण्यक सूर्यन्दृशे यउदगान हतोर्ण वाद्वि भ्राजमानस्सरिरस्य मध्यात्सनू वृषभो लोहिताक्षस्सूर्यो विपश्चिन्मनसावुनातु,
श्रीसद्ध्यार्थ दीनि का,
EU
पदं..—आ, सत्येश, रजसा, वर्तमान, विवेकयज्, अमृतं, मर्त्यं,च, हिरण्ययेन सविता, रसेव, आ, गजः, याति, भुवना, विपश्यक्, उल्, नयं, तमनः, परि, पश्य स्तः, ज्योतिः, उत्तरं, केशं, जेजत्रा, सूर्यं, अगक्ष्म, ज्योति, उत्त मं, उत्,tr, ठ्यं, जात वेदनं, देशं, पूर्ति, केतमु, दृश्, विश्वाय, सूर्यं, चित्रं, देवाजां, उत्, अकाल्’, अनीकं, दमः, मित्रस्य, मुणस्य, अग्ने,, आ, आप्रां द्यावापृथिनी, आ परिक्षं, सूर्यः, आर्मा, जगत, तुम्म, द, रल्, चदु, जीव हितं, पुरस्तात्, शुक्रं, उर्चरण्, सत्येम, शरदः, शतं, जीवेमु, शरदः, शठं, नन्दाम, शरदः, शतं, मोदानु, शरवः, शतं, भवारु, करडं, शरं, शृणवामु, शरदः, शतं, प्रब्रवाद, शरदः, शतं. अजीरा, स्याम, शरदः, शठं, ज्योक्, च, सूर्यं, दृशे, य, उल्, आगात्, महर्, आर्ल बार्, विखाजमान, विदव्य, मध्यात्, हा, मा, वृषभः, लोहिताक्षः, सूर्यः, विपश्चित्, मनसा, पुनारु.
on
अर्थं. _सत्येन =विकार रहीत मान लोक त्तिचेयटं, ऎग्जार् ‘कालक्बर परिणामुर हीरमान वैक्युलो कत्तिकेयं, रजपा- सत्वरं प्रयोगुण प्रकृति कार्य मान ब्रह्मा सहस्र त्तिचेय्यं (इन्द इकण्णु शब्दण्णं बाब् विश्यलीलाविभूतिद्वयं कॊल्लप्पट्टकु.) आभ र्त नूपः स्तर्बहिस्थितवायुं, देवं क्रीडाशील ममान, सविता सकल जगत्सृष्टिकर्तावान परमात्मा, अमृलिं- ब्रह्मादुभवतैयुं, मर्त्यच्चि नळ्व रमान ऐश्वर्य कै व्यपुत्रादि पण्डैयुं, विवेकयड्- कॊडुक्कि अननायॊक्कॊर्डु, हिरण्ययेन अमकोसारमान,
रभीव ऎरुडरूपरथत्ताले, सुपर्णानगरुले ” ऎळ्लि त श्रुतियारे गरुडनुक्कु.. विष्णुरधर्वं सुप्रसिद्धं) अल्लतु, हिरण्ययेन - ग्लाम्यतनु मान, रथेर प्रणपरिधत्ताले, भुपना - सकल प्राणि वर्लर्लपै, विवश्यं -तङ्गर् तङ्गल् क गाकुगुलमाक नियमिक्कि अतक्कु विशेषमाकप्पाल्किवगाक, आ- नालु पक्क त्तिरेयुं, याति=नप्चरिक्कि बाक् (ॐकार रथमा स्थायस्थितः पुरुषसर्तमः” ऎन्दि*स्मृतिया लेसर्ववाङ्मयमुलमान प्रणवर्तुक्कु गथर्वनिरूपणंयुक्तमि पे) (इप्पडिप्पट्टनरै ऊपॊडि, ऎम्ल आध्याहारं पण्णि क्षुतु)
ज्योतिः=
तेजःप्रचुरमायणं, देवं- क्रीडाशीलकं, उत्तरं - उक्कृष्टकर नुं, देव राज देव तैक कुक्कुरि दशकुमान, सूर्यं- मार्यमणलान र्वर्तियासफर मार्गाव्, वद्दु = नाङ्गक्”, सवितृश्य वः- ऊर्ध्वमुखरू कध्यानम्पल्लाक्कॊद्दु, तम ई- प्रकृतिमण्णल रिब्का लुं, वरि, मरे बुऱुक्किर, उत्तमं, उत्कृष्टतममान
श्रीपद्ध्यार्थ दीपिका.
ज्योतिःपी परणाशु देवरवेमागज्योतिस्सै, आगन्म- अदैयक्कडवो संसारसाग रत्तिल् सिस्टं मुक्ताळाकक्क डैवोम् ऎन्दुकात्पर्यं.
उरुर्यं=णित्कृष्ट नाक वे, अकाळ्लकु, विट्टुन्सीरियात स्वस्वभावमुळ्ळवदा कशी अजीतठि शजात जीवसं, उत्पन्न मान भूतम्पै युद्दवमं जातवेदव्व्यॆलु सॆय रैयुडैयपरुमान, देसंसूर्यं - सरमारानि, केरह = ध्वजंहाल प्रभावप्रका
त्तिकपौरुट्टु, सहप्ति = आसलेर्सॆक्कि अतुकल् (करमभव त्तिल्” विश्वमि क्तिर् कण्ड याले कॊरु तप्पट्टनर् कळायुमु रक्क अनुभव्यमा ब्रह्मान शुभत
रष्यमानर् कळायु मिरक्कि अशी वाताक्करै प्पॊर्तिु चिर कधिक वात्सल्य कारुण्याति मिरिपूर्ण त्वत्ताले रामकृष्णानि प्रादुर्भावमुखमाय् भूमियिल् अनलेक त्तालि. इप्प डिप्पट्ट भगवानै भ जक्क रेणु मॆन्ष तात्पर्यं).
देवानां - वेपलैककुक्क, चित्रं जानाविधमानि, आस्तीकं बलं, (यातोरु सर्वश्वरनिड त्तिलिकुन्दु) उदगाळ् उण्णाच्चुतो, (मक्स्यकूरादि स्वमूर्ति भेदङ्ग कालेयं, धरतशत्रुघ्नु साल्ये बुध जान् परिकरङ्गळालेयम् ऎन्द भगवा बालेदेक डै कॊळुक्कु सहायबलम्प ण्णप्पटतो आन्धजियुनि कॆनु पूर्वर्त्लोडे आन्वयं) मि द्रस्य -सूर्य मुक्कुं, कनिणन्य - करुण मक्कुं, आग्ने अग्निक्कु (सर्वदेवक क्क)रक्षpa=कण् पोल ज्ञानप्रदानान, मार्यः = परमात्ता, द्यावापृथिवी स्वर्गभू मिक शैयणं, आस्तरिगम् आकाशतैयुं, (समस्तविस्तु जातरैयुं) (आ, नाटुपक्क त्तिचेयुं, आ प्रान्ति न्ना लेयनि लिप्पिक्कि तोक्, (आ यारेतान्) जXत= जब्लम गुक्कं, रद्धुनश्च-स्थाऐर त्तुक्कुं, (निडु नाजगत्तुक्कुं) आज्ञा - आरावाशीता, (नियषन पूर्वकमाक अक्षैक कॆल्लाप न् खिणं- व्यापित्तियॆक्कि कानिस्टु अर्थम् इप्पडिच्च ट्टपरमारा उपास्य गॆस्टु वार्य शेषं).
ठल् - भ्रुतिप्रसिद्धमु, चर सर्वस्य ज्ञान प्रदनं, वेळहितं - देनिकै कळुक्कु हीशज्ञ प्रतर्तिक्क स्पण्णं वनं, शुक्रं शुद्ध स्वरूपडं, उच्चरत्=उद्य ग्रूपपै ऎन्डील्’ शुद्धस्व कूपर पडि चूर् ऎग्जिक्कुं नशियार् मुमानपनै, (इ स्पडिषृद्धि पोतावि) पुरस्तात् -ऎदि रे, शव नळ्ळकं - सु का म्ब रॆ बुक्.
क्रीसद्ध्यार दीनि का.
म॰जलारोग्यैश्वर्यादि युक्तर् कळाय् पार्कक्कडं, (अद्दसाक्षात्कार विध्य र्थं) शरदश्शतं-आ सेकवर्ष कालं, जीवमु - जीविक्कऎक्कडवों, शरदश्शतम्बहुका लं, नद्दाम= सन्मित्रीपुर्र शिष्यामिली मीडर् भगवद्गुण विभूतिकलैप्पारु सतोषिक्क क्कडनों, शरदश्शरं=बहुकालं, मोदामु पूर्वोका वृद्धत्तिमुडैय जरमापपै यैयडैयक्कडनों, शरदश्शरं सहुकालं, ध नाम उत्तकोत्तरमु
भिवृद्धकळा शक्कडवों, शरदश्शतं- बहु कालं, शृणवासं - प्रियही ताला पल्ल कोन भगवत्क कनैते डक्कक्कडं, शरदश्शरं जबहु कालं, प्रब्रवाम काप्याकुवृष्टिल् विषय त्ति लेक गिन बाडु, कळुळ्ळबकळाकक्कडवों, शरदश्शतम्बबहुकालं, आजीजाः आ वेदविरोध वारिकि शौनकुन्क तार्किकर्शळाले आक्क प्प डाति कळाक, प्यामि आकक्कडं, ज्योक् - प्रकाशमानिकाय््कर्डु, सूर्यनि परमाराद्रि, दृशे= -सार्क आपेक्षक्कि रों, तॊ रु परमात्मा, मसाली - मूर्तान आर्ण वात्
समुद्र त्तिल् निष्टु वॆळियिले (समस्तकर्पण्णळि उळ्ळुम्पुजयं) विदगाल् - स्पष्ट माय् (प्रतिकळिनाले) अनि यप्पडुगानो, सरस्यण नगुद्रजल तिमडैय, मध्या 5 मध्य क्तिल्, विभ्राजमातिः - विशेषक प्रकाशिक्कि तावो, (सर्वास्तन्यामीया यिरुस्दुं न हेयगुणङ्गले ऒट्टुन्नडामल् इरुक्कै राज् प्रकाशमानत्वं क अष्ट,कृषभ1 * =सर्व श्रेष्ठ वायुं धर्मप्रवर्तक शामणु, लोहिताक्षः जमारोग्यनिकन् तमाप छॆळ्तामरै प्पोरे शिउन्द कण्णुकृनिमं, विपश्चित् इसर्वज्ञ नुसून, सूर्यः - पर मार्ता, मा-ऎन्नै, मनसा
- सत्यवति - आ्पत्ताले, पुकारु. परिशुद्ध नाक्कक्कड (प्रतिबद्धर पै निभृ त्तिवण्णि स्वानुभविय्यो नाकु स्पण्णक्क डकt”). मूलं. इममेवरुणश्रुधी हनमध्या चन्नुडय त्वामुनन्युरा च के। तत्त्वायामि। ब्रह्मणा वन्दमान सदाशास्त्रे यजमानो हविर्भिः! अहेडनूनोवकुने हबोध्युरु शँ समान आयु प्रमोषी.ः । यच्छिद्धि ते विशोयधाप्रदेव वरुणव्रतम् । मिनी मसीद्यविद्यनि । यत्किच्चेसंवरणमै व्यजनीभि द्रोहमनु प्या श्चरामपि । अचि तीय त्तॆवधिगा युयोपियमान सैस्मा देवसो देवरीरिषः। कित वासोयद्रिरिपुर्न दीवि यद्वाघासत्यमुत्तयन्न विद ! सर्वाता विष्यशिधि रेव देवाथाते स्यामवरुण प्रियानु,
*‘कृषं=धर्मडै, भास यति प्रकाशिक्क वृक्षा
OL
श्रीसिद्ध्यार्थ दीबि का.
पदं, __इनं, “मे, दरुण, श्रुति, पापं, आद्य, द, मृडय त्वां, अन स्युः, आ,दळ्, शत्, श्वा, यामि, ब्रह्मणा, वर्धमानः, रत्, आ, ळास्ते, यजमानशि, हम्भिः, अहेडदूदि, कुरुण, इह, बोधि, उमिकँस, न, जि, आयु,प्र, मो षी, यर्, चित्, हि, ते, विळः, यथा, प्र, देव, परुण, प्रतं, मनीयकि, द्यविद्य वि, यत्, तेज, च, इदं, वरुण, वैद्य, ज, अभिद्रोहं, ममस्या। दकामणि, आचि स्त्री, यल्, किवि, धर्मा, युपि, मा, वः, तस्मात्, एवनः, देव, रीरि31, कितवा पे, यन्, बिरिपु1, न, दीनि, यल्, ना, घ, सत्यं, उल्, यत्, व, विद्म, सर्वा, ता, वि, स्वे, शिखरा, इप, देवि, आथ, के, स्याम, सगुण, प्रियास.
25
अर्थं — (हे) करुण* “दृणोति” ऎन्गु व्युत्प्रत्तियारे आभरणं, ऎ स्टैल्, चेकनाचे नार्मिक प्रवणत्तुक्कु. अनरणभूतमं, अल्लडु, “प्बणोति न र्वं” ऎन्टितत्तिनाले ऎल्लाविड त्तिलु विक्कि अरकु, अल्लकु, “रयति” वर्दि जत्तिशाल् पारिक समूहलपै तकुक्किं, अल्लकु, “सरयति” ऎन्टीआत्तिनाल् सम्पत्समोपॊट्लपै तुप्पपनुमान परमातावे, ऎन्नु डैय, इदं पाप- प्रार्धणामोसमान आनैक्कडै -केर् अव्य इप्पोदे, (मां - ऎ
2
त्वां=उन्नै, आदळे = आभि सङ्ख्यतोडु प्रार्थिक्कि सेना, आल्लकु, उन्नुडैय तृ बियै चिक्कि तेला”, (नीकर्थि कार्थ प्रदान चतुर गॆमॆ प्रतीर्ध
मल्होआन् ऎ अन्दआगि रक्ष बत्तिनि पॊरुट्टु, त्वा-उन्नै, ब्रह्मणा ण वेदमु स्तल्तोटि अल्लकु प्रतिपत्ताले, वद्दमा म स्तोत्रं पट्लु तन नाय्, यामि - शरणमडैकि टेक्, लोकत्तिब् शरणागतमगो रथसाफल्यं पण्णुडिणकु शरण्यमुक्कु, विधिप्रा समानधर्मम् ऎन्दुकपोति बाव रागिन त्तानङ्गळिले सुप्रसिद्धं. सर्पज्ञमं, सर्वशक्तमं, अपार कारुण्य साहित्य वात्सल्यादि गुणङ्गुक्कु, जबद्धियानपरमात्माविध विषय क्तिते “शवक्क वेणुयो) ठत् = भग पदाश्रणं फलानि भूतमाकै याले, यजमान् आ यज्ञ पण्णु, साविर्भिः = पुरोडाशादिपाविन्सुक्ककाले (उच्नै आराधनम्पण्णिग्कास्टु) आकास्ते- इष्टसिद्धियै प्रार्थिक्कि बाक्”. आधवा, यजमानॆकि आ यज्ञ मृण्णुः किङ्कर योगनिष्ठक्,
हविर्भिं=पु
। “ऐनलो वारुण्ळोक्षुः " ऎन्टीजर् न्नाम पाठत्तारे वरुण शब्दवाच्यर्
- श्रीसद्ध्यार्थ दीपिका,
2
रोडाकादिहविस्सुक्ककाले, (आराधित्तु) ठल्रुक् कॊन्नरक्षण, आशास्ते -प्रा लिक्किराक्’ (ऎग्जाल्’ मुरल् पडिया यिरुक्क. आ कर्मयोगनिष्ठनान मुमुतुवुक्क फलं सिद्धमाूयिरुक्क सर्वात्म काव्यस्त धर वानशरणागलिक् विष य त्तिल् रोल्ल वेणुमो.)
(हे)परुण= (ओ) परमात्मा वे, आहेडु कोपमि कादनि राय्, इह इद्द बोकत्तिके, (ऎन्नु कैय विज्ञापन 3) बोधि आन्दुक्कॊल् (ऎस्टैल् अवारिकाल
नुडल्ले प्रवर्धमानमाय् क्कॊद्दुरुवत आकृत्यक र णकृत्याकरणादिन आन्ध्रापराध फै ऎन्निदत्तिक् आलोचित्तु " नक्षमामि” क्षणक्कमार्टेज्, " & सामि " ऎनोद्दु विडु चेज्” ऎन्दु लोपं चॆय्यक्कू डारु, उविषयमाय् शरणागति पण्णुकि पे ऎन्कि ग्लैक्को नीसर्व तैयणं क्षमिक्कि जरिना लैयाले उम् अनुग्रहर्तुक्कु नाक् पार्रिमाक् षेक्, उ प्रसादन्तविर वेसे प्रण्यमम् उद कोपंलोवीर पा पमुं कि डैयाकु) उरुगा मन ऎल्लारालेयं स्तोत्रं पण्णपट्ट शरणागत वत्सल प्ले, आ ल्लकु, उरु-महत्तान, रँस-शी आयुरण"नी, (“किपूणाम वत्सलु ” ऎद्दु शर्रु क्कळिड त्तिल् कूड वात्सल्यमुळ्ळपल्लि श्री र्तियुळ्ळवने) ई=ऎकुडैय, आयु। आयुप्पै, दुप्र निषी,क= नाशपड्डा’ले, (ऎक्टाल् शरणागतर्कळान ऎल्गाराले कॆय्य प्पडुं सर्वविध रैज्कर्यङ्गशील्’ ऎन्गळुडैयकालं व्यर्थमाय् पोक्कामल्’ अनकर् रमाय् भगवत्कै ज्कर्यल्लरैये इक्क केणुं).
देवि=अनवरतं क्रीडःशील नान, (हे) वरुण जपीधगवागे, तेउर्नै युद्दे शित्तु पण्णप्पट, यच्छिद्धि जय तॊदु, प्रति आराध णादि व्रतमो, (तत् =अरु¥) द्यविद्यवि इदि गेदि (सर्व कालमुणं)विशोयथा मनुस्यर् गैप्पोले ऎग्जाल् ‘आर्थर् करैप्पोरे, भ्रमिसीनुनी_मिक वुरिकाशं कायन्तो ं (आज्ञर् ऎर्पडि निहिताराधक लोपिक)्कप्पण्णु कि तार्धळो आर्धपडि) (आ चल् उग्नु डैय आराधनक्कु अनिचाले उज्ञानआपराध कै नीयेकमि त्तरुळ वेणु मॆद्दु तात्पर्यं).
(हे) वरुण-(2) भगवाने, दैत्येजने देविक शिडल् (उन्नु डैय आज्ञानु ऐर्तीक 17न महाकु भाबर् कळिडत्तियं ममस्याः - निकृष्ट कर्ताळ्कन नार्गिल्, अचित्री इआज्ञानत्ताले, इदङ्गा इन्द, यत्किञ्च
स्वल्पासं “ध तैयुं, अभि द्रोहम् अधिकाव राध क्रैयुं दरामु पण्णु टोमोयल् - यातॊरुपावत्ताले, लेदु उन्नुडै,
- इक्टे, चित्, ही, ऎन्कि आ पदद्वयं पादपूरणार्थं,
3
.
श्रीसन्ध्यर्थ दीपिका.
धरां रैण्कर्यरूपमान धर्मरै, यु योवीरु नाशम्पट्लु रोजू (इत्ताले भागव बेद्रोहमुं भगवद्रोहमुलकॊल्लप्पट्टरु, (हे)जीप=(ओ) धगवाने,वः - ऎल्लरै, लीप्मा र् =अन्द, एवसः = उभयविधमान पापत्तिना, मारीचु = हिन्निक्कपड्डां, (ऎड्जाल् ऎक्नुडैय भरन्यास आशीकरित उन्ना लेदा इद्द समसहपब्लिकुं क्षमिक्क तक्करुकळ्) किठवानु कपटिकशान, (दयं-नार्लल्) शिरिव॥ शत्रुवैपोल, यत् = यातॊरु, वडिवि निषिद्ध कार्यं (वाप रै) पण्णुडितो मो, य द्वान = यातॊरु पापमानकु, सत्यं - बुद्धिपूर्वकमो, उत्-इल्लाबिट्टाल्, यत् यातॊरुपापरै, शविद्म= अऱियामल् पोटो (ऎक्टार् अजियामळ् शॆय् डोमा) सर्वाजसमु सर्देशान, आन्दपापर्लकै, शिधि रेव - भिन्न भिन्नगा
ता क, विद्य,पोक्कडि,
देळ=क्रीडाशीलशान, पुण= परमात्माने, अथ-नीक्ष मि रवीटिक, थेवि कक्कु; प्रियानः = इष्टाळाक, स्यानु.
अकक्कडवों, (नी सकलपापनि
मोदिनं शॆय्द टन्बु सम सबद्धु लिनिस्टु विडुपट्ट नाल्गळ् “प्रियोहिज्ञानिनोत्यर्थं” ऎन्टीआपडिये उत्तरोत्त रं प्रीतिकर्धकर् कळायुम् ईइच्छाकु पारिक कायम् उन्न डैयस्वरूप गुणविभू त्यकुध वैकरसर्’कळायणम् आकक्कडनो मॆर्टु तात्पर्यं),श्रीमतेनिगमास्ते महादेशीकायनमः,
योगः.