०१ ०८ सुमित्रा

इत्यात्मानमभिषिच्य,

सु॒मि॒त्रा न॒ आप॒ ओष॑धयस् सन्तु,

सु॒मि॒त्रा न॒ आप॒ ओष॑धयस् सन्तु,

इति जलं हस्ताभ्यां तीरे त्रिर्निक्षिप्य,

दुर्मि॒त्रास् तस्मै॑ भूयासु॒र्
यो॑ऽस्मान् द्वेष्टि॒ यञ् च॑ व॒यन् द्वि॒ष्मः ।

दुर्मि॒त्रास् तस्मै॑ भूयासु॒र्
यो॑ऽस्मान् द्वेष्टि॒ यञ् च॑ व॒यन् द्वि॒ष्मः ।

इति तीर्थाधिदैवतं श्रियः पतिं प्रणम्य,

नमो॒ऽग्नये॑ऽप्सु॒मते॒,
नम॒ इन्द्रा॑य॒,
नमो॒ वरु॑णाय॒,
नमो वारुण्यै॑,
नमो॒ऽद्भ्यः ।

नमो॒ऽग्नये॑ऽप्सु॒मते॒, नम॒ इन्द्रा॑य॒, नमो॒ वरु॑णाय॒, नमो वारुण्यै॑, नमो॒ऽद्भ्यः ।

यद॒पाङ् क्रू॒रय्ँ यद् अ॑मे॒द्ध्यय्ँ यद् अ॑शा॒न्तन् तद् अप॑गच्छतात् ।

अ॒त्या॒श॒नाद् अ॑तीपा॒ना॒द् य॒च् च उ॒ग्रात् प्र॑ति॒ग्रहा॑त् ।
तन्मे॒ वरु॑णो रा॒जा॒ पा॒णिना॑ ह्यव॒मर्श॑तु ।

सो॑ऽहम् अ॑पा॒पो वि॒रजो॒ निर्मु॒क्तो मु॑क्त-कि॒ल्बिषः ।
नाक॑स्य पृ॒ष्ठम् आरु॑ह्य॒ गच्छे॒द् ब्रह्म॑-सलो॒कताम् ।

इ॒मं मे॑ गङ्गे यमुने सरस्वति॒
शुतु॑द्रि॒ स्तोमँ॑ सचता॒ परु॒ष्णिया ।
अ॒सि॒क्नि॒या म॑रुद्-वृधे वि॒तस्त॒या
ऽऽर्जी॑कीये श्रुणु॒ह्या सु॒षोम॑या ।