१२

( अथ प्रथमाष्टके षष्ठप्रपाठके द्वादशोऽनुवाकः )।
इन्द्रं॑ वो वि॒श्वत॒स्परि॒ हवा॑महे॒ जने॑भ्यः। अ॒स्माक॑मस्तु॒
केव॑लः। इन्द्रं॒ नरो॑ ने॒मधि॑ता हवन्ते॒ यत्पार्या॑ यु॒नज॑ते॒
धिय॒स्ताः। शूरो॒ नृषा॑ता॒ शव॑सश्चका॒न आ गोम॑ति व्र॒जे
भ॑जा॒ त्वं नः॑। इ॒न्द्रि॒याणि॑ शतक्रतो॒ या ते॒ जने॑षु प॒ञ्चसु॑।
इन्द्र॒ तानि॑ त॒ आ वृ॑णे। अनु॑ ते दायि म॒ह इ॑न्द्रि॒याय॑
स॒त्रा ते॒ विश्व॒मनु॑ वृत्र॒हत्ये॑। अनु॑ (१) क्ष॒त्रमनु॒ सहो॑
यज॒तेन्द्र॑ दे॒वेभि॒रनु॑ ते नृ॒षह्ये॑। आ यस्मि॑न्त्स॒प्त वा॑स॒वा-
स्तिष्ठ॑न्ति स्वा॒रुहो॑ यथा। ऋषि॑र्ह दीर्घ॒श्रुत्त॑म॒ इन्द्र॑स्य घ॒र्मो
अति॑थिः। आ॒मासु॑ प॒क्वमैर॑य॒ आ सूर्यँ॑ रोहयो दि॒वि।
घ॒र्मं न सामं॑ तपता सुवृ॒क्तिभि॒र्जुष्टं॒ गिर्व॑णसे॒ गिरः॑। इन्द्र॒-
मिद्गा॒थिनो॑ बृ॒हदिन्द्र॑म॒र्केभि॑र॒र्किणः। इन्द्रं॒ वाणी॑रनूषत।
गाय॑न्ति त्वा गाय॒त्रिणः॑ (२) अर्च॑न्त्य॒र्कम॒र्किणः॑। ब्र॒ह्मा-
ण॑स्त्वा शतक्रत॒वुद्वँ॒शमि॑व येमिरे। अँ॒हो॒मुचे॒ प्र भ॑रेमा
मनी॒षामो॑षिष्ठ॒दाव्ने॑ सुम॒तिं गृ॑णा॒नाः। इदमि॑न्द्र॒ प्रति॑ ह॒व्यं
गृ॑भाय स॒त्याः स॑न्तु॒ यजमानस्य॒ कामाः॑। वि॒वेष॒ यन्मा॑
धि॒षणा॑ ज॒जान॒ स्तवै॑ पु॒रा पार्या॒दिन्द्र॒मह्नः॑। अँह॑सो॒ यत्र॑
पी॒पर॒द्यथा॑ नो ना॒वेव॒ यान्त॑मु॒भये॑ हवन्ते। प्र स॒म्‍राजं॑ प्रथ॒म-
म॑ध्‍व॒राणा॑म् (३) अँ॒हो॒मु॒चं॑ वृष॒भं य॒ज्ञिया॑नाम्। अ॒पां
नपा॑तमश्विना॒ हय॑न्तम॒स्मिन्न॑र इन्द्रि॒यं ध॑त्त॒मोजः॑। वि न॑
इन्द्र॒ मृधो॑ जहि नी॒चा य॑च्छ पृतन्य॒तः। अ॒ध॒स्प॒दं तमीं॑
कृधि॒ यो अ॒स्माँ अ॑भि॒दास॑ति। इन्द्र॑ क्ष॒त्रम॒भि वा॒ममोजोऽ-
जा॑ यथा वृषभ चर्षणी॒नाम्। अपानुदो॒ जनममित्र॒यन्त॑मु॒रुं

[[714]]

Page No. ७१४
श्रीमत्सायणाचार्यविरचितभाष्यसमेता — ( १ प्रथमकाण्डे —
( याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम् )
दे॒वेभ्यो॑ अकृणोरु लो॒कम्। मृ॒गो न भी॒मः कु॑च॒रो गि॑रि॒ष्ठाः
प॑रा॒वतः॑ (४) आ ज॑गामा॒ प॑रस्याः। सृ॒कँ सँ॒ शाय॑
प॒विमि॑न्द्र ति॒ग्मं वि शत्रू॑न्ताढि॒ वि मृधो॑ नुदस्व। वि
शत्रू॒न्वि मृधो॑ नु॒द वि वृ॒त्रस्य॒ हनू॑ रुज। वि म॒न्युमि॑न्द्र
भामि॒तो॑ऽमित्र॑स्याभि॒दास॑तः। त्रा॒तार॒मि॑न्द्र॑मवि॒तार॒मिन्द्रँ॒ ह-
वे॑हवे सु॒हवँ॒ शूर॒मिन्द्र॑म्। हु॒वे नु श॒क्रं पु॑रुहू॒तमिद्रँ॑ स्व॒स्ति
नो॑ म॒घवा॑ धा॒त्विन्द्रः॑। मा ते॑ अ॒स्याम् (५) स॒ह॒सा॒व॒न्प-
रि॑ष्टाव॒घाय॑ भूम हरिवः परा॒दै। त्राय॑स्व नोऽवृ॒केभि॒र्वरू॑थै॒-
स्तव॑ प्रि॒यासः॑ सू॒रिषु॑ स्याम। अन॑वस्ते॒ रथ॒मश्वा॑य तक्ष॒न्त्व-
ष्टा॒ वज्रं॑ पुरुहूत द्यु॒मन्त॑म्। ब्र॒ह्माण॒ इन्द्रं॑ म॒हय॑न्तो अ॒र्कैरव॑-
र्धय॒न्नह॑ये हन्त॒वा उ॑। वृष्णे॒ यत्ते॒ वृष॑णो अ॒र्कमर्चा॒निन्द्र॒
ग्रावा॑णो॒ अदि॑तिः स॒जोषाः॑। अ॒न॒श्वासो॒ ये प॒वयो॑ऽर॒था
इन्द्रे॑षिता अभ्यव॑र्तन्त॒ दस्यू॑न् (६)॥
(वृ॒त्र॒हत्येऽनु॑ गाय॒त्रिणो॑ऽध्व॒राणां परा॒वतोऽस्या॒मष्टाच॑त्वारिँशच्च)।

इति कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहितायां प्रथमाष्टके
षष्ठप्रपाठके द्वादशोऽनुवाकः॥१२॥

सं त्वा॑ ध्रु॒वो॑ऽस्य॒ग्निर्मा॑ ब॒र्हिषो॒ऽहमा प्या॑यता॒मग॑न्म॒ यथा॒ वै यो वै श्र॒द्धां प्र॒जाप॑तिर्य॒ज्ञान्ध्रु॒वो॑ऽसीत्या॑ह॒ यो वै स॑प्तद॒शमिन्द्रं॑ वो॒ द्वाद॑श॥ १२॥
सं त्वा॑ ब॒र्हिषो॒ऽहं यथा॒ वा ए॒वं वि॒द्वाञ्‍श्रौष॑ट्सहसाव॒-
न्नेक॑पञ्चा॒शत्॥५१॥
इति कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहितायां प्रथमाष्टके
षष्ठप्रपाठक समाप्तः॥६॥

[[715]]

Page No. ७१५
प्रपा॰ ६ अनु॰ १२ ) कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहिता।
( याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम् )
(अथ प्रथमकाण्डे षष्ठप्रपाठके द्वादशोऽनुवाकः )।


[[716]]

Page No. ७१६
श्रीमत्सायणाचार्यविरचितभाष्यसमेता — ( १ प्रथमकाण्डे —
(याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम्)

[[717]]

Page No. ७१७
प्रपा॰ ६ अनु॰ १२ ) कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहिता।
( याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम् )



[[718]]

Page No. ७१८
श्रीमत्सायणाचार्यविरचितभाष्यसमेता — ( १ प्रथमकाण्डे —
( याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम् )



[[719]]

Page No. ७१९
प्रपा॰ ६ अनु॰ १२ ) कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहिता।
(याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम्)


[[720]]

Page No. ७२०
श्रीमत्सायणाचार्यविरचितभाष्यसमेता — ( १ प्रथमकाण्डे —
( याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम् )


[[721]]

Page No. ७२१
प्रपा॰ ६ अनु॰ १२ ) कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहिता।
( याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम् )

[[722]]

Page No. ७२२
श्रीमत्सायणाचार्यविरचितभाष्यसमेता — ( १ प्रथमकाण्डे —
( याज्यापुरोनुवाक्याभिधानम् )


अत्र विनियोगसंग्रहः —
“इन्द्रं वो विश्वतोऽमुष्मिंश्चरावैन्द्र ऋचोर्द्वयम्।
इन्द्रीन्द्रियावद्यागे स्यादा यस्मिन्घर्मवद्यजौ॥१॥
इन्द्रं स्यादर्कवद्यागे तिस्रोंऽहोमुग्यजावृचः।
विनो (वै)मृधे चतस्रः स्युस्त्रातारं त्रातृमद्यजौ।
अनवोऽर्काश्ववद्यागे मन्त्राः सप्तदशेरिता (न्त्रा एकोनविंशतिः”
॥२॥ इति।

इति श्रीमत्सायणाचार्यविरचिते माधवीये वेदार्थप्रकाशे कृष्णयजुर्वेदीय-तैत्तिरीयसंहिताभाष्ये प्रथमकाण्डे षष्ठप्रपाठके
द्वादशोऽनुवाकः॥१२॥

वेदार्थस्य प्रकाशेन तमो हार्दं निवारयन्।
पुमर्थांश्चतुरो देयाद्विद्यातीर्थमहेश्वरः॥१॥
इति श्रीमद्विद्यातीर्थमेहश्वरापरावतारस्य श्रीमद्राजाधिराजपरमेश्व-
रस्य श्रीवीरबुक्कमहाराजस्याऽऽज्ञापरिपालकेन माधवाचार्येण
विरचिते वेदार्थप्रकाशे कृष्णयजुर्वेदीयतैत्तिरीयसंहिताभाष्ये
प्रथमकाण्डे षष्ठः प्रपाठकः॥६॥