1उत्तरतः प्राञ्चं षढ्ढोतारमुपदद्धाति - वाग्घोतेति ॥ ‘वाग्घोता षढ्ढोतॄणां’ इत्येतद्-ब्राह्मणोक्तत्वाद् अयमेवोत्तरत इत्येके ।
क्रमाम्नानात् ‘सूर्यं ते’ इत्ययमेव, न ‘वाग्घोता’ इति । द्वयोरपि स्तुतिरित्यन्ये । अपरे तु विकल्प इत्याहुः ।

वाग् घोता॑ ।

वागेव मदीया मम होता

वाग्घोता॑ ।

दी॒क्षा पत्नी॑ ।

शस्त्रादिवाक्स्थानीया दीक्षा नियमपरम्परा सैव पत्नी ।

दी॒क्षा पत्नी॑ ।

वातो॑ऽध्व॒र्युः ।

वातः प्राणः स एव अध्वर्युः कर्तृत्वात् ।

वातो॑ऽध्व॒र्युः ।

आपो॑ऽभिग॒रः ।

आपोऽभिगरः आभिगरिता ब्रह्मा । यद्वा - अभिगरणं उद्देशादिर्यजमानव्यापारः, तद्धेतुत्वात् ।

आपो॑ऽभिग॒रः ।

मनो॑ ह॒विः ।

मनो हविः आज्यादि, तृप्तिहेतुत्वात् ।

मनो॑ ह॒विः ।

तप॑सि जुहोमि ।

तपसि अग्निस्थानीये तत् मनोहविः जुहोमि स्थापयामि अविनाशेन प्रवर्तयामि इति सूचितं हविग्रहणेन ॥

तप॑सि जुहोमि ।

भूर् भुव॒स् सुवः॑ ।
ब्रह्म॑ स्वयं॒-भु ।
ब्रह्म॑णे स्वयं॒-भुवे॒ स्वाहा॑ ।
(6)

2अथ ग्रहः ॥ भूरादयस्सर्वेऽपि लोकाः ब्रह्मैव स्वयम्भु, स्वयमेव ब्रह्म भूरादिरूपेण भवतीति । अहं च मदीयः च यज्ञः सर्वं तदेव । तस्मै ब्रह्मणे स्वयम्भुवे स्वाहा स्वाहुतं भव, सुष्ठूपहिता वा भव ॥ इत्यारण्यके तृतीये षष्ठोऽनुवाकः ॥

भूर्भुव॒स्सुवः॑ ।
ब्रह्म॑ स्वयं॒भु ।
ब्रह्म॑णे स्वयं॒भुवे॒ स्वाहा॑ ।
(6)