मूलम् - १।२।१
मुदल् वल्लियिऩ् मुडिविल् नसिगेदस्सुक्कुप् पल वरङ्गळ् तरुवदागच् चॊल्लि अवऩ् मऩत्तैप् परीक्षित्ताऩ् यमऩ्। अन्द वरङ्गळै अवऩ् विरुम्बामल् मोक्षत्तैये विरुम्बि निऩ्ऱदैक् कण्डु अवऩुक्कु मोक्षत्तैप् पॆऱुवदिल् उळ्ळ पॆरुविरुप्पत्तिऩ् उऱुदियै उणर्न्दाऩ्। इदऩल् अवऩ् केट्ट सूक्ष्मार्त्तत्तै उबदेशिप्पदऱ्कु अवऩ् तक्कवऩे ऎऩवुम् ऎण्णिऩाऩ्। तऱ्पोदु इरण्डावदु वल्लियिऩ् आरम्बत्तिल्, उलगिल् पॆरुम्बालोर् अल्ब पलऩ्गळिल् विरुप्पम् कॊण्डु तिरिय, इवऩ् मट्टुम् इप्पडि मोक्षत्तिल् पॆरुविरुप्पम् कॊण्डुळ्ळाऩे ऎऩ्ऱु अन्द विरुप्पत्तैप् पुगऴ्न्दु पेसुगिऱाऩ् यमऩ् -
हरिः ओम् ।
अन्यच्छ्रेयोऽन्यदुतैव प्रेयः ते उभे नानार्थे पुरुषं सिनीतः ।
तयोः श्रेय आददानस्य साधु भवति हीयतेऽर्थात् य उ प्रेयो वृणीते ॥ १ ॥
श्रेयः - मोक्ष मार्क्कम्, अन्यत् - वेऱु। प्रेयः - पोग मार्क्कम्, अन्यत् - वेऱु। ते उभे -अन्द इरण्डु मार्क्कङ्गळुम्, पुरुषं - मऩिदऩै, सिनीतः - कट्टुप्पडुत्तुगिऩ्ऱऩ, तऩ्वयप्पडुत्तुगिऩ्ऱऩ। तयोः - अन्द इरण्डु मार्क्कङ्गळुळ्, श्रेयः - मोक्ष मार्क्कत्तै, आददानस्य - कैक् कॊळ्बवऩुक्कु, साधु - क्षेममाऩदु, भवति - उण्डागिऱदु। यः - ऎवऩ्, प्रेयः - पोग मार्क्कत्तै, वृणीते - विरुम्बि एऱ्किऱाऩो, (सः - अवऩ्) अर्थात् - शाश्वदमाऩ पुरुषार्त्तत्तिलिरुन्दु, हीयते - नऴुवुगिऱाऩ्, उ - निश्सयम्।
उलगिल् पोगम् ऎऩ्ऱुम् मोक्षम् ऎऩ्ऱम् पुरुषार्त्तत्तैप् पॊदुविल् इरण्डागप् पिरित्तुक् कूऱुगिऱार्गळ्, पोगत्तैविड मोक्षमे सिऱन्द पुरुषार्त्तमागुम्। इव्विरण्डैयुम् पॆऱुवदऱ्कु इरण्डु मार्क्कङ्गळ् उळ्ळऩ। मोक्षत्तै सादित्तुत् तरवल्ल मार्क्कत्तुक्कु १।‘श्रेयस्’ ऎऩ्ऱु पॆयर्। पोगत्तै सादित्तुत् तरवल्ल मार्क्कत्तुक्कु ‘प्रेयस्’ ऎऩ्ऱ पॆयर्। इवै इरण्डुम् वॆव्वेऱाऩवै। ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु मुरण्बाडु उळ्ळवै। वॆव्वेऱु पलऩैत् तरुबवै। इवैयिरण्डुम् मऩिदऩैत् तऩ्वशप्पडुत्तक्कूडियऩ। इन्द इरण्डु वगैयाऩ मार्क्कङ्गळिल् श्रेयस्सै - मोक्षसादऩमाऩ मार्क्कत्तैक् कॊळ्बवऩुक्कुच् शाश्वदमाऩ नऩ्मै उण्डागुम्। प्रेयस्सै - पोगसादऩमाऩ मार्क्कत्तैक् कॊळ्बवऩ् परमबुरुषार्त्तत्तैप् पॆऱादु ऒऴिवाऩ्। इदु तिण्णम्।
अन्यत् श्रेयः - पुरुषार्त्तङ्गळुळ् मिगच् चिऱन्ददु मोक्ष पुरुषार्त्तम् आगुम्। अदैविड मेम्बट्ट पुरुषार्त्तम् किडैयादु। अदै सादित्तुत् तरुम् उबायम् ‘श्रेयस्’ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् इङ्गुक् कुऱिक्कप्पडुगिऱदु। इदु मिगवुम् उयर्न्द मार्क्कम् आगुम्। इदु वेऱु।
प्रेयः अन्यत् उत एव - सदुर्मुग लोगम् वरैयिल् प्रक्रुदि मण्डलत्तिल् पॆऱुम् सुगम् पोगम् ऎऩप्पडुम्। इदु सिऱ्ऱिऩ्बम् आगुम्। इदु कुऱिप्पिट्ट कालत्तिल्दाऩ् अनुबविक्क उरियदु। ऎप्पॊऴुदुम् निलैत्तिरादु। प्रक्रुदि मण्डलत्तिल् ऎल्ला उलगङ्गळुमे अऴियक्कूडियवैयादलाल् अङ्गुप् पॆऱक्कूडिय पोगङ्गळुम् अऴियक्कूडियवैये। मुदलिल् कूऱिय मोक्षम् ऎऩ्बदु निलैयाऩदु, मुडिविल्लाददु। इप्पडिप् परस्पर विरुत्तङ्गळाऩ पोग-मोक्ष मार्क्कङ्गळुम् वॆव्वेऱाऩवैये।
ते उभे नानार्थे - इवै इरण्डुम् वॆव्वेऱाऩ पलऩैत् तरक्कूडियऩ। श्रेयस्सिऩाल् वरक्कूडियदु मोक्षम्। प्रेयस्सिऩाल् वरक्कूडियदु पोगम्।
पुरुषं सिनीतः - इवै इरण्डुम् पुरुषऩैक् कट्टुगिऩ्ऱऩ। अदावदु जीवऩैत् तऩ् वसप्पडुत्तुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱबडि। स्वर्क्कादि पोगसादऩमाऩ मार्क्कम् जीवऩुक्कु पन्द हेदुवागलाम्। आऩाल् मोक्षसादऩमाऩ मार्क्कम् पन्द हेदुवागादु। मन्द्रत्तिल्, मोक्ष मार्क्कम्, पोग मार्क्कम् आगिय इरण्डुमे पुरुषऩै, सिनीतः - कट्टुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टिरुक्किऱदु। आगवे सिनीद: ऎऩ्ऱ विऩैच् चॊल्लिऩ् पॊरुळैच् चऱ्ऱु माऱ्ऱि, इवै इरण्डु मार्क्कङ्गळुम् तऩ्ऩै अनुष्टिक्कुम् जीवऩैत् तऩ् वसमाक्कुगिऩ्ऱऩ। ‘स्ववशताम् आपादयतः इत्यर्थः’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। आम्, मोक्षत्तिऱ्काग ऒरुवऩ् पक्तियोगम् सॆय्य आरम्बित्ताल् अदु तऩ् सुवैयै (रसत्तै) उणर्त्ति, अदिलेये ईडुबडुम्बडिच् चॆय्युम्। अव्वाऱे पोगसादऩमाऩ मार्क्कमुम् तऩ्ऩै अनुष्टिप्पवऩैत् तऩ्ऩिडत्तिलेये ईडुबडच् चॆय्युम्। इदु इरण्डुक्कुम् पॊदुवाऩ तऩ्मैयागुम्।
तयोः श्रेयः आददानस्य साधु भवति - इन्द इरण्डु मार्क्कङ्गळुळ् मोक्ष मार्क्कत्तै विरुम्बि एऱ्पवऩुक्कु, मोक्षम् पॆऱ मुयल्बवऩुक्कु क्षेमम् उण्डागिऱदु। साधु - पत्रम् ऎऩ्गिऱदु उबनिषत् पाष्यम्। पत्रम् ऎऩ्ऱाल् निलैयाऩ क्षेमम्, अदावदु मोषम् उण्डागिऱदु ऎऩ्ऱबडि। मोक्ष मार्क्कम् ऎऩ्बदु वित्यै। पोग मार्क्कम् ऎऩ्बदु अवित्यै ऎऩ्ऱ कर्मा आगुम्।
यः प्रेयः वृणीते - पोग मार्क्कत्तै एऱ्पवऩ् सिऱन्द पुरुषार्त्तमाऩ मोक्षत्तिलिरुन्दु नऴुवुगिऱाऩ्। परम पुरुषार्त्तमाऩ क्षेमत्तैप् पॆऱामल् ऒऴिगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
उ - इदु तिण्णम्। ताऩ् कूऱिय इन्द अर्त्तत्तिल् सन्देहम् वेण्डाम् ऎऩ्बदऱ्काग इदु निच्चिदमाऩ अर्त्तम् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
अत्वैदम् - शिष्यऩाय् वाय्न्द नसिगेदस् वित्योबदेशत्तिऱ्कुत् तक्कवऩ् ऎऩ्बदै नऩ्गु अऱिन्दु यमऩ् अवऩै नोक्किक् कूऱुगिऱाऩ्। नसिगेदस्से! श्रेयस् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱु उण्डु। इदु मिगच् चिऱन्द मोक्ष सादऩमागुम्। प्रेयस् ऎऩ्बदु मऱ्ऱॊऩ्ऱु उण्डु। अऱिविल्लादवर्गळुक्कुप् पिरियमाय्त् तोऩ्ऱुम् सिऱ्ऱिऩ्बत्तै सादित्तुत् तरुवदागुम् इदु। इव्विरण्डुम् ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु मुऱ्ऱिलुम् वेऱुबट्टवै। वॆव्वेऱु पलऩैत् तरुम् इव्विरण्डुम् तऩ्ऩिडत्तिल् ईडुबडुम् अदावदु तऩ्ऩै अनुष्टिक्कुम् पुरुषऩैक् कट्टुप्पडुत्तुगिऩ्ऱऩ। तऩ्ऩैये विडामल् अनुष्टिक्कुम्बडिच् चॆय्गिऩ्ऱऩ। सिऱ्ऱिऩ्बमागिऱ अप्युदयत्तै विरुम्बुबवऩ् प्रेयस् ऎऩ्बदिल् ईडुबडुगिऱाऩ्। अम्रुदत्वत्तै - मोक्षत्तै विरुम्बुबवऩ् श्रेयस् ऎऩ्बदिल् ईडुबडुगिऱाऩ्। इवै इरण्डैयुम् सेर्त्तु ऒरुवऩाल् अनुष्टिक्क इयलादु। ऒऩ्ऱैत्ताऩ् अनुष्टिक्क मुडियुम्। अन्द ऒऩ्ऱैत् तेर्न्दु ऎडुक्कुम्बोदु अवित्यै ऎऩ्ऱ प्रेयस्सै विट्टु, श्रेयस् ऎऩ्ऱ वित्यैयैये कॊळ्ळवेण्डुम्। अदऩाल् इवरुक्कु उयर्न्द नऩ्मै उण्डागिऱदु। साधु – शोभनं – शिवं भवति। प्रेयस्सैक् कॊळ्ळुबवऩ् निदियमाऩ - पारमार्त्तिगमाऩ प्रयोजऩत्तिलिरुन्दु नऴुवुगिऱाऩ्। अदैप् पॆऱादु ऒऴिगिऱाऩ्।
त्वैदम् – विशिष्टात्वैद पाष्यत्तिलुम्, शङ्गर पाष्यत्तिलुम् श्रेयस् मोक्ष सादऩमाऩ प्रह्म वित्यै ऎऩ्ऱुम्, प्रेयस् – प्रियङ्गळाऩ पुत्र पौत्रादि पोग सादऩमाऩ कर्मम् ऎऩ्ऱुम् उरैक्कप्पट्टदु। मत्व पाष्यत्तिल्, श्रेयस् ऎऩ्बदऱ्कु मट्टुम् मुऩ् कूऱियबडिये मोक्ष सादऩमाऩ प्रह्मवित्यै ऎऩ्ऱे पॊरुळ् काट्टप्पट्टदु। आऩाल् ‘प्रेयस्’ ऎऩ्बदऱ्कु, पुत्र पौत्रादि पोग सादऩमाऩ कर्म ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱामल्, प्रियङ्गळाऩ पुत्र पौत्रादिगळे पॊरुळ् ऎऩक् कूऱप्पट्टुळ्ळदु ऎऩ्ऱ वेऱ्ऱुमैयै (विशेषत्तै)क् कॊण्डु इन्द मदक् करुत्तुक्कळै अऱिय वेण्डुम्।
मेलुम् - नम् उबनिषत् पाष्यगाररुम्, शङ्गररुम् मन्द्रत्तिल् ‘अन्यत् श्रेयोऽन्यत् उत एव प्रेयः’ ऎऩ्ऱु एव कारम् उळ्ळदागप् पाडम् कॊण्डु पॊरुळ् कूऱियुळ्ळऩर्। मत्वर्, ‘अन्यत् उत इव’ ऎऩ्ऱु पाडम् कॊण्डु अदे पॊरुळैक् कूऱियुळ्ळार्।
मोक्षसादऩमाऩ प्रह्मवित्यै ऎऩ्ऱ श्रेयस्सुम्, प्रियङ्गळाऩ पुत्र पौत्रर् मुदलिय प्रेयस् ऎऩ्बदुम् वॆव्वेऱाऩवैये। इवै इरण्डुम्, मोक्षमुम् अदैत् तविर मऱ्ऱैय पुत्र पौत्रादिगळाऩ प्रियङ्गळागिऱ प्रयोजऩङ्गळुमाऩ विषयत्तिल् जीवऩै ईडुबडच् चॆय्दु कट्टुगिऩ्ऱऩ। इव्विरण्डिऩुळ् प्रह्मवित्यै ऎऩ्ऱ श्रेयस्यैप् पिऩ्बऱ्ऱुगिऱवऩुक्कु मोक्षम् ऎऩ्ऱ नऩ्मै उण्डागिऱदु। प्रियङ्गळाऩ पुत्रर् मुदलियवऱ्ऱैक् कोरुगिऩ्ऱवऩ् मोक्षमागिऱ पुरुषार्त्तत्तिलिरुन्दु नऴुवुगिऱाऩ्।
इवऩुक्कु श्रेयस् प्रेयस् ऎऩ्ऱ इरण्डिलुम् नेरक्कूडिय विळैवुगळै ऒरु पुराणक् कदै मूलम् विळक्कुगिऱार्गळ् इङ्गु। इदु यावरुक्कुम् पॊदुवाग अमैन्दुळ्ळमैयाल्, अऩैवरुम् अवसियम् अऱियवेण्डियदागुम्।
उत्ताऩबादऩ् ऎऩ्ऱ अरसऩुक्कु सुनीदि, सुरुसि ऎऩ्ऱ इरु मऩैविगळ् उण्डु। अव्वाऱे जीवऩुक्कु श्रेयस्सुम् प्रोयस्सुम् आगुम्। उत्ताऩबादऩ् निलैयिल् जीवऩ्। श्रेयस् ऎऩ्बदु सुनीदि ऎऩ्ऱ मऩैवियैप् पोलागुम्। सुनीदि त्रुवऩ् ऎऩ्ऱ पिळ्ळैयैप् पॆऱ्ऱाऩ्। इदुवुम् त्रुवमाऩ निच्चय ज्ञाऩत्तैत् तरुगिऱदु। अवऩाल् तमप्पऩुक्कुच् चाश्वदमाऩ नऩ्मै उण्डाऩदु पोल् इन्द निच्चय ज्ञाऩत्तिऩाल् जीवऩुक्कु मोक्षम् उण्डागिऱदु। प्रेयस् ऎऩ्बदु सुरुसि ऎऩ्ऱ मऩैवि पोलागुम्। सुरुसि पॆऱ्ऱ पिळ्ळैयाऩ उत्तमऩ् कडैसियिल् कन्दर्वऩाल् कॊल्लप्पट्टदु पोल् प्रेयस्सिऩाल् उण्डागुम् विळैवु नरगम् मुदलाऩ अनर्त्तङ्गळैये तरुम्। उत्ताऩबादऩुक्कु सुनीदियिडम् अदिगप् पऱ्ऱु किडैयादु। सुरुसियिडमे अदिगप् पऱ्ऱु उण्डु। जीवऩुक्कुम् पॆरुम्बालुम् मोक्षमार्क्कत्तिल् मिगुन्द पऱ्ऱुदल् उण्डावदिल्लै। प्रेयस्सिल् ताऩ् पऱ्ऱुदल् उण्डागिऱदु ऎऩ्ऱ इयऱ्कै नियदियैयुम् उणरलाम्।(१)
मूलम् - १।२।२
इन्द विषयत्तैये अडुत्त मन्द्रत्तिऩालुम् यमऩ् विवरिक्किऱाऩ् -
श्रेयश्च प्रेयश्च मनुष्यमेतः तौ संपरीत्य विविनक्ति धीरः ।
श्रेयो हि धीरोऽभिप्रेयसो वृणीते प्रेयो मन्दो योगक्षेमाद् वृणीते ॥ २ ॥
श्रेयश्च प्रेयश्च - मोक्ष मार्क्कमुम् पोग मार्क्कमुम्, मनुष्यं – जीवऩै, एतः -अडैगिऩ्ऱऩ। अदावदु मऩुष्यऩाल् विरुम्बप्पॆऱक्कूडियवैयाय् इरुक्किऩ्ऱऩ। धीरः - सिऱन्द पुत्तिसालियाग इरुप्पवऩ्, तौ संपरीत्य - श्रेयस्, प्रेयस् ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळिऩ् पॊरुळ्गळै अदावदु श्रेयस् प्रेयस् ऎऩ्ऱ इरण्डैयुम् नऩ्गु आराय्न्दु, विविनक्ति - पिरिक्किऱाऩ्। (इरण्डिऩुडैय वॆव्वेऱाऩ तऩ्मैगळैप् पिरित्तु अऱिगिऱाऩ्।) धीरः - पुत्तिसालियाऩवऩ्, श्रेयः - मोक्ष मार्क्कत्तै, प्रेयसः अभि - पोग मार्क्कत्तैक्काट्टिलुम् सिऱन्ददाग, वृणीते -वरिक्किऱाऩ्, विरुम्बि एऱ्किऱाऩ्। मन्दः - कुऱैन्द पुत्ति उडैयवऩ्, योगक्षेमात् - योग क्षेमङ्गळै उत्तेशित्तु, अवऱ्ऱैप् पॆऱुवदऱ्काग, प्रयः - पोग मार्क्कत्तै, वृणीते - वरिक्किऱाऩ्, विरुम्बि एऱ्किऱाऩ्।
पॊदुविल् जीवऩुक्कु, मोक्ष सादऩमाऩ श्रेयस्सुम् पोगसादऩमाऩ प्रेयस्सुम् अनुष्टिक्कत्तक्कवैयाय्, एऱ्ऱवैयाय् अमैन्दु निऱ्किऩ्ऱऩ। इव्विरण्डु मार्क्कङ्गळुडैय नऩ्मै तीमैगळै मुदलिल् आराय वेण्डुम् पिऱगु तीयदु ऎऩ्ऱु अऱिन्दु अदैत् तळ्ळि, नल्लदु ऎऩ्बदैक् कॊळ्ळ वेण्डुम्। इदऱ्कुच् चिऱन्द पुत्ति वेण्डुम्। इदैत् ताऩ् यमऩ् नसिगेदस्सुक्कुच् चॊल्लुगिऱाऩ्। कुऴन्दाय् नसिगेदस्से सिऱन्द पुत्तिसालियाग इरुप्पवऩ् इन्द इरण्डु मार्क्कङ्गळिऩ् विलक्षण स्वबावङ्गळै नऩ्गु आराय्गिऱाऩ्, पिऱगु इव्विरण्डु मार्क्कङ्गळैयुम् पिरित्तु अऱिगिऱाऩ्। प्रेयस् ऎऩ्ऱ पोग मार्क्कत्तैविड श्रेयस् ऎऩ्ऱ मोक्ष मार्क्कमे सिऱन्ददॆऩ अदैक् कॊळ्गिऱाऩ्। अदावदु मोक्ष सादऩमाऩ वित्यैयै अनुष्टिक्क एऱ्किऱाऩ्। इत्तगैय सिऱन्द अऱिविल्लाद मन्दऩ्, शरीरत्तिल् पुदिय वळर्च्चियैप् पॆऱवुम्, इरुक्कुम् आरोक्कियत्तैप् पादुगाक्कवुम् करुदि, अदऱ्काग पोग सादऩमाऩ वऴियै विरुम्बि एऱ्किऱाऩ्:
श्रेयश्च प्रेयश्च मनुष्यम् एतः - पॊदुवाग मऩिदऩुडैय इच्चै-आसै–पोगत्तिलुम् सॆल्ललाम्, मोक्षत्तिलुम् सॆल्ललाम्। पोगत्तिल् आसै सॆऩ्ऱाल् पोग मार्क्कमुम्, मोक्षत्तिल् आसै सॆऩ्ऱाल् मोक्ष मार्क्कमुम् इवऩुक्कु अनुष्टिक्कप्पड वेण्डियवैयाय् इवऩै अडैन्दु निऱ्किऩ्ऱऩ। इन्द निलैयिल् ताऩ् जीवऩ् तऩ् विवेगत्तै उबयोगिक्क वेण्डुम्।
प्रह्मसारियाय्क् कल्याणम् सॆय्दु कॊळ्ळ विरुम्बुबवऩै मणक्कप् पल पॆण्गळ् मुऩ् वरलाम्। ऒरुत्ति मट्टुम् वन्दाल् ऒप्पिट्टुप् पार्क्क मऱ्ऱॊरुत्ति इल्लामैयाल् वन्दवळै उडऩे एऱ्कलाम्। पलर् मुऩ् वन्दाल् अवर्गळुळ् सिऱन्द पॆण् यार् ऎऩ्ऱु आराय्न्दु पार्त्तुत्ताऩे एऱ्क वेण्डुम्? ऒरुत्ति कामबोगत्तिऱ्कु मट्टुम् उरियवळ्; मऱ्ऱॊरुत्ति तर्मानुष्टाऩत्तिऱ्कुम् एऱ्ऱवळाय् इरुन्दाल् मुऩ्ऩवळै विट्टुप् पिऩ्ऩवळैत्ताऩे एऱ्क वेण्डुम्। इदुदाऩे पुत्तिसालिक्कु अऴगु? इम्मादिरिदाऩ् इन्द विषयत्तिलुम् पुत्तिसालियिऩ् निलै। आग इरण्डु मार्क्कङ्गळुम् इवऩैच् चूऴ्न्दु निऱ्किऩ्ऱऩ।
तौ संपरीत्य विविनक्ति धीरः - तीरऩाय् इरुप्पवऩ् इन्द इरण्डु मार्क्कङ्गळैयुम् नऩ्गु आराय्गिऱाऩ् ‘धिया रमते इति धीरः-प्रज्ञाशाली’ ऎऩ्गिऱदु उबनिषत् पाष्यम्। पुत्तियिऩाल् मगिऴ्बवऩ् तीरऩ् ऎऩ्बदु पॊरुळ्।
स्रेयश्स प्रेयश्स ऎऩ्ऱ इरण्डु शप्तङ्गळुम् नबुंसगलिङ्गम् कॊण्डवै। अवऱ्ऱै ‘तत्’ शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कुम् पोदु नबुंसगलिङ्गम् कॊण्डे ‘ते’ ऎऩ्ऱु कुऱिक्क वेण्डुम्। मुदल् मन्द्रत्तिल् अव्वाऱे ‘ते उभे’ ऎऩ्ऱे कुऱिक्कप्पट्टुळ्ळदु। आऩाल् इन्द इरण्डावदु मन्द्रत्तिल् अन्द श्रेयस्, प्रेयस् ऎऩ्ऱ इरण्डुम् ‘तौ’ ऎऩ्ऱु पुम्लिङ्गम् कॊण्ड ‘तत्’ शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पट्टुळ्ळदु पॊरुन्दादु ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴुम्। अदैप् पोक्क उबनिषत् पाष्यत्तिल्, ‘तौ’ ऎऩ्ऱ सॊल्, श्रेयस् प्रेयस् ऎऩ्ऱ इरण्डैयुम् कुऱिक्कविल्लै। पिऩ्?
‘योगक्षेमात्’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ ऐन्दाम् वेऱ्ऱुमै कारणप् पॊरुळिल् वन्दुळ्ळदु। ‘प्रेयस:’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ ऐन्दाम् वेऱ्ऱुमै मेले ‘अभि’ ऎऩ्ऱु उयर्वैक् काट्टुम् सॊल् इरुप्पदऩाल् अदऱ्कु एऱ्प अवदि - ऎल्लैप् पॊरुळिल् वन्दुळ्ळदु ऎऩ्ऱ पागुबाडु उणरत्तक्कदागुम्।
शङ्गरबाष्यत्तिलुम् इव्वाऱे उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। मत्वबाष्यत्तिलो, ‘योगक्षेमान्’ ऎऩ्ऱ पाडम् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। योगक्षेमान् - योगक्षेमङ्गळिऩ् स्वरूबमाऩ-अवैयागिऱ प्रेयस्सै मन्द पुत्तियुळ्ळवऩ् विरुम्बुवाऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु।
श्रेयस् प्रेयस् ऎऩ्ऱ इरण्डु सॊऱ्कळिऩ् पॊरुळ्गळैक् (श्रेयः प्रेयः पदार्थौ) कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱु उबनिषत् पाष्यगारर् उरैयिट्टुळ्ळदऩ् उळ्ळक् करुत्तै उणर वेण्डुम् नाम्। शङ्गरबाष्यत्तिलुम् इव्वाऱे उळ्ळदु। ‘तौः श्रेयःप्रेयःपदार्थौ’ ऎऩ्ऱु अर्त्त शप्तम् पुम्लिङ्गम् कॊण्डमैबाल् ‘तौ’ ऎऩ्ऱदु सरियागुम् ऎऩ्ऱबडि। इव्विरण्डु मार्क्कङ्गळिऩ् तऩ्मैगळै आराय्न्दु अऱिन्द पिऱगु, नमक्कुत् तक्कदु ऎदु, तगाददु ऎदु ऎऩ्ऱु पगुक्क वेण्डुम्। इदुदाऩ् ‘विविनक्ति’ ऎऩ्ऱदऩाल् सॊल्लप्पडुगिऱदु। ‘नीरक्षीरे हंस इव पृथक् करोति’ । हंसम् जलत्तैयुम् पालैयुम् पिरिप्पदु पोल् इव्विरण्डैयुम् पिरिक्क वेण्डुम्। इदु उबनिषत्पाष्य वाक्कियम्। ‘हंस इव अम्भसः पयः तौ श्रेयःप्रोयःपदार्थौ विविनक्ति पृथक् करोति ।’ ऎऩ्बदु शङ्गररिऩ् उबनिषत्पाष्य वाक्कियम्।
इन्द मन्द्रत्तिल् - ‘धीरः’ ऎऩ्ऱ सॊल् पूर्वार्त्तम्, उत्तरार्त्तम् इरण्डिलुम् प्रयोगिक्कप्पट्टुळ्ळदु। इन्द इरण्डु मार्क्कङ्गळिऩ् वेऱुबट्ट तऩ्मैगळै आराय्वदऱ्कुम्, पिऱगु अवऱ्ऱैप् पगुप्पदऱ्कुम् सिऱन्द पुत्तिये इऩ्ऱियमैयाददु ऎऩ्बदैक् काट्टुवदऱ्केयाम्।
श्रेयो हि धीरः अभि प्रेयसः वृणीते - कीऴ्क् कूऱियवाऱु आराय्न्दऱिन्द तीरऩ् - अऱिवाळि प्रेयस्सैक् काट्टिलुम्-पोगसादऩमाऩ मार्क्कत्तैक्काट्टिलुम्,(अभि)-अप्यर्हिदमाऩ - सिऱन्ददाऩ श्रेयो मार्क्कत्तै विरुम्बि एऱ्किऱाऩ्। अऱिविल् सिऱन्दवऩाग इरुप्पवऩ् सारदमत्तै - सिऱन्ददैत्ताऩे कॊळ्ळ वेण्डुम्।
इप्पडियायिऩ्, प्रेयः - पोगसादऩमाऩ मार्क्कम् - ऒरुवरुम् विरुम्बामैयाल् वीण्दाऩे ऎऩ्ऱु निऩैक्क वेण्डाम्। अदै विरुम्बि एऱ्कुम् अदिगारिगळुम् सिलर् इरुक्किऩ्ऱऩर्। अवर्गळैप् पऱ्ऱ अदु सबलमागिऱदु ऎऩ्गिऱाऩ् मेल् पादत्तिऩाल्।
प्रेयो मन्दः योगक्षेमात् वृणीते प्रेयस्सै - पोग मार्क्कत्तै विरुम्बुबवऩुम् इरुक्किऱाऩ्। मन्दऩे अवऩ्। मन्दमदियाग इरुप्पार् अऩैवरुम् श्रेयो मार्क्कत्तिल् - मोक्ष मार्क्कत्तिल् इऴियामल्, प्रेयो मार्क्कत्तिल् ताऩ् इऴिवार्गळ्। कारणम्? इवर्गळ् अऩैवरुम् अऱिविल् कुऱैन्दवर्गळादलाल् ऊऩ् मल्गि मोडु परुक्क विरुम्बि – उडलैप् पोषिक्कक् करुदि, पोगसादऩ मार्क्कत्तैये विरुम्बुवार्गळ्। मोक्षत्तै विरुम्बुबवर्गळिऩ् उडल् तेयुम्। पोगत्तिऩाल् ताऩे शरीरम् वळरुम्? योगम् ऎऩ्बदु मुऩ्बु इल्लाददैप् पॆऱुवदु। किडैत्तदैप् पादुगाप्पदु - क्षेमम्। इवै इरण्डैयुम् शरीरत्तिऩ् विषयत्तिल् कॊण्डवर्गळ् प्रेयस्सै विरुम्बुगिऩ्ऱऩर्।
अत्वैदम् – श्रेयस्सुम्, प्रेयस्सुम् मऩिदऩ् नाडि वरुगिऩ्ऱऩ। सिऱन्द पुत्ति उडैयवऩ् प्रेयस्सैविड श्रेयस्से उयर्न्ददु ऎऩ्बदै अऱिवाऩ्। अदऩ् पयऩाय् हंसमाऩदु जलमुम् पालुम् कलन्दिरुन्दाल् जलत्तै विट्टु सारदममाऩ पालै मट्टुम् पिरित्तु ऎडुप्पदु पोल् प्रेयस्सै विट्टु श्रेयस्सैये कॊळ्वाऩ्। मन्द पुत्ति उळ्ळवऩ् इव्विरण्डिऩ् वेऱ्ऱुमैयैप् पिरित्तु अऱिय माट्टामल्, शरीरम् मुदलियवऱ्ऱै वळर्क्कवुम् काक्कवुम् विरुम्बि, इदु कारणमाग, पसु पुत्तिरादिगळाऩ प्रेयस्सै एऱ्किऱाऩ्।
त्वैदम् - प्रह्मवित्यैयुम्, पसुबुत्रादि रूबमाऩ प्रेयस्सुम् कर्मवसमाग मऩुष्यऩै नाडि वरुगिऩ्ऱऩ। पुत्तियिऩाल् विळङ्गुबवऩ् - पुत्तिसालियाय् इरुप्पवऩ् इव्विरण्डैयुम् नऩ्गु परिसीलऩम् सॆय्दु, इऩ्ऩदु मोक्षसादऩम्, इऩ्ऩदु पन्दसादऩम् ऎऩ्ऱु, इव्विरण्डिऩ् वेऱ्ऱुमैयै उणर्गिऱाऩ्। पिऱगु अन्द ज्ञाऩि प्रियङ्गळाऩ पुत्तिरर् मुदलिय प्रेयस्सै विट्टु अदैविड उयर्त्त प्रह्मत्तैये विरुम्बुगिऱाऩ्। अज्ञाऩियाग इरुप्पवऩ् इदुवरै पॆऱाद पुदिय पॊरुळ्गळैप् पॆऱुवदुम्, पॆऱ्ऱवऱ्ऱैक् काप्पदुमागिऱ प्रेयस्सै विरुम्बुगिऱाऩ्।(२)
मूलम् - १।२।३
इदुवरै पॊदुविल् उलगत्तवर्गळिऩ् निलैयै उणर्त्तिय यमऩ्, इन्द मन्द्रत्तिलुम्, अडुत्त मन्दिरत्तिलुम् नसिगेदस्सिऩ् निलैयैच् चुट्टिक् काट्टुगिऱाऩ् -
स त्वं प्रियान् प्रियरूपांश्च कामान्
अभिध्यायन् नचिकेतोऽत्यस्राक्षीः ।
नैतां सृङ्कां वित्तमयीमवाप्तो
यस्यां मज्जन्ति बहवो मनुष्याः ॥ ३ ॥
नचिकेताः - हे नसिगेदस्से! सः त्वं - अप्पडिप्पट्ट नी, प्रियान् -स्वबावत्तिऩालेये - इयऱ्कैयागवे इऩियवैयुम्, प्रियरूपान् - उरुवत्तिऩाल् इऩियवैयुमाऩ, कामान् - यावरालुम् विरुम्बप्पडुम् स्तिरीगळ् मुदलाऩ विषयङ्गगळ्, अभिध्यायन् - तुक्कत्तिल् मुडिबवै, अदावदु तुक्कत्तैत् तरुबवै, तुक्कत्ताल् पॆऱप्पट्टवै, अनुबविक्कुम्बोदुम् तुक्कत्तुडऩ् कूडियिरुप्पवै ऎऩ्ऱु इव्वाऱाऩ तोषङ्गळ् निऱैन्दवै ऎऩ आराय्न्दु अऱिन्दु। अत्यस्राक्षीः - विट्टु विट्टाय्। यस्यां - तऩम् मुदलाऩ उरुवत्तिल् इरुक्कुम् ऎन्दत् तीय वऴियिल्, बहवो मनुष्याः - अऱ्प पुत्ति उळ्ळ पलर्, मज्जन्ति - ईडुबट्टु मूऴ्गिविडुगिऩ्ऱऩरो,एतां - अप्पडिप्पट्ट इन्द, वित्तमयं - तनादि रूबमाऩ, सृङ्कां - तीय वऴियै, अवाप्तवान् न असि - अडैन्दवऩाग इल्लामल् इरुक्किऱाय्; अडैयामलिरुक्किऱाय् ऎऩ्ऱबडि।
हे नसिगेदस्से! उलगिल् पॆरुम्बालाऩोर् पणम् मुदविय कामबोगङ्गळैये विरुम्बि अवऱ्ऱिलेये मूऴ्गियिरुक्क, अवर्गळैप् पोल् अल्लाद नी स्वबावत्तिऩालुम् उरुवत्तिऩालुम् इऩियवैयायिरुक्कुम् स्तिरीगळ् मुदलिय काम, पोगङ्गळ अऱवे वॆऱुत्तु ऒदुक्किविट्टाय्। अऱिविल्लाद मऱ्ऱवर्गळ् पलरुम् पगुत्तऱिविऩ्ऱिच् चॆल्वम् मुदलियवऱ्ऱिऩ् उरुवत्तिल् उळ्ळ तीय कदियिल् ईडुबट्टु अदिलेये मूऴ्गि निऱ्किऩ्ऱऩर्। नी अन्दत् तीय कदियै अडैयामल् इरुक्किऱाय्। उऩ्ऩुडैय इन्द निलै उऩक्कु इरुक्कुम् सिऱन्द विवेगत्तैक् काट्टुगिऱदु ऎऩ्ऱाऩ् यमऩ्।
सः त्वं – यमऩ् पॊदुविल् नसिगेदस्सै ‘नी’ ऎऩ्ऱु कुऱिक्कामल्, ‘सः त्वं - अप्पडिप्पट्ट नी’ ऎऩ्ऱु अडैमॊऴि इट्टुक् कुऱिक्किऱाऩ्। इदऩाल् इवऩैप् पोऩ्ऱु वेऱु ऒरुवऩ् किडैप्पदु अरिदु ऎऩ्बदै उणर्त्तुगिऱाऩ्।
प्रियान् प्रियरूपान् च कामान् - पॊदुविल् काम शप्तम् इच्चै - विरुप्पम् ऎऩ्ऱ अर्त्तत्तैत्ताऩ् तरुम्। आऩाल् इङ्गुळ्ळ काम शप्तम् इच्चैयैक् कुऱिक्कामल् इच्चिक्कप्पडुम् – विरुम्बप्पडुम् पॊरुळ्गळै अदावदु इच्चा विषयङ्गळैक् कुऱिक्किऱदु। इच्चै ऎऩ्ऱ पॊरुळैये कॊण्डाल् अदऱ्कु प्रियान् - प्रियरूपान् ऎऩ्ऱ विशेषणङ्गळ् पॊरुन्दा। आगवे ‘कामान् इति कामाः’ ऎऩ्ऱ व्युत्पत्तियिऩाल्, यावरालुम् विरुम्बप्पडुगिऱ स्तिरीगळ् मुदलाऩ विषयङ्गळक् कुऱिक्किऱदु काम शप्तम् ऎऩ्ऱे कॊळ्ळ वेण्डुम्। स्तिरीगळ् मुदलाऩ विषयङ्गळ् स्वबावत्तिऩालुम् अऴगिय उरुवत्तिऩालुम् प्रियङ्गळ् आगिऩ्ऱऩ। इदैक् कुऱिक्कवेदाऩ् मन्द्रत्तिल् ‘प्रियान्, प्रियरूपान्’ ऎऩ्ऱु इरण्डु विशेषणङ्गळ् इडप्पट्टुळ्ळऩ। (स्वतः रूपतश्च काम्यानाम् स्त्र्यादीन् इत्यर्थः) ऎऩ्ऱ उबनिषत् पाष्य वाक्कियत्तैक् कवऩिक्क वेण्डुम्। पुत्तिरादिगळ् स्वत एव - स्वबावत्तिऩालेये प्रियङ्गळ् आगिऩ्ऱऩ। अप्सरस् मुदलिय स्तिरीगळ् रूबत्तिऩाल् प्रियर्गळागिऩ्ऱऩर्। ‘प्रियान् पुत्रादीन्, प्रियरूपांश्च अप्सरःप्रभृतिलक्षणान् कामान्’ ऎऩ्ऱु सिल कामङ्गळ् प्रियङ्गळायुम्, मऱ्ऱुम् सिव प्रियरूबङ्गळायुम् इरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु विरुम्बप्पडुम् पॊरुळ्गळै इरण्डु वगैयागप् पिरित्तुक् काट्टुगिऱार् शङ्गरर्। नम्मुडैय पाष्यत्तिलुम् इन्द अर्त्तम् किडैक्कुम्। आदलिऩ् इदु नमक्कुम् उडऩ्बाडे (सम्मदमे)।
पुत्तिरर्गळ् प्रियरूबर्गळाग - इऩिय अऴगिय उरुवम् उडैयवर्गळाग इराविट्टालुम् ऎऩ्ऱ कारणत्तिऩालेये स्वबावत्तिऩाले प्रियर्गळ् आगिऱार्गळ्। अप्सरस् मुदलाऩ स्तिरीगळ् अऴगिऩाल् प्रियर्गळ् आगिऱार्गळ्। अवर्गळुक्कु अऴगिय उरुवम् इल्लाविट्टाल् अवर्गळै यारुम् विरुम्बमाट्टार्गळ्। पत्तिऩिबायिरुप्पवर् अऴगु इल्लाविट्टालुम् पत्तिऩि ऎऩ्ऱ मुऱैयिल् स्वबावत्तिलेये प्रियर्गळागिऱार्गळ्। अऴगुम् सेर्न्दुविट्टाल् अवर्गळ् मेलुम् प्रियर्गळागियर्गळ्। आग इव्वळवाल् स्वबावत्तिऩाल् प्रियङ्गळाग इरुप्पवैयुम्, रूबत्तिऩाल् प्रियङ्गळाग इरुप्पवैयुम्, इरण्डिऩालुम् प्रियङ्गळाग इरुप्पवैयुमागक् कामङ्गळ् - विरुम्बप्पडुम् पॊरुळ्गळ् मूऩ्ऱु वगैगळाग इरुक्किऩ्ऱऩ।
अभिध्यायन् - इप्पडि इरुक्कुम् इन्दप् पॊरुळ्गळैक् कण्डबडिये कादलिक्कामल् अवऱ्ऱिल् उळ्ळ तोषङ्गळै नऩ्गु सिन्दित्तुप् पार्क्क वेण्डुम्। ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर्त्त मऱ्ऱ पोक्य पदार्त्तङ्गळ् यावुम् तोषङ्गळ् निऱैन्दवैयेयाम्। अन्दत् तोषङ्गळ् एऴु ऎऩ्ऱु शास्तिरङ्गळ् कूऱुगिऩ्ऱऩ। १। इवऱ्ऱिऩ् अनुबवम् तुक्कत्तैत् तरक्कूडियदायिरुक्कै, २। तुक्कत्ताल् मिगुन्द श्रमत्तिऩाल् पॆऱवेण्डियदायिरुक्कै, ३। अनुबविक्कुम्बोदुम् तुक्कत्तुडऩ् कलन्दिरुक्कै, ४। निलैयऱ्ऱिरुक्कै -अनित्यमायिरुक्कै ऎऩ्ऱबडि, ५। अल्बमायिरुक्कै, ६। नम् स्वरूबत्तिऱ्कुप् पॊरुन्दादिरुक्कै, ७। अहङ्गार ममगारङ्गळाल् उण्डाऩदायिरुक्कै ऎऩ्ऱु। इवऱ्ऱै आराय वेण्डुम् ऎऩ्ऱबडि। हे नसिगेदस्से! इन्दक् काम्य विषयङ्गळै नऩ्गु नी आराय्न्दुळ्ळाय्।
अत्यस्राक्षीः - आगैयाल्दाऩ्, हे नसिगेदस्से! इन्दक् काम्यङ्गळै विट्टुळ्ळाय् ऎऩ्गिऱाऩ्। ऎम्बॆरुमाऩैप् पऱ्ऱुवदऱ्कु मुऩ्, अवऩै अडैविक्कुम् वित्यैयैप् पॆऱुवदऱ्कु मुऩ्, इदऱ्कु विरोदियाय् इरुप्पदै विड वेण्डुम् अल्लवा? ‘वीडुमिऩ् मुऱ्ऱवुम्’ ऎऩ्ऱु पॆरियोर्गळुम् उबदेशित्तुळ्ळार्गळ्। अदऩ्बडि नसिगेदस् अनुष्टित्तुळ्ळाऩ् ऎऩ्बदैत्ताऩ् इव्वाऱु यमऩ् काट्टुगिऱाऩ्।
एतां वित्तमयीं सृङ्कां र अवाप्तः - हे नसिसेदस्से नी विड वेण्डियवऱ्ऱै विट्टबडियाल् अऩर्त्तत्किऱ्कु आळागामल् इरुक्किऱाय्। अवऱ्ऱै विडामल् इरुन्दाल् नी तीय वऴियिल्दाऩ् सॆल्ल नेर्न्दिरुक्कुम्। इङ्गुळ्ळ ‘सृङ्का’, ऎऩ्ऱ सॊल् (गति) सॆल्लुदल् ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तरुम्। (स्रकि) ऎऩ्ऱ तादुविलिरुन्दु उण्डाऩ इदु (स्रङ्का) ऎऩ्ऱे इरुक्क वेण्डुम्। आयिऩुम्, उबनिषत्तिल् (सृङ्का) ऎऩ्ऱे उळ्ळदु। स्रङ्गा ऎऩ्ऱ पाडमुम् सिल इडङ्गळिल् काणप्पडुगिऱदु। मुदल् वल्लियिल् पदिऩाऱावदु मन्द्रत्तिलुम् ‘सृङ्का’ ऎऩ्ऱ सॊल् वऴङ्गप्पट्टुळ्ळदु। आऩाल् पॊरुळ् वेऱु। रत्तिऩमालै ऎऩ्बदु अङ्गुक् कॊळ्ळप्पट्ट पॊरुळ्। इङ्गे कदिसादऩमाऩ - सॆल्गैक्कु उरिय वऴियैक् कुऱिक्किऱदु ‘सृङ्का’ ऎऩ्ऱ सॊल्। श्रेयस् नल्ल वऴियादलाल्, मऱ्ऱदाऩ प्रेयस् तीय वऴियागिऱदु। आगवे सृङ्का ऎऩ्बदु प्रगरणत्तिऱ्कु एऱ्प तीय वऴि ऎऩ्ऱ पॊडुळैत् तरुवदाग उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। तऩम् मुदलिय उरुवत्तिल् उळ्ळदु इन्दत् तीय वऴि। आगवे इन्द वऴियै ‘वित्तमयीं’ ऎऩ्ऱु कुऱिक्किऱाऩ् यमऩ्।
उलगिल् पलरुम् इन्दत् तीय वऴियिल् नडप्पदु कण्णाल् काणुम्बडि इरुप्पदऩाल् इन्दत् तीय वऴियै ‘एतां’ ऎऩ्ऱु सुट्टिक् काट्टुगिऱाऩ् यमऩ्। नसिगेदस्से! अऱिविल्लादवर्गळ् अडैयुम् इन्दत् तीय वऴियै नी अडैयामल् इरुक्किऱाय्।
यस्यां मज्जन्ति बहवो मनुष्याः - इन्दत् तीय वऴियिल् सॆल्बवर्गळ् इदिलिरुन्दु मीळ्वदे इल्लै। इदिलेये मूऴ्गिविडुगिऱार्गळ्। तऩ्ऩै अडैन्दवर्गळैत् तऩ्ऩिडत्तिलेये ईडुबडच् चॆय्गिऱदु इन्दत् तीय वऴि। इदिलिरुन्दु मीण्डु नल्वऴियिल् तिरुम्बुवदु अरिदु ऎऩ्ऱु इदऩ् कॊडुमैयै विळक्कुगिऱाऩ् यमऩ्।
अत्वैदम् - हे नसिगेदस्से! नी प्रियङ्गळाऩ पुत्तिरादिगळैयुम्, प्रियरूबङ्गळाऩ अप्सरस् मुदलियवऱ्ऱैयुम् नाऩ् तरुवदागच् चॊल्लि उऩ् मऩत्तैक् कलैत्तबोदुम् नी निलैगुलैयादिरुन्दु, इवै अनित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्, असारङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् इव्वाऱाग इवऱ्ऱिऩ् तोषङ्गळै नऩ्गु ऎण्णि इवऱ्ऱै विट्टु ऒऴित्ताय्। उऩ्ऩुडैय सिऱन्द पुत्तियैक् कण्डु नाऩ् वियक्किऱेऩ्। इदऩाल् नी तीय वऴियिल् सॆल्लादिरुक्किऱाय्। इदिल् सॆऩ्ऱवर्गळ् इदिलेये मूऴ्गि मडिगिऱार्गळ्।
त्वैदम् - हे नसिगेदस्से! ऎऩ्ऩाल् कलैक्कप्पट्टुम् कलङ्गादिरुक्कुम् नी, मऩत्तैक् कवरुम् उरुवङ्गळै उडैयऩवायुम्, अदऩाल् प्रियङ्गळाऩवैयुमाऩ आसैप्पडत् तक्क पॊरुळ्गळै, अवऱ्ऱिल् उळ्ळ तोषङ्गळै आराय्न्दु विट्टु ऒऴित्ताय्। पणमागिऱ सङ्गिलियिल् पल मऩिदर्गळ् अगप्पट्टुक् कॊण्डु अदऩाल् कट्टप्पट्टु मूऴ्गुगिऩ्ऱऩर्। अप्पडिक् कॊडियदुम्, मुऩ्बु नाऩ् तरुवदागक् कूऱिय पणत्तिऩ् उरुवत्तिल् इरुप्पदुमाऩ सङ्गिलियै नी अडैयविल्लै। अदऩाल् नी कट्टप्पडामल् इरुक्किऱाय्। नम्मुडैय पाष्यत्तिलुम् शङ्गररुडैय पाष्यत्तिलुम् ‘स्रुङ्गा’ ऎऩ्ऱ सॊल् कुत्सिदगदियै - कॆट्ट वऴियैक् कुऱिप्पदागक् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। आऩाल् मत्व पाष्यत्तिल् ‘स्रुङ्गा’ ऎऩ्ऱ सॊल् ‘श्रुङ्गला’ ऎऩ्ऱ सॊल् पोल् सङ्गिलियैक् कुऱिप्पदागक् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। उलगिल् उळ्ळ सङ्गिलियैप् पोऩ्ऱदऩ्ऱु, पणत्तिऩ् आसै उरुविल् उळ्ळ इन्दच् चङ्गिलि। इदु ओर् अत्पुदमाऩ विलक्षणमाऩ सङ्गिलियागुम्। उलगिल् प्रसित्तमाऩ सङ्गिलियाल् कट्टप्पट्टवर्गळ् ओड माट्टामल् इरुन्द इडत्तिलेये इरुप्पार्गळ्। आऩाल् पणत्तिऩ् आसैयागिय सङ्गिलियाल् कट्टप्पट्टवर्गळ् आङ्गाङ्गु ओडुगिऱार्गळ्। इन्दच् चङ्गिलियाल् कट्टप्पट्टवर्गळ् असैवऱ्ऱु ओर् इडत्तिल् इरुप्पार्गळ्।
आशा नाम मनुष्याणां काचिदाश्चर्यश्रृङ्खला । तया बद्धाः प्रधावन्ति मुक्तास्तिष्ठन्त्यचञ्चलाः ॥ ऎऩ्ऱ श्लोगम् मुऱ्कूऱिय अर्त्तत्तैक् काट्टुगिऱदु। (३)
मूलम् - १।२।४
मेलुम् नसिगेदस्सिऩुडैय स्वबावत्तैये पुगऴ्गिऱाऩ् यमऩ् -
दुरमेते विपरीते विषूची अविद्या या च विद्येति ज्ञाता ।
विद्याभीप्सिनं(तं) नचिकेतसं मन्ये न त्वा कामाः बहवोऽलोलुपन्त ॥ ४ ॥
या - ऎदु। अविद्या इति - (पोगङ्गळै उत्तेशित्तुच् चॆय्यप्पडुम्) कर्मरूबम् ऎऩ्ऱु, ज्ञाता - उलगिल् प्रसित्तमायिरुक्किऱदो, या च - ऎदु, विद्या इति - वैराक्य पूर्वगमाऩ तत्तुव ज्ञाऩ रूबमाऩदो, एते - इवै इरण्डुम्, दूरं – मिगवुम्, विषूची - वेऱुबट्टिरुक्कुम्, वॆव्वेऱु पलऩ्गळैत् तरुवदाग इरुक्कुम्; विपरीते च - ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु विरुत्तङ्गळायुम् इरुक्कुम्। नचिकेतसं - नसिगेदस्सागिय उऩ्ऩै, विद्याभीप्सिनं - (इव्विरण्डिऩुळ्) वित्यैयिल् विरुप्पम् उळ्ळवऩाग अदावदु ज्ञाऩ मार्क्कत्तिल् विरुप्पम् उळ्ळवऩाग, मन्ये - ऎण्णुगिऱेऩ्। एऩॆऩ्ऱाल्, त्वा – उऩ्ऩै, बहवः कामाः - पलवगैप्पट्ट प्रियङ्गळाऩ पोगङ्गळ्, न अलोलुपन्त – श्रेयो मार्क्कत्तिलिरुन्दु उऩ्ऩैत् तिरुप्पविल्लैये, अदावदु नसिगेदस् वसमागविल्लैये ऎऩ्गिऱाऩ्।
अविद्या या च विद्या इति ज्ञाता - इङ्गे ‘च’ कारम् इरुप्पदाल् मेलुम् ‘या’ ऎऩ्ऱ सॊल् ऒऩ्ऱु इरुक्क वेण्डुम्, या च विद्या इति ज्ञाता - काम्य कर्मरूबमायुम्, तत्तुव ज्ञाऩरूबमायुम् उलगिल् परसित्तङ्गळाऩ ऎऩ्ऱबडि। अविद्या ऎऩ्बदु, वित्यैयै - उबासऩत्तैक्काट्टिलुम् वेऱुबट्टदाऩ अल्ब पल सादऩङ्गळाऩ कर्माक्कळैक् कुऱिक्किऩ्ऱऩ। वित्यै ऎऩ्बदु, उबासऩ रूबमाऩ तत्तुव ज्ञाऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु। इन्द विषयम् प्रसित्तमाऩदे।
दूरं एते विपरीते विषूची – एते दूरं विषूची विपरीते च ऎऩ्ऱु अन्वयम्। एते दूरं विषूची - अवित्यैयुम् वित्यैयुमागिऱ इव्विरण्डुम् मिगवुम् वॆव्वेऱाऩ पलऩैत् तरुबवै ऎऩ्ऱु अर्त्तम्। विपरीते च - स्वरूबत्तिऩालुम् वेऱुप्पट्टवै इव्विरण्डुम्। ऒऩ्ऱु क्रिया रूबम्, मऱ्ऱॊऩ्ऱु ज्ञाऩ रूबम्।
अविद्या। विद्या ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदैक् कुऱिक्किऱदु ‘एते’ ऎऩ्ऱ सॊल्। इदु ‘एषा’ ऎऩ्ऱ स्त्रीविङ्गम् कॊण्ड एतत् शप्तत्तिऩ् प्रदमात्विवसऩ रूबम्। इदऱ्कु विशेषणमाय् अमैन्दुळ्ळ ‘विषूची’ ऎऩ्ऱ सॊल् विशेष्यमाऩ ‘एते’ सॊल्लुक्केऱ्प इदुवुम् त्विवसऩम् पॆऱ्ऱु ‘विषूच्यौ’ ऎऩ्ऱे इरुक्क वेण्डुम्। आऩाल् अप्पडियिऩ्ऱि एगवसऩम् कॊण्डु ‘विषूची’ ऎऩ्ऱु किडक्किऱदु। इदु पॊरुन्दादु; आगवे ‘एते’ ऎऩ्ऱ त्विवसऩम् कॊण्ड विशेष्यत्तिऱ्कु एऱ्प, ‘विषूची’ ऎऩ्ऱ सॊल्लैयुम् ‘विषूच्यौ’ ऎऩ्ऱु वसऩत्तै माऱ्ऱिप् पॊरुळ् उरैत्तुळ्ळार् उबनिषत् पाष्यगारर् - ‘विषूच्यौ - भिन्नगती’ ऎऩ्ऱु। कदि ऎऩ्बदु इङ्गु अडैयप्पडुम् पलऩागुम्। शङ्गर पाष्यत्तिलुम्, ‘विषूच्यौ-नानागती-भिन्नफले’ ऎऩ्ऱु एगवसऩत्तै त्विवसऩम् कॊण्डदागप् पॊरुळ् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु।
इव्वाऱु माऱ्ऱिप् पॊरुळ् कूऱामल्, इरुप्पदैच् कॊण्डे पॊरुन्दुम्बडिप् पॊरुळ् कूऱुम् वऴियुम् ऒऩ्ऱु उण्डु। अदावदु – विशेष्यत्तैक् कुऱिक्कुम् ‘एते’ ऎऩ्ऱ सॊल् स्त्रीलिङ्गत्तिलुम्, नबुंसगलिङ्गत्तिलुम् तीविवसऩत्तिल् ऒरे मादिरियाऩ उरुवम् कॊण्डे वरुम्। आगवे, ‘एते’ ऎऩ्ऱ सॊल्, श्रेयस् प्रेयस् आगिय इरण्डैयुम् कुऱिप्पदागक् कॊण्डाल्। नबुंसगलिङ्गम् पॆऱ्ऱदागिऱदु। इप्पॊऴुदु इदऱ्कु विशेषणमाय् अमैन्दुळ्ळ ‘विषूची’ ऎऩ्ऱ शप्तमुम् नबुंसगलिङ्गत्तिल् प्रदमा तीविवसऩम् पॆऱ्ऱु वन्ददागवे कॊण्डाल्, ‘विषूच्यौ’ ऎऩ्ऱु माऱ्ऱ वेण्डिय निर्प्पन्दम् इल्लामलिरुक्कुम्। ‘विषूक्’विषक् ऎऩ्ऱ शप्तम् नबुंसगलिङ्गत्तिल् प्रदमा विबक्तियिल् त्विवसऩम् कॊण्डाल्, ‘विषूची’ ऎऩ्ऱ उरुवम् पॆऱुम्। आग मूलत्तिल् इरुप्पदे तविवसऩम् कॊण्ड सॊल्लागुम् ऎऩ्ऱु अबिनवदेशिगऩ् तम् टिप्पणियिल् काट्टियुळ्ळार्।
विद्याभीप्सिनं (तं) नचिकेतसं मन्ये - नसिगेदस्सैप् पार्त्तु यमऩ् सॊल्लिक्कॊण्डु वरुगिऱाऩ्। नसिगेदस् प्रेयस् ऎऩ्ऱ पोगमार्क्कत्तै विट्टु मोक्ष मार्क्कमाऩ श्रेयस् ऎऩ्ऱ वित्यैयैये विरुम्बियिरुप्पदैप् पुगऴ्गिऱाऩ् इन्द वाक्कियत्तिऩाल् - वित्यैयै विरुम्बुबवऩाग उऩ्ऩै ऎण्णुगिऱेऩ्। ऎऩ नसिगेदस्सै मुऩ्ऩिलैप्पडुत्तिच् चॊल्ल वेण्डियिरुक्कप् पडर्क्कैयिल्, नसिगेदस्सै वित्यैयै विरुम्बुगिऱवऩाग ऎण्णुगिऱेऩ् ‘नचिकेतसं विद्याभीप्सिनं मन्ये’ ऎऩ्गिऱाऩ्। इप्पडिच् चॊल्वदु उलगिलुम् पिरसित्तमाऩदे। इदऩाल् नसिगेदस्सिऩ् पॆरुमै वॆळिप्पडैयागिऱदु।
विद्याभीप्सिनं – विद्यायाम् अभीप्सा अस्य अस्तीति तं ऎऩ्ऱु विरित्तुरैक्क वेण्डुम्। इन्दप् पाडत्तैत्ताऩ् मुक्कियमाग नम् उबनिषत्पाष्यगाररुम् शङ्गररुम् कॊण्डु अर्त्तम् काट्टियुळ्ळऩर्। ‘विद्याभीप्सिनं-विद्यार्थिनाम्’ ऎऩ्बदु नम् उबनिषत् पाष्य वाक्कियम्, ‘तत्र विद्याभीप्सिनं - विद्यार्थिनं नचिकेतसं त्वाम् अहं मन्ये’ ऎऩ्बदु शङ्गररिऩ् उबनिषत् पाष्य वाक्कियम्। पॊरुळ् वॆळिप्पडैयाऩदे।
नम्मुडैय पाष्यगारर् विद्याभीप्सितं - ऎऩ्ऱ इन्द मन्द्रत्तिल् वेऱु पाडम् इरुप्पदाग काट्टियुळ्ळार्। पाडत्तिल् माऱ्ऱमे तविरप् पॊरुळिल् माऱ्ऱमिल्लै। ‘अभीप्सिनं’ ऎऩ्बदऱ्कुप् पदिलाग ‘अभीप्सितं’ ऎऩ्ऱु वेऱु पाडम्। इन्दप् पाडत्तिल् मेऱ्कूऱिय पॊरुळ् किडैप्पदऱ्कु वऴियुम् काट्टियुळ्ळार् उबनिषत् पाष्यगारर्। (आहिताग्नि) ऎऩ्बदु पोल्, (अभीप्सितविद्यं) ऎऩ्ऱु पदङ्गळै माऱ्ऱिक् कॊण्डाल् मुऩ् काट्टिय पॊरुळ् ऎळिदिल् पुलऩागुम्। अभीप्सिता विद्या येन सः, तम् - विरुम्बप्पट्ट वित्यैयै उडैयवऩ् ऎऩ्ऱाल्, वित्यैयिल् विरुप्पम् उळ्ळवऩ् ऎऩ्बदु किडैक्किऱदु। मत्वरुम् तम्मुडैय पाष्यत्तिल् इव्वाऱे पाडम् कॊण्डु पॊरुळुम् इव्वाऱे काट्टियुळ्ळार्। उळ्ळबडिये अदावदु ‘विद्याभीप्सितं’ ऎऩ्ऱे कॊण्डाल् पॊरुळ् पॊरुन्दादु ऎऩ्बदु इवर्गळुडैय अबिप्पिरायम्, मऩिदऩ् ताऩे वित्यैयै विरुम्बुवाऩ्। वित्यै मऩिदऩ् विरुम्बुगिऱदु ऎऩ्बदु पॊरुन्दादु। अऩ्ऱो? ‘विद्या अभीप्सितः’ वित्यैयिऩाल् विरुम्बप्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱु ताऩे विरित्तुरैक्क वेण्डियिरुक्किऱदु। इदु उलग इयल्बुक्कु माऱाऩदु ऎऩ्ऱु करुदि, ‘अभीप्सितविद्यां’ ऎऩ्ऱु माऱ्ऱिप् पॊरुळ् काट्टियुळ्ळऩर्।
अबिनवदेशिगऩ् इङ्गुच् चुवैयाऩ पॊरुळ् ऒऩ्ऱु काट्टियुळ्ळार्, इव्विडत्तिल् तम् टिप्पणियिल्। अदावदु - ‘विद्याभीप्सितं’ ऎऩ्ऱ पाडमे सिऱन्ददु। अदिलुम् पदङ्गळै इरुक्कुम् मुऱैयिले कॊण्डु, वित्यैयिऩाल् नसिगेदस् विरुम्बप्पट्टवऩ्, वित्यै नसिगेदस्सै अडैय विरुम्बुगिऱदु ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कॊळ्वदु मिगवुम् सुवैयुडैयदु। अर्त्त पुष्टियुम् इदिल् उण्डु। उलगिल् यावरुम् वित्यैयैप् पॆऱ विरुम्बुगिऩ्ऱऩर्, इदुदाऩ् पॊदु नियदि, आयिऩुम् वित्यैये नसिगेदस्सैप् पॆऱविरुम्बुगिऱदु ऎऩ नाऩ् ऎण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ्। उण्मै निलैयै - उलग नियदियैक् काट्टुवदाग इरुन्दाल्, मन्ये - ऎण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्ऱु कूऱ वेण्डुवदिल्लै। मन्ये - सङ्गे-ऎण्णुगिऱेऩ्-सन्देहिक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱॆल्लाम् उलगनियदिक्कु मुरणाऩ विषयत्तैक् कूऱुम्बॊऴुदुदाऩ् सॊल्वदु वऴक्कम्। वित्यै नसिगेदस्सै विरुम्बादु। आयिऩुम् इव्वाऱु सॊल्वदऩाल् नसिगेदस् मिगच् चिऱन्दवऩ् ऎऩ्बदु तॆळिवाक्कप्पडुगिऱदु। आग इन्द मादिरि अन्वयित्तुच् चॊल्वदिल् मिगुन्द सुवै उण्डु ऎऩ्बदऩ्ऱि, तत्तुवम् माऱुबडादु ऎऩ्बदैयुम् कॊळ्ळ वेण्डुम्। वित्यै नसिगेदस्सै विरुम्बुगिऱदु ऎऩ्ऱाल्, नसिगेदस् वित्यैयै विरुम्बामल् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱॆल्लाम् निऩैक्कक्कूडादु। वित्यै विरुम्बि अडैयक् कूडिय सत्पात्रम् ऎऩ्बदैक् काट्टवे इत्तगैय प्रयोगङ्गळैक् कविगळुम् शास्त्रज्ञरुम् कैयाळ्वदु वऴक्कम्।
इप्पडि अबिनवदेसिगऩ् काट्टिय इन्दप् पॊरुळैक् काणुम्बोदु नम् यावरुक्कुम्गूड इदऱ्कु अनुगुणमाऩ पल उदाहरणङ्गळ् मऩत्तिल् पडुगिऩ्ऱऩ। नम् सिन्दऩैयैत् तूण्डिविडुवदाग अमैन्दुळ्ळदु इन्द अन्वयम्।
‘उलगिल् अऱुमूऩ्ऱु कल्विगळ् सूऴ वन्दालुम्’ ऎऩ्ऱु स्वामि श्रीदेसिगऩ् अदिगारसङ्ग्रहत्तिल् अरुवियदुम् इदऱ्कु प्रमाणम् आगुम्: पदिऩॆट्टुक् कल्विगळुम् ऒरुवऩैत् तामे विरुम्बि अडैवदुम् उण्डु ऎऩ्बदु इदऩाल् तॆळिवागिऱदु। महागवि काळिदासऩ् पार्वदि वित्याप्यासम् सॆय्युम् निलैयै वर्णिक्कुम्बोदु कूऱियुळ्ळ श्लोगत्तैप् पार्त्तालुम्, वित्यै ताऩे ऒरुवऩै विरुम्बिप् पॆऱुवदागक् कूऱुम् मुऱै उण्डु ऎऩ्बदै अऱियलाम्। पार्वदिक्कुच् चिऱुवयदिलेये आसार्यऩ् कल्विगळैक् कऱ्पिक्किऱार्। अवर् कऱ्पिप्पदु ऒरु व्याजन्दाऩ्। अवरुडैय उबदेशसम् इल्लामलेये वित्यैगळ्, पल पार्वदियैत् तामे वन्दु अडैगिऩ्ऱऩ। इवैयावुम् पूर्वजऩ्मत्तिलेये पॆऱ्ऱवैयागुम्। इवळ् अवऱ्ऱै अऴैक्कामलेये इरुक्क, इवै यावुम् अवळै वन्दु अडैगिऩ्ऱऩ। मऴैक्कालङ्गळिल् कङ्गैयै विट्टु माऩस सरोवरम् सॆऩ्ऱ हंसबक्षिगळ्, शरत्कालम् वन्ददुम् मुऩ्बु ताङ्गळ् तङ्गिक् कळित्त इडमागिय कङ्गैक्कु मीण्डुम् वरुगिऩ्ऱऩ। तऩ्ऩै विट्टु नीङ्गिय हंसबक्षिगळ् मीण्डुम् तऩ्ऩिडम् वरुमाऱु कङ्गैया अऴैक्किऱदु? अन्दप् पक्षिगळ् तामेयऩ्ऱो वरुगिऩ्ऱऩ?
सिऱन्द ओषदिगळुक्कु ऒळि उण्डु ऎऩ्बदु शास्तिरम् पोदिक्कुम् विषयम्। हनुमाऩ् मुदलाऩोरुम् तम् अनुबवत्तिल् कण्डु उरैत्त उण्मैयागुम् इदु। अन्द ऒळि पगलिल् इरामल्, इरविल् ओषदिगळै वन्दु अडैयुमाम्। इव्वाऱेदाऩ्, पार्वदि मुऱ्पिऱवियिल् कऱ्ऱ कल्विगळ् इन्दप् पिऱवियिल् तामे अवळै वन्दु अडैगिऩ्ऱऩवाम्। ऒळि ऒरु पॊऴुदु विट्टु नीङ्गि अदे पिऱवियिल् ओषदिगळै वन्दु अडैगिऱदु। पार्वदि विषयत्तिल् पिऱवि वेऱु। इव्वळवुदाऩ् वेऱ्ऱुमै। इन्द विषयत्तै विळक्कुम् श्लोगम् इदो -
तां हंसमालाः शरदीव गङ्गां महौषधिं नक्तमिवात्मभासः ।
स्थिरोपदेशामुपदेशकाले प्रपेदिरे प्राक्तनजन्मविद्याः ॥
इदिल् कूऱप्पट्टुळ्ळवै पॊदुवाऩ वित्यैगळागुम्।
श्रीहयक्रीवऩुडैय तिरुवरुळाल् अवऩ् मऩत्तिल् वैत्तुत् तियाऩम् सॆय्बवर्गळुक्कु ‘नाऩ् मुऩ्ऩे, नाऩ् मुऩ्ऩे’ ऎऩ्ऱु पोट्टि पोट्टुक्कॊण्डु सॊऱ्कळ् - कल्विगळ् अडिमै सॆय्गिऩ्ऱऩ। ‘स्वयं पुरोभावविवादभाजः किं कुर्वते तस्य गिरो यथार्हम्’ ऎऩ्ऱु अरुळिच् चॆय्गिऱार् स्वामि श्रीदेसिगऩ्। इन्द मुऱैयिल् ताऩ् इन्दप् परमसात्तुविगऩाऩ नसिगेदस्सै प्रह्मवित्यै ताऩे पॆऱ विरुम्बुगिऱदु ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्। ‘विद्यया अभीप्सितं नचिकेतसं मन्ये’ - नसिसेदस्सै वित्यैयिऩाले विरुप्पिप् पॆऱप्पडुबवऩाग ताऩ् ऎण्णुगिऱेऩ्’ ऎऩ्ऱु उबनिषत् कूऱुगिऱदु ऎऩ्बदु मिगवुम् पॊरुन्दुम् उडैयदेयागुम्।
काळिदासऩिऩ् मऱ्ऱॊरु प्रयोगम् मुऱ्ऱुम् इन्द मुऱैयैये तऴुवियुळ्ळदैयुम् नाम् इङ्गु रळिक्क वेण्डुम्। ‘लभेत वा प्रार्थयिता न वा श्रियं, श्रिया दुरापः कथम् ईप्सितो भवेत्?’ ऎऩ्बदे अन्द प्रयोगम्। मऩिदऩ् सॆल्वत्तैप् पॆऱ विरुम्बुगिऱाऩ्। आऩालुम् अवऩ् विरुम्बियबडि अन्दच् चॆल्वत्तैप् पॆऱुवाऩ् ऎऩ्बदु निच्चिदमऩ्ऱु। कट्टायम् विरुम्बियवऩुक्कु अन्दच् चॆल्वम् किडैक्कुम् ऎऩ्ऱु उऱुदियागक् कूऱ मुडियादु। किडैत्तालुम् किडैक्कलाम्। किडैक्कामलुम् पोगलाम्। आऩाल् सॆल्वमे ऒरुवऩैप्पॆऱ विरुम्बिविट्टाल् अन्दच् चॆल्वम् कट्टायम् ताऩ् विरुम्बियवऩै अडैन्दे विडुम्। सॆल्वत्तिऩाल् विरुप्पप्पट्टवऩ् अदऱ्कु अरियवऩाग आगमाट्टाऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् महागवि।
उबनिषत्तिल् ‘विद्याभीप्सितं’ ऎऩ्ऱु उळ्ळदु। महागवियिऩ् प्रयोगत्तिल् ‘श्रिया ईप्सितं’ ऎऩ्ऱु उळ्ळदु। इरण्डु इडत्तिलुम् ‘ईप्सित’ शप्तम् इरुक्किऱदु। उबनिषत्तिल् वित्यैयैयिऩाल् विरुम्बप्पट्टवऩ् कूऱप्पडुगिऱाऩ्। मगागवियिऩ् वाक्कियत्तिल् सॆल्वत्तिऩाल् विरुम्बप्पट्टवऩ् कूऱप्पडुगिऱाऩ्। उबनिषत्तिल् समस्तबदम् - तॊगैच् चॊल्। महागवि प्रयोगत्तिल् व्यस्तमाऩ - वेऱ्ऱुमै वॆळिप्पडैयाग विरिन्द पदङ्गळ्। इव्वाऱु उळ्ळ ऒऱ्ऱुमै वेऱ्ऱुमैगळै उऱ्ऱुनोक्कि रसिक्क वेण्डुम्।
न त्वा कामाः बहवः अलोलुपन्त - इदऱ्कुक् कारणम् काट्टुगिऱाऩ् यमऩ्। अऱिविलिगळाय् इरुप्पार् विरुम्बुम् पणम्, पॆण्गळ्, पुत्रबौत्रादिगळ् ऎऩ्ऱु पलवगैप्पट्ट कामङ्गळुम् उऩ्ऩैत् तडुक्कविल्गये! नी सॆल्लुम् श्रेयो मार्क्कत्तिलिरुन्दु उऩ्ऩैत् तिरुप्पविल्लैये! ‘न अलोलुपन्त-श्रेयो - मार्गात् न विच्छेदं कृतवन्तः’ ऎऩ्ऱु वियन्दु सॊल्लुगिऱाऩ् यमऩ्।
अत्वैदम् - अवित्यैयुम्, पण्डिदर्गळाल् वित्यै ऎऩ्ऱु अऱियप्पट्टदुमाऩ इरण्डुम् वॆव्वेऱु वऴिगळिल् कॊण्डु सॆल्लक्कूडियऩ। अवित्यै अविवेगरूबम्। वित्यै विवेगरूबम्। आगैयाल् ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु स्वरूबत्तालेये मुरण्बट्टवैयाय् इरुक्किऩ्ऱऩ। इरुट्टुम् वॆळिच्चमुम् पोल्। पलऩिलुम् इवै इरण्डुम् वेऱुबट्टऩवागुम्। अवित्यै - संसार पन्दत्तिऱ्कुक् कारणम्। वित्यै - मोक्षत्तिऱ्कुम् कारणमागुम्। हे नसिगेदस्से! इन्द इरण्डिऩुळ् उऩ्ऩै वित्यैयिल् विरुप्पम् उळ्ळवऩाग अऱिगिऱेऩ्। इल्लैयेल् पामरर्गळै मयक्कक्कूडिय अप्सरस् मुदलिय पलवगैयाऩ पोगङ्गळै नाऩ् कॊडुप्पदाग कूऱियबोदु अवै उऩ्ऩै श्रेयो मार्क्कत्तिलिरुन्दु तिरुप्पित् तऩ् वसमागच् चॆय्दिरुक्कवेण्डुमऩ्ऱो अव्वाऱु अवै उऩ्ऩै श्रेयो मार्क्कत्तिलिरुन्दु तिरुप्पामैयाल् उऩक्कु वित्यैयिल् विरुप्पम् इरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु अऱिगिऱेऩ्।
त्वैदम् - प्रेयस् ऎऩ्बदु ज्ञाऩत्तिऩ् विरोदि ऎऩ्ऱुम्, श्रेयस् ऎऩ्बदु ज्ञाऩम् ऎऩ्ऱुम् ज्ञाऩिगळाल् अऱियप्पट्टुळ्ळऩ। इवै इरण्डुम् वॆगु तूरम् वेऱुबट्टवै। विरुत्तमाऩ कदिगळैत् तरुबवै। नसिगेदस् ऎऩ्ऱ उऩ्ऩै ज्ञाऩत्तै मिगवुम् विरुम्बिऩवऩागवे करुदुगिऱेऩ्। उऩ्ऩै -आसैगळैत् तूण्डुम् पलवगैप्पट्ट पॊरुळ्गळुम् - कामङ्गळुम् एमाऱ्ऱविल्लै अल्लवा? (४)
मूलम् - १।२।५
ताऩ् कूऱिय अवित्यै वित्यै ऎऩ्ऱ इरण्डु मार्गङ्गळुळ् वित्यैयै विट्टु अवित्यैयिल् ईडुबट्टवर्गळुक्कु वरुम् अऩर्त्तङ्गळैक् काट्टि अवर्गळैप् पऴिक्किऱाऩ् यमऩ् अडुत्तु मन्द्रत्तिऩाल् -
अविद्यायाम् अन्तरे वर्तमानाः स्वयं धीराः पण्डितं मन्यमानाः ।
दन्द्रम्यमाणाः परियन्ति मूढाः अन्धेनैव नीयमाना यथान्धाः ॥ ५ ॥
अविद्यायां - सिऱ्ऱिऩ्बत्तिऱ्कु सादऩमाऩ कामङ्गऩागिऱ अवित्यै ऎऩ्ऱ मार्क्कत्तिल्, अन्तरे – नडुविल्, वर्तमानाः - इऴिन्दु इरुप्पवर्गळ्, स्वयं धीराः (इति मन्यमानाः] ताङ्गळ् अऱिविऱ् सिऱन्दवर्गळ् ऎऩ्ऱु ताङ्गळे निऩैत्तुच् कॊण्डुम्, पण्डितं मन्यमानाः - शास्तिरङ्गळिल् वल्लवर्गळुम् ताङ्गळे ऎऩ्ऱु निऩैत्तुक्कॊण्डुम्, दन्द्रम्यमाणाः - मूप्पु, नोय् मुदलिय तुऩ्बङ्गळाल् पीडिक्कप्पट्टवर्गळायुम्, मूढाः - विवेगम् अऱ्ऱवर्गळायुम्, अन्तेनैव नीयमानाः - कुरुडर्गळालेये अऴैत्तुच् चॆल्लप्पडुम्, अन्ताः इव - कुरुडर्गळ् पोल्, परियन्ति - परियन्दि-प्रमम् कॊण्डु सुऱ्ऱिच् चुऱ्ऱि अलैगिऱार्गळ्।
अल्बसुगङ्गळुक्कु सादऩमाऩ काम्य कर्मङ्गळागिऱ अवित्या मार्क्कत्तिल् ईडुबट्टवर्गळ् किऴत्तऩ्मै, नोय्गळ् आगिऱ पलविदत् तुऩ्बङ्गळाल् पीडिक्कप्पट्टु विवेगत्तै इऴन्दु निऱ्किऱार्गळ्। इदऩाल् तङ्गळैत् ताङ्गळे अऱिविऱ् सिऱन्दवर्गळ् ऎऩ्ऱुम्, शास्त्रङ्गळिल् वल्लवर्गळ् ऎऩ्ऱुम् निऩैत्तुक् कॊळ्गिऱार्गळ्। कुरुडऩाल् अऴैत्तुच् चॆल्लप्पडुम् कुरुडर्गळ् सॆल्लवेण्डिय वऴियिल् मुडिवै अऱियामल् किट्टामल् सुऱ्ऱिच् चुऱ्ऱि अलैवदु पोल् इवर्गळुम् सुऱ्ऱि अलैगिऱार्गळ्।
अविद्यायाम् अन्तरे वर्तमानाः - अवित्यै ऎऩ्बवै काम्य कर्माक्कळे आगुम्। इदऩ् नडुविल् इरुप्पवर्गळ् अदावदु पोग सादऩमाऩ काम्य कर्माक्कळै अनुष्टिप्पवर्गळ् ऎऩ्ऱबडि, वीङ्गिरुळ्वाय्प्पट्टवर्गळ् (नॆरुङ्गिय इरुळिल् अगप्पट्टवर्गळ्) पोलदाऩ् इवर्गळुम्। ‘घनीभूते समसि वर्तमानाः इव’ ऎऩ्गिऱदु उबनिषत् पाष्यम्। इरुळुम् कऩमाऩ इरुळ् ऎऩ्ऱुम्, लेसाऩ इरुळ् ऎऩ्ऱुम् इरुवगैप्पडुम्। सिऱिदु वॆळिच्चम् कलन्दु पॊरुळ्गळै ऒरुवाऱु काणलाम्बडिप् परवियिरुक्कुम् इरुळ् लेसाऩ इरुळागुम्। सूक्ष्मदर्शिगळुक्कुम् नुण्णिय कण्बार्वै उडैयवर्गळुक्कुम् ऒऩ्ऱैयुम् अऱिय ऒण्णादबडि मऱैत्तुक् कॊण्डु परवि निऱ्कुम् इरुळ् कऩमाऩ इरुळ् आगुम्। ‘सूचिभेद्यैः तमोभिः’ ऊसियिऩाल् कीण्डु (पिळन्दु) अगऱ्ऱुम्बडि इरुक्कुम् इरुळ्, ऎऩ्ऱु काळिदासऩुम्। ‘वीङ्गु इरुळ्’ वळर्न्दु उरुण्डु तिरण्डु इरुक्कुम् इरुळ् ऎऩ्ऱ नम्माऴ्वारुम् कऩमाऩ सॆऱिन्द इरुळैक् काट्टियुळ्ळऩर्। इव् वगैयिल् ताऩ् उबनिषत् पाष्यगाररुम् ‘घनीभूते तमसि’ ऎऩ्ऱु कूऱियुळ्ळार्। आग, कऩमाऩ इरुळाऩदु तऩ्ऩिडत्तिल् अगप्पट्टवर्गळिऩ् कण्गळै मऱैत्तु, इरुक्कुम् पॊरुळ्गळै अऱिय ऒट्टामल् सॆय्दु सुऴलच् चॆय्वदु पोल इन्दक् काम्य कर्म मार्क्कमुम् तऩ् वसप्पट्टवर्गळिऩ् विवेगत्तैप् पोक्किच् चिऱ्ऱिऩ्बङ्गळिलेये पऱ्ऱुदलै उण्डाक्कि, मोक्षस्वरूबत्तैयुम् अदऩ् मार्क्कत्तैयुम् अऱियवॊट्टामल् सॆय्दु तऩ्ऩिडत्तिले सुऱ्ऱच् चॆय्गिऱदु ऎऩ्ऱबडि।
नम् उबनिषत् पाष्यत्तिल् उळ्ळ इन्द उदाहरणम् अप्पडिये अदे वाक्यङ्गळाल् शङ्गरर् काट्टियुळ्ळदागुम्। सुवैयुळ्ळदाऩ अर्त्तत्तिल् विरोदम् इल्लामल् इरुन्दु, वेण्डियिरुन्दाल् ऎङ्गिरुन्दु वेण्डुमाऩालुम् ऎडुत्तुक् कॊळ्ळलाम् ऎऩ्बदऱ्कु इवैयॆल्लाम् तक्क साऩ्ऱागुम्। आगवेदाऩ् अत्तन्द इडङ्गळिल् इरण्डु पाष्यङ्गळिलुम् उळ्ळ सॊल्लॊऱ्ऱुमै - पॊरुळ् ऒऱ्ऱुमै इवऱ्ऱै विवरिक्किऱेऩ्।
‘अविद्यायाम् अन्तरे-मध्ये घनीभूत इव तमसि वर्तमानाः’ ऎऩ्बदु इव्विडत्तिल् शङ्गररुडैय उबनिषत् पाषय वाक्यङ्गळ् आगुम्। पॊरुळ् मुऩ् कूऱियदे।
स्वयं धीराः पण्डितं मन्यमानाः - इन्दक् काम्य कर्ममागिऱ मार्क्कत्तिल् ईडुबडुबवर्गळ् तम्मुडैय अज्ञाऩत्तै उणरामल्, ताङ्गळे सिऱन्द अऱिवाळिगळ्, इन्दच् चिऱन्द अऱिवैत् तरवल्ल शास्तिरङ्गळै आराय्वदिलुम् ताङ्गळे वल्लवर्गळ् ऎऩ्ऱु ताङ्गळे निऩैत्तुक्कॊळ्गिऱार्गळ्। पगवाऩुक्कु शेषबूदऩाऩ तऩ् स्वरूबत्तैयुम्, तऩक्कु शेषियाऩ परमात्म स्वरूबत्तैयुम् अऱियामैयाल्दाऩ् इत्तगैय विबरीद ज्ञाऩम् उण्डागिऱदु। ‘पण्डितं मन्याः’ ऎऩ्बदु ऒरु सॊल्लाग इरुक्कलाम्। आऩाल् ‘पण्डितं मन्यमानाः’ ऎऩ्बदु ऒरु सॊल्लाग इरुक्क मुडियादु। आगवे ‘पण्डितं मन्यमानाः’ ऎऩ्ऱ इरण्डु सॊल्लागप्, पिरित्तुक् कर्ममार्गत्तिल् ईडुबट्टुळ्ळवर्गळ् तम् तामैप् पण्डिदराग निऩैप्पवर्गळाय्च् चुऱ्ऱुगिऱर्गळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुम् ऎऩ्ऱ श्री।उ।वे। अबिनवदेशिग उत्तमूर् स्वामि ताम् अरुळिय टिप्पणत्तिल् ‘स्वं स्वं पण्डितं मन्यमानाः’ ऎऩ्ऱ वाक्कियङ्गळाल् विवरित्तुळ्ळार्।
आयिऩुम् इदे स्वामि अडुत्ताऱ्पोल इदै ऒरे सॊल्लागवुम् कॊळ्ळ वऴि काट्टुगिऱार्। इदिलुम् पण्डिदम् ‘मन्य’ ऎऩ्बदुदाऩ् ऒरु सॊल्। ऒरु सॊल्लाऩ इन्द ‘पण्डितं मन्य’ पदत्तुडऩ् ‘मान’ ऎऩ्ऱ मऱ्ऱॊरु सॊल्लैच् चेर्त्तु समासम् कॊळ्ळ इव्विरण्डु पदङ्गळुम् स्मस्तङ्गळागि एगबदम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुप्पडि निऱ्किऩ्ऱऩ। ‘पण्डितंमन्यमानां – मानः – अहङ्कारः - येषां ते, पण्डितं मन्यमानाः’ ऎऩ्ऱु विक्रहम् (विरिवु)। तम्मैप् पण्डिदर्गळाग निऩैत्तिरुप्पार्क्कु ऎत्तगैय माऩम् - अहङ्गारम् इरुक्कुमो अत्तगैय अहङ्गारम् इवर्गळुक्कु उण्डु ऎऩ्गिऱ पॊरुळैत् तरुगिऱदु। इप्पॊऴुदु - पण्डिदर्गळ् वेऱु, पण्डिदम्मन्यर्गळ् वेऱु। पण्डिदर्गळ् उण्मैयिल् विवेगम् उळ्ळवर्गळ् आवार्गळ्। अवर्गळुक्कु अहङ्गारमे किडैयादु। आऩाल् ऒऩ्ऱुम् तॆरियादवर्गळाग इरुप्पवर् अऱियामैयिऩाल् तङ्गळैप् पण्डिदर्गळ् ऎऩ्ऱे निऩैत्तु मिक्क कर्वम् कॊण्डिरुप्पार्गळ्। अवर्गळैप् पोलवे इन्दक् कर्म मार्क्कत्तिल् इऴिबवर्गळुडैय मऩ निलैयुम् इरुक्कुम् ऎऩ्बदु इङ्गु उणर्त्तप्पडुगिऱदु। इदिल् वियागरण शास्त्र विरोदमुम् इल्लै उलग वऴक्कुडऩ् मुरण्बाडुम् इल्लै। इन्द मादिरियाऩ अत्पुद निर्वाहङ्गळै ऊऩ्ऱिक् कवऩिक्कुम्बोदु नमक्कुम् अऱिवु विरिवडैयुम् ऎऩ्बदिल् सन्देहम् इल्लै।
दन्द्रम्यमाणाः परियन्ति मूढाः - इवर्गळुक्कु मोक्षम् किडैक्क वऴियिल्लामैयाल् ऎप्पॊऴुदुम् किऴत्तऩ्मै, वियादि मुदलाऩ तुक्कङ्गळाल् पीडिक्कप्पट्टु अऱिविऴन्दु संसार मण्डलत्तिलेये सुऱ्ऱि अलैगिऱार्गळ्।
अन्धेनैव नीयमानाः यथान्धाः - कुरुडऩ् ऒरुवऩ् पल कुरुडर्गळै अऴैत्तुच् चॆल्गिऱाऩ्। इवऩाल् अऴैत्तुच् चॆल्लप्पडुम् मऱ्ऱप् पल कुरुडर्गळिऩ् निलै ऎदुवो अदुवेदाऩ् कर्म मार्क्कत्तिल् इऴिबवर्गळुक्कुम्। अऴैत्तुच् चॆल्बवऩुक्कुम् वऴि तॆरियादु। मऱ्ऱवर्गळुक्कुम् वऴि तॆरियादु; तॆरिन्दु कॊळ्ळ विऴियुम् किडैयादु। करडुमुरडाऩ पादैगलिलेये अलैन्दु सुऱ्ऱिच् चुऱ्ऱि वरुवार्गळ्। अव्वाऱेदाऩ् इङ्गुम्। अङ्गु अऴैत्तुच् चॆल्बवऩ् ऒरुवऩ्। अवऩाल् अऴैत्तुच् चॊलप्पडुबवर्गळ् पलर्। कण् तॆरियादु ऎऩ्बदु अऴैत्तुच् चॆल्बवऩुक्कुम्, अऴैत्तुच् चॆल्लप्पडुबवर्गळुक्कुम् तुल्यम्। अऴैत्तुच् चॆल्लुम् कुरुडऩ् ताऩ् अऩर्त्तप्पडुवदु मट्टुमिऩ्ऱि, मऱ्ऱक् कुरुडर्गळैयुम् अऩर्त्तङ्गळिल् आऴ्त्तुगिऱाऩ्।
अव्वाऱेदाऩ् इङ्गुम्। कामबोगङ्गळिल् उळ्ळ पऱ्ऱुदलाल् उण्मैयऱिविऴन्दु ऎवऩो ऒरुवऩ् काम्य कर्माक्कळ् अनुष्टित्तुक् कामबोगङ्गळैप् पॆऱ, अदैक् कण्ड मऱ्ऱप् पॆरुम्बालाऩवर्गळुम् स्वरूब ज्ञाऩत्तै इऴन्दु अवऩैप् पिऩ्बऱ्ऱिच् चॆल्गिऱार्गळ्। कडैसियिल् अवऩुक्कुम् अऩर्त्तमे। इवर्गळुक्कुम् अऩर्त्तमे। उदाहरणमाग इरुप्पवर् पिऱविक् कुरुडर्। इवर्गळ् विऴिसण् कुरुडर्गळ्। इव्वळवेदाऩ् वेऱ्ऱुमै।
इन्द मन्द्रत्तिल् ‘दन्द्रम्यमाणाः’ ऎऩ्बदऱ्कुप् पदिलाग ‘दन्द्रव्यमाणाः’ ऎऩ्ऱु वेऱु पाडम् कॊळ्गिऩ्ऱऩर्। ‘सिऱ्ऱिऩ्बप् पऱ्ऱागिऱ पॆरुनॆरुप्पिऩाल् उरुगिय उळ्ळम् उडैयवर्गळागिऩ्ऱऩर्’ ऎऩ्बदु अप्पॊऴुदु किडैक्कुम् पॊरुळ्।
इदे मन्द्रम् मुण्डगोबनिषत्तिलुम् (१-२-८) काणप्पडुगिऱदु। आऩाल् अङ्गु ‘दन्द्रम्यमाणाः’ ऎऩ्बदऱ्कुप् पदिलाग ‘जङ्घन्यमानाः’ ऎऩ्ऱु पाडम् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु।
अत्वैदम् - अवित्यैयिऩुळ् आऴ्न्दु किडक्कुम् मूडर्गळ् तामे तीरर्गळ् ऎऩ्ऱुम्, पण्डिदर्गळ् ऎऩ्ऱुम् निऩैत्तुक् कॊण्डु तडुमाऱ्ऱत्तै अडैन्दवर्गळाय्, कुरुडऩाल् अऴैत्तुच् चॆल्लप्पडुम् कुरुडर्गळैप् पोल् सुऱ्ऱिच् चुऱ्ऱि वरुगिऩ्ऱऩर्। पल अऩर्त्तङ्गळैप् पॆऱुगिऩ्ऱऩर्।
त्वैदम् - ज्ञाऩत्तिऱ्कु विरोदियाय् पिरियमाय् इरुक्कुम् पुत्र पौत्रादिगळिऩ् नडुविल् इरुप्पवर्गळुम्, तम्मैत् तामे पुत्तिमाऩ्गळ् ऎऩक् कूऱिक्कॊळ्बवर्गळुम्, पण्डिदर्गळल्लरायिऩुम् तम्मैप् पण्डिदर्गळ् ऎऩक् कामे निऩैप्पवर्गळुम्, कोणलाऩ वऴिगळै उडैयवर्गळुमाऩ अऱिवाळिगळ्, कुरुडऩालेये अऴैत्तुच् चॆल्लप्पडुम् कुरुडर्गळ् पोलच् चुऱ्ऱिच् चुऱ्ऱि वरुगिऩ्ऱऩर्। इन्द मत्वबाष्यप्पडि ‘अवित्या’ ऎऩ्ऱ सॊल् इङ्गु ज्ञाऩ विरोदिगळाऩ काम्यङ्गळै - पुत्रबौत्रादिगळैच् चॊल्लुगिऱदु।(५)
मूलम् - १।२।६
मीण्डुम् कर्म मार्क्कत्तिल् इऴिबवरुक्कु नेरुम् इऩ्ऩल्गळैये वरुऩिक्किऱाऩ् यमऩ् -
न सांपरायः प्रतिभाति बालं प्रमाद्यन्तं वित्तमोहेन मूढम् ।
अयं लोको नास्ति पर इति_मानी पुनःपुनर्वशमापद्यते मे ॥ ६ ॥
प्रमाद्यन्तं - कवऩम् (सिऱन्द विषयत्तै अऱिवदिल् ऊक्कम्) अऱ्ऱ मऩम् उडैयवऩुम्, वित्तमोहेन - पणत्तिल् उळ्ळ पऱ्ऱुदलाल्, मूढं - नल्लदु इदु। तीयदु इदु ऎऩ्ऱु पगुत्तऱियमाट्टादवऩुम् आऩ, बालं - विवेगम् इल्लादवऩुक्कु, सांपरायः - परलोगत्तै सादित्तुत् तर वल्ल व्याबारमाऩदु, (पक्तियागिऱ मार्क्कमाऩदु), न प्रतिभाति – पिरगाशिप्पदिल्लै (तोऩ्ऱुवदिल्लै)। अयं लोकः - इन्द लोगम् मट्टुम्दाऩ् (इरुक्किऱदु), परः नास्ति - परलोगम् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱु इल्लै, इति – इव्वाऱाग, मानी - ऎण्णियिरुप्पवऩ्, पुनः पुनः - मीण्डुम् मीण्डुम्, मे - ऎऩक्कु, वशं - अदीऩमायिरुक्कुम् निलैयै, अपद्यते - अडैगिऱाऩ्। अदावदु ऎऩ्ऩाल् तरप्पडुम् यादऩैगळुक्कु - वेदऩैगळुक्कु विषयम् आगिऱाऩ्। नाऩ् तरुम् तुऩ्बङ्गळैप् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
मोक्षसादऩमाऩ मार्क्कत्तै अऱिवदिल् ऊक्कमिल्लाद मऩम् उडैयवऩुम्, पणम् मुदलिय विषयङ्गळिल् कॊण्डुळ्ळ पऱ्ऱुदलुक्कु वसमाऩ विरुप्पत्तै उडैयवऩुमाऩ अविवेगिक्कुप् परलोग सादऩ व्याबारमाऩदु पिरगाशिप्पदिल्लै - तोऩ्ऱुवदिल्लै। इवऩ्, ‘इन्द लोगम्दाऩ् उण्डु; परलागम् किडैयादु’ ऎऩ्ऱु ऎण्णुगिऱाऩ्। आगैयाल् मीण्डुम् मीण्डुम् ऎऩ्ऩये अडैन्दु नाऩ् तरुम् यादऩैगळुक्कु - वेदऩैगळुक्कु विषयमागिप् पल तुऩ्बङ्गळैप् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
न सांपरायः प्रतिभाति - ‘परलोगत्तै सादित्तुत् तरुम् उबायम् पिरगाशिप्पदिल्लै’ ऎऩ्ऱु, कर्ममार्क्कत्तिल् इऴिबवर्गळुक्कु उण्डागुम् अऩर्त्तत्तै मुदलिल् ऎडुत्तुक्काट्टुगिऱाऩ् यमऩ्। इङ्गु ‘सांपरायः’ ऎऩ्ऱ सॊल् ‘शरीरम् विट्टवुडऩे पॆऱक्कूडिय परलोगत्तै अडैवदऱ्कु सादऩमाऩ उबाय विशेषम्’ ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तरुगिऱदु। ‘सम्यक् अवश्यंभावेन, परः-परस्तात्-देहपातस्य पश्चात्, ईयते-गम्यते इति संपरायः, तत्प्राप्त्यर्थः साधनविशेषः, सांपरायः’ ऎऩ्ऱु साम्बराय शप्तत्तै विवरित्तुक् काट्टुगिऱदु पावप्रगाशिगै। प्रह्मत्तै उबासिप्पवर्गळुक्कुच् शरीरम् विट्टवुडऩे तडैयिऩ्ऱिक् कट्टायम् वरक्कूडियदु परलोगम्। इन्दप् परलोगम् सम्बरायम् आगुम्। इदै अडैविक्कुम् उबायविशेषम् साम्बरायम् आगुम्। इदुवे मेऱ्काट्टिय पावप्रगाशिगा वाक्कियङ्गळिऩ् पॊरुळ्। इन्द - पॊरुळै, शङ्गरर् काट्टियुळ्ळार् तम् उबनिषत् पाष्यत्तिल् ‘सम्पर ईयते इति सम्परायः परलोकः, तत्प्राप्तिप्रयोजनः साधनविशेषः शास्त्रीयः साम्परायः’ ऎऩ्ऱु। इदऱ्कु विवरणम् सॆय्वदु पोल् अमैन्दुळ्ळदु पावप्रगशिगै।
परलोग सादऩमाऩ उबायत्तै अऱियादवर्गळ् इऩ्ऩार् ऎऩ्बदैक् कारणत्तुडऩ् काट्टुगिऱाऩ् – ‘बालं प्रमाद्यन्तं वित्तमोहेन मूढं’ ऎऩ्ऱु। नल्लदु इदु, कॆट्टदु इदु ऎऩ्ऱु पगुत्तऱिय माट्टादवर्गळे इङ्गु ‘बालं’ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱार्गळ्। विवेगम् अऱ्ऱवऩ् पालऩ् आवाऩ्। ‘न सांपरायः प्रतिभाति’ -परलोग सादऩमाऩ व्याबारम् पलरुक्कुम् विळङ्गामैक्कुक् कारणम् अविवेगमेयागुम् ऎऩ्ऱु कारणमुम् काट्टप्पट्टदागिऱदु।
इन्द अविवेगत्तुक् कारणम् काट्टुगिऱदु - ‘प्रमाद्यन्तं’ ऎऩ्ऱ विशेषणम्। प्रमादम् ऎऩ्ऱ सॊल् कवऩक् कुऱैवैक् कुऱिक्किऱदु। अऱिय वेण्डिय विषयत्तै अऱिवदिल् उळ्ळ ऊक्कमे कवऩम् आगुम्। अदु इल्लामैये प्रमादम् ऎऩप्पडुगिऱदु। कवऩम् इल्लामैयाल् पगुत्तऱिय मुडिवदिल्लै। कवऩम् कुऱैवदऱ्कुक् कारणम् काट्टप्पडुगिऱदु अडुत्त अडैमॊऴियाल् ‘वित्तमोहेन मूढं’ ऎऩ्ऱु। पणम् मुदलियवऱ्ऱिल् इरुक्कुम् मोहत्तिऩाल् परलोग सादऩत्तै अऱिवदिल् कवऩम् कुऱैगिऱदु। अदऩाल् अविवेगम् उण्डागिऱदु। अदऩाल् परलोग सादऩ मार्क्कम् तोऩ्ऱुवदिल्लै’ ऎऩ्गिऱ क्रमम् इङ्गु उणरत्तक्कदागुम्।
अयं लोको नास्ति पर इति मानी - इन्द मोहत्तिऩाल् उण्डागुम् मऱ्ऱोर् अऩर्त्तत्तैयुम् काट्टुगिऱाऩ् यमऩ्। स्तिरीगळ् अऩ्ऩम् पाऩम् मुदलिय पोक्किय वस्तुक्कळ् निऱैन्द इन्द लोगम् मट्टुम्दाऩ् उण्डु, परलोगम् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱु किडैयादु ऎऩ्ऱु तवऱाग निऩैक्किऱाऩ् मुऩ्गूऱिय मोहम् उळ्ळवऩ्।
कवऩिक्क वेण्डिय कुऴप्पम् ऒऩ्ऱु - ‘अयं लोको नास्ति परः’ ऎऩ्ऱु ताऩ् उबनिषत्पाडम्। इदिल् ऒरु नगारम्दाऩ् उळ्ळदु। शङ्गररुम् मत्वरुम्गूड ऒरु नगारत्तुडऩ् कूडिय इन्दप् पाडत्तैयेदाऩ् आदरित्तुळ्ळार्गळ्। ‘न’ ऎऩ्बदऱ्कु ‘इल्लै’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदैप् ‘परः’ ऎऩ्ऱ सॊल्लोडु मट्टुमे कूट्टिप् पॊरुळ् कूऱुगिऱार्गळ् शङ्गरर्, मत्वर्, नम् उबनिषत् परष्यगारर् आगिय मूवरुम्। परलोगम् किडैयादु। इन्द लोगम् मट्टुम्दाऩ् उण्डु ऎऩ्ऱ उरैक्किऩ्ऱऩर्। पॆण्गळ्, अऩ्ऩम्, पाऩम् आगिय पोक्य वस्तुक्कळ् निऱैन्दु कण्गळुक्कुप् पुलप्पडक्कूडिय इन्द लोगम् मट्टुम्दाऩ् उण्डु। कण्गळुक्कुप् पुलऩागाद परलोगम् ऎऩ्बदु किडैयादु ऎऩ्ऱु ऎण्णुगिऱवऩ् - ‘अयमेव लोकः – योऽयं दृश्यमानः स्त्र्यन्नपानादिविशिष्टः, नास्ति परोऽदृष्टो लोकः मननशीलः’ ऎऩ्ऱार् शङ्गरर्। ‘अयं लोकः’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् एवगारत्तैक् कूट्टि, ‘अयमेव लोकः’ (अस्ति) उण्डु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् उरैत्तार्।
नम् उबनिषत् पाष्यगाररुम् इदे मुऱैयैप् पिऩ्बऱ्ऱि उबनिषत् पाष्यत्तिल्, ‘अयमेव लोकोऽस्ति, परलोको नास्तीति मन्यमानः’ ऎऩ्ऱु। इन्द लोगम् मट्टुमे उण्डु, परलागम् किडैयादु ऎऩ्ऱु ऎण्णुबवऩ् ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कूऱियुळ्ळार्। मेलुम्, इवरे श्रुदप्रगाशिगा व्याक्याळमागत् ताम् अरुळियुळ्ळ पावप्रगाशिगैयिल् इन्द अर्त्तत्तैये सऱ्ऱु विरिवागक् काट्टियुळ्ळार् - ‘अयमेव लोकः स्त्र्यन्नपानादिरूपः अस्ति, न परः-परलोकः इति मननशीले’ ऎऩ्ऱु शङ्गरबरष्यत्तिऩ् करुत्तैक् काट्टियुळ्ळार्।
श्रीबाष्यत्तिल् मूऩ्ऱावदु अत्तियायत्तिल् मुदल् पादत्तिल् मूऩ्ऱावदु अदिगरणत्तिल् उळ्ळ ‘समयमने तु’ ऎऩ्ऱ सूत्रबाष्यत्तिल् श्रीबाष्यगारर् मेऱ्कोळागक् काट्टियुळ्ळ इन्दक् कडोबदिषत्तिऩ् मन्द्रत्तिऱ्कु व्याक्याऩम् सॆय्युम् इडत्तिल्दाऩ् पावप्रगाशिगैयिल् मुऱ्कूऱियवाऱु इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु अर्त्तम् कूऱियुळ्ळार्। श्रीबाष्यत्तिल् ऎडुत्तुळ्ळ इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु प्रदीगदारणम् सॆय्युम् इडत्तिल् (प्रमाणत्तिऩ् पगुदियैक् काट्टुम् इडत्तिल्) ‘अयं लोको नास्ति पर इति मानी’ ऎऩ्ऱे काट्टुगिऱदु पावप्रगाशिगै। इदै नऩ्गु कवऩिक्कुम् पोदु मुऩ्गूऱिय सूत्रबाष्यत्तिल् ऒरे ऒरु नगारम् कॊण्ड पाडमे अदावदु ‘अयं लोको, नास्ति पर इति मानी’ ऎऩ्ऱ पाडमे इरुन्दिरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु। आऩाल् पऴैय क्रन्दाक्षरप् पदिप्पुक्कळिल्, श्रीबाष्यत्तिलुम् श्रुदप्रगाशिगैयिलुम् ‘अयं लोको नास्ति न पर इति मानी’ ऎऩ्ऱे इन्द मन्द्रत्तिऩ् पाडम् काणप्पडुगिऱदु। इदिल् इरण्डु नगारङ्गळ् उळ्ळऩ। श्रुदप्रगाशिगैयिल् इन्दप् पाडत्तैये कॊण्डु, ‘अत्र अमुत्र च सुखं नास्तीत्यर्थः’ इव्वुलगिलुम् मेल् उलगिलुम् सुगम् किडैयादु ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। इन्द अर्त्तत्तिऱ्कु एऱ्ऱदाग मूलत्तिलुम् इरण्डु नगारङ्गळ् कॊण्ड पाडम् कॊळ्ळप्पट्टदु पोलुम्।
नम् उबनिषत् पाष्यगाररो उबनिषत्तिऱ्कु पाष्यम् सॆय्युम्बोदु श्रुदप्रगाशिगासार्यर् काट्टियुळ्ळबडिये इरण्डु नगारङ्गळ् कॊण्ड पाडत्तै अनुसरित्तुम् पॊरुळ् कूऱियुळ्ळार्। आऩाल् अदै अनुवादम् सॆय्युम् पोदु। ‘अयं लोको नास्ति पर उत मानी’ ऎऩ्ऱु ऒरे नगारम् कॊण्डदागवुम् ‘उत’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुडऩ् कूडियदागवुम् कूऱुगिऱार्। अप्पॊऴुदु किडैक्कुम् अर्त्तत्तैयुम् ‘व्यासार्यैः अयं च लोकः परश्चलोकः नास्तीर्त्थः वर्णितः’ व्यासार्यराल् (श्रुदप्रगाशिगा सार्यराल्) इन्द उलगमुम् मेल् उलगमुम् किडैयादु ऎऩ्ऱु वर्णिक्कप्पट्टुळ्ळदु ऎऩ्ऱु मन्द्रत्तिल् ‘च’ ऎऩ्ऱ सॊल्लैक् कूट्टिऩाल् किडैप्पदागुम् इन्दप् पॊरुळ्।
शङ्गररुम् मत्वरुम् ‘अयं लोकः नास्ति परः इति मानी’ ऎऩ्ऱ इन्द इडत्तिल् ‘अयं लोकः’ ऎऩ्ऱदऩ् मेल् ‘एव’ ऎऩ्ऱ सॊल्लैक् कूट्टि ‘नास्ति’ ऎऩ्ऱ सॊल्लै मेलुडऩ् सेर्त्तु, इन्द लोगम् मट्टुम्दाऩ् उण्डु, परलोगम् किडैयादु ऎऩ्ऱु ऎण्णुबवऩ् ऎऩप् पॊरुळ् काट्टियुळ्ळऩर्। इन्द अर्त्तम् मुऩ्ऩमे इङ्गुक् काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
इदै अनुसरित्तुत्ताऩ् नम् उबनिषत् पाष्यगाररुम् मुदलिल् उरै वगुत्तुळ्ळार् इङ्गु। इन्द अर्त्तम् इङ्गुप् पदवुरैयिल् तरप्पट्टुळ्ळदु।
आग, ‘अयमेव लोकः नास्ति परः’ ऎऩ्ऱु एवशप्तत्तैक् कॊण्डाल्, ‘इन्द उलगम् मट्टुमे उण्डु, परलोगम् किडैयादु’ ऎऩ्ऱ पॊरुळ् किडैक्किऱदु। इन्दप् पॊरुळ् शङ्गरर्, मदवर्, नम् उबनिषत् पाष्यगारर् आगिय मूवरुम् इसैन्ददु। मूलत्तिल् (मन्द्रत्तिल् ऒरु नगारम् मट्टुम् इरुप्पदऩाल् इव्वाऱु उरैप्पदु ताऩ् सरि। यावरुमे ऒरु नगारम् कॊण्ड पाडत्तैत्ताऩ् आदरित्तुळ्ळार्गळ्।
अप्पय्यदीषिदरुम् नम् सित्तान्दत्तैत् तऴुवि ऎऴुदियुळ्ळ ‘नयमयूकमालिका’ ऎऩ्ऱ करन्दत्तिल्, ‘अयं लोको नास्ति पर इति मानी’ ऎऩ्ऱु ऒरु नगारम् कॊण्ड पाडत्तैये काट्टियुळ्ळार्।
आऩाल्, क्रन्दाक्षरङ्गळिल् अच्चागियुळ्ळ पऴैय श्रीबाष्य कोशङ्गळिल्, ‘अयं लोको नास्ति न पर इति मानी’ ऎऩ्ऱु इरण्डु ‘न’कारम् उळ्ळ पाडम् काणप्पडुगिऱदु। व्याक्याऩ श्रुदप्रगाशिगैयिलुम् (क्रन्दाक्षरप् पदिप्पिल्) ‘अयं लोको नास्ति न पर इति मानी’ ऎऩ्ऱु इरण्डु ‘न’कारम् कॊण्ड पाडमे कॊण्डु, ‘अत्र अमुत्र च सुखं नास्तीत्यर्थः’ इम्मैयिलुम् मऱुमैयिलुम् सुगम् किडैयादु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु।
श्रुदप्रगाशिगैक्कु व्याक्याऩमाऩ पावप्रगाशिगैयिल् पऴैय क्रन्दाक्षरप् पदिप्पिलेये इन्द मन्द्रत्तै ऎडुत्तुक्काट्टुम्बोदु, ‘अयं लोको नास्ति पर इति मानी’ ऎऩ्ऱु ऒरु ‘न’कारम् कॊण्ड पाडमे काट्टप्पडुगिऱदु। इवै अऩैत्तैयुम् नऩ्गु परामर्षिक्कुम्बोदु, ‘अयं लोको नास्ति पर इति मानी’ ऎऩ्ऱु ऒरु ‘न’कारम् कॊण्ड पाडमे यावरुक्कुम् सम्मदमाऩदु ऎऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु। श्रुदप्रगाशिगै काट्टियुळ्ळ पॊरुळैयुम् कवऩिक्क वेण्डुम्। इदिल् इन्द उलगमुम् मेल् उलगुम् इरण्डुमे इल्लै ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱविल्लै। इरण्डु उलगिलुम् सुगम् किडैयादु ऎऩ्ऱुदाऩ् कूऱुगिऱदु। यावरुक्कुम् कण् कूडागत् तॆरियुम् इन्द उलगत्तै इल्लै ऎऩ्ऩवुम् मुडियादु। प्रह्मम् तविर वेऱु ऎदुवुमे इल्लै ऎऩ्ऱु सॊल्लुम् अत्वैदबक्षत्तै इङ्गुच् चॊल्ल परसक्तियुम् किडैयादु। इव्वुलगमुम् उण्डु, मेल् उलगमुम् उण्डु। आऩाल् पणप्पित्तुप् पिडित्तुत् तिरिबवऩुक्कुम् इङ्गुम् मेल् उलगिलुम् वेऱु शरीरम् कॊण्डु अनुबविक्कक्कूडिय सुगम् किडैयादु ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुम्।
इव्वाऱु पॊरुळ् कूऱ मन्द्रत्तिल् इरण्डु ‘न’कारङ्गळ् वेण्डुमे ऎऩ निऩैक्क वेण्डाम्। ऒरु ‘न’कारम् इरुन्दालुम् ‘स’कारत्तैक् कूट्टिक्कॊण्डाल्, ‘अयं च लोकः परश्च लोकः नास्ति’ इन्द उलगमुम् मेल् उलगमुम् किडैयादु अदावदु इरण्डु इडत्तिलुम् सुगम् किडैयादु ऎऩ्ऱ पॊरुळ् किडैत्तुविडुम्। आगवे, मन्द्रत्तिल् इरण्डु ‘न’कारङ्गळ् वेण्डाम्। मिगप् पऴैय श्रीबाष्यप् पदिप्पुक्कळिल् ऒरु ‘न’कारत्तुडऩेये पाडम् काणप्पडुगिऱदु।
इवै यावऱ्ऱैयुम् श्री। उ। वे। उत्तमूर् स्वामि उबनिषत्पाष्य टिप्पणि, श्रुदप्रगाशिगा टिप्पणि, श्रीबाष्य व्याक्याऩमाऩ (द)र्प्पणम् आगियवऱ्ऱिल् नऩ्गु विमर्शित्तुळ्ळार्। आयिऩुम् ‘उत’ ऎऩ्ऱ पाडम् वेऱु ऎङ्गुमे काणक् किडैक्कविल्लै ऎऩ्ऱुम् सादित्तुळ्ळार्। इव्वळवाऩ विसारत्तिऩाल् कीऴे काट्टिय कुऴप्पम् ऒरुवाऱु तीर्न्दुविडुम्। मेलुम्, इव्विडत्तिल् नम् उबनिषत् पाष्यत्तिल् पॆरियोर् कॊळ्ळामैयाल् ‘अयं लोको नास्ति’ ऎऩ्ऱ ऎऩ्ऱ पाडम् पॊरुन्दुम् वगैयैक् काण वेण्डुम्। ‘शिष्टपरिग्रहाभावात् अयं लोको नास्तीत्यस्य उपपत्तिर्द्रष्टव्या’ ऎऩ्ऱुम् इरण्डु ‘न’कारम् उळ्ळ पाडम् पॊरुन्दामै काट्टप्पट्टुळ्ळदु। मानी - इन्द उलगम् मट्टुम्दाऩ् उण्डु, मेल् उलगम् किडैयादु ऎऩ्ऱु ऎण्णुबवऩ् तुर्माऩियावाऩ्; तवऱाऩ करुत्तुडैयवऩ् आवाऩ्। पुनः पुनः वशं आपद्यते मे - आगवे मीण्डुम् मीण्डुम् ऎऩक्कु वशम् आगिऱाऩ्। नाऩ् तरुम् तुऩ्बङ्गळैप् पॆऱुगिऱाऩ्।
अत्वैदम् - परलोग सादऩम् इदु ऎऩ्बदैप् पगुत्तऱियमाट्टाद अविवेगियुम्, पुत्तिरऩ् पसु मुदलिय सिऱ्ऱिऩ्बम् तरुम् पॊरुळ्गळिल् ईडुबट्टवऩुम्, पणत्तिल् कॊण्डुळ्ळ पऱ्ऱुदलाल् तमोगुणम् कॊण्डवऩुम्, आगवे पालऩ् ऎऩत् तक्कवऩायुम् इरुप्पवऩुक्कुप् परलोग सादऩमाऩ उबायम् तोऩ्ऱादु। पॆण्गळ्, पाऩङ्गळ् मुदलिय पोक्य वस्तुक्कळ् निऱैन्द इन्द लोगम्दाऩ् उण्डु, परलोगम् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱु काणाददु किडैयादु ऎऩ्ऱु विबरीद ऎण्णम् उडैयवऩ् मीण्डुम् मीण्डुम् म्रुत्युवागिय ऎऩ् वशम् आगिऱाऩ्।
त्वैदम् - पणत्तिऩ् मीदुळ्ळ आसैयिऩाल् अऱिविऴन्दवऩुम्, अदऩाल् पगवत् विषयत्तिल् ताक्कम् इल्लादवऩुम्, आगवे सिऱवऩुक्कु ऒप्पाऩवऩुम् आऩ मऩिदऩुक्कु मोक्ष सादऩमाऩ पगवाऩ् विळङ्गुवदिल्लै। इन्द उलगमे उण्डु, परलोगम् किडैयादु ऎऩ्ऱु मऩप्पाल कुडित्तुक्कॊण्डु मीण्डुम् मीण्डुम् यमऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय पिडियिल् सिक्किच् कॊळ्ळुगिऱाऩ्। ‘सम्यक् परस्मिन् आयः-प्राप्तिः-संपरायः-भगवत्प्राप्तिः, तत्साधनभूतो भगवान् सांपरायः । सम्बरायम् ऎऩ्बदु पगवत् प्राप्ति, अदऱ्कु सादऩमाऩ पगवाऩे इन्द मदत्तिल् साम्बराय शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱ विशेषम् अऱियत्तक्कदु। (६)
मूलम् - १।२।७
अविवेगियुम् ऊक्कम् इल्लादवऩुम् सिऱुवऩुक्कु ऒप्पाऩवऩुमाऩ मऩिदऩुक्कुप् परमात्म प्राप्ति सादऩमाऩ वऴि विळङ्गादु। उलगिल् पॆरुम्बालुम् इप्पडिप्पट्टवर्गळ्दाम् निऱैन्दुळ्ळऩर् ऎऩ्ऱाऩ् यमऩ्। अडुत्त इन्द मन्दरत्तिल् इदऱ्कुक् कारणम् काट्टुगिऱाऩ् -
श्रवणायापि बहुभिर्यो न लभ्यः श्रृण्वन्तोऽपि बहवो यं न विद्युः ।
आश्चर्यो वक्ता कुशलोऽस्य लब्धा आश्चर्यो ज्ञाता कुशलानुशिष्टः ॥ ७ ॥
यः - उबनिषत्तुक्कळिल् प्रसित्तऩाऩ ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩ् बहुभिः - पलराल्, श्रवणायाऽपि न लभ्यः - केट्पदऱ्कुम् अरियवऩो। (ऎम्बॆरुमाऩैप्पऱ्ऱिक् केट्कक् किडैप्पदुम् पॆरुम् पुण्णियत्तिऩ् पयऩेयागुम् ऎऩ्ऱबडि।) श्रृण्वन्तोऽपि बहवः - पॆरुम् पुण्णियत्तिऩ् पयऩाल् केट्कुम् वाय्प्पुप् पॆऱ्ऱुक् केट्कुम् पलरुम्, यं - ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩै, न विद्युः - उळ्ळबडि अऱिवदिल्लैयो, श्रवणम् पण्णुम् अऩैवरुक्कुमे ऎम्बॆरुमाऩैप्पऱ्ऱिय उण्मै अऱिवु ऎळिदिल् उण्डावदिल्लै। अस्य - अप्पडिप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩैप्पऱ्ऱि, कुशलः वक्ता -उळ्ळबडिच् चॊल्लुबवऩ्, आश्चर्यः – किडैत्तऱ्करियवऩ्। कुशलानुशिष्टः - समर्त्तऩाऩ आसार्यऩिडमिरुन्दु उबदेशम् पॆऱ्ऱु, ज्ञाता च - ऎम्बॆरुमाऩै उळ्ळबडि अऱिन्दवऩुम्, आश्चर्यः - तुर्लबऩे, किडैत्तऱ्करियवऩे।
ऎम्बॆरुमाऩै उळ्ळबडिक् केट्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु विरुम्बिक् केट्कुम् पलरालुम् केट्पदऱ्कु अरियवऩ् ऎम्बॆरुमाऩ्। पलर् सेर्न्दु केट्क मुऱ्पट्टालुम् अवर्गळ् अऩैवरालुम् अऱिवदऱ्कुम् अरियवऩ्। कारणम् - ऎम्बॆरुमाऩै उळ्ळबडि उरैप्पवऩुम् पॆऱुबवऩुम् अरियवराग इरुत्तलेयागुम्। समर्त्तऩाऩ आसार्यऩाल् उबदेशिक्कप्पट्टु उळ्ळबडि ऎम्बॆरुमाऩै अऱिन्दवऩुम् अरियवऩे।
श्रवणायाऽपि बहुभिः यो न लभ्यः - ऎम्बॆरुमाऩैग अऱिवदऱ्कुम् अडैवदऱ्कुम् मुदल् पडियाग अमैन्दुळ्ळदु श्रवणम्। ऎत्तऩै पेर्गळ् सेर्न्दालुम् ऎम्बॆरुमाऩ् केट्पदऱ्कुम् अरियवऩ्, तुर्लबऩ्। ऎम्बॆरुमाऩैक् कूऱुम् शास्तिरङ्गळैक् केट्टु अऱिवदु मिगुन्द पुण्णियत्तिऩ् पयऩागुम्। पॆरुम्बालाऩवर्क्कु इत्तगैय पुण्णियम् किडैप्पदु अरिदादलाल् श्रवणमुम् अरिदाम् ऎऩ्ऱबडि। श्रृण्वन्तोऽपि बहवो यं न विद्युः – अडुत्तबडियाग अमैवदु अऱिदल्। पलरुक्कुक् केट्कुम् वाय्प्पु ऒरुक्काल् नेर्न्दालुम् केट्पवर् अऩैवरुमे ऎम्बॆरुमाऩै उळ्ळबडि उणर्न्दार्गळ् ऎऩ्बदिल्लै। ऎम्बॆरुमाऩै उळ्ळबडि उणर्वदु ऎल्लोरुक्कुम् ऎळिदऩ्ऱु। इन्द मन्द्रत्तिल् पॊदुवागवे ऎम्बॆरुमाऩै उळ्ळबडिक् केट्पदुम् अऱिवदुम् अरियवै ऎऩ्ऱु सॊल्लविल्लै। आऩाल् अऩैवरुक्कुम् अरिदु ऎऩ्ऱुदाऩ् सॊल्लप्पट्टदु। इदऩाल् केट्पवऩुम् अऱिबवऩुम् ऒरुवऩावदु उळऩ् ऎऩ्ऱु किडैक्किऱदु। ऒरुवरालुम् केट्कवुम् अऱियवुम् मुडियामऱ्पोगुमायिऩ् प्रह्मत्तैप्पऱ्ऱि विरित्तुरैक्कुम् वेदान्द शास्तिरङ्गळ् वीणागुम्। ऒरुवऩागिलुम् किडैप्पाऩागिल् अवऩैप्पऱ्ऱि वेदान्द शास्त्तिरङ्गळ् उयिर् वाऴुम् ऎऩ्ऱदाम्। इन्द अर्त्तम् श्रीगीदैयिल् एऴावदु अत्तियायत्तिल् मूऩ्ऱावदु श्लोगत्तिऩालुम् वॆळिप्पडै। अन्द श्लोगमावदु -
मनुष्याणां सहस्रेषु कश्चिद्यतति सिद्धये । यततामपि सिद्धानां कश्चिन्मां वेत्ति तत्त्वतः ॥
शास्तिरङ्गळिल् कूऱियुळ्ळ अर्त्तङ्गळै अनुष्टिप्पदऱ्कुत् तगुदियुडैयवर्गळिल् सिलर् पयऩ्बॆऱुवदऱ्काग मुयलुगिऱार्गळ्। अवर्गळुळ् पयऩ् किडैक्कुमळवुम् विडामल् मुयलुबवर् अरियवराग इरुप्पर्। अप्पडिच् चिलर् किडैप्परायिऩुम् अवर्गळुळ् इन्द सित्ति ऎम्बॆरुमाऩिडमिरुन्दे किडैक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु मुयलुबवर्गळ् मिगवुम् अरियवर्। इप्पडि निऩैप्पवर्गळुळ्ळुम् ऎम्बॆरुमाऩे ऎल्लाम् ऎऩ्र ऎण्णुम् महात्मा मिग मिग अरियऩाग इरुप्पाऩ्, तुर्लबऩाग इरुप्पाऩ्। मेलुम्, इप्पडिप्पट्ट महात्मा किडैप्पदु अरिदु ऎऩ्बदै, ‘मां तु वेद न कश्चन’ ऎऩ्ऩै ऒरुवऩुम् अऱियमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्गिऱाऩ् कण्णऩ्। ऎम्बॆरुमाऩै उळ्ळबडि अऱिन्द व्यासर्, पीष्मर् मुदलाऩोर् इरुक्कुम्बोदु ऎवऩुम् अऱियमाट्टाऩ् ऎऩ्बदु, इप्पडिप्पट्टवर् किडैप्पदिल् उळ्ळ अरुमैयैये कुऱिप्पदागुम्।
आश्चर्यो वक्ता – कुशलोऽस्य लब्धा - आश्चर्यः – अरियवऩ्। परमात्मावैप्पऱ्ऱि उळ्ळबडि उरैप्पवऩ् अरियवऩ्। आश्चर्यः-दुर्लभः ऎऩ्गिऱदु नम् उबनिषत् पाष्यम्। मत्वबाष्यत्तिलुम् इप्पडिये उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। शङ्गररुम्, अऱ्पुदमाऩ वस्तु किडैत्तऱ्कु अरियदाग इरुप्पदु पोल् इन्दप् परमात्म तत्तुवत्तै उणर्न्दु उरैप्पवऩुम् किडैत्तऱ्कु अरियवऩ्। ‘किंचास्य वक्ताऽपि आश्चर्यः अद्भुतवदेव अनेकेषु कश्चिदेव भवति’ ऎऩ्ऱु उरैयिट्टुळ्ळार्। इव्वाऱे ऎम्बॆरुमाऩैप् पॆऱुबवऩुम् तुर्लबऩेयाम्।
आश्चर्यो ज्ञाता कुशलानुशिष्टः - कुशलेन आचार्येण - तिऱमैयुडैय आसार्यऩाले उबदेशिक्कप्पट्टुप् परमात्मावै उणर्न्दवऩुम् तुर्लबऩे।
इदिल् उळ्ळ पदङ्गळ् पल श्रीगीदैयिऩ् इरण्डावदु अत्तियायत्तिल् उळ्ळ इरुबत्तॊऩ्बदावदु श्लोगत्तै निऩैवूट्टुगिऩ्ऱऩ। अन्द श्लोगमावदु –
आश्चर्यवत् पश्यति कश्चिदेनम् आश्चर्यवत् वदति तथैव चान्यः ।
आश्चर्यवच्चैनमन्यः श्रृणोति, श्रुत्वाप्येनं वेद न चैव कश्चित् ॥
शरीरत्तैविड वेऱाऩ आत्म तत्तुवत्तै नऩ्ऱागप् पार्त्तवऩुम्, पार्त्तबडि सॊल्ल इयलाऩ्। पार्त्तुच् चॊल्लुगिऱवऩिडमुम् केट्टऱिवदु पोदादु। अप्पडि केट्टालुम् तॆळिवु पॆऱुवदु अरिदु ऎऩ्बदे इदऩ् करुत्तु। विरिवै अदऩ् उरैयिले काणलाम्।
इङ्गे तात्पर्यसन्द्रिगैयिल् इन्द कीदा श्लोगत्तिल् सिल पदङ्गळ् माऱुबट्टिरुन्दालुम् पॆरुम्बालुम् उबनिषत्तिलुळ्ळ श्लोगमेयागुम् इदु - ‘कतिपयपदविशेषितोऽयम् औपनिषद एव आश्चर्यवदित्यादिश्लोकः’ ऎऩ्ऱु उळ्ळदु। अन्द उबनिषत् श्लोगम्, इप्पोदु विवरिक्कप्पडुम् इन्द मन्द्रमेयाम् ऎऩ्ऱु अबिनवदेशिगऩ् तम् टिप्पणत्तिल् श्रीगीदाबाष्यत्तिलुम्, उबनिषत् टिप्पणत्तिल् इव्विडत्तिलुम् अरुळियुळ्ळार्। उबनिषत्तिल्, उरैप्पवऩ्, अडैबवऩ्, उणर्बवऩ् इवर्गळ् आच्चर्य शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱार्गळ्। उबनिषत्तिल् उणरप्पडुम् आत्मदत्तुवम् आच्चर्यम् पोल् उळ्ळदु ऎऩ्ऱु कुऱिक्कप्पट्टुळ्ळदु ऎऩ्ऱ वेऱ्ऱुमै अऱियत्तक्कदु।
अत्वैदम् - ऎदैप्पऱ्ऱिय केळ्विगूडप् पलरुक्कुक् किट्टुवदिल्लैयो, केट्टिरुन्दालुम् ऎदैप् पलरुम् अऱियविल्लैयो, अदैप्पऱ्ऱिक् कूऱुबवऩ् किडैत्तलुम् अरिदु। अदै अडैयुम् निबुणऩ् किडैत्तल् अदऩिऩुम् अरिदु। निबुणऩाऩ आसार्यऩल् उबदेशिक्कप्पॆऱ्ऱु अदै अऱिगिऱवऩ् किडैत्तल् अऩैत्तिलुम् अरिदु।
त्वैदम् - ऎन्दप् पगवाऩ् नम्मिल् पलराल् कादाल् केट्कक्कूडक् किट्टुवदिल्लैयो, कादाल् केट्टुक्कॊण्डिरुन्दालुम्गूडप् पलर् ऎन्दप् पगवाऩै उळ्ळबडिये उणर्वदिल्लैयो, अप्पडिप्पट्ट अन्दप् पगवागप्पऱ्ऱिक् कूऱुम् कुरुवुम्, निबुणऩाऩ कुरुवाल् उबदेशिक्कप्पडुबवऩुम्, अन्द उबदेशत्तिऩाल् उळ्ळवाऱु उणर्न्दवऩुम्, अन्द उण्मै उणर्विऩाल् पगवाऩै अडैयुम् निबुणऩुम् किडैत्तऱ्कु अरियवर्गळ् आवार्गळ्।(७)
मूलम् - १।२।८
परमात्म तत्तुवत्तै अऱिवदु अरिदु ऎऩ्ऱु कीऴे कूऱिय यमऩ्, तत्तुवदर्शियाऩ आसार्यऩिडमिरुन्दु इदै अऱियलागुम् ऎऩ्गिऱाऩ् अडुत्त इन्द मन्द्रत्तिऩाल् -
न नरेणावरेण प्रोक्त एष सुविज्ञेयो बहुधा चिन्त्यमानः ।
अनन्यप्रोक्ते गतिरत्र नास्ति अणीयान् ह्यतर्क्यमणुप्रमाणात् ॥ ८ ॥
एषः - इन्दप् परमात्मा, अवरेण नरेण - पण्डिदऩाग वेण्डुम् ऎऩ्ऱ ऎण्णत्तिऩाल् मट्टुम् वेदान्द श्रवणम् सॆय्दुळ्ळ सादारण मऩिदऩाल्, प्रोक्तः - विरित्तु उरैक्कप्पट्टवऩाय् (अदावदु अप्पडिप्पट्टवऩ् विरित्तु उरैक्कुम् पक्षत्तिल्), न सुविज्ञेयः - नऩ्गु अऱियप्पट्टवऩागमाट्टाऩ्। एऩॆऩिल्, इन्द आत्मा - वादिगळाल् बहुधा - पलविदमाग, चिन्तितः - सिन्दिक्कप्पट्टुळ्ळाऩ् अऩ्ऱो? अनन्यप्रोक्ते - ऎम्बॆरुमाऩे ऎल्लाम् ऎऩ्ऱु ऎण्णि अवऩुडैय साक्षात्कारम् पॆऱ्ऱु अनन्यऩाय् = अवऩैये (ऎम्बॆरुमाऩैये) आत्मावागक् कॊण्डवऩाय् इरुक्कुम् उत्तम आसार्यऩाल् उबदेशिक्कप्पट्ट, अत्र - इन्दप् परमात्माविऩिडत्तिल्, गतिः - ऎन्द विदमाऩ पुत्तियाऩदु उण्डागिऱदो, अत्तगैय विशदमाऩ पुत्तियाऩदु, नास्ति - मुऩ् कूऱिय सादारण (प्राक्रुद) मऩिदऩुडैय उबदेशत्तिऩाल् उण्डावदिल्लै। हि - यादॊरु कारणत्तिऩाल् अणुप्रमाणात् - सूक्ष्ममाऩ वस्तुवैक्काट्टिलुम्, अणीयान् - मिगवुम् सूक्ष्ममाऩ स्वरूबत्तैयुडैयवऩाग इरुक्किऱाऩो, अतर्क्यं - इदऩालेये तर्क्कत्तिऩालुम् निर्णयिक्क अरियदाग इरुक्किऱदु अवऩुडैय (परमात्माविऩुडैय) स्वरूबम्।
नसिगेदस्से! परमात्म स्वरूबत्तै अऱिवदु अरियदु ऎऩ्ऱु ताऩ् कूऱियदैक् केट्टु नी वरुन्द वेण्डाम्। अऱिवदऱ्कुम् वऴि उण्डु। उत्तमऩाऩ आसार्यऩदु उबदेशत्ताल् परमात्म तत्तुवत्तै नऩ्गु अऱियलाम्। पॊदुवाग, तत्तुवत्तै उबदेशिप्पवर् उलगिल् इरण्डु विदमाग उळ्ळऩर्। ताम् पण्डिदराग वेण्डुम् ऎऩ्बदऱ्काग मट्टुम् वेदान्द श्रवणम् सॆय्बवर् सिलर्। इवर्गळुक्कु ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् मिगुन्द ईडुबाडु इरादु। आगवे, परमात्म साक्षात्कारमुम् इवर्गळुक्कु उण्डागादु। मऱ्ऱुम् सिलर्, पाण्डित्यत्तैप् पॆऱुवदऱ्काग मट्टुमिऩ्ऱि ऎम्बॆरुमाऩैप् पक्तियिऩाल् विषयीगरिक्क वेण्डुम् ऎऩ्बदऱ्कागवे वेदान्द श्रवणम् सॆय्बवर् आवार्। इवर्गळे वरर्गळ् - सिऱन्दवर्गळ्, श्रेष्टर्गळ् आवार्गळ्। मुऩ्ऩवर् अवरर्गळ् - ताऴ्न्दवर्गळ् आवार्गळ्। इप्पडिप्पट्टवर्गळ् सॆय्युम् उबदेशत्तिऩाल् परमात्मावै नऩ्गु अऱिय मुडियादु। इऩ्ऱैय उलगिल् इप्पडिप्पट्टवर्गळे निऱैन्दिरुप्पदऩाल् ताऩ् परमात्म तत्तुवत्तै अऱिबवर् किडैप्पदु अरिदु ऎऩ्ऱेऩ् कीऴ्।
इप्पडियऩ्ऱि, उत्तमराय् उळ्ळोरुम् सिलर् इरुक्किऩ्ऱऩर् अल्लवा? अवर्गळुडैय उबदेशत्तिऩाल् परमात्माऩव नऩ्गु अऱिय मुडियुम्। विवादमिल्लामल् इरुन्दाल् ऎन्द विषयत्तैयुम् ऎळिदिल् ऎवरिडमिरुन्दुम् अऱिन्दुविडलाम्। आऩाल्, इन्दप् परमात्म तत्तुवत्तिलो पलविदमाऩ विवादङ्गळ् उळ्ळऩ। सिलर् इवऩै सत् ऎऩ्गिऩ्ऱऩर्। मऱ्ऱुम् सिलर् असत्तु ऎऩ्गिऩ्ऱऩर्। वेऱु सिलर् सगुणऩ् ऎऩ्ऱुम् निर्गुणऩ् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱार्गळ्। इप्पडिप् पलवगैयाऩ वादङ्गळै ऎऴुप्पुगिऩ्ऱऩर् वादिगळ्। आगवेदाऩ् इन्दप् परमात्म तत्तुवत्तै सादारण मऩिदर्गळिडमिरुन्दु अऱिय मुडियादु ऎऩ्ऱेऩ्। अऱिबवऩुम् ओरळवुक्कु तेहात्माबिमाऩम् इल्लादवऩाग इरुक्क वेण्डुम्। अदु उळ्ळवऩालुम् इन्दप् परमात्म तत्तुवम् अऱिय मुडियाददागुम्।
आग - ऎम्बॆरुमाऩे ऎल्लाम् ऎऩ्ऱु ऎण्णिप् परमात्म साक्षात्कारम् पॆऱ्ऱुप् परमैगान्दिगळाग इरुक्कुम् महाऩ्गळ् प्रह्मत्तै उबदेशिक्कुम्बोदु, विशदमाऩ ज्ञाऩम् उण्डावदु पोल्, मऱ्ऱैयोर् सॆय्युम् उबदेशत्ताल् उण्डागादु। इन्दप् परमात्मदत्तुवम् सूक्ष्ममाऩ वस्तुक्कळैविड मिगवुम् सूक्ष्ममाग इरुप्पदागैयाल् तर्क्कत्तै -युक्तियैक् कॊण्डु इन्दत् तत्तुवत्तै अऱिय मुडियादु।
न नरेण अवरेण प्रोक्त एष सुविज्ञेयः - मिगवुम् सूक्ष्ममाऩ विषयत्तै विळङ्गुम्बडिच् चॊल्लुम् वल्लमै सिलरुक्कु उण्डु; पलरुक्कुक् किडैयादु। वल्लमै उळ्ळवर्गळ् उबदेशित्ताल् ताऩ् पुरियुम्। पिऱर् सॊऩ्ऩाल् पुरियादु। ऎवर् सॊऩ्ऩाल् परमात्म तत्तुवम् नऩ्ऱाग विळङ्गादो अवर्गळै मुदलिल् काट्टुगिऱाऩ् यमऩ्, ‘अवरेण नरेण’ ऎऩ्ऱु। ताऴ्न्द मऩिदर्गळ् सॊऩ्ऩाल् परमात्म तत्तुवम् विळङ्गादु। इवर्गळुक्कुत् ताऴ्वु - ज्ञाऩम् इल्लामैयाल् अऩ्ऱु; ज्ञाऩम् इल्लाविट्टाल् उबदेशिक्कवे मुऩ्वर माट्टार्गळे। आगैयाल् पूर्णमाग वेदान्दश्रवणम् पण्णि ज्ञाऩम् पॆऱ्ऱवर्गळ् ताम् इवर्गळ्। आयिऩुम्, ताऴ्न्दवर्गळे यावर्। सिऱन्द पाण्डित्यम् पॆऱ वेण्डुम्, ज्ञाऩम् पॆऱ वेण्डुम्, अदऩाल् पुगऴैयुम् पॆरुमैयैयुम् पॆऱ वेण्डुम् ऎऩ्बदऱ्कागवे वेदान्द श्रवणम् सॆय्दवर्गळ् इवर्गळ्। आगवे, ताऴ्न्दवर्गळ् - अवरर्गळ् आगिऱार्गळ्। सिऱन्दवर्गळावदऱ्कु ज्ञाऩम् मट्टुम् इरुन्दाल् पोदादु। पगवदनुबवम् वेण्डुम्। परमैगान्दिगळाय् इरुत्तल् वेण्डुम्। इप्पडियिऩ्ऱि, ज्ञाऩम् मट्टुम् उळ्ळवर्गळ् अवरर्गळ् - ताऴ्न्दवर्गळ्। तेहमे आत्मा ऎऩ्ऱु निऩैक्कुम् नरऩुम् - मऩिदऩुम् ताऴ्न्दवऩे। इवर्गळ् सॆय्युम् उबदेशत्तिऩाल् परमात्मावै नऩ्गु अऱिय मुडियादु ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
बहुधा चिन्त्यमानः - ‘वादिभिः’ ऎऩ्ऱ सॊल्लै वैत्तुक् कॊळ्ळ वेण्डुम्। आत्म तत्तुवत्तै ऎळिदिल् अऱिय मुडियामैक्कुक् कारणम् काट्टुगिऱाऩ् यमऩ्। ऎन्द ऒरु वस्तुवैयुम् पलर् पल विदमाग वादम् सॆय्दाल् अदैक् केट्कुम्बोदु, अन्द वस्तुविऩ् उण्मैनिलै यादु ऎऩ्ऱु आराय्न्दु ऎळिदिल् अऱिय मुडियददऩ्ऱो? इव्वाऱे इन्दप् परमात्म तत्तुवमुम् पल वादिगळाल् पलविदमागत् ताक्कप्पडुगिऱदु। इन्दप् परमात्मा ऎव्वाऱु वादिगळाल् विवादिक्कप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्बदै, शङ्गरर् तम् उबनिषत् पाष्यत्तिल् काट्टुगिऱार्-
‘यस्मात्, बहुधा ‘अस्ति-नास्ति, कर्ता-अकर्ता, शुद्धः-अशुद्धः’ इत्याद्यनेकधा चिन्त्यमानो वादिभिः ।’ ऎऩ्ऱु
परमात्मा उण्डु ऎऩ्ऱुम् इल्लै ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् कर्त्ता ऎऩ्ऱुम् अगर्त्ता ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् शुत्तऩ् ऎऩ्ऱुम् अशुत्तऩ् ऎऩ्ऱुम् पल वादिगळाल् तर्क्किक्कप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱार्। इदिल् ‘अस्ति’ (परमात्मा उण्डु) ऎऩ्बवर्, वैदिगर्गळागिय नाम् अऩैवरुम्, अदावदु शङ्गरर् उट्पड यावरुम्। ‘नास्ति’ इल्लै ऎऩ्बवर् वेदबाह्यर्गळाऩ पौत्तर्, साङ्ग्यर् मुदलाऩोर्। अवऩैक् कर्त्ता ऎऩ्ऱुम् शुत्तऩ् ऎऩ्ऱुम् कॊळ्बवर् नामुम् मऱ्ऱुम् सिलरुम्। अवऩ् कर्त्ता अल्लऩ् ऎऩ्ऱुम्, अशुत्तऩ् ऎऩ्ऱुम् कॊळ्बवर् शङ्गरर् मुदलाऩोर् आवर्। आग इवर्गळुडैय पिणक्कुगळाल् - वादङ्गळाल् तिण्डाडुबवर् - उण्मै निलैयै उणर मुडियामल् इरुप्पवर्गळ् पॊदुजऩङ्गळागिय नामेयावोम्। आगवेदाऩ् उत्तम आसार्यऩिडम् केट्टु अऱिय वेण्डुम् ऎऩ्गिऱाऩ् पमऩ्।
इन्द अर्त्तत्तैये आऴ्वारुम् इरत्तिऩच् चुरुक्कमाग, ‘इऱैनिलै उणर्वु अरिदु उयिर्गाळ् ऎऩ्ऱु उलगत्तवरुक्कु उबदेशित्तार्। यमऩ् नसिगेदस्सुक्कु ऎडुत्तुच् चॊल्लुगिऱाऩ्। आऴ्वार् उलगुक्के उणर्त्तुगिऱार्। यमऩुम् मुदलिल् परमात्म तत्तुवम् ऎळिदिल् उणर मुडियाददु ऎऩ्गिऱाऩ्। आऴ्वारुम् ‘इऱैनिलै उणर्वरिदु’ ऎऩ्गिऱार्। अडुत्ताऱ्पोल् उयर्न्दोर्गळिऩ् उबदेशत्तालेये अऱिय वेण्डुम् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्। आऴ्वारुम् अडुत्ताऱ्पोल् उणर्न्दु उरैत्तुरैत्तु इऱैञ्जुमिऩ् - पहु शास्त्र श्रवण मऩऩङ्गळैप् पण्णुङ्गळ्। अप्पोदु ईश्वरऩ् यावऩ् ऎऩ्बदु तोऩ्ऱुम्। अवऩ् आश्रयियुङ्गळ् ऎऩ्गिऱार्। इव्विरण्डु इडङ्गळिलुम् उबदेशत्तिल् उळ्ळ ऒऱ्ऱुमैयै उऱ्ऱु नोक्किक्कळिक्क वेण्डुम् नाम्। शास्त्र श्रवणम् सॆय्युम्बोदु उत्तम आसार्यऩिडमिरुन्दु पॆऱ वेण्डुम् ऎऩ्बदु ताऩे किडैक्कुमागैयाल् पासुरत्तिल् शप्तत्ताल् सॊल्लप्पडविल्लै।
अनन्यप्रोक्ते गतिरत्र नास्ति - कीऴे कूऱियदैये वेऱु वगैयिल् मऱुबडियुम् विळङ्ग वैक्किऱाऩ् यमऩ्।
अनन्यऩाल् सॊल्लप्पट्ट विषयत्तिल् ऎम्मादिरियाऩ विशद ज्ञाऩम् (विरिवाऩ अऱिवु) उण्डागिऱदो अन्द ज्ञाऩम् अवरऩाल् - ताऴ्न्दवऩाल् सॊल्लप्पडुम्बोदु प्रह्म विषयत्तिल् उण्डावदिल्लै। ‘अनन्यप्रोक्ते-अत्र-(या)गतिः(अवगतिः) सा-अवरेण प्रोक्ते नास्ति’ ऎऩ्ऱु अन्वयम्। इङ्गु उबदेशिक्कुम् आसार्यऩै अनन्यऩ् ऎऩ्ऱ पदत्तिऩाल् कुऱिक्किऱाऩ्। ‘अनन्यऩ्’ ऎऩ्ऱ पदत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् कूऱुम्बोदु ताऩ् अन्द अन्द मदासार्यर्गळिऩ् वेऱुबट्ट करुत्तुक्कळ् वॆळियागिऩ्ऱऩ। कदैयाग वरुम् पगुदिगळिल् पॆरुम्बालुम् करुत्तु ऒरुमित्तुक् काणप्पट्टालुम् इम्मादिरि इडङ्गळिल् करुत्तु वेऱ्ऱुमै वॆळियागिऱदु।
अनन्यन् - वेऱुबडादवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळ्दाऩ् मुदलिल् तोऩ्ऱुम्। ‘ऎदैक् काट्टिलुम् वेऱुबडादवऩ्? ’ ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴुन्दाल्, इदु परमात्मावैप्पऱ्ऱि उबदेशिक्कुम् प्रगरणमागैयाल्, ‘परमात्मावैक्काट्टिलुम् वेऱुबडादवऩ्’ ऎऩ्ऱे एऱ्पडुगिऱदु। इव्वळविल् नमक्कुम् शङ्गररुक्कुम् अबिप्पिरायबेदम् इल्लै। नाम् इरुवरुमे उबदेशिक्कुम् आसार्यऩागिऱ जीवऩैप् परमात्मावैविड अनन्यऩागवे - वेऱुबडादवऩागवे कॊण्डुळ्ळोम्। आऩाल् इन्दच् शप्तत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् उरैक्कुम्बोदुदाऩ् नम् इरुवरिडैयेयुम् अबिप्पिराय्बेदम् उण्डागिऱदु। न अन्यः-अनन्यः ऎऩ्ऱु कॊण्डु, उबदेशिक्कप्पडुम् प्रह्ममागवे इरुक्कुमवऩ् ऎऩ्ऱु अत्वैदिगळ् (शङ्गरबक्षत्तैच् चार्न्दवर्गळ्) पॊरुळ् कूऱुगिऩ्ऱऩर्। अवर्गळ् मदत्तिल्, प्रह्मत्तैविड वेऱाऩ ऎन्दप् पॊरुळुम् किडैयादु। आगवे अवर्गळुक्कु इव्वाऱु पॊरुळ् कूऱुवदु पॊरुन्दुम्। इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु वियाक्कियाऩम् सॆय्युम्बोदुम् शङ्गरर्, ‘अनन्येन-अपृथग्दर्शिना आचार्येण प्रतिपाद्य ब्रह्मात्मभूतेन’ ऎऩ्ऱु अनन्य शप्तत्तिऩ् पॊरुळै विळक्कियुळ्ळार्। अदावदु - ‘उणर्त्तप्पडुम् प्रह्मत्तोडु तऩ्ऩै ऒऩ्ऱागवे निऩैक्किऱ प्रह्ममागवे इरुक्किऱ आसार्यऩाल्’ ऎऩ्बदु - ‘अनन्य’ ऎऩ्ऱ सॊल्लिऩ् पॊरुळ् ऎऩ्ऱबडि। नम्मुडैय सित्तान्दत्तिल् जीवऩुम् प्रह्ममुम् वॆव्वेऱाग इरुप्पदाल्, इन्द मन्द्रत्तिऩ् पाष्यत्तिल् नम्मुडैय उबनिषत् पाष्यगारर् अनन्येन उच्यमानात् अनन्येन तदेकान्तिना - ब्रह्मात्मसाक्षात्कारिणा ऎऩ्ऱु उरैत्तुळ्ळार्।
प्रह्मत्तैविड वेऱुबडादवऩाऩ अदावदु अवऩैये ऎल्लामागक् कॊण्डुळ्ळ-प्रह्ममे तऩक्कु अत्मा ऎऩ्बदै विशदमाग अऱिन्दुळ्ळ आसार्यऩाल् ऎऩ्ऱु अर्त्तम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। नम् सित्तान्दत्तिल् जीवऩ् प्रह्ममागवे आग मुडियामैयाल् इव्वाऱु पॊरुळुरैक्कप्पट्टदु। ‘अनन्याः चिन्तयन्तो माम्’ ऎऩ्ऱु इवै मुदलाऩ इडङ्गळिल् वरुम् ‘अनन्य’ पदङ्गळ् यावऱ्ऱुक्कुमे तम् मदत्तिलुम् शङ्गर मदत्तिलुम् इव्वाऱु वेऱुबट्ट पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु।
इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु मत्वर् कूऱुम् पॊरुळ् वेऱु; अदै अडुत्ताऱ्पोल् काणलाम्।
अनन्यप्रोक्ते गतिः अत्र नास्ति - मुऩ् कूऱियबडि उत्तमर्गळाऩ अनन्यर्गळ् उबदेशिक्कुम्बोदु प्रह्मम् ऎप्पडि नऩ्गु अऱियप्पडुगिऱदो अप्पडिप् पिऱर्-ताऴ्न्दवर् उबदेशिक्कुम् इन्द प्रह्मत्तै अऱिय मुडिवदिल्लै ऎऩ्बदु इन्द वाक्कियत्तिऩ् पॊरुळ्।
वेऱु सिल अर्त्तङ्गळुम् इन्द वाक्कियत्तिऩाल् किडैक्किऩ्ऱऩ। अवैयुम् इङ्गुक् कूऱ वेण्डियवैयेयाम्।
सिऱन्दवर्गळाल् उबदेशिक्कप्पट्ट प्रह्मत्तै नऩ्गु अऱिन्द उबासित्ताल् इन्द संसारत्तिल् सुऱ्ऱि अलैय वेण्डाम्। ‘यद्वा अनन्यप्रोक्ते अत्र-संसारे गतिः चङ्क्रमणं नास्तीत्यर्थः’ ऎऩ्ऱ पॊरुळुम् किडैक्किऱदु। मुन्दैय अन्वयत्तिल्, ‘अत्र’र ऎऩ्बदु प्रह्मत्तैक् कुऱिक्किऱदु। इदिल् ‘अत्र’ ऎऩ्ऱ शप्तम् संसारत्तैक् कुऱिक्किऱदु। अव्वाऱे ‘गतिः’ ऎऩ्बदु मुऩ्ऩदिल् ज्ञाऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु। पिऩ्ऩदिल् संसारत्तैक् कुऱिक्किऱदु।
मऱ्ऱुम् ओर् पॊरुळुम् उण्डु। अदावदु - आसार्यऩिडमिरुन्दु उबदेशम् पॆऱ्ऱुक् केळामल् नामे पुस्तगम् पार्त्तु अऱिय मुऱ्पट्टाल् ज्ञाऩम् उण्डागादु ऎऩ्ऱबडि। इन्द वाक्कियत्तिऩाल् इन्दप् पॊरुळ् किडैक्कुम् वऴि इदो - ‘अनन्यप्रोक्ते’ ऎऩ्बदै ‘अन्याप्रोक्ते’ ऎऩ्ऱु कॊळ्वदे अन्द वऴियागुम्। वेऱु ऒरुवर् सॊल्लिक् केळामल् ताऩे प्रह्मत्तै अऱिय मुऱ्पट्टाल् अन्द प्रह्मत्तिऩ् विषयत्तिल् गतिः - ज्ञाऩम् उण्डागादु। ‘यद्वा अनन्यप्रोक्ते-अन्याप्रोक्ते-स्वयम् अवगते गतिः आत्मावगतिः नास्तीत्यर्थः’ ऎऩ्ऱुम् कॊळ्ळलाम्। इदुवुम् नम् उबनिषत् पाष्यत्तिल् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। इदिलुम् ‘अत्र’ ऎऩ्बदु प्रह्मत्तैयुम्, ‘गतिः’ ऎऩ्बदु ज्ञाऩत्तैयुम् कुऱिक्किऱदागुम्। ‘अन्यप्रेक्ते’ ऎऩ्ऱ पाडमुम् उण्डु। अदिल् सादारणमाऩ मऩिदर् सॊऩ्ऩाल् विळङ्गादु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
मिगच् चिऱन्द मऱ्ऱोर् पॊरुळुम् शङ्गर पाष्यत्तिलिरुन्दु किडैक्किऱदु। इदु नम् सम्बिरदायत्तिऱ्कु मुरण्बडाद पॊरुळ्। सिऱन्द आसार्यऩ् प्रह्मत्तै उबदेशित्ताल् अन्द प्रह्म विषयत्तिल् अज्ञाऩम् ऒरुगालुम् इरादु। इरण्डु ऎदिर्मऱैगळ् ओर् उडऩ्बाट्टै वलियुऱुत्तुम् (इरण्डु ‘न’कारङ्गळ् प्रक्रुदार्त्तत्तै त्रुडप्पडुत्तुम्’ ऎऩ्ऱु न्यायप्पडि, अज्ञाऩम् इरादु ऎऩ्ऱाल् ज्ञाऩम् उण्डावदु तिण्णम् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टदागिऱदु।
‘अनन्यप्रोक्ते गतिः’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल्, अनन्यप्रोक्ते-अगतिः ऎऩ्ऱुम् पदप्पिरिवु कॊळ्ळ इडम् उण्डु। ‘अगतिः’ ऎऩ्ऱाल् अज्ञाऩम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अदु इल्लै ऎऩ्ऱाल् ज्ञाऩम् उण्डावदु तिण्णम् ऎऩ्ऱबडि। ‘आचार्येण प्रोक्ते आत्मनि अगतिः अनवबोधः-अपरिज्ञानम् अत्र नास्ति । ऎऩ्ऱ शङ्गरबाष्य वाक्कियङ्गळाल् इदै अऱियलाम्।
आग, ‘अनन्यप्रोक्ते गतिः अत्र नास्ति’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल्, (१) सिऱन्द आसार्यऩदु उबदेशत्तिऩाल् उण्डागुम् प्रह्म ज्ञाऩम् पिऱरदु उबदेशत्ताल् उण्डागादु; (२) आसार्यऩिऩ् उबदेशत्ताल् प्रह्मत्तै अऱिन्दाल् इन्द संसार मण्डलत्तिल् गतिः - सुऱ्ऱि अलैदल् उण्डागादु, सुऱ्ऱि अलैय वेण्डाम् (३) पिऱरुडैय उबदेशमिऩ्ऱि प्रह्मत्तै नामे अऱिय मुऱ्पट्टाल् प्रह्मज्ञाऩम् उण्डागादु; (४) सादारणमाऩवर् सॊऩ्ऩाल् पुरियादु। इन्द नाऩ्गु अर्त्तङ्गळ् नम्मुडैय पाष्यत्तिलुम् उळ्ळऩ। (५) आसार्यऩ् उबदेशित्ताल् प्रह्म विषयत्तिल् अज्ञाऩम् इरादु, ज्ञाऩम् कट्टायम् उण्डागुम्। इदु शङ्गरर् काट्टिय पॊरुळ्।
अणीयान् हि अतर्क्यं अणुप्रमाणात् – उबदेशिप्पवऩ् उत्तमऩाग - सिऱन्दवऩाग इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱ निर्प्पन्दम् ऎदऱ्कु? उबदेशिप्पवऩ् ऎप्पडिप्पट्टवऩाग इरुन्दाल् ऎऩ्ऩ? ताऴ्न्दवऩागवे इरुक्कट्टुमे! केट्पवऩ् पुत्तिसालियाग इरुन्दाल् अदावदु सॊल्लाद विषयम् सिल नल्लऩवाग इरुन्दु वेण्डियिरुन्दाल् अवऱ्ऱैक् कॊळ्ळवुम्, सॊऩ्ऩ विषयङ्गलिलेये सिल मुरण्बट्टऩवाय् वेण्डादवैयाग इरुन्दाल् अवऱ्ऱैत् तळ्ळवुम् वल्लवऩाग इरुन्दाल् इन्द प्रह्मत्तै अऱिन्दुविडलाम् अऩ्ऱो? ऎऩ्ऱ सन्देहत्तैप् पोक्कुगिऱदु इन्दक् कडैसि वाक्कियम्। इन्द परह्मम् अणुवाऩ - सूक्ष्ममाऩ वस्तुक्कळ् यावऱ्ऱैयुम् विड मिग मिग अणुवाय् - सूक्ष्ममाय् इरुप्पदऩाल् इदै नम् पुत्तिगॊण्डु, तर्क्कत्तैक् कॊण्डु इप्पडित्ताऩ् ऎऩ्ऱु निच्चयिक्क मुडियादु। आगैयाल्, उबदेशत्ताल्दाऩ् अऱिय वेण्डुम्। उबदेशम् सिऱन्ददाग इरुन्दाल्दाऩ् अदु उळ्ळबडि प्रह्मत्तै उणर्त्तुम्। उबदेशम् सिऱन्ददाय् अमैय वेण्डुमाऩाल् उबदेशिक्कुम् आसार्यऩ् सिऱन्दवऩाय् इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱ निर्प्पन्दम् एऱ्पट्टुळ्ळदु ऎऩ्बदै नाम् इङ्गे अऱिय वेण्डुम्।
अत्वैदम् - ताऴ्न्द मऩिदऩाल् सॊल्लप्पट्टाल् आत्मा नऩ्गु अऱिन्दुगॊळ्ळत्तक्कदऩ्ऱु। एऩॆऩिल्, अदु पलविदमागच् चिन्दिक्कप्पट्टुळ्ळदु। प्रह्मत्तिऩिडम् अबेदबुत्ति उळ्ळवराल् उबदेशिक्कप्पॆऱ्ऱाल् इदिल् पल विदमाऩ विगऱ्पच् चिन्दऩैक्कु इडमे इल्लै। अणुवुक्कुम् अणुवाग इरुप्पदऩाल् अदैत् तर्क्कत्ताल् अऱिय मुडियादु।
त्वैदम् – नसिगेदस्से! ‘पल समयासार्यर्गळ् इरुक्क, पगवाऩैप्पऱ्ऱि विळक्किक् कूऱुबवर्गळ् किडैप्पदु अरिदु ऎऩ्ऱु ऎप्पडिच् चॊल्वदु!’ ऎऩ्ऱु निऩैक्क वेण्डाम्। अवर्गळाल् कूऱप्पट्ट इन्द विष्णुवै नऩ्गु अऱिय मुडियादु। एऩॆऩिल्, अवर्गळ् सर्वोत्तमर्गळाऩ शिवऩ् मुदलाऩोरैक्काट्टिलुम् विष्णु ताऴ्न्दवर् ऎऩ्ऱु कूऱुगिऱार्गळ्। इन्द विष्णु पहुदा सिन्द्यमाऩर्; कल्याण कुणङ्गळ् पल निरम्बप्पॆऱ्ऱवर् ऎऩ्ऱु वेदम् मुदलियऩ कूऱुगिऩ्ऱऩ। आगवे, इवर् ताऴ्न्दवर् ऎऩ्ऱु कूऱुवदै ऒप्पुक्कॊळ्ळ मुडियादु। ‘न नरेण अवरेण’ ऎऩ्बदु नामुम् शङ्गररुम् कॊण्डुळ्ळ पाडम्। इदिल् ‘नरेण’ ऎऩ्ऱ पदत्तिऱ्कु, ‘अवरेण’ ऎऩ्ऱ पदम् विशेषणमाग अमैन्दुळ्ळदु ऎऩ्ऱु कॊण्डु ‘ताऴ्न्द मऩिदऩाल्’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱप्पट्टदु। उबदेशिप्पवऩ् ताऴ्न्दवऩ् ऎऩ्बदु इदिल् किडैक्कुम्। आऩाल् मत्वरो, ‘न नरेण अवरः प्रोक्त एष सुज्ञेयः’ ऎऩ्ऱ पाडम् कॊण्डार्। उबदेशम् सॆय्बवऩ् ‘नरेण’ ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱाम् वेऱ्ऱुमै कॊण्ड सॊल्लाल् - त्रुदीयान्द शप्तत्ताल् कुऱिक्कप्पडुगिऱाऩ्। ‘अवरः’ ऎऩ्बदु मुदल् वेऱ्ऱुमै कॊण्डु (प्रदमान्दमाग) वन्दुळ्ळदु। आगैयाल्, ‘नरेण’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु विशेषणम् आग मुडियादु। आगवे इदैप् परमात्मावैक् कुऱिक्कुम् ‘एषः’ ऎऩ्ऱ प्रमानद पदत्तिऱ्कु विशेषणमाक्किप् पॊरुळ् कूऱप्पट्टुळ्ळदैक् कवऩिक्क वेण्डुम्। इव्वाऱे, ‘बहुधा चिन्त्यमानः’ ऎऩ्बदऱ्कुम् पॊरुळ् वेऱुबाडु उळ्ळदैक् कवऩिक्क वेण्डुम्। इप्पडिये मेलुम् काण्ग।
अत्वैदिगळ् सॊल्लुम् पॊरुळुम् सरियऩ्ऱु ऎऩ्ऱु उत्तरार्त्तम् कूऱुवदागक् काट्टुगिऱदु मत्व पाष्यम्। प्रह्मम् वेऱु, नाम् वेऱु ऎऩ्ऱ उण्मैयै अऱियामल्, ‘अदुवे नाऩ्’ ऎऩ्बवर्गळ् (अनन्यर्गळ्) उबदेशित्तालुम्, प्रह्मत्तै अऱिय मुडियादु। एऩॆऩिल्, अणुवाऩ जीवऩैक् काट्टिलुम् अदिग सूक्ष्ममाऩवर् विष्णु। इदु वेदत्तिल् प्रसित्तमाऩदे। इदऱ्कु विरुत्तमाग इरुप्पदऩाल् अत्वैदिगळ् सॊल्वदुम् सरियऩ्ऱु। अणुवाग इरुप्पदऩाल् प्रत्यक्षत्ताल् अऱिय मुडियादु। अदर्क्यऩाग इरुप्पदऩाल् अनुमाऩत्तालुम् अऱिय मुडियादु। आगवेदाऩ् पगवाऩैप् पऱ्ऱि उळ्ळबडि कूऱुबऩुम् अऱिबवऩुम् किडैप्पदु अरिदु ऎऩ्ऱु मुऩ्बु कूऱप्पट्टदु। (८)
मूलम् - १।२।९
तर्क्कत्तिऩाल् - युक्तियिऩाल् परमात्मावै अऱिय मुडियादु ऎऩ्ऱु कीऴे कूऱियदैये अडुत्त इन्द मन्द्रत्तिलुम् विवरिक्किऱाऩ् यमऩ् -
नैषा तर्केण मतिरापनेया प्रोक्ताऽन्येनैव सुज्ञानाय प्रेष्ठ ।
यां त्वमापः सत्यधृतिर्बताऽसि त्वादृङ् नो भूयान्नचिकेतः प्रष्टा ॥ ९ ॥
एषः - परमात्मावैप्पऱ्ऱिय इन्द मतिः – पुत्तियाऩदु, तर्केण - वॆऱुम् तर्क्कत्ताल् मट्टुम् अदावदु कुरुविऩ् उबदेशमिल्लामल् तर्क्क पाण्डित्तियत्ताल् मट्टुम्, न आपनेया - अडैयत्तक्कदऩ्ऱु। प्रेष्ठः - प्रियऩाऩ नसिगेदस्से! अन्येन - तऩ्ऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ आसार्यऩाल् प्रोक्ता एव – उबदेशिक्कप्पट्ट पुत्तिये, सुज्ञानाय - मोक्षसादऩमाऩ साक्षाक्काररूब ज्ञाऩत्तैत् तरुवदऱ्कु एऱ्ऱदाग आगिऱदु। अन्दप् पुत्ति ऎदु ऎऩ्ऱाल्, यां - ऎन्दप् पुत्तियै, तवं - नी, आपः - मुऩ्ऩमे पॆऱ्ऱुळ्ळायो, सत्यधृतिः असि - असैक्क मुडियाद उऱुदियै उडैयवऩाग इरुक्किऱाय् नी। बत - आच्चर्यम्! नचिकेतः - हे नसिगेदस्से त्वादृक् -उऩ्ऩैप् पोऩ्ऱ, प्रष्टा - शिष्यऩ्, नः - ऎङ्गळुक्कु, भूयात् - उण्डाग वेण्डुम्।
प्रियऩाऩ नसिगेदस्से! मोक्षसादऩमाऩदु उबासऩ रूबमाऩ ज्ञाऩम्, इदैप् पॆऱुवदऱ्कुक् कारणमाग अमैन्दुळ्ळदु, वेदान्दश्रवणत्तिऩाल् उण्डागुम् प्रह्म विषयगमाऩ पुत्तियेयागुम्। इन्दप् पुत्ति वॆऱुम् तर्क्क पाण्डित्तियत्तिऩाल् मट्टुम् कुरुविऩ् उबदेशम् इऩ्ऱिप्पॆऱत् तङ्गदऩ्ऱु। तऩ्ऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ ऒरु सदासार्यऩ् सॊल्लक् केट्टाल् ताऩ् परमात्मावैप् पऱ्ऱिय नल्ल पुत्ति उण्डागुम्। इन्दप् पुत्तियैत्ताऩ् पॆऱ वेण्डुम् ऎऩ्ऱु नी मुऩ्ऩमे निच्चयित्तुळ्ळाय्। उऩ् उळ्ळत्तिऩ् उऱुदि ऒरुवरालुम् असैक्क मुडियाददाम्। इदु वियत्तऱ्कु उरियदे। उऩ्ऩैगप्पोऩ्ऱ शिष्यऩ् ऎङ्गळुक्कु ऎप्पॊऴुदुम् किडैक्क वेण्डुम्।
नैषा तर्केण मतिः आपनेया - इङ्गुच् चॊल्लप्पडुम् मदियाऩदु - पुत्तियाऩदु अल्लदु ज्ञाऩमाऩदु - सदासार्यऩ् सन्निदियिल् मुऱैयुडऩ् वेदान्दश्रवणम् सॆय्दु पॆऱप्पडुम् पुत्तियेयागुम्। इन्दप् पुत्तियैत् तर्क्कङ्गळाल् मट्टुम् पॆऱ मुडियादु। वॆऱुम् तर्क्कत्ताल् मट्टुम् सादिक्कप्पडुम् ज्ञाऩम् विबरीद विषयमाग इरुक्कुम्। आगवेदाऩ् तार्क्किगर्गळ् वेदत्तिऩ् करुत्तै अऱियामल् तऩ् पुत्तियिऩाल् ऒऩ्ऱैक् कऱ्पित्तुच् चॊल्लुगिऱार्गळ्। ‘तार्किको ह्यनागमज्ञः स्वबुद्धिपरिकल्पितं यत्किंचिदेव कथयति’ ऎऩ्गिऱार् शङ्गरर्। आगैयाल्, वॆऱुम् तर्क्कत्तिऩाल् पॆऱ मुडियादु इन्दप् परमात्म विषयमाऩ पुत्ति।
प्रोक्ता अन्येनैव सुज्ञानाय प्रेष्ठः - तर्क्कत्तिऩाल् पॆऱ मुडियाद इन्दप् पुत्तियै ऎप्पडिप् पॆऱुवदु? अदऱ्कुम् मेल् मोक्षसादऩमाऩ ज्ञाऩम् उण्डावदु ऎप्पडि? ऎऩ्ऱु कलङ्ग वेण्डाम्। नसिगेदस्से! उऩ्ऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ सदासार्यऩ् ऒरुवऩै अण्डि, अवऩुडैय उबदेशत्तिऩाल् वेदान्दङ्गळिऩ् अर्त्तमाऩ परमात्मावै अऱियलाम्। इन्द अऱिवे मोक्षसादऩमाऩ उबासऩ ज्ञाऩत्तैत् तरुम्।
‘अन्येप्रोक्तैव मतिः सुज्ञानाय भवति - स्वस्मादन्येनैव (गुणोत्कृष्टेन) गुरुणः उपदिष्टैव मतिः मोक्षसाधनज्ञानाय भवति ।’ ऎऩ्गिऱदु नम्मुडैय उबनिषत् पाष्यम्। मुदलिल् कूऱप्पट्टुळ्ळ मदि, सदासार्यऩिडम् वेदान्द श्रवणम् सॆय्दु पॆऱुम् परमात्मज्ञाऩमागुम्। पिऱगु ‘सुज्ञानाय’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् कूऱप्पट्टुळ्ळ ज्ञाऩम् मोक्षसादऩमाऩ ज्ञाऩमागुम्। अदु उबासऩ रूबम् ऎऩ्बदु नम् सित्तान्दक् कॊळ्गै। इन्द मुऱैयै इङ्गु अऱिय वेण्डुवदु अवसियमागुम्।
यां त्वं आपः सत्यधृतिः बत असि - नसिगेदस्से! इन्दप् पुत्तियै नी मुऩ्ऩमे पॆऱ्ऱिरुक्किऱाय्। इदु मिगवुम् वियत्तऱ्कु उरिय विषयम्। पॆरुम्बालाऩवर्गळुक्कु उण्डागाद इन्द मदियाऩदु उऩक्कु मुऩ्ऩये एऱ्पट्टुळ्ळदु, आच्चर्यत्तै विळैविक्कक्कूडियदऩ्ऱो! उऩ्ऩुडैय उऱुदि कुलैक्क मुडियादबडि उळ्ळदु। मोक्षसादऩमाऩ ज्ञाऩत्तिऱ्कुम् (उबासऩत्तिऱ्कुम्) अडिप्पडैयाग अमैन्दुळ्ळ इन्दप् पुत्ति नसिगेदस्सुक्कु मुऩ्ऩमे उण्डागियिरुन्दाल् ऎदऱ्काग यमऩिडम् उबदेशिक्कुमाऱु इवऩ् वेण्ड वेण्डुम्? इल्लाददैत्ताऩे वेण्डिप् पॆऱुवार्गळ्? आग इन्दप् पुत्ति एऱ्कऩवे नसिगेदस्सुक्कु इल्लै ऎऩ्ऱु ताऩे सॊल्ल वेण्डुम्? अप्पडियिरुक्क, ‘यां त्वं आपः - ऎन्द पुत्तियै नी मुऩ्ऩमे पॆऱ्ऱुळ्ळायो’ ऎऩ्ऱु मऩ् कूऱुवदु ऎप्पडिप् पॊरुन्दुम्? ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎल्लोरुक्कुम् उण्डागुम्। उण्मैदाऩ्। मुऩ्ऩम् तऩक्कु इल्लाद मदियै (पुत्तियै)त्ताऩ् नसिगेदस् वेण्डिप् पॆऱुगिऱाऩ् यमऩिडम्। अप्पडियिरुक्क, ‘नी अडैन्दुळ्ळाय्’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदऱ्कुक् कारणम् इदुवे - नी ऎऩ्ऩै अण्डि इन्द विषयत्तैक् केट्किऱाय्। उऩक्कु सदासार्य सम्बन्दम् उण्डागिविट्टदु। नाऩुम् उऩ्मीदु इरक्कम् - तयै कॊण्डुळ्ळेऩ्। अदऩल् परमात्मावैप्पऱ्ऱि नाऩ् उबदेशिक्कप्पोवदु तिण्णम्। इदऩाल् उऩक्कु इन्द मदि वरुवदुम् तिण्णम्, ऎऩ्ऱ करुत्तिऩालेयाम्। अडैयप्पोवदै अडैन्दुविट्टाय् ऎऩ्ऱ करुत्तिल् कूऱियुळ्ळाऩ् यमऩ्।
‘सद्गुरुप्राप्त्यामतेः सिद्धप्रायत्वात्’ ऎऩ्ऱु पॊरुन्दविडुगिऱार् श्री उ। वे। उत्तमूर् स्वामि।
इङ्गु यमऩ् नसिगेदस्सुक्कु मुऩ्ऩमे इरुप्पदागच् कूऱियुळ्ळ पुत्ति, परमात्मज्ञाऩम् अऩ्ऱु। पिऩ्? परमात्म विषयमाऩ पुत्तियैप् पॆऱ वेण्डुम् ऎऩ्ऱ निच्चयमेयागुम्। आग यमऩुडैय उबदेशत्तिऱ्कुप् पिऩ् उण्डागप्पोवदु परमात्मावैप्पऱ्ऱिय पुत्ति। मुऩ्ऩदागवे नसिगेदस्सुक्कु इरुप्पदाग यमऩ् कूऱिय पुत्ति - ‘परमात्मावैक् केट्टु अऱिवदे मोक्षोबायमाऩ पक्ति ज्ञाऩत्तैत् तरक् कूडियदु। आगवे परमात्म ज्ञाऩत्तैये पॆऱ वेण्डुम् ऎऩ्ऱ तीविरमाऩ उऱुदिप्पाडु, निच्चयम् आगुम्। आगैयाल् मुरण्बाडु इल्लै।
‘मति त्वम् आपः - आप्तवान् सिसाधयिषित-तया निश्चितवान् इत्यर्थः । ऎऩ्ऱु मऱ्ऱॊरु विदमाऩ परिहारत्तै उबनिषत् पाष्यगारर् काट्टियुळ्ळार्। इन्द उऱुदिप्पाडु उण्डावदुम् वियत्तऱ्कु उरियदे।
त्वादृक् नो भूयात् नचिकेतः प्रष्टा - नसिगेदस्सिऩ् उयर्न्द पण्बाट्टै - कुणत्तैक् कण्ड यमऩ्, नसिगेदस्से! उऩ्ऩैप् पोऩ्ऱ शिष्यऩ् नाळुम् वाय्क्क वेण्डुम् ऎङ्गळुक्कु’ ऎऩ्गिऱाऩ्। शिष्यर्गळ् नल्ल आसार्यऩ् नाडिक् सॆल्लुमाऱु वेदम् विदित्तुळ्ळदु। अव्वाऱे सिल शिष्यर्गळ् विरुम्बुगिऱार्गळ्। नल्ल शिष्यऩ् किडैत्ताल् अवऩुक्कु प्रह्मवित्यैयै उबदेशिक्कुम्बडि आसार्यऩुक्कु विदित्तुळ्ळदु वेदम्।
अप्पडिये आसार्यऩ् नल्ल सिष्यऩ् विरुम्बुवदैयुम् अदऱ्काग होमम् सॆय्वदैयुम् उबनिषत्तिल् काणलाम् ‘आ मा यन्तु ब्रह्मचारिणः स्वाहा’ ऎऩ्ऱ मन्द्रम् नल्ल शिष्यऩ् किडैप्पदऱ्कागच् चॆय्युम् होमसादऩ मन्द्रम् आगुम्। ‘प्रह्मवित्यैयैप् पॆऱुवदऱ्कु एऱ्ऱवर्गळुम्, प्रह्मसर्य व्रदम् कुऱैयादवर्गळुमाऩ शिष्यर्गळ् पलर् ऎऩ्ऩै नोक्कि वर वेण्डुम् ऎऩ्ऱ आसार्यऩुडैय पिरार्त्तऩैयै वॆळियिडुगिऱदु इन्द मन्द्रम्। इप्पॊऴुदु इत्तगैय कुणङ्गळ् निऱैन्द नसिगेदस्सैक् कण्डदुम् यमऩ् तऩ् विरुप्पत्तै वॆळियिडुगिऱाऩ्।
अत्वैदम् - अऩ्बुक्कु उरिय नसिगेदस्से! नी विरुम्बुम् विदियै वॆऱुम् तर्क्कत्तिऩाल् मट्टुम् अडैयक्कूडियदऩ्ऱु। तगुदियुडैय वेऱु आसार्यऩ् उबदेशित्ताल्दाऩ् अदु तॆळिन्द ज्ञाऩत्तैत् तरुवदऱ्कु एऱ्ऱदागुम्। नी उण्मैयाऩ मऩ उऱुदियै उडैयवऩ्। आच्चर्यम्! उऩ्ऩैप् पोल् सिऱन्द विषयङ्गळैक् केट्कुम् शिष्यऩ् ऎङ्गळुक्कुक् किडैक्कट्टुम्।
त्वैदम् - प्रीयऩाऩ नसिगेदस्से! उऩक्कु उण्डागियिरुक्कुम् पगवत् विषयमाऩ इन्दप् पुत्ति, वॆऱुम् तर्क्कत्तिऩाल् मट्टुम् पॆऱक्कूडियदऩ्ऱु। पॆऱ्ऱ पिऱगु इन्दप् पुत्ति वॆऱुम् तर्क्कत्तिऩाल् पोक्कवुम् मुडियाददागुम्; न आपनेया - पोक्कवुम् मुडियाददु ऎऩ्ऱ पॊरुळुम् उण्डु। शङ्गररुम्, न अपनेतव्या – न हातव्या ऎऩ्ऱु इन्दप् पॊरुळैयुम् काट्टियुळ्ळार्।
आऩाल्, जीवेश्वर पेदम् अऱिन्द ज्ञाऩियाऩ आसार्यऩाल् वेदविमर्सम् सॆय्दु सॆय्यप्पडुम् उबदेशत्तिऩाल् उण्डागुम् पुत्तिदाऩ् पगवाऩैप्पऱ्ऱिय अबरोक्ष ज्ञाऩत्तै उण्डुबण्णुम्। कुलैक्क मुडियाद उळ्ळ उऱुदि उऩक्कु इरुक्किऱदु। आच्चर्यम्! उऩ्ऩैप् पोल् केट्कुम् शिष्यऩ् इऩि उण्डागमाट्टाऩ्। अल्लदु ऎङ्गळुक्कु इऩि उऩ्ऩैप्पोऩ्ऱ शिष्यऩ् किडैक्कट्टुम् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्। नो भूयात् - उण्डागमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळुम् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदै उणर वेण्डुम्।(९)
मूलम् - १।२।१०
नसिगेदस्सिऩ् नऱ्पण्बैक् कण्डु मगिऴ्न्द यमऩ् मीण्डुम् सॊल्लुगिऱाऩ् -
जानाम्यहं शेवधिरित्यनित्यं नह्यध्रुवैः प्राप्यते हि ध्रुवं तत् ।
ततो मया नाचिकेतश्चितोऽग्निः अनित्यैर्द्रव्यै प्राप्तवानस्मिनित्यम् ॥ १० ॥
शेवधिः - कर्माक्कळिऩ् पलऩाय् वरक्कूडिय कुबेरऩ् मुदलाऩोरुडैय ऐश्वर्यम् पोऩ्ऱ ऐश्वर्यम् अऩैत्तुम् अनित्यम् इति - अनित्यम् ऎऩ्ऱु, अहं - नाऩ्, जानामि – अऱिगिऱेऩ्, ध्रुवं - नित्यमायिरुक्कुम्, तत् - अन्द आत्म तत्तुवम्, अध्रुवैः - सात्तुविग त्यागत्तुडऩ् सॆय्यप्पडामैयिऩाल् अनित्यमाऩ पलऩैये तरक्कूडियवैयुम्, अनित्यमाऩ त्रव्यङ्गळालेये सादिक्कप्पड वेण्डियवैयुमाऩ कर्माक्कळिऩाल्, न प्राप्यते - अडैयप्पडुवदिल्लै। हि - इदु प्रसित्तम्। ततः - आगैयाल्, मया - इम्मादिरि तत्तुव ज्ञाऩम् उडैय ऎऩ्ऩाल्, अनित्यैः द्रव्यैः - अनित्यङ्गळाऩ सॆङ्गऱ्कळ् मुदलाऩ त्रव्यङ्गळैक् कॊण्डु, नाचिकेतः अग्निः - नसिगेदस्सिऩ् पॆयराल् वऴङ्गप्पडुम् अक्ऩि कर्मावाऩदु, चितः - (प्रह्मप्राप्तियैत् तर वल्ल ज्ञाऩत्तैप् पॆऱुवदऱ्काग) अनुष्टिक्कप्पट्टदु।
नसिगेदस्से! कुबेरऩ् मुदलाऩोरुडैय ऐश्वर्यङ्गळागिऱ निदिगळ् यावुम् अनित्यङ्गळे ऎऩ्बदै नाऩ् अऱिवेऩ्। अवै यावुम् कर्मङ्गळै अनुष्टित्तुप् पॆऱ वेण्डियवैदामे! अनित्यङ्गळाऩ कर्मङ्गळ् नित्यमाऩ पलऩ्गळैत्ताऩे तरुम्। नित्यमाऩ अन्द आत्मदत्तुवत्तै अनित्यङ्गळाऩ कर्माक्कळाल् पॆऱ मुडियादु ऎऩ्बदु प्रसित्तम्। इदै नाऩ् नऩ्गु अऱिन्दुळ्ळमैयाल् अनित्यङ्गळाऩ इष्टगै (सॆङ्गऱ्कळ्) मुदलाऩ त्रव्यङ्गळैक् कॊण्डु सॆय्यप्पडुम् नासिक्कदाक्ऩि कर्मावै प्रह्म प्राप्ति सादऩमाऩ ज्ञाऩत्तैप् पॆऱुवदऱ्काग अनुष्टित्तेऩ्। इदु कारणमाग नाऩ् नित्यमाऩ पलऩैत् तर वल्ल ज्ञाऩत्तैप् पॆऱ्ऱेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
जानामि अहं शेवधिः इति अनित्यं - शेवदि: ऎऩ्ऱाल् निदि ऎऩ्ऱ पॊरुळ्। अदावदु कुबेरऩ् मुदलाऩोरुडैय ऐश्वर्यम्। इदुवुम् इदुबोऩ्ऱु कर्माविऩ् पलऩाग इरुक्कुम् यावुमे अनित्यङ्गळ् ऎऩ्बदैत् ताऩ् अऱिन्दुळ्ळदाग यमऩ् कूऱुगिऱाऩ्। कर्माविऩाल् वरुम् पलऩ्गळ् यावुम् अनित्यम् ऎऩ्बदै अऱिन्दाल्दाऩ् नित्य पलऩिल् आसैयुम्, अदऱ्कु सादऩमाऩ परह्मज्ञाऩत्तैप् पॆऱ मुयऱ्सियुम् कॊळ्वाऩ्। आगवे कर्मबलऩ् अनित्यम् ऎऩ्बदै मुदलिल् अऱिय वेण्डुमादलाल् अदै मुदलिल् सॊल्लुगिऱाऩ् यमऩ्।
न हि अध्रुवैः प्राप्यते हि ध्रुवं तत् - अन्द आत्म तत्तुवम् त्रुवमाग - नित्यमाग इरुप्पदाल्, अत्रुवङ्गळाऩ अनित्यङ्गळाऩ कर्माक्कळाल् अडैय मुडियादु ऎऩ्बदु प्रसित्तम्दाऩे! कीऴे कर्माक्कळाल् पॆऱप्पडुम् निदिगळ् – ऐश्वर्यङ्गळ् यावुम् अनित्यङ्गळ् ऎऩ्बदैत्ताऩ् अऱिन्ददागक् कूऱिय यमऩ्, नित्यमाऩ आत्मदत्तुवत्तै इन्दक् कर्माक्कळाल् अऱिय मुडियादु ऎऩ्गिऱाऩ् इदऩाल्।
अध्रुवैः; ऎऩ्ऱु अडैमॊऴियाग – विशेषणमाग इरुक्कुम् सॊल्लुक्केऱ्प, ‘कर्मभिः’ ऎऩ्ऱ विशेष्यत्तैक् कुऱिक्कुम् सॊल्लै प्रगरणत्तिऱ्कु - सन्दर्प्पत्तिऱ्कु एऱ्प वैत्तुक्कॊळ्ळ वेण्डुम्। आगक् कर्माक्कळै अनित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱु कुऱिप्पिडुगिऱाऩ् यमऩ्। कर्माक्कळ् ऎऩ्ऱाले यावुम् अऴियक्कूडियवैयेयाम्। नित्यमाय् निऱ्कक्कूडिय कर्मा एदुम् किडैयादु। आग नित्यमाऩ कर्मा एदेऩुम् इरुन्दाल् अदै विलक्किक् काट्टुवदऱ्काग ‘अध्रुवैः’ ऎऩ्ऱ विशेषणम् (अडैमॊऴि) सबलमागुम् - पयऩ् उडैयदागुम्। अव्वाऱु इल्लादबोदु – अदावदु - कर्माक्कळ् यावुमे अत्रुवङ्गळाग - अनित्यङ्गळाग इरुक्कुम्बोदु इङ्गु ‘अध्रुवैः’ ऎऩ्ऱु कर्माक्कळैक् कुऱिप्पिट्टुक् काट्टुवदिल् ऎऩ्ऩ पयऩ् उळ्ळदु? ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴुम्। इदऱ्कुत् तक्क पदिलैयुम् नाम् इङ्गु उणर वेण्डुम्। अदावदु -
वैदिगङ्गळाऩ, कर्माक्कळो! लौगिगमाऩ कर्माक्कळो यावुम् स्वरूबत्तिऩाल् इयल्बिऩाल् – अऴियक्कूडियवैये। इयल्बिऩाल् - स्वरूबत्तिऩाल् नीण्डनाळ् निलैत्तिरुक्कुम् कर्मा एदुम् इल्लैदाऩ्। आऩालुम् सिल कर्माक्कळै नित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् सिल कर्माक्कळै अनित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् पिरित्तुच् चॊल्लवुम् कूडुम्। पलत्तिऩ् मूलमाग - पलऩ्गळै इट्टुक् कर्माक्कळै नित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् अनित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् कूऱुगिऱार्गळ्। नित्यमाऩ पलऩैत् तरुम् कर्माक्कळ् नित्यङ्गऩ् आगुम्। अवै - सात्तुविग त्यागत्तुडऩ् सॆय्यप्पडुम् कर्माक्कळेयागुम्। पलऩिलुम्, अदऱ्कु उबायमाय् अमैन्द कर्मत्तिलुम्, अदऩ् कर्त्रुत्वत्तिलुम् तऩक्कु उरिमै किडैयादु ऎऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरुमाऩैच् चार्न्दवैये अवै ऎऩ्ऱुम् अनुसन्दिप्पदे सात्तुवित्यागमागुम्। इव्विद सात्तुविग त्यागत्तुडऩ् सॆय्यप्पडुम् कर्माक्कळ् नित्यमाऩ पगवत् प्रीदि, पक्ति मुदलाऩ पलऩ्गळैत् तरुम्। आग इन्दक् कर्माक्कळ् स्वरूबत्तिऩाल् अनित्यङ्गळ् आयिऩुम्, पलऩ् मूलमाग नित्यङ्गळ् आगिऩ्ऱऩ।
इप्पॊऴुदु ‘अध्रुवैः’ ऎऩ्ऱु इङ्गुक् कर्माक्कळै अनित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱु कूऱियदऩ् पॊरुळ् नमक्के विळक्कुम् अऩ्ऱो? अनित्यमाऩ पलऩै - पसु, पुत्तिरऩ् मुदलाऩ पलऩैत् तरक्कूडिय - सात्तुविग त्यागत्तुडऩ् सॆय्यप्पडाद कर्माक्कळे - अत्रुवङ्गळाऩ - अनित्यङ्गळाऩ कर्माक्कळ् आगुम् ऎऩ्बदु कूऱप्पट्टदागिऱदु। मेलुम्, इवै अनित्यङ्गळाऩ त्रव्यङ्गळाल् सॆय्यप्पडुवदालुम् अनित्यङ्गळागिऩ्ऱार्। इप्पॊऴुदु इङ्गु उबनिषत्पाष्य वाक्यत्तै उऱ्ऱु नोक्किऩाल् ‘अध्रुवैः’ ऎऩ्बदऩ् पॊरुळ् तॆळिवाग विळङ्गुम्। अन्द वाक्कियम् इदुवे - ‘अध्रुवैः-अनित्यफल साधनभूतैः अनित्यद्रव्यसाध्यैर्वा कर्मभिरित्यर्थः’ ऎऩ्ऱु।
ततो मया नाचिकेतः चितोऽग्निः – अनित्यैर्त्रव्यै: नसिगेदस्से! अनित्य पलऩैत् तर वल्ल कर्माविऩाल् नित्यमाऩ आत्म तत्तुवत्तैप् पॆऱ मुडियादु ऎऩ्ऱ कारणत्तिऩाल् इन्द उण्मैयै अऱिन्द नाऩ् उऩ् (नसिगेदस्सिऩ्) पॆयराल् पुगऴ्बॆऱ्ऱ अक्ऩियैच् चयऩम् सॆय्देऩ् - अक्ऩि कर्मावै अनुष्टित्तेऩ्। आऩाल् इन्द अक्ऩियैयुम् अनित्यङ्गळाऩ इष्टगैगळ् - सॆङ्गऱ्कळ् मुदलियवऱ्ऱैच् कॊण्डुदाऩ् सयऩम् सॆय्देऩ्।
प्राप्तवान् अस्मि नित्यं – नित्यं प्राप्तवान् अस्मि - इदऩ् पयऩाय् नित्यमाऩ पलऩै प्रह्मप्राप्तियैत् तरवल्ल ज्ञाऩत्तैप् पॆऱ्ऱुळ्ळेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
इङ्गु मन्द्रत्तिल् पॊदुविल् ‘नित्यं प्राप्तवानस्मि’ ऎऩ्ऱे उळ्ळदु। नित्यम् ऎऩ्बदु अडैमॊऴिये कुऱिप्पिट्ट पॊरुळैक् कुऱिक्कुम् पॆयर्च्चॊल् अऩ्ऱु। ‘नित्यम्’ ऎऩ्बदऱ्कु प्रह्मम् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ् कूऱलाम्। अप्पॊऴुदु नासिगेदाक्ऩियैच् चयऩम् सॆय्दु नित्यमाऩ प्रह्मत्तैप् पॆऱ्ऱुळ्ळेऩ् ऎऩ्ऱुम् इन्द वाक्कियत्तुक्कु अर्त्तत्तैच् कूऱलाम्। आऩाल् अव्वाऱु इङ्गु उरैक्कप्पडविल्लै। ‘नित्यम्’ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् नित्यमाऩ ज्ञाऩत्तैक् कुऱिप्पदागवे कॊळ्ळ वेण्डुम्। प्रह्मत्तैक् कुऱिप्पदागच् कॊळ्ळक्कूडादु। आग नासिगेद अक्ऩिगर्मावै अनुष्टित्तु प्रह्मप्राप्तिक्कु सादऩमाऩ ज्ञाऩत्तैप् पॆऱ्ऱुळ्ळेऩ् नाऩ् ऎऩ्ऱु यमऩ् कूऱुवदागवे पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुम्। उबनिषत्पाष्यमुम् इव्वाऱेदाऩ् काट्टुगिऱदु। –
‘तस्याद् हेतोः नित्यफलसाधनं ज्ञानं प्राप्तवान् अस्मि’ इत्यर्थः । ऎऩ्ऱु।
एऩ् इव्वाऱु व्याक्कियाऩम् सॆय्यवेण्डुम्? मन्द्रत्तिल् नित्यमाऩदु ज्ञाऩम् ऎऩ्ऱो प्रह्मम् ऎऩ्ऱो कुऱिक्कप्पडविल्लैये। पॊदुविल् ‘नित्यं प्राप्तवान् अस्मि’ ऎऩ्ऱु ताऩे उळ्ळदु? नित्यमाऩदु प्रह्मन्दाऩे! मेलुम् ज्ञाऩम् नित्यम् अऩ्ऱु; सिल क्षणङ्गळे इरुक्कक् कूडियदु। आगैयाल् नित्यम् ऎऩ्बदऩाल् अनित्यमाऩ ज्ञाऩत्तैक् कुऱिक्कवुम् मुडियादु:
शङ्गररो नित्यम् - नीण्ड नाळ् इरुक्कक्कूडिय यम पदवियैप् पॆऱ्ऱुळ्ळेऩ्। – ‘तेनाहम् अधिकारम् आपन्नः नित्ययाम्यं स्थानं स्वर्गाख्यं आपेक्षिकं प्राप्तवानस्मि’ ऎऩ्ऱु उरैयिट्टुळ्ळार्। यमबदवियुम् अऴियक्कूडियदेयायिऩुम् - मऱ्ऱैय मऩुष्यर्गळिऩ् पदविगळैविड कॊञ्जम् नीण्ड नाट्कळ्, कल्बम् मुडियुंवरै इरुक्कक् कूडियदादलिऩ् अदु आबेक्षिगमाऩ - मऱ्ऱ मऩुष्य पदविगळै अबेक्षित्तु स्तिरमाग इरुप्पदाल् नित्यमागिऱदु ऎऩ्ऱु कूऱुगिऱार्। इदुवुम् ऒरुवाऱु कूडुवदे। आऩाल् अनित्यमाऩ - क्षणिगमाऩ ज्ञाऩत्तै नित्यम् ऎऩ्ऱ सॊल् कुऱिप्पदागक्कॊण्डु ऎऩ्ऱु नाम् उरै सॆय्वदु तगुमा ऎऩ्बदे अन्दक् केळ्वि।
इदऱ्कु नाम् कूऱुम् पदिलैक् कवऩत्तुडऩ् कॊळ्ळ वेण्डुम्। अनित्यमाऩ कर्माविऩाल् नित्यमाऩदै अडैय मुडियादु ऎऩ्ऱ पॊदु नियदियैयुम्, तत्तुव ज्ञाऩत्तिऩाल् ताऩ् प्रह्मत्तैप् पॆऱमुडियुम् ऎऩ्ऱ मऱ्ऱॊरु पॊदु नियदियैयुम् मऩत्तिल् कॊण्डु इन्द मन्द्रत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् कूऱ वेण्डुम्। मुऩ्गूऱिय नियदिगळ् इरण्डुम् नमक्कुम् पिऱर्क्कुम् अडित्तळमाग अमैन्दऩ आगुम्। आगवे अवऱ्ऱै माऱ्ऱक्कूडादु। इन्द निलैयिल् अनित्यङ्गळाऩ कर्माक्कळाल् नित्यमाऩदैप् पॆऱ्ऱेऩ् ऎऩ्ऱाल्, अन्द नित्यम् ऎदुवाग इरुक्क वेण्डुम्? अदु प्रह्ममाग - विष्णुवाग इरुक्क मुडियादु। प्रह्मम् नित्यम् ऎऩ्बदु पॊरुन्दुमायिऩुम् अदैत् तरक्कूडिय सामर्त्यम् कर्माक्कळुक्कु एदु? आगवे कर्माक्कळाल् पॆऱक्कूडिय नित्यमाऩ पॊरुळ् प्रह्मत्तैक्काट्टिलुम् वेऱागत्ताऩ् इरुक्क वेण्डुम्।
मत्वरुम् नित्यम् - नित्यऩाऩ विष्णुवै अऱिन्दुळ्ळेऩ् ऎऩ्ऱुदाऩ् उवरयिट्टुळ्ळार्। आग अनित्यमाऩ कर्माक्कळाल् नित्यराऩ विष्णुवै यमऩ् साक्षात्करिगळित्तदाग इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु उरै इट्टुळ्ळार्। अवर् इदिल् उळ्ळ ऎल्लाप् पदङ्गळुक्कुम् अर्त्तम् वॆव्वेऱागक् कूऱियुळ्ळार्। अदै अडुत्तुक् काणलाम्।
अध्रुवैः - अनित्यैः ऎऩ्बवैयॆल्लाम् कर्माक्कळैये कुऱिक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु तामुम् शङ्गररुम् कॊण्डुळ्ळोम्। मत्वर् काट्टुम् पॊरुळ् वेऱु।
‘नित्यं प्राप्तवान् अस्मि’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् ‘नित्यम् ऎऩ्बदऱ्कु नामुम् शङ्गररुम् प्रह्मम्’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कॊळ्ळविल्लै। आग इव्विषयत्तिल् शङ्गररुम् नामुम् ऒरे वऴियैप् पिऩ्बऱ्ऱुगिऱोम्। आऩाल् नित्यम् ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊरुळ् कूऱुम्बोदु नम् इरुवरिडैयेयुम् करुत्तु वेऱुबाडु उण्डागिऱदु।
अनित्यमाऩ नासिगेदाक्ऩि कर्मावैप् पण्णि अनित्यमाऩ पलऩैये, यमबदवियैये ताऩ् पॆऱ्ऱदागक् कूऱुगिऱाऩ् यमऩ्। आऩाल् इन्द यमबदवि सिल नाट्कळ् नीडित्तु निऱ्पदाल् आबेक्षिगमाऩ मऱ्ऱैयदैविड नित्यमागच् चॊल्लुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱार् शङ्गरर्।
नासिगेदाक्ऩि कर्माविऩाल् प्रह्मत्तै नेरागप् पॆऱामल् पोऩालुम् प्रह्मत्तैप् पॆऱुवदऱ्कु सादनमाग इरुक्कुम् ज्ञाऩत्तैप् पॆऱ्ऱुळ्ळदागक् कूऱुगिऱाऩ् यमऩ् ऎऩ्गिऱार् नम् उबनिषत् पाष्यगारर्। अनित्यमाऩ ज्ञाऩत्तै नित्यम् ऎऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो ऎऩ्ऱ केळ्वि मट्टुम् निऱ्किऱदु। अदऱ्कुम् पदिल् इदो - ज्ञाऩम् अनित्यमे! आयिऩुम् अदु नित्यमाय् तॊडर्न्दु वरुवदालुम्, नित्यमाऩ पलऩैत् तरुवदऩालुम् नित्यम् ऎऩप्पडुगिऱदु ऎऩ्बदे अन्दप् पदिल् आगुम्।
आग नम् सित्तान्दत्तिल् - अक्ऩिसयऩ रूब कर्मानुष्टाऩत्ताल् प्रह्मज्ञाऩम्, पिऱगु अदऩाल् प्रह्मप्राप्ति ऎऩ्ऱ क्रमत्तै नाम् इङ्गु उणर वेण्डुम्: इप्पॊऴुदु ‘ज्ञाऩत्ताल् ताऩ् प्रह्मप्राप्ति’ ऎऩ्ऱ पॊदु नियदिक्कुम् मुरऩ्बाडु इल्लै।
अनित्यैः द्रव्यै प्राप्तवान् अस्मि नित्यं - अनित्य त्रव्यङ्गळाल् नित्यमाऩदै अडैन्देऩ् ऎऩ्र सेर्त्तुप् पॊरुळ् कॊण्डालुम् अनित्यमाऩ कर्माविऩैल् – सात्तुविग त्यागम् इऩ्ऱिच् चॆय्यप्पडुवदाऩ केवल अनित्य कर्माक्कळाल् नित्य पलऩैप् पॆऱ मुडियादु। सात्तुविग त्यागत्तुडऩ् कूडिच् चॆय्यप्पडुम् कर्माक्कळाग प्रह्मप्राप्ति सादऩमाऩ ज्ञाऩत्तैप् पॆऱलाम्। आग मन्द्रत्तिल् मुऩ्बिऩ् मुरण्बाडु इल्लै।
अत्वैदम् - निदि पोल् यावरालुम् विरुम्बप्पडुवदाऩ कर्मबलऩ् अऩैत्तुम् अनित्यम् ऎऩ्बदै नाऩ् अऱिवेऩ्, अनित्यङ्गळाऩ कर्माक्कळाल् वैत्तमानिदियाम् परमात्मा ऎऩ्ऱ नित्यमाऩ पलऩैप् पॆऱवे मुडियादु। इप्पडि अऱिन्दिरुन्दबोदुम् नाऩ् अनित्य सुगत्तै - स्वर्क्क सुगत्तैत् तरक्कूडियदुम्, अनित्यङ्गळाऩ पसु मुदलिय त्रव्यङ्गळाल् सादिक्कक्कूडियदुमाऩ नासिगेदाक्ऩि कर्मत्तै अऩुष्टित्तेऩ्। अदऩाल् कल्बगालम् वरै नीडित्तिरुप्पदाल् ओरळवु नित्यम् ऎऩ्ऱु सॊल्लक्कूडिय इन्द यम पदवियैप् पॆऱ्ऱुळ्ळेऩ्।
त्वैदम् - मत्वबाष्यम् काट्टुम् पॊरुळ् मुऱ्ऱिलुम् वेऱाऩदु। उऱ्ऱु नोक्कि उणरत्तक्कदागुम्। - ‘अनित्यं शेवधिः इति जानामि’ ऎऩ्ऱु अन्वयम्। अ+नित्यं ऎऩ्ऱु पदप्पिरिवु कॊळ्ळ वेण्डुम्। अगारत्तिऩ् पॊरुळाऩ विष्णु ऎऩ्ऱ नित्यमाऩ वस्तुवै आऩन्दनिदि ऎऩ्ऱु अऱिवेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ् ऎऩ्गिऱार् मत्वर्। (अनित्यम्- अऴियक्कूडियदु ऎऩ्ऱु यावरुम् कूऱिवरुम् पॊरुळै इङ्गु मऱन्दुविडवेण्डुम्।) इदु प्रसित्तमाऩदु। नित्यमाऩ इन्द विष्णु ऎऩ्गिऱ वस्तुवै अनित्यङ्गळाऩ कर्माक्कळाल् पॆऱ मुडियादु। इदुवुम् प्रसित्तमाऩदु। हे नसिगेदस्से! आगैयाल् नाऩ् अनित्यैः - अगारत्तिऩ् पॊरुळाऩ विष्णुवैप् पऱ्ऱिय मऩम् मुदलिय इन्द्रियङ्गळागिऱ पॊरुळ्गळाल् अक्ऩियिऩ् अन्दर्यामियाऩ विष्णु, चितः – उबासिक्कप्पट्टार्। अदऩाल् नित्यऩाऩ पगवाऩै अडैन्दुळ्ळेऩ्, अऱिन्दुळ्ळेऩ् ऎऩ्ऱबडि। नसिगेद: ऎऩ्बदु मत्व पाडम्। नासिगेद: ऎऩ्ऱु अक्ऩिक्कु विशेषणमाग नामुम् शङ्गररुम् कॊण्ड पाडम्। उबासऩत्तिऩाल् - त्याऩत्तिऩाल् इङ्गु प्रह्मसाक्षात्काररूबमाऩ ज्ञाऩम् उण्डागिऱदु। अदऩ् पिऱगु मोक्षम् ऎऩ्ऱ मत्वसित्तान्दम् अऱियत्तक्कदु। (१०)
मूलम् - १।२।११
कीऴे ऒऩ्बदावदु मन्द्रत्तिल् यमऩ् नसिगेदस्सै नोक्कि, ‘उऩ्ऩैप् पोऩ्ऱ शिष्यऩ् ऎङ्गळुक्कु मेलुम् किडैक्क वेण्डुम्’ ऎऩ्ऱु कॊण्डाडिक् कूऱिऩाऩ्। प्रह्म वित्यैयैप् पॆऱुवदिल् नसिगेदस्सुक्कु उळ्ळ तगुदिदाऩ् अव्वाऱु यमऩैक् कूऱुम्बडिच् चॆय्ददु। नसिगेदस्सुक्कु उळ्ळ अन्दत् तगुदियैत्ताऩ् मीण्डुम् इन्द मन्द्रत्तिऩाल् विवरिक्किऱाऩ् यमऩ् -
कामस्याप्तिं जगतः प्रतिष्ठां क्रतोरानन्त्यमभयस्य पारम् ।
स्तोमं महदुरुगायं प्रतिष्ठां धृत्या धीरो नचिकेतोऽत्यस्राक्षीः ॥ ११ ॥
(प-रै) क्रतोः - कर्माक्कळिऩ्, प्रतिष्ठां - पलऩाय् इरुक्कुम्, जगतः कामस्याप्तिं (च) - नाऩ्मुगऩार् नाट्टळवाग (सदर्मुगलोग पर्यन्दमाग) उळ्ळ जगत्तिल् किडैक्कक्कूडिय स्तिरी मुदलिय कामङ्गळिऩ् प्राप्तियैयुम्, (दृष्ट्वा - अदिल् उळ्ळ तोषङ्गळुडऩ् नऩ्गु आराय्न्दु अऱिन्दु), मेलुम्, मोक्षस्वरूबत्तिऩ् सिऱप्पियल्बुगळाऩ आनन्त्यं - अऴिवऱ्ऱिरुक्कै, अभयस्य भारं - पयम् सिऱिदुमिऩ्ऱि इरुक्कै, महत् स्तोमं - अबहदबाप्मत्वम् मुदलाऩ सत्य सङ्गल्बत्वम् मुडिवाग उळ्ळ कल्याण कुणङ्गळिऩ् समूहम्, उरुगायं - कीर्त्ति निऱैन्दिरुत्तल्, प्रतिष्ठां - निलैयायिरुक्कै मुदलाऩवऱ्ऱैयुम् अऱिन्दुगॊण्डु, नचिकेतः - हे नसिगेदस्से, धीरः - पुत्तिसालियाऩ नी, धृत्या -उळ्ळत्तिऩ् उऱुदियाल्, अत्यस्राक्षीः - इन्द लोगङ्गळिल् किडैक्कुम् कामङ्गळै विट्टुविट्टाय्।
यमऩ् सॊल्लुगिऱाऩ् - हे नसिगेदस्से उऩ्ऩैप् पोऩ्ऱ शिष्यऩ् ऎङ्गळुक्कुक् किडैक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु नाऩ् मुऩ्बु कूऱियदऱ्कुत् तक्क कारणम् उण्डु। कण्मूडित्तऩमाग, कारणमिऩ्ऱि उऩ्ऩै नाऩ् पुगऴविल्लै। प्रह्मवित्यैयै ऎल्लोरालुमे पॆऱ्ऱुविड मुडियादु। सिल पेराल्दाऩ् अदैप् पॆऱ मुडियुम्। अदऱ्कु उरिय योक्यदै ऎल्लोरुक्कुमे किडैयादु। अन्द योक्यदै उऩ्ऩिडम् निऱैन्दुळ्ळदु। कर्माक्कळिऩाल् सदुर्मुग लोगम् ईऱाग उळ्ळ लोगङ्गळिल् इरुक्कुम् स्तिरी मुदलिय कामङ्गळिऩ् प्राप्तिदाऩ् उण्डागुम्। अवै अनित्यङ्गळ् ऎऩ्र नऩ्गु अऱिन्दुळ्ळाय्।
इत्तोडु इल्लामल् मोक्षस्वरूबत्तिऩ् सिऱप्पैयुम् नऩ्गु अऱिन्दुळ्ळाय् नी मोक्षम् मोक्षम् ऎल्लै अऱ्ऱदु अऴिवऱ्ऱदु। पयत्तिऱ्कु अप्पाऱ्पट्टदु। अबहदबाप्मत्वम् मुदलाग सत्यसङ्गल्बत्वम् मुडिवाग उळ्ळ पल उयर्न्द कल्याण कुणङ्गळ् निरम्बियुळ्ळदु। नीण्ड अदिगमाऩ कीर्त्ति निऱैन्ददु। निलैत्तिरुक्कैयुम् उण्डु। मोक्षस्वरूबत्तिल् उळ्ळ इत्तगैय सिऱप्पुक्कळै नऩ्गु आराय्न्दऱिन्द पुत्तिसालियाऩ नी मऩ उऱुदियुडऩ् लौगिगङ्गळाऩ कामबोगङ्गळै विट्टु ऒऴित्तुळ्ळाय् अल्लवा। आगवेदाऩ् उऩ्ऩैप् पोऩ्ऱ शिष्यऩ् ऎङ्गळुक्कुक् किडैक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ्।
कामस्य आप्तिं जगतः प्रतिष्ठां क्रतोः - इदुवरै ओर् अन्वयम् आगुम्। क्रतोः प्रतिष्ठां जगतः कामस्य आप्तिं ऎऩ्ऱु पदङ्गळै माऱ्ऱि अन्वयम् कॊळ्ळ वेण्डुम्। पॊरुळ् पदवुरैयिल् कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
उत्तरार्त्तत्तिल् उळ्ळ ‘दृष्ट्वा’ ऎऩ्बदै इङ्गेयुम् कूट्टिक्कॊळ्ळ वेण्डुम्। विडवेण्डिय – अल्बमाऩ - कर्मबलमाय् इरुक्कुम् कामावाप्तियै अऱिन्दु ऎऩ्बदु तिरण्ड पॊरुळ्। इव्वळवाग विडवेण्डियदऩ् तोषत्तै नसिगेदस् अऱिन्दुळ्ळाऩ् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टदागिऱदु।
आनन्त्यं अभयस्य पारं स्तोमं हत् उरुगायं प्रतिष्ठां दृष्ट्वा - इदुवरै मऱ्ऱोर् अन्वयम्। इदऩाल् मोक्षस्वरूबत्तिल् उळ्ळ सिऱप्पुक्कळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। कैक्कॊळ्ळ वेण्डियदऩ् उयर्वैयुम् उणर वेण्डुमऩ्ऱो? अदैयुम् नसिगेदस् अऱिन्दुळ्ळाऩ् ऎऩ्गिऱदु। इङ्ग मोक्ष स्वरूबम् ऎऩ्ऱु पगवत् स्वरूबम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। ऎल्लैयुम् अऴियुम् तऩ्मैयुम् अऱ्ऱिरुत्तल् मुदलाऩ उयर्न्द कुणङ्गळ् अदऱ्कु उळ्ळऩ। अवऱ्ऱैयुम् अऱिन्दुळ्ळाऩ् नसिगेदस्।
धृत्या धीरो नचिकेतः अत्यस्राक्षीः - इप्पडि इवऱ्ऱै अऱिन्दु पुत्तिसालियाय् विळङ्गुम् हे नसिगेदस्से इदऩ् पयऩाय् अल्बङ्गळाऩ कामबोगङ्गळै उऱुदियिऩाल् विट्टु ऒऴित्तुळ्ळाय्। आगवेदाऩ् उऩ्ऩैप् पुगऴ्न्देऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
इप्पडिप् पॊरुळ् कूऱुवदु मन्द्रत्तिऩ् पोक्कुक्कु मुरणाऩदु। विड वेण्डियदु। कैक्कॊळ्ळ वेण्डियदु ऎऩ्ऱ पागुबाडु इन्द मन्द्रत्तिल् काणप्पडविल्लै। ‘दृष्ट्वा’ ऎऩ्ऱ ऒरे विऩैयॆच्चम्दाऩ् उळ्ळदु। आग विड वेण्डियवऱ्ऱिऩ् तोषङ्गळै अऱिन्दु, कैक्कॊळ्ळ वेण्डिय मोक्षस्वरूबत्तिऩ् सिऱप्पुक्कळैयुम् अऱिन्दु साऩ्ऱु पिरित्तुक् कूऱ इडमिल्लै। अऱियप्पड वेण्डिय इरण्डु अंसङ्गळैक् कूट्टिच् काट्ट ‘अपि’ अल्लदु ‘च’ मुदलाऩ अव्ययङ्गळुम् इल्लै।
अदऩाल् पगवत् स्वरूबत्तिऩ् सिऱप्पियल्बुगळैये ऎल्लाप् पदङ्गळुम् कुऱिप्पदाग मऱ्ऱोर् वगैयिल् अन्वयित्तुप् पॊरुळ् काट्टुगिऱार् नम् उबनिषत् पाष्यगारर्। इव् वगैयिल् किडैक्कुम् पॊरुळ् इदुवे - मोक्ष स्परूबमागिऱ पगवत् स्वरूबत्तिल् ऎल्लाक् कामङ्गळुम् अडङ्गियिरुप्पदाल् अदावदु पगवत् स्वरूबत्तै अनुबविक्कुम्बोदु ऎल्लाक् कामङ्गळिऩ् अवाप्तियुम्, प्राप्तियुम् पॆऱप्पट्टदागिऱबडियाल् - कामस्य आप्ति पगवत् स्वरूबत्तिल् उळ्ळदागच् चॊल्लप्पडुगिऱदु। सर्व ऐगत्तुक्कुम् पगवत् स्वरुबम् आदारमागिऱबडियाल् जगद: प्रदिष्टैयुम् उलगङ्गळिल् स्तैर्यमुम् अदिल् उळ्ळदु। ऎम्बॆरुमाऩुडैय प्रीदियै उत्तेसित्तुक् सॆय्यप्पडुम् क्रदुक्कळ् कर्माक्कळ् - अनन्दङ्गळायुम् स्तिरङ्गळायुम् उळ्ळ पलऩ्गळैत् तरुवदाल् क्रदोरानन्द्यमुम् अदिल् उळ्ळदागक् कूऱप्पडुगिऱदु। अबयत्वम् मुदलाऩवै यावुम् पगवत् स्वरूबत्तिऱ्के उण्डु ऎऩ्बदु मुऩ्ऩमे कूऱप्पट्टदु।
आगवे सर्वगामङ्गळिऩ् प्राप्तियैक् तऩ्ऩुळ् कॊण्डदुम्, सर्व जगत्तुक्कुम् आदारमाऩदुम्, तऩक्कु आरादऩमाऩ कर्माक्कळुक्कु अनन्द पलऩैत् तरुम् शक्तियळिप्पदाल् अऩन्दमाऩदुम्, मऱ्ऱुम् मुऩ् कूऱिय उयर्वुगळै उडैयदुमाऩ मोक्ष स्रूबत्तै - पगवत् स्वरूबत्तै अऱिन्दु कामबोगङ्गळै नसिगेदस् विट्टुळ्ळाऩ् ऎऩ्ऱु परमात्म विषयमागवे मऱ्ऱोर् पॊरुळ् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। इदु मन्द्रङ्गळिल् उळ्ळ पदङ्गळिऩ् अमैप्पुक्कु अनुगुणमाग उळ्ळदादलाल् इदुवे सिऱन्द अर्त्तम् आगुम्।
कामस्य आप्तिं जगतः प्रतिषां क्रतोः आनन्त्यं अभयस्य पारं स्तोमं । महत् अरुगायं प्रतिष्ठां, ऎऩ्ऱ ऎल्लाप् पदङ्गळुम् मोक्ष स्वरूबत्तिऱ्के विशेषणङ्गळागुम्। इन्द योजऩैयिल् ऎऩ्बदु कवऩिक्कत्तक्कदु।
अत्वैदम् - आसैगळिऩ् पूर्त्तिक्कु ऎल्लै निलमुम् उलगुक्कॆल्लाम् उऱैविडमुम् कायङ्गळुक्कॆल्लाम् मुडिवाऩ पयऩुम्, पयमिऩ्मै निलैबॆऱुम् स्ताऩमुम्, ऎल्लोरालुम् पोऱ्ऱप्पडुवदुम्, अळवु कडन्ददुम्, ऎङ्गुम् परन्दु निऱ्पदुम् आगिय आऩ्मनिलैयै नसिगेदस्से नी उणर्न्दु, तिडसित्तत्ताल् अनित्यमाऩ लोगत्तैयुम् ताण्डिविट्टाय्।
नसिगेदस्से! मिगच् चिऱन्द कुणमुळ्ळवऩाय् इरुक्किऱाय्। अदु कण्डु वियक्किऱेऩ्। ‘अहो बत अनुत्तमगुणोऽसि’ ऎऩ्ऱु यमऩुडैय वियप्पै शङ्गरर् तम्मुडैय वाक्किऩाल् वॆळियिडुगिऱार् तम् पाष्यत्तिल्। ‘क्रतोः अनन्त्यम’, ऎऩ्बदु शङ्गरर् कॊण्ड पाडम्। अर्त्तम् सॊल्लुम्बोदु ‘आनन्त्यम्’ ऎऩ्ऱे विरित्तुक् काट्टुगिऱार्। ‘क्रतोः फलं हैरण्यगर्भं पदम् आनन्त्यम् - आनन्त्यम्’ ऎऩ्ऱु। ‘स्तोमं महत्’ ऎऩ्ऱु नाम् कॊण्ड पाडत्तै माऱ्ऱि, ‘स्तोम महत्’ ऎऩ्ऱु शङ्गररुम् मत्वरुम् पाडम् कॊण्डुळ्ळऩर्। पॊरुळिल् मट्टुम् शङ्गरर् काट्टुम् पॊरुळुम् नाम् काट्टुम् पॊरुळुम् ऒऩ्ऱे; मत्वर् काट्टुम् पॊरुळ् वेऱु।
त्वैदम् – नसिगेदस्से! स्वर्क्कत्तिऱ्कु उऱैविडमायुम्, पगवत् सम्बन्दमुळ्ळ कर्मत्तिऱ्कुम् ज्ञाऩत्तिऱ्कुम् अऴिविल्लाद पलऩैत् तरुबवऩायुम्, ऎव्विद पयमुमिल्लाद मोक्षत्तिऩ् करैयायुम्, अवळैत् तुदिक्कुम् वेदङ्गळैक्काट्टिलुम् पॆरियवऩायुम्, अदावदु वेदङ्गळाल्गूडप् परिबूर्णमागत् तुदिक्क मुडियादवऩायुम्, अदऩालये उरु - उयर्त्त वेदङ्गळालुम्, परह्मा मुदलाऩ उयर्न्दवर्गळालुम् उरुत्वे न - सर्वोत्तमऩागत् तुदिक्कप्पडुवदाल् ‘उरुगायऩ्’ ऎऩ्ऱु पॆयरुवळ्ळवऩायुम्, मोक्षत्तिल् सायुज्यत्तुक्कुरियवर्गळाल् प्रवेशिक्कत् तगुन्दवऩायुम् उळ्ळ पगवाऩै उणर्न्दु, मऩ उऱुदि युळ्ळ नी तैर्यत्ताल् आसैगळिऩ् पूर्त्तियै अऱवे ऒऴित्तु विट्टाय्। (११)
मूलम् - १।२।१२
मुऩ्बु नसिगेदस् केट्ट मूऩ्ऱावदु केळ्विक्कुप् पदिलाग मुक्तात्मावैप् पऱ्ऱि अडुत्त इरण्डु मन्दिरङ्गळाल् विवरिक्किऱाऩ् यमऩ् -
तं दुर्दशं गूढमनुप्रविष्टं गुहाहितं गह्वरेष्ठं पुराणम् ।
अध्यात्मयोगाधिगमेन देवं मुत्वा धीरो हर्षशोकौ जहाति ॥ १२ ॥
(प-रै) तं दुर्दर्शं - मुऩ्बु कूऱियबडि काण्बदऱ्कु अरियवऩागवुम्, गूढं - नमक्कुप् पुलऩाग ऒट्टामल् मऱैक्कुम् काममागिऱ अवित्यैयिऩाल् मऱैक्कप्पट्टुळ्ळवऩुम्, अनुप्रविष्टं - सर्व पूदङ्गळिलुम् उट्पुगुन्दुळ्ळवऩुम्, गुहाहितं - ह्रुदय कुगैयिल् वसिप्पवऩुम्, गह्वरेष्ठं - अङ्गुळ्ळ आत्मावुक्कुम् अन्दर्यामियाग इरुप्पवऩुम्, पुराणं - आदियऱ्ऱवऩागवुम् इरुक्कुम्, देवं - परमात्मावै अध्यात्मयोग अधिगमेन - मऱ्ऱ विषयङ्गळिलिरुन्दु मऩस्सैत् तिरुप्पि आत्माविल् (तऩ्ऩिडत्तिल्) सेर्प्पदागिऱ अत्यात्म योगत्ताल् किडैक्कुम् जीवात्म विषयग ज्ञाऩमागिऱ कारणत्तिऩाल्, मत्वा च - त्याऩम् सॆय्दु (उबासित्तु), धीरः - पुत्तिसालियायिरुप्पवऩ्, हर्ष-शोकौ - मऱ्ऱ लौगिग विषयङ्गळ् किडैक्कुम्बोदु उण्डागुम् मगिऴ्च्चियैयुम्, अवै किडैक्कादबोदु उण्डागुम् तुक्कत्तैबुम्। जहाति - विडुगिऱाऩ्। अदावदु इवै इरण्डुम् नीङ्गप्पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
काण्बदऱ्कु अरियवऩुम्, नम्मुडैय कर्मङ्गळाल् नमक्कुप् पुलऩागादवाऱु मऱैक्कप्पट्टुळ्ळवऩुम्, सर्व पूदङ्गळिऩ् शरीरत्तिऩुळ् इरुप्पवऩुम्, अत्तच् शरीरत्तिलुम् ह्रुदय कुगैयिल् इरुप्पवऩुम्, अङ्गेये उडऩ् उऱैयुम् जीवात्मावुक्कुम् अन्दर्यामियाग इरुप्पवऩुम्, आदि इल्लादवऩुमाऩ - परमात्मावै अत्यात्मयोगत्तिऩाल् किडैक्कुम् जीवात्म ज्ञाऩत्तैक् कॊण्डु उबासित्तु, पुत्तिसालियायिरुप्पवऩ् इऩ्ब तुऩ्बङ्गळ् नीङ्गप्पॆऱुगिऱाऩ्।
तं दुर्दर्शं गूढं अनुप्रविष्टं गुहाहितं गह्वरेष्टं पुराणं । देवम् - ऎऩ्ऱ तविदीयान्द पदङ्गळ् उबास्यमाऩ परमात्मावैक् कुऱिक्किऩ्ऱऩ। इदिल् ‘देवं’ ऎऩ्बदु परमात्मावैक् कुऱिप्पदाल् विशेष्यमायुम् मऱ्ऱ त्विदीयान्द पदङ्गळ् इदऱ्कु विशेषणङ्गळायुम् निऱ्किऩ्ऱऩ।
इन्दप् परमात्मा ऎळिदिल् काण्बदऱ्कु अरियवऩ् ऎऩ्बदु मुऩ्ऩमे इङ्गु एऴावदु मन्द्रत्तिल् ‘श्रवणायाऽपि बहुभिः यो न लभ्यः’ इत्यादियाऩ वाक्यत्तिऩाल् विळक्कप्पट्टुळ्ळदु। मेल् उळ्ळ अडैमॊऴिगळ् इदऱ्कुक् कारणम् काट्टुबवैयाय् अमैन्दुळ्ळऩ। कर्माक्कळाल् - मुक्कुणप्रक्रुदियिऩाल् मऱैक्कप्पट्टुळ्ळाऩ् परमात्मा; सर्व प्राणिगळिलुम् शरीरत्तिऩ् उट्पुगुन्दुळ्ळाऩ्। अदिलुम् ह्रुदयत्तिल् इरुप्पवऩ्; अदऱ्कुम् मेलाग जीवात्मावुक्कुम् अन्दर्यामियाग इरुक्किऱाऩ्। आगवे इप्पडिप्पट्ट परमात्म तत्तुवम् ऎळिदिल् काण मुडियाददागुम् ऎऩ्ऱु।
इन्द मन्द्रत्तिल् उळ्ळ, ‘देव’ शप्तम् परमात्मावैक् कुऱिक्किऱदु। आऩाल् इदे उबनिषत्तिल् मुदल् वल्लियिल् पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिल् ‘ब्रह्मजज्ञं देवं ईड्यं विदित्वा’ ऎऩ्ऱ वाक्कियत्तिल् उळ्ळ ‘देव’ शप्तम् जीवऩैक् कुऱिप्पदागुम् ऎऩ्ऱु मुऩ्ऩमे विळक्कप्पट्टुळ्ळदु। ऒरे उबनिषत्तिल् वॆव्वेऱु इडङ्गळिल् वन्दुळ्ळ ऒरे शप्तत्तिऱ्कुप् पॊरुळुम् ऒऩ्ऱागवे इरुन्दाल् पडिप्पवर्गळुक्कुक् कुऴप्पम् इल्लामल् इरुक्कुमे ऎऩ्ऱु नमक्कु ऎण्णत् तोऩ्ऱुगिऱदु। इन्दक् कुऴप्पत्तैत् तविर्प्पदऱ्काग मुऩ्गूऱियदु पोल् इङ्गुम् ‘दव’ शप्तत्तिऱ्कु जीवात्मावेदाऩ् अर्त्तम् ऎऩ्ऱु कॊण्डाल् इन्दक् कुऴप्पत्तैत् तविर्क्कलामे ऎऩ्ऱु केट्कत् तोऩ्ऱुगिऱदु।
‘देव’ शप्तम् परमात्मावैक् कुऱिप्पदाऩालुम् परमात्मावै आत्मावागक् कॊण्ड जीवात्मा ऎऩ्ऱु मुऩ् पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिल् उरैक्कप्पट्टदु पोल् इङ्गुम् कॊळ्ळलामे ऎऩ्ऱु ऎण्णिच् चिलर् पूर्वबक्षम् सॆय्गिऩ्ऱऩर्। ‘तं दुर्दर्शं’ मुदलाऩ पदङ्गळुम् जीवात्मावुक्कुम् पॊरुन्दुम् वगैयिल् उळ्ळदाल् इन्द मन्द्रमुम् मुऴुवदुम् जीवात्मावैये कुऱिक्किऩ्ऱदागुम्। इदऩाल् मुदल् वल्लियिल् उळ्ळ पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिऱ्कुम् इदऱ्कुम् करुत्तु ऒऱ्ऱुमैयुम् एऱ्पडुम्। इव्विरण्डुक्कुम् नडुविल् उळ्ळ ‘श्रवणायाऽपि बहुभिः यो न लभ्यः’ ऎऩ्ऱ (२-७) ऎऩ्ऱ कीदा श्लोगत्तुडऩुम् पॊरुळ् ऒऱ्ऱुमै किडैक्कुम्। इव्वळवु ऎळिदाऩ वऴियै विट्टुच् चिक्कलाऩ वऴियै अदावदु ‘देव’ शप्तम्।
मुदल् वलियिल् परमात्मावै आत्मावागक् कॊण्ड जीवात्मावैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱुम् इन्द मन्द्रत्तिल् उळ्ळ तेव शप्तम् परमात्मावैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱुम् कुऴप्पम् तरुम् मुऱैयै एऩ् कॊळ्ळ वेण्डुम् ऎऩ्बदु पूर्दबषिगळिऩ् करुत्तु।
इदऱ्कु समादाऩम् इदु: - ऎळिय-सुलबमाऩ वऴि इरुक्क, सिक्कलाऩ वऴियैप् पिऩ्बऱ्ऱुवदु कूडादु ऎऩ्बदु ऎङ्गुम् यावरालुम् आदरिक्कप्पड वेण्डियदेयागुम्। आऩाल् इन्दप् पॊदु वऴियैप् पिऩ्बऱ्ऱुवदिल् सिल तडैगळ् इरुन्दाल् ऎळिय वऴियै विट्टुच् चिक्कल् निऱैन्ददागक् करुदप्पडुम् वऴियैये पिऩ्बऱ्ऱ वेण्डित्ताऩ् वरुम्।
मुऩ् काट्टिय इरण्डु इडङ्गविल् उळ्ळ तेव शप्तङ्गळुक्कुम् ऒरे अर्त्तम् कॊळ्ळ मुडियादबडि सिल तडैगळ् (पादगङ्गळ्) उळ्ळऩ। आगवेदाऩ् अङ्गु ओर् अर्त्तमुम् इङ्गु वेऱु ओर् अर्त्तमुम् कॊळ्ळप्पडुगिऩ्ऱदु।
इरण्डु इडङ्गळिलुम् उळ्ळ विशेषत्तै उऱ्ऱु नोक्कि ऩाल् इन्द उण्मै निलै पुरियुम्।
मुदल् वल्लियिल् पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिल् उळ्ळ तेव शप्तत्तिऱ्कुम् ‘परमात्मा’ पॊरुळ् ऎऩक् कॊळ्ळ मुडियादु। अन्द मन्द्रत्तिल् उळ्ळ तेव शप्तत्तिऱ्कु ‘प्रह्मज’ ऎऩ्ऱ विशेषणम् (अडैमॊऴि) आरम्बत्तिल् उळ्ळदु। प्रह्मज - प्रह्मत्तिऩिडमिरुन्दु उण्डाऩ ऎऩ्बदु इदऩ् अर्त्तम्। इदु तेव शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पडुम् पॊरुळुक्कु विशेषणम्। इप्पॊऴुदु वासगर्गळागिय नामे निलैयै नऩ्गु पुरिन्दु कॊळ्ळलामे। इङ्गु उळ्ळ तेव शप्तत्तिऱ्कुम् परमात्मा ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊण्डु प्रह्मज-प्रह्मत्तिऩिडमिरुन्दु उण्डाऩ ऎऩ्ऱ विशेषणत्तैयुम् इत्तुडऩ् अन्वयित्ताल मुडिवाग इरण्डु पदङ्गळुक्कुम् ऎऩ्ऩ पॊरुळ् किडैक्कुम्? परमात्माविऩिडमिरुन्दु उण्डाऩ परमात्मा ऎऩ्ऱे किडैक्कुम्। इदु सरिया? नऩ्गु योसित्तुप् पारुङ्गळ्। परमात्माविऩिडमिरुन्दु परमात्मा उण्डावदु पॊरुन्दादु। आगवे इन्द मुदल् वल्लि पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिऩ् आरम्बत्तिल् उळ्ळ प्रह्म पदत्तिऱ्कु प्रह्मम् - परमात्मा ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कॊण्डु, मेल् उळ्ळ तेव शप्तत्तिऱ्कु जीवात्मा ऎऩ्ऱ पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। तेव शप्तत्तिऱ्कु मुक्कियमाऩ पॊरुळ् परमात्मावागैयाल् अवऩैयुम् विडामल् सेर्त्तु, परमात्मात्मगऩाऩ (परमात्मावै आत्मावागक् कॊण्ड) जीवऩ् पॊरुळ् ऎऩक्कॊळ्ळप्पट्टदु। आग, प्रह्मत्तिऩिडमिरुन्दु उण्डाऩ प्रह्मात्मगऩाऩ जीवऩ् ऎऩ्बदु अङ्गुक् कॊण्ड पॊरुळ्।
इङ्गु (२-१२) उळ्ळ तेव शप्तत्तिऱ्कु मुक्कियमाऩ पॊरुळाऩ परमात्मावै विट्टु जीवऩैक् कॊळ्वदऱ्कु मुऩ्गाट्टिय इडत्तिऱ् पोल् तक्क कारणम् इल्लै। पूर्वार्त्तत्तिल् उळ्ळ तुर्दर्शम् कूडम् मुदलाऩ विशेषणङ्गळ् यावुम् परमात्मावुक्के पॊरुन्दुम्। आगैयाल् इङ्गुळ्ळ तेव शप्तत्तिऱ्कुप् परमात्मा ऎऩ्ऱे पॊरुळ्। आऩाल् ऒरु वेऱ्ऱुमै - प्रह्मजज्ञम् तेवम् ऎऩ्ऱ (१-१७) इडत्तिल् तेव शप्तत्तिऱ्कुप् परमात्मावै आत्मावागक् कॊण्ड जीवऩ् पॊरुळ्। इङ्गे तेव शप्तत्तिऱ्कु (२-१२) जीवऩैच् शरीरमागक् कॊण्ड परमात्मा पॊरुळ्। इरण्डिडत्तिलुम् जीवऩ् परमात्मा इरुवरुम् कुऱिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩर्। आऩाल् विशेषण विशेष्य पावत्तिल् मट्टुम्दाऩ् वेऱ्ऱुमै। आगवे मुऩ् काट्टिय ऎल्ला प्रमाणङ्गळुडऩुम् करुत्तु ऒऱ्ऱुमैयुम् किडैक्किऱदु।
इव्वाऱेदाऩ् श्रीबाष्यत्तिल् मुदल् अत्तियायम् इरण्डाम् पादम् इरण्डाम् अदिगरणत्तिल् ‘गुहां प्रतिष्टौ’ ऎऩ्ऱ सूत्रत्तिऩ् विवरणत्तिल् श्रीबाष्यगारर् ‘तं दुर्दर्शं’ ऎऩ्ऱ इन्द मन्द्रदिऩाल् परमात्मावुक्कु कुहाप्रवसम् उण्डॆऩ्च् चॊल्लप्पट्टदु ऎऩ्ऱु अरुळियिरुप्पदाल् इदु ऎळिदिल् अऱियक् किडक्किऱदु। विरिवु काण विरुम्बुबवर् इव्विडत्तिय श्रीबाष्यम् श्रुदप्रगाशिगै मुदलाऩवऱ्ऱिल् काणलाम्।
इव्वळवाल् उबबत्ति - अनुबवबत्ति मुदलाऩवऱ्ऱैक् कॊण्डु ऒरे शप्तत्तिऱ्के इडत्तिऱ्कु एऱ्प वॆव्वेऱाऩ अर्त्तम् कॊळ्वदु शास्तिर सम्मदमाऩदे ऎऩ्बदु अऱियत्तक्कदु।
अध्यात्मयोगाधिगमेन मत्वा - अत्यात्म योगम् ऎऩ्ऱाल् वॆळि विषयङ्गळिलिरुन्दु मऩत्तैत् तिरुप्पित् तऩ् आत्म स्वरूबत्तिल् ईडुबडच् चॆय्वदागुम्। ‘विषयेभ्यः प्रतिसंहृत्य चेतसः आत्मनि समाधानम् अध्यात्मयोगः’ ऎऩ्ऱु नम्मुडैय उबनिषत् पाष्यगारर् अरुळिय वाक्कियत्तिलिरुन्दु कीऴे काट्टिय अर्त्तत्तै अऱियलाम्। इन्द वाक्कियम् अप्पडिये शङ्गर पाष्यत्तिल् इरुप्पदागुम्। कॊञ्जमुम् माऱुदल् इल्लामैयाल् अदै मऱुमुऱै ऎऴुदवेण्डामे। ‘योगः चित्तवृत्ति निरोधः’ ऎऩ्गिऱदु योगसूत्रम्। वॆळि विषयङ्गळिल् मऩत्तिऩ् पोक्कैत् तडुत्तु निऱुत्तुवदु योगम् ऎऩ्ऱु पॊदुविल् कूऱिऱ्ऱु अदु। मऩप्पोक्कैत् तडुत्तु आत्माविल् ईडुबडच् चॆय्वदु अत्यात्म योगम् ऎऩ्गिऱदु इङ्गु।
अधिगमः - ज्ञाऩम् अत्यात्म योगत्तिऩाल् पॆऱप्पडुम् जीवात्म साक्षात्कारम्, इङ्गु अदिगम् शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱदु। इदु कारणमागप् परमात्मोबासऩम् उण्डागिऱदु ऎऩ्ऱ मुऱै इङ्गुक् करुदप्पट्टुळ्ळदु।
कर्मयोगम्-ज्ञाऩयोगम्-योगम्, जीवात्म साक्षात्कारम्। पिऱगु परमात्म त्याऩम् - पक्ति योगम् ऎऩ्ऱ परबक्ति उण्डागिऱदु ऎऩ्ऱ मुऱैयै मऩत्तिऱ् कॊळ्ळ वेण्डुम्।
इन्द क्रमत्तै स्वामि श्रीदेसिगऩ् श्रीमत्रहस्यत्रय सारत्तिल् उबाय विबागादिगारत्तिल् नऩ्गु विवरित्तु अरुळियुळ्ळार्। अदैयुम् नाम् नऩ्गु पुरिन्दुगॊण्डाल् इन्द मुऱै मऩत्तिल् नऩ्गु पदियुम्।
उबाय विबागादिगारत्तिल् उळ्ळ श्रीसूक्तिगळ् - ‘इक् कर्मयोग ज्ञाऩयोगङ्गळाले - योगमुगत्ताले आत्मावलोगनम् पिऱन्दाल् - वैषयिगसुग वैत्रुष्ण्यावहमाऩ - आत्मानुबवसुगमागिऱ आगर्षगत्तिल् अगप्पट्टिलऩागिल् परम पुरुषार्त्तमाऩ पगवदनुबवत्तिऱ्कु उबायमाऩ पक्तियोगत्तिल् इऴियुम्बोदु, उळ्ळिरुक्किऱ रत्ऩम् काण्गैक्कुङ् गिऴिच्चीरै कण्डाऱ्पोले - अन्दर्यामियैप् पार्क्कुम् पोदैक्कु अवऩुडैय शरीरबूदऩाऩ जीवात्माविऩुडैय तर्शनम् उबयुक्तमागक् कॊण्डु पक्ति योगत्तुक्कु अदिगार कोडियिले एऱिट्टुक् किडक्कुम् ऎऩ्ऱिवैये।
इवऱ्ऱिऩ् अर्त्तत्तै विवरिक्कप् पुगुन्दाल् इदुवे पारदमागुम्। विरिवुगळैयॆल्लाम् कालक्षेब कोष्टियिले केट्टुत् तॆळिवदे नऩ्ऱु।
कडोबनिषत् कडिऩमाऩदु। इदिल् उळ्ळ ऒव्वॊरु विषयमुम् नम् सम्ब्रदाय क्रन्दङ्गळिल् आङ्गाङ्गु नम् पूर्वासारियर्गळाल् ऎडुत्तु विरित्तुरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। अन्द इडङ्गळै अडियेऩ् इङ्गुक् कोडिट्टुक् काट्टुगिऱेऩेयल्लदु अवैयऩैत्तैयुम् विवरिक्क मुयलविल्लै। इव्वळविलेये इङ्गुत् तरप्पडुम् विरिवुरै पलरुक्कुप् पुरिवदु श्रमसात्यमाग इरुक्कलाम्। आयिऩुम् विळक्कम् इरुक्कुम् इडङ्गळै ओरळवु अऱिन्दाल् पिऩ्ऩर् ऎप्पडियावदु अन्दन्द इडङ्गळैक् कऱ्ऱुत् तॆळियलाम् ऎऩ्ऱे अडियेऩ् इत्तोडु तॊडर्बुळ्ळ पल क्रन्दङ्गळै ऎडुत्तुक् काट्टियुम् सुरुक्क उरै तन्दुम् वरुगिऱेऩ्।
अदिगमाग श्रमप्पड विरुम्बादवर्गळ् इङ्गुत् तरप्पडुम् पदवुरै - पॊऴिप्पुरै इवऱ्ऱै मट्टुम् पडित्तालेये कलक्कमिऩ्ऱि ओरळवु उबनिषत्तिऩ् करुत्तैक् काणलाम्। विरिवु काण विरुम्बुबवर्गळ् विरिवुरैयैयुम् - अत्वैद - त्वैदक् करुत्तुरैगळैयुम्गूडप् पडिक्कलाम्।
निऱ्क - मेले ऎडुत्त श्रीमत् रहस्यत्रयसार श्रीसूक्तिगळुक्कुच् चुरुक्कमागप् पॊरुळ् तरुगिऱेऩ् इङ्गु।
जीवात्म (उबासगऩाऩ तऩ्ऩुडैय आत्म) साक्षात्कारम् एऱ्पट्टाल्दाऩ् परमात्मावै नऩ्गु उणर्न्दु उबासिक्क मुडियुम्। अदावदु जीवात्म साक्षात्कारम् पॆऱ्ऱवऩ् पक्ति योगम् सॆय्वदऱ्कु अदिगारि (योक्यऩ्) आगिऱाऩ्। पक्तियोगम् सॆय्वदऱ्कु अदिगारमरग (तगुदि-योक्तै आग) अमैगिऱदु जीवात्म साक्षात्कारम्।
इदऱ्कु एऱ्ऱ उदाहरणम् काट्टुगिऱार् स्वामि श्रीदेशिगऩ्। रत्ऩम् काण्गैक्कुक् किऴिच्चीरै कण्डाऱ्पोले ऎऩ्ऱु। अदावदु रत्ऩत्तै ऒरु तुणियिल् मुडित्तु वैत्तिरुन्द ऒरुवऩ् तुणि मुडिच्चोडु रत्ऩत्तैत् तॊलैत्तुविडुगिऱाऩ्। पिऩ्ऩर् तेडि ऎडुक्किऱाऩ्। अङ्गु ऎदै मुदलिल् काण्गिऱाऩ्? अवऩ् कण्णिल् मुदलिल् पडुवदु रत्ऩम् अऩ्ऱु। पिऩ्? अदै मूडि मऱैत्तिरुक्कुम् तुणित्तुण्डुदाऩे? आग मुदलिल् तुणियैक् कण्डवुडऩ् अदै ऎडुत्तुप् पिरित्त पिऱगु रत्ऩत्तैयुम् काण्गिऱाऩ्। मुदलिल् रत्ऩत्तै मुडित्तु वैत्तिरुन्द तुणिये इवऩ् कण्णिल् पडादिरुन्दाल् ऎप्पडि इवऩाल् रत्ऩत्तैक् काण मुडियुम्? आग रत्ऩम् काण्बदऱ्कुक् कारणमाय्, निमित्तमाय्, अदिगारमाय् अमैन्दुळ्ळदु। अन्दक् किऴिच्चीरैयिऩ् - तुणियिऩ् तर्शऩम्।
अव्वाऱुदाऩ् इङ्गुम्। अङ्गु रत्ऩम् - इङ्गुप् परबात्मा - रत्ऩत्तोडु सम्बन्दप्पट्टु इरुक्कुम् पट्टुत् तुण्डु पोल् इन्दप् परमात्मावुक्कुच् शरीरमाय् अवऩोडु ऎप्पॊऴुदुमे पिणैन्दिरुक्किऱाऩ् जीवात्मा। अङ्गुत् तुणियैक् कण्ड पिऱगु रत्ऩम् काण्गिऱाऩ् ऎडुत्तवऩ्। इङ्गु जीवात्म साक्षात्कारम् पॆऱ्ऱ पिऱगु अवऩुक्कु अन्दरात्मावाय् इरुक्कुम् परमात्म त्याऩम् पॆऱुगिऱाऩ्। इदऩाल् पिऱगु परम पुरुषार्त्तमाऩ पगवदऩुबवम्।
आग पगवदनुबवम् पॆऱ पगवदुबासनम् - पक्तियोगम्, सॆय्य वेण्डुम्। अदैच् चॆय्वदऱ्कु मुऩ् उबासगऩाऩ जीवात्माविऩ् साक्षात्कारम् वेण्डुम्। इन्द साक्षात्कारम् इन्द मन्द्रत्तिल् ‘अधिकं’ शप्तत्ताल् कुऱिक्कप्पडुगिऱदु। इन्द जीवात्म साक्षात्कारत्तिऱ्कुक् कारणम्दाऩ् इङ्गु अत्यात्म योग शप्तत्ताल् इन्द मन्द्रत्ताल् कूऱप्पडुगिऱदु। कीऴे काट्टिय स्वामि श्रीदेशिगऩ् श्रीसूक्तियिल् ‘योग मुगत्ताले’ ऎऩ्बदुम् इन्द जीवात्मावैप् पऱ्ऱिय त्याऩत्तैत्ताऩ् इदऱ्कुक् कारणमाग अमैन्दुळ्ळवै कर्मयोग - ज्ञाऩ योगङ्गळ् आगुम्। इदिल् कर्मयोगत्तिऩाल् मट्टुम् सिलर्क्कुम्, मऱ्ऱुम् सिलर्क्कुक् कर्मयोग पूर्वगमाऩ ज्ञाऩ योगत्तालुम् इन्द जीवात्मयोगम् किट्टुम्।
मेलुम् इङ्गु अऱिय वेण्डिय विरिवुगळै श्रीमत् इञ्जिमेट्टु अऴगियसिङ्गर् अरुळिय व्याक्याऩत्तिलुम् श्री उ। वे। उत्तमूर्स्वामि अरुळिय व्याक्याऩत्तिलुम् काणलाम्:
ज्ञानकर्मात्मिके निष्ठे योगलक्ष्ये सुसंस्कृते ।
आत्मानुभूतिसिद्ध्यर्थे पूर्वषट्केन चोदिते ॥
ऎऩ्ऱु श्रीगीदार्त्त सङ्ग्रहत्तिल् श्रीआळवन्दारुम् इन्द मुऱैयै अरुळियुळ्ळार्। इदिल् ‘आत्मानुबूदि’ ऎऩ्बदाल् जीवात्म साक्षात्कारमुम्, ‘योग’ ऎऩ्बदाल् जीवात्म त्याऩमुम्। इदऱ्कादत्ताऩ् ज्ञाऩ योग कर्मयोगङ्गळ् ऎऩ्बदुम् स्पष्टमागक् काणक्किडक्किऱदु।
श्रीगीदैयिल् पदिऩॆट्टावदु अत्तियायत्तिल्,
ब्रह्मभूतः प्रसन्नात्मा न शोचति न काङ्क्षति ।
समस्सर्वेषु भूतेषु मद्भक्तिं लभते पराम् ॥(१८-५४)
ऎऩ्ऱ इन्द श्लोगत्तिलुम् कीऴ्च् चॊऩ्ऩ मुऱैयैक् काणलाम्। इङ्गु प्रह्मबूद: परमात्मावुक्कु शेषबूदमाऩ तऩ् आत्म स्वरूबानुबवत्तैप् पॆऱ्ऱवऩ् ऎऩ्ऱु अर्त्तम् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। नम् पाष्यत्तिल् अडुत्तु इन्द श्लोगत्तिल् ‘मद्भक्तिं’ ऎऩ्ऱु श्रीक्रुष्णऩाल् कूऱप्पट्ट पगवत् विषयमाऩ पक्तिक्कु मुऩ्ऩुळ्ळदाय्क् कुऱिक्कप्पडुम् ‘ब्रह्मभावं’ जीवात्म स्वरूबानुबवमागत्ताऩ् इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्बदु कूऱामले विळङ्गुम्।
इन्द श्लोगत्तिऩ् पाष्यत्तिलुम्, तात्पर्यसन्द्रिगैयिलुम् विरिवुगळैक् काणलाम्।
इङ्गुक् कूऱप्पडुम् जीवात्मानुबवम् ताऩ् इन्द मन्द्रत्तिल् ‘अध्यात्मयोगाधिगमेन’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् ‘अधिगम’ शप्तत्ताल् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। तेन अध्यात्मयोगेन योऽयम् अधिगमः -जीवात्मज्ञानं तेन हेतुना देवं परमात्मानं मत्वा – ध्यात्वा इत्यर्थः) ऎऩ्गिऱ उबनिषत् पाष्य वाक्कियङ्गळ् कीऴ्क्कूऱिय अर्त्तत्तैत् तॆळिवाग विळक्कुगिऩ्ऱऩ।
‘कर्मयोग - ज्ञाऩयोगङ्गळै अनुष्टित्तु जीवात्मानुबवत्तिऱ्कु सादऩमाऩ योगत्तैयुम् अनुष्टित्तु अदऩ् पयऩाय् जीवात्मानुबवम् पिऱन्दाल् अदैये कारणमागक् कॊण्डु परमात्मा त्याऩत्तिल् इऱङ्गुगिऱाऩ्’ ऎऩ्ऱु इव्वळवाल् कूऱप्पट्टदऩ्ऱो? अदिलुम् पॆरिय तडङ्गल् ऒऩ्ऱु उण्डु। अदैत् ताण्डिच् चॆल्बवऩुक्के परमात्मोबासऩमुम् अदऩ् पयऩाऩ परिबूर्ण प्रह्मानुबवमागिऱ परम पुरुषार्त्तमुम् किडैक्कुम्। अन्दत् तडङ्गलावदु (प्रदिबन्दगमावदु जीवात्मानुबवमेदाऩ्। परमात्मोबासऩत्तिऱ्कु सादऩमाग ऎन्द जीवात्मानुबवत्तैच् चॊऩ्ऩोमो अदुवे पगवदनुक्रहमिल्लादवऩुक्कु पगवन्निक्रहत्ताले परमात्मोबासऩत्तिऱ्कु प्रदिबन्दमागिविडुगिऱदु। सुगस्वरूबमाऩ जीवात्मानुबवम् मऱ्ऱैय विषयसुगङ्गळैक् काट्टिलुम् सिऱन्ददाग इरुप्पदाल् अवऱ्ऱिल् वैराक्यत्तै उण्डु पण्णि अवऱ्ऱै वॆऱुक्कच् चॆय्दबोदिलुम् तऩ् सिऱप्पैक् काट्टित् तऩ्ऩिडत्तिलेये ईडुबडच् चॆय्दुविडुम्। पुत्तिसालियाग इरुप्पवऩ् इदऩिऩुम् उयर्न्दु विळङ्गुम् परमात्मानुबवत्तिऩ् मेऩ्मैयै अऱिन्दु इदै सादऩमाग मट्टुम् कॊण्डु इदिलेये मुडित्तु निऱ्कामल् परमात्मोबासऩत्तिल् ईडुबडुवाऩ्।
इन्द अर्त्तत्तैत्ताऩ् मेले काट्टिय उबायविबाग अदिगार श्रीसूक्तियिल् ‘वैषयिग सुगवैत्रुष्ण्यावहमाऩ आत्मानुबवमागिऱ आगर्षगत्तिल् अगप्पट्टिलऩागिल्’, ऎऩ्ऱ वाक्यत्ताल् अरुळिच्चॆय्दुळ्ळार् स्वामि श्रीदेशिगऩ्। आगर्षगम् तऩ्ऩिडत्तिल् अगप्पट्टवर्गळैत् तप्पिच् चॆल्लवॊट्टामल् सिक्कवैत्तुत् तऩ्ऩिडत्तिलेये आऴ्त्तुम् नीर्च्चुऴि, वलै मुदलाऩवैयागुम्। आग पगवदनुक्रहमिल्लादवर्क्कु इन्द जीवात्मानुबवम् आगर्षगमाय् प्रदिबन्दगमाय् इरुक्कुम्। पगवदऩुक्रहम् उडैयवर्गळुक्कु इदुवे परमात्मोबासऩत्तिऱ्कु सादऩमाय् अमैन्दु अदिले ईडुबडुत्तुम् ऎऩ्ऱ विशेषत्तैयुम् अऱिय वेण्डुम्।
शास्त्रार्त्तङ्गळैये केट्टुच् चलित्तिरुक्कुम् उळ्ळत्तिऱ्कु इऩ्बम् ऊट्टुम् ईरच् चॊल्लाऩ आऴ्वार् श्रीसूक्तियिलुम् इदऱ्कु एऱ्ऱ उदाहरणम् ऒऩ्ऱैक् कण्डु अनुबविप्पोम्।
पॆरिय तिरुमडलिले तिरुमङ्गैमऩ्ऩऩ्, ताम् तिरुनऱैयूर् ऎम्बॆरुमाऩ् तिऱत्तु ईडुबट्टुत् तलैवित्तऩ्मै पॆऱ्ऱु मडलॆडुक्कत् तुणिन्ददै अरुळुगिऱार्।
तिरुमङ्गैयाऴ्वाराल् मदिळ्गळुम् मण्डबङ्गळुम् कट्टुवित्तुक्कॊण्ड अरङ्गऩुक्कुम् किडैक्काद ऒरु सिऱप्पै, तिरुनऱैयूर् ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुमङ्गैयाऴ्वार् मूलम् पॆऱ्ऱाऩ्। इदु कण्डु इऩ्ऩमुम् तिरुवरङ्गऩ् एङ्गुगिऱाऩ्।
तिरुवरङ्गच् चॆल्वऩार्क्कु मदिल्गळैयुम् मण्डबङ्गळैयुम् माण्बुऱ अमैत्तुविट्टुत् तिरुवरङ्गऩ् तिरुवाणै पॆऱ्ऱ तिरुमङ्गैयाऴ्वार् तिरुनऱैयूर् सॆऩ्ऱु सिल नाट्कळ् अङ्गुत् तङ्गि अवऩुडैय अऱ्पुद अऴगिले आऴङ्गाल्बट्टुप् परगाल नायगियागि अत्यत्पुदङ्गळाऩ इरण्डु तिरुमडल् प्रबन्दङ्गळै अवऩ् मीदु पाडिविट्टुत् तिरुवरङ्गम् तिरुम्बिऩार्। तिरुवरङ्गऩैत् तिरुवडि तॊऴुदार्। आऩाल् अरङ्गऩ् मुऩ्बोल् आऴ्वारिडम् अरुळ् कॊण्डु तिरुमुगम् कॊडुत्तुप् पेसामल् इरुन्दाऩ्। इदु कण्डु वरुन्दिय आऴ्वार् ताम् सॆय्द अबरादम् एदेऩुम् उण्डो, इन्दत् तिरुवुळ्ळक् कलक्कत्तिऱ्कु? उम् ऒरुवरुक्कुत् ताऩे मदिल् ऎडुत्तु मण्डबङ्गळ् यावुम् कट्टुवित्तेऩ्? ऎऩ्ऱाराम्। इदु केट्ट तिरुवरङ्गऩ्, ‘ओय् आऴ्वीर्! उम्मुडैय मदिल्गळैयुम् मण्डबङ्गळैयुम् यार् केट्टार्गळ्? तिरुनऱैयूर् सॆऩ्ऱु अङ्गु नीर् सॆय्द सॆयल् ऎऩ्ऩ? इन्द मदिल्गळै अङ्गुक् कट्टि, अन्दत् तिरुमडल्गळै इङ्गुक् कट्टप्पडादो?’ ऎऩ्ऱु एक्कत्तुडऩ् विम्मल्गळुक्किडैये अरुळिच्चॆय्दाऩाम्। तिरुमदिल् कॊण्ड अरङ्गत्तम्माऩ् पॆरुमैयैविड, तिरुमडल् कॊण्ड तिरुनऱैयूराऩ् पॆरुमैये उयर्न्ददागिऱदु। इव् विषयत्तै प्रक्रुदम् श्रीमत् आण्डवऩ् सुवैयुडऩ् अरुळिच्चॆय्य अडियेऩ् केट्टदुण्डु।
इत्तगैय पॆरुमै वाय्न्द पॆरिय तिरुमडलिले अरुळुगिऱार् आऴ्वार्: -इरुम्बॊऴिल् सूऴ्, मऩ्ऩुमऱैयोर् तिरुनऱैयूर् मामलैबोल् - पॊऩ्ऩियलुम् माडक् कवाडम् कडन्दुबुक्कु - ऎऩ्ऩुडैय कण्गळिप्प नोक्किऩेऩ्॥॥॥मऩ्ऩऩ् तिरुमार्बुम् वायुम् अडियिणैयुम्॥॥॥ऎऩ्ऱु, तिरुनऱैयूरैच् चुऱ्ऱिलुम् पॆरिय पॊऴिल्गळ् - सोलैगळ् सूऴ्न्दिरुक्किऩ्ऱऩवाम्। मडल् ऎडुप्पदे वेदङ्गळिऩ् परम तात्पर्यम् - अदावदु ऎम्बॆरुमाऩिडम् पक्ति सॆय्वदे वेद तात्पर्यमाऩ परमहिदम् ऎऩ्ऱुम् अन्दणर्गळ् इङ्गु वसिक्किऩ्ऱऩर्।
इन्दत् तिरुत्तलत्तिल् पॊऩ्मलै पोऩ्ऱदुम् पॊऩ् विरुम्बत्तक्कदायुम् इरुक्कुम् श्रीसन्निदियिऩ् कदवैत् तिऱन्दु कॊण्डु अदैत् ताण्डिच् चॆऩ्ऱु ऎऩ् कण्गळ् कळिप्प मऩ्ऩऩुडैय - तिरुनऱैयूर् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुमार्बु मुदलाऩ तिव्यालयङ्गळै सेवित्तेऩ्। अदिलिरुन्दु मडलॆडुक्कुम्बडियाऩ इन्द निलै उण्डायिऱ्ऱु ऎऩ्गिऱार्।
कवाडम् कडन्दु पुक्कु ऎऩ्ऱ इडम्दाऩ् नमक्कु इङ्गु वेण्डुवदागुम्। कडप्पदऱ्कु अरिदाऩ ऒरु इडत्तैक् कडन्ददुम् अप्पाडा! वऴिबऱिप्पार् निऱैन्दिरुक्कुम् इन्दक् काट्टैक् कडन्दाय्विट्टदु। मलैयैत् ताण्डियाय् विट्टदु ऎऩ्ऱॆल्लाम् सॊल्वदैप् पार्त्तुत्ताऩे वरुगिऱोम्? अव्वाऱे ताऩ् इन्द सन्निदिक् कदवैत् ताम् ताण्डियदुम् ऎऩ्गिऱार्। आम्! इदु तऩ्ऩिडम् वन्दवर्गळै अप्पाल् पोगवॊट्टामल् तऩ् अऴगाल् तऩ्ऩिडत्तेये ईडुबडुत्तिविडुमाम्। इदऩ् अऴगिल् कण् वैत्तुविट्टाल् पिऩ्ऩर् ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुमेऩि अऴगै अनुबविक्कवे मुडियामऱ् पोय्विडुम्। आगत् तऩ्ऩिडत्ते वलैप्पडुत्तुम्, सिक्क वैक्कुम् अऴगुडैय कदवैक् कडन्दु सॆऩ्ऱेऩ् ऎऩ्ऱु तम् वियप्पै, तम् सामर्त्यत्तै - तैर्यत्तै वॆळियिडुगिऱार् आऴ्वार्। ‘कवाडम् कडन्दु = वऴि पऱिक्कुम् तेशत्तैक् कडन्दु, अव् आऴङ्गालत् तप्पिऩप्पडि’ ऎऩ्ऱ पॆरियवाच्चाऩ् पिळ्ळैयिऩ् व्याक्याऩ श्रीसूक्तियैयुम् इङ्गु रसिक्क वेण्डुम्।
कदवैक् किट्टित् तॊट्टुत् तिऱन्दाल्दाऩ् सन्निदियिऩ् उळ्ळे सॆऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩै सेविक्क मुडियुम्। कदवैक् किट्टुदल् ऎम्बॆरुमाऩै सेविप्पदऱ्कु उऱुप्पाग सादऩमाग इरुन्दालुम्, तऩ् अऴगाले वन्दवर्गळै वसीगरित्तु उळ्ळे पोग ऒट्टामल् तडुत्तु निऱुत्तित् तऩ्ऩिडत्तिलेये ईडुबडुत्तुवदाल् प्रदिबन्दगमायुम् आगिऱदऩ्ऱो अन्दक् कदवु?
तेवप्पॆरुमाळै सेविक्कच् चॆल्लुम् सिलर् पाक्यक् कुऱैविऩाल् पण्डबङ्गळिल् उळ्ळ माण्बुमिगु सित्तिरङ्गळैक् कण्डुगळित्तु ऎम्बॆरुमाऩै सेविक्कामलेये तिरुम्बुवदैयुम्, पाक्यसालिगळाऩ सिलर् इवऱ्ऱिल् कण्वैयादे इवऱ्ऱैक् कडन्दु सॆऩ्ऱु करिगिरि मेल् कण्णऩैये कण्डु सेवित्तुत् तिरुम्बुवदैयुम् पार्त्तुदाऩे वरुगिऱोम्?
अव्वाऱे इङ्गु जीवात्मानुबवम् प्रदिबन्दगम्, अदैक् कडन्दु नाम् सॆल्ल वेण्डुम्। अप्पॊऴुदुदाऩ् परमात्म उबासऩम् सॆय्यक् किट्टुम्। पॊऩ्ऩियलुम् कवाडम् अङ्गु - इङ्गु स्प्रुहणीयऩाऩ (विरुम्बत्तक्कवऩाऩ) जीवऩ्। कवाडत्तैक् कडन्दु सॆऩ्ऱाल् अर्च्चामूर्त्तियिऩ् अनुबवम् अङ्गु। जीवात्मानुबवत्तैक् कडन्दाल् परमसुगमायिरुक्कुम् परमात्म त्याऩम् इङ्गु। अङ्गुक् कवाडम् आगर्षगम्। इङ्गु जीवात्मानुबवम् आगर्षगम्। कवाडत्तै आगर्षगमाग आऴङ्गाल्बडुत्तुवदाग अरुळियवर् पॆरियवाच्चाऩ् पिळ्ळै जीवात्मानुबवत्तै आगर्षगमाग अरुळियवर् तूप्पुल्बिळ्ळै।
इन्द मन्द्रत्तिऩ् अर्त्तत्तै इव्वळवु प्रमाणङ्गळैक् कॊण्डु ऒरुवाऱु अऱिन्दोम्, रसित्तोम्।
मत्वा – धीरः - कीऴे कूऱिय तेवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩै त्याऩम् सॆय्दु ऎऩ्ऱबडि। इन्द त्याऩत्तिऱ्कुत्ताऩ् जीवात्मानुबवम् कारणम् ऎऩ्ऱु कीऴे कूऱप्पट्टदु। इप्पडि इव्वळवु तूरम् वरुबवऩ् सिऱन्द पुत्तिसालियायिरुक्क वेण्डुम्। आगवे अवऩ् - तीरऩ् ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुगिऱाऩ् इङ्गु।
हर्ष-शोकौ जहात् - उबासऩम् सॆय्युम् कालत्तिलेये उबासगऩाऩ इवऩुक्कु इऩ्ब-तुऩ्बङ्गळ् ऒऴिगिऩ्ऱऩ। मोक्षम् पॆऱुम्बोदु उण्डागुम् निलैयऩ्ऱु इदु। इदर विषयङ्गळैप् पॆऱुवदालुम् इऴप्पदालुम् पिऱर्क्कु उण्डागुम् इऩ्ब - तुऩ्बङ्गळ् परमात्मोबासऩत्तिल् ईडुबट्टिरुक्कुम्बोदु इवऩुक्कु उण्डावदिल्लै ऎऩ्ऱबडि।
अत्वैदम् - काण्बदऱ्कु अरियदुम्, अऩैत्तिलुम् ऊडुरुवि उळ्ळुऱैयुम् मऱैबॊरुळुम्, पुत्तियॆऩुम्, कुगैयिल् निलैबॆऱ्ऱदुम्, उडल्दोऱुम् व्याबित्तु निऱ्पदुम्, पऴमैयाऩ पॊरुळुम् आगिय अन्दत् तिव्य तेजोमयमाऩ आत्मदत्तुवत्तै अत्यात्मयोगत्ताल् उणर्न्दु तीरऩाऩवऩ् इऩ्ब तुऩ्बक् किळर्च्चिगळै विट्टवऩागिऱाऩ्।
त्वैदम् - ज्ञाऩियाऩवऩ्-मुक्तजीवर्गळिडम् इरुप्पवऩुम्, अदिलुम्, अवर्गळुडैय कुगै पोऩ्ऱ ह्रुदयत्तिल् इरुप्पवऩुम्, अदऩाल् मऱैन्दिरुक्कुम् तऩ्मै पॆऱ्ऱवऩुम्, अदऩाल् काण्बदऱ्कु अरियवऩुम्, पऴमैयाऩऩुम्, लीलै मुदलाऩ कुणङ्गळैप् पॆऱ्ऱवऩुमाऩ अन्दप् पगवाऩै त्याऩम् सॆय्दु, ऎल्लोरैक्काट्टिलुम् उयर्न्द आत्मावाऩवऩुम्, मोक्षत्तिऱ्कु उबायमाऩवऩुमाऩ पगवाऩिऩ् त्याऩत्तिऩाल्-अबरोक्ष ज्ञाऩत्तिऩाल्-विषयसुगङ्गळै अडैवदाल् उण्डागुम् सन्दोषत्तैयुम्, अवऱ्ऱै अडैयाददाल् उण्डागुम् तुक्कत्तैयुम् विडुगिऱाऩ्। (१२)
मूलम् - १।२।१३
अडुत्त मन्द्रमुम् मुक्तात्म स्वरूबत्तैये विवरिक्किऱदु –
एतत्छ्रुत्वा संपरिगृह्य मर्त्यः प्रवृह्य धर्म्यम् अणुमेतमाप्य ।
स मोदते मोदनीयं हि लब्ध्वा विवृतं सद्म नचिकेतसं मन्ये ॥ १३ ॥
(प-रै) मरत्यः - मोक्षत्तिल् विरुप्पम् उळ्ळ मऩिदऩ्’ एतत् - इन्द आत्म तत्तुवत्तै, श्रुत्वा – उबदेशसत्तिऩाल् केट्टु, संपरिगृह्य - मऩऩम्-त्याऩम् मुदलियऩ सॆय्दु, धर्म्यं - कर्माविऩाल् उण्डाऩ इन्दच् शरीरत्तै, प्रवृह्य - आत्मावैक्काट्टिलुम् वेऱाग अऱिन्दु अदै विट्टुविट्टु, एतं - तऩक्कु अन्दरात्मावाय्, अणुं - मिग सूक्ष्ममायिरुप्पदाल् कण्णुक्कुप् पुलऩागामलिरुक्किऱ परमात्मावै, आप्य - अप्राक्रुमाऩ तेश विशेषत्तिल् - श्रीवैगुण्डत्तिल् सॆऩ्ऱु अडैन्दु, सः - अन्द वित्वाऩ् - उबासगऩ्, मोदनीयं - प्रीदिक्कु विषयमाय्, अबहदबाप्मत्वम् मुदलाऩ ऎट्टुक्कुणङ्गळैयुडैय तऩ् स्वरूबत्तै, लब्ध्वा - पॆऱ्ऱु, मोदते – आऩन्दिक्किऱाऩ्। इव्वळवाग नसिगेदस्सिऩ् मूऩ्ऱारुवदु केळ्विक्कुप् पदिल् कूऱिय यमऩ् मेल् पादत्तिऩाल् अवऩैप् पुगऴ्गिऱाऩ् – नसिगेदसम् - नसिगेदस्सागिय उऩक्कु, सद्म - प्रह्मम् आगिऱ स्ताऩमाऩदु, विवृतं - तिऱन्दु वैक्कप्पट्टुळ्ळदु ऎऩ्ऱु, मन्ये – ऎण्णुगिऱेऩ्।
मोक्षत्तिल् विरुप्पम् उळ्ळ मऩिदऩ् आत्मदत्तुवत्तै मुदलिल् उबदेशत्तिऩ् मूलम् केट्टु अऱिय वेण्डुम्। पिऱगु मऩऩम्-त्याऩम् इवै मूलम् अदै विरिवाग अऱिय वेण्डुम्। कर्माविऩाल् उण्डाऩ इन्दच् शरीरत्तै आत्मावैविड वेऱागप् पिरित्तु अऱिन्दु अदै विड वेण्डुम्।
इप्पडिच् चॆय्युम् वित्वाऩ्-उबासगऩ्-मिग सूक्ष्ममाय् इरुप्पदाल् कण्णाल् काण मुडियामल् इरुक्कुम् तऩक्कु अन्दरात्मावाऩ परमात्मावै-अप्राक्रुदमाऩ श्रीवैगुण्डलोगत्तिल् सॆऩ्ऱु अडैगिऱाऩ्। इदऩ् पयऩाय्, तऩ्ऩुडैय प्रीदिक्कु विषयमायुम्, नऩ्गु आविर्बूदङ्गळाऩ-मलर्न्द अबहदबाप्मत्वम् मुदलाऩ ऎट्टुक् कुणङ्गळै उडैयदुमाऩ तऩ् स्वरूबत्तैप् पॆऱ्ऱु मगिऴ्गिऱाऩ्।
हे नसिगेदस्से! उऩक्कु ‘प्रह्मम्’ ऎऩ्ऱ स्ताऩत्तिऩ् वायिल् तिऱन्दिरुप्पदागवे - नी ऎळिदिल् सॆऩ्ऱु पुगुवदऱ्कु एऱ्ऱदाय् इरुप्पदागवे नाऩ् (यमऩ्) ऎण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ्।
मर्त्यः मोदते - मरणत्तिऩ् पिडियिल् सिक्कियिरुक्कुम् मऩिदऩुम् - उबासगऩाऩाल् - पक्ति सॆय्दाल् परमाऩन्दत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु यमऩ् कूऱुम् सॊल्लिऩ् नयत्तै - रसत्तै अनुबविक्क वेण्डुम्। पिऱप्पिऩाल् मर्त्यऩाऩवऩ् - स्वरूब ज्ञाऩत्तिऩाल् वित्वाऩाग - उबासगऩाग माऱि - मीण्डुम् पिऱप्पु इऱप्पिऩ्ऱिप् पेरिऩ्बम् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि। ‘मरणधर्मा मोदते’ (मरणदर्मा मोददे) मरणत्तै इयल्बाग उडैयवऩ् मगिऴ्च्चि पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्गिऱार् शङ्गरर्।
एतत् श्रुत्वा - संपरिगृह्य - कीऴे इदुवरै आत्मदत्तुवम् नऩ्गु विळक्कप्पट्टुळ्ळदाल् इदै ‘एतत्’ ऎऩ्ऱु सुट्टिक् काट्टुगिऱाऩ् यमऩ्। इदै श्वरणम् पण्णुवदोडु निल्लामल् इदै मऩऩम्-सिन्दऩम् सॆय्य वेण्डुम्, त्याऩिक्कवुम् वेण्डुम्। इदऩाल् परमात्म उबासऩम् सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदागिऱदु।
प्रवृह्य धर्म्यं - प्रारप्तत्तिऩ् मुडिविल् उबासऩत्तिऩ् पयऩाय् वरक् कूडियदैच् चॊल्गिऱाऩ् यमऩ्। नमक्कु इप्पॊऴुदुळ्ळ शरीरम् कर्माविऩाल् उण्डाऩदागुम्। धर्म्यं - तर्मसात्यम् अदावदु कर्मसाध्यं - कर्माविऩाल् पॆऱप्पट्टदु ऎऩ्बदु पॊरुळ्। विऩैप् पयऩाय् वन्द इन्दच् शरीरत्तै विट्टु ऒऴिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱबडि।
अणुं एतं आप्य स मोदते मोदनीयं हि लब्ध्वा = जीवऩुक्कु अन्दरात्मावाय् - जीवऩुक्कु समीबत्तिल् इरुप्पदाल् परमात्मावै ‘एतं’ ऎऩ्ऱ सॊल् सुट्टुगिऱदु। परमात्मा विबुवाग इरुत्तालुम् मिग सूक्ष्ममाय्-ऎङ्गुम् तडैयिऩ्ऱि प्रवेशिक्कत् तक्कवऩाय् अदावदु प्रदिगादानर्दऩायिरुप्पदाल् इङ्गु अन्दप् परमात्मावै ‘अणुं’ ऎऩ्ऱु कुऱिक्किऱाऩ् यमऩ्। इङ्गेये इरण्डावदु वल्लि ऎट्टावदु मन्द्रत्तिल् ‘अणीयान् हि अतर्क्यं’ ऎऩ्ऱु परमात्मा अणुविऩुम् अणुवाग इरुप्पवऩ् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टुळ्ळाऩ्। आगवे इङ्गुम् अणुशप्तम् परमात्मावैये कूऱुवदागक् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। इवऩै अडैन्दु ऎऩ्बदु मेले मोदनीयं हि लब्ध्वा’ ऎऩ्बदुडऩ् अन्वयिक्किऱदु।
आत्मावाय् ऎङ्गुम् पुगुन्दु नम्मुडऩ् नॆरुङ्गि इरुक्कुम् परमात्मावै - इऩि अडैय वेण्डियदिल्लैये! नाम् अवऩै अडैन्देदाऩे इरुक्किऱोम् ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎऴक्कूडुम्।
अदऱ्कागत्ताऩ् आप्य ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊदुविल् अडैन्दु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱामल्, ‘देशविशेष प्राप्य’ – तेश विशेषत्तिल् सॆऩ्ऱु अडैन्द ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। परमात्मा स्वरूबत्तिऩाल् ऎङ्गुम् निऱैन्दिरुप्पवऩायिऩुम्, अवऩैप्परवासुदेव निलैयिल् अप्राक्रुदमाऩ तेशविशेषत्तिल् सॆऩ्ऱु अडैवदैत्ताऩ् ‘आप्य’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कुप् पॊरुळ् ऎऩ्गिऩ्ऱऩर् पूर्वर्गळ्। इप्पडिप्पट्ट प्राप्ति इदऱ्कु मुऩ् किडैक्काददाल् उबासऩत्तिऩ् पयऩाय्प् पॆऱुवदु पॊरुत्तम् उडैयदेयागुम्।
मुदलिल् उबासऩ अऩुष्टाऩम्, पिऱगु प्रारप्तत्तिऩ् मुडिविल् स्तूल शरीरत्यागम्, पिऱगु तेशविशेषत्तिल् श्रीवैगुण् डत्तिल् परमात्मप्राप्ति। अदऩ् पिऱगु स्वस्वरूबाविर्बावम् उण्डागिऱदु। इन्द अंसम्दाऩ् - ‘मोदनीयं हि लब्ध्वा’ ऎऩ्ऱदाल् कूऱप्पडुगिऱदु। ताऩ् विरुम्बुवदुम् अबहदबाप्मत्वम् मुदलाऩ ऎण्गुणङ्गळै उडैयदुमाऩ स्वस्वरूबत्तिऩ् आविर्बावत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ्। अदऩ् पिऱगु परिबूर्ण प्रह्मानुबवमुम्, अदऩ् पयऩाऩ पेराऩन्दमुम् पॆऱुगिऱाऩ् अन्द उबासगऩ्।
सान्दोक्य उबनिषत्तिलुम् ‘स एष संप्रसादः’ ऎऩ्ऱ वाक्कियत्तिल् मुक्तऩुडैय आऩन्दम् इम्मुऱैयिल् विळक्कप्पट्टुळ्ळदै उणरलाम्।
विवृतं सद्म नचिकेतसं मन्ये - इदुवरै नसिगेदस्सिऩ् केळ्विक्कुप् पदिल् कूऱि वन्द यमऩ् कडैसिप् पादत्तिऩाल् नसिगेदस्सैप् पुगऴ्गिऱाऩ्। हे नसिगेदस्से प्रह्मम् ऎऩ्ऱ स्ताऩमाऩदु नी सॆऩ्ऱु पुगुवदऱ्कु एऱ्प उऩक्कुत् तिऱन्द वायिलै उडैयदागवे इरुक्किऱदु ऎऩ नाऩ् ऎण्णुगिऱेऩ्। नी मोक्षम् पॆऱुवदऱ्कु उरियवऩाग उळ्ळाय् ऎऩ नाऩ् ऎण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्ऱबडि। नचिकेतसं – नचिकेतसं प्रति - नसिगेदस्सैक् कुऱित्तु - नसिगेदस्सुक्कु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। ‘सद्म - स्ताऩम्’, अन्द स्ताऩम् प्रह्ममेयागुम्। अदु विव्रुदत्वारम्। तिऱन्द वायिलै उडैयदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् काट्टियुळ्ळार् नम् उबनिषत् पाष्यगारर् -‘नचिकेतसं प्रति ब्रह्मरूपं सद्म-धाम विवृतद्वारं प्रवेशाहं’ इत्यर्थः । ऎऩ्ऱ वाक्कियत्तिऩाल्, इन्द अर्त्तम् ताऩ् सरियाऩदु। इङ्गुप् पॊदुविल् ‘सद्म’ स्ताऩम् ऎऩ्ऱु कूऱियिरुन्दबोदुम् अन्द स्ताऩम् प्रह्ममागिऱ स्ताऩमेयागुम् ऎऩ्ऱदु। मऱ्ऱोर् श्रुदियिऩ् तुणैयिऩाल् आगुम्। ‘तस्यैष आत्मा विशते (ति) ब्रह्म धाम’ ऎऩ्बदे अन्द मऱ्ऱोर् श्रुदि। अन्द उबासगऩुडैय आत्मा - प्रह्मम् ऎऩुम् स्ताऩत्तै अडैगिऱदु ऎऩ्गिऱदु अदु। अदिल् ‘धाम’ शप्तम् उळ्ळदु। इन्दक् कडोबनिषत् मन्द्रत्तिल् पॊदुविल् ‘सद्म’ ऎऩ्ऱ शप्तमे उळ्ळदु। ‘धाम’ ऎऩ्ऱालुम् ‘सद्म’ ऎऩ्ऱालुम् स्ताऩम् ऎऩ्ऱे पॊरुळ। कीऴे ऎडुत्तुक् काट्टिय श्रुदियिल् ‘ब्रह्म धाम’ प्रह्ममागिऱदु स्ताऩम् ऎऩ्ऱु स्पष्टमागक् काट्टियिरुप्पदाल् इन्द मन्द्रत्तिलुम् ‘सद्म’ ऎऩ्ऱु पॊदुवागक् कूऱियुळ्ळदै प्रह्मस्वरूबमागिऱ स्ताऩम् ऎऩ्ऱे पॊरुळ् काट्टुगिऱार् नम् उबनिषत् पाष्यगारर्। आग इरण्डु श्रुदिगळुम् ऒरे पॊरुळैक् कुऱिक्किऩ्ऱऩवाय् ऒऩ्ऱि निऱ्किऩ्ऱऩ।
अत्वैदम् - इदैक् केट्टु उळ्ळबडि उणर्न्दु तर्म मूलत्तै विवेगत्ताल् पिरिन्दॆडुत्तु अणुवागिय इन्द आत्मावै अडैन्द मऩिदऩ् आऩन्दिक्कत्तक्कदै अडैन्दु आऩन्दिक्किऱाऩ्। मोक्ष वीट्टिऩ् वायिल् त्वारम् नसिगेदस्सुक्कुत् तिऱन्दिरुप्पदाग नाऩ् ऎण्णुगिऱेऩ्।
त्वैदम्: - इऱक्कुम् तऩ्मैयुळ्ळ मऩिदऩ् - इन्द मुक्तऩिऩ् नियामगऩाऩ पगवाऩिऩ् स्वरूबत्तैप् पॆरियोर्गळ् मूलम् केट्टु जीवेश्वर पेदज्ञाऩिगळाऩ आसार्यर्गळिडमिरुन्दु नऩ्गु मऩऩम् सॆय्दु, अदै जीवर्गळैक्काट्टिलुम् वेऱागप् पिरित्तु निच्चयित्तु, त्याऩम् - अबरोक्षज्ञाऩम्-पगवत्प्रसादम् इवऱ्ऱिऩ् मूलम्, मोक्षम् अडैन्दु, तर्मम् अऩैत्तैयुम् ताङ्गुबवऩुम्, सूक्ष्मम् आऩवऩुमाऩ इन्द पगवाऩै अडैन्दु आऩन्दिक्किऱाऩ्। अव्वाऱु आऩन्दिक्कत् तगुन्द पगवाऩै अऱिन्दुळ्ळ नसिगेदस्सुक्कु वैगुण्डत्तिलुळ्ळ विष्णुविऩ् वीडु तिऱन्दुळ्ळदु ऎऩ्बदु निच्चिदम् ऎऩ ऎण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
नसिगेदस् मूऩ्ऱावदु वरमाग - मुक्तात्तम स्वरूबत्तै विळक्किच् चॊल्लुमाऱु यमऩै वेण्डिक्कॊण्डाऩ्, ‘येयं प्रेते विचिकित्सा’ ऎऩ्ऱ मुदल् वल्लि इरुबत्तोरावदु मन्द्रम् इन्दक् केळ्वियै वॆळिप्पडुत्तुगिऱदु। इन्द मूऩ्ऱावदु वरत्तिल् मोक्ष स्वरूबत्तैक् केट्पदऩ् मूलम् उबेयऩाऩ परमात्म स्वरूबम्। उबेदावाऩ परमात्मावै अडैबवऩागिऱ जीवात्मस्वरूबम्, उबायमागिऱ उबासऩत्तिऩ् स्वरूबम् आगिय मूऩ्ऱैयुमे नसिगेदस् केट्किऱाऩ् ऎऩ्बदु मुऩ्ऩमे कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
यमऩ् इम् मूऩ्ऱिऩैयुम् पऱ्ऱि मेले विवरित्तुक् कूऱिप्पदिल् अळिप्पदाल् इम् मूऩ्ऱुमे मुऩ्ऩम् नसिगेदस्सराल् केट्कप्पट्टिरुक्क वेण्डुम्। नसिगेदस्सिऩ् मूऩ्ऱावदु केळ्विक्कुप् पदिल् कूऱि वरुम् यमऩ् इरण्डावदु वल्लि पऩ्ऩिरण्डावदु मन्द्रत्तिल्, ‘अध्यात्मयोगाधिगमेन देवं’ ऎऩ्ऱु प्राप्यमाऩ प्रह्म स्वरूबत्तैयुम्, ‘मत्वा’ ऎऩ्बदाल् उबायमाऩ उबासऩस्वरूबत्तैयुम्, ‘धीरो हर्षशोकौ जहाति’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् ‘धीर’ शप्तत्तिऩाल् प्राप्तावाऩ अडैगिऩ्ऱवऩाऩ जीवात्माविऩ् स्वरूबत्तैयुम् सुरुङ्गक् कूऱिऩाऩ्।
अप्पय्यदीक्षिदरुम् तम्मुडैय नयमयूगमालिगैयिल्, ‘तं दुर्दर्शम्॥॥॥॥। ’ इत्यत्र, ‘देवं मत्वा-धीरः’ इति क्रमेण उपास्य-उपासन-उपासकानाम् उपन्यासः’ देवं-मत्वा-धीरः ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळाल् मुऱैये उबास्यम्, उबायम्, प्राप्ता ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱुम् कूऱप्पट्टुळ्ळऩ ऎऩ्गिऱार् ऎऩ्ऱु मुऩ्ऩमे विळक्कप्पट्टुळ्ळदु।
इप्पडिप् पॊदुविल् उबास्यमाऩ उबेयम् – उबासऩम् - उबासगऩ् इम् मूऩ्ऱिऩ् स्वरूबत्तैयुम् अऱिन्द नसिगेदस् इवऱ्ऱै मेलुम् विशेषित्तु अऱिय विरुम्बिक् केळ्वि केट्किऱाऩ्। इदु नाऩ्गावदु वरम् अऩ्ऱु। मूऩ्ऱावदाग मुऩ्ऩम् विरुम्बिक् केट्टदैये मेलुम् केट्टु अऱिगिऱाऩ्।
मुदलिल् मार्क्कङ्गळै श्रेयस् ऎऩ्ऱुम् प्रेयस् ऎऩ्ऱुम् इरण्डागप् पिरित्तुक् कूऱिय यमऩ् प्रेयोमार्गत्तैप् पलवाऱाग इगऴ्न्दुम्, श्रेयोमार्क्कत्तैप् पुगऴ्न्दुम् पेसिऩाऩ्। कर्म मार्क्कमे प्रेयस् ऎऩप्पडुम्। तऱ्पोदु श्रेयस्सै – उबासऩ मार्क्कत्तै विवरिक्कप् पुगुन्द यमऩ्, मऱैक्कप्पट्टुळ्ळदुम् काण मुडियाददुमाऩ तेवऩै उबासिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱुम्, अन्द उबासऩम् अत्यात्मयोगत्तिऩ् पयऩाय् वरुम् जीव्साक्षात्कारत्तिऩाल् पॆऱत्तक्कदु ऎऩ्ऱुम्, तीरऩे - सिऱन्द पुत्ति उळ्ळवऩे इदऱ्कु ‘अदिगारि’ ऎऩ्ऱुम् कूऱिऩाऩ्। इङ्गुक् कूऱप्पट्टुळ्ळ उबेयम-उबायम्-उबेदा मूऩ्ऱुम् कर्ममार्क्कत्तिल् प्रसित्तङ्गळाऩ उबेयम्-उबायम्-उबेदा ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱैयुम् विड विलक्षणङ्गळाय् इरुक्किऩ्ऱऩवे। (१३)
मूलम् - १।२।१४
इवै यावै? ऎऩ्ऱु इवऱ्ऱै विळङ्ग अऱिवदऱ्के मेलुम् केळ्वि केट्किऱाऩ् अडुत्त इन्द मन्द्रत्तिऩाल् -
श्रीबाष्यत्तिल् आनुमानिगादिगरणत्तिल्, ‘त्रयाणाम्’ ऎऩ्ऱ सूत्रबाष्यत्तिलुम् इव्वाऱेदाऩ् इन्द मन्द्रत्तुक्कु -
अवदारिगै - तोऱ्ऱुवाय् अरुळप्पट्टुळ्ळदु। ‘तदेव सामान्योनोपदिष्टे नचिकेताः प्रीतस्सन् ‘देवं मत्वा’ इत्युपास्यतया निर्दिष्टस्य प्राप्य भूतस्य देवस्य, ‘अध्यात्मयोगाधिगमेन’ इति वेदितव्यतया निर्दिष्टस्य प्राप्तुः प्रत्यगात्मनश्च, ‘मत्वा धीरो हर्षशोकौ जहाति’ इति निर्दिष्टस्य ब्रह्मोपासनस्य च स्वरूपविशोधनाय पुनः पप्रच्छ - अन्यत्र धर्माद् इति - पॊदुविल् सॆय्द उबदेशत्तिऩालेये उळम् मगिऴ्न्द नसिगेदस् कीऴे तम्दर्दर्सम् ऎऩ्ऱ इडत्तिल् कुऱिक्कप्पट्ट प्राप्यम्, प्राप्ता, उबायम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱिऩ् स्वरूबत्तैयुम् नऩ्गु विळङ्ग अऱिय मीण्डुम् केट्किऱाऩ् ‘अन्यत् धर्मात्’ इति ऎऩ्ऱ श्रीबाष्य सूक्तिगळ् इङ्गु मऩत्तिल् कॊळ्ळत्तक्कऩ। प्राप्तावाऩ अदावदु उबासगऩाऩ जीवऩ् ‘तीर’ शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् सॊल्वदुण्डु।
अन्यत्र धर्मादन्यत्राधर्मादन्यत्रास्मात् कृताकृतात् ।
अन्यत्र भूताच्च भव्याच्च यत्तत् पश्यसि तद्वद ॥ १४ ॥
इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु इरण्डु वगैगळिल् अन्वयम् काट्टिप् पॊरुळ् कूऱियुळ्ळऩर् उरैयासिरियर्गळ्। अवऱ्ऱुळ् मुदल् वगै!
(प-रै) यमदर्म महाराजरे! कृताकृतात् - मऩिद मुयऱ्सियाल् सादिक्कप्पट्टदुम् - सादिक्कप्पड वेण्डियदुम्, सादिक्कप्पडुवदुम्, भूतात् भव्यात् - कडन्द कालत्तिल् इरुन्ददुम् इऩि वरप्पोवदुम् इरुक्किऱदुमाऩ, धर्मात् = अल्ब पल सादऩमाऩ लोगप्रसित्त उबायत्तैक्काट्टिलुम् अन्यत्र यत् पश्यसि = वेऱाग ऎन्द उबायत्तै अऱिगिऱीरो, तद्वत् = अदै विळक्किक् कूऱुम्। कृताकृतात्-भूतात् भव्यात् = मुऩ् कूऱियबडि उळ्ळ अदावदु काल अळवुक्कुट्पट्ट (कालत्रय परिच्चिऩ्ऩमाऩ)। अधर्मात् -अल्बमायुम् अस्तिरमायुम् उळ्ळ उबेयत्तैक् काट्टिलुम्, अन्यत्र यत् पश्यसि - वेऱाग ऎन्द उबेयत्तै अऱिगिऱीरो, तद्वत् = अदैच् चॊल्लुम्, कृताकृतात् भूतात् भव्यात् - मुऩ्गूऱियबडियुळ्ळ - अदावदु कालत्रय परिसिऩ्ऩमाऩ, अस्मात् - प्रसित्तङ्गळाऩ उबायङ्गळै (कर्माक्कळै) अनुष्टिक्कुम् सादगऩे - उबेदावैविड, अन्यत्र यत् पश्यसि तद्वद - वेऱाग ऎन्द प्राप्तावै अऱिगिऱीरो अदैयुम् सॊल्लुम्।
इङ्गु, ‘धर्मात्’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् तर्म शप्तम् अल्बङ्गळाऩ स्वर्क्कम् मुदलाऩ पलऩ्गळुक्कु सादऩमाऩ कर्माक्कळैक् कुऱिक्किऱदु। अव्वाऱे ‘अधर्मात्’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ अदर्म शप्तम् तर्मत्तै - सादऩत्तैविड वेऱाऩ अल्बमाऩ-अस्तिरमाऩ उबेयत्तै - पलत्तैक् कुऱिक्किऱदु। ‘अस्मात्’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् ‘इदं’ शप्तमुम् अल्ब पल सादऩङ्गळाय् प्रसित्तङ्गळाऩ कर्माक्कळै अनुष्टिक्कुम् सादगऩै-प्रप्तावैक् कुऱिक्किऱदु। इवै ऒरु कालत्तिल् इरुन्दु अऴिन्दवैयायुम्, वरप्पोगिऩ्ऱवैयायुम्, इरुक्किऩ्ऱवैयायायुम्, सॆय्यप्पट्टवैयायुम् सॆय्यप्पडुगिऩ्ऱवैयायुम् इरुक्कुम्। कृताकृतात्-भूतात् भव्यात् ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळ् इन्द अर्त्तत्तैत् तरुगिऩ्ऱऩ। इवै ‘धर्मात्-अधर्मात्-अस्मात्’ ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱुक्कुम् विशेषणङ्गळागक् कॊळ्ळप्पडुगिऩ्ऱऩ। अन्वयमुऱै पद उरैयिल् काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
इव्वळवाल् प्रसित्तमाऩ उबायत्तैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ उबायत्तैयुम्, प्रसित्तमाऩ पलत्तैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ पलत्तैयुम्-उबेयत्तैयुम्, प्रसित्तऩाऩ प्राप्तावैत् काट्टिलुम् वेऱाऩ प्राप्तावैयुम् सॊल्लुमाऱु यमऩै नसिगेदस् वेण्डुगिऱाऩ्। उबायमागिऱ उबासऩम्-कर्मावागिऱ उबायत्तैप् पोलिल्लैये! उबेयमाऩ प्रह्मम् मऱ्ऱैय अनित्यङ्गळाळ उबेयङ्गळै (पलऩ्गळै)प् पोलऩ्ऱि नित्यमाग इरुक्किऱदे! उबेदावाऩ-प्राप्तावाऩ जीवात्माविऩ् स्वरूबमुम् विलक्षणमायिरुक्किऱदे! ऎऩ्ऱु सामाऩ्यमाग अऱिन्दुम् विशेषित्तु अऱिय आवल् कॊण्डु विऩवुगिऱाऩ् नसिगेदस्। इङ्गुळ्ळ ‘अन्यत्र’ ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळ् ‘विलक्षणम्’ ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तरुगिऩ्ऱऩ।
नसिगेदस् अऱिय विरुम्बुम् उबायम् पलम् उबेदा मूऩ्ऱुम् प्रसित्तङ्गळाऩ उबायम्-पलम् उबेदा मूऩ्ऱैयुंविड विलक्षणङ्गळे। स्वर्क्क सादऩमाऩ कर्माक्कळैप् पोलऩ्ऱु उबासऩम्। अव्वाऱे कर्माक्कळाल् उण्डागुम् स्वर्क्कम् मुदलाऩ प्रसित्त पलऩ्गळ् अनित्यङ्गळागैयाल् नसिगेदस् विरुप्पुम् नित्यमाऩ मोक्षबलऩ् विलक्षणमाग इरुक्कुम्। स्वर्क्कादि पलऩ्गळैप्पॆऱ्ऱु अऩुबविक्कुम् उबेदावाऩ जीवऩ् पत्तऩाय्, शरीर इन्द्रियङ्गळोडे कूडिऩवऩाय् इरुक्किऱाऩ्। आऩाल् नसिगेदस् अऱियविरुम्बुम् उबेदावो-मोक्षबलऩैप् पॆऱ्ऱु अनुबविक्कुम् जीवऩो मुक्तऩाय् प्राक्कुदङ्गळाऩ शरीर इन्द्रियासम्बन्दम् अऱ्ऱु, शुत्त स्वरूबत्तुडऩ् इरुप्पवऩ् आवाऩ्।
इप्पडिप् पॊरुळ् काट्टिय मुऱैयिल् सिल कुऱैबाडुगळ् उळ्ळऩ। अवैयावऩ- प्रसित्तङ्गळाऩ उबायम्-उबेयम्-उबेदा इम् मूऩ्ऱिऩ् वैलक्षण्यम् इङ्गु अऱिय वेण्डुम्। इदऱ्कु मूऩ्ऱु ‘अन्यत्र’ शप्तङ्गळे पोदुम्। आऩाल् मन्द्रत्तिल् ‘अन्यत्र’ शप्तङ्गळ् नाऩ्गु उळ्ळऩ। ऒऩ्ऱुक्कुप् पयऩ् कूऱ मुडियविल्लै।
मेलुम्, उलगिल् उळ्ळ मऱ्ऱैय पलऩ्गळ् (प्रह्मत्तैत् तविर्त्त मऱ्ऱैय पलऩ्गळ्) यावुम् अनित्यङ्गळाय् इरुप्पदाल् अवै क्रुदाक्रुदङ्गळायुम् पूदबव्यङ्गळायुम् उळ्ळऩ। आगवे अवऱ्ऱैविड मोक्षबलम् (प्रह्मम्) वेऱाग - विलक्षणमाग नित्यमाग इरुप्पदाल् कृताकृतात् भूताद्भव्याच्च अधर्मात् अन्यत्र यत् पश्यसि तद्वद तादुIT TRIEq५७ agrfa F४a Trafa TET (क्रुदाक्कुदत् पूदात् पव्याच्च अदर्मात् अन्यत्र यत् पच्यसि तत् वद) ऎऩ्ऱु केट्पदु पॊरुन्दुम्। आऩाल् कृताकृतात् भूताद् भव्याच्च धर्मात् अन्यत्र यत् पश्यसि तद्वद ऎऩ्ऱु केट्पदु पॊरुन्दुम्। आऩाल् कृतातृतात् भूताद् भव्याच्च धर्मात् अन्यत्र यत् पश्यसि तद्वद’ ‘कालत्रय परिसिन्नङ्गळाऩ प्रसित्त उबायङ्गळैविड वेऱाऩ उबायत्तै सॊल्’ ऎऩ्ऱ केळ्वि पॊरुन्दादु। मोक्षोबायम् उळ्बड ऎल्ला उबायङ्गळुमे क्रुदाक्रुदङ्गळायुम्-पूदबव्यङ्गळायुम् अदावदु कालत्रय परिच्चिन्नङ्गळायुमे इरुप्पदाल्-मोक्षोबायम् इवऱ्ऱैविड वेऱुबट्टिरुप्पदु ऎप्पडिप् पॊरुन्दुम्? आगवे मुऩ् काट्टिय पॊरुळ् कूऱुम् मुऱै सरियऩ्ऱु अदऩाल् वेऱु विदमागप् पॊरुळ् काट्टुगिऩ्ऱऩर् पूर्वर्गळ्। अदै इप्पॊऴुदु काण्बोम्। अदावदु -
अस्मात् धरर्मात् अन्यत्र यत् पश्यसि - प्रसित्तमाऩ पुण्य कर्मावैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ ऎन्द उबायत्तैक् काण्गिऱीरो, अस्मात् अधर्मात् यत् पश्यसि - प्रसित्तमाऩ पाबगर्मावैक् काट्टिलुम् वेऱाग ऎन्द उबायत्तैक् काण्गिऱीरो, अव्वाऱे कृताकृतात् अन्यत्र-भूतात् भव्याच्च अन्यत्र यत् पश्यसि तद्वद - कालत्रय परिसिन्नमाऩ पलऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ ऎन्दप् पलऩैक् काण्गिऱीरो अदैच् चॊल्लुम् ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्।
मोक्षसादऩमाऩ उबासऩम् प्रसित्तङ्गळाऩ पुण्यम् पाबम् ऎऩ्ऱ इरु पिरिवुगळिलुम् सेरामल् अवऱ्ऱैविड वेऱुबट्टिरुप्पदाल् इन्दक् केळ्वि पॊरुन्दुम्। अव्वाऱे पलऩाऩ मोक्षमुम् कर्माक्कळाल् वरुम् पलऩ्गळैक्काट्टिलुम् वेऱुबट्टिरुप्पदाल्-अबरिच्चिन्नमाय् नित्यमाय् इरुप्पदाल् इदिलुम् इन्दक् केळ्वि पॊरुन्दुम्। धर्मात् अन्यत्र - अधर्मात् अन्यत्र ऎऩ्ऱु उबायत्तिऩ् स्वरूबमुम्, कृताकृतात् अन्यत्र - भूतात् भव्यात् अन्यत्र ऎऩ्ऱु उबेयत्तिऩ् स्वरूबमुम् केट्कप्पट्टुळ्ळऩ। इम् मुऱैयिल् नाऩ्गु अन्यत्र शप्तङ्गळुम् सार्त्तगङ्गळागिऩ्ऱऩ। उबेदावाऩ - प्राप्तावाऩ जीवस्वरूबम् उबेयत्तिल् पलत्तिल् सेर्न्दिरुप्पदाल् अवऩ् स्वरूबत्तैत् तऩियागक् केट्कविल्लै। परिशुत्तऩाऩ जीवात्मावुक्कु - तऩक्कु अन्दर्यामियागिय परमात्मावे प्राप्यऩागैयाल् अदिल् जीवऩाऩ उबेदावुम् अडङ्गियुळ्ळाऩ् अऩ्ऱो! आगैयाल् उबेदावाऩ जीवस्वरूबत्तैप् पऱ्ऱिक् केट्कविल्लैये ऎऩ्ऱु ऎण्ण वेण्डाम्।
आगवे इव्वळवाल् मोक्षोबायम्, पलऩाऩ मोक्षम् इदैप् पॆऱुगिऱ उबेदावाऩ जीवऩ् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु विषयङ्गळैयुम् नऩ्गु विळक्किच् चॊल्लुमाऱु यमऩै नसिगेदस् वेण्डिक्कॊण्डाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
इरण्डावदागक् काट्टिय पॊरुळ् कूऱुम् मुऱैयिलुम् सिल कुऱैबाडुगळ् इरुप्पदागत् तोऩ्ऱलाम्। इदुबऱ्ऱिय आक्षेब परिहारङ्गळिऩ् विरिवुगळै उबनिषत् पाष्यत्तिले कण्डु अऱियवुम्।
अत्वैदम् - तर्मत्तिऱ्कुम् अदर्मत्तिऱ्कुम् अप्पाऱ्पट्टदायुम्, इन्दक् कारियत्तिऱ्कुम् कारणत्तिऱ्कुम् अप्पाऱ्पट्टदायुम् उण्डाऩदिऱ्कुम् उण्डागप् पोवदऱ्कुम् उण्डायिरुप्पदऱ्कुम् अप्पाऱ्पट्टदायुम् उळ्ळदाग ऎदै नी काण्गिऱायो अदै ऎऩक्कुक् कूऱियरुळ्।
त्वैदम् - इन्दप् पुण्यात्मावाऩ जीवऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩवऩुम्, पाबत्मावाऩ जीवऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩवऩुम्, कार्य कारणप् पॊरुळ्गळाऩ असेदऩ वस्तुक्कळैक्काट्टिलुम् वेऱाऩवऩुम्, इप्पॊऴुदु उळ्ळ वस्तुक्कळ् मट्टुमिऩ्ऱि, कऴिन्दवैयुम्, उण्डागप् पोगिऩ्ऱवैयुमाऩ वस्तुक्कळ् यावऱ्ऱैयुम्गाट्टिल् वेऱाऩावऩुमाऩ अन्द मुक्त नियामगऩाऩ पगवाऩै ऎन्द प्रगारमागक् काण्गिऱीरो! अन्द प्रगारत्तोडेये कूऱुवीराग।
त्वैद सित्तान्दत्तिल् पञ्जबेद ज्ञाऩम् (ऐन्दु विदमाऩ पेदङ्गळिऩ् ज्ञाऩम्) मोक्षसादऩम् ऎऩ्ऱु कॊळ्ळबप्पट्टुळ्ळदु। जीव-ईश्वर पेदम्, जीवर्गळुक्कुळ्ळेये परस्पर पेदम्, जीवजड, पेदम्, जडईश्वर पेदम्, ऐडप्पॊरुळ्गगळुक्कुळ्ळेये परस्पर पेदम् ऎऩ्ऱु पेदम् ऐवगैयागुम्। जीवर्गळुक्कुळ्ळेये पुण्यात्मा - पाबात्मा ऎऩ्ऱ पिरिवु इरुप्पदाल् अवर्गळुक्कुळ् पेदम् एऱ्पडुगिऱदु। इवर्गळैक्काट्टिलुम् ईश्वरम् वेऱाऩवऩ् ऎऩ्बदाल् जीव ईश्वर पेदम् एऱ्पडुगिऱदु। इव्वाऱे ऐड जीव पेदमुम्, जडङ्गळुक्कुळ् परस्पर पेदमुम्, जडईश्वर पेदमुम् इन्द मन्द्रत्तिल् कूऱप्पट्टुळ्ळमै नऩ्गु अऱियक्किडक्किऱदु।
नसिगेदस्सुक्कु यमऩ् उबदेशिक्कत् तॊडङ्गुगिऱाऩ्। इन्द अडुत्त मन्द्रम् मुदलाग। नसिगेदस् यमऩ् तन्द मूऩ्ऱुवदु वरत्तिऩाल् मोक्षत्तैक् केट्पदऩ् मूलम् उबेयऩाऩ - प्राप्यऩाऩ परमात्मस्वरूबम्, परमात्मावै अडैगिऱ - प्राप्तावाऩ जीवस्वरुबम्, उबायस्वरूबम् आगिय इम् मूऩ्ऱैयुमे ‘येयं प्रेते’ ऎऩ्ऱ मन्द्रत्तिल् केट्टुळ्ळाऩ् ऎऩ्बदु मुऩ्ऩमे विळक्कप्पट्टुळ्ळदु।
उबेदावाऩ जीवात्माविऩ् शुत्त स्वरूबत्तै ‘न जायते’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि, पदिऩॆट्टु, पत्तॊऩ्बदु आगिय इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् विवरिक्कप् पोगिऱाऩ् यमऩ्। अदऱ्कु मेल् इरुबदु, इरुबत्तॊऩ्ऱु, इरुबत्तिरण्डु आगिय मूऩ्ऱु मन्द्रङ्गळाल् जीवात्मावुक्कुम् अन्दर्यामियाय् इरुक्कुम् प्राप्यमाऩ परमात्म स्वरूबत्तैयुम्, इरुबत्तुमूऩ्ऱावदु मन्द्रत्तिऩाल् उबाय स्वरूबत्तैयुम्, इरुबत्तुनाऩ्गावदु मन्द्रत्तिऩाल् इन्द उबासऩत्तिऱ्कु अङ्गमाऩ सिलवऱ्ऱैयुम् सॊल्लि, इन्द वल्लियिऩ् कडैसि इरुबत्तैन्दावदु मन्द्रत्तिऩाल् परमात्माविऩ् पॆरुमै मऩम् - मॊऴि इवऱ्ऱुक्कु ऎट्टाददागुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱाऩ् यमऩ्।(१४)
मूलम् - १।२।१५
इन्द अर्त्तङ्गळैक् केट्पदिल् नसिगेदस्सुक्कु मिक्क आदरवु उण्डावदऱ्कागत् तऱ्पोदु मुदलिल् प्राप्यत्तिऩ् पॆरुमैयै उणर्त्तुम् प्रणवत्तैच् चॊल्लुवदागक् कूऱि इदिलिरुन्दु मूऩ्ऱु मन्द्रङ्गळाल् प्रणवत्तैप् पुगऴ्गिऩ्ऱाऩ् यमऩ् -
सर्वे वेदाः यत् पदमामनन्ति तपांसि सर्वाणि च यद्वदन्ति ।
यदिच्छन्तो ब्रह्मचर्यं चरन्ति तत् ते पदं सङ्ग्रहेण ब्रवीमि ओमित्येतत् ॥ १५ ॥
(प-रै) ‘सर्वे वेदाः - ऎल्ला वेदङ्गळुम्, यत् पदं - ऎन्द प्राप्य स्वरूबत्तै, आमनन्ति = कूऱुगिऩ्ऱऩवो, तपांसि - तबस्सै मुक्यमागक् कॊण्ड, सर्वाणि - मेल्वरुम् पागङ्गळ् यावुम्, यत् - ऎन्द स्वरूबत्तै, वदन्ति = सॊल्लुगिऩ्ऱऩवो, यत् इच्छन्तः = ऎन्द प्राप्यस्वरूबत्तै अडैय विरुम्बुगिऩ्ऱवर्गळ् अदावदु मुमुक्षुक्कळ्, ब्रह्मचर्यं - प्रह्मसर्यमागिय व्रदत्तै, चरन्ति - अऩुष्टिक्किऱार्गळो, तत् पदं - अन्द स्वरूबत्तै, सङ्ग्रहेण = ऒरु शप्त विशेषत्तिऩाल्, ब्रवीमि - (उऩक्कु - नसिगेदस्सुक्कु) सॊल्लुगिऱेऩ्, ओम् इति - प्रणवमे, एतत् - अन्द शप्तमागुम्।
कुऴन्दाय् नसिगेदस्से! नी केट्ट मूऩ्ऱावदु केळ्विक्कु - वात्तुक्कुप् पदिल् तरुगिऱेऩ्। मुदलिल् प्राप्य स्वरूबत्तैत् तॆरिन्दुगॊळ्। अदुदाऩ् परमात्मस्वरूबम्। इदैत्ताऩ् ऎल्ला वेदङ्गळुम् अऱिविक्किऩ्ऱऩ। उडलै वाट्टक्कूडिय तवत्तै मुक्यमागक् कूऱुम् आरण्यगम् ऎऩ्ऱ वेदबागङ्गळुम्। इन्द प्रह्मस्वरूबत्तैये सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। मोक्षत्तै विरुम्बुम् महाऩ्गळुम् इन्द प्रह्मत्तैप् पॆऱ विरुम्बिये प्रह्मसर्यत्तै अनुष्टिक्किऩ्ऱऩर्। अप्पडिप्पट्ट प्रह्मस्वरूबत्तै ऒरु सॊल्लाल् विळक्कुगिऱेऩ्। अन्दच् चॊल् ‘ओम्’ ऎऩ्बदेयागुम्।
सर्वे वेदाः यत् पदम् आमनन्ति - इङ्गु उळ्ळ ‘पदं’ ऎऩ्ऱ सॊल् प्राप्यमाऩ परमात्म स्वरूबत्तैक् कुऱिप्पदागुम्। ‘पद्यते’ इति पदं - अडैयप्पडुवदाल् ‘पदं’ ऎऩक् कूऱप्पडुगिऱदु परमात्म स्वरूबम्, इदैत्ताऩ् वेदङ्गळ् यावुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
इप्पडिच् चॊल्वदाल् इन्द उबनिषत्तु मुऴुवदुम् कूड प्रह्मत्तैत्ताऩ् सॊल्लुगिऩ्ऱदु ऎऩ्ऱुम् कूऱप्पट्टदागिऱदु। प्रजाबदिवित्यै – परिशुत्त जीवात्म स्वरूबत्तै विळक्कुवदुबोल् इन्द उबनिषत्तु परिशुत्त जीवात्म स्वरूबत्तैये कूऱुगिऱदु ऎऩ्ऱु पऱ्पल कारणङ्गळैक् काट्टिच् चिलर् सॊल्लुम् पक्षम् सरियऩ्ऱु ऎऩ्बदुम् निरागरिक्कप्पट्टदु। अवर्गळ् कूऱुम् कारणङ्गळैयुम् अवऱ्ऱै मऱुक्कुम् मुऱैयैयुम् उबनिषत्पाष्यत्तिले काण्ग। ऎल्ला वेदङ्गळुमे प्रह्मत्तैयेदाऩ् विळक्कुगिऩ्ऱऩ। इव्वाऱिऩ्ऱि वेदङ्गळ् अऩैत्तुम् परिशुत्त जीवात्म स्वरूबत्तैये विळक्कुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱाल् परमात्मावैक् कूऱुम् प्रगरणङ्गळिऩाल् जीवात्मावैक् कुऱिप्पदु पॊरुन्दादु पोगुम्। वेदङ्गळ् अऩैत्तुम् प्रह्मत्तैये विळक्कुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु कॊण्डाल् परिशुसुत्त जीवात्म स्वरूबत्तै विळक्कुम् सिऱ्सिल वेदबागङ्गळुम् जीवान्दर्यामियाऩ प्रह्म स्वरूबत्तैक् कूऱुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु पॊरुन्दविड वऴियुण्डु।
परमात्मस्वरूपप्रतिपादकवेदभागप्रतिपाद्यत्वस्य शुद्धस्वरूपे असंभवात्, शुद्धस्वरूपस्याप्यन्तर्यामिणः परमात्मस्वरूपस्य शुद्धस्वरूप्रतिपाद्यकभागेनापि द्रष्टव्यम् ॥ ऎऩ्ऱ उबनिषत्पाष्य वाक्कियङ्गळिऩ् रसत्तै उणर वेण्डुम्।
तपांसि सर्वाणि च यत् वदन्ति - वेदङ्गळिल् उबनिषत्तुक्कु मेल् आरण्यग पागङ्गळ् सिल उळ्ळऩ। अवै पल तबस्सुक्कळै-व्रदङ्गळैक् कूऱुवऩवागत् तोऱ्ऱुगिऩ्ऱऩ। अन्द पागङ्गळ् प्रह्मत्तैक् कूऱाविडिल् वेदम् अऩैत्तुम् प्रह्मत्तैये कूऱुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु ऎप्पडिप् पॊरुन्दुम् ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴ, अवैयुम् प्रह्मत्तैयेदाऩ् कूऱुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्गिऱदु इन्दप् पादम्।
तपांसि – तबस्सुक्कळै-व्रदङ्गळैक् कूऱुम् आरण्यङ्गळुम् मुडिवाग व्रदङ्गळाल् आरादिक्कक् कूडियदाग प्रह्मत्तैयेदाऩ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱबडि।
तबांसि ऎऩ्ऱ सॊल् व्रदङ्गळैक् कुऱिप्पदाग मऱ्ऱैय पाष्यगारर्गळ् कॊण्डऩर्। तम् सित्तान्दत्तिल् - तबांसि ऎऩ्ऱ सॊल् व्रदङ्गळैक् कुऱिक्कामल् = व्रदङ्गळैप् पोदिक्कुम् वेदबागङ्गळैक् कुऱिप्पदागक् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। तपांसि = तपः-प्रधानाः उपरितनभागाः ऎऩ्गिऱदु श्रुदप्रगाशिगै। श्री उ।वे। उत्तमूर् स्वामि ताम् अरुळिय तर्प्पणम् ऎऩ्ऱ श्रीबाष्य व्याक्याऩत्तिल् तपांसि-तपः प्रतिपादककारण्यभागः ऎऩ्ऱु पॊरुळ् काट्टियुळ्ळार्।
यत् इच्छन्ति ब्रह्मचर्यं चरन्ति - लोगत्तिल् पल महाऩ्गळ् – कुरुगुलवासम् -पुणर्च्चियिऩ्ऱि इरुत्तल् आगिय प्रह्मसर्यत्तै अनुष्टिक्किऱार्गळ्। ऎदऱ्काग अनुष्टिक्किऱार्गळ्? प्राप्यमाऩ प्रह्मस्वरूबत्तैप् पॆऱुवदऱ्कागत्ताऩ्।
तत् ते पदं सङ्ग्रहेण ब्रवीमि – तत् पदं ते सङ्ग्रहेण ब्रवीमि - ऎऩ्ऱु अन्वयम्। अन्द प्राप्यमाऩ प्रह्मस्वरूबत्तैक् कुऱिप्पिट्ट ऒरु सॊल्लाल् कूऱुगिऱेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
इङ्गुप् पदम् ऎऩ्ऱ सॊल् प्राप्यमाऩ परमात्म स्वरूबत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। मुऩ्ऩमे इङ्गुक् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। सङ्गरहेण - ऎऩ्ऱाल् सुरुक्कमाग ऎऩ्ऱुदाऩ् पॊरुळ् किडैक्कुम्। शङ्गररुम् अव्वाऱे कॊण्डु सङ्ग्रहेण – संक्षेपतो ब्रवीमि ऎऩ्ऱु पॊरुळ् उरैत्तुळ्ळार्। मत्वबाष्यमुम् अप्पडियेदाऩ् कूऱुगिऱदु। नम्मुडैय उबनिषत् पाष्यगारर् मट्टुम् सङ्ग्रहेण - पॊरुळैक् कॊळ्ळुम् शप्तत्ताल् ऎऩ्ऱु व्याक्याऩम् सॆय्दुळ्ळार्। सङ्गृह्यते अनेन इति ऎऩ्ऱु सङ्ग्रहः - शब्दः अर्त्तम् ऎदऩाल् क्रहिक्कप्पडुगिऱदो अदु सङ्ग्रहम्। अदुवे शप्तम् ऎऩ्ऱबडि।
ओम् इति एतत् - प्रणवमे अन्द शप्तमागुम्। एतत् पदं ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् कुऱिक्कप्पट्ट इन्द प्रह्मस्वरूबम् ओम् इति - ओम् ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् कुऱिक्कप्पडुवदागुम् ऎऩ्ऱबडि।
‘ओं तत् सदिति निर्देशो ब्रह्मणस्त्रिविधः स्मृतः ।’ (गीता। १७-२३) ऎऩ्ऱ श्रीगीदा श्लोगत्तिऩाल् प्रणवम् प्रह्मत्तैक् कुऱिप्पदु ऎऩ्बदु तॆळिवु। आगैयाल्, इङ्गुम् ‘ओम्’ ऎऩ्बदु प्रह्मत्तैये कुऱिप्पदागुम्।
‘ओं तत्सदिति निर्देशो ब्रह्मणस्त्रिविधः स्मृतः’ इति प्रणवस्य ब्रह्मवाचकत्वात्’ ऎऩ्ऱु उबनिषत् पाष्यगारर् अरुळुगिऱार्।
इङ्गे पण्डिदर्गळ् कवऩिक्क वेण्डिय विषयम् ऒऩ्ऱु उळ्ळदु। इन्द मन्द्रत्तिल्, ‘ओम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् प्रह्मत्तैक् कुऱिक्किऩ्ऱदाग यमऩ् उबदेशिक्किऱाऩ्। इदऱ्कु प्रमाणमाग अदावदु प्रणवम् प्रह्मत्तैक् कुऱिक्कुम् ऎऩ्ऱ इव्विषयत्तिल् प्रमाणमाग उबनिषत् पाष्यगारर्, ‘ओं तत् सदिति’ ऎऩ्ऱ कीदा श्लोगत्तैक् काट्टि इदिल् प्रणवम् प्रह्मत्तैक् कुऱिप्पदागक् कूऱप्पट्टिरुक्किऱदु ऎऩ्गिऱार्।
आऩाल् अव्विडत्तिल् कीदाबाष्यमो वेऱु अर्त्तत्तैये काट्टुगिऱदु। ‘ब्रह्म च वेदः । वेद (ब्रह्म) शब्देन वैदिकं कर्मोच्यते । ओम् तत् सत् ऎऩ्ऱ मूवगैयाऩ निर्देशम् - कुऱिप्पु प्रह्मत्तिऱ्कु उण्डु। इङ्गु प्रह्मम् वेदम् अदावदु वेदविहिदमाऩ कर्मम् सॊल्लप्पडुगिऱदु ऎऩ्ऱु प्रह्मशप्तम् वेदविहिदङ्गळाऩ यागम् मुदलिय कर्माक्कळैक् कूऱुगिऩ्ऱदेयऩ्ऱि मुक्यमाऩ प्रह्मत्तैक् कूऱविल्लै ऎऩ्ऱु स्पष्टमाग अरुळियुळ्ळार् ऎम्बॆरुमाऩार्। आगवे इन्द मन्द्रत्तिल् उळ्ळ ‘ओम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् प्रह्मत्तैक् कुऱिप्पदऱ्कु मेऱ्कोळाग - प्रमाणमाग मुऩ्गूऱिय कीदाश्लोगत्तै ऎडुत्तुक्काट्टुवदु तगादु। वेदविहिदङ्गळाऩ कर्मङ्गळुक्कु ‘ओम् तत् सत्’ ऎऩ्ऱ मूवगै निर्देशम् उण्डु ऎऩ्बदैत्ताऩे सॊल्ल वन्ददु इन्द कीदाश्लोगम् ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎऴुम्।
मेले ऎडुत्त कीदाश्लोगत्तिऱ्कु - अन्द प्रगरणत्तिऱ्कु एऱ्प मुऩ्गूऱियवाऱु श्रीबाष्यगारर् व्याक्याऩम् सॆय्दालुम् ‘ओं तत्सदिति निर्देशो ब्रह्मणस्त्रिविधः समृतः’ ऎऩ्बदैप् पॊदुवाग ऎडुत्तुक्कॊण्डाल् प्रह्मत्तिऱ्कु इम् मूऩ्ऱुविद निर्देशम् उण्डु ऎऩ्बदु तवऱागादु ऎऩ्बदाल्दाऩ् उबनिषत् पाष्यगारर् इदै इङ्गु प्रमाणमागक् कॊण्डार् ऎऩ्बदे इन्द केळ्विक्कुप् पदिल् आगुम्। इव्विडत्तिल् तात्पर्यसन्द्रिगैयिल् ‘ओम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् प्रह्मत्तैक् कुऱिक्कुम् ऎऩ्बदऱ्कु ‘तत् ते पदं सङ्ग्रहेण ब्रवीमि’ ऎऩ्ऱु इन्द मन्द्रत्तिल् उळ्ळ नाऩ्गावदु पादत्तैये प्रमाणमागक् काट्टुगिऱार्। इन्द मन्द्रत्तिल् उळ्ळ ‘ओमे’ ऎऩ्ऱ सॊल् प्रह्मत्तैक् काट्टुम् ऎऩ्बदऱ्कु मुऩ् सॊऩ्ऩ कीदाश्लोगत्तै प्रमाणमागक् काट्टुगिऱार् उबनिषत् पाष्यगारर्।
इदैक् कवऩिक्कुम्बोदुदाऩ् नमक्कुक् कुऴप्पम् उण्डागिऱदु। आयिऩुम् इन्द कीदा श्लोगत्तिल् तुणैयिऩ्ऱिये ‘ओम्’ ऎऩ्बदु प्रह्मत्तैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्बदऱ्कु वेऱॊर् वऴियैयुम् काट्टुगिऱार् उबनिषत् पाष्यगारर्। अदावदु -प्रणवत्तिल् मूऩ्ऱु ऎऴुत्तुक्कळ् उळ्ळऩ। ‘अ, उ, म’ ऎऩ्ऱु। इवऱ्ऱुळ् ‘अ’ ऎऩ्बदु परमात्मावैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। ‘म’ ऎऩ्ऱ सॊल् जीवात्मावैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। उबायमाऩ परमात्मावुडम् अदैप् पॆऱुबवऩाऩ जीवात्मावुम् आगिय इरण्डु अर्त्तङ्गळैक् कुऱिक्सिऱदु प्रणवम् ऎऩ्बदु अऱियत्तक्कदु।
प्रणवावयवयोः अकारमकारयोः परजीववाचितया उपाय उपेत्रोरप्युपदिष्टत्वमस्तीति द्रष्टव्यम् । ऎऩ्गिऱर् उबनिषत् पाष्यगारर्।
प्राप्यमाऩ प्रह्मस्वरूबत्तैक् कूऱुवदऱ्कॆऩ्ऱे वन्द इन्द मन्द्रमूम्-प्रणवत्तैये पुगऴ्गिऱदागिऱदु। मुदल् मूऩ्ऱु पादङ्गळ् प्रह्मस्वरूबत्तैच् चिऱप्पित्तुक् कूऱियबोदुम् नाऩ्गावदु पादम् इप्पडिप्पट्ट प्रह्मस्वरूबत्तै प्रणवम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऱु कूऱि मुडिक्कैयाल् प्रणवत्तिऩ् पॆरुमैयुम् इदिल् कुऱिप्पाग उणर्त्तप्पडुगिऱदु ऎऩ्गिऩ्ऱऩर् पूर्वर्गळ्।
अत्वैदम् - वेदङ्गळ् ऎल्लाम् ऎन्दप् पॊरुळैप् पोऱ्ऱुगिऩ्ऱऩवो; तवङ्गळ् ऎल्लाम् ऎदै नाडुगिऩ्ऱऩवो; ऎदै विरुम्बि प्रमह्सर्यत्तै अऩुष्टिक्किऱार्गळो, अन्दप् पदत्तै उऩक्कुच् चुरुक्किक् कूऱुवेऩ् अदु ‘ओमे’ ऎऩ्बदागुम्।
त्वैदम् - ऎन्द पगवत् स्वरूबत्तै रुक् मुदलिय ऎल्ला वेदङ्गळुम् मुक्किय व्रुत्तियिऩाल् कूऱुगिऩ्ऱऩवो; ऎदै उत्तेशित्तु अल्लदु ऎदऩ् प्रीदिक्काग ऎल्लात् तवङ्गळैयुम् वेदङ्गळ् कूऱुगिऩ्ऱऩवो; ऎदऩ् ज्ञाऩत्तैप् पॆऱविरुम्बि, कुरुगुल वासम्, पुलऩ् अडक्कम् मुदलिय प्रह्मसर्यङ्गळै अऩुष्टिक्किऩ्ऱरो; अन्द स्वरूबत्लद उऩ्क्कुच् चुरुक्कमागक् कूऱुगिऩ्ऱेऩ्। इन्द पगवत् स्वरूबम् कुणङ्गळ् निऱैन्दुळ्ळदाल् ‘ओमे’ ऎऩप् पॆयर् उळ्ळदु।(१५)
मूलम् - १।२।१६
इव्वाऱु प्रह्मत्तैक् कुऱिक्कुम् प्रणवत्तैये मेलुम् इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् पुगऴ्गिऱाऩ् यमऩ् -
एतद्ध्येवाक्षरं ब्रह्म एतद्ध्येवाक्षरं परम् ।
एतद्ध्येवाक्षरं ज्ञात्वा यो यदिच्छति तस्य तत् ॥ १६ ॥
एतते अक्षरम् एव – इन्द प्रणवम् ऎऩ्ऱ अक्षमे ऎऴुत्ते, ब्रह्म हि - प्रह्मम् अऩ्ऱो? एतत् एव अक्षरं - इन्द प्रणवमे, परं हि - जबम् सॆय्वदऱ्कुम् त्याऩम् सॆय्वदऱ्कुम् उरियवऱ्ऱुळ् उयर्न्ददु अऩ्ऱो? एतत् अक्षरम् एव = इन्द प्रणवत्तैये, ज्ञात्वा - उबासित्तु, इन्द उबासऩत्तिऩ् मूलमाग, यः = ऎवऩ्, यत् - ऎन्दप् पलऩै, इच्छति - पॆऱ विरुम्बुगिऱाऩो, तस्य - अवऩुक्कु तत् - अन्दप् पलऩ्। भवति - किडैक्किऱदु।
इन्द प्रणवमे प्रह्मम् आगुम्। जबम् सॆय्वदऱ्कुम् त्याऩम् सॆय्वदऱ्कुम् उरिय मन्द्रङ्गळ् पल उळ्ळऩ। अवऱ्ऱुळ् इन्द प्रणवमे सिऱन्ददागुम्। इन्दप् प्रणवत्तै उबासित्तु इन्द उबासऩत्तिऩाल् ऎन्दप् पलऩैप् पॆऱ विरुम्बुगिऱाऩो अन्दप् पलऩ् इन्द प्रणवत्तिऩ् उबासऩत्तिऩाले उण्डागिऱदु। इदु प्रसित्तम्।
एतत् हि एव अक्षरं ब्रह्म - प्रणवम् ऎऩ्बदु प्रह्मत्तैक् कुऱिक्कुम् सॊल्, प्रह्मम् ऎऩ्बदु प्रणवत्तिऩ् पॊरुळ्, इप्पडि इव्विरण्डुम् सॊल्लुम्-पॊरुळुमाग-वासगमायुम् - वाक्यमागवुम् वॆव्वेऱाग इरुक्क, सॊल्लाऩ प्रणवत्तैये-पॊरुळाऩ प्रह्ममाग ऒऩ्ऱु पडुत्तिक् कूऱुवदु ऎप्पडिप् पॊरुन्दुम् ऎऩ्ऱ केळ्वि वरुम्। आगवे इङ्गु प्रणवत्तैये प्रह्मम् ऎऩ्बदु इरण्डुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्बदाल् अऩ्ऱु। पिऩ्? प्रणवम् उबासऩत्तिऩ् मूलमाग प्रह्मप्राप्तिक्कु सादऩमावदाल्। सादनमाऩ प्रणवम् सात्यमाऩ प्रह्ममाग इङ्गुक् कूऱप्पडुगिऱदु ऎऩ्ऱु कॊळ्ळ वेण्डुम्।
प्रह्मप्राप्तिक्कु सादऩम् त्याऩम्। इन्द त्याऩत्तिऱ्कुक् कारणमाग उळ्ळदु इन्द प्रणवम्। इदऩाल् प्रणवमे परम्बरया अदावदु उबासऩत्तिऩ् मूलम् प्रह्म प्राप्ति सादऩमागिऱदु। इक्कारणम् कॊण्डु सादऩत्तिल् सात्योबसारम् सॆय्यप्पडुगिऱदु। अदावदु सादऩमे सात्यमाग वऴङ्गप्पडुगिऱदु ऎऩ्ऱबडि।
प्रणवम् प्रह्म प्राप्तिक्कु सादऩमाऩ उबासऩत्तिऱ्कुम्ग् काररणमाग-उबसारगमाग आगिऱदु ऎऩ्बदु, ‘ओमित्यनेनैवाक्षरेण परं पुरुषम् अभिध्यायीत’ ऎऩ्ऱ उबनिषत् वाक्कियत्तिल् प्रसित्तम्।
आग प्रह्ममुम् प्रणवमुम् वॆव्वेऱाग इरुप्पिऩुम् उबसार वऴक्काल् ऒऩ्ऱॆऩक् कूऱप्पट्टुळ्ळदु ऎऩ्बदै अऱिय वेण्डुम्।
‘ओमित्यनेनैवाक्षरेण परं पुरुषमभिध्यायीत’ इति ब्रह्मप्राप्तिसाधनालम्बनत्वादिदमेवाक्षरं, ब्रह्मप्राप्तिसाधनत्वात्’ इति ऎऩ्ऱु इव्वर्त्तत्तै विळक्कुम् उबनिषत् पाष्य वाक्कियम् उणरत्तक्कदु।
एतत् हि एव अक्षरं परं। इन्द प्रणवम् ऎऩ्ऱ अक्षरमे सिऱन्ददु ऎवऱ्ऱैविडच् चिऱन्ददु ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴुम् अऩ्ऱो? अदऱ्कु विडैयळिक्किऱदु उबनिषत्पाष्यम् - जबिक्कत्तक्कवैगळुम् त्याऩिक्कत्तक्कवैगळुमाऩ मन्द्रङ्गळ् ऎत्तऩैयो उळ्ळऩ। अवऱ्ऱुळ् - अवऱ्ऱै विड इन्द प्रणवमे उयर्न्ददु ऎऩ्ऱु। ‘जप्येषु ध्येयेषु च श्रेष्ठमित्यर्थः’ ऎऩ्ऱु।
इङ्गे शङ्गरबाष्यत्तिऩ् पोक्कु वेऱाऩदु।
एतत् हि एव अक्षरं ज्ञात्वा यो यत् इच्छति तस्य तत् - इन्द प्रणवत्तै उबासित्तु इन्द उबासऩत्तिऩ् मूलम् इन्दप् पलऩ् ऎऩक्कु उण्डागट्टुम् ऎऩ्ऱु ऎवळ् ऎन्दप् पलऩै विरुम्बुगिऱाऩो अव्वाऱे अन्द उबासऩत्तिऩाल् अन्दप् पलऩ् अवऩुक्कु उण्डागिऱदु।
मन्द्रत्तिल् इङ्गु ज्ञात्वा ऎऩ्ऱु पॊदुवागवे कूऱप्पट्टुळ्ळदु। इदऱ्कु ‘अऱिन्दु’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्बडुम्। उबासित्तु ऎऩ्ऱ पॊरुळ् किडैक्कादु। आयिऩुम् पलऩ् पॆऱक् कारणमाग अमैवदु प्रणवत्तिऩ् उबासऩमेयिऩ्ऱि प्रणवत्तिऩ् अऱिवु मट्टुम् आगादु। प्रणवत्तै अऱिन्द अळविलेये पलऩ् उण्डावदिल्लैय? आगवेदाऩ् प्रणवत्तिऩ् तुणैगॊण्डु पॊदुच् चॊल्लाऩ ज्ञात्वा ऎऩ्बदऱ्कु ‘उपास्य’ ऎऩ्ऱु विशेषित्तुप् पॊरुळ् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। आग, ऎवऩ् इत्तगैय प्रणवत्तै उबासित्तु ऎन्दप् पलऩै विरुम्बुगिऱाऩो अवऩुक्कु अदु उण्डागिऱदु ऎऩ्ऱदागिऱदु।
एतदक्षरमुपास्य अनेन उपासनेन इदं फलं मे भूयात् इति यो यत् कामयते तस्य तद्भवतीत्यर्थः ।
ऎऩ्ऱु इव्वर्त्तत्तै उबनिषत् पाष्यम् उणर्त्तुगिऱदु।
अत्वैदम् - इन्द अक्षरमे अबरप्रह्मम्, इन्द अक्षरमे परप्रह्मम्। ऒरुवऩ् इन्द अक्षरत्तै प्रह्मम् ऎऩ्ऱु उबासित्तु ऎन्दप् पलऩै विरुम्बुगिऱाऩो अदु अवऩुक्कु उण्डागिऱदु।
अत्वैद सित्तान्दत्तिल् प्रह्मम् परम् ऎऩ्ऱुम् अबरम् ऎऩ्ऱुम् इरण्डु उण्डु। इन्द मन्द्रत्तिल् मुदल् पादत्तिल् प्रणवत्तै प्रह्मम् ऎऩ्ऱुम् इरण्डावदु पादत्तिल् ‘परम्’ ऎऩ्ऱुम् कूऱियिरुप्पदाल् मुदल् पादत्तित्कु - इन्द प्रणवमे अबर प्रह्मम् ऎऩ्ऱुम्, इरण्डावदु पादत्तिऱ्कु इन्द प्रणवमे परप्रह्मम् ऎऩ्ऱुम् शङ्गरर् पॊरुळ् कूऱियुळ्ळार्। ‘एतद्ध्येवाक्षरं अपरं एतद्ध्येवाक्षरं परं च’ ऎऩ्ऱु। मेलुम् परं चेत्ज्ञातव्यम् – अपरं चेत् प्राप्तव्यम्’ ऎऩ्ऱुम् कूऱुगिऱार् अवर्। परमाऩप्रह् ममाऩाल् अदै अऱिय वेण्डुम्। अबरमाऩ प्रह्ममाऩाल् अदै अडैय वेण्डुम् ऎऩ्ऱु इवऱ्ऱिऩ् वेऱ्ऱुमैयैयुम् उणर्त्तुगिऱार्।
त्वैदम् - इन्द ओम् ऎऩ्ऱु पॆयर् उळ्ळदे तेश नाशम् इल्लाददु। कुणङ्गळाल् निऱैन्द प्रह्ममुम् आगुम्। इन्द ओम् ऎऩ्ऱु पॆयर् उळ्ळदे नासमऱ्ऱवैगळिल् उत्तममाऩदु। इदु अदर्वण उबनिषत्तिल् प्रसित्तमाऩदु। आगैयाल् ऎवऩ् इन्द नासम् अऱ्ऱ ओम् ऎऩ्ऱ पगवाऩैये अबरोक्ष ज्ञाऩत्ताल् अऱिन्दु ऎदै विरुम्बुगिऱाऩो अदु अवऩुक्कुक् किडैक्कुम् इदुवुम् प्रसित्तम्। (१६)
मूलम् - १।२।१७
एतदालम्बनं श्रेष्ठम् एतदालम्बनं परम् ।
एतदालम्बनं ज्ञात्वा ब्रह्मलोके महीयते ॥ १७ ॥
(प-वुरै) एतत् आलम्बनं - उबासऩत्तिऱ्कु आलम्बनमाय् करणमाय् इरुक्कुम् इन्द प्रणवमे, श्रेष्ठं - त्याऩम् मुदलाऩवऱ्ऱिऱ्कु श्रेष्टमाऩदु, सिऱन्द सादऩमाऩदु, एतत् आलम्बनं - इन्द प्रणवत्तै आलम्बनमागक् कॊण्ड त्याऩमे श्रेष्टम् – सर्वोत्क्रुष्टम्। एतत् आलम्बनं ज्ञात्वा ब्रह्मलोके महीयते - इन्द आलम्बनत्तै अऱिन्दु प्रह्मलोगत्तिल् प्रगाशित्तुक्कॊण्डिरुक्किऱाऩ्।
आलम्बनमाऩ - सादऩमाऩ अल्लदु विषयमाऩ इन्दु प्रणवम् त्याऩम् सॆय्वदऱ्कुच् चिऱन्ददागुम्। इन्द प्रणवत्तै आलम्बनमागक् कॊण्ड त्यानमे यावऱ्ऱिलुम् उयर्न्ददागुम्। इन्द आलम्बनत्तै अऱिन्दु प्रह्म लोगत्तिल् सिऱप्पुप् पॆऱुगिऱाऩ्।
एतत् आलम्बनं श्रेष्ठं - आलम्बनं – आश्रयं, पिडिप्पु - ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तरुम्। प्रणवत्तैक् कॊण्डु उबासऩम् सॆय्युमाऱु उबनिषत् कूऱुगिऱदु, ‘ओमित्यनेनैव अक्षरेण परं पुरुषं अभिध्यायीत’ ऎऩ्ऱु। इदिल् उबासऩत्तिऱ्कु सादऩमाग – करणमाग प्रणवम् कूऱप्पडुगिऱदु। आगैयाल् उबासऩत्तिऱ्कु प्रणवम् सादऩम् - आलम्बनम् आगिऱदु। प्रणवत्तैये त्याऩिक्कुम्बोदु प्रणवम् (विषयमाय्क् कॊण्डु आलम्बमागिऱदु। आग आलम्बनमायुळ्ळ इन्द प्रणवमे त्याऩम् सॆय्वदऱ्कु एऱ्ऱदागिऱदु।
एतत् आलम्बनं परं - इन्द प्रणवत्तै आलम्बनमाग सादऩमाग अल्लदु विवुयमागक् कॊण्ड उबासऩमे यावऱ्ऱिलुम् सिऱन्ददु। मुदल् पादत्तिल् एतत् - आलम्बनं इरण्डुम् तऩिप् पदमाय् विशेषणमुम् विशेष्यमुमाय् निऱ्किऩ्ऱऩ। इङ्गु - इरण्डाम् पादत्तिल् एददालम्बनम् ऎऩ्बदु ऒरे पदमाय् उळ्ळदु। एतत् आलम्बनं यस्य तत् एतत् आलम्बनं ऎऩ्ऱु पहुवरीहिसमासम् (अऩ्मॊऴित् तॊगै) कॊण्डुळ्ळदु। इन्द प्रणवत्तै आलम्बनमागक् कॊण्डुळ्ळदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अदु उबासऩमेयागुम्। अदुवे सर्वोत्क्रुष्टम् ऎऩ्ऱबडि। ‘एतदालम्बनकं ध्यानादि सर्वोत्कृष्टमित्यर्थः’ ऎऩ्ऱु उबनिषत्पाष्य वाक्यम् इव्वर्त्तत्तैक् काट्टुगिऱदु। इङ्गु पहुव्रीहि समासम् कॊळ्ळ वेण्डुम् ऎऩ्बदै ‘एतदालम्बनकं’ ऎऩ्ऱु ‘क’ प्रत्ययत्तिऩाल् उणर्त्तुगिऱार्।
एतत् आलम्बनं ज्ञात्वा ब्रह्मलोके महीयते - इन्द आलम्बनत्तै अऱिन्दु प्रह्मलोगत्तिल् कॊण्डाडप्पडुगिऱाऩ् – प्रगाशिक्किऱाऩ्।
इदु इरण्डु पादङ्गळाल् कूऱिय इरण्डु अर्त्तङ्गळैयुम् ‘तन्त्रेण’ (ऒरे प्रयोगत्तिऩाल्) उणर्त्तुगिऱदु। मुदल् पादम् प्रणवमागिऱ आलम्नत्तैयुम् इरण्डावदु पादम् प्रणवत्तै आलम्बनमागक् कॊण्ड त्याऩत्तैयुम् कूऱुगिऱदु ऎऩ्ऱु उरैक्कप्पट्टदु। इव्विरण्डु अर्त्तङ्गळैयुम् इदु काट्टुगिऱदु। मुदल् पादत्तिऩ् पॊरुळैक् काट्टुम्बोदु ‘एतत् आलम्बनं’ ऎऩ्ऱु इरण्डु पदङ्गळाय् निऱ्किऱदु। इरण्डावदु पादत्तिऩ् पॊरुळैक् काट्टुम्बोदु ‘एतदालम्बनं’ ऎऩ्ऱु ऒऩ्ऱे पदमाय् निऱ्किऱदु। आलम्बनमाऩ प्रणवत्तै अऱिन्दु - उबासित्तु, प्रह्मलोगत्तिल् सिऱप्पडैगिऱाऩ्। प्रणवत्तै आलम्बनमाग उडैय पक्तियै अऱिन्दु - अनुष्टित्तु - प्रह्मलोगत्तिल् सिऱप्पडैगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
अत्वैदम् - प्रह्मप्राप्तिक्कु आलम्बनमायुळ्ळ कायत्री मुदलाऩ यावऱ्ऱिलुम् इन्द प्रणवमागिऱ आलम्बनमे - पिडिप्पे श्रेष्टमाऩदु; इन्द आलम्बनमे परमाऩदु इन्द आलम्बनमे परमाऩदु। इन्द आलम्बनत्तै ऒरुवऩ् अऱिन्दाल् परह्मलोगत्तिल् महिमै पॆऱुगिऱाऩ्।
त्वैदम् - इन्द ओम् ऎऩ्ऱ पॆयर् उळ्ळ विष्णुवे सिऱन्द आश्रयमाऩवर्। इवर् अरसऩ् मुदलिय आश्रयम् पोऩ्ऱु अल्लादु तऩिप्पट्टवर्। आश्रयमाऩ इवरै ऒरुवऩ् अऱिन्दाल् प्रह्माविऩ् सत्यलोगत्तिलुम्, पिऱगु विष्णुविऩ् वैगुण्ड लोगत्तिलुम् तऩ्ऩैक्काट्टिलुम् ताऴ्न्दवर्गळाल् पूजिक्कप्पडुगिऱाऩ्। (१७)
मूलम् - १।२।१८
कीऴ् मूऩ्ऱु मन्द्रङ्गळाल् प्रणवत्तैप् पुगऴ्न्द यमऩ् मेल् इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् जीवस्वरूबत्तै विळक्किक् कूऱुगिऱाऩ्।
न जायते म्रियते वा विपश्चित् नायं कुतश्चिन्न बभूव कश्चित् ।
अजो नित्यः शाश्वतोऽयं पुराणो न हन्यते हन्यमाने शरीरे ॥ १८ ॥
(प-रै) विपश्चित् - सर्वज्ञऩायिरुप्पदऱ्कुत् तगुदियुडैय, अयं - इन्द जीवऩ्। (इन्दप् पत्तसैयिलुम्) न जायते च म्रियते च - पिऱक्कवुम् इऱक्कवुम् इल्लै। पिऱप्पु इऱप्पु इल्लादवऩ् ऎऩ्ऱबडि अयं - इन्द जीवऩ्, कुतश्चित् - ऎवऩिडमिरुन्दुम् न -(भवति) - उण्डावदिल्लै। कश्चित् न बभूव - इदऱ्कु मुऩ्बुम् मऩुष्यऩ् मुदलाऩ ऎवऩागवुम् पिऱन्ददिल्लै। इदऱ्कुक् कारणम्, इन्द जीवऩ्, अजः = उऱ्पत्तियऱ्ऱवऩ्, नित्यः - अऴिवुम् अऱ्ऱवऩ्, शाश्वतः - ऎप्पॊऴुदुम् निलैयाग इरुप्पवऩ्, पुराणः - अनादियाग इरुप्पवऩ्। शरीरे हन्यमाने = शरीरम् अऴिक्कप्पट्टबोदुम् अदावदु शरीरम् अऴिन्दबोदुम्, न हन्यते - इन्द जीवऩ् अऴिक्कप्पडुवदिल्लै अदावदु अऴिवदिल्लै।
इन्द मन्द्रमुम् अडुत्तु ‘हन्ता चेन् मन्यते हन्तुं’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गुम् मन्द्रमुम् आगिय इरण्डुम् जीवात्म स्वरूबत्तैये विवरिक्किऩ्ऱदु। इन्द मन्द्रत्तिल् शरीरम् अऴिन्द पोदुम् इदऩुळ् इरुक्कुम् जीवऩ् अऴिवदिल्लै ऎऩ्ऱु कूऱुम् ‘न हन्यते हन्यमाने शरीरे’ ऎऩ्ऱ नाऩ्गावदु पादत्तिऩ् अर्त्तत्तैत् ताऩ् अडुत्त मन्द्रम् विवरिक्किऩ्ऱदु। ऒरुवऩ् मऱ्ऱॊरुवऩैत् ताऩ् कॊऩ्ऱुविट्टदाग निऩैप्पदुम्, मऱ्ऱॊरुवऩ् ताऩ् कॊल्लप्पट्टदाग निऩैप्पदुम् उलगिल् प्रत्यक्ष सित्तमाग उळ्ळदु। आऩाल् इदु प्रममेयागुम्। उण्मैयिल् जीवस्वरूबत्तै अऴिक्क मुडियादऩ्ऱो? इत्तगैय प्रमम् जीवऩुक्कु जीवऩ् विषयत्तिल्दाऩे? सम्बविक्कुम्। आगैयाल् ‘न जायते’ ऎऩ्ऱ इन्द मन्द्रमुम्, ‘हन्ता चेत्’ ऎऩ्ऱ अडुत्त मन्दरमुम् आग इरण्डुम् जीवस्वरूबत्तै विळक्कुबवैयेयागुम्।
इव् विषयम् श्रीबाष्यत्तिल् मुदल् अत्तियायम् नाऩ्गाम् पादम् मुदल् अदिगरणत्तिल्, ‘त्रयाणामपि चैवम्’ ऎऩ्ऱ सूत्र व्याक्याऩत्तिलुम् अव्विडत्तिय श्रुद प्रगाशिगै व्याक्याऩत्तिलुम् स्पष्टमाग अऱियक्किडक्किऱदु।
एवम् उपदिश्य पुनरपि प्रणवं प्रशस्य प्रथमं तावत् प्राप्तुः प्रत्यगात्मनः स्वरूपमाह - ‘न जायते म्रियते वा विपश्चित्’ इत्यादिना । प्राप्यस्य ब्रह्मणो विष्णोः स्वरूपं ‘अणोरणीयान्’ इत्यादिना ‘क इत्था वेद यत्र सः’ इत्यन्तेन उपदिशन् ।
ऎऩ्ऱु, कडोबनिषत्तिल् इङ्गु उळ्ळ मन्द्रङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱिऩुडैयवुम् करुत्तै मुऩ् कूऱिय सूत्र पाष्यत्तिल् विळक्किक् काट्टुगिऱार् ऎम्बॆरुमाऩार्।
यमऩ् मीण्डुम् प्रणवत्तैप् पुगऴ्न्दु पेसियबिऱगु प्राप्तावाऩ जीवात्माविऩ् स्वरूबत्तै मुदलिल् ‘न जायते म्रियते वा’ ऎऩ्ऱु इदु मुदलाऩ मन्द्रङ्गळाल् कूऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु।
‘न जायते’ ऎऩ्ऱ मन्द्रम् मुदलिलुम्, इदऱ्कु अडुत्तु ‘हन्ता चेन् मन्यते हन्तुं’ ऎऩ्ऱ मन्द्रमुम्, अदऱ्कुम् अडुत्तु ‘अणोरणीयान्’ मुदलाऩ मन्द्रङ्गळुम् उळ्ळऩ। ‘अणोरणीयान्’ मुदलाऩ मन्द्रङ्गळाल् परमात्मावाऩ विष्णुविऩ् स्वरूबम् उबदेशिक्कप्पडुगिऱदु ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩार् अरुळुगिऱार्।
‘न जायते’ ऎऩ्बदु जीवऩैप्पऱ्ऱियदु ऎऩ्ऱुम् स्पष्टमागत् कूऱियुळ्ळार्, नडुविल् उळ्ळ ‘हन्ता चेन् मन्यते हन्तुं’ ऎऩ्बदुम् जीवऩैप्पऱ्ऱियदेयागुम् ऎऩ्बदैयुम् ऎम्बॆरुमाऩारे ‘न जायते इत्यादिना जीवस्वरूपम् आह’ ऎऩ्ऱु आदिबदत्ताल् अडुत्तुळ्ळ ‘हन्ता चेत्’ ऎऩ्ऱ मन्द्रमुम् जीवऩैप् पऱ्ऱियदे ऎऩ्बदै अरुळियुळ्ळार्।
इङ्गु श्रुदप्रगाशिगैयिल् इव् विषयम् आक्षेब परिहारङ्गळुडऩ् नऩ्गु विळक्कप्पट्टुळ्ळदु। अङ्गेये इदैक् काणलाम्।
सर्व कर्मङ्गळिलिरुन्दुम् विडुबट्टु मुक्तऩाय् सर्वज्ञऩाय् इरुप्पदऱ्कुत् तगुदियुडैय - इन्द पत्त जीवऩ्, संसार पन्दत्तिल् इरुक्कुम् इन्द तसैयिलुम् पिऱप्पु इऱप्पु इल्लादवऩागवे इरुक्किऱाऩ्। इवऩ् यारिडमिरुन्दुम् उण्डावदिल्लै। इदऱ्कु मुऩ्बुम् मऩिदऩ् मुदलाऩ ऎन्द उरुवत्तिलुम् पिऱन्ददिल्लै। इप्पडियॆल्लाम् इरुप्पदऱ्कुक् कारणम् इन्द जीवऩ् अजऩायुम्; नित्यऩायुम्, शाश्वदऩायुम् पुराणऩायुम् इरुप्पदेयागुम्। शरीरम् अऴियुम्बोदुम् उळ्ळिरुक्कुम् जीवऩ् अऴिवदे इल्लै। ऎऩ्बदु इन्द मन्द्रत्तिऩ् तिरण्ड पॊरुळ्।
न जायते म्रियते वा विपश्चित् – विपश्चित् न जायते म्रियते वा ऎऩ्ऱु अन्वयम्। विबच्चित्ताऩ जीवऩ् पिऱक्कवुम् इल्लै, इऱक्कवुम् इल्लै। ‘वा’ ऎऩ्ऱ सॊल् ‘च’ ऎऩ्ऱ सॊल्लिऩ् पॊरुळिल् वऴङ्गप्पट्टुळ्ळदु। संसार पन्दत्तिल् इरुक्कुम् इन्द जीवऩ् पिऱप्पदागवुम् इऱप्पदागवुम् उलगत्तवर् कूऱुगिऩ्ऱऩर् - तेवदत्तऩ् पिऱन्दाऩ्, यज्ञदत्तऩ् इऱन्दाऩ् ऎऩ्ऱु, इदैक् काणुम्बोदु जीवऩुक्कुप् पिऱप्पुम् इऱप्पुम् उण्डो ऎऩ्ऱु निऩैक्कत् तोऩ्ऱुम् पामरर्गळुक्कु। उण्मै निलै अप्पडियऩ्ऱु ऎऩ्बदैत्ताऩ् यमऩ् ऎडुत्तुक् कूऱुगिऱाऩ् इन्द मन्द्रत्तालुम् अडुत्त मन्द्रत्तालुम्। उडलुडऩ् सेर्न्दाल् - पिऱप्पु। उडलै विट्टुप् पिरिन्दाल् - इऱप्पु। आग उडलुक्कुत्ताऩ् पिऱप्पुम् इऱप्पुमे तविर, आत्मस्वरूबत्तिऱ्कुम् पिऱप्पुम् इऱप्पुम् किडैयादु ऎऩ्ऱबडि।
आग पन्दत्तिल् इरुक्कुम् जीवऩैक् काट्टि इवऩ् पिऱप्पदिल्लै, इऱप्पदुमिल्लै ऎऩ्ऱु कूऱवेण्डियिरुक्क, विबच्चित् पिऱप्पदिल्लै इऱप्पदिल्लै ऎऩ्ऱु कूऱुवदु पॊरुन्दुमा? विबच्चित् ऎऩ्राल् सर्वज्ञऩ् ऎऩ्बदु पॊरुळ्। ‘विविधं पश्यन्ती चित् यस्य सः विपश्चित्’ ऎऩ्ऱ विक्रहत्तिऩाल् इन्दप् पॊरुळ् किडैक्कुम्। इप्पडि विबच्चित्ताग आवदु मुक्तऩाऩबिऩ्बु। मुक्तऩाय् विबच्चित्ताग आऩ जीवऩुक्कुप्पिऱप्पुम् इऱप्पुम् किडैयादु ऎऩ्बदु प्रसित्तमायिऱ्ऱे। आगैयाल् विबच्चित्तुक्कुप् पिऱप्पु इऱप्पुक्कळ् किडैया ऎऩ्ऱु निषेदिक्क वेण्डियदिल्लैये ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎऴुगिऱदु। आगैयाल् नम् उबनिषत् पाष्यगारर् इन्दप् पदत्तिऱ्कु श्रमप्पट्टुप् पॊरुळ् उरैत्तु वाक्यार्त्तत्तै ऒऴुङ्गुबडुत्तुगिऱार्। अदावदु, ‘विबच्चित्’ ऎऩ्ऱु मुक्त जीवऩै - शुत्त जीवऩै इङ्गुक् कुऱिक्कविल्लै। पिऩ् विबच्चित्तागप् पोगुम् जीवऩैत्ताऩ् इन्दप् पदम् कुऱिक्किऱदु। मुक्तऩाय् विबच्चित्ताग आगप्पोगुम् जीवऩ् तऱ्पोदु पत्तऩ्दाऩे? इन्द निलैयिलुम् उण्मैयिल् अवऩुक्कुप् पिऱप्पु - इऱप्पुक्कळ् किडैया ऎऩ्ऱबडि। मुक्तऩाऩ पिऩ्बु पिऱप्पु - इऱप्पुक्कळ् किडैया ऎऩ्बदु ऎप्पडि प्रसित्तमो अप्पडिये इप्पॊऴुदुम् पत्तदसैयिलुम् पिऱप्पु इऱप्पुक्कळ् इवऩुक्कुम् किडैया ऎऩ्ऱबडि ‘विपश्चित्वार्होऽयम् इदानीमपि जननमरणशून्यः इत्यर्थः’ ऎऩ्ऱ उबनिषत् पाष्यवाक्यम् कवऩिक्कत्तक्कदु।
अबिनवदेशिग श्री उ। वे। उत्तमूर् स्वामि इदऱ्कु, उळ्ळ पॊरुळैये कॊण्डु जीवात्मा पिऱप्पु-इऱप्पु इल्लादवऩ् ऎऩ्बदैक् काट्टुगिऱार्।
पत्त जीवऩुम् विबच्चित्तेयावाऩ्। पलवाऱाऩ अऱिवुगळ् पत्त जीवऩुक्कुम् उण्डु। पत्तऩाऩ जीवऩुम् सिल वस्तुक्कळै वॆऱुक्किऱाऩ्, सिलवऱ्ऱै विरुम्बुगिऱाऩ्, सिलवऱ्ऱै वॆऱुक्कामलुम् विरुम्बामलुम् ऒदुक्किविडुगिऱाऩ्। इन्द विरुप्पुम् वॆऱुप्पुम् ऒदुक्कलुम् हान-उपादान-उपेक्षा पुत्तिगळेयागुम्। इप्पडिप् पल वगैप्पट्ट इन्द पुत्तिगळ् - सिलवऱ्ऱै इष्ट सादऩम् ऎऩ्ऱुम्, मऱ्ऱुम् सिलवऱ्ऱै अनिष्टसादऩम् ऎऩ्ऱुम्; वेऱुसिलवऱ्ऱै इव्विरुवगैयिलुम् सेरादवै ऎऩ्ऱुम् निऩैप्पदाल् (स्मरिप्पदाल्) उण्डागिऩ्ऱऩ। निऩैवु-स्म्रुदि-स्मरणम् मुऩ्बु अनुबवम् इरुन्दाल्दाऩ् एऱ्पडुम्। इन्द जऩ्मत्तिल् इम्मादिरियाऩ निऩैवुक्कळुक्कुप् पूर्वजऩ्म अऩुबवम् कारणम्। मुऩ्जऩ्मत्तिल् एऱ्पट्ट निऩैवुगळुक्कु अदऱ्कुम् मुन्दैय पिऱवियिल् उण्डाऩ अनुबवम् कारणम् ऎऩ्ऱु कूऱ वेण्डियदु आवश्यगमागिऱदु। इदऩाल् ऒरु जीवऩुक्कुप् पल पिऱविगळ् उण्डु ऎऩ्बदु तॆळिवागिऱदु। आग जीवऩुक्कु नेराग उऱ्पत्ति किडैयादु। अवऩुक्कुप् पल शरीरङ्गळ् माऱि माऱि वरुवदुदाऩ् उत्पत्तियागुम् ऎऩ्ऱु जीवऩ् नित्यऩागिऱाऩ्। इदैत् ताऩ् ‘विबच्चित् पदम्’ विळक्कुगिऱदु।
विपश्चित्पदं जननाद्यसंभवोपपादकम् । विविधं पश्यच्चित्को ह्ययम् । इदं हेयम् ह्ययम् इदम् उपादेयम् इदम् ‘उपेक्ष्यम्’ इति हानोपादानोपेक्षाबुद्ध्यो हि पुंसः इष्टसाधनतअनिष्टसाधनत्व अनुभयरूपत्वस्मरणावशाद् भवन्ति । तत्स्मरणं च पूर्वानुभवात् । अनुभवश्च पूर्वजन्मनि इति रीत्या पूर्वपूर्वजन्मसिद्धौ हि न जीवस्य उत्पत्तिसंभवः । अतो जीवस्य वेहसंबन्धरूपमेव जन्, नोत्पत्तिरुपम् ॥
ऎऩ्ऱु श्री उ। वे। उत्तमूर् स्वामि अरुळिय टिप्पणि वाक्यङ्गळ् इङ्गुक् कुऱिक्कॊळ्ळत् तक्कऩ आगुम्। इवऱ्ऱिऩ् अर्त्तम् विळक्कप्पट्टुळ्ळदु।
न अयं कुतश्चित् (बभूव) - इन्द जीवऩ् ऒरुवऩिडमिरुन्दुम् उण्डावदिल्लै। ‘न जायते’ ऎऩ्ऱु मुऩ्बु कूऱियदिलिरुन्दे इन्द अर्त्तम् किडैक्किऱदु। आगवे इदऩाल् पॆऱप्पडुम् पॊरुळ् वेऱु ऒऩ्ऱु उण्डु। अदावदु इन्द जीवऩै उण्डाक्कक् कूडियवऩ् ऎवऩुम् किडैयादु ऎऩ्बदेयागुम्। जीवऩ् उण्डावदिल्लै ऎऩ्ऱुम्, जीवऩै उण्डु पण्णक्कूडियवऩ् ऎवऩुम् इल्ले ऎऩ्ऱुम् पलवाऱागक् कूऱुवदु जीवऩुक्कु उत्पत्ति किडैयादु ऎऩ्बदै वलियुऱुत्तवेयागुम्। नायं कुतश्चित् – उत्पादकशून्यः ऎऩ्गिऱदु उबनिषत् पाष्यम्।
न-बभूव-कश्चित् - इदऱ्कु मुऩ्बुम् इवऩ् पिऱन्ददिल्लै ऎऩ्बदु शप्तत्तिलिरुन्दु किडैक्कुम् पॊरुळ्। ‘इवऩ् माऱि माऱिप् पल पडियागप् पिऱक्किऱाऩ् आगैयाल् इवऩुक्कुप् पिऱवि उण्डु’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुबवरै, ‘इवऩ् मुऩ्बुम् पिऱन्ददिल्लै’ ऎऩ्ऱु पॊदुवागच् चॊल्लिप् पुऱक्कणिक्क मुडियुमा? मुडियादऩ्ऱो? आगवे ‘जीवऩ् पिऱन्दुळ्ळाऩ्’ ऎऩ्बदऱ्कु अर्त्तम् सॊल्लि अदैप् पॊरुन्दविड वेण्डुम्। पॊरुन्दविडुम् मुऱै इदुवे - जीवऩ् मऩुष्यऩागवुम् तेवऩ् मुदलागवुम् पिऱक्किऱाऩ्। आऩाल् जीवऩ् मऩुष्यऩावदिल्लै, तेवऩावदिल्लै। जीवऩुक्कु वरुम् शरीरङ्गळे मऩुष्य उरुविलुम्, तेवऩ् उरुविलुम्, मऱ्ऱुम् पल उरुवङ्गळिलुम् उण्डागिऩ्ऱऩ। आग जीवऩ् जीवऩागत्ताऩ् इरुक्किऱाऩ्। ‘पूर्वमपि मनुष्यादिरूपेण जननशून्यः’ ऎऩ्गिऱदु - उबनिषत् पाष्यम्। जीवऩुक्कु मऩुष्यादि रूबमाऩ पिऱवि उण्डु ऎऩ्बवर्गळुक्कु इदऩाल् किडैक्कुम् पदिल् - ‘मऩुष्यादि रूबत्तिल् पिऱवि उण्डु। आऩाल् अदु जीवऩुक्कु इल्लै। पिऩ्? शरीरत्तिऱ्केयागुम्’ ऎऩ्बदेयाम्।
अज:, नित्य:, शाश्वद:, अयं पुराणः - जीवऩुक्कुप् पिऱप्पु किडैयादु, इऱप्पु किडैयादु, अवऩुक्कु उत्पादगऩुम् किडैयादु। मऩुष्यादि रूबेण अवऩ् पिऱप्पदुमिल्लै ऎऩ्ऱु पूर्वार्त्तत्तिल् काट्टिय नाऩ्गु विषयङ्गळुक्कुम् मुऱैये नाऩ्गु विशेषणङ्गळाल् कारणम् काट्टुगिऱदु इन्द मूऩ्ऱावदु पादम्। अजः - पिऱप्पिल्लादवऩ् आगैयाल् जीवऩुक्कु स्वरूबत्तिऩाल् पिऱप्पु किडैयादु। नित्यः - अऴियादवऩ्। आगैयाल् जीवऩ् इऱप्पदुम् इल्लै। शाश्वतः -ऎप्पॊऴुदुमे इरुप्पवऩ्। आगैयाल् इवऩै उण्डुबण्णक्कूडियवऩ् ऎऩ्ऩुम् इल्लै। पुराणः - अनादियाग इरुप्पवऩ्। आगैयाल् मुऩ्बुम् इवऩ् पिऱप्पदिल्लै ऎऩ्ऱबडि।
श्रीगीदैयिल् इन्द मन्द्रम् सिऱिय माऱुदलुडऩ् काणप्पडुगिऱदु। ‘न जायते म्रियते वा कदाचिन्नायं भूत्वा भविता वा न भूयः’ । ऎऩ्बदु (श्रीगीदा पाडम् २-२०)।उत्तरार्त्तत्तिल् माऱुदल् इल्लै। आत्मावुक्कुप् पिऱप्पु इऱप्पु मुदलियऩ किडैया ऎऩ्बदैक् कीऴे कूऱिय ‘अविनाशित्वं’ मुदलाऩ हेदुक्कळैक् कॊण्डु पूर्वार्त्तत्ताल् विळक्कि, इदऩाल् किडैत्तदै - निर्णीदमाऩ जीवस्वबावत्तै विळक्कुगिऱदु उत्तरार्त्तत्तिऩाल्। इदु कीदासश्लोगत्तिऩ् पोक्कु।
कडोबनिषत्तिल् उळ्ळ इन्द मन्द्रम् पूर्वार्त्तत्तिऩाल् कूऱिय अर्त्तङ्गळै उत्तरार्त्तत्तिऩाल् तक्क हेदुक्कळैक् कॊण्डु काट्टि जीवस्वरूबत्तै विळक्कुगिऩ्ऱदु ऎऩ्ऱ वेऱ्ऱुमै अऱिय वेण्डुवदागुम्। आऩाल् अर्त्तत्तिल् वेऱुबाडु किडैयादु।
शाश्वतः – सूक्ष्म परिणामङ्गळुम् अऱ्ऱवऩ्। प्रळयगालत्तिल् प्रक्रुदिक्कु सूक्ष्मबरिणामङ्गळुम् उळ्ळदु पोल् आत्मावुक्कु अवै किडैया ऎऩ्ऱबडि। स्रुष्टि कालत्तिल् प्रक्रुदिक्कु उणडागुम् स्तूलबरिणामङ्गळ् आत्मावुक्कुक् किडैया ऎऩ्बदु प्रसित्तम्। आगैयाल् सूक्ष्म परिणामङ्गळुम् किडैया ऎऩ्बदैच् चॊल्लुगिऱदु ‘शाश्वत’ पदम्।
‘पुराणः’ ऎऩ्ऱ सॊल् ऎप्पॊऴुदुम् इरुप्पवऩायिऩुम् इन्द जीवात्मा अनुबविक्कप्पडुम्बोदु अबूर्व वस्तुबोल् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱ पॆरुळैगत् तरुगिऱदु।
शाश्वतः-प्रकृतिवद् अविशदसततपरिणामैरपि न अन्वीयते, पुराण-पुरापि नवः; सर्वदा अपूर्ववदनुभाव्यः इत्यर्थः । ऎऩ्ऱ कीदाबाष्य श्रीसूक्तिगळैक् कॊण्डु ‘शाश्वतः, पुराणः’ ऎऩ्ऱ इरण्डु पदङ्गळिऩ् पॊरुळैयुम् नाम् इङ्गु अऱिय वेण्डुम्।
न हन्यते हन्यमाने शरीरे - शरीरम् अऴिक्कप्पट्टालुम् जीवऩ् अऴिक्कप्पडुवदिल्लै इन्द अर्त्त विशेषत्तैक् कूऱाविडिल् जीवऩ् नित्यऩ् ऎऩ्बदिल् सन्देगम्दाऩ् उण्डागुम्। जीवऩ् शरीरत्तिऱ्कुळ् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदु प्रसित्तम्। शरीरम् अऴियक् कूडियदु। आगच् शरीरम् अऴियुम्बोदु अदऩुळ् इरुक्कुम् आत्मावुम् अऴियवेण्डियदु ताऩे! इप्पडियिरुक्क जीवऩै, नित्यऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्वदु ऎव्वाऱु पॊरुन्दुम्? ऎऩ्ऱु। इन्द सन्देहत्तैप् पोक्कुगिऩ्ऱदु इन्द नाऩ्गाम् पादम्। शरीरम् अऴिन्दालुम् अदऩ् उळ्ळिरुक्कुम् जीवऩ् मट्टुम् अऴिवदिल्लै। कीऴे काट्टिय पल कारणङ्गळाल् जीवऩ् नित्यऩ् ऎऩ्बदु एऱ्पट्ट पिऱगु अवऩ् इरुक्कुम् इडमाऩ शरीरम् अऴिन्दालुम् जीवऩ् अऴियामले इरुप्पदु कूडुम्। आगैयाल् जीवऩ् नित्यऩ् ऎऩ्बदिल् सन्देहम् एदुम् वेण्डाम्।
अत्वैदम् – इदऩ् उण्मैयैत् तॆळिवुऱक् कण्डवुडऩ् पिऱप्पदुमिल्लै, इऱप्पदुमिल्लै। इन्द आत्मा ऎङ्गिरुन्दुम् उण्डागविल्लै। इदिलिरुन्दु ऎदुवुम् उण्डागविल्लै। इदु पिऱप्पऱ्ऱदु, ऎऩ्ऱुम् उळ्ळदु, अऴिवऱ्ऱदु। अऩैत्तुक्कुम् मुऩ् उळ्ळदु। शरीरम् हिंसिक्कप्पडुम्बोदुम् हिंसिक्कप्पडुवदिल्लै आत्मा।
शाश्वतः - अपक्षयविवर्जितः, योह्यशाश्वतः सोऽपक्षीयते अयं तु शाश्वतः अतएव पुराणः पुरापि नव एवेति । यो हि अवयवोपचयद्वारेण अभिनिर्वत्यते सः इदानीं नवः यथा कुम्भादिः । तद्विपरीतस्त्वात्मा पुराणो वृद्धि विवर्जितः इत्यर्थः । ऎऩ्ऱ शङ्गरबाष्यबङ्ग्तिगळ् ‘शाश्वतः पुराणः’ ऎऩ्ऱ इरण्डु पदङ्गळिऩ् पॊरुळ्गळैयुम् अऴगागक् काट्टुगिऩ्ऱऩ।
शाश्वदम् ऎऩ्ऱाल् अऴिवऱ्ऱदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। शाश्वदम्
अल्लाद पॊरुळ् अऴियुम्। आत्मवस्तुवो अऴिवऱ्ऱदु। अदऩाल् पुराणमाऩदुम्गूड। अवयवङ्गळिऩ् वळर्च्चियिऩाल् ऎन्द वस्तु उण्डागिऱदो अन्दप् पॊरुळ् इन्द समयत्तिल् अदावदु अवयवङ्गळ् वळर्च्चि पॆऱुम् इन्द समयत्तिल् मट्टुम्दाऩ् नवमाग - पुदियदाग इरुक्कुम्। कुडत्तै इव्विषयत्तिल् उदाहरणमागक् कॊळ्ळलाम्। इदु अवयवङ्गळ् सिदिलम् अडैयामल् नऩ्गु इरुक्कुम् पोदुदाऩ् नवमाग इरुक्कुम्। अवयवङ्गळ् वळर्च्चि पॆऱाद मुऩ्गालत्तिलुम्, अवयवङ्गळ् सिदैवुऱुम् पिऱ्कालत्तिलुम् अदु नवमाग इरुप्पदिल्लै अऩ्ऱो!
आऩाल् आत्मा अप्पडिप्पट्टदऩ्ऱु। अदऱ्कु अवयवङ्गळ् इल्लामैयाल् अवऱ्ऱुक्कु वळर्च्चियुम् सिदैवुम् एऱ्पड प्रसक्तियेयिल्लै। आग इन्द आत्मा पुराबि - मुऩ्बुम् नवमागवे पुदियदागवे इरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु विळक्कुगिऱार् शङ्गरर्।
त्वैदम् - प्रह्मलोगम् अडैन्द ज्ञाऩियाऩ विबच्चित् पिऱप्पदिल्लै, इऱप्पदुमिल्लै। अदावदु अवऩुक्कु स्तूलदेह सम्बन्दमुम् अदऩ् नाशमुम् एऱ्पडुवदिल्लै। एऩॆऩिल् - इन्द पगवाऩ् ऎन्दक् कारणत्तालुम् पिऱप्पदिल्लै (इऱप्पदुमिल्लै)। अव्विदमाऩ पगवाऩै अऱिन्दवऩुम् पिऱप्पदिल्लै, इऱप्पदिल्लै। स्तूलदेह सम्बन्दमे पिऱप्पु, अदऩ् नाशमे इऱप्पु ऎऩ्ऱु एऩ् कूऱ वेण्डुम् ऎऩ्ऱाल्, ऎन्द जीवऩुम् स्वरूबत्तिऩाल् पिऱप्पदिल्लै, पिऱन्ददिल्लै, पिऱक्कप्पोवदिल्लै। आगैयाल् स्वरूबत्ताल् पिऱप्पु मुक्कालत्तिलुम् किडैयादु। इवऩ् पुराणऩ् – पुरम् अणलबुरम् - अणदी ऎऩ्ऱ विक्रहम् इङ्गुक् करुदत्तक्कदु। तेहत्तै अडैबवऩायिऩुम् स्वरूबत्तिऩाल् पिऱप्पु इल्लादवऩ्। स्वरूबत्ताल् इऱप्पिल्लादवऩ्। शाश्वतऩ् - स्वरूबत्तिल् माऱुदल् इल्लादवऩ्। इवऩुडैय तेहम् अऴिक्कप्पट्टालुम्, जीवऩ् स्वरूबत्ताल् अऴिक्कप्पडुवदिल्लै। एऩॆऩिल् जीवस्वरूबम् वेऱु, स्तूल तेहम् वेऱु। (१८)
मूलम् - १।२।१९
मुऩ् मन्द्रत्तिऩ् मुडिविल्, शरीरम् अऴिन्दबोदिलुम् अदऩुळ् इरुक्कुम् आत्मा अऴिवदिल्लै ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्ट अर्त्तत्तैये अडुत्त इन्द मन्द्रमुम् विळक्कुगिऩ्ऱदु –
हन्ता चेन्मन्यते हन्तुं हतश्चेन्मन्यते हतम् ।
उभौ तौ न विजानीतो नायं हन्ति न हन्यते ॥ १९ ॥
(प-रै) हन्ता - (तेहत्तै) वॆट्टुगिऱ ऒरुवऩ्, हन्तुं (शरीरम् वेऱु आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱ विवेगमिल्लादवऩ् शरीरमे आत्मा ऎऩ्ऱ प्रमत्तिऩाल्) सॊल्लुगिऱवऩागत् तऩ्ऩैक् मन्यते चेत् - ऎण्णिऩाऩेयागिल्, अवऩुम्, हतः - वॆट्टप्पट्ट शरीरत्तै उडैयवऩ्, हतं = शरीरमे आत्मा ऎऩ्ऱ प्रमत्तिऩाल् शरीरम् वॆट्टप्पट्टदुम् आत्मावे वॆट्टप्पट्टदागक् करुदित् तऩ्ऩैक् कॊल्लप्पट्टवऩाग, मन्यते चेत् - ऎण्णिऩाऩेयागिलुम् अवऩुम्, उभौ - आगिय इव्विरुवर्गळुम् न विजानीतः - आत्म स्वरूबत्तै अऱियादवर्गळे आवार्गळ्। एऩॆऩिल्, नाऽयं हन्ति - इवऩ् आत्मावैक् कॊल्लविल्लै। न हन्यते - आत्म स्वरूबम् कॊल्लप्पडवुम् इल्लै।
शरीरम् वेऱु। आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱु पगुत्तु अऱिन्दवऩ् शरीरत्तिऩ् तर्मङ्गळ् कुणङ्गळ् आत्मावुक्कुक् किडैया ऎऩ्बदैयुम् अऱिवाऩ्। आऩाल् उलगिल् इन्द विवेगम् उळ्ळवर्गळ् वॆगु सिलरे। इत्तगैय विवेगमिऩ्ऱिच् शरीरत्तैये आत्मा ऎऩ्ऱु प्रमित्तिरुप्पवरे पलर् उळर्। इवर्गळ् शरीरम् ऎप्पडि इरुक्किऱदो आत्मावुम् अप्पडियेदाऩ् इरुक्कुम् ऎऩ्ऱे निऩैप्पार्गळ्।
ऒरुवऩ् ऒरुवऩै वॆट्टुगिऱाऩ्। वॆट्टुगिऱवऩुम् वॆट्टप्पडुगिऱवऩुम् शरीरम् वेऱु, आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱ पागुबाडु अऱियादवर्गळ्। आगवे वॆट्टुगिऱवऩ् मऱ्ऱॊरुवऩुडैय शरीरत्तैये वॆट्टियबोदुम् नाऩ् इन्द आत्मावैक् कॊऩ्ऱुविट्टेऩ् ऎऩ्ऱे निऩैप्पाऩ्। वॆट्टप्पट्टवऩुम् कीऴे काट्टिय विवेगम् इल्लादवऩागैयाल् तऩ् शरीरमे वॆट्टप्पट्टबोदुम्, तऩ् आत्मा कॊल्लप्पट्टदाग निऩैत्तु नाऩ् कॊल्लप्पट्टेऩ् (ऎऩ् आत्म स्वरूबम् कॊल्लप्पट्टदु) ऎऩ्ऱे निऩैप्पाऩ् इन्द इरुवर्गळुम् इप्पडि निऩैत्तबोदुम् उण्मैयिल् इवर्गळ् आत्मस्वरूबत्तै अऱियादवर्गळेयावार्। एऩ्? आत्मा नित्यमाऩदाल् अदै ऒरुवऩ् कॊऩ्ऱवऩाग आगमाट्टाऩ्, आत्म स्वरूबमुम् कॊल्लप्पडत्तक्कदऩ्ऱागैयाल्।
हन्ता चेत् मन्यते हन्तुं - कॊऩ्ऱवळ् कॊऩ्ऱवऩागत् तऩ्ऩै निऩैप्पाऩेयागिल् ऎऩ्ऱु पॊदुविल् इव्वळवेदाऩ् इन्द मन्द्रत्तिल् अर्त्तम् काण्गिऱदु। ऎदैक् कॊऩ्ऱवऩ् ऎदैक् कॊऩ्ऱवऩागत् तऩ्ऩै निऩैप्पाऩ् ऎऩ्ऱु कर्म (सॆयप्पडुबॊरुळ्) काट्टप्पडविल्लै। ऒरु आत्मावैक् कॊऩ्ऱवऩ् अन्द आत्मावैक् कॊऩ्ऱवऩागत् तऩ्ऩै निऩैप्पाऩागिल् ऎऩ्ऱु कर्म वासग शप्तत्तै वैत्तुक्कॊण्डु अर्त्तम् सॊल्वदुम् पॊरुन्दादु। उण्मैयिल् अवऩ् आत्मावैक् कॊऩ्ऱवऩागिल् आत्मावैक् कॊऩ्ऱवऩागत् तऩ्ऩै अवऩ् निऩैप्पदिल् तवऱिल्लैये! आगवे मिक्क कवऩत्तुडऩ् इन्द वाक्कियत्तुक्कु अर्त्तम् सॊल्लवेण्डियुळ्ळदु। अदै नम् पूर्वर्गळ् काट्टियुळ्ळऩर्। नाम् अदऩ् सुवैयै अऱिन्दु अनुबविक्क वेण्डुम्। इव्वळवुदाऩ् नाम् सॆय्य वेण्डुवदु।
ऒरुवऩुडैय शरीरत्तैक् कॊऩ्ऱ अदावदु वॆट्टिय वेऱु ऒरुवऩ्, नाऩ् अन्द आत्मावैक् कॊऩ्ऱुविट्टेऩ् ऎऩ्ऱु निऩैप्पाऩागिल् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डुम्। ऒऩ्ऱैक्कॊऩ्ऱु विट्टु मऱ्ऱॊऩ्ऱैक् कॊऩ्ऱदागत् तऩ्ऩै निऩैप्पदु ऎदऩाल् ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎऴुम्। इदऱ्कुप् पदिलुम् सॊल्ल वेण्डियुळ्ळदु। इवऩ् वेऱु ऒरुवऩुडैय शरीरत्तैत्ताऩ् वॆट्टियुळ्ळाऩ्। आऩाल् इवऩ् शरीरम् वेऱु आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱ विवेगम् इल्लादवऩ्। शरीरत्तैये आत्मा ऎऩ्ऱु प्रमिप्पवऩ् आगैयाल् शरीरत्तै वॆट्टियदुम् आत्मावैये ताऩ् कॊऩ्ऱु विट्टदाग निऩैक्किऱऩ्, ऎऩ्ऱबडि। ‘अहं एनं हनिष्यामि इति देहात्मदृष्ट्या मन्यते चेत् इत्यर्थः’ ऎऩ्ऱ उबनिषत् पाष्य वाक्यत्तैक् कॊण्डु मेऱ्कूऱिय अर्त्तत्तै नाम् ऎळिदिल् उणरलाम्। ऒऩ्ऱैक् कॊऩ्ऱुविट्टु मऱ्ऱॊऩ्ऱैक् कॊऩ्ऱदाग निऩैप्पदऱ्कु प्रममे कारणम् आत्मावुम्, शरीरमुम् ऒऩ्ऱै विट्टु ऒऩ्ऱु पिरियादिरुप्पदु प्रमत्तिऱ्कुक् कारणम् आगुम्।
इङ्गुळ्ळ ‘हन्तुं’ ऎऩ्ऱ सॊल् उदन्दमाय् (उगारान्दमाय्) इरण्डाम् वेऱ्ऱुमै उरुबु कॊण्डु वन्दुळ्ळदु। ‘सेतुं जन्तुं’ ऎऩ्ऱ शप्तङ्गळ् पोल् इन्द ‘हन्तुं’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुम्, ‘हन्तारं’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩबडि, कर्त्रदिगरणम् २।३५ श्रीबाष्यत्तिऩ् व्याक्याऩमाऩ श्रुदप्रगाशिगैयिल् इप्पडि
व्याक्याऩम् सॆय्यप्पट्टुळ्ळदु। ‘हन्तुं इति पदम् उदन्त द्वितीयान्तम्’ । ‘सेतुं, जन्तुम् इतिवत्’ । हन्तारम् इत्यर्थः ॥ ऎऩ्ऱु।
हतः चेत् मन्यते हतं - कॊल्लप्पट्टवळ् तऩ्ऩैक् कॊल्लप्पट्टवऩाग निऩैप्पाऩागिल्, ऎऩ्ऱु इङ्गुम् पॊदुविल् ‘कर्म’ इऩ्ऩदॆऩ्ऱु कूऱामलेये पॊरुळ् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। आगवे मुऩ्गूऱियवाऱे तऩ् शरीरम् वॆट्टप्पट्टदुम्, शरीरात्म प्रमत्तिऩाल् ताऩ् वॆट्टप्पट्टदाग - अदावदु तऩ् आत्मावे वॆट्टप्पट्टदाग निऩैप्पाऩागिल् ऎऩ्ऱु कॊळ्ळ वेण्डुम्।
छिन्नदेहावयवः देहात्मदृष्ट्या आत्मानम् हतोऽहम् इति मन्यते
चेत् इत्यर्थः । ऎऩ्ऱु इङ्गुम् उबनिषयत् पाष्यगारर् विळक्कम् तन्दुळ्ळार्।
इङ्गे शङ्गरबाष्यत्तिल् उळ्ळ वाक्यङ्गळिऩ् ऒऩ्ऱुमैयैयुम् उऱ्ऱु नोक्क वेण्डुम्।
एवंभूतमप्यात्मानम् शरीरमात्रात्मदृष्टिः हन्ता चेद् यदि मन्यते – चिन्तयति - हन्तुं हनिष्याम्येनम् इति, चेन्मन्यते हतम् आत्मानम् हतोऽहमिति । इवै शङ्गर पाष्य पङ्ग्तिगळ् आगुम्। मुऩ्गूऱिय पॊरुळ्दाऩ् इवऱ्ऱुक्कुम्।
उभौ तौ न विजीनीतः - कीऴे काट्टियवाऱु निऩैक्कुम् इरुवरुम् अऱियविल्लै। ऎदै? इङ्गुम् ‘कर्म’ कुऱिक्कप्पडविल्लै। आगवे - आत्मस्वरूबम् ऎऩ्ऱ सॊल्लै वैत्तुक्कॊण्डु पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डुम्। इव्विरुवर्गळुम् आत्म स्वरूबत्तै अऱियविल्लै ऎऩ्ऱबडि।
नाऽयं हन्ति न हन्यते - इरुवरुम् आत्मस्वरूबत्तै अऱियविल्लै ऎऩ्बदऱ्कुक् कारणम् काट्टुगिऱदु इन्द नाऩ्गाम् पादम्। कॊल्लुबवऩुम् आत्मस्वरूबत्तै वॆट्टविल्लै, आत्मस्वरूबमुम् कॊल्लप्पडविल्लै।
इवऩुक्कुक् कॊल्लुम् - वॆट्टुम् तिऱमै उण्डु। आयिऩुम्
वॆट्टक्कूडियदैत् ताऩे वॆट्ट मुडियुम्? वॆट्ट मुडियाददै यारालुम् वॆट्ट मुडियादे! आत्मस्वरूबम् नित्यमाऩदाल् यारालुम् अदु कॊल्लत्तक्कदऩ्ऱु। आग-आत्मस्वरूबत्तैक् कॊऩ्ऱदागत् तऩ्ऩै निऩैप्पवऩुम्, ताऩ् - अदावदु आत्मस्वरूबम् कॊल्लप्पट्टदाग निऩैप्पवऩुम् आगिय इरुवरुम् आत्मस्वरूबत्तिऩ् उण्मै निलैयै अऱियादवरेयावर्।
जलत्तिऱ्कु ऒरु वस्तुवै नऩैत्तु ईरमाक्कुम् तऩ्मै उण्डु। अदऩाल् तऩ्ऩुडऩ् सेर्न्द वस्त्रत्तै नऩैत्तु ईरमाक्कुगिऱदु। आऩाल् अन्दत् तऩ्मैयुडैय जलम् तऩ्ऩुडऩ् सेर्न्दिरुक्कुम् निलैयिलुम् आगाशत्तै नऩैन्दु ईरमाक्क वल्लदस! अल्लदु ईरम् आक्कुगिऩ्ऱदा? इल्लै। एऩ्? आगाशत्तै नऩैक्कुम् आऱ्ऱल् जलत्तिऱ्कुक् किडैयादु। आगाशत्तिऱ्कुम् नऩैन्दु ईरमागुम् तऩ्मै किडैयादु। अव्वाऱेदाऩ् कॊल्लुम् - वॆट्टुम् आऱ्ऱल् ऒरुवऩुक्कु इरुन्दबोदुम् आत्मस्वरूबत्तैक् कॊल्लुम् आऱ्ऱल् किडैयादु। आत्मावुक्कुम् कॊल्लप्पडुम् तऩ्मै किडैयादु।
कीऴे - ‘कर्म’ इऩ्ऩदु ऎऩ्ऱु शप्तत्ताल् तॆळिवागक् कुऱिक्कप्पडविल्लै। ‘उभौ तौ न विजानीतः’: ऎऩ्ऱिव्वळवे उळ्ळदु। नामे प्रगरणत्तिऱ्कु एऱ्प, आत्मस्वरूबत्तै (आत्मस्वरूबम्) ऎऩ्ऱ सॊल्लै वरुवित्तुक् कॊळ्वो। इन्द नाऩ्गावदु पादत्तिल् नाऽयं हन्ति – न हन्यते ऎऩ्ऱु उळ्ळदु। इदै नाम् नऩ्गु उऱ्ऱु नोक्क वेण्डुम्। ‘हन्ति’ ऎऩ्बदु कर्त्तरि प्रयोगम् आगुम्। इदऱ्कुक् कर्त्ता (ऎऴुवाय्) ‘अयं’ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् किडैक्किऱदु। अडुत्तु उळ्ळ ‘हन्यते’ ऎऩ्बदु कर्मणि प्रयोगम् आगुम्। इदऱ्कु ‘याराल्’ ऎऩ्ऱ केळ्वियुम् ऎदु ऎऩ्ऱ केळ्वियुम् अदावदु कर्त्तावैप् पऱ्ऱिय आगाङ्ग्षैयुम्, कर्मावैप् पऱ्ऱिय आगाङ्ग्षैयुम् पिऱक्किऱदु ‘अयं’ ऎऩ्ऱु मुऩ् सॊऩ्ऩ प्रदमान्दबदत्तै इङ्गेयुम् कूट्टिक्कॊण्डाल् ‘अयं’ न हन्यते’ (इदु कॊल्लप्पडविल्लै) ऎऩ्ऱु कर्म किडैक्किऱदु। ‘याराल्’ ऎऩ्ऱ केळ्विक्कु वेऱु ऒरुवऩाल् ऎऩ्ऱ पदिल् ऎळिदिल् किडैत्तुविडुम्। आगैयाल् इङ्गु ‘अयं’ ऎऩ्ऱ सॊल्-ऒरु वऴक्किल् ‘कर्ता-कर्मा’ ऎऩ्ऱ इरु पॊरुळैयुम् तरुमाऱु वऴङ्गप्पट्टुळ्ळदु। अदऩाल् ‘अयं न हन्ति! अयं न हन्यते’ इवऩ् कॊल्लुवदिल्लै। इवऩ् कॊल्लप्पडुवदुमिल्लै ऎऩ्ऱ पॊरुळ् किडैक्किऱदु।
इङ्गु अवसियम् अऱिय वेण्डिय विषयम् ऒऩ्ऱुण्डु। अयं न हन्ति ऎऩ्ऱ इडत्तिल् अयम् शप्तत्ताल् कर्त्ता किडैक्किऱदु। अन्दक् कर्त्ता-जीवऩ् आवाऩ्। आऩाल् ‘हन्ति’ ऎऩ्ऱ विऩैच्चॊल्लुक्कुक् कर्म ऎदु ऎऩ्ऱु कूऱप्पडविल्लै। आयिऩुम् जीवात्मादाऩ् कर्म ऎदु ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुविल्लै। आयिऩुम् जीवात्मादाऩ् कर्म ऎऩ्ऱु कॊळ्ळवेण्डुम्। उलगिलुम् ‘मनुष्यं हन्ति’ मऩुष्यऩैक् कॊल्लुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु वऴङ्गुवदु उण्डु। इङ्गु ‘मनुष्यं’ ऎऩ्ऱ सॊल् मऩिद उडलै मट्टुम् कुऱिक्किऱदा? अल्लदु मऩुष्य शरीरम् कॊण्ड आत्मावैक् कुऱिक्किऱदा? ऎऩ्ऱु विसारिक्क वेण्डुम्। मऩुष्य शरीरत्तै मट्टुम् कुऱिप्पदागक् कॊळ्वदु तवऱु। शरीरत्तै मट्टुमे कुऱिप्पदागक् कॊण्डाल् ‘मनुष्यं हन्ति’ ऎऩ्बदऱ्कु मऩुष्य शरीरत्तैक् कॊल्लुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱे पॊरुळ् किडैक्कुम्।
उलगिल् उयिरऱ्ऱ - जीवऩ् इल्लाद इऱन्द शरीरत्तै म्रुद शरीरत्तै ऒरुवऩ् कॊऩ्ऱाल् अवऩैक् कॊलैयाळि अदावदु कादुगळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदिल्लै, पऴिप्पदुमिल्लै। इऱन्द मादा पिदाक्कळिऩ् शरीरत्तै वॆट्टियबोदुम् वॆट्टुबवऩैक् कॊलैयाळि ऎऩ्ऱु कूऱुवदुम् पऴिप्पदुमिल्लै। इदु कण्गूडु। वॆऱ्ऱुडलै - म्रुद शरीरत्तै वॆट्टुवदाल् यारुक्कुम् हिंसै एऱ्पडुवदिल्लैये? आगैयाल् ‘मनुष्यं हन्ति’ मुदलाऩ वऴक्कुगळिल् मनुष्यम् ऎऩ्ऱ सॊल् वॆऱुम् शरीरत्तै मट्टुम् कुऱिप्पदोडु निललामल् मऩुष्य शरीरत्तै उडैय जीवऩैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु। शरीरत्तैक् कुऱिक्कुम् सॊऱ्कळ् आत्माविल् मुडिगिऩ्ऱऩ। अदावदु आत्मबर्यन्दमाऩ अर्त्तत्तैक् कुऱिक्कुम् ऎऩ्बदुदाऩ् विशिष्टात्वैदिगळाऩ नम्मुडैय सित्तान्दम्।
‘मां जिघांसति’ ऎऩ्ऩैक् कॊल्ल विरुम्बुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱ उलग वऴक्कैप् पार्त्तालुम् जीवात्मावे हननक्रियैक्कुक् ‘कर्म’ ऎऩ्ऱु ऎळिदिल् पुलऩागिऱदु। ‘माम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् सन्देहत्तिऱ्कु इडमिऩ्ऱि आत्मावैत्ताऩे कुऱिक्किऩ्ऱदु। आगवे ‘कॊल्लुदल्’ ऎऩ्ऱ क्रियैक्कु आत्मादाऩ् कर्म (सॆयप्पडुम्बॊरुळ्) ऎऩ्ऱु कॊळ्ळ वेण्डुम्। इप्पडियाऩाल् ‘आत्मावैत् ताऩ् कॊल्लुगिऱाऩ्, आत्मादाऩ् कॊल्लप्पडुगिऱदु’ ऎऩ्ऱु तेऱुगिऱदु। इदऱ्कु मुरणाग इवऩ्, आत्मावैक् कॊऩ्ऱवऩागाऩ्। आत्मा कॊल्लप्पट्टदु आगादु। ‘नाऽयं हन्ति न हन्यते’ ऎऩ्ऱु कूऱुवदु ऎप्पडिप् पॊरुन्दुम् ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴुगिऱदु।
इदऱ्कुक् कूऱप्पडुम् समादाऩम् इदु - ‘मनुष्यं हन्ति, मां जिघांसति’ ऎऩ्ऱिवै मुदलाऩ उलग वऴक्कुगळिल् काणप्पडुम् ‘हन्ति’ ऎऩ्ऱ सॊल् आत्मावैक् कर्मावागक् कॊण्डदागुम् ऎऩ्बदु मऱुक्क मुडियाददे! आऩाल् हननम् कॊल्लुदल् ऎऩ्बदु वस्तुविऩ् स्वरूबत्तै अऴित्तुविडुवदु ऎऩ्ऱ पॊरुळैक् कूऱादु। पिऩ्? मऩुष्य जीवऩुडैय अन्द मऩुष्य शरीरत्तैप् पिरित्तल् ऎऩ्ऱ मरणत्तैये कूऱुवदागुम्। ‘मऩुष्यऩैक् कॊल्लुगिऱाऩ्, ऎऩ्ऩैक् कॊल्ल विरुम्बुगिऱाऩ्’ ऎऩ्ऱ इडङ्गळिल् ‘मनुष्यं मां’ ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळ् शरीरत्तुडऩ् कूडियिरुक्कुम् जीवात्मावैक् कुऱिप्पदाल् अदैक् कॊल्लुवदावदु अदऱ्कु उण्डायिरुक्कुम् शरीरत्तैप् पोक्कुवदेयागुम्। आगैयाल् उलगिल् काणप्पडुम् इन्द वऴक्कुगळ् - प्रयोगङ्गळ् पॊरुन्दुगिऩ्ऱऩ।
आऩाल् इङ्गु मन्द्रम् शुत्त जीवात्म स्वरूबत्तै विळक्कुम् इडत्तिल् अदै ऒरुवऩ् कॊऩ्ऱदाग निऩैप्पदुम्, अदु कॊल्लप्पट्टदाग निऩैप्पदुम् तवऱु ऎऩ्गिऱदु। इवऩ् कॊल्वदु वॆट्टुवदु अऴिप्पदु शरीरत्तैयेयऩ्ऱि आत्मावै अऩ्ऱु। कॊल्लप्पट्टदु-अऴिक्कप्पट्टदु शरीरमेयऩ्ऱि आत्मा अऩ्ऱु ऎऩ्बदैप् पगुत्तुक् काट्टुगिऱदु – ‘नाऽयं हन्ति न हन्यते’ ऎऩ्ऱ इन्द नाऩ्गाऩदु पादम्। आगैयाल् मनुष्यम् हन्दि ऎऩ्बदुम्, नायम् हन्दि ऎऩ्बदुम् मुरण्बडादु ऎऩ्ऱ पदिलै नाम् कवऩिक्क वेण्डुम्।
इन्द मन्द्रम् पूर्वार्त्तत्तिल् सिऱिदु माऱुबट्टु उत्तरार्त्तम् अप्पडियेयाग - श्रीगीदैयिल् इरण्डावदु अत्यायत्तिल् पत्तॊऩ्बदावदु श्लोगमागक् काणप्पडुगिऱदु -
य एनं वेत्ति हन्तारं यश्चैनं मन्यते हतम् ।
उभौ तौ न विजानीतो नायं हन्ति न हन्यते ॥ ऎऩ्ऱु। इव्विडत्तिय श्री कीदा पाष्यत्तिलुम् तात्पर्य सन्द्रिगैयिलुम् मेले काट्टिय केळ्वि - पदिल्गळुम् मऱ्ऱुम् पल विषयङ्गळुम् विळक्कप्पट्टुळ्ळऩ। विरिवुगळै अङ्गेये काणलाम्।
शुत्त जीवात्मावुक्कु हननम् नेरादागैयाल् अदु उण्डु ऎऩ्ऱु निऩैक्कैयुम् अदु तवऱु ऎऩ्ऱु अदै निषेदिक्कैयुम् कूडामैयाल् इन्द मन्द्रत्तिल् अव्वाऱु ऒरुवऩ् निऩैप्पाऩ् ऎऩ्ऱु कूऱि अदै मऱुत्तल् पॊरुन्दुमा? ऎऩ्ऱ मऱ्ऱोर् केळ्वि इङ्गु ऎऴुम्। शुत्त जीवात्मावुक्कुम् शरीर सम्बन्दम् नेरुम्बोदु अदु अऴिन्दाल् अदऩुळ् इरुक्कुम् जीवऩुम् अऴिन्दुविडुवाऩो ऎऩ्ऱु निऩैक्क वऴि उळ्ळदाल् अदैक् काट्टि मऱुप्पदु मिगवुम् पॊरुन्दियदेयागुम् ऎऩ्ऱ पदिलैयुम् उबनिषत् पाष्यगारर् इङ्गुक् काट्टियुळ्ळार्, मेले काट्टिय श्रीगीदा श्लोगत्तालुम् इन्द मन्द्रम् जीव विषयगम् ऎऩ्बदु तॆळिवु।
इन्द मन्द्रम् जीवात्म स्वरूबत्तै विळक्कुवदु ऎऩ्बदु ऎळिदिल् पुलऩागक् कूडियदे। उलगिल् कॊऩ्ऱवऩागत् तऩ्ऩै ऒरुवऩ् निऩैप्पदुम्, कॊल्लप्पट्टदाग ऒऩ्ऱै निऩैप्पदुम् अदु अव्वाऱु अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु मऱुप्पदुम् परमात्म विषयत्तिल् कूडादु। जीवात्म विषयत्तिल्दाऩ् इव्वाऱु नेरुम्। आगवे इन्द मन्द्रम् जीवऩै विषयमागक् कॊण्डदु। मेलुम् मुऩ् मन्द्रत्तिल् कूऱप्पट्ट अर्त्तत्तै - ‘शरीरम् अऴिन्दालुम् आत्मा अऴियादु’ ऎऩ्ऱदै विवरिक्किऩ्ऱदु इदु। आगवे इन्द इरु मन्द्रङ्गळुम् जीवात्मावैप् पऱ्ऱियवैयागुम् ऎऩ्बदै उबनिषत् पाष्यत्तिल् नऩ्गु काणलाम्।
इन्द इरण्डु मन्द्रङ्गळैक् कॊण्डु श्रीबाष्यत्तिल् इरण्डावदु अत्यायत्तिल् मूऩ्ऱाम् पादत्तिल् सिल विषयङ्गळ् निर्णयिक्कप्पट्टुळ्ळऩ।
जगत्तिल् उळ्ळ सर्व पदार्त्तङ्गळुक्कुम् प्रह्मम् कारणम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱोम् नाम्। अप्पडिच् चॊल्लुवदऱ्कु प्रमाणङ्गळुम् युक्तिगळुम् उळ्ळऩ। उबादान कारणम् ऒऩ्ऱै अऱिन्दाल् अदऩाल् उण्डागियुळ्ळ कार्यङ्गळ् यावुम् अऱियप्पट्टवैयागिऩ्ऱऩ। कुडम् - मडक्कु (कडम्, सरावम्) मुदलाऩ पल्वगैक् कार्यप् पॊरुळ्गळुक्कु उबादान (मूल) कारणम् मण् उरुण्डैयागुम् (म्रुत् पिण्डमागुम्)। इदै अऱिन्दुविट्टाल् इन्द मण् उरुण्डैयिलिरुन्दु पिऱन्दुळ्ळ कुडम् मुदलिय कार्य वगैगळ् यावुमे अऱियप्पट्टवैयागिऩ्ऱऩ। इव्वगैयिल् प्रह्मत्तिऩ् विज्ञाऩत्तिऩाल् सर्वमुम् विज्ञानमागिऱदु (अऱियप्पट्टदागिऱदु) ऎऩ्ऱु ‘एक विज्ञानेन सर्वविज्ञान प्रतिज्ञै’ उबनिषत्तिल् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। इदऩालुम् प्रह्मम् सर्वजगत्तुक्कुम् कारणम् ऎऩ्ऱु पॊळ्ळप्पडुगिऱदु। इदु वेदान्दिगळाऩ नम्मुडैय सित्तान्द निलै।
इदऩ्बडि आत्म वस्तुवैयुम् प्रह्मत्तुक्कुक् कार्यम् ऎऩक् कॊळ्ळ वेण्डुम्। कार्यम् ऎऩ्ऱु आत्मावैक् कॊण्डाल् इदऱ्कु उऱ्पत्तियुम् उण्डु ऎऩ्ऱु सॊल्ल वेण्डुम्। तोयेन जीवान् व्यससर्ज भूम्यां । प्रजापतिः प्रजा असृजत’ ऎऩ्ऱ श्रुदिगळुम् स्पष्टमाग जीवात्मावुक्कु उत्पत्ति उण्डु ऎऩ्गिऩ्ऱऩ। आगवे आत्मा उण्डागिऩ्ऱदु ऎऩ्ऱे कॊळ्ळ वेण्डुम्। अदऩाल् आत्मा अनित्यम् ऎऩ्ऱु एऱ्पडुवदाल् नित्यम् ऎऩ्ऱु सॊल्लक्कूडादु ऎऩ्ऱ आक्षेबम् इङ्गु ऎऴुगिऱदु।
इन्दक् केळ्वियै मऱुत्तु - आत्मा नित्यम् ऎऩ्बदै सूत्रगारराऩ व्यास्र् ‘नात्मा श्रुतेः नित्यत्वाच्च ताभ्यः’ ऎऩ्ऱ सूत्रत्तिऩाल् निलैनाट्टुगिऱार्। अङ्गु पाष्यत्तिल् - पूर्वबक्षि काट्टिऩ प्रमाणङ्गळै यॆल्लाम् निर्वहित्तु व्यासरुडैय तिरुवुळ्ळत्तै विवरिक्किऱार्।
आत्मावुक्कु उत्पत्ति किडैयादु ऎऩ्बदै मुदलिल् इन्द श्रुदियैयुम् मऱ्ऱुम् पल श्रुदिगळैयुम् कॊण्डु सादिक्किऱार्। उत्पत्ति किडैयादु ऎऩ्ऱु स्ताबित्तदोडु निल्लामल्, आत्मा नित्यमाऩदे - अऴियक् कूडियदु अऩ्ऱु ऎऩ्बदैयुम् श्रुदिगळैक् कॊण्डे स्ताबिक्किऱार्। इव्विरण्डु विषयङ्गळैयुम् अदावदु आत्मा उत्पत्तियै उडैयदऩ्ऱु, नित्यम् ऎऩ्ऱ इन्द इरण्डु विषयङ्गळैयुम् सादिप्पदिल् इन्द इरण्डु मन्द्रङ्गळुम् मिगवुम् पयऩ्बडुगिऩ्ऱऩ।
‘आत्मा नोत्पद्यते । कुतः? – श्रुते? । ‘‘न जायते म्रियते वा विपश्चित् नायं कुतश्चिन्न बभूव कश्चित्’’ इत्यादिभिः जीवस्योत्पत्तिप्रतिषेधो हि श्रूयते । आत्मनः नित्यत्वं च ताभ्यः – श्रुतिभ्य एवावगम्यते - ‘‘नित्यो नित्यानाम् चेतनः चेतनानां’’ । ‘अजो नित्यः शाश्वतोऽयं पुराणः न हन्यते हन्यमाने शरीरे’ इत्यादिभ्यः ऎऩ्ऱ श्रीबाष्य श्रीसूक्तिगळ् इङ्गुक् कवऩत्तिल् कॊळ्ळत् तक्कऩवागुम्। आग जीवऩ् उण्डावदिल्लै। नित्यमाऩवऩुम्गूड ऎऩ्बदु सित्तान्दम्।
इऩि, पूर्वबक्षि काट्टिय प्रमाणङ्गळैयुम् युक्तिगळैयुम् निर्वहिक्कुम् मुऱै -
‘तोयेन जीवान् व्यससर्ज’ ऎऩ्ऱ श्रुदि जीवात्मसवरूबत्तिऱ्कु उत्पत्ति उण्डु ऎऩ्ऱु सॊल्लविल्लै। श्रुदियिऩुळ्ळ पदङ्गळै नऩ्गु कवऩित्ताल् उण्मैप् पॊरुम् विळङ्गुम्, जीवऩ्गळै स्रुष्टित्ताऩ् (जीवान् विससर्ज) ऎऩ्ऱु कूऱामल् पूदसुक्ष्मङ्गळुडऩ् सेर्त्तु स्रुष्टित्ताऩ् (तोयेन जीवान्
व्यससर्ज) ऎऩ्ऱु कूऱियुळ्ळदु। तोयं - जलम्। इङ्गु पूदसूक्ष्मङ्गळैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु – तोय शप्तम्, तोयन - पूदसूक्ष्मङ्गळुडऩ् सेर्त्तु स्रुष्टिक्किऱाऩ् पगवाऩ् ऎऩ्बदे पॊरुळ्। आग जीवऩै स्रुष्टिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱाल् नित्यमाऩ जीवात्म स्वरूबत्तैच् शरीरत्तोडु सेर्क्किऱऩ् ऎऩ्ऱे पॊरुळ्
॥। स जीवान् भूम्यां भूतसूक्ष्मैः सम्मेल्य विससर्ज । विसर्गः सदेहीकरणेन विक्षेपः । ऎऩ्ऱु तात्पर्य सन्द्रिगै जीवस्रुष्टियैच् चॊल्लुम् श्रुदियिऩ् करुत्तै नऩ्गु काट्टुगिऱदु।
इदिलिरुन्दु किडैक्कुम् उण्मैप् पॊरुळ् - जीवऩ् स्वरूबत्तिल् पिऱप्पिल्लादवऩायिऩुम्, शरीर सम्बन्दम् पॆऱुवदाल् पिऱन्दवऩागिऱाऩ्। आगवे शरीरत्तिऩ् मूलम् अवऩुक्कु उत्पत्ति उण्डु। आगैयाल् कार्यत्वमुम् उण्डु। इप्पॊऴुदु जीवात्मावुम् प्रहमत्तिऱ्कुक् कार्यमागैयाल् कारणमाऩ परह्म विज्ञानत्तिऩाल् आत्मा उळ्बड सर्वत्तिल् विज्ञानमुम् कूडुम्।
तत्तुवत्रयत्तिऱ्कुम् - माऱुबाडु (अन्यदाबावम्) उण्डु। असेदन तरव्यङ्गळ् उरुवत्तिऩालेये माऱुबडुम्। सेदनर्गळाऩ जीवात्माक्कळुक्कु स्वरूबत्तिल् माऱुबाडु किडैयादु; आयिऩुम् स्वबावमाऩ ज्ञानत्तिल् सम्गोस विगासरूबमाऩ सुरुक्कम् - मलर्च्चियागिय माऱुबाडु उण्डु। असेदनङ्गळुडैय माऱुबाडु स्वरूबान्यदाबावम् ऎऩ्ऱुम्, सेदनर्गळाऩ जीवर्गळुक्कु उळ्ळ माऱुबाडु स्वबाव अन्यदाबावम् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लप्पडुम्। परमात्मावुक्कु इन्द इरण्डु विदमाऩ माऱुबाडुम्, अन्यदा पावङ्गळुम् किडैया। आयिऩुम् कारणदसैयिल् - प्रळय तसैयिल् सूक्ष्मङ्गळाऩ - नामरूबङ्गळ् अऱ्ऱ अदावदु उरुवमुम् पॆयरुम् इल्लाद सेदनासेदनङ्गळुडऩ् वसिष्टऩाय् इरुक्कुम् परमात्मा - कार्यदसैयिल् - स्रुष्टिदसैयिल् स्तूलङ्गळाऩ - नामरूबङ्गळ् पॆऱ्ऱ - अदावदु पॆयरुम् - उरुवमुम् उडैय सेदनासेदनङ्गळागिऱ शरीरत्तिऩ् मूलम् अवऩुक्कुम् ऒरु विदत्तिल् अन्यदाबावम् (माऱुदल्) उण्डु।
इवऱ्ऱुळ् स्वरूबत्तिल् माऱुदल् उळ्ळवऱ्ऱै अनित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्। अव्विद पाऱुबाडु इल्लादवऱ्ऱै नित्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिरुऱोम्। असेदनङ्गळ् मुदल् वगैयिलुम् सेदऩर्गळ् इरण्डावदु वगैयिलुम् अडङ्गुम्। इरण्डावदु वगैयिल् अडङ्गिय सेदऩर्गळ् जीवात्माक्कळ् परमात्मा ऎऩ्ऱु इरुवगैप्पडुवर्। इव्विरु वर्क्कमुम् नित्यमायिऩुम् इवर्गळुक्कुगळुम् सिऱु वित्यासम् उण्डु। जीवर्गळुक्कु स्वबाव अन्यदाबावम् उण्डु। परमात्मावुक्कु अदुवुम् किडैयादु।
आगवे परमात्माविऩ् नित्यत्वम् तऩित्तऩ्मै वाय्न्ददु। ‘नित्यो नित्यानाम्’ ऎऩ्ऱ श्रुदि इव्विरुवर्गळिऩ् नित्यत्वत्तैप् पगुत्तुक् काट्टुगिऱदु।
जीवऩ् स्वरूबत्तिऩाल् पिऱप्पदिल्लै। आयिऩुम् प्रह्म कार्यत्वम् उण्डु ऎऩ्बदे आत्मादिगरण सित्तान्दम्। इदुबऱ्ऱिय विवरङ्गळै अव्विडत्तिय श्रीबाष्यत्तिले काणवुम्। इप्पडि आत्मा नित्यमागैयाल् श्रीबाञ्जरात्रम् श्रुदि विरुत्तमाग जीवऩुक्कु उऱ्पत्तियैच् चॊल्लुवदाल् अप्रमाणम् ऎऩ्ऱु पिऱर् आक्षेबिक्क - अङ्गुच् चॊल्लुवदु जीवोत्पत्ति अऩ्ऱु। पिऩ्? जीवाबिमाऩियाऩ सङ्गर्षणऩ् ऎऩ्ऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय व्यूहावदारत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। आगैयाल् श्रुदि विरोदम् इल्लै। श्रीबाञ्जरात्रम् प्रमाणमे ऎऩ्ऱु श्रीबाञ्जरात्रादि करणत्तिलुम् इङ्गुळ्ळ श्रुदियिऩ् पॊरुळैक् कॊण्डे सित्तान्द निर्त्तारणम् सॆय्दुळ्ळार् नम् श्रीबाष्यगारर्।
अत्वैदम् - कॊल्बवऩ् ताऩ् आत्मावैक् कॊल्वदाग ऎण्णिऩालुम् - कॊल्लप्पट्टवऩ् ताऩ् कॊल्लप्पट्टदाग ऎण्णिऩालुम् इरुवरुम् आत्मावै अऱियादवर्गळे। इदु कॊल्वदुमिल्लै - कॊल्लप्पडुवदुमिल्लै।
त्वैदम् - ऒरुवऩुडैय तेहत्तैक् कॊऩ्ऱ मऱ्ऱॊरुवऩ् अवऩुडैय आत्मस्वरूबत्तैक् कॊऩ्ऱवऩ् ऎऩ्ऱु तऩ्ऩै निऩैप्पाऩेयागिल्, कॊल्लप्पट्टवऩुम् तऩ् स्वरूबम् कॊल्लप्पट्टदाग निऩैप्पाऩेयागिल्, अन्द इरुवर्गळुम् नऩ्गु अऱियादवर्गळ् - विबरीदज्ञाऩिगळ्। एऩॆऩिल्? मऱ्ऱॊरुवऩ् अन्द ऒरुवऩुडैय स्वरूबत्तैक् कॊल्लविल्लै, कॊल्लवुम् मुडियादु। अन्द ऒरुवऩुडैय स्वरूबमुम् कॊल्लप्पडविल्लै, जीवर्गळिऩ् तेह नाशत्तै जीवस्वरूब नाशम् ऎऩत् तवऱागक् करुदुगिऱार्गळ्। (१९)
मूलम् - १।२।२०
कीऴे कूऱिय वगैयिल् मुऩ् इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् यमदर्मराजऩ् नसिगेदस्सुक्कु जीवात्म स्वरूबत्तै नऩ्गु सोदित्तु विळक्किक्काट्टिऩाऩ्। अडुत्त इन्द मन्द्रत्तिऩाल्, जीवात्मावुक्कु अन्दरात्मावाग इरुक्कुम् परमात्म स्वरूबत्तै विळक्कुगिऱाऩ्: -
अणोरणीयान् महतो महीयान् आत्मास्य जन्तोर्निहितो गुहायाम् ।
तमक्रतुः पश्यति वीतशोको धातुः प्रसादान्महिमानमात्मनः ॥ २० ॥
(प-रै) अणोः - मिगवुम् सूक्ष्ममायिरुक्किऱ वस्तुवैक्काट्टिलुम्, अणीयान् - मिग, सूक्ष्मऩायिरुप्पवऩुम्, महतः - मिगप् पॆरिय वस्तुवैक्काट्टिलुम्, महीयान् - मिगप् पॆरियवऩायिरुप्पवऩुम्, अस्य जन्तोः = इन्द जीवात्मावुक्कु, आत्मा - उट्पुगुन्दु नियमिक्किऩ्ऱवऩुमाऩ वेऱु ऒरुवऩ्, अस्य ‘जन्तोः’ = इन्द जीवात्माविऩुडैय, गुहायाम् - ह्रुदय कुगैयिल्, निहितः - इरुक्किऱाऩ्। इप्पडि जीवात्मावुक्कुम् आत्मावाय् अवऩुडैय ह्रुदय कुहैयिले इरुप्पवऩ् जीवऩाग मुडियादु, आगैयाल् इप्पडिप्पट्टवऩ् जीवात्मावैक्काट्टिलुम् विलक्षणऩाऩ - वेऱाऩ परमात्मावागत्ताऩ् इरुक्क वेण्डुम्। तं = अप्पडिप्पट्ट परमात्मावै जीवऩ्, अक्रतुः - काम्यगर्मङ्गळैच् चॆय्यादवऩाय् इरुन्दुगॊण्डु, धातोः = ऎल्लावऱ्ऱैयुम् तरिक्किऩ्ऱ परमात्माविऩुडैय, प्रसादात् - अनुक्रहत्तिऩाल्, आत्मनः - तऩ्ऩुडैय महिमानं = मोक्षत्तिल् आविर्बविक्कुम् कुणङ्गळागिऱ पॆरुमैगळ् यावऱ्ऱुक्कुम् कारणमाग, यथा = ऎप्पॊऴुदु। पश्यति = पार्क्किऱाऩो, तथा - अप्पॊऴुदु, (धातुः प्रसादात् = सर्वदारगऩाऩ अन्दप् परमात्माविऩुडैय अनुक्रहत्तिऩालेये) वीतशोकः - सोगम् (तुऩ्बम्) अऱ्ऱवऩाग, भवति - आगिऱाऩ्।
सूक्ष्मङ्गळाऩ असेदऩ वस्तुक्कळ् अऩैत्तैयुंविड जीवात्म स्वरूबम् मिगवुम् सूक्ष्ममाऩदु। अदैयुंविड सममाऩवऩ् परमात्मा। जीवात्माविऩुळ्ळुम् पुगुन्दु निऱ्कुम् सामर्त्यम् पॆऱ्ऱवऩ् परमात्मा ऎऩ्ऱबडि। आगासम् मुदलिय मिगप् पॆरिय वस्तुक्कळ् यावऱ्ऱिलुम् पॆरियवऩाय् ऎङ्गुम् निऱैन्दुळ्ळवऩ् परमात्मा। पिऱप्पुम् इऱप्पुम् इल्लादवऩ् ऎऩ्ऱु कीऴे कूऱप्पट्ट जीवात्मावुक्कु आत्मावाग इरुप्पवऩ् परमात्मा। इन्द जीवात्माविऩ् ह्रुदयगुगैयिल् इरुक्किऱाऩ् इवऩ् (परमात्मा)। अप्पडिप्पट्ट परमात्मावै, काम्य कर्माक्कळैच् चॆय्यादवऩाय् इरुन्दु कॊण्डु जीवऩ्, सर्वादारऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुक्रहत्तिऩाल् ऎप्पॊऴुदु पार्क्किऱाऩो? प्रत्यक्षम् पोल् विसदमाऩ उबासन पेज्ञानत्तिऩाल् विषयीगरिक्कुऱाऩो? अप्पॊऴुदु अवऩुडैय अनुक्रहत्तिऩालेये सोगम् अऱ्ऱवऩाग आगिऱाऩ्।
अणोः अणीयान् - परमात्मा विबुवाय् इरुप्पवऩ् ऎऩ्बदु नम्मुडैय सित्तान्दम्। विबुवायिरुक्कैयावदु - इवऩ् इल्लाद इडमिल्लै ऎऩ्ऩुम्बडि ऎङ्गुम् निऱैन्दिरुक्कैयेयाम्। इप्पडि इरुक्कुम् परमात्मावै अणायान् - मिग मिग सूक्ष्मऩ् - अणु ऎऩ्गिऱदु इन्द वाक्कियम्। इदु ऎप्पडिप् पॊरुन्दुम्? ऎऩ्ऱु निऩैक्कवेण्डाम्। इङ्गुच् चॊल्लप्पडुम् अणीयस्त्वम् अणुबरिमाणम् अऩ्ऱु। ऎदऩालुम् तडुक्क मुडियादिरुत्तलेयागुम्। प्रदिगादानर्हत्वम् ऎऩ्ऱबडि। तडैयिऩ्ऱि ऎङ्गुम् प्रवेशिक्क वल्लमै ऎऩ्बदागुम्। इन्दत् तऩ्मै विबुवाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् कूडुमऩ्ऱो! अवऩ् ऎङ्गुम् तडैयिऩ्ऱिच् चॆल्लक् कूडियवऩ्दाऩे। ‘अणो: अणीयान् ऎऩ्बदाल् अणुवाऩ जीवात्मावैक्काट्टिलुम् मिग अणुवाग – सूक्ष्मऩाग - अदावदु अणुप्पॊरुळालुम् तडुक्कप्पडादवऩाग - अणुप्पॊरुळ् इरुक्कुम् इडत्तिलुम् इरुप्पवऩाग उळ्ळाऩ् परमात्मा ऎऩ्ऱु परमात्मस्वरूबम् विळक्कप्पट्टदागिऱदु। ऒरु पॊरुळ् ओरिडत्तिल् इरुक्क अन्द इडत्तिल् मऱ्ऱॊरु पॊरुळ् इरुक्क मुडियादु। आऩाल् परमात्म स्वरूबम् ऒरु पॊरुळ् इरुक्कुम् अन्द इडत्तिलुम् इरुक्कुम् - इदु अरुवमादलाल्। इदै ऎदुवुम् तडुक्कादु ऎऩ्ऱबडि। असेदऩङ्गळैक् काट्टिलुम् सूक्ष्ममाग इरुप्पवऩ् जीवात्मा। इवऩैक्काट्टिलुम् अणुदरऩाय् - मिग सूक्ष्मऩाय् इरुप्पवऩ् परमात्मा, इदऩाल् जीवऩुक्कुळ्ळुम् प्रवेशिक्कत् तगुदियुडैयवऩागिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
महतो महीयान् - पॆरिय वस्तु महत् ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुम्। आगाशम् मुदलाऩ सिल वस्तुक्कळ् ऎङ्गुम् परवि निऱ्पदाल् महत्तुक्कळागुम्। अवऱ्ऱैक्काट्टिलुम् प्रह्मम् मिगप् पॆरियदागुम्। अदावदु आगाशत्तिऱ्कु महत्वम् ओर् अळवुक्कुट्पट्टदे। सिल इडङ्गळिल्दाऩ् आगाशम् व्याबित्तु - सूऴ्न्दिरुक्कुम्। आगाशम् परवाद इडमुम् उण्डु। प्रह्मम् अङ्गॆल्लाम्गूड व्याबित्तिरुक्कुम्। आगैयाल् अदैविड प्रह्मम् महीयान् - मिगप् पॆरियदु। प्रह्मम् सूऴाद - व्याबियाद इडमे किडैयादु। इन्द अर्त्तत्तिल् ताऩ् प्रह्मत्तै ‘महतो महीयस्’ ऎऩ्गिऱदु उबनिषत्। इन्दक् करुत्तै उबनिषत् पाष्यम् – ‘स्व अव्याप्त वस्तु रहितः’ ऎऩ्ऱ वाक्कियत्ताल् काट्टुगिऱदु।
आत्मा अस्य जन्तोः - कीऴे ‘न जायते, म्रियते वा’ (२।१८) ‘हन्ता चेन् मन्यते’ (२।१९) ऎऩ्ऱ इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् विळक्कप्पट्ट इन्द जीवात्मावुक्कु उळ्बुगुन्दु नियमिप्पवऩाय् अदऩाल् आत्मावाय् इरुक्किऱाऩ् परमात्मा ऎऩ्ऱबडि। इव्वाऱु सॊऩ्ऩदाल् जीवऩ् वेऱु परमात्मा वेऱु ऎऩ्ऱु जीवऩ् परमात्मा इरुवरुक्कुम् पेदमुम् कूऱप्पट्टदागिऱदु। जीवऩुक्कुळ् पुगुन्दु इवऩै नियमिप्पवऩ् इवऩैविड वेऱुबट्टवऩागत्ताऩे इरुक्क वेण्डुम्। तऩ्ऩुळ् पुगुन्दु तऩ्ऩै नियमिप्पवऩ् ताऩागवे इरुक्क मुडियादऩ्ऱे!
इङ्गु जीवऩुम् परमात्मावुम् ऒरुवरे, इरुवर् अल्लर् ऎऩ्ऱु जीवबरमात्माक्कळुक्कु अबेदम् - अत्वैदम् सॊल्लुबवर् कीऴे काट्टिय पॊरुळै - अर्त्तत्तै आक्षेबिक्किऩ्ऱऩर्। अदऱ्कु पेदवादिगळ् तक्क पदिलुम् तरुगिऩ्ऱऩर्। अवऱ्ऱिऩ् मुऱैयैच् चऱ्ऱु अनुबविप्पोम्।
इन्द मन्द्रत्तिऩ् इरण्डावदु पादम् ‘आत्मा अस्य जन्तोः निहितः गुहायां’ ऎऩ्बदागुम्, इदिल् ‘आत्मा अस्य जन्तोः’ ऎऩ्ऱ अळवुम् ऒरु वाक्यमागक् कॊण्डु, इन्द जीवात्मावुक्कु आत्मावाय् इरुप्पवऩ् इवऩैविड वेऱाऩ परमात्मा ऎऩ्ऱु पॊरुळ् उरैक्कप्पट्टदु। इदै जीवप्रह्म अबेदवादिगळ् आक्षेबिक्किऩ्ऱऩर्। इदिल् उळ्ळ, ‘जन्तोः’ ऎऩ्ऱ सॊल् जीवऩैक् कुऱिप्पदागक् कॊण्डु अदै ‘आत्मा’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुडऩ् पिणैत्तु - अन्वयित्तुप् पॊरुळ् कूऱिऩाल् ताऩे जीवबरमात्म पेदम् किडैक्किऱदु। अव्वाऱु अन्वयिक्कक् कूडादु। ‘अस्य जन्तोः’ ऎऩ्ऱु इङ्गु जन्दुवैच् चुट्टिक् काट्टुवदाल् इन्द जन्दु कण्णुक्कुप् पुलप्पडाद जीवात्मावाग इरुक्क मुडियादु। पिऩ्? कण्णुक्कुप् पुलप्पडुम् शरीरमेयागुम्। आग ‘अस्य जन्तोः’ ऎऩ्बदाल् इन्दच् शरीरत्तिऩुडैय’ ऎऩ्ऱ पॊरुळ् किडैक्किऱदु। इदै ‘गहायां’ ऎऩ्बदुडऩ् अन्वयित्ताल् इन्दच् शरीरत्तिऩुडैय ह्रुदय कुहैयिल् ऎऩ्ऱ अर्त्तम् एऱ्पडुगिऱदु। इन्द कुहैयिल् निहितः आत्मा = इरुक्कुम् आत्मा जीवात्मावेयावाऩ्। जीवऩुक्कुळ् अवऩे (जीवऩे) आत्मावाग इरुप्पदु मुडियादायिऩुम्, शरीरत्तिऩुडैय कुगै ऎऩप्पडुम् ह्रुदयत्तिल् अवऩ् इरुप्पदु कूडुमे! आग ‘अणोरणीयान्, महतो महीयान्’ ऎऩ्बदुम्, ‘आत्मा अस्य जन्तोः निहितो गुहायां’ ऎऩ्बदुम् जीवात्म स्वरूबत्तैये विळक्कुगिऩ्ऱदु, परमात्म स्वरूबत्तै विळक्कविल्लै। इप्पडियिरुक्कप् परमात्म स्वरूबत्तै विळक्कुगिऩ्ऱदु इन्द मन्द्रम् ऎऩ्बदु सङ्गदमागादु ऎऩ्ऱ आक्षेबम् इङ्गु वरुगिऱदु।
इदऱ्कु एऱ्ऱ समादाऩत्तै - नमदु पूर्वासार्यर्गळ् काट्टियुळ्ळदै इऩिक् कवऩिप्पोम्।
अमरगोशम् जीवात्मावैक् कुऱिक्कुम् शप्तङ्गळै ‘प्राणी तु चेतनो जन्मी जन्तुजन्यशरीरिणः’ ऎऩ्ऱु तॊगुत्तुक् काट्टुगिऱदु। प्राणी - चेतनः, जन्मी, जन्तुः जन्यः, शरीरी ऎऩ्ऱ शप्तङ्गळ् ऒरे पॊरुळै अदावदु जीवात्मावैक् कुऱिप्पवै ऎऩ्गिऱदु इन्द अमरगोश वाक्यम्, चेतनः - ऎऩ्ऱ सॊल् शरीरत्तैक् कुऱिक्कादु, जीवात्मावैत् ताऩ् कुऱिक्कुम् ऎऩ्बदु - इन्दप् पूर्वबक्षि उळ्बड अऩैवरुम् इसैन्ददे। अप्पडियेदाऩ् ‘जन्तुः’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुम् शरीरत्तैक् कुऱिक्कादु, जीवऩैत्ताऩ् कुऱिक्कुम् ऎऩ्बदुम् इदऩाल् किडैक्किऱदु। आग इन्द मन्द्रत्तिल् ‘अस्य’ ऎऩ्ऱु सुट्टिक् काट्टप्पडुम् शरीरत्तै मट्टुम् इन्द ‘जन्तु’ ऎऩ्ऱ शप्तम् कुऱिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु कॊळ्वदु तगादु। जीवात्मावैक् कुऱिप्पदागक् कॊण्डाल्दाऩ् कीऴे काट्टिय अमरगोश वाक्यम् पॊरुन्दुम्। ‘अस्य’ ऎऩ्ऱ सुट्टुच् चॊल् इन्द सन्दर्बत्तिल् - प्रगरणत्तिल् कूऱप्पट्टु वरुम् जीवऩैक् कुऱिप्पदागक् कॊळ्ळ वेण्डुम्। इप्पडि ‘जन्तु’ शप्तम् जीवऩैये कुऱिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱु मुडिन्दबोदु अवऩुडैय ह्रुदय कुहैयिल् इरुन्दुगॊण्डु जन्दुवुक्कु - जीवऩुक्कु आत्मावाग उट्पुगुन्दु नियमिप्पवऩाग इरुप्पवऩ् इवऩे - अदावदु जीवात्मावागवे इरुक्क मुडियादऩ्ऱो? इवऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ परमात्मावागत्ताऩे इरुक्क वेण्डुम्?
आगैयाल् ‘आत्मा अस्य जन्तोः’ ऎऩ्ऱे अन्वयित्तु इन्द जीवात्मावुक्कु आत्मा परमात्मा ऎऩ्ऱ पॊरुळैयेदाऩ् कॊळ्ळ वेण्डुम्। ‘आत्मा’ ऎऩ्ऱ सॊल् उऱवुमुऱैयैक् काट्टुम् सॊल् (समबन्धिकमाऩ सॊल्)। आगैयाल् ‘यारुडैय’ ऎऩ्ऱ केळ्वियुडऩेदाऩ् तोऩ्ऱुम्। इऩ्ऩारुडैयदु ऎऩ्ऱु अदऩ् सम्बन्दियैक् काट्टादवरै इन्दच् चॊल् पूर्णमाऩ अर्त्तत्तैत् तरादु। आगवे जन्दुविऩुडैय – सेदऩऩुडैय - जीवऩुडैय आत्मा ऎऩ्ऱु पॊरुळ् किडैक्कुम्बडि ‘जन्तोः’ ऎऩ्बदै आत्मा ऎऩ्ऱ सॊल्लुडऩ् सेर्त्ते अन्वयिक्क वेण्डुम्। इदै ऒट्टित्ताऩ् मुदलिल् ‘आत्मा अस्य जन्तोः’ ऎऩ अन्वयित्तुप् पॊरुळुम् काट्टप्पट्टदु। इदिल् ऎव्विद तोषमुम् किडैयादु। इप्पडि निर्णयम् सॆय्दबिऱगु जीवऩुक्कु आत्मावाग उट्पुगुन्दु नियमिप्पवऩाग इरुप्पवऩ् अन्द जीवऩागवे इरुक्क मुडियुमा? ऎऩ्बदैयुम् नाम् योसिक्क वेण्डुम्। अवऩेयाग इरुक्क मुडियाददाल् अवऩैविड वेऱाऩ परमात्मावागत्ताऩ् इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु जीव परमात्म पेदमुम् तऩ्ऩडैवे किडैक्किऱदु ऎऩ्ऱु कूऱि अबेदवादिगळै मऱुक्किऩ्ऱऩर् पेद वादिगळ्। इदुवे मुऩ्गाट्टिय केळ्विक्कु ऎऱ्ऱ पदिल्। विरिवुगळै उबनिषत् पाष्यत्तिले काण्ग।
निह्तो गुहायां - इप्पडि जीवऩुक्कु आत्मावाय् अवऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ परमात्मा इरुक्कुम् इडत्तैक् काट्टुगिऱदु अडुत्त इन्द वाक्यम्। कुहै ऎऩ्ऱ सॊल् कुहै पोल् उळ्ळ ह्रुदयत्तैक् काट्टुगिऱदु। ह्रुदय कुहैयिल् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि। ह्रुदय कुहै ऎऩ्ऱाल् यारुडैयदु? ऎऩ्ऱ केळ्वि पिऱक्कुम्। इदऱ्कुप् पदिल् कूऱवे ‘जन्तोः’ ऎऩ्ऱ सॊल्लै - इङ्गुम् अदावदु ‘गुहायां’ ऎऩ्ऱ इडत्तिलुम् अन्वयित्तु ‘अस्य जन्तोः गुहायां’ इन्द जीवऩुडैय ह्रुदय कुहैयिल् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुम्। आग इन्द वाक्यत्तिऩ् अन्वयक्रमम् इदुवे - ‘अस्य जन्तोः आत्मा – अस्य जन्तोः हृदये निहितः’ ऎऩ्ऱु।
इन्द जीवऩुक्कु आत्मा ऎऩ्बदालुम्, इन्द जीवऩुडैय ह्रुदय कुहैयिल् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदालुम् इरण्डु वगैगळिऩाल् जीव - परमात्म पेदम् कूऱप्पट्टदागिऱदु।
ऒरु इडत्तिल् उळ्ळ सॊल् अदे वाक्यत्तिल् इरण्डु इडङ्गळिल् अन्वयिक्कलाम् ऎऩ्बदै ‘मूलतः शाखां परिवास्य उपवेषं करोति’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ ‘मूलतः’ ऎऩ्ऱ ऒरु सॊल्लै परिवास्य ऎऩ्ऱ इडत्तिलुम्, उपवेषम् - उबवेषम् ऎऩ्ऱ इडत्तिलुम् अन्वयित्तु ‘मूलतः परिवास्य मूलत उपवेषं करोति’ ऎऩ्ऱु व्याक्याऩम् सॆय्युम् इडङ्गळैक् कॊण्डु अऱियलाम्। इदऩुडैय विशेषङ्गळैक् कालक्षेबङ्गळिले केट्टु अऱिदल् वेण्डुम्।
तं अक्रतुः पश्यति वीतशेकः धातुः प्रसादात् - काम्य कर्माक्कळैच् चॆय्यात् उबासगऩाऩ - इन्द जीवऩ् सर्वादारऩाऩ परमात्माविऩुडैय अनुक्रहत्तिऩाल् अवऩै परमात्मावैत् तऩ् पॆरुमैगळुक्कॆल्लाम् कारणमाग ऎप्पॊऴुदु पार्क्किऱाऩो अप्पॊऴुदु शोगम् अऱ्ऱवऩाग आगिऱाऩ्।
इङ्गु ‘अक्रतुः’ ऎऩ्ऱु प्रदमान्द पाडम् कॊण्डु पॊरुळ् तरप्पट्टुळ्ळदु। इन्दप् पक्षत्तिल् ‘अक्रतुः’ ऎऩ्ऱ प्रदमान्दमाऩ - (मुदल् वेऱ्ऱुमै कॊण्ड) इन्दच्चॊल् काम्य कर्माक्कळैच् चॆय्याद उबासगऩैक् कुऱिप्पदाय् निऱ्किऱदु।
इदैये ‘अक्रतुं’, ऎऩ्ऱु त्विदीयान्दमाग (इरण्डाम् वेऱ्ऱुमै कॊण्डदाग)च् चिलर् कॊळ्गिऩ्ऱऩर्। अन्दप् पक्षत्तिल् - ‘अक्रतुं’ - नल्विऩै तीविऩैगळाल् वरुम् एऱ्ऱत्ताऴ्वु इल्लादवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तन्दु परमात्मावैक् कुऱिक्कुम् ‘तं’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु अडैमॊऴियाग निऱ्कुम् ऎऩ्ऱ वेऱ्ऱुमै उणरत्तक्कदु।
‘अक्रतुः’ ऎऩ्ऱ पाडत्तिल् - ‘क्रतुः’ ऎऩ्बदु कर्मावैक् कुऱिप्पदाय् - इङ्गुक् काम्य कर्मावै अदावदु पलत्तिल् पऱ्ऱुडऩ् सॆय्यप्पडुम् कर्मावैक् कुऱिप्पदाय्क् कॊण्डु - अदावदु काम्य कर्माक्कळ् इल्लादवऩ् उबासगऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु।
‘अक्रतुं’ ऎऩ्ऱ पाडत्तिल् - ‘क्रतु’ ऎऩ्ऱ सॊल् कर्माविऩाल् उण्डागुम् एऱ्ऱत्ताऴ्वुगळै – उत्कर्ष अपकर्षङ्गळै)क् कुऱिप्पदाय्क् कॊण्डु अवै इल्लादवऩ् परमात्मा ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। नऱ्कर्मङ्गळाल् एऱ्ऱत्तैयुम्, तीय कर्मङ्गळाल् ताऴ्वैयुम् जीवऩ् पॆऱुगिऱाऩ्। इदुबोल् परमात्मा अवऱ्ऱैप् पॆऱुवदिल्लै ऎऩ्ऱबडि। तैत्तिरीय उबनिषत्तिल् उळ्ळ इन्द मन्द्रत्तिल् इप्पडिये पाडमुम् अर्त्तमुम् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळऩ।
यदा - तदा ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळ् मन्द्रत्तिल् इल्लैयायिऩुम् अत्याहरिक्कप्पट्टुळ्ळऩ (तरुविक्कप्पट्टुळ्ळऩ)। अर्त्तम् पॊरुन्दुवदऱ्कु एऱ्ऱ सॊऱ्कळैत् तरुविप्पदु। अत्याहारमागुम्।
धातुः (धा) तारगऩाऩ सर्वादारऩाऩ परमात्मावैक् कुऱिक्किऱदु।
प्रसादात् अनुक्रहत्तिऩाल् = इदुवुम् इरण्डु इडङ्गळिलुम् अन्वयिक्किऱदु। अदावदु ‘धातुः प्रसादात् ते यदा पश्यति ऎऩ्ऱुम्, धातुः प्रसादात् वीतशोको भवति’ ऎऩ्ऱुम्) अन्वयित्तुप् पॊरुळ् कॊळ्ळलाम् ऎऩ्ऱबडि। परमात्मावै तर्शिप्पदऱ्कुम् अवऩदु इऩ्ऩरुळ् वेण्डुम्। अदऩ् पयऩाय् शोगम् अऱ्ऱवऩाग आवदऱ्कुम् अवऩदु इऩ्ऩरुळ् वेण्डुम् ऎऩ्ऱवाऱु। इङ्गुच् चॊल्लुम् तर्शऩम् उबासऩमे यागुम्।
महिमानम् आत्मनः - परमात्मावै इऩ्ऩबडि पार्क्क वेण्डुम् - उबासिक्क वेण्डुम् ऎऩ्बदै काट्टुगिऱदु इन्द अंसम्। आत्मनः - उबासगऩाऩ तऩ्ऩुडैय, महिमानम् - महिमैक्कुक् कारणमाग, तं - अन्दप् परमात्मावै, पश्यति - पार्क्किऱाऩ् ऎऩ्गिऱदु। अदावदु उबासगऩाऩ जीवऩुक्कु मोक्षदसैयिल् महत्वम् वरक्कारणमायिरुप्पवऩ् परमात्मा ऎऩ्ऱवाऱु अवऩै तर्शऩम् उबासऩम् पण्ण वेण्डुम् ऎऩ्ऱबडि, उबासगऩाऩ जीवऩुक्कु मोक्ष तसैयिल् उण्डागुम् महत्त्वम् - पॆरुमै अवऩुडैय अणुवाऩ स्वरूबत्तिऱ्कुप् पॊरुन्दादु। मोक्षदसैयिलुम् जीवस्वरूबम् अणुवागत्ताऩ् इरुक्कुम्। आऩबिऩ्बु मोक्षदसैयिल् उण्डागुम् महत्त्वम् - विबुत्वम् - अवऩुडैय तर्मबूद ज्ञाऩत्तिऩ् मूलमागुम्। सुरुङ्गियिरुन्दु - सङ्गुसिदमाय् - सिल पॊरुळ्गळैये विषयीगरिक्क वल्लदाय् जीवऩुडैय ज्ञाऩम् मोक्ष तसैयिल् मलर्न्दु - विगसित्तु ऎल्लाप् पॊरुळ्गळुडऩुम् सम्बन्दम् कॊण्डु अवै अऩैत्तैयुम् विषयीगरिक्क वल्लदाय् आगिऱदु। इत्तगैय महिमैक्कु - सर्वज्ञत्वम् मुदलाऩ कुणाविर्बावत्तिऱ्कुक् कारणम् परमात्मा ऎऩ्ऱु अवऩै तर्शिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱदागिऱदु। इन्द व्याक्याऩप्पडि - ‘महिमानम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् महिमैक्कुक् कारणमाऩ परमात्मावैक् कुऱिप्पदाल् ‘तं’ ऎऩ्ऱ विशेष्यत्तिऱ्कु विशेषणमाग - अडैमॊऴियाय् निऱ्किऱदु।
वेऱु विदमागवुम् पॊरुळ् उण्डु। अदैच् चऱ्ऱु उऱ्ऱु नोक्कि नाम् उणरवेण्डुम्।
‘आत्मनः महिमानम्’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् ‘च’ ऎऩ्ऱ ऒरु ऎऴुत्तैक् कूट्टिक्कॊण्डाल् मुऩ् कूऱियदैक्काट्टिलुम् मुऱ्ऱिलुम् वेऱाऩ ऒरु पॊरुळ् किडैक्किऱदु। ‘तं यदा पश्यति – आत्मनः महिमानं च यदा पश्यति’ ऎऩ्ऱु अप्पॊऴुदु वाक्यम् अमैगिऱदु। परमात्मावैयुम् अऱिय वेण्डुम्। अवऩुडैय महिमैयैयुम् अऱिय वेण्डुम्। अवऩुक्कुळ्ळ महिमैयावदु सर्वजगत्तैयुम् नियमित्तलेयागुम्। आग - परमात्मावैयुम्, सगलजगन् नियमनमागिऱ अवऩुडैय महिमैयैयुम् ऎप्पॊऴुदु पार्क्किऱाऩो अप्पॊऴुदु वीदशोगऩागिऱाऩ् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टदागिऱदु। इन्दप् पक्षत्तिल् आत्मनः ऎऩ्ऱ सॊल् - उबासगऩैक् कुऱिक्कादु - परमात्मावैये कुऱिप्पदागुम्। अव्वाऱे ‘महिमानं’ ऎऩ्ऱ सॊल् मुऩ्बोल् परमात्मावैक् कुऱिक्कुम् ‘तं’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु विशेषणमागामल् - अडैमॊऴियागामल् पॆयर्च् चॊल्लागवे निऩ्ऱु महिमै ऎऩ्ऱ पॊरुळैये तरुम् ऎऩ्ऱु वेऱुबाडुगळै उय्त्तुणर वेण्डुम्।
इप्पडियुम् पॊरुळ् कूऱक् कारणम् - त्युप्वात्यदिगरणत्तिल् ‘भेदव्यपदेशात्’ ऎऩ्ऱ सूत्रत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩार् अरुळियुळ्ळ श्रीबाष्यादिसूक्तिगळेयागुम्। अङ्गु मुण्डगोबनिषत्तिल् उळ्ळ ‘जुष्टं यदा पश्यत्यन्यम् ईशम् इस्य महिमानम् इति वीतशोकः’ ऎऩ्ऱ मन्द्रत्तिऱ्कु ऎम्बॆरुमाऩार् काट्टियुळ्ळ अर्त्तम् ‘अयं यदा स्वस्मादन्यं सर्वस्येशानं प्रीयमाणं अस्य ईश्वरस्य महिमानं च निखिलजगन्नियमनरूपं पश्यति तदा वीतशोको भवति’ इन्द उबासगऩ् तऩ्ऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩवऩुम्, यावऱ्ऱैयुम् नियमिप्पवऩुम्, यावरालुम् विरुम्बप्पडुगिऩ्ऱवऩुमाऩ परमात्मावैयुम्, इन्द सर्वेश्वरऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय सर्वजगन् नियमऩमागिय महिमैयैयुम् ऎप्पॊऴुदु पार्क्किऱाऩो, अप्पॊऴुदु तुक्कम् यावुम् तॊलैयप् पॆऱ्ऱवऩागिऱाऩ् ऎऩ्ऱु। आग इदै अनुसरित्तु, इङ्गुम् ‘महिमानम्’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु इव्वाऱे पॊरुळ् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। इरण्डुक्कुम् मुरण्बाडु इल्लामैयाल् इरण्डैयुम् कॊळ्ळलाम्।
तैत्तिरीय उबनिषत्तिल् इरण्डावदु प्रश्नत्तिल् अऱुबत्ताऱावदु मन्द्रमाग इन्द मन्द्रम् काणप्पडुगिऱदु। आऩाल् उत्तरार्त्तत्तिल् मट्टुम् सिऱिदु वेऱ्ऱुमै उण्डु। इङ्गु ‘अक्रतुः’ ऎऩ्ऱुळ्ळदु - अङ्गु ‘अक्रतुं’ ऎऩ्ऱु इरुक्किऱदु। इदुबऱ्ऱि इङ्गेये मुऩ्ऩम् कुऱिप्पिट्टुळ्ळेऩ्। इदु पाडबेदम्। पॊरुळिल् ‘महिमानं’ - महिमैयै उडैयवऩ् ऎऩ्ऱु परमात्मावैक् कुऱिप्पदाग वेऱ्ऱुमै उणर वेण्डुम्। इप्पडियुम् इङ्गुक् कडोबनिषत्तिल् पॊरुळ् मुऩ्ऩम् कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
अत्वैदम् - शङ्गर पाष्यत्तिऩ् पोक्कु मुऱ्ऱिलुम् वेऱाऩदु। इन्द पाष्यत्तिल्, ‘धातु प्रसादात्’ ऎऩ्ऱु पाडम्। ‘धातुः’ ऎऩ्ऱु पाडम् कॊण्डाल् रुगारान्दमाऩ तात्रुशप्तमाय् आऱाम् वेऱ्ऱुमैयिल् एगवसऩम् कॊण्ड सॊल्लागिऱदु। परमात्मावैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩार् तिरुवुळ्ळम्।
शङ्गरर् ‘धातुप्रसादात्’ ऎऩ्ऱु विसर्गमिऩ्ऱि समस्तबदमाग - तॊगैच् चॊल्लागक् कॊण्डु पॊरुळ् उरैक्किऱार्। इन्दप् पक्षत्तिल् ‘धातुः’ ऎऩ्ऱ उगारान्दमाऩ सॊल्, प्रदमाविबक्तियिल् पऩ्मै धातवः, धातूनाम् - प्रसादात् - ऎऩ्ऱु षष्टीदत्पुरुषऩाय् विरिन्दु निऱ्कुम्। मऩम् मुदलिय इन्दिरियङ्गळिऩ् तॆळिविऩाल् आत्माविऩुडैय - तऩ्ऩुडैय महिमानम् - कर्मत्तिऩाल् उण्डागुम् व्रुत्ति क्षयम् अऱ्ऱिरुक्कुम् पॆरुमैयै अऱिगिऱाऩ्। मन आदीनि करणानि – धातवः शरीरस्य धारणात्, प्रसीदन्ति इत्येषां धातूनां प्रसादात् आत्मनो महिमानं॥॥॥पश्यति ऎऩ्ऱ शङ्गरबाष्य वाक्यङ्गळ् इङ्गे कवऩिक्कत्तक्कऩ।
मत्वर् = ऎम्बॆरुमाऩारैप् पोलवे पाडमुम् कॊण्डु पॊरुळुम् कूऱियुळ्ळार्।
आग अत्वैद सित्तान्दप्पडि इन्द मन्द्रत्तिऩ् तिरण्ड पॊरुळ् - ‘अणुवुक्कुम् अणुवायुम् पॆरिदुक्कुम् पॆरियदायुम् उळ्ळ आत्मा इन्द जीवऩुडैय उळ्ळत्तिल् उऱैगिऱदु। आसै नीङ्गियवऩ् इन्द आत्मावैक् काण्गिऱाऩ्। अप्पॊऴुदु शोगम् अऱ्ऱवऩाय्, अन्दक्करणङ्गळिऩ् तॆळिवाल् इन्द आत्माविऩ् पॆरुमैयैयुम् काण्गिऱाऩ्।
त्वैदम् - अन्द पगवाऩ् अणुवैक् काट्टिलुम् अदिग अणुवायिरुप्पवऩ्। अदावदु सूक्ष्मत्तैक्काट्टिलुम् सूक्ष्ममायिरुप्पवऩ्। पॆरियदैक्काट्टिलुम् पॆरियदाग इरुप्पवऩ्। स्तूलत्तैक्काट्टिलुम् स्तूलमायिरुप्पवऩ्। मुऩ् कूऱियबडि नित्यऩाय् अणुवाय् उळ्ळ जीवऩुडैय ह्रुदय कुहैयिल् उळ्ळवऩ्। अक्रतुः - ‘अ’ ऎऩ्गिऱ विष्णुविऩ् निच्चय ज्ञाऩम् उडैय जीवऩ्, आत्मनः - तऩ्ऩैक्काट्टिलुम्, महि - पॆरियदाऩ अदावदु अऩन्दङ्गळाऩ कल्याण कुणङ्गळिऩ् ‘माऩम्’ अळवैप् पॆऱ्ऱिरुप्पदाल् ‘महिमा’ ऎऩप्पडुम् अन्दप् पगवाऩै अऩैत्तैयुम् ताङ्गि निऱ्कुम् पगवाऩुडैय अरुळाल् काण्गिऱाऩ्। अदऩाले तुक्कम् नीङ्गिऩवऩागिऱाऩ्। मोक्षम् अडैगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि (२०)
मूलम् - १।२।२१
कीऴ् मन्द्रत्तिल् पगवाऩुडैय अनुक्रहत्ताल् ताऩ् अवऩैप् पार्क्क मुडियुम्, अऱिन्दु उबासिक्क मुडियुम् ऎऩ्ऱ यमऩ् इन्द मन्द्रत्तिऩाल् पगवाऩुडैय अनुक्रहम् इल्लादवऩाल् अवऩै अऱिय मुडियादु ऎऩ्ऱु व्यदिरेग मुगत्ताले - ऎदिर्मऱैयिऩाल् उऱुदिप्पडुत्तुगिऱाऩ्।
आसीनो दूरं व्रजति शयानो याति सर्वतः ।
कस्तं मदामदं देवं मदन्यो ज्ञातुमर्हति ॥ २१ ॥
आसीनः - उट्कार्न्दिरुप्पवऩागवे, दूरं व्रजति - वॆगु तूरम् सॆल्गिऱाऩ्। शयानः - पडुत्तिरुप्पवऩागवे, सर्वतो याति - ऎङ्गुम् सञ्जरिक्किऱाऩ्। तं - अप्पडिप्पट्ट, मद अमदं - सन्दोषम्, सन्दोषम् इल्लामै ऎऩ्गिऱ विरुत्त तर्मङ्गळिऩ् नडुविल् इरुक्कुम्, देवं - परमात्मावै, मत् अन्यः - ऎऩ्ऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ, कः - ऎवऩ्, ज्ञातुं - अऱिवदऱ्कु, अर्हति? - तगुदियुळ्ळवऩ् आगिऱाऩ्? ऎऩ्ऩैत् तविर्त्तु ऒरुवरुम् तगुदियुळ्ळवर् अल्लर् ऎऩ्ऱबडि।
उट्कार्न्दिरुप्पवऩाल् तूरम् सॆल्ल मुडियादु। ओरिडत्तिल् पडुत्तिरुप्पवऩाल् ऎङ्गुम् सञ्जरिक्क मुडियादु। इदु उलगिल् नम्मिडैये काणप्पडुम् नियदि। आऩाल् ऎम्बॆरुमाऩ् निलै अप्पडिप्पट्टदऩ्ऱु। अवऩ् ओरिडत्तिल् इरुन्दुगॊण्डे ऎङ्गुम् सॆल्वाऩ्। ओरिडत्तिल् पडुत्तुक्कॊण्डवऩाय् इरुन्दे ऎङ्गुम् सञ्जरिप्पाऩ्।
नम्मिडत्तिल् ऒऩ्ऱुसेराद मुरण्बट्ट तऩ्मैगळ् यावुम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् कूडिनिऱ्कुम् ऎऩ्बदाल् ऎम्बॆरुमाऩ् विसिदर शक्ति उळ्ळवऩ् ऎऩ्बदैये विवरिक्किऱाऩ् यमऩ्। ‘मदं’ ऎऩ्बदु हर्षत्तैयुम् अदावदु सन्दोषत्तैयुम्, ‘अमदं’ ऎऩ्बदु अदऱ्कु माऱाऩ सन्दोषम् अऱ्ऱिरुक्कुम् तऩ्मैयैयुम् कुऱिक्किऱदु। मुरण्बट्ट इरण्डु तर्मङ्गळुक्कुम् नडुविले इरुक्किऱाऩ्। अदावदु अवऱ्ऱाल् तॊडप्पडादु इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि। इप्पडि विसित्रमाऩ शक्ति पडैत्त ऎम्बॆरुमाऩै अवऩुडैय अरुळ् पॆऱ्ऱ नाऩे अऱिवऩेयल्लादु अवऩरुळ् पॆऱाद वेऱु ऎवर् अऱिवर्? ऒरुवरुम् अऱियमाट्टार्गळ्।
आसीनः दूरं व्रजति शयानो याति सर्वतः - ओरिडत्तिल् इरुप्पवऩ् वॆगु तूरम् सॆल्वदुम्, ओरिडत्तिल् पडुत्तिरुप्पवऩ् ऎङ्गुम् सञ्जरिप्पदुम् नम्बोल्वार्क्कु असम्बाविदमेयाऩालुम् परमात्मावुक्कु इवै कूडुम्। ऎप्पडि? ऎऩ्बदै उबनिषत् पाष्यगारर् विळक्किक् काट्टुगिऱार्। नाम् उऱ्ऱु नोक्कि अऱियवेण्डुम्।
ऒरुवऩ् ओर् इडत्तिल् उट्कार्न्दिरुक्किऱाऩ्, मऱ्ऱॊरुवऩ् वॆगुदूरम् सॆल्गिऱाऩ्। उट्कार्न्दिरुप्पवऩ् तूरम् सॆल्लविल्लै; तूरम् सॆल्बव्ऩ् उट्कार्न्दिरुक्कविल्लै। इव्वाऱे पडुत्तिरुप्पवऩ् ऒरुवऩ् - ऎङ्गुम् सञ्जरिप्पवऩ् वेऱु ऒरुवऩ्। पडुत्तिरुप्पवऩ् सञ्जरिक्कविल्लै। सञ्जरिप्पवऩ् पडुत्तिरुक्कविल्लै। ऒव्वॊरुवऩिडमुम् ऒव्वॊरु निलैदाऩ् उळ्ळदु। आऩाल् परमात्माविडम् मुरण्बट्ट इन्दत् तऩ्मैगळ् यावुम् ऒऩ्ऱु कूडुगिऩ्ऱऩ। पर मात्मा यावरुक्कुम् आत्मावाय् इरुक्किरुऩ् ऎऩ्ऱ मुक्यमाऩ सास्त्रार्त्तत्तै इङ्गे निऩैविल् कॊळ्ळवेण्डुम्।
उट्कार्न्दिरुप्पवऩ्, तूरम् सॆल्गिऱवऩ्, पडुत्तिरुप्पवऩ्, ऎङ्गुम् सञ्जरिप्पवऩागिय पलरुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩे आत्मावाय् इरुक्किऱाऩ्। तेवदत्तऩ् ऎऩ्गिऱ जीवऩ् उट्कार्न्दिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱाल् तेवदत्तऩुक्कु आत्मावाऩ परमात्मा उट्कार्न्दिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱे अर्त्तम्। यज्ञदत्तऩ् तूरम् सॆल्लुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱाल् अवऩैच् शरीरमागक् कॊण्ड अदावदु अवऩुक्कु आत्मावाऩ परमात्मा तूरम् सॆल्लुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱे अर्त्तम्। इव्वाऱे ऒरुवऩ् पडुत्तिरुक्किऱाऩ्, मऱ्ऱॊरुवऩ् ऎङ्गुम् सञ्जरिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱालुम् अर्त्तम् एऱ्पडुगिऱदु। विशिष्टात्वैदिगळुडैय सित्तान्दत्तिल् शरीरत्तैच् चॊल्लुम् सॊऱ्कळ् आत्माविऩ् अळवागवुम्, शरीरत्तिल् उळ्ळ तर्मङ्गळ् आत्माविल् उळ्ळऩवागवुम् वऴङ्गप्पडुम्।
इम् मुऱैयिल् ऒव्वॊरुवरुडैय निलैमैगळुम् परमात्माविऩिडत्तिल् सेरुगिऩ्ऱऩ। आगैयाल् - उट्कार्न्दिरुन्दे - तूरम् सॆल्गिऱाऩ्, पडुत्तिरुन्दे ऎङ्गुम् सॆल्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱाल् उट्कार्न्दिरुक्कुम् ऒरु जीवऩुक्कु आत्मावाग इरुक्कुम् परमात्मावे तूरम् सॆल्बवऩुक्कुम् आत्मावाग इरुक्किऱाऩ्, पडुत्तिरुक्कुम् ऒरुवऩुक्कु आत्मावागप् परमात्मावे ऎङ्गुम् सॆल्गिऱवऩुक्कुम् आत्मावाग इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु। इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩ् यावरुक्कुम् आत्मावाग इरुप्पदाल् अवर्गळ् सॆय्युम् सॆयल्गळ् यावुम् अन्द अन्द जीवात्माक्कळ् मूलमागप् परमात्माविऩिडत्तिल् सेर्न्दिरुप्पदिल् विरोदम् एदुम् इल्लैये!
इन्द अर्त्तत्तै उबनिषत् पाष्यगारर् काट्टुगिऱार्: ‘परमात्मनः सर्वात्मकत्वेन इतरत्र विरुद्धतया प्रतीयमानाः अपि आसीनत्व-दूरगन्तृत्वादिधर्माः जीवद्वारा तत्र सन्तीति भावः’ । ऎऩ्ऱु। इन्द वाक्कियत्तिऩ् पॊरुळ्गळ्दाम् इङ्गु ऎडुत्तुरैक्कप्पट्टुळ्ळऩ।
परमात्मावुक्कु साक्षात्ताग इन्द निलैगळ् इल्लाविडिलुम् इन् निलैगळै उडैय जीवर्गळुक्कु आत्मावायिरुप्पदाल् अन्द अन्द जीवर्गळ् मूलम् इवै परमात्माविऩिडत्तिल् सेरुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्बदे इङ्गु नाम् अऱिय वेण्डिय मुक्कियमाऩ करुत्तागुम्।
इप्पडियऩ्ऱि इन्दत् तर्मङ्गळ् - नेरागवुम् परमात्मावुक्कुक् कूडलाम्। इव् विषयम् ईशावास्य उबनिषत्तिल् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। अङ्गु नाऩ्गावदु मन्द्रत्तिल्, ‘तद् धावतोऽन्यान् अत्येति तिष्ठत्’ ऎऩ्ऱुळ्ळदु। सर्व पदार्त्तङ्गळुक्कु आत्मावाग अवऱ्ऱुळ् इरुक्कुम् परमात्मा - वेगमाग ओडुगिऩ्ऱवर्गळ् ऎङ्गॆङ्गु ओडुगिऩ्ऱार्गळो अन्द अन्द इडङ्गळुक्कु अप्पालुम् ओडि अवर्गळै विञ्जि निऱ्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु इदऩ् पॊरुळ्।
परमात्मा ऎङ्गुम् वियाबित्तु इरुप्पदाल् अवऩुक्कु इदु कूडुगिऱदु। ओरिडत्तिल् स्तिरमाग इरुक्कैयुम् - ओडुबवर्गळैयुम् विञ्जि ओडि अवर्गळ् सॆल्लुम् इडङ्गळैयुम् ताण्डि अडैन्दिरुक्कैयुम् परमात्मावैत् तविर मऱ्ऱ यावरुक्कुम् पॊरुन्दादु। सर्वव्याबियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कु, इदु पॊरुन्दुम् ऎऩ्ऱु अङ्गु निर्णयिक्कप्पट्टुळ्ळदु। ओरिडत्तिल् निऱ्कैयुम् ओडुबवर्गळै विञ्जि ओडि अन्द अन्द इडङ्गळै अडैन्दिरुक्कैयुम् जीवात्माक्कळ् मूलमाग अऩ्ऱि नेरागवे परमात्माविडम् उण्डॆऩ्बदु इङ्गुक् कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
इन्द मुऱैयिल् इङ्गुम् - कडोबनिषत्तिलुम् नेरिडैयागवे उट्कार्न्दिरुक्कै, तूरम् सॆल्गै मुदलाऩ मुरण्बट्ट तऩ्मैगळै सर्वप्याबियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कॊळ्ळलाम् ऎऩ्ऱु श्री। उ। वे। उत्तमूर् स्वामि तम्मुडैय परिष्कारत्तिल् अरुळुगिऱार्। सॆऩ्ऱुम् ओडियुम् ताऩ् मऱ्ऱोर् इडत्तै अडैय वेण्डुम् ऎऩ्ऱ नियदि परमात्मावुक्कु वेण्डाम्। अवऩ् ऎङ्गुम् निऱैन्दिरुप्पदाल् इरुन्द इडत्तिल् इरुन्दुगॊण्डे ऎल्ला इडङ्गळिलुम् सम्बन्दम् कॊण्डुळ्ळाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
तं मदामदं देवं - मदामदं - हर्ष शोगङ्गळाल् सम्बन्दप्पडादवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळ् मुऩ्बु कूऱप्पट्टदु। (विरुद्ध धर्म मध्यस्थम्) ऎऩ्गिऱार् उबनिषत् पाष्यगारर्। नडुविल् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱाल् अवऱ्ऱाल् तॊडप्पडामलिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इङ्गु ‘विरुद्ध धर्माध्यक्षं’ ऎऩ्ऱुम् कॊळ्ळलाम् ऎऩ्गिऱार् अबिनवदेसिगऩ्। इप्पॊऴुदु सुगदुक्कङ्गळागिऱ विरुत्त तर्मङ्गळुक्कु निर्वाहगऩ्। अवरवर्गळुक्कुत् तक्कवाऱु अवऱ्ऱैत् तरुबवऩ्। अदावदु सुगमुम् तुक्कमुम् इवऩुडैय अनुक्रहादीऩङ्गळ् ऎऩ्ऱवाऱु। इदु ‘कण्ड इऩ्बम् - तुऩ्बम्, कलक्कङ्गळुम् तेऱ्ऱमुमाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩूर्’ ऎऩ्ऱ नम्माऴ्वार् अनुबवत्तिऱ्कु ऒत्तदायिरुक्कुम्। अवऩुक्कु अदीऩङ्गळाऩ वस्तुक्कळै अवऩागवे सॊल्वदु विबूत्यत्याय न्यायत्ताल् एऱ्पट्टदु। इप्पडि इरुक्कुम् तेवऩै - परमात्मावै ऎऩ्ऱबडि।
कः मदन्यः ज्ञातुं अर्हति? - ऎऩ्ऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ ऎवऩ्दाऩ् अऱियत्तक्कवऩ्? वेऱु ऒरुवरुम् इल्ल। ऎऩ्ऩैत् तविर वेऱु ऒरुवऩुम् इत्तगैय परमात्मावै अऱियमाट्टाऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
इङ्गुच् चुवैयुडैय वेऱु पॊरुळ्गळुम् किडैक्किऩ्ऱऩ। मदन्यः - ऎऩ्ऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळ् मुऩ्बु उरैक्कप्पट्टदु। मदन्यः - मदनार्हः मऩ्मदऩुक्कु अर्हऩाऩवऩ्। मऩ्मदऩुक्कु वसप्पट्टवऩ्। अदावदु कामत्तुक्कु वसप्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळुम् इदऩाल् किडैक्किऱदु। आगक् कामम् अऱ्ऱवऩालेये अऱियप्पड वेण्डिय परमात्मावै, कामत्तिऱ्कु वसप्पट्टवऩ् - कामत्तिऩाल् तुऩ्बुऱुत्तप्पट्ट ऎवऩ् अऱिवाऩ्? अऱियमाट्टाऩ्। ‘मदन्यः-मदनार्हः-मदनकदनक्लेशितः इत्यप्यर्थो भवेत्’ ऎऩ्गिऱार् श्री उ। वे। उत्तमूर् स्वामि तम् टिप्पिणियिल्।
‘मत्’ ऎऩ्ऩिडमिरुन्दु अन्यः कः - वेऱु ऎवऩ् ज्ञातुं अर्हति - अऱिय मुडियुम् ऎऩ्बदागवुम् कॊळ्ळलाम्। अप्पॊऴुदु ऎऩ्ऩिडमिरुन्दु इन्दप् परमात्मावै नीये अऱिगिऱाय्। उऩ्ऩैत् तविर वेऱु यारुम् ऎऩ्ऩैक् किट्टि ऎऩ्ऩिडमिरुन्दु इन्दप् परमात्म तत्तुवत्तै अऱियमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ् कूऱलाम्। अत्वैदम् - वीऱ्ऱिरुन्दे अदु (प्रह्मम्) तूरच् चॆल्गिऱदु। पडुत्तिरुन्दे अदु ऎङ्गुम् पोगिऱदु। ऎऩ्ऩुळ्ळे इऩ्ब वडिविलुम्, तुऩ्ब वडिविलुमिरुक्कुम् अन्दत् तॆय्वत्तै नाऩे अऱिन्दु कॊण्डालऩ्ऱि ऎऩ्ऩैत् तविर वेऱु यार् अऱियक्कूडुम्? ‘मदामद – समदोऽमदश्च, सहर्षोऽहर्षश्च विरुद्धधर्मवान्’ ऎऩ्गिऱद शङ्गरबाष्यम्। त्वैदम्: - अन्दप् पगवाऩ् तऩ् अऱ्पुद शक्तियाल् उट्कार्न्दु कॊण्डे वॆगु तूरम् सॆल्गिऱाऩ्। पडुत्तुक्कॊण्डे ऎङ्गुम् सॆल्गिऱाऩ्। तेवर्गळुक्कु सुगत्तैयुम्, असुरर्गळुक्कु तुक्कत्तैयुम् तरुगिऩ्ऱ लीलै मुदलिय कुणङ्गळै उडैय पगवाऩै ऎऩ्ऩैत् तविर वेऱु यार् ऎऩ्बोल् अऱियुम् तगुदियुळ्ळवर्? ऒरुवरुमिल्लै। अल्लदु ऎऩ्ऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ कः - नाऩ्मुगऩाऩ प्रह्मा अन्दप् पगवाऩै अदिगम् अऱिवार्। (२१)
मूलम् - १।२।२२
कीऴे कूऱिय परमात्म वैबवत्तैये इन्द मन्द्रत्तिऩालुम् वेऱु विदमाग विळक्कुगिऱाऩ् यमऩ्। ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवरुळ् पॆऱ उबायत्तैयुम् इदिल् काट्टुगिऱाऩ् -
अशरीरं शरीरेषु अनवस्थेष्ववस्थितम् ।
महान्तं विभुमात्मानं मत्वा धीरो न शोचति ॥ २२ ॥
(प-रै) अशरीरं : कर्माविऩाल् उण्डाऩ शरीरम् अऱ्ऱवऩुम्, अनवस्थेषु शरीरेषु - अस्तिरङ्गळाऩ शरीरङ्गळिल् नित्यमाऩ अन्दरात्मावाय् इरुप्पवऩुम्, महान्तं विभुं - इप्पडिप्पट्ट महावैबवत्तै उडैयवऩायुम् इरुक्कुम्, आत्मानम् - परमात्मावै, धीरः - पुत्तिसालियाऩवऩ्, मत्वा - त्याऩम् सॆय्दु, न शोचति - तुक्कङ्गळै अडैवदिल्लै।
परमात्मावुक्कुक् कर्माक्कळाल् उण्डागुम् शरीरम् किडैयादु। आगवे अवऩ् अशरीरऩ् आगिऱाऩ्। आऩालुम् अनित्यङ्गळाऩ पिऱ शरीरङ्गळिल् उट्पुगुन्दु नित्यमाय् आत्मावाय् इरुक्किऱाऩ्। इप्पडिप्पट्ट वैबवत्तै उडैय इन्दप् परमात्मावैच् चिऱन्द पुत्तियुडैयवऩ् त्याऩम् सॆय्दाल् अवऩदु इऩ्ऩरुळाल् इवऩ् तुक्कङ्गळैप् पॆऱादु - अनुबवियादु ऒऴिगिऱाऩ्। अवऩदु इऩ्ऩरुळैप् पॆऱ अवऩै त्याऩम् सॆय्वदे सिऱन्द उबायमागुम्।
अशरीरं: - परमात्मावुक्कु अनेग शरीरङ्गळ् उळ्ळऩ। श्रीवैगुण्डत्तिलुम् परवासुदेवऩाऩ निलैयिल् शरीरम् उण्डु। व्यूगम्-विबवम्-अर्च्चै मुदलिय निलैगळिलुम् पल शरीरङ्गळ् उळ्ळऩ। आयिऩुम् अवऩै अशरीरऩ्-शरीरम् इल्लादवऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लक् कारणम् जीवात्माक्कळुक्कुप् पोल् कर्मक्रुदमाऩ प्राक्रुद शरीरम् इल्लामैयेयागुम्। आगवे अशरीरम् ऎऩ्ऱाल् कर्मक्रुदमाऩ प्राक्रुद शरीरम् इल्लादवऩ् ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुम्। प्राक्रुद शरीरम् इल्लैयॆऩ्ऱाल् अप्राक्रुद शरीरम् उण्डु ऎऩ्ऱु सॊल्वदिल् मुरण्बाडु एदुमिल्लै।
अनवस्थेषु शरीरेषु अवस्थितं – जीवात्माक्कळुक्कु, अवरवर्गर्माक्कळ् कारणमाग वरुम् शरीरङ्गळ् अनित्यङ्गळेयाम्। अवऱ्ऱिऩुळ्ळुम् इवऩ् (परमात्मा) अन्दरात्मावाय् अऴियामल् निऱ्किऱाऩ्। इवऩ् इरुक्कुम् शरीरम् अऴिन्दालुम् इवऩ् अऴिवदिल्लै। इदुवुम् इवऩुडैय विसित्र वैबवत्तैये सारुम् अऩ्ऱे!
महान्तं – विभुं – आत्मानं - कीऴे कूऱियवैबवङ्गळै इङ्गु इन्दप् पदङ्गळाल् सुरुक्किक् काट्टुगिऱदु मन्द्रम् नम् मऩत्तिल् पडुवदऱ्काग।
मत्वा धीरो न शोचति - इप्पडिप्पट्ट परमात्मावै पुत्तिसालियाय् इरुप्पवऩ् उबासनम् सॆय्दु तुक्कङ्गळ् नीङ्गप् पॆऱुगिऱाऩ्। उबासनम् सॆय्वदऱ्कुच् चिऱन्द पुत्ति वेण्डुम् ऎऩ्बदै इङ्गु धीरः ऎऩ्ऱ पदम् काट्टुगिऱदु। [धिया रमते] पुत्तियैक् कॊण्डु मगिऴ्बवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळ् मुऩ्ऩमे काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
‘धीतुः प्रसादात्’ ऎऩ्ऱु तुक्कमिऩ्मैक्कुक् कारणमागक् काट्टप्पट्ट पगवाऩुडैय अनुक्रहत्तैप् पॆऱ अवऩुडैय त्याऩमे उबायम् ऎऩ्बदु इङ्गे कूऱप्पडुगिऱदु।
अत्वैदम्। - शरीरङ्गळुक्कुळ् शरीरमिऩ्ऱियिरुप्पवऩुम्, निलैयऱ्ऱ पॊरुळ्गळुक्कुळ् निलैयुडऩ् इरुप्पवऩुम्, पॆरियवऩायुम् ऎङ्गुम् निऱैन्दवऩायुम् उळ्ळ आत्मावैत्, ताऩे अदु, ऎऩ्ऱु उणर्न्द पुत्तिमाऩ् तुऩ्बम् अडैवदिल्लै। शरीरेषु-अशरीरम्-अनवस्थेषु-अवस्थितम् ऎऩ्ऱु अन्वयम् काट्टुगिऱदु शङ्गरबाष्यम्।
त्वैदम् – पुत्तिमाऩ् - तोल् मांसम् मुदलियवऱ्ऱालागिय प्राक्रुद तोषम् इल्लादवऩुम्, निलैयऱ्ऱ अनित्यमाऩ शरीरङ्गळिल् इरुप्पवऩुम्, अऩैवरिलुम् पॆरियवऩुम्, ऎङ्गुम् व्याप्तऩुम्, तिऱमै उळ्ळवऩुम् नमक्कु स्वामियुमाऩ परमात्मावै अबरोक्षत्तिऩाल् विषयीगरित्तु तुक्कप्पडुवदिल्लै। (२२)
मूलम् - १।२।२३
कीऴ् मन्द्रत्तिल् ‘महान्तं विभुं आत्मानं मत्वा न शोचति’ ऎऩ्ऱु तुक्कमिल्लामल् इरुप्पदऱ्कु परमात्मोबासनम् उबायम् ऎऩक् कूऱप्पट्टदु। परमात्म प्राप्तिक्कुम् इन्द उबासनमे ताऩ् उबायम् ऎऩ्ऱुम् अदऩालेये पॆऱप्पट्टदागिऱदु। इप्पॊऴुदु इन्द मन्द्रत्तिल् अन्द उबायमागिऱ उबासनम् ऎप्पडिप्पट्टदु ऎऩ्बदु कूऱप्पडुगिऱदु।
नायमात्मा प्रवचनेन लभ्यो न मेधया न बहुना श्रुतेन ।
यमेवैष वृणुते तेन लभ्यः तस्यैष आत्मा विवृणुते तनूँ स्वाम् ॥ २३ ॥
अयं आत्मा: इन्दप् परमात्मा, प्रवचनेन (केवलेन) मऩऩत्तिऩाल्मट्टुम्, न लभ्यः - अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ्; अदावदु अडैयमुडियादवऩ्। (केवलया) मेधया - निदित्यासनत्तिऩाल् मट्टुम्, न - अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ्; (केवलेन) बहुना श्रुतेन - अळवऱ्ऱ केळ्वियिऩाल् मट्टुम्गूड न - अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ्। पिऩ्! एषः - इन्दप् परमात्मा, यं = सादगऩाऩ ऎवऩै, वृणुते – वरिक्किऩ्ऱाऩो! (विरुम्बुगिऩ्ऱाऩो) तेन एव = अवऩाल्दाऩ्, लभ्यः = अडैयत्तक्कवऩागिऱाऩ्। अवऩ् ताऩ् परमात्मावैप् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि। तस्य - उबासगऩाऩ अन्द जीवऩुक्कुत्ताऩ्, एषः आत्मा - इन्दप् परमात्मा, स्वां तनू = तऩ्ऩुडैयदाऩ स्वरूबत्तै, विवृणुते = प्रगाशप्पडुत्तुगिऱाऩ्, अदावदु अऩुबविक्कक् कॊडुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
मेलॆऴुन्दवारियाग - इन्द मन्द्रत्तिऩ् पॊरुळै अऱियुम्बोदु - श्रवणम्-मऩऩम्-त्याऩम् इवै परमात्मप्राप्तिक्कु सादनङ्गळ् आगमाट्टा ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुवदागत् तोऩ्ऱुम्। इदु सरियऩ्ऱु। अप्पडियागिल् ‘आत्मावा अरे! त्रष्टव्य: श्रोदव्य: मन्दव्य: निदित्यासिदव्य:’ ऎऩ्ऱु इवै मुदलाऩ श्रुदि वाक्यङ्गळाल् श्रवण-मऩऩ-त्याऩङ्गळ् परमात्मप्राप्तिक्कु सादनङ्गळ् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टुळ्ळदाल् अवऱ्ऱुडऩ् इन्द मन्द्रम् मुरण्बडुम्। आगवे इदऩ् अर्त्तत्तै नम् पूर्वर्गळ् ऎव्विद मुरण्बाडुमिऩ्ऱि काट्टियुळ्ळार्गळ्।
इन्द मन्द्रमाऩदु वॆऱुम् श्रवण-मऩऩ-त्याऩङ्गळ् परमात्म प्राप्तिक्कु सादनङ्गळ् आगमाट्टा! आऩाल्, इवैये प्रीदि रूबङ्गळाग इरुक्कुमागिल् परमात्म प्राप्तियै सादित्तुत् तरुम् ऎऩ्ऱे कूऱुगिऱदु ऎऩ्ऱु व्याक्याऩम् सॆय्दुळ्ळऩर्। आग श्रवण-मऩऩ-त्याऩङ्गळ् अऩ्बिऩ् वडिवङ्गळाग - प्रीदिरूबङ्गळाग अमैयाविडिल् मोक्षसादनङ्गळागा ऎऩ्ऱुम् इवैये प्रीदिरूबङ्गळाग अमैन्दाल् मोक्षसादनङ्गळागुम् ऎऩ्ऱुम् कूऱुगिऱदु ऎऩ्बदे इदऩ् तिरण्ड पॊरुळ् आगुम्। इदऱ्कु एऱ्प शास्त्रीय उदाहरणमुम् श्तप्रगाशिगै - तत्वडीगै मुदलियवऱ्ऱिल् कूऱप्पट्टुळ्ळऩ।
ऎम्बॆरुमाऩार् इन्द मन्द्रत्तिऩ् अर्त्तत्तै श्रीबाष्यम्, वेदार्त्त सङ्ग्रहम्, कीदाबाष्यम् इवऱ्ऱिल् नऩ्गु विवरित्तु अरुळियुळ्ळार्। अदै मेले काण्बोम्।
न अयम् आत्मा प्रवचनेन लभ्यः – अयम् आत्मा प्रवचनेन न लभ्यः ऎऩ्ऱु अन्वयम्। इङ्गु इन्द आत्मा ऎऩ्बदु परमात्मावागुम्। इन्दप् प्रगाणम् परमात्मावैप् पऱ्ऱित् ताऩे कूऱि वरुगिऱदु। आगवे इदिल् कूऱप्पडुम् आत्मावुम् परमात्मादाऩ्।
इवऩे प्रवसनत्ताल् अडैय मुडियादु। इवऩैप् पॆऱुवदऱ्कु प्रवसनम् सादनमागादु ऎऩ्ऱबडि। ‘प्रवसऩम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् विळक्किक् कूऱुवदैक्कुऱिक्कुम्। आऩाल् इङ्गु अन्द अर्त्तम् पॊरुन्दादु। विळक्किक् कूऱुदलागिऱ प्रवसऩम् परमात्मप्राप्तिक्कु सादनम् ऎऩ्ऱु ऎङ्गुम् कूऱप्पडविल्लै। अप्पडिक् कूऱप्पट्टिरुन्दाल् अदै निषेदि(मऱु)क्कलाम्, मेलुम् इन्द मन्द्रत्तिल् ‘श्रुतेन’ ऎऩ्ऱु श्रवणमुम्, ‘मेधया’ ऎऩ्ऱु निदित्यासनमागिऱ त्याऩमुम् कुऱिक्कप्पडुवदाल् अवऱ्ऱुडऩ् ऒऩ्ऱुसेरप् पलविडङ्गळिलुम् कुऱिक्कप्पडुम् ‘मऩऩत्तै’ इङ्गुक् कूऱवेण्डुवदु मुक्यमादलिऩ् अदै ‘प्रवचनं’ ऎऩ्ऱ सॊल् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱे कॊळ्ळ वेण्डुम्। आसार्यऩ् सॆय्युम् प्रवसऩत्तिऩ् पयऩाय् वरुवदु मऩऩम् ऎऩ्ऱदिऩालुम्, नाम् नऩ्गु सॆय्युम् मळऩत्तिऩ् पयऩाय्प् पिऱर्क्कु ‘प्रवचनं’ सॆय्वदु ऎळिदादलिऩालुम् प्रवसनम् ऎऩ्ऱ सॊल् मऩऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु।
‘प्रवचन शब्देन मननं लक्षयति, मतनफलत्वात् प्रवचनस्य, मननस्य आचार्यप्रवचनफलत्वाद्वा’ ऎऩ्ऱ श्रुद प्रगाशिगैयुम्, ‘शिष्य मननार्थं गुरुप्रवचनेन वा मननलक्षणा, प्रवचनहोतौ वा तत्कार्योपचारः’ ऎऩ्ऱु तत्वडीगैयुम् इन्द अर्त्तत्तै विवरिक्किऱदु। इरण्डुम् काट्टुम् पॊरुळ् ऒऩ्ऱेयायिऩुम् काट्टुम् मुऱै अऱ्पुदमाग उळ्ळदु। इव्विरण्डु पक्षङ्गळिल् ऒऩ्ऱु कारणच् चॊल् कार्यत्तिलुम् मऱ्ऱॊऩ्ऱु कार्यच्चॊल् कारणत्तिलुम् उबसार वऴक्काग वन्दुळ्ळदु ऎऩ्बदै अऱिय वेण्डुम्। इव्वाऱिऩ्ऱि ‘प्रोच्यते अनेन’ ऎऩ्ऱु करण व्युत्पत्तियिऩाल् ‘प्रवचन’ शप्तत्तिऱ्कु मुक्यप् पॊरुळागवुम् मऩऩत्तैक् कॊळ्ळलाम्। अऩ्बुडऩ् सॆय्यप्पडाद मऩऩत्तिऩाल् (प्रीतिरूपतारहितेन मननेन) परमात्मा अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ्।
शङ्गररुम् मत्वरुम् कॊण्डुळ्ळ अर्त्तङ्गळ् वेऱु।
न मेधया लभ्यः – मेधया न लभ्यः ऎऩ्ऱ अन्वयम्, वॆऱुम् त्याऩत्तिऩालुम् अदावदु प्रीदिरूबमाग अमैयाद तयाऩत्तिऩालुम् परमात्मा अडैयत्तगुन्दवऩ् अल्लऩ्। इङ्गु ‘मेधा’ ऎऩ्ऱ सॊल् त्याऩत्तैक् कुऱिक्किऩ्ऱदु ऎऩ्गिऩ्ऱऩर् पूर्वासार्यर्गळ्। ‘मेधाशब्दश्च ध्यानार्थः स्यात्, ‘मेधामनीषे मा विशतां समीची भूतस्य भव्यस्यावरुद्ध्यै’ इति श्रुत्यनुसासत् । धीःधारणावती मेधा इति च निघण्टुः’ ऎऩ्ऱु तत्वडीगैयिल् स्वामि श्रीदेशिगऩ्, क्रुदि निगण्डु मुदलिय प्रमाणङ्गळैक् काट्टि मेदा शप्तत्तिऱ्कु त्याऩम् पॊरुळ् ऎऩ्बदैक् काट्टियुळ्ळार्। इन्द त्याऩम् प्रीदिरूबमाग इरुन्दाल् अदऩाल् परमात्मावैप् पॆऱलाम् ऎऩ्ऱबडि।
न बहुना श्रुतेन – बहुना श्रुतेन न लभ्यः (लभ्यः) अळवऱ्ऱिरुक्कुम् केवल श्र्वणत्तिऩालुम् अदावदु प्रीदियऱ्ऱिरुक्कुम्, श्रवणत्तिऩालुम् परमात्मा अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ्। प्रीदिरूबमाय् इरुक्कुम् श्रवणत्तिऩाल् अवऩै अडैयलाम्।
उबनिषत्तुक्कळिल् पल इडङ्गळिलुम् ऒरुसेरक् कूऱप्पट्ट श्रवण-मऩऩ- निदित्यासऩङ्गळ्दाऩ् इङ्गु मुऱैये श्रुदेन - प्रवसनेन - मेदया ऎऩ्ऱ त्रुदीयान्द शप्तङ्गळाल् कुऱिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ।
इप्पडिक् केवल श्रवण-मऩऩ-त्याऩङ्गळैच् चॆय्बवऩाल् परमात्मा अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ् ऎऩ्ऱु पूर्वार्त्तत्ताल् कूऱिय इन्द मन्द्रम् उत्तरार्त्तत्तिऩाल् परमात्मा याराल् अडैयत्तक्कवऩ्? ऎऩ्ऱदैक् काट्टुगिऱदु।
यं एव एष वृणुते तेन लभ्यः - ऎन्द सादगऩै = उबासगऩै इन्दप् परमात्मा वरिक्किऱाऩो अवऩाल्दाऩ् परमात्मा अडैयत्तक्कवऩ् आगिऱाऩ्। अवऩाल्दाऩ् पामात्मावैप् पॆऱ मुडियुम् ऎऩ्ऱबडि।
इन्द इडत्तिल्दाऩ् अऱ्पुदमाऩ शास्त्रार्त्तम् ऒळिन्दु कॊण्डिरुक्किऱदु। स्वामि ऎम्बॆरुमाऩार् अदैत् तम् तिरुवाक्कुगळिऩाल् पल इडङ्गळिलुम् विवरित्तु अरुळियुळ्ळार्। स्वामि श्रीदेशिगऩुम् ताम् अरुळिय पल क्रन्दङ्गळिलुम् इदै नऩ्गु परिष्करित्तु प्रगाशिप्पित्तुळ्ळार्।
परमात्मा ऒरुवऩै विरुम्बुगिऱाऩ्; अवऩाल्दाऩ् परमात्मा पॆऱत्तक्कवऩ् ऎऩ्ऱु पॊदुविल् सॊल्लुवदु सरियऩ्ऱु। परमात्मा ऒरुवऩै विरुम्ब वेण्डुमायिऩ् अवऩ् परमात्माविऩ् विरुप्पत्तैप् पॆऱ एदावदु ऒरु सुक्रुदत्तै अदावदु व्याजमाऩ ऒरु नऱ्कारियत्तैच् चॆय्दिरुक्क वेण्डुम्। अव्वाऱु इल्लाविडिल् ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लोरैयुमे वरिक्क (विरुम्ब) वेण्डिवरुम्। यावरैयुमे विरुम्बाविट्टाल् यावरुमे ऎम्बॆरुमाऩैप् पॆऱत् तगुदियुळ्ळवर्गळाय् ऎल्लोरुक्कुमे मोक्षम् वरवेण्डि वरुम्। ऎन्द व्याजमुम् इऩ्ऱि ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् स्वादन्द्र्यत्ताले पलरै विट्टु ऒरुवऩै वरिक्किऱाऩ् - विरुम्बुगिऩ्ऱाऩ् ऎऩ्ऱाल् वैषम्यम् - नैर्क्रुण्यम् मुदलिय ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वन्दु सेरुम्। वैषम्यमावदु ऒत्तिरुक्कुम् पलरिडैये ऒरुवऩै मट्टुम् आदरित्तुप् परमबलऩैत् तरुवदु, मऱ्ऱैयारुक्कुत् तरादु ऒऴिवदागिऱ पक्षबादम् नैर्क्रुण्यम्। काप्पाऱ्ऱामल् विडप्पडुम् पलर् तिऱत्तिल् तयैयिऩ्ऱिक्के ऒऴिगै। आग इन्दत् तोषङ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वरक्कूडा। अदऩाल् मुऩ्सॊऩ्ऩबडिप् पॊरुळ् कूऱुवदु सरियऩ्ऱु।
इङ्गु ‘यं एव एष वृणुते तेन (एषः)लभ्यः’ ऎऩ्बदैक् कवऩिक्क वेण्डुम्। पल जीवात्माक्कळिडैये ऒरुवऩैप् परमात्मा विरुम्बुवदऱ्कुक् कारणम् ऒऩ्ऱु इरुक्क वेण्डुम्।
उलगिलुम् ऒरुवऩ् तऩक्कु मिगप् पिरियऩाग इरुक्कुम् मऱ्ऱॊरुत्तऩैत् ताऩ् विरुम्बुगिऱाऩ्। इदै नाम् कण्गूडागप् पार्त्ते वरुगिऱोम्। अन्द मऱ्ऱॊरुत्तऩ् इवऩुक्कुप् पिरियऩाग इरुप्पदऱ्कुक् कारणम् ऎऩ्ऩ ऎऩ्बदैयुम् आलोसिक्क वेण्डुम्। अन्द मऱ्ऱॊरुवऩ् इवऩै ऎप्पॊऴुदुम् विरुम्बुबवऩायिरुक्क वेण्डुम्। आगैयाल् ताऩ् इवऩ् अन्द मऱ्ऱॊरुवऩै वरिक्किऱाऩ् - विरुम्बुगिऱाऩ्।
ऒरु उदारणम् कॊण्डु इदै अऱिवोम्। श्रीरामऩ् कुगऩै मिगवुम् नेसित्तु विरुम्बिऩाऩ्। अदऩाल्दाऩ् कुगऩ् रामऩैक् कट्टित् तऴुविऩाऩ्। रामऩ् कुगऩै विरुम्बक् कारणम्? कुगऩ् रामऩै मिगवुम् नेसित्ताऩ्। आगक् कुगऩ् रामऩिडम् कॊण्ड नेसम् - पक्ति कारणमागत्ताऩ् रामऩ् कुगऩै विरुम्बिऩाऩ्। इव्वाऱेदाऩ् ऎल्ला इडङ्गळिलुम् ऒरुवऩ् ऎम्बॆरुमाऩिडम् पक्ति अल्लदु शरणागदि पण्णुगिऱाऩ्। अन्दक् कारणम् कॊण्डुदाऩ् ऎम्बॆरुमाऩ् अवर्गळै विरुम्बुगिऱाऩ्। इत्तगैय कारणम् ऒऩ्ऱुमिऩ्ऱि ऎम्बॆरुमाऩ् जीवऩै विरुम्बुवदिल्लै। इदु नम्माऴ्वारुडैय श्रीसूक्तिगळालुम् वॆळिप्पडै।
‘तिरुमालिरुञ्जोलैयॆम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩुडैय नॆञ्जु निऱैय वन्दु पुगुन्दाऩ्’ ऎऩ्ऱु आऴ्वार् मगिऴ्गिऱार्। इदु केट्ट उलगत्तवर्गळ् ‘ओय् आऴ्वारे! इत्तऩै नाट्कळ् इल्लामल् इऩ्ऱु वन्दु उम्मुडैय नॆञ्जु निऱैय ऎम्बॆरुमाऩ् पुगुन्दु निऱ्कक् कारणम् ऎऩ्ऩ? ’ ऎऩ्ऱु केळ्वि केट्टऩर्। अदऱ्कु आऴ्वार् अरुळिच्चॆय्युम् समादाऩत्तै नाम् इङ्गुक् कवऩिक्क वेण्डुम्। ‘इत्तऩै नाट्कळाग इल्लामल् इऩ्ऱुदाऩ् अवऩ् नित्यवासम् सॆय्युम् तिरुमलैयागिय तिरुमालिरुञ्जोलै मलैयिऩ् तिरुनामत्तैच् चॊऩ्ऩेऩ्। अवऩुम् ‘ऎऩ् ऊरैच् चॊऩ्ऩाय्’ ऎऩ्ऱ व्याजत्तिऩाल् ऎऩ् नॆञ्जु निऱैयप् पुगुन्दाऩ्’ ऎऩ्ऱु इदऱ्कुक् कारणम् काट्टुगिऱार्। कारणम् काट्टुम् पासुरम् इदु (१०-८-१)
‘तिरुमालिरुञ्जोलै मलैयॆऩ्ऱेऩ्, ऎऩ्ऩत्
तिरुमाल् वन्दु ऎऩ्ऩॆञ्जु निऱैयप् पुगुन्दाऩ्’ इत्यादि।
इदऱ्कु व्याक्याऩमाऩ ईट्टिल्, मुऩ्बु अनादिगालम् ईश्वरऩुक्कुत् तम्, (आऴ्वार्) पक्कल् पेरिट्टुक्कॊळ्ळलावदिऩ्ऱिक्के इरुक्क इप्पोदु अवऩुक्कुप् पेरिट्टुक् कैक्कॊळ्ळुगैक्कु अडियाऩदु इऩ्ऩदु ऎऩ्गिऱार् - तिरुमालिरुञ्जोलै इत्यादि ऎऩ्ऱु।
अडि - कारणम्। इत्तऩै नाट्कळाग ऎम्बॆरुमाऩ् आऴ्वारैक् कैक्कॊळ्ळ -अनुक्रगिक्क विरुम्बियिरुन्दाऩ्। आऩालुम् कैक्कॊळ्वदऱ्कुरिय कारणम् ऒऩ्ऱुम् आऴ्वारिडम् किडैक्कविल्लै। इऩ्ऱु तऩ् तिरुमलैयिऩ् नामत्तै आऴ्वार् सॊल्लवे अदैये कारणम् ऎऩ्ऱु कॊण्डु अनुक्रगिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु ईडु विळक्कुगिऱदु।
सित्तोबायसोदनादिगारत्तिल् - स्वामि श्रीदेशिगऩ् आऴ्वारुडैय इन्दत् तिरुवुळ्ळत्तै, ‘ईश्वरऩ् स्वदन्दिरऩेयागिलुम् वैषम्य नैर्क्रुण्यङ्गळागिऱ तोषङ्गळ् तऩक्कुत् तट्टामैक्काग इवऩ् पक्कलिले ऒरु व्याजत्तै उण्डाक्कि अत्तै अवलम्बित्तुत्ताऩ् रक्षिक्कुम्। इव्वर्त्तत्तैत् तिरुमालिरुञ्जोलै मलैयॆऩ्ऱेऩ् ऎऩ्ऱु आऴ्वार्दामे अरुळिच्चॆय्दार्’ ऎऩ्ऱु विवरित्तुक् काट्टियुळ्ळार्।
श्रीबाष्यगाररुम् श्रीबाष्यत्तिल् - जिज्ञासादिगरणत्तिल् इन्द मन्द्रत्तिऩ् अर्त्तत्तै ‘प्रियतम एव वरणीयो भवति । यस्यायं निरतिशयप्रियः स एवास्य प्रियतमे भवति ।’ ऎऩ्ऱ श्रीसूक्तिगळाल् विवरित्तुळ्ळार्। इवऱ्ऱिऩ् अर्त्तत्तै श्रुदिप्रगाशिगै मिक्क तॆळिवागक् काट्टुगिऱदु - ‘यस्योपासकस्य अयं परमात्मा निरतिशयप्रीतिविषयः स एवास्य परमात्मनः निरतिशयप्रीतिविषयो भवति । चेतनत्वे सति भगवता वरणीयत्वं भगवति निरतिशयप्रीतिमत एव ।’ ऎऩ्ऱु। ऎन्द उबासगऩुक्कु ऎम्बॆरुमाऩिडम् ऒप्पुयर्वऱ्ऱ प्रीदि-पक्ति उळ्ळदो अवऩिडम्दाऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् ऒप्पुयर्वऱ्ऱ प्रीदि-अनुक्रगम् इरुक्कुम्। आगच् चेदऩऩाऩ ऒरुवऩ् परमात्माविऩाल् विरुम्बप्पड वेण्डुमाऩाल् अवऩुक्कु ऎम्बॆरुमाऩिडम् मिक्क पक्ति कट्टायम् इरुक्क वेण्डुम्। ऎम्बॆरुमाऩिडम् पक्तियिल्लादवऩै ऒरुगालुम् वरिक्कमाट्टाऩ् ऎऩ्गिऱदु श्रुदप्रगाशिगै।
इन्द मादिरियाऩ कट्टाय निलै सेदऩर्गळ् (जीवात्माक्कळ्) विषयत्तिल्दाऩ्। असेदऩङ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय पॆरुमैगळै अऱियवुम् पक्ति पण्णवुम् माट्टादावैयादलाल् अवै ऎम्बॆरुमाऩै विरुम्बामल् इरुक्कच्चॆय्देयुम् ऎम्बॆरुमाऩ् अवऱ्ऱै विरुम्बुवदु कूडुम्। अङ्गॆल्लाम् ‘यस्याऽयं निरतिशयप्रियः स एवास्य प्रियतमो भवति’ ऎऩ्बदु पॊरुन्दादु। ‘यस्य’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् ‘चेतनस्य’ ऎऩ्ऱ ऒरु पदत्तै वैत्तुक्कॊळ्ळ वेण्डुम् ऎऩ्गिऱदु श्रुदप्रगाशिगै। आगच् चेदऩर्गळायिरुप्पवर्गळुक्कुळ् ऎवऩ् ऎम्बॆरुमाऩै विरुम्बुगिऱाऩो अवऩैत्ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩुम् विरुम्बुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु। मेलुळ्ळ इदऩ् विरिवुगळै श्रुदप्रगाशिगैयिल् काण्ग।
इवऱ्ऱै अनुसरित्तु इङ्गु उबनिषत् पाष्यगारर् - ततश्च भगवद्विषयिणी उपासकस्य प्रीतिः भगवतः उपासके प्रीतिम् उत्पाद्य तत्प्राप्तिहेतुर्भवति इत्यर्थः’ ऎऩ्ऱु विवरिक्किऱार्। उबासगऩ् ऎम्बॆरुमाऩ् विषयत्तिल् सॆय्युम् प्रीदिरूबैयाऩ पक्तियाऩदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उबासगऩिडत्तिल् अनुक्रह सङ्गल्बत्तै (प्रीदियै) उण्डुबण्णि अदऩ्मूलम् अन्द उबासगऩ् परमात्मावै अडैवदऱ्कुम् हेदुवागिऱदु। अदावदु जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩिडम् पक्ति पण्णुगिऱाऩ्। अदऩाल् पक्ति पण्णुम् अन्द जीवऩै ऎम्बॆरुमाऩ् वरिक्किऱाऩ्, विरुम्बुगिऱाऩ्। अदऩाल् अन्द जीवऩ् अन्द ऎम्बॆरुमाऩै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्बदु इन्द उबनिषत् पाष्य वाक्यङ्गळिऩ् पॊरुळ्। वरिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱाल् - उबासगऩाऩ इन्द जीवऩ् ऎऩ्ऩै अडैयट्टुम् ऎऩ्ऱु तडैयऱ्ऱ सङ्गल्बत्तैप् पण्णुगिऱाऩ्; ‘अत्र वरणं माम् अयं प्राप्नुयात् इत्यमोधस्सङ्कल्पः’ ऎऩ्ऱु कूऱुगिऱदु तत्वडीगै।
‘अनन्यचेताः सततं यो मां स्मरति नित्यशः ।
तस्याहं सुलभः पार्थ निक्ययुक्तस्य योगिनः ॥
ऎऩ्गिऱ श्रीगीदाश्लोगत्तिऩ् पाष्यत्तिलुम् इन्द मन्द्रत्तिऩ् पॊरुळै ऎम्बॆरुमाऩार् विरिवाग अरुळियुळ्ळार्। अदै अङ्दे काणवुम्,
इदुवरै प्रीदियिऩ् वडिवाय् अमैन्द अदावदु प्रीदिरूबमायिरुक्कुम् पक्ति मुदलियवऱ्ऱाल्दाऩ् परमात्मा अडैयत् तक्कवऩ् ऎऩ्बदे इन्द मन्द्रत्तिऩाल् कूऱप्पडुगिऱदु ऎऩ्ऱु विळक्कप्पट्टदु।
उबनिषत्तिल् श्रवण-मनन-निदित्यासऩङ्गळ् परमात्म प्राप्तिक्कु उबायङ्गळाग - ‘आत्मा वा अरे द्रष्टव्यः’ इत्यादि उबदिषत्तुक्कळिल् सॊल्लप्पट्टुळ्ळऩ, इङ्गु अवऱ्ऱाल् परमात्मावै अडैय मुडियादु ऎऩ्ऱु कूऱुवदु मुरण्बडुगिऱदे ऎऩ निऩैक्क वेण्डाम्। इङ्गु उत्तरार्त्तत्तिऩाल् - प्रीदियिऩ् वडिविल् प्रीदियोडु सॆय्यप्पडुम् त्याऩम् मुदलियवऱ्ऱाल् परमात्मावै अडैयलाम् ऎऩ्बदाल् प्रीदियऱ्ऱ - वॆऱुम् श्रवण-मनन-निदित्यासऩङ्गळाल् परमात्मावै अडैय मुडियादु ऎऩ्बदे पूर्वार्त् तत्तिऩ् करुत्तादलिऩ् मुऩ्गाट्टिय उबनिषत्तुडऩ् मुरण्बाडु इल्लै।
इऩि इदऱ्कु वेऱॊरु अर्त्तमुम् उण्डु ऎऩ्बदु काट्टप्पडुगिऱदु। परादिगरणत्तिल् (३-२-७) ‘उपपत्तेश्च’ ऎऩ्ऱ सूत्रत्तिऩ् पाष्यत्तिल् तऩ्ऩै अडैयुम् विषयत्तिल् ताऩे उबायमाय् इरुक्किऱाऩ् ऎम्बॆरुमाऩ्। ‘नाऽयं आत्मा प्रवचनेन लभ्यः’ इत्यादियाऩ उबनिषत् वाक्यत्तिऩाल् अनन्योबायऩाय् इरुक्कै कूऱप्पडुगिऱदु -
‘प्राप्यस्य परमपुरुषस्य स्वप्राप्तौ स्वस्यंवोपायत्वोपपत्तेः ।
नायमात्मा लभ्यो न मेधया न बहुना श्रुतेन । यमेवैष वृणुते तेन लभ्यस्तस्यैष आत्मा विवृणुते तनूं स्वाम् ॥’ ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩार् अरुळियुळ्ळार्। ‘अनन्य उपायत्व श्रवणात्’ प्राप्यत्तैक्काट्टिलुम् वेऱाग अल्लाद अदावदु प्राप्यऩागवे इरुक्कुम् तऩक्के उबायत्वम् ‘विवृणुते तनूं स्वाम्’ ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुगिऱबडियाल् ऎऩ्ऱु इदऱ्कु श्रुदप्रगाशिगै विळक्कम् तरुगिऱदु। मुरण्बाडु इल्लामैयाल् इन्द अर्त्तमुम् कॊळ्ळत्तक्कदेयागुम्। उबासऩम् मुदलियऩ व्याजङ्गळे तविर मुक्योबायङ्गळ् अल्ल। मुक्योबायम् ऎम्बॆरुमाऩे ऎऩ्बदुम् नम् सित्तान्दम् आगुम्।
तस्य एष आत्मा विवृणुते तनूं स्वां - ऎम्बॆरुमाऩुडैय प्रीदिक्कु विषयमाऩ अन्द उबासगऩुक्कु इन्द ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् स्वरूबत्तै उळ्ळबडि प्रगाशप्पडुत्तुगिऱाऩ् - अनुबविक्कत् तरुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
‘यम् एव एष वृणुते तेन लभ्यः’ ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱावदु पादत्तिऩाल् पक्तियाऩदु प्रीदिरूबमाग - अऩ्बिऩ् वडिवमाग उळ्ळदु ऎऩ्बदु कूऱप्पडुगिऱदु। ‘तस्य एष आत्मा तनूं स्वाम्’ ऎऩ्ऱ नाऩ्गावदु पादत्तिऩाल् पलत्तिऱ्कुम् - उबायत्तिऱ्कुम् ऐक्यम् - प्राप्यऩाऩ पगवाऩे उबायमायिरुक्कै कूऱप्पडुगिऱदु ऎऩ्बदै इव्वळवाल् अऱिय वेण्डुम्। इन्द मन्द्रम् - मुण्डगोबनिषत्तिलुम् इव्वाऱे इदे पॊरुळिल् काणप्पडुगिऱदु।
इन्द मन्द्रत्तिल् उळ्ळ प्रवसन-मेदा-श्रुद शप्तङ्गळ् श्रवण-मन्न- निदित्यासऩङ्गळैक् कूऱुवदाग शङ्गररुम् मत्वरुम् कॊळ्ळविल्लै।
अत्वैदम् - प्रवसऩम्। इङ्गु अनेग वेदङ्गळैक् कऱ्ऱऱिदल् ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तरुवदागक् कॊण्डु अनेग वेदङ्गळैक् कऱ्ऱऱिवदाल् इन्द आत्मा अऱियप्पडुवदिल्लै ‘नायमात्मा प्रवचनेन-अनेकवेदस्वीकरणेन लभ्यः ज्ञेयः’ । ऎऩ्ऱु पॊरुळ् काट्टुगिऱार् शङ्गरर्। अत्वैद सित्तान्दत्तिल् ‘प्रह्मप्राप्ति, मोक्षमऩ्ऱु आदलिऩ् ‘न लभ्यः’ अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ् ऎऩ्ऱ अर्त्तत्तै विट्टु अऱियत्तक्कवुऩ् अल्लऩ् ऎऩ्गिऱार् ‘न लभ्यः न ज्ञेयः’ ऎऩ्ऱु। कऱ्ऱ वेदङ्गळिऩ् अर्त्तत्तैत् तरिक्कवल्ल पुत्तियिऩालुम् परन्द केळ्वि ञाऩत्तालुम् इन्द आत्मा अऱियत्तक्कवऩ् अल्लऩ्। सादगऩ् ऎप्पॊऴुदु आत्मा ऒऩ्ऱैये आत्माविऩाल् प्रार्त्तिक्किऱाऩो अप्पॊऴुदु अवऩाल् अऱियप्पडुम् अवऩुक्कु अप्पॊऴुदु इन्द आत्माविऩुडैय उण्मै स्वरूबत्तैप् प्रगाशप्पडुत्तुम्, ‘तस्य आत्मकामस्य एष आत्मा विवृणुते प्रकाशयति तनूं स्वां स्वकीयाम्-स्वयाथात्म्यम् इत्यर्थः । ऎऩ्बवै शङ्गररुडैय पाष्य वाक्कियङ्गळ्।
त्वैदम् - इन्दप् परमात्मा वेदव्याक्याऩत्तिऩालेयुम् अऱियवुम् अडैयवुम् तक्कवऩ् अल्लऩ्; नुण्णऱिविऩालेयुम् परन्द केळ्वियऱिविऩालेयुम्गूड अऱिय - अडैयत्तक्कवऩ् अल्लऩ्। आऩाल् इच्चारूबऩाऩ परमात्मा, ऎवऩै ‘इवऩ् ऎऩ्ऩुडैय पक्तऩ् ऎऩ्ऱु कोरुगिऱाऩो’ अवऩालेये अवऩ् अऱियवुम् अडैयवुम् तक्कवऩ् आगिऱाऩ्। अदऩाल् अवऩुक्के। ‘एष एव सन्’ विरुम्बि अरुळ्गूर्न्दु, अवऩुडैय - अन्द पक्त जीवऩुडैय ‘तनूं’ लिङ्ग शरीरत्तिऩाल् मूडप्पट्टिरुक्कुम् स्वरूबत्तैप् प्रगाशिक्कुम्बडिच् चॆय्गिऱाऩ् अल्लदु तऩ्ऩुडैय तिव्य मङ्गळ विक्रहत्तैप् प्रगाशसप्पडुत्तुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।(२३)
मूलम् - १।२।२४
परमात्मावै अडैवदऱ्कु उबायम् उबासऩमेयागुम् ऎऩ्ऱु इदुवरै कूऱि वन्द उबनिषत्तु इन्द मन्द्रत्तिल् अन्द उबासऩत्तिऱ्कु अङ्गमागच् चिलवऱ्ऱै उबदेशिक्किऱदु -
नाविरतो दुश्चरितात् नाशान्तो नासमाहितः ।
नाशान्तमानसो वापि प्रज्ञानेनैनम् आप्नुयात् ॥ २४ ॥
(प-रै) दुश्चरितात् = श्रुदि - स्म्रुदि मुदलियवऱ्ऱिल् सॆय्यक्कूडादु ऎऩ्ऱु तडुक्कप्पट्टुळ्ळ पाब कर्मङ्गळिलिरुन्दु, अविरतः = विलगादिरुप्पवऩ्, प्रज्ञानेन = उबासऩरूबमाऩ ज्ञाऩत्तिऩाल् मट्टुम्, एनं - इन्दप् परमात्मावै, न आप्नुयात् - अडैयमाट्टाऩ्। इव्वाऱे, अशान्तः - कामक्रोदङ्गळ् अऱ्ऱु सान्दमागामल् इरुप्पवऩुम्, प्रज्ञानेन एनं न आप्नुयात् - उबासऩत्तिऩाल् मट्टुम् इन्दप् परमात्मावै अडैय मुडियादु। अप्पडिये असमाहितः - लौगिगङ्गळाऩ वियाबारङ्गळ् पलवऱ्ऱिल् ईडुबट्टु अदऩाल् सलित्तुक्कॊण्डिरुक्कुम् सित्तत्तै उडैयवऩुम्, अशान्तमानसो वाऽपि - मऩ ऒडुक्कम् इल्लादवऩुम्गूड, प्रज्ञानेन एन न आप्नुयात् - वॆऱुम् उबासऩत्तिऩाल् इन्दप् परमात्मावै अडैय मुडियादु।
उबासऩत्तैक् कुऱैवऱच् चॆय्दु अदऩाल् परमात्मावैप् पॆऱ विरुम्बुगिऱवऩ् तीय विऩैगळै, सॆय्यक्कूडादवै ऎऩ्ऱु शास्तिरङ्गळिल् निषेदिक्कप्पट्टुळ्ळ पाब कर्माक्कळैच् चॆय्यादिरुक्क वेण्डुम्। अप्पॊऴुदुदाऩ् अवऩ् सॆय्युम् उबासऩम् कुऱैवऱ्ऱिरुक्कुम्।
पुरुषऩुडैय (जीवऩुडैय) नऩ्मैक्काग विदिक्कप्पट्टवै पुरुषार्त्तम् ऎऩ्ऱुम्, क्रदुविऩुडैय (यागम् मुदलियवऱ्ऱिऩुडैय) नऩ्मैक्काग विदिक्कप्पट्टवै क्रत्वर्त्तम् ऎऩ्ऱुम् इरुवगैयागक् कर्माक्कळैप् पिरित्तुळ्ळऩर्। दुश्चरित निवृत्ति - तीय सॆयल्गळिलिरुन्दु विलगियिरुत्तल् पुरुषऩुडैय नऩ्मैक्काग आवदाल् अदु पुरुषार्त्तम् आगुम्। तीय सॆयल्गळिलिरुन्दु विलगादिरुन्दाल् पुरुषऩुक्कुक् केडु पिऱक्कुम्। आगप् पुरुषार्त्तमाऩ इदु उबासनार्त्तमाग आगादु। इन्द तुच्चरिद निव्रुत्तियै ऒरुवऩ् कडैप्पिडिक्काविडिल् अदावदु तुच्चरिदङ्गळैच् चॆय्दु कॊण्डेयिरुन्दाल् सॆय्युम् पुरुषऩुक्कुत्ताऩ् तीमै उण्डागुम्। इदऩाल् उबासऩत्तिऱ्कु ऎन्दविदक् कुऱैवुम् उण्डागादु ऎऩ्ऱु ऎण्णि, तुच्चरिदङ्गळैच् चॆय्यामल् इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱ निषेदश्रुदियै मीऱि उबासऩत्तैक् कुऱैवऱच् चॆय्य विरुम्बक् कूडादु। अप्पडिच् चॆय्दाल् अन्द उबासऩम् पूर्त्तिबॆरुदु। पुरुषार्त्तमाऩ इन्दत् तुच्चरिद निव्रुत्ति क्रत्वर्त्तमागवुम् अदावदु उबासऩार्त्तमागवुम् इन्द मन्द्रत्तिल् कूऱप्पट्टुळ्ळदाल् उबासऩत्तिऱ्कु अङ्गमाऩ तुच्चरिद निव्रुत्ति इल्लाविडिल् अङ्गत्तिऩ् कुऱैबाडु कारणमाग अङ्गियाऩ उबासऩमुम् निऱैवु पॆऱादु ऒऴियुम्। पुरुषार्त्तमाग इरुप्पदु क्रत्वर्त्तमागवुम् इरुक्कलाम्। पॊय् पेसादिरुत्तल् ऎऩ्बदु यावरुक्कुमे पॊदुवाग विदिक्कप्पट्टुळ्ळदालुम्, अऩैवरुक्कुम् नऩ्मैयैत् तरुवदालुम् पुरुषार्त्तम् ऎऩप्पडुगिऱदु। आयिऩुम् इदु ‘दर्शपूर्णमास यागं’ सॊल्लुम् प्रगरणत्तिल् ‘नानृतं वदेत्’ ऎऩ्ऱु क्रत्वर्त्तमागवुम् अदावदु क्रत्वङ्गमागवुम् सॊल्लप्पट्टुळ्ळदु। अदुबोलवेदाऩ् तुच्चरिद निव्कुत्तियुम्।
इव् विषयत्तिल् विरिवु वेण्डुबवर् पॆरियोर्गळिडम् केट्टु अऱिय वेण्डुम्। इदुबऱ्ऱिय उबनिषत् पाष्य श्रीसूक्तिगळ् इवै:
‘पुरुषार्थस्यैव अनृतवदननिषेधस्य दर्शपूर्णमासप्रकरणे क्रत्वङ्गतया ‘नानृतं वदेत्’ इति निषेधवत् (विधानवत्) पुरुषार्थस्यापि दुश्चरितविरत्पादेः उपासनाङ्गतया विधानम् उपपद्यते ।
ततश्च यस्तु पुरुषार्थमपि दुश्चरितनिषेधम् अतिलङ्घ्य परमात्मोपासनम् अविगुणं चिकीर्षति, तस्य दुश्चरितनिषधरूप अङ्गवैपुण्याद् उपासनत्वाद्गुण्यं न सिद्धयति इति भावः ।
इव्वळवाल् इन्द मन्द्रत्तिल् कूऱप्पट्टुळ्ळ सारांसम्: - उबासऩम् सॆय्बवऩ् - तीय सॆयल्गळैच् चॆय्यादिरुक्क वेण्डुम्। कामक्रोदङ्गळ् अऱ्ऱवऩाग इरुक्क वेण्डुम्। लौगिगङ्गळाऩ पऱ्पल सॆयल्गळिले मऩत्तैप् पुगुरविट्टु अदऩाल् वरुम् कवऩक् कुऱैवु इल्लादवऩाग इरुक्क वेण्डुम्। मऩ ऒडुक्कम् उळ्ळवऩाग इरुक्क वेण्डुम्। इप्पडि इल्लादवऩ् वॆऱुम् पक्तियिऩाल् मट्टुम् परमात्मावैप् पॆऱ मुडियादु ऎऩ्बदे।
अविरतो दुश्चरितात् प्रज्ञानेन न एनं आप्नुयात् - वॆऱुम् ज्ञाऩत्तिऩाल् परमात्मावैप् पॆऱ मुडियादु, उबासऩत्तिऩाल्दाऩ् पॆऱ मुडियुम् ऎऩ्बदु मुऩ्ऩमे कूऱप्पट्टुळ्ळदु। आऩाल् इङ्गु तुच्चरिदविरदि मुदलियवऱ्ऱुडऩ् - तीय सॆयल्गळैच् चॆय्यामल् इरुप्पदु मुदलिय अङ्गङ्गळुडऩ् सेर्न्दु सॆय्यप्पडुम् उबासऩत्तिऩाल्दाऩ् परमात्मावैप् पॆऱ मुडियुम् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
तऩित्तऩिये नाऩ्गु नगारङ्गळ् इङ्गु वऴङ्गप्पट्टुळ्ळदाल् ऒव्वॊरु विशेषणत्तुडऩुम् विऩैच्चॊल्लैक् कूट्टि नगारत्तुडऩ् सेर्त्तुप् पॊरुळ् कूऱ वेण्डुम्।
तुच्चरिदङ्गळावऩ - पिऱरुडैय पॊरुळ् तारम् मुदलियवऱ्ऱै अबहरित्तल् मुदलियऩ आगुम्। इदिलिरुन्दु विरदऩाग इरुन्दु कॊण्डु उबासऩम् सॆय्य वेण्डुम्। उबासऩम् सॆय्बवऩ् इव्वाऱाऩ तीय सॆयल्गळैच् चॆय्यक्कूडादु ऎऩ्ऱबडि। आग इव्वाऱाऩ तीय सॆयल्गळिलिरुन्दु विलगादिरुप्पवऩ्, विरदऩागादिरुप्पवऩ् इन्द अङ्गम् इल्लाद वॆऱुम् उबासऩत्तिऩाल् मट्टुम् परमात्मावैप् पॆऱ मुडियादु। इङ्गु ‘प्रज्ञानेन’ ऎऩ्बदु पक्तियैक् कुऱिप्पदागुम्।
ऎम्बॆरुमाऩै उबासिप्पवऩ् ऎन्दत् तीच्चॆयलैच् चॆय्दालुम् ताऩ् अनुष्टिक्कुम् उबासऩत्तिऩ् पॆरुमैयिऩाल् ऎव्विदत् तीमैयैयुम् अनर्त्तत्तैयुम् अडैयमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱु सिलर् सॆय्युम् वादङ्गळ् सरियल्ल ऎऩ्बदु इदऩाल् वॆळिप्पडै। इदिल् तुच्चरिद विरदि उबासऩत्तिऱ्कु अङ्गम् ऎऩ्ऱु स्पष्टमागक् कूऱप्पट्टुळ्ळदाल् तुच्चरिदङ्गळैच् चॆय्युम्बोदु अदिलिरुन्दुम् विरदि ऎऩ्गिऱ अङ्गम् सम्बविक्कमाट्टादु। अङ्गम् इल्लादबोदु अङ्गियाऩ उबासऩमुम् निऱैवुबॆऱादु। अदऩाल् परमात्मावै अडैयवुम् मुडियादु ऎऩ्बदे इङ्गुक् कूऱप्पडुगिऱदु। तुच्चरिदङ्गळिलिरुन्दु विलगियवऩ्दाऩ् परमात्मावैप् पॆऱुवाऩ् ऎऩ्ऱु अन्वयमुगमाग (उडऩ्बाट्टागक् कूऱामल्, तुच्चरिदङ्गळिलिरुन्दु विलगादिरुप्पवऩ् परमात्मावैप् पॆऱमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱु व्यदिरेग मुगमाग (ऎदिर्मऱैयिल्) कूऱियदु - इन्द तुच्चरिद निव्रुत्ति उबासनत्तिऱ्कु मुक्कियमाऩ – अवश्यम् वेण्डुवदाऩ अङ्गम् ऎऩ्बदैक् काट्टवेयागुम्।
अशान्तः प्रज्ञानेन एनं न आप्नुयात् - काम क्रोदम् इवैयिल्लामै सान्दियागुम्। काम क्रोदङ्गळ् अऱ्ऱवऩ् शान्दऩ् आवाऩ्। काम क्रोदङ्गळ् उळ्ळवऩ् असान्दऩ्। इवऩुम् वॆऱुम् उबासऩत्तिऩाल् मट्टुम् परमात्मावैप् पॆऱ मुडियादवऩेयावाऩ्। अशान्तः – अनुपशान्त काम-क्रोध-वेगः ऎऩ्गिऱदु उबनिषत् पाष्यम्। सान्दियुम् उबासनत्तिऱ्कु अवच्यम् वेण्डुवदाऩ अङ्गम् ऎऩ्ऱबडि।
असमाहितः प्रज्ञानेन एनं न आप्नुयात् - समादाऩम् - मऩत्तिऩ् ऊक्कम् - कवऩम्, समाहितः - ऊक्कम् उडैय - कवऩम् मिगुन्द मऩम् उडैयवऩ् आवाऩ्। असमाहितः इप्पडियल्लाद मऩम् उडैयवऩ्, अदावदु पलविदङ्गळाऩ लौगिग व्याबारङ्गळिऩ् ईडुबाट्टाल् ऊक्कम् - कवऩम् कुऱैन्द मऩम् उडैयवऩ् ऎऩ्ऱबडि। नानाविध व्यापार विक्षिप्रतया अनवहित चित्तः ऎऩ्ऱु असमाहिदबदत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् काट्टुगिऱदु उबनिषत् पाष्यम्।
अशान्तमानसः वा अपि प्रज्ञानेन एनं न आप्नुयात् - मुऩ्बु अशान्दऩ् ऎऩ्ऱु जीवात्मावैक् कुऱित्तदु। इङ्गु अवऩुडैय मऩस्सै अशान्दम् ऎऩ्गिऱदु। मऩस्सुक्कु शान्दियावदु ऒडुक्कमे - निक्रहमेयागुम्। शान्दमाऩ मऩस् ऎऩ्ऱाल् ऒडुक्कप्पट्ट मऩस् ऎऩ्ऱदागिऱदु। अशान्तमानसः - ऒडुक्कप्पडाद - निक्रहिक्कप्पडाद, अडक्कप्पडाद मऩम् उडैयवऩ् ऎऩ्ऱबडि। मऩोजयम् इल्लाद अवऩुम् वॆऱुम् उबासऩत्तिऩाल् परमात्मावैप् पॆऱ मुडियादु ऎऩ्ऱवाऱु। अशान्तमानसः - अनिगृहीतमानसः ऎऩ्ऱु इदऩ् पॊरुळै उबनिषत् पाष्यम् काट्टुगिऱदु। परमात्मज्ञानम् पक्तिरूबमाग इरुक्कुमागिल् तुच्चरिदम् मुदलियवऱ्ऱिल् प्रव्रुत्ति उण्डागादु।
श्रीगीदैयिल् -
अपि चेत्सुदुराचारो भजते माम् अनन्यभाक् ।
साधुरेव स मन्तव्यः सम्यग्व्यवसितो हि सः ॥ (१-३०)
तम्दाम् जादिक्कु उरिय विहिदङ्गळै अनुष्टिप्पदुम् निषित्तङ्गळै विडुवदुमागिय तर्मङ्गळै मीऱियवऩायिरुप्पिऩुम्, ऎम्बॆरुमाऩैये उबासिप्पवऩायिरुन्दाल् अवऩै वैष्णवाक्रेसरऩाय् अवऩैक् कॊण्डाड वेण्डुम् ऎऩ्ऱु अरुळियिरुप्पदु - आसार वैगल्यम् इरुन्दालुम् ऐगान्द्यम् कुलैयादे इरुक्किल् ऒरु विरगाले इवर्गळुम् ईडेऱि विडुवार्गळ् ऎऩ्ऱ करुत्तिऩाल् ऎऩ्बदै स्वामि श्रीदेशिगऩ् श्रीमत्रहस्यत्रयसारत्तिल् प्रबावरक्षादिगारत्तिल् अरुळियुळ्ळार्।
अत्वैदम् - श्रुदि स्म्रुदिगळिल् विदिक्कप्पडाद - निषेदिक्कप्पट्टुळ्ळ पाबगर्मङ्गळिलिरुन्दु विलगादवऩुम्, इन्द्रियङ्गळुक्कु वशप्पट्टु अदऩाल् उण्डागुम् सलऩत्तिलिरुन्दु विलगादवऩुम्, अनेग विषयङ्गळिल् मऩत्तैच् चॆलुत्ति अदऩाल् ऊक्कम् कुऱैन्द मऩम् उडैयवऩुम्, मऩत्तै अडक्कियबोदुम् समादाऩ पलत्तिल् उण्डागुम् आसैयिऩाल् सान्दियिऴन्द मऩम् उडैयवऩुम् परह्मविज्ञानत्तिऩाल् इन्द आत्मावै अडैय मुडियादु।
त्वैदम् - पगवाऩै अडैय अबरोक्षज्ञानमे कारणम्। तमम् समम् इवै मट्टुम् कारणम् अल्ल ऎऩ्ऱु इन्द मन्द्रत्तिऩाल् यमऩ् उबदेशिप्पदागक् काट्टुगिऱदु मत्वबाष्यम्। इदऩ् पोक्कु मुऩ् काट्टिय पाष्यङ्गळिऩ् पोक्कै विड मुऱ्ऱिलुम् माऱुबट्टदु। उऱ्ऱु नोक्कुग।
पगवाऩैप् पॆऱ विरुम्बुबवऩ् - तुष्ट विषयङ्गळिल् इन्द्रियङ्गळैच् चॆलुत्तुवदिलिरुन्दु विलगादवऩ् अल्लऩ्। अदावदु इन्द्रियङ्गळैत् तुष्ट विषयङ्गळिल् सॆल्लादवाऱु अडक्कियवऩे। ‘दुश्चरितात् अविरतो न अपि विरत एव’ ऎऩ्ऱे अन्वयम्। नगारङ्गळुक्कु आप्नुयात् ऎऩ्बदोडु अन्वयम् किडैयादु। अशान्तः न - मऩत्तै पगवाऩिडम् वैक्कादवऩ् अल्लऩ्, अदावदु मऩत्तै पगवाऩिडम् निलैनिऱुत्तिऩवऩे वस्तुक्कळै उळ्ळबडि अऱियादवळ् अल्लऩ्। उळ्ळबडि अऱिन्दवऩे। अल्लदु सिऱ्ऱिऩ्बङ्गळिल् वैराक्यम् पॆऱादवऩ् अल्लऩ्, अदावदु वैराक्यम् पॆऱ्ऱवऩे। अपि - इव्विदम् इरुप्पवऩ्गूड, प्रज्ञानेन - अबरोक्षज्ञानत्तिऩालेये इन्दप् परमात्मावै आप्नुयात् - अडैवाऩ्।
दुश्चरितात् अविरतो न अपि तु विरत एव, अशान्तो न अपि तु शान्त एव, असमाहितो न, अपि तु समाहित एव; अशान्तमानसः न, अपि तु शान्तमानसः एव, अथाऽपि प्रज्ञानेन(एव)एनं आप्नुयात्’ ऎऩ्ऱु मत्व पाष्यम् काट्टुम् अन्वयमुऱै।
इन्द इरण्डाम् वल्लियिल् इदऱ्कु मुऩ्, ‘न जायते म्रियते वा’, ऎऩ्ऱ पदिऩॆट्टावदु मन्द्रत्तालुम्, ‘हन्ता चेन्मन्यते हन्तुं’ ऎऩ्ऱ पत्तॊऩ्बदावदु मन्द्रत्तिलुम्, नसीगेदस् केट्ट मूऩ्ऱावदु केळ्विक्कुप् पदिलाग जीवात्मस्वरूबम् पऱ्ऱिय उण्मैयै विळक्किऩाऩ् यमऩ्। पिऱगु ‘अणोरणीयान्’ ‘आसिनो दूरं व्रजति’, ऎऩ्ऱ इरुबदावदुम् अडुत्त इरुबत्तॊऩ्ऱावदुम् आगिय इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् जीवऩुक्कु आत्मावाग इरुक्कुम् परमात्माविऩ् महिमैयै विळक्कि इरुबत्तिरण्डावदाऩ ‘अशरीरं शरीरेषु’ ऎऩ्ऱ मन्द्रत्तिल् ‘मत्वा धीरो न शोचति’ ऎऩ्ऱ पादत्तिऩाल् इन्दप् परमात्मोबासनम् तुक्कङ्गळैप् पोक्क वल्लदु ऎऩ्बदैयुम् उबदेशित्ताऩ् यमऩ्। अन्द उबासनम् प्रीदिरूबमाग इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्बदै अदऱ्कु अडुत्त इरुबत्तु मूऩ्ऱावदाऩ ‘नाऽयम् आत्मा’ ऎऩ्ऱ मन्द्रत्तिऩाल् विळक्किऩाऩ्। इरुबत्तु नालावदाऩ ‘नाविरतो दुश्चरितात्’ ऎऩ्ऱ मन्द्रत्तिल् उबासनत्तिऱ्कु अङ्गमागच् चिल सॊल्लप्पट्टऩ। (२४)
मूलम् - १।२।२५
इप्पॊऴुदु इरुबत्तु ऐन्दावदाऩ इन्द मन्द्रत्तिल् उबास्यऩाऩ परमात्माविऩ् प्रगारम् - तऩ्मै इप्पडिप्पट्टदु ऎऩ्बदै ऒरुवरुम् पूर्णमाग अऱिय माट्टार्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लि इन्द वल्लियै मुडिक्किऱाऩ् यमऩ् -
यस्य ब्रह्म च क्षत्रं च उभे भवत ओदनः ।
मृत्युर्यस्योपसेचनं क इत्था वेद यत्र सः ॥ २५ ॥ इति द्वितीयवल्ली ॥
इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु वॆळिप्पडैयागक् किडैक्कुम् पॊरुळ् वेऱु। नम् पूर्वर्गळ् काट्टुम् पॊरुळो अदैविड वेऱाऩदु। वॆळिप्पडैयाऩ पॊरुळ् ऎदु। अदै एऩ् इव्वाऱु माऱ्ऱिच् चॊल्ल वेण्डुम्? ऎऩ्बदै मुदलिल् नाम् अऱिय वेण्डुम्।
ओदनः ऎऩ्ऱ सॊल् उण्णप्पडुम् अऩ्ऩत्तैक् कूऱुवदागुम्। उपसेचनं ऎऩ्ऱ सॊल् अऩ्ऩत्तुडऩ् कलन्दु उण्णप्पडुम् तयिर् मुदलियवऱ्ऱैक् कूऱुम्। प्राह्मण क्षत्रिय जादियैच् चार्न्दवर्गळ् ऎवऩुक्कु अऩ्ऩमागिऩ्ऱऩरो यमऩ् ऎवऩुक्कु उबसेसऩमागिऱाऩो अदावदु प्राह्मण क्षत्रिय जादियर्गळागिऱ अऩ्ऩत्तै उट्कॊळ्ळुम् पोदु अवऱ्ऱुडऩ् कलन्दु उट्कॊळ्ळप्पडुम् तयिर् मुदलियऩबोल् आगिऩ्ऱाऩो, अवऩुडैय तऩ्मै इप्पडिप्पट्टदु ऎऩ्बदै अऱिय वल्लवऩ् ऎवऩ्? ऒरुवऩुमिल्लै ऎऩ्बदुदाऩ् सॊऱ्कळिलिरुन्दु मेल्नोक्कागक् किडैक्कुम् पॊरुळ्। इदै अप्पडिये कॊळ्वदु सरियऩ्ऱु। ओदनं ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु मुऩ्गूऱियबडिये अर्त्तम् कॊण्डाल् इव्विरण्डु जादियिऩरै मट्टुम् अऩ्ऩमाग उट्कॊळ्बवऩ् परमात्मा उळ्बड ऎवऩुम् इल्लै। जीवऩ्गळुक्कु प्राह्मण-क्षत्रिय जादियर् अऩ्ऩम् - पोक्यर्गळागिऩ्ऱऩर् ऎऩ्ऱु सॊल्वदुम् सरियऩ्ऱु। अप्पॊऴुदु म्रुत्यु उबसेसऩम् आगिऱाऩ् ऎऩ्बदऱ्कु अदऩ् अर्त्तत्तैविड सम्बन्दमिल्लाद वेऱु पॊरुळ् - अदावदु जीवात्म स्वरूबत्तिऱ्कु ‘अबादगऩ्’ ‘विदेयऩ्’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळ नेरुम्। नेराऩ पॊरुळ् कॊळ्ळ वाय्क्कुम् पोदु वेऱाऩ पॊरुळ् कॊळ्वदु मुऱैयऩ्ऱु।
आगवे ‘ओदनः’ ऎऩ्ऱ सॊल्लिऱ्कु ‘अऴिक्कत् तक्कदु’ ‘विनाश्यः’ ‘संहार्यः ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुम्। परमात्मा जगत्तै सम्हरिक्कुम्बोदु प्रह्म-क्षत्रम् उळ्बड अऩैत्तैयुमे सम्हरिप्पदाल् अदऱ्कुच् चेर इन्द मन्द्रत्तिल् ‘प्रह्म क्षत्र-शप्तङ्गळ्, प्राह्मण क्षत्रिय जादियिऩर् उळ्बड, सरासरम् अऩैत्तैयुमे कुऱिक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु कॊळ्ळप्पडुगिऱदु। इप्पडि सर्वसम्हारम् सॆय्युम्बोदु म्रुत्यु उबसेसनमागिऱाऩ् ऎऩ्बदुम् पॊरुन्दुगिऱदु। पॊरुन्दुम् विदम् पिऩ्ऩर् विवरिक्कप्पडुम्। आग इप्पॊऴुदु पूर्वर्गळ् काट्टिय वऴियिल् इन्द मन्द्रत्तिऩ् पद उरैयैक् काण्बोम्।
(प।रै) यस्य - ऎवऩुक्कु, ब्रह्म च क्षत्रं च उभे - प्राह्मण क्षत्रिय जादिगळ् इरण्डुम् अडङ्गिय सगल सरासरङ्गळागिय जगत् मुऴुवदुम्, ओदनो भवति - अऩ्ऩम् पोल् उट्कॊळ्ळत् तक्कदाग अदावदु सम्हरिक्कत् तक्कदाग आगिऱदो, यस्य - ऎवऩुक्कु, मृत्युः – यमऩ्, उपसेचनं - अऩ्ऩत्तैच् चाप्पिडुवदऱ्कुक् कारणमायिरुन्दुगॊण्डु मुडिविल् तालुम् साप्पिडप्पडुगिऱ वस्तुवाग, अदावदु मऱ्ऱैयवऱ्ऱिऩ् सम्हारत्तिऱ्कुत् तुणैयायिरुन्दुगॊण्डु मुडिविल् ताऩुम् सम्हरिक्कप्पडुगिऱवऩाग आगिऱाऩो, सः - अप्पडिप्पट्ट परमात्मा, यत्र - ऎन्द प्रगारत्तिल् अदावदु ऎन्दप् प्रगारत्तुडऩ् कूडियिरुप्पवऩाग इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदै, इत्था - इप्पडिप्पट्टदु ऎऩ्ऱु, कः - ऎवऩ्, वेद - अऱिवाऩ्? ऒरुवऩुम् अऱियमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
यस्य-ब्रह्म क्षत्रं च उभे ओदनः भवतः - इङ्गुप् पॊदुविल् यस्य ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टुळ्ळबोदुम्, इन्द षष्ट्यन्दमाऩ यच्चप्तम् परमात्मावैक् कूऱुवदागक् कॊळ्वदु ताऩ् तगुम्।
इङ्गु ‘ओदनं’ ऎऩ्ऱ सॊल्, उट्कॊळ्ळत्तक्कदै (पोज्यत्तै)युम् अनुबविक्कत्तक्कदै (पोक्यत्तै)युम् कुऱिक्कुम्। अप्पडिक् कॊण्डालुम् प्रह्म क्षत्र शप्तङ्गळाल् कूऱप्पट्ट, प्राह्मण-क्षत्रिय जादिगळ् इरण्डैच् चार्न्द र्गळ् मट्टुम् परमात्मावुक्को जीवात्मावुक्को अऩ्ऩमागवुम् (पोज्यमागवुम्) पोक्यमागवुम् आगमाट्टार्गळ्। अऩ्ऩमागवो पोक्यमागवो इवै आगुम्बोदु यमऩ् इवऱ्ऱुक्कु उबसेसनमागिऱाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्वदुम् पॊरुन्दादु। आगवे ओदनः ऎऩ्बदऱ्कु अऴिक्कत्तक्कदु। सम्हरिक्कत्तक्कदु ऎऩ्ऱ पॊरुळे कॊळ्ळप्पडुगिऱदु। सम्हारम् सॆय्बवऩ् परमात्मावागैयिऩाल् अवऩुक्कु सम्हार्यमाय्, अदावदु परमात्माविऩाल् अऴिक्कप्पडुवदाय् इरुप्पदु सरासररूबमाऩ जगत् मुऴुवदुमेयागैयाल् इङ्गुच् चॊल्लप्पट्ट प्रह्म-क्षत्र शप्तङ्गळ् इवै अडङ्गिय जगत्तैये कुऱिक्किऩ्ऱऩ।
इन्द मन्द्रत्तिल् प्रह्म क्षत्रङ्गळ् यारुक्कु ओदनमागच् चॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ? इवऱ्ऱै ओदनमाग उडैयवऩ् यावऩ्? ऎऩ्ऱु विसारम् सॆय्दु, परमात्मावुक्के इवै ओदनमागिऩ्ऱऩ, इवऱ्ऱै ओदऩमाग उडैयवऩ् परमात्मादाऩ् ऎऩ्ऱु श्रीबाष्यत्तिल् मुदल् अत्यायत्तिल् इरण्डाम् पादत्तिल् इरण्डावदाऩ अत्त्रदिगरणत्तिल् ‘अत्ता चराचरग्रहणात्’ ऎऩ्ऱ सूत्रत्तिल् सित्तान्दम् सॆय्यप्पट्टुळ्ळदु। विरिवुगळै अङ्गे काणलाम्।
इङ्गु ओदन शप्तम्, मेले उबसेसऩ शप्तम् इव्विरण्डुम् ‘अत्ता’ ऒरुवऩैक् कुऱिक्किऱदु। इङ्गु उण्बदु ऎऩ्बदु सम्हारमे आगुम् ऎऩ्ऱबडि।
मृत्युः यस्य उपसेचनम् - यमऩ् ऎवऩुक्कु उबसेसनम् आगिऱाऩो। उबसेसनम् ऎऩ्बदु - ताऩुम् उण्णप्पडुवदाय् मऱ्ऱैयदै उण्बदऱ्कुम् कारणमायिरुक्कुम् तयिर् मुदलियऩ आगुम्। इन्द अर्त्तत्तै ऎम्बॆरुमाऩार्, अत्त्रदिगरण श्रीबाष्यत्तिल् – ‘उपसेचनं हि नाम स्वयम् अद्यमानं सन् अन्यस्याप्यदनहेतुः’ ऎऩ्ऱु अरुळियुळ्ळार्।
नयमयूगमालिगैयिल् अप्पय्य तीक्षिदर् इन्द श्रीबाष्य श्रीसूक्तियिऩ् अर्त्तत्तै नऩ्गु विळक्कियुळ्ळार्: - यथा - ओदनो दधि-पयःप्रभृतिना तद्भोजनाय उपसिच्यते तस्याप्यदनीयता, एवम् ओदनस्थानीयं ब्रह्मक्षत्रशब्दितं येन मृत्युना उपसिच्यमानम् अदनीयं प्रतीयते’ ऎऩ्ऱिवै मुदलाऩ वाक्यङ्गळाल् अऩ्ऩत्तैत् तयिर् पाल् मुदलियवऱ्ऱाल् सेर्त्तु अवऱ्ऱुडऩ् अऩ्ऩत्तै उण्बदुबोल् म्रुत्युवुडऩ् जगत्तैप् परमात्मा सम्हरिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
म्रुत्यु उबसेसनमागिऱाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टिरुप्पदैक् कॊण्डुदाऩ् प्रह्म-क्षत्र शप्तङ्गळुक्कुच् चरासरम् मुऴुवदुम् अर्त्तमागक् कॊळ्ळप्पडुगिऱदु। प्रह्म-क्षत्र शप्तङ्गळाल् कुऱिक्कप्पडुम् सरासरङ्गळ् व्यष्टि तत्तुवङ्गळेयागुम्। यमऩै मूलमाग - त्वारमागक् कॊळ्वदु वयष्टि सम्हारत्तुक्कु मुऩ् समष्टि तत्तुव सम्हारत्तिल् सम्बविक्काददाल् अवऱ्ऱिऩ् सम्हारत्तिल् म्रुत्युविऩ् तुणै किडैयादु।
इप्पडि सर्वसम्हारम् सॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय वैबवत्तै इप्पडिप्पट्टदु ऎऩ्ऱु ऒरुवरालुम् अऱिय मुडियादु।
अत्वैदम् - ऎन्द आत्मावुक्कु प्राह्मण क्षत्रियादियाऩ एऩैयोरुम् अऩ्ऩम् पोऩ्ऱवर्गळो, ऎन्द आत्मावुक्कु उलगै उण्णुम् यमऩुम् ऊऱुगाय् पोऩ्ऱवऩो अन्द आत्मा ऎङ्ङऩम् उळ्ळदु ऎऩ्ऱु ऎवऩ् अऱिवाऩ्?
‘सर्वहरोऽपि मृत्युः यस्योपसेचनं इव ओदनस्य’ ऎऩ्ऱ शङ्गररुडैय उबनिषत्पाष्य वाक्यत्तैयुम्, ‘चराचरं हि स्थावरजङ्गमं मृत्यूपसोचनम् इहाद्यत्वेन प्रतीयते, तादृशस्याद्यस्य न परमात्मनोऽन्यः कार्त्स्न्येन अत्ता संभवति’ ऎऩ्ऱ अत्त्रदिगरण शङ्गर पाष्य वाक्यत्तैयुम् इङ्गु अऱिय वेण्डुम्।
त्वैदम् - प्राह्मण वर्णत्तिऩ् अबिमाऩियाऩ प्रह्मावुम्। क्षत्रियवर्णत्तिऩ् अबिमाऩियाऩ वायुमागिय इरण्डु जीवोत्तमर्गळुम् अऩ्ऩम्बोल् आगिऱार्गळो, ऎन्द पगवाऩुक्कु सम्हरिप्पवऩाऩ रुत्रऩुम् कुऴम्बु अल्लदु ऊऱुगाय् पोल् आगिऱाऩो, अन्दप् पगवाऩै इव्वाऱु कूऱियबडि ऎवऩ् अऱिवाऩ्? ऎन्द वैगुण्डम् मुदलाऩ इडङ्गळिल् अवऩ् इरुक्किऱाऩो अन्द इडङ्गळैयुम् यार् अऱिवार्? ऒरुवरुम् अऱियमाट्टार्गळ् ऎऩ्ऱबडि। अल्लदु ऎन्द प्रह्माविऩिडम् अन्दप् पगवाऩ् इरुक्किऱाऩो, अन्द प्रह्मादाऩ् पगवाऩुडैय अरुळाल् अवऩै अऱिवार्। अल्लदु यार् इन्दप्पगवाऩै इव्वाऱु अऱिगिऱाऩो, अवऩ् अन्दप् पगवाऩ् इरुक्कुम् इडत्तिल् इरुप्पाऩ् ऎऩ्ऩवुमाम्।(२५)
इरण्डावदु वल्लि मुऱ्ऱुम्