०६

त्वष्ट्रिमन्तस् त्वा सपेम ॥म्स्_४,९।६॥

देवस्य त्वा सवितुः प्रसवे ऽश्विनोर् बाहुभ्यां पूष्णो हस्ताभ्याम् आददे ॥

अदित्या रास्नासि ॥

इडा एह्य् अदिता एह्य् असाव् एहि सरस्वत्य् एह्य् असाव् एहि ॥

यस् ते स्तनः शशयो यो मयोभूर् येन विश्वा पुष्यसि वार्याणि ॥

अदित्या उष्णीषम् असि ॥

पूषा त्वोपावसीदतु ॥

वायुर् अस्य् अश्विभ्यां प्रधापय ॥

घर्माय शङ्क्ष्व ॥

बृहस्पतिष् ट्वोपसीदतु ॥

दानवः स्थ ॥

प्रेरवः स्थ ॥

अश्विभ्यां पिन्वस्व ॥

सरस्वत्यै पिन्वस्वेन्द्राय पिन्वस्वेन्द्राय पिन्वस्व ॥

उप मेहि सहोर्जो भागेन ॥

मधुहविर् असि स्वाहा त्वा वाताय सूर्यस्य रश्मये सिता वृष्टिसनये सञ्जुहोमि स्वाहा ॥
सूर्यस्य : फ़्न् एमेन्देद्। एद्।: सुर्यस्य।

इन्द्राश्विना मधुनः सारघस्य घर्मं पात वसवो यजत्रा वेट् ॥

गायत्रम् असि ॥

त्रैष्टुभम् असि ॥

जागतासि ॥

द्यावापृथिवीभ्यां त्वा परिगृह्णामि ॥

अन्तरिक्षेणोपयछामि ॥

दिविस्पृङ् मा मा हिंसीः ॥

अन्तरिक्षस्पृङ् मा मा हिंसीः ॥

पृथिवीस्पृङ् मा मा हिंसीः ॥