०५

(अथ तृतीयाष्टके चतुर्थप्रपाठके पञ्चमोऽनुवाकः)।

अ॒ग्निर्भूताना॒मधिपतिः॒ स माऽव॒त्विन्द्रो॑
ज्ये॒ष्ठानां॑ य॒मः पृ॑थिव्या वा॒युरन्तरि॑क्षस्य॒
सूर्यो॑ दि॒वश्च॒न्द्रमा॒ नक्ष॑त्राणां॒ बृहस्पति॒र्ब्र-
ह्म॑णो मि॒त्रः स॒त्यानां॒ वरु॑णो॒ऽपाँ स॑मु॒द्रः
स्रो॒त्याना॒मन्न॒+ साम्रा॑ज्याना॒म॑धि॑पति॒ तन्मा॑-
ऽवतु॒ सोम॒ ओष॑धीनाँ सवि॒ता प्र॑स॒वानाँ॑
रु॒द्रः प॑शू॒नां त्वष्टा॑ रू॒पाणां॒ विष्णुः॒ पर्व॑तानां
म॒रुतो ग॒णाना॒मधि॑पतय॒स्ते मा॑ऽवन्तु॒ पित॑रः
पितामहाः परेऽवरे॒ तता॑स्ततामहा इ॒ह मा॑

[[1664]]

ऽवत। अ॒स्मिन्ब्रह्म॑न्न॒स्मिन्क्ष॒त्र्रे॑ऽस्यामा॒शिः
ष्य॒स्यां पु॑रो॒धाया॑म॒स्मिन्कर्म॑न्नस्यां दे॒वहू॑-
त्याम् ( १ )
( अ॒व॒रे॒ स॒प्तद॑श च )।
इति कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहितायां तृतीयाष्टके
चतुर्थप्रपाठके पञ्चमोऽनुवाकः॥ ५॥

( अथ तृतीयाष्टके चतुर्थप्रपाठके पञ्चमोऽनुवाकः)।
जयाख्यमन्त्रतद्धोमाश्तुर्थे समुदीरिताः।

अथ पञ्चमेऽभ्याताना उच्यन्ते। तन्मत्रपाठस्तु —
अग्निर्भूतानामिति। अयमग्निर्भूतानां प्राणिनामधिपतिः स्वामी। स तादृशो मामवतु। अधिपतिः स माऽवत्वित्येतत्पदचतुष्टयं वक्ष्यमाणेषु षष्ठ्यन्तेषु वाक्यशेषत्वेनानुवर्तते। ज्येष्ठानां वृद्धतमानां लोकपालानामिन्द्वोऽधिपतिः। यम शब्देनाग्निविशेष उच्चते। अग्निर्वाव यम इति स्रुत्यन्तरात्। अग्निवायुसूर्यचन्द्र बृहस्पतयः पृथिव्यन्तरिक्षद्युनक्षयब्राह्मणजातीनामधिपतयः प्रसिद्धाः। मित्रः सत्यवचनानामधिपतिः। वरुणः कूपादिगतानां स्थिराणा (मपा) मधिपतिः। सुमुद्रः स्त्रोत्यानां नदीप्रवाहगतानामधिपतिः। अन्नं साम्राज्यानां सार्वभौमराजभोग्यानां द्रव्याणां स्वामी। अनुवर्त्यंमानस्य लिङ्गव्यत्ययं द्योतयितुमधिपति तन्माऽवत्वित्याम्नातम्। सोमसवितृरुद्रात्वष्टार ओषध्यनुज्ञाप * शुरूपाणामधिपत्यय-प्रसिद्धाः। विष्णुः पर्वतानां गोवर्धनादीनामधिपतिः। मरुतो गणनामादित्यव स्वादिगणदेवातानां स्वामिनः। अत्रानुपज्यमानस्य वचनव्यत्ययं द्योतयितुमधिपतयस्ते माऽवन्त्वित्याम्नातम्। पितर इत्यादीनि यजुर्मन्त्राणां पदानि पितृपितामहशब्दौ जीवद्विषयौ। तततामहशब्दौ मृतविषयौ। सषिण्डता तु पुरुषा-

  • सर्व पुस्तकेषु पशुत्वरूपाणामिति वर्तते तत्प्रामादिकम्।

[[1665]]

त्सप्तमाद्विनिर्वतते। ततः सप्तमादूर्ध्वा ये विप्रकृष्टास्ते परे। ततोऽर्वाचीनाः संनिकृष्टा अवरे। हे पित्रादयो यूयमिहैव तेषु तेषु विषयेषु मामवत रक्षत। कुत्र कुत्रेति तदुच्यते-अस्मिन्ब्रह्मन्नस्यां ब्राह्मणजातावस्मिन्क्षत्त्रेऽस्यामाशिष्याशासनीये पर्जापश्वादिरूपेऽस्मिन्फलेऽस्यां पुरोधायां पुरुस्करणरूपेऽस्मिन्प्राधान्येऽस्मिन्कर्माणे क्रियमाणेऽस्मिन्ननुष्ठानविशेषेऽस्यां देवहूत्यां देवान्प्रति यदेतदस्मदीयमाह्वानं त स्मिन्नाहूवाने। एतेष सर्वेषु विषयेषु मां रक्षत पितर इत्यादिके चरम्मन्त्रे समाम्नातमास्मिन्ब्रह्मन्नित्यादिकं पूर्वेषु सप्तदशमन्त्रेष्वनुषञ्जनीयम्। तथा सत्याग्निर्भूतानामधिपतिः स माऽवत्सस्मिन्ब्रह्मन्निन्द्रो ज्येष्ठानामधिपतिः। स माऽवत्वस्मिन्ब्रह्मन्, इत्येवं सर्वत्र पाठः संपद्यते॥
इति श्रीमत्सायणाचार्यविरचिते माधवीये वेदार्थप्रकाशे कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहिताभाष्ये द्वितीयकाण्डे
चतुर्थप्रपाठके पञ्चमोऽनुवाकः॥ ५॥