मूलम् - १।१।१
सह नाववतु । सह नौ भुनक्तु । सह वीर्यं करवावहै । तेजस्वि नावधीतमस्तु, मा विद्विषावहै । ओं शान्तिश्शान्तिश्शान्तिः ॥
हरिः ओम् - उशन् ह वै वाजश्रवसस्सर्ववेदसं ददौ । तस्य ह नचिकेता नाम पुत्र आस ॥ १ ॥
उबनिषत् सारम्
गीताचार्यं प्रणम्याहं श्रुत्यन्तार्थप्रबोधकम् । कठोपनिषदस्त्वद्य सारं सम्यक् प्रकाशये ॥
उशन् वै - पलऩै विरुम्बुगिऱवरागवे, वाजश्रवसः - वाजश्रवस्सिऩ् कुमारराऩ कौदमर्, (तम् सॊत्तुक्कळै यॆल्लाम् तक्षिणैयाक्कि ‘विश्वजित्’ ऎऩ्ऱ यागत्तैच् चॆय्दबोदु), सर्ववेदसं - ऎल्लाच् चॊत्तैयुम्, ददौ - तक्षिणैयागक् कॊडुत्तार्। तस्य - अन्द कौदमरुक्कु, नचिकेता नाम - नसिगेदस् ऎऩ्ऩुम् पॆयरुडैय, पुत्रः - पिळ्ळै, आस - इरुन्दाऩ्, ह - इदु प्रसित्तम्।
वाजश्च्रवसर् ऎऩ्बवर्, पलऩैक् करुदि ‘विश्वजित्’ ऎऩ्ऱ यागत्तैच् चॆय्दार्। यागम् सॆय्बवर्, तम्मुडैय ऎल्लाच् चॊत्तुक्कळैयुम् तक्षिणैयागक् कॊडुक्क वेण्डिय यागम् इदु। अवर् तम् सॊत्तुक्कळैयॆल्लाम् रित्तुविक्कुगळुक्कुत् तक्षिणैयागक् कॊडुत्तार्। अवरुक्कु नसिगेदस् ऎऩ्ऱ पुत्तिरऩ् इरुन्दाऩ्।
मुक्कियक् कुऱिप्पुक्कळ्
१। वाजश्रवसः - वाजं - अऩ्ऩम्; श्रवः - कीर्त्ति, कौदमर्, अऩ्ऩदाऩम् सॆय्दु पुगऴ् पॆऱ्ऱवरागैयाल्, ‘वाजश्रवस्’ ऎऩ्ऱ पॆयर् वऴङ्गलायिऱ्ऱु। अवरुडैय कुमारर् वाजश्रवसर्। ‘वाजश्रवसर्’ ऎऩ्बदु रूडियागवुम् अदावदु इडुगुऱिप् पॆयरागवुम् इरुक्कलाम्।
२। उशन् वै - पयऩैक् करुदिये। ‘सर्वाङ्गोपसंहारे हि काम्यं कर्म प्रसीदति (प्रसिध्यति)’ ऎऩ्ऱबडि, ऎव्विद लोबमुमिऩ्ऱिच् चॆय्दाल्दाऩ् काम्य कर्म पलऩळिक्कुम्। रित्तुविक्कुगळुक्कु वऴङ्गप्पॆऱुम् तक्षिणैयिल् ऎव्विदक् कुऱैवुम् एऱ्पडामल् इरुप्पदु मिगवुम् मुक्कियम्।
मूलम् - १।१।२
तं ह कुमारं सन्तं दक्षिणासु नीयमानासु श्रद्धाऽऽविवेश । सोऽमन्यत ॥ २ ॥
दक्षिणासु - तक्षिणैगळ्, नीयमानासु - कॊडुक्कप्पट्टुक् कॊण्डिरुन्दबोदु, कुमारं सन्तं - सिऱु कुऴन्दैयाग इरुक्कच्चॆय्दे, तं - अन्द नसिगेदस्सुक्कु, श्रद्धा - (तन्दैक्कु ऎप्पडियावदु हिदत्तैच् चॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्ऱ विरुप्पत्ताल्) आस्तिक्य पुत्ति, आविवेश - उण्डायिऱ्ऱु। ह – आच्चरियम्! सः - अवऩ्, अमन्यत - (पिऩ्वरुमाऱु) करुदलाऩाऩ्।
तऩ् तगप्पऩार् रित्तुविक्कुगळुक्कुत् तक्षिणै कॊडुप्पदैक् कण्डाऩ् नसिगेदस्। अवऩ् मिगवुम् सिऱियवऩ्दाऩ् आऩालुम्, अवऩुक्कुच् शास्तिरत्तिल् नम्बिक्कै: नल्लदै उडऩे सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्ऱ वेगम्; तीयदै उडऩे विलक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱ परबरप्पु; ऎप्पडियावदु तऩ् तन्दैक्कु हिदत्तैच् चॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्ऱ पारिप्पु - इवै उण्डायिऩ। अवऩ् सिन्दिक्कलाऩाऩ्।
कवऩत्तुक्कु उरियदु -
सन्तं – सत्ताऩ। अदावदु ‘मऱै उरैक्कुम् पॊरुळॆल्लाम् मॆय्’ ऎऩ्ऱ उऱुदियाऩ नम्बिक्कैयुळ्ळ, कुमारं - पालगऩाऩ नसिगेदस्सुक्कु।
कुमारं सन्तं। पालऩाग इरुक्कच् चॆय्दे नसिगेदस्सुक्कु इप्पडि ऒरु आस्तिक्यबुत्ति उण्डायिऱ्ऱु ऎऩ्ऱ पॊरुळ् मिगवुम् रसगऩमाऩदु।
मूलम् - १।१।३
पीतोदका जग्धतृणा दुग्धदोहा निरिन्द्रियाः । अनन्दा नाम ते लोकास्तान् स गच्छति ता ददत् ॥ ३ ॥
याः - ऎन्दप् पसुक्कळ्, पीतोदकाः - परुगप्पॆऱ्ऱ तण्णीरै उडैयऩवुम्, जग्धतृणाः - उण्णप्पॆऱ्ऱ पुल्लै उडैयऩवुम्, दुग्धदोहाः - कऱक्कप्पॆऱ्ऱ पालै उडैयऩवुम्, निरिन्द्रियाः - कऩ्ऱु पोडुवदऱ्कुम् तिऱमै यऱ्ऱऩवुमायुम् इरुक्किऩ्ऱऩवो, ताः - अप्पडिप्पट्ट पसुक्कळै, ददत् - रित्तुविक्कुगळुक्कुत् तक्षिणैयागक् कॊडुक्कुम्, सः - अन्द यजमाऩऩ्, अनन्दाः - सुगलवलेसत्तुक्कुम् प्रसक्तिये इल्लाद, ते - शास्तिरम् कूऱियुळ्ळ, लोकाः सन्ति नाम - उलगङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩवऩ्ऱो, तान् - अवऱ्ऱुक्कु, गच्छति - सॆल्गिऱाऩ् (ऎऩ्ऱु पालगऩ् ऎण्णिऩाऩ्)।
नसिगेदस्, तऩ् तन्दै रित्विक्कुगळुक्कु ऎऩ्ऩ तक्षिणै कॊडुक्किऱार् ऎऩ्बदैक् कवऩित्ताऩ्। अवर् पसुक्कळैत् तक्षिणैयागक् कॊडुत्तुक् कॊण्डिरुन्दार्। अन्दप् पसुक्कळो, इऩित् तण्णीर् परुगा, पुल्लैत् तिऩ्ऩा, पालैक् कऱक्का, कऩ्ऱै ईऩा। अदावदु, ऎदऱ्कुम् पयऩ्बडाद, सागुम् निलैयिल् इरुक्कुम् पसुक्कळै अवर् ताऩम् सॆय्दु वन्दार्।
‘इप्पडिप्पट्ट वस्तुक्कळैत् तक्षिणैयागक् कॊडुक्कुम् यजमाऩऩुक्कु, तुक्कत्तैये विळैविक्कुम् नरगम् किट्टुम् ऎऩ्ऱु शास्तिरङ्गळ् कूऱुगिऩ्ऱऩवे। ऎल्लाम् तॆरिन्द ऎऩ् तन्दै इव्विदम् सॆय्गिऱारे अवरुक्कु ऎऩ्ऩ नेरुमो!’ ऎऩ्ऱु ऎण्णिक् कुऴन्दै पदऱिऩाऩ्।
मुक्कियक् कुऱिप्पुक्कळ्
१। पीतोदकाः - परुगप्पॆऱ्ऱ तण्णीरै उडैयऩ; अदावदु, परुग वेण्डिय तण्णीरैयॆल्लाम् परुगियागि विट्टदु; इऩि, तण्णीरैप् परुगा ऎऩ्ऱबडि।
२। जग्धतृणाः - उण्णप्पॆऱ्ऱ पुल्लै उडैयऩ! अदावदु, उण्ण वेण्डिय पुल्लैयॆल्लाम् पुजित्तागि विट्टदु; इऩि, पुल् उण्णा ऎऩ्ऱु करुत्तु।
३। दुग्धदोहाः - कऱक्कप्पॆऱ्ऱ पालै उडैयऩ। अदावदु, कऱक्क वेण्डिय पालैयॆल्लाम् कऱन्दागिविट्टदु इऩि, पालैक् कऱक्का ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
४। निरिन्द्रियाः - कऩ्ऱै ईऩ्ऱॆडुप्पदऱ्काऩ तिऱमैयुमिल्लादवै। मऱ्ऱ ऎदुवुम् इल्लामऱ् पोऩालुम् ऒरु कडारिक्कऩ्ऱैयावदु ईऩ्ऱाल् अदऩाल् सन्ददि वळर्न्दु नल्ल पलऩ् एऱ्पड वाय्प्पु उण्डु। इवर् कॊडुक्कुम् पसुक्कळो अदऱ्कुम् तगुदियऱ्ऱवै।
मूलम् - १।१।४
स होवाच पितरं, तत कस्मै मां दास्यसीति । द्वितीयं तृतीयम् । तं होवाच मृत्यवे त्वा ददामीति ॥ ४ ॥
सः - अन्द नसिगेदस्, तत – तन्दैये! मां - ऎऩ्ऩै, कस्मै - ऎन्द रित्तुविक्कुक्कु, दास्यसि - तक्षिणैयागक् कॊडुक्कप्पोगिऱीर्, इति - ऎऩ्ऱु, उवाच – सॊऩ्ऩाऩ्, अदावदु केट्टाऩ्। (कुऴन्दै एदो अऱियात्तऩत्ताल् केट्किऱाऩ् ऎऩ्ऱ ऎण्णत्ताल्, तन्दै पदिल् कूऱामऱ् पोगवे) द्वितीयं - इरण्डाम् मुऱैयुम् केट्टाऩ्। (अप्पॊऴुदुम् अवर् पदिल् कूऱामऱ् पोगवे) तृतीयं - मूऩ्ऱाम् मुऱैयुम् (केट्टाऩ्); (पिळ्ळैयिऩ् निर्प्पन्दत्ताल् कोबमडैन्द तन्दै) त्वा - उऩ्ऩ, मृत्यवे - यमऩुक्कु, ददामि - कॊडुक्किऱेऩ्, इति – ऎऩ्ऱु, तं - अन्दप् पालगऩै नोक्कि, उवाच - सॊऩ्ऩार्। ह - आच्चरियम्!
विसेषक् कुऱिप्पुक्कळ्।
१। ऎव्विद उबयोगमुमिल्लाद किऴप् पसुक्कळैत् तऩ् पिदा ताऩम् सॆय्वदैप् पार्त्तु वरुत्तमुऱ्ऱ नसिगेदस्, सिऱिदळवेऩुम् पयऩ्बडक्कूडिय तऩ्ऩै यारुक्कावदु कॊडुत्तु अदऩाल् निऱैवु पॆऱट्टुम् ऎऩ्ऱ ऎण्णत्ताल्, ‘ऎऩ्ऩै यारुक्कुक् कॊडुक्कप्पोगिऱीर्गळ्?’ ऎऩ्ऱु केट्टाऩ् ऎऩलाम्। अल्लदु। ‘नम् तन्दै सॆय्युम् यागत्तिल् अवर् सॊत्तैयॆल्लाम् तक्षिणैयागक् कॊडुक्क वेण्डुमे; नाऩुम् अवर् सॊत्तुत्ताऩे; ऎऩ्ऩैयुम् अवर् यारुक्कावदु कॊडुक्क वेण्डियदुदाऩे?’ ऎऩ्ऱ मऩोबावत्तिल् अव्विदम् केट्टाऩ् ऎऩ्ऱुम् कॊळ्ळलाम्।
२। नसिगेदस् अडिक्कडि निर्प्पन्दिक्कवे, तन्दैक्कुक् कोबम् पॊत्तिक्कॊण्डु वन्दुविट्टदु। कोबत्ताल् मदियिऴन्द अवर्, तम् वसमिऴन्दु, ऎऩ्ऩ पेसुगिऱोम् ऎऩ्ऱु कूडत् तॆरियामल्, ‘यमऩुक्कु उऩ्ऩैक् कॊडुक्कप्पोगिऱेऩ्’ ऎऩ्ऱु कूऱिविट्टार्।
मूलम् - १।१।५
तन्दैयिऩ् इन्दप् पेच्चैक् केट्ट तऩयऩ् सऱ्ऱुम् पयप्पडविल्लै। कवलैयुम् अडैयविल्लै। तन्दैयै नोक्किक् कूऱलाऩाऩ् -
बहूनामेमि प्रथमो बहूनामेमि मध्यमः । किं स्वित् यमस्य कर्तव्यं यन्मयाऽद्य करिष्यति ॥ ५ ॥
बहूनां – यमलोगत्तुक्कुच् चॆल्लुम् जऩङ्गळ् अऩैवरुक्कुम्, प्रथमः - मुऩ्ऩवऩागवे, एमि - सॆल्गिऱेऩ्, बहूनां - यमलोगत्तुक्कुच् चॆल्लुम् जऩत्तिरळिल्, मध्यमः - नडुवऩागवावदु, एमि - सॆल्गिऱेऩ्। (पयन्दवऩाय्, पिऩ्ऩाल् मात्तिरम् मसमस ऎऩ्ऱु सॆल्लमाट्टेऩ्।) आऩाल्, मया - ऎऩ्ऩाल्, अद्य - इप्पॊऴुदु, करिष्यति - अन्द यमदर्मऩ् सॆय्यप्पोगिऱारो, कर्तव्यम् - अप्पडिच् चॆय्यत्तगुन्द कारियम्, यमस्य - तर्मराजऩुक्कु। किं स्वित् - ऎऩ्ऩ इरुक्किऱदु?
यमलोगत्तुक्कुच् चॆल्लुम् कोष्टियिल् नाऩ् मुदलिलावदु इरुप्पेऩ्; नडुविलावदु इरुप्पेऩे तविर, कडैसियिल् ऒरुगालुम् इरुक्कमाट्टेऩ्। अदावदु, यमलोगम् सॆल्ल नाऩ् सऱ्ऱुम् पयप्पडविल्लै; कवलैयुम् अडैयविल्लै। ऎऩ् कवलैयॆल्लाम् इदुदाऩ् - ‘रित्तुविक्कुक्कु ऒरु पॊरुळैक् कॊडुत्ताल् अदऩाल् अवरुक्कु एदावदु उबयोगम् इरुक्क वेण्डुम्। एऱ्कऩवे ऎल्लाम् निरम्बियवराऩ यमदर्मऩुक्कु, ऎल्ला विदत्तिलुम् मिगवुम् सिऱियवऩाऩ ऎऩ्ऩाल् अवरुक्कु ऎऩ्ऩ पयऩ् किट्टप्पोगिऱदु? ऎऩ्बदु ताऩ् ऎऩ् कवलै। उबयोगम् इरुक्किऱदो इल्लैयो, तन्दै सॊल्लै उण्मैयाक्कुवदऱ्काग उडऩे पुऱप्पडुवदु ताऩ् उसिदम् ऎऩ्ऱु तीर्माऩित्ताऩ्।
कवऩत्तुक्कु उरियदु -
१। तन्दैयिऩ् वार्त्तैयैक् केट्ट तऩयऩ् सिन्दिक्कलाऩाऩ् - ‘नाऩ् नमऩुलगम् सॆल्ल अञ्जविल्लै। यमदर्मऩुक्कुक् कैङ्गरियम् पण्णुम् कोष्टियिल् नाऩ् मुदल्वऩागवावदु, नडुवऩागवावदु आगि, अवर् अरुगिल् इरुप्पेऩ्। ऒरुगालुम् अदमऩाग इरुक्कमाट्टेऩ्। (कुरुविऩ् नियमऩत्तै ऎदिर्बारामल् अन्द अन्द सन्दर्प्पत्तुक्कु एऱ्प उसिदमाऩ पणिविडैयैच् चॆय्बवऩे मुदऩ्मै पॆऱुगिऱाऩ्। आसार्यऩुडैय नियमऩत्तै ऎदिर्बार्त्तु, अवर् नियमऩप्पडि पणिबुरिबवऩ् मत्यमऩ्। आसार्यऩदु नियमऩत्तै निऱैवेऱ्ऱामले इरुप्पवऩ् अदमऩ्।) इप्पॊऴुदु ऎऩ् तन्दै यमऩुक्कु ऎऩ्ऩैक् कॊडुत्तु ऎन्दविदमाऩ मऩोरदत्तै निऱैवेऱ्ऱ विरुम्बुगिऱार्? रित्तुविक्कुगळुक्कु इवर् सरियाऩ मुऱैयिल् तक्षिणै समर्प्पिक्कविल्लै। अदऩाल् अवर्गळुक्कु वरुत्तम् एऱ्पडलाम्। अवर्गळिल् यारुक्कावदु ऎऩ्ऩैक् कॊडुत्ताल् अवरुडैय वरुत्तम् नीङ्गुम्। अवरुडैय अनुक्किरगत्तुक्कु ऎऩ् तन्दै पात्तिरमागलाम्। अदै विट्टु, यमऩुक्कु ऎऩ्ऩैक् कॊडुत्तु इवर् ऎऩ्ऩ सादिक्क निऩैक्किऱार्? इदुदाऩ् ऎऩक्कुप् पुरियविल्लै’ ऎऩ्ऱॆल्लाम् ऎण्णिक् कलङ्गिऩाऩ्। इव्विदम् सिलर् वियाक्कियाऩम् सॆय्दिरुक्किऩ्ऱऩर्।
मूलम् - १।१।६
‘यमऩुक्कु उऩ्ऩैक् कॊडुक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱु नाऩ् कूऱिऩदैक् केट्टु नसिगेदस्सुक्कुप् पयमो वरुत्तमो एऱ्पडविल्लैये। अवऩ् मिगुन्द उत्साहत्तुडऩ् यमलोगत्तुक्कुप् पुऱप्पड आयत्तमागिविट्टाऩे! नाऩ् एदो कोबत्ताल् अल्लवा अप्पडिक् कूऱिविट्टेऩ्? मऩप्पूर्वमागक् कूऱविल्लैये। नाऩ् कूऱिऩदैप् परमार्त्तमाग निऩैत्तुक्कॊण्डु, कुऴन्दै पुऱप्पट्टुविट्टाऩे। नाऩ् ऎऩ्ऩ सॆय्वेऩ्?’ ऎऩ्ऱु परिदबित्त तन्दैयिऩ् निलैयैक् कण्ड नसिगेदस् अवरै नोक्किक् कूऱलाऩाऩ् -
अनुपश्य यथा पूर्वे प्रतिपश्य तथाऽपरे । सस्यमिव मर्त्यः पच्यते सस्यमिवाऽऽजायते पुनः ॥६॥
पूर्वे - नम्मुडैय मुऩ्ऩोर्गळ्, यथा - ऎप्पडि सत्तियत्तैक् काप्पाऱ्ऱि वन्दऩरो, अनुपश्य - अदैप् पार्त्तुम्, अपरे - मऱ्ऱुमुळ्ळ पॆरियोर्गळ् इप्पॊऴुदुम् ऎप्पडि नडन्दु वरुगिऩ्ऱऩरो, प्रतिपश्य - अदैप् पार्त्तुम्, तथा - अव्विदमेयऩ्ऱो नीङ्गळ् नडक्क वेण्डुम्? मर्त्यः - मऩिदऩ्, सस्यमिव - पयिर् पोल्, पच्यते - स्वल्ब कालत्तुक्कुळ् मुदुमैयैप् पॆऱ्ऱु नाशमडैगिऱाऩ्। सस्यमिव - अन्दप् पयिर् पोलवे, पुनः - मऱुबडियुम्, आजायते – उण्डागिऱाऩ्।
‘तन्दैये! नमदु मुऩ्ऩोर्गळो, मऱ्ऱप् पॆरियवर्गळो सॊऩ्ऩ सॊल् तवऱियिरुक्किऩ्ऱऩरा? नीङ्गळुम् अप्पडित्ताऩे नडन्दुगॊळ्ळ वेण्डुम्? मेलुम्, शरीरम् ऎऩ्बदु शाश्वदमऩ्ऱु। पयिर्, कूडिय सीक्किरम् मुदुमैबॆऱ्ऱु अऴिवदु पोल्, शरीरमुम् विरैविल् तळर्न्दुबोय् नसिक्किऱदु। मऱुबडियुम्, पयिर् उण्डावदु पोल्, शरीरमुम् उण्डागिऱदु। इप्पडिप्पट्ट निलैयऱ्ऱ वाऴ्विल् ऎदैप्पऱ्ऱिक् कवलैप्पडुवदु? इवऱ्ऱैयॆल्लाम् आलोसित्तु। सत्तियत्तैक् कडैप्पिडियुङ्गळ्। यमलोगत्तुक्कुप् पुऱप्पट्ट ऎऩ्ऩैत् तडुक्कादीर्गळ्’ ऎऩ्ऱाऩ् पालगऩ्।
विशेषक् कुऱिप्पुक्कळ् -
१। विश्वामित्तिरर् तशरदऩैत् तेडि वन्दार्। तशरदऩ् अवरैप् पूजित्तु, ‘नीङ्गळ् ऎदै वेण्डिऩालुम् अदै नाऩ् कॊडुक्क सित्तमाग इरुक्किऱेऩ्’ ऎऩ्ऱाऩ्। ‘रामऩै ऎऩ्ऩुडऩ् अऩुप्पु’ ऎऩ्ऱार् विश्वामित्तिरर्। ‘रामऩै अऩुप्पवे मुडियादु’ ऎऩ्ऱाऩ् तशरदऩ्। अप्पॊऴुदु विश्वामित्तिरर्, ‘अरसऩे, ऎदै वेण्डुमाऩालुम् कॊडुक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱु नीयागवे कूऱिविट्टु, इप्पॊऴुदु रामऩै ऎऩ्ऩुडऩ् अऩुप्प मऱुक्किऱाय्। रगु कुलत्तुक्के अडाद सॆयल् इदु। कुलत्तैये अऴिक्कक् कूडियदु। नी सॆय्वदु युक्तम् ऎऩ्ऱु उऩक्कुत् तोऩ्ऱिऩाल्, नाऩ् वन्दबडिये तिरुम्बुगिऱेऩ्। पॊय्यऩाऩ नी कुडुम्बत्तुडऩ् सुगमाग इरु (सुगमाग इरुप्पाया ऎऩ्ऱु पॊरुळ्)’ ऎऩ्ऱार्।
पूर्वमर्थं प्रतिश्रुत्य प्रतिज्ञां हातुमिच्छसि । राघवाणामयुक्तोऽयं कुलस्यास्य विपर्ययः ॥ यदीदं ते क्षमं राजन् गमिष्यामि यथागतम् । मिथ्याप्रतिज्ञः काकुत्स्थ सुखी भव सबान्धवः ॥ ऎऩ्ऱ श्लोगङ्गळ् कवऩत्तुक्कु उरियऩ।
‘नाऩ् मरिप्पदैप्पऱ्ऱिक् कवलैये पडविल्लै; ‘राक्षसर्गळुक्कु उऩ्ऩै अरसऩाक्कुगिऱेऩ्’ ऎऩ्ऱु, विबीषणऩै नोक्कि नाऩागवे कूऱिविट्टु, सॊऩ्ऩ सॊल्लै निऱैवेऱ्ऱामऱ् पोगिऱेऩे, अन्दप् पॊय्प् पेच्चुत्ताऩ् ऎऩ्ऩै उयिरुडऩ् कॊळुत्तुगिऱदु’ ऎऩ्गिऱार्, सत्यसन्दऩाऩ श्रीरामबिराऩ्।
तच्च मिथ्याप्रलप्तं मां प्रधक्ष्यति न संशयः । यन्मया न कृतो राजा राक्षसानां विभीषणः ॥ ऎऩ्बदु कवऩत्तुक्कु उरियदु।
२। सस्यमिव। ‘जातस्य हि ध्रुवो मृत्युर्ध्रुवं जन्म मृतस्य च ।’ ऎऩ्बदु इङ्गु निऩैविल् कॊळ्ळत्तक्कदु। उण्डाऩ वस्तु अऴिगिऱदु। अऴिन्द वस्तु उण्डागिऱदु। उण्डाऩ पाऩै अऴिगिऱदु। अऴिन्द पाऩै कबालम् ऎऩ्ऱ उरुविल् उण्डागिऱदु। ऎन्द त्रव्यत्तुक्कुम् निरन्वय विनासम् इल्लैयऩ्ऱो?
३। द्वैतम् – पूर्वे - मुऩ्बु इरुन्दवर्गळ्, यथा - ऎप्पडि इऱन्दऩरो, अनुपश्य - अदैप् पारुङ्गळ्, तथा - अप्पडिये मऱ्ऱवर्गळुम् इऱप्पार्गळ्। प्रतिपश्य - ऎऩ्बदै अऱियुङ्गळ्। ‘उडल् पॆऱ्ऱवर्गळुक्कु मरणम् निच्चिदम्’ ऎऩ्बदै उदारणत्तुडऩ् विळक्कुगिऱदु मेऱ्पगुदि। सस्यमिव - पयिर्गळ् मुऱ्ऱि अऴिवदु पोल्, मर्त्यः - मऩिदऩ्, पच्यते - मुदुमै मुदलियवऱ्ऱाल् मुदिर्न्दु इऱक्किऱाऩ्। सस्यं - पयिर्गळ्, पुनः इव - मीण्डुम् मुळैप्पदु पोल्, जायते - मऩिदऩुम् मीण्डुम् पिऱक्किऱाऩ्।
मूलम् - १।१।७
नसिगेदस्, तन्दैयिऩ् कलक्कत्तै ऒरुवाऱु विलक्किविट्टु यमलोगम् सॆऩ्ऱुविट्टाऩ्। अवऩ् अङ्गे सॆऩ्ऱ समयम् तर्मराजऩ् अङ्गु इल्लै। अवऩ् तेशान्दरम् सॆऩ्ऱिरुन्दाऩ्। अवऩ् तिरुम्ब मूऩ्ऱु नाट्कळ् आयिऩ। अन्द मूऩ्ऱु नाट्कळुम् नसिगेदस् उण्णामल्, अरण्मऩै वायिलिलेये, यमराजऩिऩ् वरवै ऎदिर्बार्त्तुक्कॊण्डु अमर्न्दिरुन्दाऩ्। तर्मराजऩ् तिरुम्बिऩाऩ्। अवऩै नोक्कि, वायिलिल् इरुन्द पॆरियवर्गळ् कूऱलायिऩर् -
वैश्वानरः प्रविशत्यतिथिर्ब्राह्मणो गृहान् । तस्यैतां शान्तिं कुर्वन्ति हर वैवस्वतोदकम् ॥७॥
वैश्वानरः - अक्किऩि पगवाऩे, अतिथिः ब्राह्मणः - विरुन्दाळि पिराम्मणऩाग, गृहान् प्रविशति - नमदु किरुगङ्गळुक्कु वरुगिऱार्। तस्य - अन्द अक्किऩि पगवाऩुक्कु, एतां शान्तिं - अर्क्यम्, पात्यम् मुदलियवऱ्ऱै समर्प्पित्तलागिऱ शान्दियै, कुर्वन्ति - ऎल्लाम् अऱिन्द पॆरियवर्गळ् सॆय्गिऩ्ऱऩर्। वैवस्वत! - तर्मराजऩे, उदकं - अवरुडैय पादङ्गळै अलम्बुदल् मुदलिय वियाबारङ्गळुक्कुत् तेवैयाऩ जलत्तै, हर - कॊण्डुवा।
यमदर्मऩे! ‘अक्किऩि पगवाऩ्दाऩ्, विरुन्दाळि पिराम्मण वडिवत्तिल् नम् अगङ्गळुक्कु वरुगिऱार्। शान्दि सॆय्यामल् अवरै अगत्तुक्कुळ् पुगविट्टाल् अगम् पॊसुङ्गिविडुम्। आगैयाल्, अर्क्यम् पात्यम् मुदलियवऱ्ऱै अवरुक्कु समर्प्पित्तुच् शान्दमाक्कुवदऱ्काग जलत्तैक् कॊण्डु वा’ ऎऩ्ऱऩर्, त्वारबालगर्गळाऩ पॆरियवर्गळ्।
मुक्कियक् कुऱिप्पु -
१। नसिगेदस् यमलोगम् सॆऩ्ऱबोदु यमऩ् अङ्गे इल्लै। विरुन्दाळियाग वन्द पालगऩै, यमऩुडैय तर्म पत्तिऩियाऩ श्यामळादेवि अर्क्यम् मुदलियवऱ्ऱैक् कॊडुत्तु उबसरिक्क मुऩैन्दाळ्। आऩाल्, अन्दप् पालगऩ् ऎदैयुम् एऱ्कामल् उबवासम् इरुन्दाऩ्। तर्मराजऩ् तिरुम्बियदुम् अवऩै नोक्कि अवऩ् पत्तिऩि इव्विदम् कूऱिऩाळ् ऎऩ्ऱु उळ्ळदु त्वैद पाष्यत्तिल्।
२। तिरुम्बि वन्द यमदर्मऩिडम् अवऩुडैय मन्दिरिगळो अल्लदु मऩैवियो इव्विदम् तॆरिवित्तऩर् ऎऩ्गिऱदु शङ्गर पाष्यम्।
मूलम् - १।१।८
अदिदियै नल्ल मुऱैयिल् उबसरिक्कामऱ् पोऩाल् सम्बविक्कुम् अऩर्त्तङ्गळैयुम् पॆरियवर्गळ् तॆरिविक्किऩ्ऱऩर् अडुत्त मन्द्रत्तिल् -
आशाप्रतीक्षे संगतं सूनृताञ्च इष्टापूर्ते पुत्रपशूँश्च सर्वान् ।
एतत् वृङ्क्ते पुरुषस्याल्पमेधसो यस्यानश्नन् वसति ब्राह्मणो गृहे ॥ ८ ॥
यस्य - ऎन्द, अल्पमेधसः पुरुषस्य - मन्दबुत्तियुळ्ळ क्रुहस्तऩुडैय, गृहे - वीट्टिल्, अनश्नन् - उण्णामल् पट्टिऩियाग, ब्राह्मणो वसति - विरुन्दाळि पिराम्मणऩ् वसिक्किऱाऩो, तस्य - अन्द क्रुहस्तऩुडैय, आशाप्रतीक्षे - आसै, मऩोरदम् इवऱ्ऱैयुम्, संगतं - नल्लवर्गळुडैय सेर्क्कैयैयुम्, सूनृताञ्च - उण्मैयुम् पिरियमुमाऩ वसऩङ्गळैयुम्, इष्टापूर्ते - इवऩ् सॆय्द यागम्, कुळम् वॆट्टुदल् मुदलाऩ तर्मगारियङ्गळैयुम्, पुत्रपशूंश्च - पुत्तिरऩ्, पशु इवऱ्ऱैयुम्, सर्वान् - मऱ्ऱप् पुण्णिय कर्मङ्गळैयुमे, एतत् - विरुन्दाळियैप् पट्टिऩि पोट्ट पावम्, वृङ्क्ते - नाशम् सॆय्दुविडुगिऱदु।
नम् वीट्टुक्कु वन्द विरुन्दाळियै नाम् उणवु कॊडुत्तु उबसरिक्कामल् पट्टिऩि किडक्कच् चॆय्दोमाऩाल् अन्दप् पावम् नम्मुडैय आसै, मऩोरदम्, सत्सङ्गम्, उण्मैयुम् पिरियमुमाऩ पेच्चु, यागम्, कुळम् वॆट्टुदल् मुदलिय तर्मङ्गळ्, पिळ्ळैगळ्, पसुक्कळ्, मऱ्ऱुम् नाम् सॆय्दिरुक्कुम् पुण्णियङ्गळ् इवै अऩैत्तैयुम् अऴित्तुविडुम्।
विशेषक् कुऱिप्पुक्कळ् -
१। आशाप्रतीक्षे - आसैयावदु विरुप्पम्; प्रदीक्षैयावदु सङ्गल्बम्। अल्लदु, आसै - उण्डागाद वस्तुवैप् पऱ्ऱिय विरुप्पम्। इदुवरै कुऴन्दै पिऱक्कादवर्, कुऴन्दै पिऱक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु विरुम्बुवदु। प्रदीक्षैयावदु - उण्डायिरुक्कुम् वस्तुवै अडैय वेण्डुम् ऎऩ्ऱ विरुप्पम्। एऱ्कऩवे पिऱन्दिरुक्कुम् पॆण्णै नम् अगत्तुक्कु मरुमगळाग वर वेण्डुमे ऎऩ्ऱु विरुम्बुवदु।
२। संगतं - नल्लोर्गळिऩ् सेर्क्कै।
३। सूनृतां - उण्मैयायुम् पिरियमायुम् इरुक्कक् कूडिय पेच्चु।
४। इष्टापूर्ते - इष्टम् - यागम् मुदलियऩ, पूर्तं - कुळम् वॆट्टुदल् मुदलियऩ।
५। एतत् - अदिदियैप् पट्टिऩि किडक्कच् चॆय्द पावम्।
६। अदिदियैप् पट्टिऩि पोट्ट ओर् अरसऩ् सत्तिय लोगत्तिलुम् मिगुन्द पसियाल् पीडिक्कप्पट्टु, तऩ् मांसत्तैये तिऩ्ऩुवदऱ्कागत् तिऩमुम् पूलोगत्तुक्कु वन्द सरिदम् इङ्गु अनुसन्दिक्कत्तक्कदु।
मूलम् - १।१।९
(श्री। उब। वे। वित्वाऩ् विल्लिवलम् किरुष्णमासार्य स्वामि, माम्बलम्, सॆऩ्ऩै]
उबनिषत्सारम्
श्रीमते श्रीलक्ष्मीनृसिंहपरब्रह्मणे नमः
श्रीरङ्गशठजिद्योगीट्पादसेवाप्ततत्त्वधीः । कृष्णः कठोपनिषदः सारमाख्याति सन्मतम् ॥
नृसिंहराघवारब्धे वेदचूडार्थवर्णने । मध्ये भग्ने प्रवर्तेऽहं भीतः प्राज्ञैः प्रचोदितः ॥
श्रीमान् नृसिंहः स्वप्रीत्यै स्वकैङ्कर्यमिदं यथा । संपूरयेत्तथा सर्वे दयेरन् देशिका मम ॥
ऒरुवऩुडैय वीट्टिल् अदिदियाग वन्द पिराम्मणऩ् ऒरुवऩ् ऒऩ्ऱैयुम् पुजिक्कामल् सिल रात्तिरिगळ् वसित्ताल् वरुम् अऩर्त्तङ्गळैप् पॆरियोर् सॊल्लक् केट्ट यमऩ् नसिगेदस्सैप् पार्त्तुच् चॊल्लुगिऱाऩ् -
तिस्रो रात्रीर्यदवात्सीर्गृहे मे अनश्नन् ब्रह्मन् अतिथिर्नमस्यः । नमस्तेऽस्तु ब्रह्मन्, स्वस्ति मेऽस्तु तस्मात् प्रति त्रीन् वरान् वृणीष्व ॥९॥
हे ब्रह्मन् - प्राह्मणऩाऩ नसिगेदस्से!, नी, मे गृहे - ऎऩ्ऩुडैय क्रुहत्तिल्, नमस्यः - वणङ्गत्तक्क, अतिथिः - अदिदियाग इरुन्दु, अनश्नन् - ऒऩ्ऱुम् उण्णामलेये, तिस्रः रात्रीः - मूऩ्ऱु इरवुगळ्, अवात्सीः - वसित्ताय्, तस्मात् - आगैयाल्, ते - उऩक्कु, नमः अस्तु - नमस्कारम् इरुक्कट्टुम्; नमस्कारम् सॆय्गिऱेऩ्। मे - ऎऩक्कु, स्वस्ति - क्षेमम्, अस्तु - इरुक्क वेण्डुम्, अदऱ्काग, प्रति त्रीन् वरान् - मूऩ्ऱु इरवुगळ् उबवासम् इरुन्ददऩाल् उण्डाऩ, मूवगै अनिष्टङ्गळिऩ् परिहारत्तिऱ्काग - अदऱ्कु प्रदिनिदियाग मूऩ्ऱु वरङ्गळै, वृणीष्व - वेण्डुवायाग।
‘नसिगेदस्से! नी प्राह्मणऩाग इरुक्किऱाय्। उऩ्ऩैक् कॊण्डाडुवदऱ्कु इन्द ऒरु कारणमे पोदुम्। मेलुम्, नी ऎऩ्ऩुडैय क्रुहत्तिऱ्कु अदिदियाग वन्दु मूऩ्ऱु इरवुगळ् आहारम् एदुम् उट्कॊळ्ळामल् पट्टिऩियाग इरुन्दु विट्टाय्। इदऩाल् उऩ् विषयत्तिल् नाऩ् मिगुन्द अबसारम् सॆय्दुविट्टेऩ्। आगवे नी वणङ्ग वेण्डियवऩाग उळ्ळाय्। उऩ्ऩै वणङ्गुगिऱेऩ्। ऎऩक्कु क्षेमम् उण्डागट्टुम्। मूऩ्ऱु इरवुगळ् नी पट्टिऩि इरुन्ददऩाल् ऎऩक्कु मूवगैयाऩ अनिष्टङ्गळ् उण्डागियुळ्ळऩ। अवऱ्ऱुक्कुप् परिहारमाग नी इप्पॊऴुदु ऎऩ्ऩिडमिरुन्दु मूऩ्ऱु वरङ्गळैप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्’ ऎऩ्ऱु यमऩ् नसिगेदस्सै नोक्किच् चॊऩ्ऩाऩ्।
‘मूऩ्ऱु इरवुगळ् ऎऩ् वीट्टिल् तङ्गिय नी ऒव्वोर् इरविलुम् ऎदैच् चाप्पिट्टाय्’ ऎऩ्ऱु यमऩ् तऩ्ऩै नोक्किक् केट्ट केळ्विगळुक्कु नसिगेदस् पदिल् सॊऩ्ऩबोदु, मुदल् इरविल् मक्कळ् सॆल्वत्तैयुम्, इरण्डावदु इरविल् पशुक्कळैयुम्, मूऩ्ऱावदु इरविल् पुण्य कार्यङ्गळैयुम् साप्पिट्टदागक् कूऱिऩाऩ् ऎऩ्ऱु तैत्तिरीय प्राह्मणत्तिले सॊल्लप्पट्टुळ्ळदु। इन्द मूवगै अनिष्टङ्गळुक्कुप् परिहारमागत्ताऩ् तऱ्पोदु यमऩ् नसिगेदस्सुक्कु मूऩ्ऱु वरङ्गळैक् कॊडुक्क मुऩ्वन्दुळ्ळाऩ्।
नसिगेदस् उबवासम् इरुन्द रात्तिरिगळ् मूऩ्ऱु। अदऩाल् विळैन्द अनिष्टङ्गळ् मूऩ्ऱु। इवऱ्ऱुक्कुप् परिहारमाग यमऩ् तरुम् वरङ्गळुम् मूऩ्ऱु। इङ्गेये इदऱ्कु मुऩ् मन्द्रत्तिल् - ऒरु वीट्टिऱ्कु अदिदियाग वन्द प्राह्मणऩ् पट्टिऩियाग वसित्ताल्, क्रुहस्वामियिऩुडैय आसै - सङ्गल्बम्, सत्यमायुम् प्रियमायुम् उळ्ळ पेच्चु, यागम् सॆय्दल्, कुळम् वॆट्टुदल् मुदलाऩ नऱ्कार्यङ्गळ्, मक्कळ्, पशुक्कळ्, मऱ्ऱुम् पल नऩ्मैगळ् यावऱ्ऱैयुम् अऴिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टुळ्ळदु। इन्द अनिष्टङ्गळ् यावुम् अदिदियिऩ् पट्टिऩियिऩाल् उण्डागिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु पॊदुविल् सॊल्लप्पट्टुळ्ळदु। मूऩ्ऱु इरवुगळिल् इरुन्द पट्टिऩियिऩ् पलऩ्गळागच् चॊल्लविल्लै। आगैयिऩाल्, ओर् इरवुगूड नम् वीट्टिऱ्कु अदिदियाग वन्दवऩैप् पट्टिऩियाग इरुक्कच् चॆय्वदु तवऱु ऎऩ्बदु किडैक्किऱदु।
इङ्गु - यमऩ् यावरैयुम् तऩ् पॆयरिऩालेये नडुङ्गच् चॆय्बवऩायिऩुम्, तर्मङ्गळ् विषयत्तिलुम् प्राह्मणर्गळ् विषयत्तिलुम् मिगुन्द श्रत्तै कॊण्डुळ्ळाऩ् ऎऩ्बदुम्, इन्द विषयङ्गळिल् तवऱुगळ् सिल अऱियामल् नेर्न्दुविट्टालुम् अवऱ्ऱैप् परिहरिक्क मुऱ्पडुवदैयुम् इङ्गु नाम् कुऱिक्कॊळ्ळ वेण्डुम्।
वरम् ऎऩ्ऱ सॊल् वेण्डि विरुम्बप्पडुवदैत्ताऩ् कुऱिक्कुम्। आगवे वरम् तरुबवर्गळिडम् वेण्डुबवर्गळ् विरुम्बिप् पॆऱ वेण्डुम् वरत्तै। इङ्गे नसिगेदस् यमऩिडम् ऒऩ्ऱैयुम् विरुम्बिक् केट्कविल्लै। अप्पडि इरुक्क, यमदर्मऩ् ताऩे मुऩ्वन्दु, नसिगेदस्सुक्कु मूऩ्ऱु वरङ्गळैत् तरुवदागच् चॊल्लुगिऱाऩ्। आगैयाल्, नसिगेदस्सुक्कु विरुप्पम् इल्लाविडिऩुम् तऩ्ऩुडैय नऩ्मैक्काग - अवऩ् पट्टिऩि किडन्द इरवुगळिऩ् ऎण्णिक्कैक्कु एऱ्प मूऩ्ऱु वरङ्गळैक् कॊडुक्किऱाऩ्। ‘ओ नसिगेदस्से! वरङ्गळैप् पॆऱ उऩक्कु विरुप्पम् इल्लाविडिलुम् ऎऩ् क्षेमत्तिऱ्काग नाऩ् तर इरुक्कुम् वरङ्गळै वेण्डुवायाग’ ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
मूलम् - १।१।१०
इप्पडि यमऩाल् वऱ्पुऱुत्ति वेण्डप्पट्ट नसिगेदस् मुदल् वरत्तै वेण्डुगिऱाऩ् –
शान्तसङ्कल्पः सुमना यथा स्याद्वीतमन्युर्गौतमो माऽभि मृत्यो! । त्वत्प्रसृष्टं माऽभिवदेत् प्रतीतः एतत् त्रयाणां प्रथमं वरं वृणे ॥१०॥
मृत्यो - यमदर्मऩे! गौतमः - ऎऩ् तगप्पऩाराऩ कौदमर्, शान्तसङ्कल्पः - ‘ऎऩ् पुत्तिरऩ् यमलोगम् सॆऩ्ऱु ऎऩ्ऩ सॆय्वाऩो’ ऎऩ्ऱ सिन्दै अऱ्ऱवरागवुम्, सुमनाः - अदऩाल् कलक्कमिल्लाद मऩम् उडैयवरागवुम्, वीतमन्युः - ऎऩ् विषयत्तिल् कोबम् इल्लादवरागवुम् इरुक्क वेण्डुम्। मेलुम्, त्वत्प्रसृष्टं - उऩ्ऩाल् अऩुप्पप्पट्ट, माऽभि - ऎऩ्ऩै नोक्कि, प्रतीतः - मुऩ्बोल् मगिऴ्च्चि उडैयवराय्, वदेत् - पेस वेण्डुम्। (अभिवदेत् - आसीर्वदिक्क वेण्डुम्।) एतत् त्रयाणां - इन्द मूऩ्ऱु वरङ्गळिल्, प्रथमं वरं - मुदल् वरत्तै, वृणे - इव्वाऱु वेण्डुगिऱेऩ्।
यागत्तिल् रित्विक्कुगळुक्कुत् तन्दै कॊडुत्त तक्षिणै ऒऩ्ऱुक्कुम् पयऩ्बडादिरुप्पदैक् कण्ड नसिगेदस्, तन्दैक्कु यागबलऩ् किट्टुम् वगैयै आराय्न्दाऩ्। तऩ्ऩैत् तन्दाल् यागम् निऱैवेऱिप् पलऩुम् किट्टुम् ऎऩ्ऱु निऩैत्ताऩ् नसिगेदस्। आगवे, ऎऩ्ऩै यारुक्कुक् कॊडुक्कप्पोगिऱीर्? ऎऩ्ऱु तन्दैयै नोक्कि मूऩ्ऱु मुऱैगळ् केट्टाऩ्। इदऩाल् इवऩ् तन्दै कोबमे कॊण्डार्। अदऩ् पयऩाय्, ‘उऩ्ऩै यमऩुक्कुत् तरुगिऱेऩ्’ ऎऩ्ऱार्। इन्द वार्त्तैयिऩाल् तन्दैक्कुक् कोबम् उण्डागिविट्टदु ऎऩ्बदै अऱिन्दाऩ् नसिगेदस्। यमऩुक्कुक् कॊडुप्पदागक् कूऱुवदु कोबत्तिऩ् विळैवुदाऩे? तन्दैयिऩ् वार्त्तैयै मॆय्प्पिक्क इवऩ् यमलोगम् वर वेण्डियदायिऱ्ऱु। आयिऩुम् तन्दैक्कुत् तऩ्मीदु कोबम् उण्डाऩदै अऱिन्दु वरुन्दियवाऱे इरुक्किऱाऩ् नसिगेदस्। तन्दै कोबत्तिऩाल् इव्वाऱु कूऱियबोदुम् पुत्तिरऩ् मीदुळ्ळ पासत्तिऩाल् पच्चात्ताबम् कॊण्डु इवऩैप्पऱ्ऱि वरुन्दलाऩार्। अवर् मऩम् कलङ्गियदु। ‘यमलोगम् पोग वेण्डाम्’ ऎऩ्ऱु तडुत्तार्। आऩालुम् अवर् पेच्चैक् केळामले नसिगेदस् यमलोगम् वन्दुविट्टाऩ्। इवै अऩैत्तैयुम् नसिगेदस् निऩैत्तुप् पार्क्किऱाऩ्। तन्दै तऩ्ऩैप्पऱ्ऱिय सिन्दैयिऩाल् मऩम् कलङ्गियिरुक्किऱार्। कोबमुम् कॊण्डुळ्ळार्। तिरुम्बिच् चॆऩ्ऱाल् तऩ्ऩिडम् मुऩ्बोल् पेसवुम् माट्टार्। इन्द निलैयिल् आसीर्वादम् ऎप्पडिच् चॆय्वार्? ऎऩ्ऱॆल्लाम् ऎण्णुगिऱाऩ्। तन्दैयिऩ् कोबम् तऩयऩुक्कुत् तीङ्गु तरुवदागुम्। आगवे अदैप् पोक्कुवदु तऩयऩिऩ् तलैयाय कडमै। इन्दक् कारणमागत्ताऩ् तन्दैयिऩ् मऩ अमैदियै वेण्डि निऱ्किऱाऩ्।
इदऩाल् पिळ्ळैगळ् तमप्पऩार् विषयत्तिल् नडन्दुगॊळ्ळ वेण्डिय मुऱैयैत् ताऩ् अनुष्टित्तुक् काट्टुगिऱाऩ् नसिगेदस्। इङ्गु सङ्गल्बम् ऎऩ्बदु सिन्दैयैक् कुऱिक्किऱदु।
‘नाऩ् अप्पा सॊऩ्ऩबडि यमलोगम् सॆल्लामले वेऱु ऎङ्गो सॆऩ्ऱु इत्तऩै नाट्कळ् इरुन्दुविट्टुत् तिरुम्बिऩालुम्, ‘यमलोगत्तिऱ्कुच् चॆल्ल इवऩाल् मुडियविल्लै’ ऎऩ्ऱु ऎऩ् तन्दैक्कु ऎऩ् मीदु कोबम् वरुम्। उऩ्ऩिडम् वन्दुम् उऩ्ऩुडैय अऩुमदि पॆऱ्ऱ नाऩे तिरुम्बिच् चॆऩ्ऱालुम् यमलोगत्तिल् वाऴ मुडियामल् इवऩ् वन्दुविट्टाऩ्’ मऱ्ऱ ऎङ्गुम् वाऴ वगैयऱ्ऱवऩ् इवऩ् ऎऩ्ऱु ऎण्णिक् कोबम् कॊळ्वार् ऎऩ् तन्दै। इप्पॊऴुदु नीये ऎऩ्ऩैत् तिरुप्पि अऩुप्पियदै अऱिन्दाल् ऎऩ् तन्दै मगिऴ्वदु तिण्णम्’ ऎऩ्बदैक् कुऱिक्क नसिगेदस् ‘त्वत्प्रसृष्टम्’ ऎऩ्ऱु तऩ्ऩैक् कुऱिक्किऱाऩ्।
मूलम् - १।१।११
इव्वाऱु नसिगेदस् वेण्डियबडिये यमऩ् वरम् तरुगिऱाऩ्-
यथा पुरस्ताद्भविता प्रतीत औद्दालकिः आरुणिः मत्प्रसृष्टः(म्) । सुखं रात्रीश्शयिता वीतमन्युः त्वां दृशिवान् मृत्युमुखात् प्रमुक्तम् ॥११॥
कुऴन्दाय् नसिगेदस्से! औद्दालकिः आरुणिः - अरुण कोत्रत्तिल् पिऱन्द उत्तालगराऩ उऩ् तगप्पऩार्, मृत्युमुखात् प्रमुक्तम् - यमऩ् वायिलिरुन्दु विडुबट्टु वन्द उऩ्ऩैप् पार्त्तदुम्, मत्प्रसृष्टः - ऎऩ्ऩाल् अनुक्रहिक्कप्पट्टवराय् (ऎऩ्ऩुडैय अनुक्रहत्तिऩाल्), वीतमन्युः - कोबम् इल्लामल्, यथा पुरस्तात् प्रतीतो भविता - मुऩ्बोल् मगिऴ्च्चि उडैयवराय् आवार्। रात्रीः सुखं शयिता - इरवु वेळैगळिल् सुगमागक् कवलैयिऩ्ऱित् तूङ्गुवार्।
नसिगेदस् तन्दैयिऩ् अनुक्रहत्तै मुदल् वरमाग प्रार्त्तित्तदैक् कण्ड यमऩ् मिगवुम् मगिऴ्न्दाऩ्। अप्पडिये अवऩ् वेण्डियदैत् तरुगिऱाऩ्।
नसिगेदस्सिऩुडैय तन्दैयै ऒळत्तालगि ऎऩ्ऱुम्, आरुणि ऎऩ्ऱुम् कुऱिप्पिडुगिऱाऩ् यमऩ्। उद्दालकः एव औद्दालकिः ऎऩ्ऱ व्युत्पत्तियिऩाल् उत्तालगर् ऎऩ्ऱे कॊळ्ळ वेण्डुम्, आरुणिः - अरुणऩुडैय पुत्तिरऩ् ऎऩ्ऱो, अरुण कोत्रत्तिल् पिऱन्दवर् ऎऩ्ऱो पॊरुळ् कॊळ्ळलाम्। आगवे ऒळत्तालगि ऎऩ्ऱदऩाल् अवरुडैय इयऱ् पॆयरुम्, आरुणि ऎऩ्ऱु वम्शप् पॆयरुम् इङ्गे कुऱिक्कप्पट्टऩ। उबनिषत्तुक्कळिल् इम् मुऱैयैप् पल इडङ्गळिल् काणलाम्।
यमऩ् वायिलिरुन्दु ऒरुवऩ् विडुबडुवदु ऎऩ्बदु वियक्कत्तक्कदु अऩ्ऱो? आगवे ऎऩ्ऩिडमिरुन्दु विडुबट्टु वन्द उऩ्ऩैक् कण्डदुम् उऩ् तगप्पऩारुडैय सिऩमुम् सिन्दैगळुम् सिदैयुम्।
‘ऎऩ् वायिलिरुन्दु विडुबट्टु वन्द उऩ्ऩै’ ऎऩ्ऱु यमऩ् सॊल्ल वेण्डियिरुक्क, ‘मृत्युमुखात् प्रमुक्तम् - यमऩ् वायिलिरुन्दु विडुबट्ट, ऎऩ्ऱु तऩ्ऩैप् पडर्क्कैयिल् कुऱिप्पिडुवदु उलगिल् तऩक्कु उळ्ळ पिरसित्तियैयुम्, यमऩ् वायिल् अगप्पट्टवर् ऎवरुम् ऒरुनाळुम् मीळमाट्टार् ऎऩ्ऱ नियदियैयुम् काट्टुवदऱ्केयाम्।
सिऩम् अगऩ्ऱाल् मगिऴ्च्चियुम्, सिन्दै सिदैन्दाल् इरविल् तूक्कमुम् वरुवदु इयऱ्कैयादलाल्, उऩ्ऩैक् कण्डदुम् उऩ् तन्दै मुऩ्बोल् मगिऴ्न्दिरुप्पार्। इरवुप् पॊऴुदुगळिल् नऩ्ऱागत् तूङ्गुवार् ऎऩ्ऱु वरम् तरुगिऱाऩ् यमऩ्। इवै तऩ् अनुक्रहत्तिऩाल् निगऴुम् ऎऩ्गिऱाऩ्।
मूलम् - १।१।१२
मेल् इरण्डु मन्द्रङ्गळाल् इरण्डावदु वरत्तै वेण्डुगिऱाऩ् नसिगेदस् -
स्वर्गे लोके न भयं किंचनास्ति न तत्र त्वं न जरया बिभेति । उभे तीर्त्वा अशनाया-पिपासे शोकातिगो मोदते स्वर्गलोके ॥१२॥
यमदर्मराजऩे! स्वर्गे लोके - मोक्ष लोगत्तिल्, भयं किंचन न अस्ति - (इरुप्पवर्गळुक्कु) सिऱिदुम् पयम् किडैयादु। तत्र त्वं न - अङ्गु नी अदिगारम् सॆलुत्तमाट्टाय्। (उमक्कु अङ्गु अदिगारम् किडैयादु) जरया न बिभेति - (अङ्गु इरुप्पवऩ्) मुदुमैयिऩाल् अञ्जमाट्टाऩ्। मुदुमैयैक् कण्डु अञ्जमाट्टाऩ्। अङ्गु इरुप्पवरुक्कुक् किऴप्परुवम् किडैयादु ऎऩ्ऱबडि। अशनाया-पिपासे उभे तीर्त्वा - पसि, तागम् ऎऩ्ऱ इरण्डैयुम् कडन्दु, शोकातिगः - वरुत्तम् अऱ्ऱवऩाय्। ‘स्वर्गलोके - मोक्ष लोगत्तिल्, मोदते - मगिऴ्गिऱाऩ्।
यमऩ् तन्द मूऩ्ऱु वरङ्गळिल्, इरण्डावदु वरमाग मोक्षसादऩमाऩ अक्किऩियै उबदेशिक्कुमाऱु वेण्डुगिऱाऩ्। इदऱ्कुप् पलऩाय्त् ताऩ् विरुम्बुम् मोक्ष स्वरूबत्तै मुदलिल् सॊल्लि, पिऱगु इप्पडिप्पट्ट मोक्षत्तै सादित्तुत् तरवल्ल अक्किऩियैत् तऩक्कु उबदेशिक्कुमाऱु प्रार्त्तिक्किऱाऩ्। आगवे इन्द मन्द्रत्तिल् मोक्ष स्वरूबत्तै विळक्कुगिऱाऩ्।
अक्किऩियाऩदु मोक्षत्तिऱ्कु उबासऩ मूलमागत् ताऩ् सादऩम् आगुम् ऎऩ्बदुम् इङ्गु मेले वॆळिप्पडै। आगवे, इन्द मन्द्रत्तिलुम् अडुत्त मन्द्रत्तिलुम् काणप्पडुम् ‘स्वर्गम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् पिरसित्तमाऩ इन्दिरऩुडैय लोगमाऩ स्वर्क्कत्तैक् कुऱिप्पदऩ्ऱु। परमबदम् ऎऩप्पडुम् मोक्षस्ताऩत्तैये कुऱिप्पदागुम्। पसि, तागम्, मूप्पु, सोगम् मुदलियऩ इऩ्ऱि, निरदिशय आऩन्दत्तै अनुबविप्पदु मोक्षलोगत्तिल्दाऩ् सम्बविक्कुम्। इन्दिरादि लोगत्तिल् इरुप्पवर्गळ् पक्कलिले पसि तागम् मुदलियऩ इरुप्पदागप् पुराणादिगळ् मूलम् अऱिगिऱोम्।
‘स्वर्गे लोके भयं किंचन नास्ति’ ऎऩ्बदऩाल्, सिऱिदुम् पयत्तिऱ्कु इडमिऩ्ऱि इरुक्कुम् स्वर्क्कम् मोक्ष स्ताऩमेयाम्।
‘इन्दिरादि लोगङ्गळागिऱ स्वर्क्कलोगत्तिल् ‘स्वर्गेऽपि पातभीतस्य क्षयिष्णोः नास्ति निर्वृतिः ॥’ ऎऩ्ऱिवै मुदलाऩ प्रमाणङ्गळ्, पुण्यबलऩाग सुगानुबवम् सॆय्दु वरुबवऩुक्कुम्, पुण्यम् तीर्न्दाल् मीण्डुम् पूलोगत्तिल् विऴ नेरुमे ऎऩ्ऱ पयम् उण्डावदऩाल् मऩ अमैदि किडैयादु ऎऩ्गिऩ्ऱऩ। आगवे, पयम् इल्लाद इडम् इन्द स्वर्क्कलोगम् आगादु। मऱ्ऱुम् पल कारणङ्गळ् उळ। मेलुम्, नसिगेदस् यमऩै नोक्किच् चॊल्लुम् अऴगै रसिक्क वेण्डुम्। अन्द स्वर्क्कलोगत्तिल् उऩ्ऩुडैय अदिगारम् सॆल्लादु। नी अन्द लोगत्तिऱ्कु अदिगारियागमाट्टाय् ऎऩ्बदै अवऩै नोक्किये, ‘तत्र त्वं न (प्रभवसि)’ ऎऩ्ऱु कूऱुगिऱाऩ्। उण्मैयैच् चॊल्ल अञ्ज वेण्डामे!
न जरया बिभेति - अङ्गुळ्ळवर्गळ् मुदुमैयैक् कण्डु अञ्ज वेण्डुवदिल्लै, सदुर्मुग प्रह्मलोगत्तिल् इरुप्पवर्गळ् उट्पड यावरुम् तऩक्कु वयदु मुदिर्वदैक् कण्डु अञ्जत्ताऩ् वेण्डुम्। अदिगारम् मुडिन्दाल् अवर्गळ् अन्द इडत्तिलिरुन्दु विऴ वेण्डियवर्गळ्दाऩे?
‘अजर:’ ऎऩ्ऱ पदम् तेवर्गळुक्कुक् किऴत्तऩ्मै किडैयादु ऎऩ्ऱु कूऱुगिऱदु। आयिऩुम् वयदिऩ् मुडिविऩाल् वरुम् आबत्तैक् कण्डु अवर्गळुम् अञ्ज वेण्डित्ताऩ् इरुक्कुम्। नमक्कुप्पोल् उडल्दळर्च्चि इल्लाविडिऩुम् वयदिऩ् मुडिविऩाल् स्वर्क्कबोगत्तिऱ्कु इऴप्पु नेरत्ताऩे नेरुम्।
श्रीवैगुण्डत्तिल् इरुप्पवर्गळुक्कुप् पुनराव्रुत्ति - मीट्चि इल्लामैयाल्, ऎव्विदत्तिलुम् अवर्गळुक्कु मूप्पो - अच्चमो किडैयादु।
मेलुम्, श्रीवैगुण्डत्तिल् इरुप्पवर्गळुक्कुप् पसि तागम् एदुम् किडैयादु। आगवे इवऱ्ऱाल् वरुम् सोगत्तैयुम् कडन्दु निऱ्किऱार्गळ् अङ्गु उळ्ळवर्गळ्। इदऩ् पयऩाय् ऎप्पॊऴुदुम् आऩन्दत्तैये अऩुबविक्किऱार्गळ्। इन्द निलै इन्द्रादि लोगमाऩ स्वर्क्कत्तिल् किडैयादु। इत्यादि कारणङ्गळाल् इङ्गुक् कूऱप्पडुम् स्वर्क्कम् श्रीवैगुण्डमेयागुम्।
मूलम् - १।१।१३
इव्वळवाग आस्तिगाक्रेसरऩाऩ नसिगेदस् ताऩ् विरुम्बुम् मोक्षत्तिऩ् तऩ्मैयै विवरित्ताऩ्। इऩि, इदऱ्कु सादऩमाऩ अक्किऩि (वित्यै)यैत् तऩक्कु उबदेशिक्कुमाऱु इरण्डावदु वरत्तिल् वेण्डुगिऱाऩ् –
स त्वमग्निं स्वर्ग्यमध्येषि मृत्यो! प्रब्रूहि त्वं श्रद्धधानाय मह्यम् । स्वर्गलोकाः अमृतत्वं भजन्ते एतद् द्वितीयेन वृणे वरेण ॥१३॥
मृत्यो! - यमदर्मऩे!, सः त्वं - सर्वज्ञऩ् ऎऩ्ऱु पुराणादिगळिले पिरसित्तऩाऩ नी, स्वर्ग्यं - मोक्षसादऩमाऩ, अक्निम् - अक्किऩियै, (अध्येषि) जानासि – अऱिगिऱाय्। तम् - अन्द अक्किऩियै, श्रद्धधानाय - अऱिन्दु कॊळ्वदिल् आवल् कॊण्डुळ्ळ, मह्यं - ऎऩक्कु। प्रब्रूहि – उबदेशिक्क वेण्डुम्। स्वर्गलोकाः - परमबदम् सॆऩ्ऱवर्गळ्, अमृतत्वं - मीट्चि यऱ्ऱ वाऴ्च्चियाऩ - स्वस्वरूबाविर्बावरूबमाऩ मोक्षत्तैप् पॆऱुगिऱार्गळ्।
मुदल् वरत्तिऩाल्, तन्दैयिऩ् अनुक्रहत्तैप् पॆऱ्ऱाऩ्। इरण्डावदु वरत्तिऩाल् मोक्षसादऩमाऩ अक्किऩि वित्यैयैप् पॆऱुगिऱाऩ्।
इदु नम् ऎम्बॆरुमाऩार् काट्टिय वऴि। इदै श्रीबाष्यत्तिले काणलाम्, ‘द्वितीयेन च वरेण उत्तीर्णदेह-आत्मानुभाव्य-फलसाधनभूता अग्निविद्या वृता’ - इरण्डावदु वरत्तिऩाल्, शरीरत्तै विट्टुक् किळम्बिय आत्माविऩाल् अऩुबविक्कत्तक्क पलऩैत् तरवल्ल अक्ऩिवित्यै नसिगेदस्सिऩाल् वेण्डप्पट्टदु’ ऎऩ्ऱु अत्त्रदिगरणत्तिल् उळ्ळ श्रीबाष्यवाक्कियम् इङ्गुक् कवऩिक्कत्तक्कदु।
ऒरुवरिडमिरुन्दु ऒरु विषयत्तै उबदेशमूलम् पॆऱ विरुम्बुबवऩ् अदै उबदेशिक्कुम् आसार्यऩुक्कु अन्द विषयत्तिल् ज्ञाऩम् इरुप्पदै मुदलिल् अऱिय वेण्डुम्। इम् मुऱैयिल् नसिगेदस् ताऩ् विरुम्बुम् अक्ऩिवित्यैयै उबदेशिप्पदिल् यमऩुक्कुत् तगुदि उण्डु ऎऩ्बदैत् ताऩ् अऱिन्दुळ्ळदै ‘स त्वं’ ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळाल् कुऱिक्किऱाऩ्। अप्पडिप्पट्ट नी ऎऩ्बदु अदऩ् पॊरुळ्। अदऩ् करुत्तावदु - यमदर्मराजऩे! नाऩ् केट्कुम् अक्ऩिवित्यैयै उबदेशिप्पदऱ्कु उरिय ज्ञाऩम् निरम्बियवर् नीर् ऎऩ्बदै नाऩ् पुराणादिगळ् मूलम् केळ्विप्पट्टुळ्ळेऩ्। आगवे ऎऩक्कु इन्द विषयम् तॆरियादु ऎऩ्ऱु सॊल्लि, ‘नीर् उबदेशिक्क मऱुक्कक्कूडादु’ ऎऩ्बदेयाम्।
उयर्न्द विषयत्तैक् केट्पवऩुक्कुम् तगुदि - योक्यदै वेण्डुमे! अदु इल्लै ऎऩ्ऱु सॊल्लि, यमऩ् उबदेशिक्क मऱुक्कलाम् अऩ्ऱो? अदऱ्कागक् केट्क विरुम्बुम् तऩक्कुम् योक्यदै उण्डु ऎऩ्बदैक् कुऱिक्कत् तऩक्कु ‘श्रद्धधानाय’ ऎऩ्ऱ अडैमॊऴि (विसेषणम्) इट्टुक्कॊळ्गिऱाऩ् इङ्गु। उबदेशिक्कुम् आसार्यऩुक्कु अन्द विषयत्तिल् ज्ञाऩम् वेण्डुम्। उबदेशम् पॆऱ इरुक्कुम् शिष्यऩुक्कु अन्द विषयत्तिल् श्रत्तै वेण्डुम्। इवै इरण्डैयुम् ‘सः त्वं श्रद्धधानाय मह्यं’ ऎऩ्ऱु इन्दच् चिऱुवऩ् कुऱिक्कुम् अऴगु नाम् कुऱिक्कॊळ्ळत्तक्कदागुम्।
स्वर्क्यम् - स्वर्क्कत्तैप् पिरयोजऩमाग - पलऩागक् कॊण्डदु इदु। अक्किऩिक्कु विशेषणम्। इन्द अक्किऩि उबासऩत्तिऩ् मूलमागत् ताऩ् मोक्षत्तिऱ्कु सादऩमागुम्।
इदऩ् मूलम् किडैक्कुम् स्वर्क्कत्तिऩाल् - परमबदत्तिऩाल् किडैप्पदैक् कूऱुगिऱाऩ् - ‘स्वर्गलोकाः अमृतत्वं भजन्ते’ ऎऩ्ऱु। मोक्षम् ऎऩ्बदु - जीवऩुडैय स्वरूबाविर्बावम्। इदु पिरगिरुदि मण्डलत्तिऱ्कुम् मेलाऩ अप्राक्रुदलोगत्तिल् सॆऩ्ऱु प्रह्मत्तैक् किट्टिय पिऱगु किट्टुवदागुम्। इदैत्ताऩ्, ‘परं ज्योतिरुपसंपद्य स्वेन रूपेण अभिनिष्पद्यते’ ऎऩ्ऱ श्रुदियुम् सॊल्लुगिऱदु। स्वर्गलोगा: ऎऩ्ऱ सॊल्, ‘स्वर्गः लोकः येषां ते’ ऎऩ्ऱ व्युत्पत्तियाल् उण्डाऩदु।
मूलम् - १।१।१४
इव्वाऱु इरण्डावदु वरम् वेण्डि निऱ्कुम् नसिगेदस्सुक्कु यमऩ् वरम् अरुळुगिऱाऩ् -
प्र ते ब्रवीमि तदु मे निबोध स्वर्ग्यमग्निं नचिकेतः प्रजानन् ।
अनन्तलोकाप्तिमथो प्रतिष्ठा विद्धि त्वमेतन्निहितं गुहायाम् ॥१४॥
नचिकेतः! - हे नसिगेदस्से! ते - वेण्डि निऱ्कुम् उऩक्कु, स्वर्ग्यम् अग्निं - स्वर्क्कत्तैत् तर वल्ल अक्किऩियै, प्रब्रवीमि – उबदेशिक्किऱेऩ्। तत् - अदै, मे – ऎऩ्ऩुडैय उबदेशत्तिऩाल्, निबोध – अऱिवायाग, प्रजानन् - इदै अऱिबवऩ्, अनन्तलोकाप्तिं - अऩन्दऩाऩ विष्णुविऩुडैय लोगप्राप्तियैयुम्, अथो - पिऱगु, प्रतिष्ठां - मीट्चियिल्लामैयैयुम् - अबुनराव्रुत्तियैयुम् (लभते - पॆऱुगिऱाऩ्) एतत् - इन्द अक्ऩिज्ञाऩम् मोक्षहेदु ऎऩ्ऱ विषयम्, कुहायाम् निहिदम् - रहस्यमाऩ इडत्तिले वैक्कप्पट्टुळ्ळदाग, विद्धि - नी अऱिवायाग।
हे नसिगेदस्से! नी सॊऩ्ऩबडिये अन्द अक्किऩियैप्पऱ्ऱि नाऩ् नऩ्गु अऱिन्दुळ्ळेऩ्। उऩक्को अदै अऱिवदऱ्कुप् पेरावल् - श्रत्तै उळ्ळदु। आगवे उऩक्कु नाऩ् अदै अवसियम् उबदेशिक्किऱेऩ्। ऎऩ्ऩुडैय उबदेशत्तिऩाल् नीयुम् अदै नऩ्गु अऱिवायाग। ‘ते प्रब्रवीमि तत् निबोध’ ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्। इन्द अक्किऩियै अऱिन्दाल् वरुम् पयऩैयुम् यमऩे विळक्कुगिऱाऩ्।
हे नसिगेद: ‘स्वर्ग्यम् अग्निं प्रजानन् अनन्तलोकाप्तिम् अथो प्रतिष्ठां (च)लभते’ ऎऩ्ऱु पदङ्गळिऩ् अन्वयम्। ‘लभते’ ऎऩ्ऱ क्रियाबदम् मन्द्रत्तिल् इल्लै; आयिऩुम् अत्याहरित्तुक्कॊळ्ळ वेण्डुम्।
मोक्षसादऩमाऩ इन्द अक्ऩियै अऱिबवऩ् अऩन्दऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय - विष्णुविऩुडैय लोगत्तैयुम्, अङ्गुच् चॆऩ्ऱ पिऱगु पुनराव्रुत्ति (मीट्चि) इल्लामैयैयुम् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्। अनन्द सप्तम्। ‘सत्यं ज्ञानं अनन्तं ब्रह्म’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् परप्रह्मत्तैक् कुऱिप्पदाग श्रुदियिल् काणप्पडुगिऱदु। आग ऎल्ला इडङ्गळिलुमे अनन्द शप्तम् ऎम्बॆरुमाऩैत्ताऩ् सॊल्लुम्। अवऩुडैय लोगमाऩ परमबदमे इङ्गु स्वर्ग शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱदु। इदु नम् सित्तान्दत्तैच् चेर्न्द अर्त्तम्।
सङ्गरर् प्रसित्तमाऩ स्वर्क्कलोगम् ऎऩ्ऱे कॊण्डु वियाक्कियाऩम् सॆय्दुळ्ळार्। अन्द मुऱै वेऱु।
कुऴन्दाय् नसिगेदस्से! इन्द अक्किऩि वित्यै मोक्षहेदु ऎऩ्ऱ विषयम् - कुहैयिल्, मिगवुम् रहस्यमाऩ इडत्तिल् वैक्कप्पट्टुळ्ळदु। आगैयाल् मऱ्ऱैयोर् अऱियमाट्टार्गळ्। नीये अऱिवायाग।
अग्निं प्रजानन् अनन्तलोकाप्तिं प्रतिष्ठां च विद्धि - लभस्व - पॆऱुवायाग ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ् उण्डु। कुहायाम् निहिदम् ऎऩ्बदऱ्कु, शङ्गरर् ‘वित्वाऩ्गळिऩ् पुत्तियिल् पुगुन्दुळ्ळदु। ‘विदुषां बुद्धौ निविष्टम् इत्यर्थः’ ऎऩ्ऱु वियाक्कियाऩम् सॆय्दुळ्ळार्। इदु नमक्कुम् उडऩ्बाडे।
अत्वैदम् - इन्द उबनिषत्तिऩ् तॊडक्कत्तिल् काणप्पडुम् कदैयिऩ् पोक्किल् मूऩ्ऱु मदङ्गळुक्कुम् इडैये पॆरुम्बालुम् माऱुदल् इल्लै, तत्त्वङ्गळिल् मट्टुमे माऱुबाडुगळ् उळ्ळऩ। अवऱ्ऱै आङ्गाङ्गे विवरिप्पोम्।
१३-वदु मन्दिरत्तिल् स्वर्क्कलोगत्तै अडैवदऱ्कु सादऩमाऩ अक्ऩिवित्यै पऱ्ऱिय ज्ञाऩत्तै इरण्डावदु वरमाग वेण्डुगिऱाऩ् नसिगेदस्। इन्द अक्ऩिक्कुप् पलमाऩ स्वर्क्कम् प्रसित्तमाऩ स्वर्क्कलोगमेयागुम्; मोक्षलोगम् अऩ्ऱु। १४-आम् मन्द्रत्तिल्, ‘अनन्तलोकाप्तिम् अथो प्रतिष्ठां गुहायां निहितं’ ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु विशेषणङ्गळाल् इन्द अक्ऩिये पुगऴप्पडुगिऱदु। नसिगेदस्से! उऩ्ऩाल् विरुम्बिक् केट्कप्पट्टदुम्, नाऩ् उबदेशिक्कप्पोवदुमाऩ अक्ऩि, अऩन्दलोगाप्ति - स्वर्क्कलोग पलप्राप्तिसादऩम्, (अनन्तलोकाप्तिम् - स्वर्गफलप्राप्तिसाधनम्) ऎऩ्गिऱदु शङ्गरबाष्यम्। मेलुम्, विराट्रूबत्तिऩाल् जगत्तुक्कु आश्रयमाऩदु। वित्वाऩ्गळिऩ् पुत्ति ऎऩ्ऱ कुहैयिल् वैक्कप्पट्टुळ्ळदु। इव्वाऱु इन्द अक्ऩियिऩ् स्तुदि इङ्गुक् काट्टप्पडुगिऱदु।
त्वैदम् - ‘ऎऩ्ऩै यारुक्कुत् तरप्पोगिऱीर्, ऎऩ्ऱु केट्ट नसिगेदस्सै नोक्कि अवऩ् तन्दै, ‘उऩ्ऩै यमऩुक्कुत् तरुगिऱेऩ्’ ऎऩ्ऱार्। अदावदु, नी इऱन्दुबोय् यमलोगम् सेरुवायाग ऎऩ्ऱ करुत्तुक् कूऱप्पडुगिऱदु। अव्वाऱे अङ्गुच् चॆऩ्ऱ नसिगेदस्, यमऩ् तन्द मूऩ्ऱु वरङ्गळिल् मुदल् वरमागत् तन्दैयिऩ् अरुळै वेण्डि निऱ्किऱाऩ्। मा - प्रतीतः अभिवदेत्। (इऱन्दु मीण्डुम् उम्माल् उयिर्बॆऱ्ऱुच् चॆल्लुम्) ऎऩ्ऩै इवऩ् ऎऩ् पुत्तिरऩ्दाऩ् ऎऩ्ऱु अडैयाळम् कण्डुगॊण्डु प्रीदियुडऩ् पेसुवाराग’ ऎऩ्ऱु वेण्डिऩाऩ्। यमऩुम् अप्पडिये आगट्टुम् ऎऩ्ऱाऩ्। इङ्गु ९आम् मन्द्रत्तिल् ‘प्रतीतः’ ऎऩ्बदऱ्कु अडैयाळम् कण्डुगॊण्डु’ ऎऩ्ऱ अर्त्तम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
११-आम् मन्द्रत्तिल् कूऱप्पट्टुळ्ळ - स्वर्क्कम् प्रसित्तमाऩ स्वर्क्कलोगमागवे कॊळ्ळप्पट्टदु त्वैदमदत्तिलुम्। आऩाल् इदे मन्द्रत्तिल् मेले पुगऴप्पट्टुळ्ळ पॆरुमैगळ् यावुम् इन्द प्रसित्त स्वर्क्कलोगत्तिऱ्कुक् किडैया। पयम्, किऴत्तऩ्मै, पसि, तागम्, सोगम् आगिय यावुम् स्वर्क्कत्तिल् इरुप्पवर्गळुक्कुम् उण्डु। इप्पडि इरुक्क, पयम्, मुदलियऩ इल्लाद इडम् ऎऩ्ऱु ऎप्पडि स्वर्क्कत्तै वर्णिक्क मुडियुम्? ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴुगिऱदु। उण्मैदाऩ्। आऩालुम् इङ्गे ताऩ् विरुम्बुम् स्वर्क्कत्तिऱ्कु इल्लाद पॆरुमैगळै इरुप्पदागक् कूऱि मोक्षत्तिऱ्कु ऒप्पाग इदै नसिगेदस् पुगऴ्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱु पदिल् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। आगवे इरुक्कुम् पॆरुमैगळै ऎडुत्तुच् चॊल्लिप् पुगऴविल्लै। इल्लाद पॆरुमैगळैये कूऱिप् पुगऴ्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
स्वर्क्कलोगादिबदियाऩ इन्द्रऩ् मऱ्ऱुम् उळ्ळ तेवर्गळ् अऩैवरुम् हिरण्यगसिबु-हिरण्याक्षऩ् मुदलाऩ असुरर्गळुक्कु अञ्जि, स्वर्क्कलोगत्तैविट्टुप् पूलोगत्तिल् यारुम् अऱियावण्णम् पल कालम् अलैन्दऩर्। तुर्वासाविऩ् साबत्तिऩाल् लष्मीगडाक्षम् इल्लामल् पल कष्टङ्गळै अऩुबवित्तऩर् तेवर्गळ्। इवैयऩैत्तैयुम् अऱिन्दुळ्ळवऩे नसिगेदस्। आयिऩुम् वरम् केट्पदऱ्काग स्वर्क्कलोगत्तै इप्पडिप् पुगऴ्गिऱाऩ्। अडुत्तु, १२-आम् मन्द्रत्तिऩाल् स्वर्क्कत्तिऱ्कुक् कारणमाग अक्ऩियिऩ् ज्ञाऩत्तैप् प्रार्त्तिक्किऱाऩ्। स्वर्क्कम् ऎऩ्बदु तेवलोगत्तैक् कुऱिक्किऱदु। अदऱ्कुक् कारणम् ज्योदिष्टोम यागाक्ऩि। अदऩ् उळ्ळे इरुक्कुम् विष्णुदाऩ् इङ्गु अक्ऩि शप्तत्तिऩाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱाऩ्। ‘अग्र्यत्वात्-अग्निः’ ऎऩ्गिऱदु त्वैद पाष्यम्। सर्वोत्तमऩागैयाल् अक्ऩि विष्णुवागिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि। आग इन्द विष्णुवैप्पऱ्ऱि नीर् ऎऩक्कु उबदेशिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु इरण्डावदु वरमाग नसिगेदस् यमऩै वेण्डुगिऱाऩ्। इन्द विष्णुज्ञाऩत्तिऩाल् उण्डागुम् पलऩै उत्तरार्त्तत्तिऩाल् काट्टुगिऱाऩ्। ‘स्वर्गलोकाः’ ऎऩ्ऱ सॊल्, स्वर्गः लोकः येषां - ते - ऎऩ्ऱ व्युत्पत्तियिऩाल्, स्वर्क्क लोगत्तिल् वसिप्पवर्गळैक् कुऱिक्किऱदु। अक्ऩियिऩ् उळ्ळे इरुक्कुम् इन्द विष्णुविऩ् ज्ञाऩत्तिऩाल् अम्रुदत्वम्-मोक्षत्तैयुम् क्रममाग अडैगिऩ्ऱऩर्। इन्द पाष्यरीदियिल् अम्रुदत्वम् ऎऩ्ऱ पदम् ताऩ् मोक्षत्तैक् कुऱिक्किऱदागुम्।
स्वर्क्कत्तिऱ्कु सादऩम् ज्योदिष्टोम यागाक्ऩि। अदऩ् उळ्ळिरुक्कुम् विष्णुविऩ् ज्ञाऩम् मोक्षसादऩम् ऎऩ्ऱवाऱु। आग मन्द्रत्तिल् अक्ऩि ऎऩ्ऱ पदम् अक्ऩिक्कुळ् इरुक्कुम् अक्र्यऩाऩ-सिऱन्दवऩाऩ विष्णुवैक् कुऱिक्कुम्। इव्वाऱु वेण्डप्पट्ट यमऩ् पदिल् सॊल्लुगिऱाऩ्। १३-आम् मन्द्रत्तिल् - नसिगेदेस्से, नी कूऱियबडि स्वर्क्कसादऩमाऩ विष्णुवै नाऩ् नऩ्गु अऱिवेऩ्। अवऩैप्पऱ्ऱि उऩक्कुम् उबदेशिक्किऱेऩ्। नी नऩ्गु अऱिवाय्। एदम् - नी केट्ट अक्ऩियिलुळ्ळ अक्ऩि ऎऩ्ऱ विष्णुवै, अऩन्दलोगाप्तिम् - अऩन्दऩ् ऎऩ्ऱ विष्णुविऩ् लोगत्तै अल्लदु अऩन्दमाऩ, अऴिविल्लाद लोगमाऩ मोक्षत्तै अडैविप्पवऩागवुम्, प्रदिष्टाम् - उलगम् अऩैत्तैयुम् ताङ्गुबवऩागवुम्, कुहायाम् निहिदम् - ऎल्लोरुडैयवुम् ह्रुदय कुगैयिल् वैक्कप्पट्टुळ्ळवऩागवुम् अऱिवायाग ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
त्वैदमदरीदियिल् – अनन्दलोगाप्तिम्, प्रदिष्टाम्, कुहायाम् निहिदम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु पदङ्गळुम्, अक्ऩियिऩ् उळ्ळिरुक्कुम् अक्ऩियाऩ विष्णुवुक्कु विशेषणङ्गळागक् कॊळ्ळप्पट्टऩ ऎऩ्ऱ विशेषम् अऱियत्तक्कदु। अप्पॊऴुदु ‘अनन्तलोकस्य आप्तिः येन सः अनन्तलोकाप्तिः’ ऎऩ्ऱु विक्रहम् कॊळ्ळ वेण्डुम्। इङ्गु त्वैदमद विळक्कत्तिल् कॊडुक्कप्पट्टुळ्ळ – ११, १२, १३ ऎऩ्ऱ मन्द्रङ्गळिऩ् ऎण्णिक्कै मुऱैये १२, १३, १४ ऎऩ्ऱु ऎण्णिक्कै इट्टु व्याक्यानम् सॆय्यप्पट्टुळ्ळ मन्द्रङ्गळैक् कुऱिक्कुम्। नम् मदत्तिऱ्कुम् पिऱ मदत्तिऩर्क्कुम् ऎण्णिक्कैयिल् सिऱिदु माऱुबाडु उण्डु।
मूलम् - १।१।१५
लोकादिम् अग्निं तमुवाच तस्मै या इष्टकाः यावतीर्वा यथा वा ।
स चापि तत् प्रत्यवदद् यथोक्तम् अथास्य मृत्युः पुनराह तुष्टः ॥१५॥
इदिहास पुराणङ्गळिल् इडैये वरुम् कविक्कूऱ्ऱु (कवियिऩ् वार्त्तै) पोल इङ्गु इन्द मन्द्रम् श्रुदियिऩ् वाक्यमागुम्। अदावदु यमऩे - नसिगेदस्सो कूऱुम् वाक्कियम् अऩ्ऱु; वेदबुरुषऩ् कूऱुम् वाक्कियम् इदु ऎऩ्ऱबडि।
तस्मै - अन्द नसिगेदस्सुक्कु (यमऩ्) लोकादिं - स्वर्क्कलोगत्तिऱ्कुक् कारणमाऩ, तं - अन्द अक्ऩियै, उवाच - उबदेसित्ताऩ्। (मेलुम्, अन्द वैदिगाक्ऩियै वैत्तु होमम् सॆय्वदऱ्कु एऱ्प ऒरु इडम् कट्टुवदऱ्कु वेण्डिय) इष्टकाः - सॆङ्गऱ्कळ्, याः - ऎप्पडि इरुक्क वेण्डुम्, यावतीर्वा - ऎत्तऩै वेण्डुम्, यथा वा - ऎप्पडिक् कट्ट वेण्डुम् ऎऩ्ऱ मुऱैगळ् अऩैत्तैयुम् (यमऩ् नसिगेदस्सुक्कु उबदेसित्ताऩ्)। स च - उबदेशम् पॆऱ्ऱ अन्द नसिगेदस्सुम्, तत् - यमऩाल् उबदेसिक्कप्पट्टदै, उबदेसित्तवण्णमे, प्रत्यवदत् - तिरुम्बच् चॊऩ्ऩाऩ्। अथ - पिऱगु अस्य, तुष्टः - नसिगेदस्सिऩ् विषयत्तिल् सन्दोषम् कॊण्ड, मृत्युः - यमऩ्, पुनः आह - मेलुम् सॊल्ललाऩाऩ्।
इङ्गु ‘लोकादिः’ ऎऩ्ऱ पदत्तिल् आदिसप्तम् कारणत्तैक् कुऱिक्किऱदु। लोकस्य आदिः - स्वर्क्कलोगत्तिऱ्कुक् कारणमाऩ ऎऩ्ऱु अक्ऩियै विशेषिक्किऱदु। इन्द अर्त्तम् कीऴ् मन्द्रत्तिल् स्वर्क्यम् ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् कुऱिक्कप्पट्टदागुम्। आग स्वर्क्यम् ऎऩ्बदुम्, लोगादिम् ऎऩ्बदुम् ऒरे अर्त्तत्तैक् कुऱिप्पऩ आगुम्।
मुदलिल् इन्द अक्ऩिक्कुच् चयऩम् - सॆय्दु, कुण्डम् अमैत्तु, अदिल् प्रदिष्टै सॆय्द पिऱगु इदिल् होमम् सॆय्य वेण्डुम्। सयऩम् - अक्ऩि वैक्कुम् इडम्। इदु इऩ्ऩ मुऱैयिल् इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु वेदम् विदित्तुक् काट्टियुळ्ळदु। इदै अमैप्पदऱ्कु वेण्डिय सॆङ्गऱ्कळिऩ् लक्षणङ्गळ्, ऎण्णिक्कै, अमैक्क वेण्डिय मुऱै इवऱ्ऱैयुम् अऱिय वेण्डुम्। इवै अऩैत्तैयुम् यमऩ् नसिगेदस्सुक्कु विळक्किक् कूऱिऩाऩ्।
तगुन्द शिष्यऩ् किडैप्पदु अरिदु। अदिलुम् उबदेशिक्कप्पडुम् विषयत्तै नऩ्गु पुरिन्दुगॊळ्बवऩ् किडैप्पदु अरिदु। अदिलुम् पुरिन्दु कॊण्डदै माऱाडामल् तिरुम्बच् चॊल्लुम् तिऱम् कॊण्ड शिष्यऩ् किडैप्पदु आऱ्ऱवुम् अरिदु। इप्पडि ऒरु शिष्यऩ् किडैत्तुविट्टाल् आसार्यऩुक्कु मट्टऱ्ऱ मगिऴ्च्चिये उण्डागुम्।
इव्वगैयिल् ताऩ् उबदेशित्त सूक्ष्म विषयङ्गळ् अऩैत्तैयुम् उडऩे तिरुम्बच् चॊऩ्ऩ नसिगेदस्सिऩ् पुत्ति सामर्त्यत्तैक् कण्ड यमऩ्, अवऩ् विषयत्तिल् मिगुन्द मगिऴ्च्चि कॊण्डाऩ्। अदऩ् पयऩाय्, अवऩ् केळादिरुक्कच् चॆय्देयुम् इवऩे सॊल्ललाऩाऩ् ऎऩ्ऱु उबनिषत् वियन्दु कूऱियबडि ऎऩ्गिऩ्ऱऩर् पूर्वर्गळ्। नम्मुडैय पाष्यत्तिलुम् मत्व पाष्यत्तिलुम्, ‘पुनराह तुष्टः’ ऎऩ्ऱ पाडमे कॊळ्ळप्पट्टदु। शङ्गरबाष्यत्तिल् ‘पुनरेवाह तुष्टः’ ऎऩ्ऱ पाडम् काणप्पडुगिऱदु।
अत्वैदम् - इदिल् अदिगमाऩ वेऱ्ऱुमै इल्लै। मगिऴ्न्द यमऩ् मूऩ्ऱु वरत्तैक्काट्टिलुम् अदिग वरम् तर विरुम्बिऩाऩ्।
त्वैदम् - इङ्गुम् अक्ऩि ऎऩ्ऱ पदम् अक्ऩियिऩ् उळ्ळिरुक्कुम् विष्णुवैये कुऱिप्पदागुम्। नसिगेदस्सुम् इन्द विष्णुवैत्ताऩ् उबदेशिक्कुमाऱु केट्टाऩ्। यमऩुम् अप्पडिये विष्णुवै उबदेशित्ताऩ्। मेलुम् अक्ऩि कुण्डत्तिऱ्कु वेण्डिय सॆङ्गऱ्कळ् (इष्टकाः) अवऱ्ऱिऩ् तेवदैगळ्, आग इवर्गळिऩ् स्वरूबम्, ऎण्णिक्कै सॆयल्मुऱै इवऱ्ऱैयुम् उबदेशित्ताऩ् यमऩ्। नसिगेदस्सुम् उबदेशित्तबडिये तिरुम्बच् चॊऩ्ऩाऩ्। अदऩाल् मगिऴ्न्द यमऩ् मेलुम् सॊल्ललाऩाऩ्। ‘स एव सर्वलोकादिः, तं ज्ञात्वा मुच्यते ध्रुवं इष्टकाः देवतां विष्णुं षष्ट्युत्तरशतत्रिकं’ ऎऩ्ऱु मुन्नूऱ्ऱऱुबदु सॆङ्गऱ्कळाल् अमैक्कप्पडुम् सयऩम्। इदु मुन्नूऱ्ऱऱुबदु नाट्कळ् कॊण्ड कालस्वरूबियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय प्रदीगम्। इवऩे उलगुक्कुक् कारणम्। इवऩै त्याऩिप्पदाल् पाबङ्गळिलिरुन्दु निलैयाग विडुबडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु कदिसारम् काट्टुगिऱदु ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
मूलम् - १।१।१६
नसिगेदस्सिऩ् विषयत्तिल् सन्दोषम् कॊण्ड यमऩ् कूऱुवदाग अमैगिऱदु अडुत्त मन्द्रम् -
तमब्रवीत् प्रीयमाणो महात्मा वरं तवेहाद्य ददानि(मि) भूयः ।
तवैव नाम्ना भविताऽयमग्निः सृङ्कां चेमाम् अनेकरूपां गृहाण ॥१६॥
प्रीयमाणः - सन्दोषम् कॊण्ड, महामनाः - परन्द मऩमुडैय (उदारऩाऩ) यमऩ्, तं - अन्द नसिगेदस्सै नोक्कि, अब्रवीत् - सॊऩ्ऩाऩ्। नसिगेदस्से! तव – उऩक्कु, इह अद्य - इङ्गु इप्पॊऴुदु, भूयः - (कीऴे तन्द मूऩ्ऱु वरङ्गळैविड) अदिगमाग नाऩ्गावदु वरत्तै, ददानि(मि) - तरुगिऱेऩ्, अदावदु - अयम् अग्निः - ऎऩ्ऩाल् उऩक्कु उबदेशिक्कप्पडुम् इन्द अक्ऩियाऩदु, तवैव नाम्ना - उऩ् पॆयरिऩालेये ‘नासिगेदम्’ ऎऩ्ऱु प्रसित्तमाग वऴङ्गप्पडप्पोगिऱदु। हे नसिगेदस्से! उऩ् पॆयरै इट्टे इन्द अक्ऩियै ‘नासिगेदम्’ ऎऩ्ऱु यावरुम् वऴङ्गुवार्गळ्। अनेकरूपाम् इमां सृङ्गां च - विसित्तिरमाऩदुम्, शप्तम् उळ्ळदुमाऩ इन्द रत्ऩमालैयै, गृहाण – एऱ्ऱुक्कॊळ्।
ताऩ् उबदेशित्त अक्ऩियैयुम्, सयऩम् सॆय्युम् मुऱैगळैयुम् अप्पडिये नसिगेदस् तिरुम्बच् चॊल्लक्केट्ट यमऩ् मिगवुम् मगिऴ्न्दाऩ्। मिगुन्द पुत्तिसालियाऩ शिष्यऩ् किडैत्ताल् आसार्यऩुक्कु सन्दोषम् वरुवदु तिण्णम्। इन्द वगैयिल् नसिगेदस्सैच् शिष्यऩागप् पॆऱ्ऱ यमऩुक्कु मिगुन्द सन्दोषम् उण्डायिऱ्ऱु। अदऩाल् नसिगेदस्सुक्कु नाऩ्गावदु वरम् कॊडुप्पदागक् कूऱुगिऱाऩ् यमऩ्।
महामनाः - शिष्यऩुडैय अऱिवुत् तिऱऩैक् कण्डु मगिऴ्न्द यमऩुक्कु मऩमुम् विरिवडैन्ददु। अदऩाल् अवऩ् केट्काद वरत्तैयुम् तर वेण्डुम् ऎऩ्ऱु विरुम्बिऩाऩ्। अदै नसिगेदस्सिडम् सॊल्लि, वरत्तैयुम् तरुगिऱाऩ्। मन्द्रत्तिल् ‘महात्मा’ ऎऩ्ऱे इरुक्किऱदु। पाष्यत्तिल् अदऱ्कु ‘महामना:’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। आगवे महात्मा ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ आत्म शप्तम् मऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱु कॊळ्ळ वेण्डुम्। केट्काद वरत्तैक् कॊडुप्पदऱ्कुप् परन्द मऩमेयऩ्ऱो इऩ्ऱियमैयाददागुम्।
‘ददानि’ ऎऩ्ऱ विऩैच्चॊल् नम्मुडैय पाष्यत्तिलुम्, मत्वबाष्यत्तिलुम् कॊळ्ळप्पट्टिरुक्किऱदु। शङ्गरबाष्यत्तिल् ‘ददामि’ ऎऩ्ऱु कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु।
यमऩ् ताऩ् कॊडुक्क विरुम्बिय नाऩ्गावदु वरत्तै उत्तरार्त्तत्तिल् विवरिक्किऱाऩ्। इन्द ‘अक्ऩिक्कु नासिगेदाक्ऩि’ ऎऩ्ऱ पॆयरिऩाल् प्रसित्ति वरुम् ऎऩ्गिऱाऩ् मुदलिल्। पिऱगु रत्तिऩ मालै ऒऩ्ऱैयुम् तरुगिऱाऩ्। इदु विसित्तिरमायुम् शप्तिक्किऱदायुम् इरुक्कुमाम्। ‘स्रुङ्गाम्’ ऎऩ्ऱ सॊल् ‘सृङ् इति कायति - शब्दं करोति इति सृङ्का’ ऎऩ्ऱ व्युत्पत्तियिऩाल् उरुवाऩदु ऎऩ्ऱु श्रीअबिनवदेशिग स्वामि तम्मुडैय परिष्कारत्तिल् काट्टियुळ्ळार्। आग अक्ऩिक्कु इवऩ् पॆयरैयुम्, इवऩुक्कु रत्तिऩमालैयैयुम् नाऩ्वदु वरमागत् तन्दाऩ्।
अत्वैदम् - ‘ददामि’ ऎऩ्ऱ पाडम् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु शङ्गरबाष्यत्तिल्। अर्त्तत्तिल् व्यत्यासम् इल्लै।
सृङ्कां ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु शप्तिक्कुम् रत्तिऩमालै ऎऩ्ऱ पॊरुळ् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु।
किंच सृङ्कां - शब्दवतीं - रत्नमयीं, मालामिमाम् अनेकरूपां गृहाण - स्वीकुरु ऎऩ्ऱ शङ्गरबाष्य पङ्ग्ति इङ्गुक् काणत्तक्कदु।
नम्मुडैय उबनिषत् पाष्यत्तिलुम् - इव्वाऱे अर्त्तम् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। ‘किं च विचित्रां सृङ्कां शब्दवतीं, रत्नमालां स्वीकुर्वित्यर्थः’ ऎऩ्ऱ उबनिषत् पाष्यगाररुडैय वाक्कियमुम् ऒरेमादिरियाग अमैन्दुळ्ळमै काणत्तक्कदागुम्।
शङ्गरबाष्यत्तिल्, ‘सृङ्कां’ ऎऩ्ऱ सॊल्, कदि ऎऩ्ऱ अर्त्तम् उडैय तादुविलिरुन्दु उण्डाऩदागक् कॊण्डु, ‘सिऱन्ददाऩ कर्ममयमाऩ - कर्मरूबमाऩ कदियै, मार्क्कत्तै एऱ्ऱुक्कॊळ्’ ऎऩ्ऱु मऱ्ऱोर् अर्त्तम् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। ‘कदियैक् कूऱुम् सॊल् पुत्ति ऎऩ्ऩुम् अर्त्तत्तैयुम् तरुम्’ ऎऩ्ऱ न्यायत्तिऩ्बडि (गत्यर्थाः बुद्ध्यर्थाः इति न्यायेन) अनेग पलऩ्गळुक्कु हेदुवागैयाल्, कर्म विज्ञाऩत्तैयुम् नी नाऩ्गावदु वरमागप् पॆऱ्ऱुक् कॊळ्। यद्वा – सृङ्काम् अकुत्सितां गतिं कर्ममयीं गृहाण । अन्यदपि कर्मविज्ञानम् अनेकफलहेतुत्वात् स्वीकुर्वित्यर्थः । ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टुळ्ळदु। आग, इन्दप् पक्षत्तिल् अक्किऩिक्कु इवऩ् पॆयरैयुम्, इवऩुक्कु अनेगबलसादऩमाऩ कर्मज्ञाऩमुम् नाऩ्गावदु वरमागत् तरप्पट्टदु। कॊडुप्पदागच् चॊऩ्ऩ मूऩ्ऱु वरङ्गळै विड इदु वेऱागैयाल् इदु नाऩ्गावदागुम्।
इरण्डावदु वल्लियिल् मूऩ्ऱावदु मन्द्रत्तिल्, वरुम् स्रुङ्गा सप्तत्तिऱ्कु, कदि ऎऩ्ऱ अर्त्तम् नम्मुडैय पाष्यत्तिलुम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। अदु अन्द इडत्तिऱ्कुप् पॊरुत्तमाऩदु। इङ्गु रत्तिऩमालै ऎऩ्ऱ पॊरुळिल् वन्दुळ्ळदु ऎऩ्ऱे कॊळ्ळवेण्डुम् ऎऩ्बदु नम्मुडैय पाष्यत्तिऩ् पोक्कु।
त्वैदम् - कदैयिऩ् पोक्किल् माऱुबाडु इल्लै; ‘स्रुङ्गा’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कुक् कऴुत्तुमालै ऎऩ्ऱे पॊरुळ्। आऩाल् अदु तङ्गत्ताल् आऩदु, रत्तिऩमालै अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
‘बहुरूपं च पुरटम् कार्तस्वरमितीर्यते’ ऎऩ्ऱ निगण्डु पहुरूबम्, पुरडम्, कार्त्तस्वरम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु सॊऱ्कळुम् तङ्गम् ऎऩ्ऱ अर्त्तत्तैये कुऱिक्कुम् ऎऩ्ऱु इन्द विषयत्तिल् पिरमाणमुम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। निगण्डुविल् उळ्ळ पहुरूबम् ऎऩ्ऱ पदमे मन्द्रत्तिल् अनेगरूबाम् ऎऩ्ऱु किडक्किऱदु।
मेलुम्, पात्म पुराणत्तिल्, इन्दक् कदै कूऱुम् इडत्तिल् -
यमोऽनुवादसंतुष्टः वह्नेस्तन्नामतामपि । सृङ्कां स्वर्णमयीं चैव कण्ठमालामदाद्विभुः ॥
ताऩ् उबदेशित्त विषयत्तै नसिगेदस् तिरुम्बच् चॊल्लक् केट्टदऩाल् मगिऴ्न्द यमऩ्, अक्किऩिक्कु इवऩ् पॆयरैयुम्, इवऩुक्कु तङ्गमालैयैयुम् तन्दाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुप्पदाल्, ‘अनेगरूबाम् स्रुङ्गाम्’ ऎऩ्बदु तङ्गमालैये ऎऩ्ऱु कॊळ्ळप्पट्टिरुक्किऱदु।
मूलम् - १।१।१७
अडुत्त मूऩ्ऱु मन्दिरङ्गळाल् कर्मावैप् पुगऴ्न्दु पेसुगिऱाऩ् यमऩ् -
त्रिणाचिकेतस्त्रिभिरेत्य सन्धिं त्रिकर्मकृत् तरति जन्ममृत्यू ।
ब्रह्मजज्ञं देवमीड्यं विदित्वा निचाय्येमां शान्तिमत्यन्तमेति ॥१७॥
त्रिणाचिकेतः – ‘अयं वाव यः पवते’ ऎऩ्बदु मुदलाऩ नासिगेदाक्ऩियैक् कूऱुम् मूऩ्ऱु अनुवागङ्गळै अत्ययऩम् सॆय्दवऩ्, त्रिकर्मकृत् - यागम् सॆय्दल्, वेदत्तै अत्ययऩम् सॆय्दल्, ताऩम् सॆय्दल् आगिय मूऩ्ऱु कर्माक्कळैयुम् सॆय्बवऩाय्, अल्लदु पागयज्ञम्, हविर्यज्ञम्, सोमयज्ञम् आगिय मूऩ्ऱु कर्माक्कळैच् चॆय्बवऩाय्, त्रिभिः - मूऩ्ऱु अक्ऩिगळाल्, सन्धिं - परमात्माविऩ् उबासऩत्तुडऩ् सम्बन्दत्तै, एत्य - पॆऱ्ऱु, जन्ममृत्यू - पिऱप्पु इऱप्पुक्कळै, तरति - कडक्किऱाऩ्।
अङ्गियाय्प् पॆऱ वेण्डिय उबासऩम् ऎप्पडि अमैय वेण्डुम् ऎऩ्बदै विवरिक्किऱदु उत्तरार्त्तम्। ब्रह्मजज्ञं - प्रह्मत्तिऩिडमिरुन्दु उण्डाऩवऩुम्, अऱिवुळ्ळवऩुमाऩ जीवऩै (उबासगऩाऩ तऩ्ऩै), ईड्यं देवं - स्तुदिक्कत्तक्क तेवऩाग, ऎम्बॆरुमाऩाग, अदावदु - ऎम्बॆरुमाऩै आत्मावाग उडैयवऩाग, विदित्वा - अऱिन्दु, पिऩ्ऩर्, निचाय्य - प्रह्मात्मगमागत् तऩ्ऩै साक्षात्करित्तु, इमां - इन्द मन्द्रत्तिलेये ‘जन्ममृत्यू तरति’ ऎऩ्ऱु पूर्वार्त्तत्तिऩाल् सॊल्लप्पट्ट, शान्तिं - संसारम् ऎऩ्ऱ अनिष्टत्तिऩ् निव्रुत्तियागिय शान्दियै, अत्यन्तम् एति - मीट्चि (पुनराव्रुत्ति) इऩ्ऱि अडैगिऱाऩ्।
नसिगेदस्सिऩ् पॆयराल् विळङ्गुम् अक्ऩियैक् कॊण्डु सॆय्यप्पडुम् कर्मावै इदु मुदल् मूऩ्ऱु मन्दिरङ्गळाल् यमऩ् पुगऴ्गिऱाऩ्।
त्रिणाचिकेतः - नासिगेदाक्ऩियैप्पऱ्ऱिक् कूऱुम् मूऩ्ऱु अनुवागङ्गळै अत्ययऩम् सॆय्दवऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। तैत्तिरीय काडगत्तिल्, ‘अयं वाव यः पवते’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गुम् मूऩ्ऱु अनुवागङ्गळे अवै। इवऱ्ऱुक्कु मुऩ् उळ्ळ अनुवागङ्गळुम् नासिगेदाक्ऩियैप्पऱ्ऱिक् कूऱुगिऩ्ऱऩवेयायिऩुम् पाष्यम् इट्ट पट्टबास्करर्, इङ्गे ‘नाचिकेतब्राह्मणम् त्रयोऽनुवाकाः’ - मुऱ्कूऱिय मूऩ्ऱु, अनुवागङ्गळ् नासिगेदप्राह्मणम् ऎऩप्पडुम्’ ऎऩ्ऱु कूऱियिरुप्पदऩाल्, अदै अनुसरित्तु इव्वाऱु कॊळ्ळप्पट्टदु। ‘त्रिसुपर्णं पठन्ति’ ऎऩ्ऱ इडत्तिलुम् इन्द मुऱैयैक् काणलाम्।
‘त्रिभिः’ ऎऩ्ऱु इङ्गे पॊदुविल् सॊल्लियिरुन्दालुम् इन्द प्रगरणत्तिऱ्कु एऱ्प, ‘अग्निभिः’ ऎऩ्ऱ विशेष्यम् कॊळ्ळप्पट्टदु। मूऩ्ऱु तडवै अनुष्टिक्कप्पट्ट मूऩ्ऱु अक्ऩिगळैक् कॊण्ड कर्माविऩाल् ऎऩ्ऱबडि।
त्रिकर्मकृत् - मूऩ्ऱु कर्माक्कळैच् चॆय्बवऩ्। अन्द मूऩ्ऱु कर्माक्कळ् पल वगैगळागक् कूऱप्पट्टुळ्ळऩ। यजऩम्, अत्ययऩम्, ताऩम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु तॊऴिल्गळैयुम्, अऩ्ऱिक्के पागयज्ञम्, हविर्यज्ञम्, सोमयज्ञम् आगिय मूऩ्ऱु कर्माक्कळैयुम् कॊळ्ळलाम्। इन्द इरण्डु पक्षङ्गळुम् इङ्गुप् पॊरुन्दियऩवे।
‘सन्धिं’ ऎऩ्बदु सम्बन्दत्तै (तॊडर्बै)च् चॊल्लुगिऱदु। ऎदऩुडऩ् सम्बन्दम् ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎऴुम्। आगवे इङ्गे सिल पदङ्गळैक् कूट्टिक्कॊण्डु वियाक्कियाऩम् पण्ण वेण्डियुळ्ळदु। इन्द निलैयिल्दाऩ् मूऩ्ऱु मदङ्गळिडैयेयुम् अबिप्पिराय पेदम् वरुगिऱदु। मुदलिल् विशिष्टात्वैद सित्तान्द रीदियिल् सॆय्यप्पडुम् वियाक्कियाऩत्तैक् कवऩिप्पोम्। ‘सन्धिं - (परमात्मोपासनेन)संबन्धं प्राप्य जन्ममृत्यू तरतीत्यर्थः’ ऎऩ्गिऱदु नम्मुडैय उबनिषत् पाष्यम्। उबासगऩ् उबासऩत्तिऩुडैय सम्बन्दत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ्। इन्द उबासऩम् परमात्मावै विषयमागक् कॊण्डदागुम्। इदै इवऩ् पॆऱुवदऱ्कु मूऩ्ऱु अक्ऩिगळ् – अवऱ्ऱैक् कॊण्डु सॆय्यप्पडुम् कर्माक्कळ् कारणमाग अमैगिऩ्ऱऩ। आग, नासिगेदानुवागङ्गळै अत्ययऩम् सॆय्दवऩ् मुऩ् कूऱिय मूऩ्ऱु विदमाऩ तॊऴिल्गळैच् चॆय्दु, मूऩ्ऱु अक्ऩिगळैक् कॊण्डु सॆय्यप्पडुम् कर्माक्कळाल् परमात्मोबासऩत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ्। अदऩ् पयऩाग जऩ्म-मरणङ्गळैक् कडक्किऱाऩ्, मोक्षत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱ क्रमम् इङ्गु अऱियत्तक्कदु।
अन्द उबासऩत्तै अनुष्टिक्क वेण्डिय मुऱैयै, अन्द उबासऩत्तिऩ् आगारत्तैक् काट्टुगिऱदु उत्तरार्त्तम् - ‘ब्रह्मजज्ञम् ईड्यं विदित्वा’ ऎऩ्ऱु।
अत्त्रदिगरणत्तिल्, ‘विशेषणाच्च’ ऎऩ्ऱ सूत्र पाष्यत्तिल् श्रीबाष्यगाररे इदऱ्कु वियाक्कियाऩम् सॆय्दुळ्ळार् - ‘ब्रह्मजज्ञो - जीवः, ब्रह्मणो जातत्वात्, ज्ञत्वाच्च । तं देवम् ईड्यं विदित्वा - जीवात्मानम् उपासकं ब्रह्मात्मकत्वेन अवगम्येत्यर्थः’ ऎऩ्ऱु। ‘ब्रह्मजज्ञमित्युपासकं वदति - (प्रह्मजज्ञम् ऎऩ्ऱ सॊल् उबासगऩैच् चॊल्लुगिऱदु ऎऩ्गिऱदु’ श्रुदप्रगाशिगै। जीवऩ् प्रह्मत्तिऩिडमिरुन्दु उण्डाऩवऩ्; ज्ञाऩत्तै स्वरूबमागक् कॊण्डवऩ् ऎऩ्बदु मट्टुमिऩ्ऱि ज्ञाऩत्तैक् कुणमागवुम् कॊण्डवऩ्। अदावदु ज्ञादावुमाय् इरुक्किऱाऩ् जीवऩ्। आगैयाल् इवऩ् प्रह्मजज्ञऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। इङ्गु उबासगऩाऩ जीवऩैये कॊळ्ळवेण्डुम् ऎऩ्बदै स्पष्टमाक्कुगिऱदु श्रुदप्रगाशिगै। ‘ईड्यं देवं’ ऎऩ्बदु ऎम्बॆरुमाऩैक् कुऱिक्कुम् सॊल्लागुम्। जीवऩ् वेऱु, प्रह्मम् वेऱु ऎऩ्ऱु जीव-परमात्माक्कळुक्कु पेदत्तैक् कॊळ्ळुम् विशिष्टात्वैद सित्तान्दत्तिल्, जीवऩै प्रह्ममाग - जीवऩुम् प्रह्ममुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱु अऱियवुम् उबासऩम् सॆय्यवुम् मुडियादु; सॆय्यवुम् कूडादु। आगवे, जीवऩुक्कुम् प्रह्मत्तिऱ्कुम् शरीर आत्मबाव सम्बन्दम् इरुप्पदऩाल् प्रह्मत्तै आत्मावागक् कॊण्डवऩ् जीवऩ् (उबासगऩ्) ऎऩ्ऱु अऱिन्दु उबासिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् काट्टप्पट्टदु। इव्वगैयिल् मन्द्रत्तिल् उळ्ळ ‘देव’ शप्तम् परमात्मावै मट्टुम् कुऱिक्कामल् अवऩै आत्मावाग उडैय (परमात्मात्मग) जीवऩैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱु कॊण्डाल्, इन्द ‘देव’ शप्तम् जीवऩैक् कुऱिक्कुम् पदत्तिऱ्कु विशेषणमागत् तडैयिल्लै। इङ्गुप् परमात्माविऩ् उबासऩमे मोक्षत्तिऱ्कु सादऩम्। जीवात्मोबासऩम् सादऩम् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱ विषयम् इदे उबनिषत्तिल् मूऩ्ऱावदु वल्लियिल् इरण्डावदु मन्द्रत्तिलुम् स्पष्टमाग उळ्ळदु। अदै अङ्गे काण्बोम्।
‘शान्तिम् अत्यन्तम् एति’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल्, अत्यन्दम् ऎऩ्ऱ पदत्तै इरुक्किऱबडिये ‘एति’ ऎऩ्ऱ विऩैच्चॊल्लोडे अन्वयित्तु अर्त्तम् कॊळ्ळलाम्। शङ्गरबाष्यत्तिलुम् इव्वाऱे अन्वयित्तु, ‘अत्यन्तम् एति - अतिशयेन एति - सिऱप्पाग अडैगिऱाऩ्’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
मत्वबाष्यत्तिल्, ‘अत्यन्तं’ ऎऩ्बदै ‘शान्तिम्’ ऎऩ्बदोडु कूट्टि ‘अत्यन्तं शान्तिम्’ मिगुन्द सुगस्वरूबमाऩ मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। इरण्डु पक्षङ्गळिलुम् तत्तुव माऱुबाडु किडैयादु।
अत्वैदम् - त्रिणाचिकेतः - नासिगेद कर्मावै मूऩ्ऱु तडवै अनुष्टित्तवऩ्। श्रुदि, स्म्रुदि, शिष्टासारम् आगिय मूऩ्ऱुडऩ् तॊडर्बु पॆऱ्ऱु, यजऩम् अत्ययऩम् ताऩम् आगिय मूऩ्ऱु कर्माक्कळैच् चॆय्दवऩाय्क् कॊण्डु, पिऱप्पु इऱप्पुक्कळैक् कडक्किऱाऩ्। मेलुम्, प्रगाशिक्किऩ्ऱवऩाय् ज्ञाऩादि कुणङ्गळै उडैय (अक्ऩि) तेवऩै हिरण्यगर्बऩिडमिरुन्दु तोऩ्ऱियवऩागवुम्, अऩैत्तैयुम् अऱिबवऩागवुम् शास्तिरम् कॊण्डु कण्डु, इवऩ् पुत्तिक्कु विशदमागत् तोऩ्ऱुम् शान्दियै - उबरदियैप् पॆऱुगिऱाऩ्। वैराजबदत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
त्रिगर्माक्कळैच् चॆय्दु तेवऩै (अक्ऩियै) अऱिन्दु शान्दियै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्बदऩाल्, ज्ञाऩम्, कर्मम् ऎऩ्ऱ इरण्डैयुम् सेर्त्तु (समुच्चित्य) अनुष्टिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टदागिऱदु। ‘वैराजं पदं ज्ञानकर्मसमुच्चयानुष्ठानेन प्राप्नोतीत्यर्थः’ ऎऩ्ऱु शङ्गरबाष्यम् काट्टुगिऱदु।
‘त्रिभिः एत्य सन्धिम्’ ऎऩ्बदऱ्कु, मादा, पिदा, आसार्यऩ् आगिय मूवर्गळिऩ्, सन्धिम् - सन्दाऩम्-सम्बन्दम्। अदावदु इन्द मूवरिऩ् अनुशासऩत्तै (उबदेशत्तै)प् पॆऱ्ऱु ऎऩ्ऱ अर्त्तम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। इन्द मूवरुडैय उबदेशम् पॆऱ्ऱवऩुक्कुत्ताऩ् नल्ल तत्तुवज्ञाऩम् उण्डागुम्। प्रुहदारण्यग उबनिषत्तिलुम्, इव्वाऱु मादा पिदा आसार्यर्गळै उडैयवऩ्दाऩ् उबदेशिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु इन्द मूवर्गळुडैय उबदेशम् उबदेशिक्कप्पडुम् विषयत्तिऩ् उण्मैक्कुक् कारणमायिरुक्कुम् ऎऩ्बदु काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
प्रत्यक्षम्, अनुमाऩम्, आगमङ्गळ् आगिय मूऩ्ऱु प्रमाणङ्गळुडऩ् तॊडर्बैप् पॆऱ्ऱु ऎऩ्ऱुम् ‘त्रिभिरेत्य सन्धिम्’ ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु।
त्वैदम् – त्रिणाचिकेतः - मुम्मुऱै नासिगेद अक्ऩियुडऩ् यागम् सॆय्दवऩ्। रिक्, यजुस्, सामम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु वेदङ्गळुडऩ् तॊडर्बु कॊण्डु, अदावदु इन्द मूऩ्ऱु वेदङ्गळैयुम् मुऱैप्पडि अत्ययऩम् सॆय्दु, पगवत् तत्तुवत्तै अऱिन्दु, यागम्, ताऩम्, तबस् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु कर्माक्कळै अनुष्टिप्पवऩाय्, पिऱप्पु इऱप्पुक्कळैत् ताण्डुगिऱाऩ्।
मेलुम्, वेदङ्गळाल् वॆळिप्पडुबवऩुम्, अदावदु वेदत्तिऩालेये अऱियत्तक्कवऩुम्, सर्वज्ञऩुम्, लीलै मुदलिय कुणङ्गळै उडैयवऩुम्, स्तुदिक्कत् तगुन्दवऩुमाऩ विष्णुवै शास्त्रत्तिऩाल् अऱिन्दु, मऩत्तिऩाल् निश्सयित्तु, अबरोक्षज्ञाऩत्तै (प्रत्यक्षत्तै)प् पॆऱ्ऱु, मिगुन्द सुगरूबमाऩ इन्द मोक्षत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
‘मोक्षश्शान्तिश्च शरणं निर्वाणं चाभिधीयते - मोक्षम्, शान्दि, शरणम्, निर्वाणम् ऎऩ्ऱ नाऩ्गु पदङ्गळुम् ऒरे अर्त्तत्तैत् तरुम्’ ऎऩ्ऱ निगण्डुविऩ्बडि, इङ्गु उळ्ळ ‘शान्ति’ ऎऩ्ऱ पदम् मोक्षत्तैक् कुऱिप्पदागुम्।
इन्द मन्द्रत्तिल् सिल पदङ्गळुक्कु मूऩ्ऱु सित्तान्दङ्गळिलुम् काट्टियुळ्ळ अर्त्त विशेषङ्गळै ऒरुङ्गुसेर अनुबविक्कप् पाङ्गाग इङ्गे अवै तिरट्टित् तरप्पडुगिऩ्ऱऩ।
विशिष्टात्वैदम् - त्रिणाचिकेतः - नासिगेदाक्ऩियैक् कूऱुम् मूऩ्ऱु अनुवागङ्गळै अऱिन्दवऩ्, त्रिभिः - मूऩ्ऱु अक्ऩिगळाल्, सन्धिं एत्य - परमात्म उबासऩत्तुडऩ् सम्बन्दत्तैप् पॆऱ्ऱु, त्रिकर्मकृत् - यागम्, अत्ययऩम्, ताऩम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु कर्माक्कळैच् चॆय्बवऩ्, ब्रह्मजज्ञम् - उबासगऩाऩ जीवऩै, देवं विदित्वा - परमात्मावै आत्मावागक् कॊण्डवऩाग अऱिन्दु, साक्षात्करित्तु। शान्तिं एति - मोक्षत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ्। ब्रह्मजश्चाऽसौ ज्ञश्च - प्रह्मजज्ञ: ऎऩ्ऱु विक्रहम्।
अत्वैदम् – त्रिणाचिकेतः - नासिगेद कर्मावै मूऩ्ऱु तडवै अनुष्टित्तवऩ्, त्रिभिः सन्धिं एत्य - श्रुदि, स्म्रुदि, शिष्टासारम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱुडऩ् सम्बन्दम् पॆऱ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, मादा, पिदा, आसार्यऩ् ऎऩ्ऱ मूवरुडैय उबदेशत्तैप् पॆऱ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, प्रत्यक्षम्, अनुमाऩम्, आगमम् आगिय मूऩ्ऱु प्रमाणङ्गळुडऩ् सम्बन्दम् पॆऱ्ऱु ऎऩ्ऱुम् मूवगैयाग अर्त्तम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। ब्रह्मजज्ञं देवं विदित्वा - ‘निचाय्य’ ऎऩ्बदु अक्ऩिविज्ञाऩत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। ‘शान्तिं’ ऎऩ्बदु ‘विराजबदत्तै’ ऎऩ्ऱ अर्त्तम् तरुगिऱदु।
त्वैदम् - त्रिणाचिकेतः - नासिगेदाक्ऩियुडऩ् मूऩ्ऱु तडवै यागम् सॆय्दवऩ्, त्रिभिः सन्धिं एत्य – रिक्, यजुस्, साम ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु वेदङ्गळै अत्ययऩम् सॆय्दु, त्रिकर्मकृत् – यागम्, ताऩम्, तबस् आगिय मूऩ्ऱु कर्माक्कळैच् चॆय्दु, ‘त्रिभिः सन्धिं एत्य’ ऎऩ्ऱदऩाल् अत्ययऩम् सॊल्लप्पट्टुविट्टदऩाल्, त्रिकर्मकृत् ऎऩ्बदऱ्कु, अत्य्यऩत्तै विट्टु, अदऱ्कुप् पदिलागत् तबस्सैच् चेर्त्तु मूवगैक् कर्माक्कळ् पॊरुळागक् काट्टप्पट्टऩ। ‘ब्रह्मजज्ञं’ इत्यादियाल् विष्णुविऩ् उबासऩत्तिऱ्कुप् पलऩाग शान्ति ऎऩ्ऩुम् मोक्षत्तिऩ् प्राप्ति कूऱप्पडुगिऱदु। ब्रह्मजः - वेदङ्गळाल् वॆळिप्पडुबवऩ्, ज्ञः - सर्वज्ञऩ्, देवः - लीलै उळ्ळ विष्णु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
इन्द वगैयिल् इन्द मन्द्रत्तिऩ् पदङ्गळुक्कु मूऩ्ऱु पाष्यङ्गळुम् काट्टुम् अर्त्त विशेषङ्गळै ऒरुवाऱु सेर्त्तु अनुबवित्तोम् इङ्गु।
नानाभाष्यगता अर्थाः संगृह्यैकत्र दर्शिताः । अप्युक्ताः पूर्वमेवात्र बुभुत्सूनां सुबुद्धये ॥
मूलम् - १।१।१८
इऩि अडुत्त मन्द्रत्तिऱ्कुच् चॆल्वोम्।
त्रिणाचिकेतस्त्रयमेतद् विदित्वा य एवं विद्वांश्चिनुते नाचिकेतम् ।
स मृत्युपाशान् पुरतः प्रणोद्य शोकातिगो मोदते स्वर्गलोके ॥१८॥
त्रिणाचिकेतः - नासिगेदाक्ऩियैप्पऱ्ऱिक् कूऱुम् मूऩ्ऱु अनुवागङ्गळै अत्ययऩम् सॆय्दवऩ्, एतत् त्रयम् - कीऴे कूऱप्पट्ट प्रह्म स्वरूबम्, अदै आत्मावागक् कॊण्ड जीव स्वरूबम्, अक्ऩि स्वरूबम् आगिय मूऩ्ऱैयुम्, विदित्वा - शास्तिरत्तिऩालो, कुरुविऩ् उबदेशत्तिऩालो अऱिन्दु, यः एवं विद्वान् - इम्मादिरियाऩ अनुसन्दाऩ पूर्वगमाग ऎवऩ्, नाचिकेतं चिनुते - नासिगेदाक्ऩियैक् कॊण्डु यागम् सॆय्गिऱाऩो, सः - अवऩ्, मृत्युपाशान् - रागत्वेषङ्गळागिऱ यमऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय पासङ्गळै, पुरतः - शरीरत्तै विडुवदऱ्कु मुऩ्ऩमे, प्रणोद्य - पोक्कि, (शरीरम् विट्ट पिऱगु) शोकातिगः - तुऩ्बङ्गळैक् कडन्दवऩाय्, स्वर्गलोके - मोक्ष स्ताऩत्तिल्, मोदते - मगिऴ्गिऱाऩ्।
इन्द मन्द्रत्तिऱ्कुप् पदवुरै तरुवदिल् श्रमम् सिऱिदु उळ्ळदु। ‘विदित्वा य एवं विद्वान्’ ऎऩ्ऱु इरुप्पदै अन्वयित्तुप् पॊरुळ् कूऱुवदिल्दाऩ् अन्द श्रमम्। पॊदुवाग, पॊऴिप्पुरैयागप् पॊरुळ् पूर्वर्गळालेये काट्टप्पट्टुळ्ळदु। अदऩाल् इन्द श्रमत्तैत् तविर्त्तुक्कॊळ्ळलाम्।
श्रीबाष्यत्तिल्, आनुमानिगादिगरणत्तिल्, ‘त्रयाणाम्’ ऎऩ्ऱु आरम्बिक्कुम् सूत्रत्तिल्, श्रुदप्रगाशिगैयिल् इन्द मन्द्रत्तै मुऴुवदुमाग ऎडुत्तुप् पॊदुवागप् पॊरुळ् काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
‘त्रिणाचिकेतस्त्रयमेतद्विदित्वा॥॥।’ इति वाक्येन परमात्म-तदात्मक-स्वात्म, तदनुसन्धानगर्भ-अग्निविद्याज्ञानपूर्वकं चिन्वानस्य शोकातिगत्वम् उक्तम् । ऎऩ्ऱु। इदैप् पिऩ्बऱ्ऱित्ताऩ् उबनिषत् पाष्यगाररुम् पदवुरै तन्दुळ्ळार्। अदुदाऩ् इप्पॊऴुदु इङ्गे तरप्पट्टुळ्ळदु। अदिल्, विदित्वा - वित्वान् ऎऩ्ऱ इरण्डु पदङ्गळालुम् किडैक्कुम् अर्त्तत्तिल् विशेषम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। अदावदु - शास्तिरङ्गळालो कुरुविऩ् उबदेशत्तिऩालो प्रह्मम्, जीवऩ्, अक्ऩि इन्द मूऩ्ऱिऩ् स्वरूबङ्गळै अऱिन्दु इव्वाऱे त्याऩम् सॆय्बवऩ् नासिगेदाक्ऩियैक् कॊण्डु यागम् पण्णि इङ्गेये रागत्वेषादिगळै विट्टु, प्रारप्त शरीरम् कऴिन्ददुम्, तुक्कम् सिऱिदुम् इऩ्ऱि मोक्षलोगत्तिल् मगिऴ्गिऱाऩ् ऎऩ्बदेयाम्।
प्रह्मम्, जीवऩ्, अक्ऩि आगिय इन्द मूऩ्ऱु विषयङ्गळ् मुऩ्ऩमे इङ्गुक् कुऱिप्पिट्टुळ्ळबडियाल् ‘एतत्’ ऎऩ्ऱु इन्द मूऩ्ऱैक् कैयिट्टुक् काट्टुगिऱदु इन्द मन्द्रम्।
‘देवम् ईड्यम्’ ऎऩ्बदऩाल् अन्द प्रह्म स्वरूबमुम्, ‘ब्रह्मजज्ञम्’ ऎऩ्बदऩाल् अन्द परह्मत्तै आत्मावागक् कॊण्ड जीवस्वरूबमुम्, ‘त्रिभिः एत्य सन्धिं’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् परमात्मोबासऩत्तिऱ्कुक् कारणमाय् अमैन्द अक्ऩियिऩ् स्वरूबमुम् सॊल्लप्पट्टुळ्ळदु। इवऱ्ऱै अऱिवदोडु मट्टुम् इऩ्ऱि अक्ऩिसयऩम् (यागम्) सॆय्युम् पोदुम् इन्द अनुसन्दाऩम्, इडैयऱाद त्याऩम् वेण्डुम् ऎऩ्बदैक् कुऱिक्कवे ‘विदित्वा, विद्वान्’ ऎऩ्ऱु प्रयोगिक्कप्पट्टदु। ‘विदित्वा’ ऎऩ्बदु मुदऩ् मुदलाग कुरूबदेशत्ताल् शास्तिरत्ताल् उण्डागुम् ज्ञाऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु। ‘विद्वान् चिनुते’ ऎऩ्बदाल् कर्मानुष्टाऩ कालत्तिलुम् इन्द अनुसन्दाऩम् वेण्डुम् ऎऩ्बदु वलियुऱुत्तप्पडुगिऱदु। आग ‘विद्वान्’ ऎऩ्बदु तियाऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु।
‘मृत्युपाशान्’ ऎऩ्बदु यमऩुडैय पासक्कयिऱुगळैक् कुऱिक्कुम्। अवऱ्ऱाल् पिणिक्कप्पट्ट ऒरुवऩ् अवऱ्ऱिऩिऩ्ऱुम् विडुबड मुडियामल् सिक्कित् तवित्तुत् तुऩ्बङ्गळ् पलवऱ्ऱैप् पॆऱुवाऩ्। संसारत्तिल् वाऴ्बवऩुक्कु राग त्वेषादिगळे म्रुत्युबासङ्गळागुम्। म्रुत्युबासङ्गळ् तरुम् तुऩ्बत्तै इवैये तरुम् ऎऩ्ऱबडि। इङ्गु यमऩे रागत्वेषादिगळै म्रुत्युबासम् ऎऩ्बदऩाल् अवऱ्ऱिऩ् कॊडुमै वॆळिप्पडै।
पुरतः प्रणोद्य - शरीरम् उळ्ळ अळवुम् रागत्वेषादिगळ् जीवऩै विडा ऎऩ्बदु उलग नियदि। आऩाल् कीऴे कूऱिय अनुसन्दाऩत्तुडऩ् नासिगेद कर्मावै अनुष्टिप्पवऩुक्कु, शरीरत्तुडऩ् उयिर् वाऴुम् इन्द उलगिलेये इवै (रागत्वेषङ्गळ्) तॊलैन्दुबोगिऩ्ऱऩ ऎऩ्बदऩाल्, इन्दक् कर्माविऩ् मेऩ्मै कूऱप्पट्टदागिऱदु।
पिऱगु मरणमाऩाल् मोक्षस्ताऩत्तिल् परमाऩन्दत्तै अडैगिऱाऩ्।
इङ्गु, ‘स्वर्गलोके’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ स्वर्ग शप्तम् मोक्षत्तैक् कुऱिक्किऱदु। लोगशप्तम् स्ताऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु। आगवे स्वर्गलोगम् ऎऩ्बदु मोक्षस्ताऩमेयागुम्। कीऴिलुम् इप्पडिये। लोगशप्तम् इऩ्ऱि स्वर्गम् ऎऩ्ऱु मट्टुम् इरुन्दाल् अप्पॊऴुदु मोक्षम् ऎऩ्ऱु मट्टुमे पॊरुळागुम्। ‘स्वर्गशब्देनात्र परमपुरुषार्थलक्षणमोक्षोऽभिधीयते’ ऎऩ्ऱु पदिऩ्मूऩ्ऱावदु मन्द्रत्तिल् उळ्ळ ‘स्वर्ग्य’ शप्तत्तिल् अडङ्गिय स्वर्गशप्तत्तिऱ्कु श्रीबाष्यगारर् वियाक्कियाऩम् सॆय्दिरुक्किऱार्। इदे अर्त्तम्दाऩ् इङ्गुम्। इदऱ्कु श्रुदप्रगासिगै ‘मोक्षशब्दो मोक्षस्थानपरः लोकशब्दसामानाधिकरण्यात्’ ऎऩ्ऱु उरैयिडुगिऱदु।
आग इव्वळवाल् इङ्गु स्वर्गलोगे ऎऩ्बदु मोक्षस्ताऩत्तैक् कुऱिक्किऱदु। मोक्षम् ऎऩ्ऱाल् सर्व कर्मङ्गळिलिरुन्दुम् विडुबडुगै। मोक्षस्ताऩम् ऎऩ्ऱाल् ऎन्द इडत्तिऱ्कुच् चॆऩ्ऱाल् सर्वगर्मङ्गळुम् विडुबडुगिऩ्ऱऩवो अन्द इडम् अप्राक्रुदमाऩ लोगम् ऎऩ्ऱु कुऱिक्कप्पट्टदागिऱदु।
मुऩ् मन्द्रत्तिल् ‘त्रिणाचिकेतः’ ऎऩ्बदऱ्कु, ‘नासिगेदाक्ऩियैप् पऱ्ऱिक् कूऱुम् मूऩ्ऱु अनुवागङ्गळै अत्ययऩम् सॆय्दवऩ्’ ऎऩ्ऱु अर्त्तम् नम् सित्तान्दत्तिल् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। पिऱर् कूऱुम् वगैयिल् ‘नासिगेद कर्मावै अनुष्टित्तवऩ्’ ऎऩ्ऱ पॊरुळ् कॊण्डाल्, इन्द मन्द्रत्तिल्, ‘त्रिणाचिकेतः यः एवं विद्वान् चिनुते’ ऎऩ्ऱु सेरच् चॊल्लि यिरुप्पदु पॊरुन्दामल् पोगुम्। ‘चिनुते’ ऎऩ्बदऱ्कुम् कर्मावै अनुष्टिप्पवऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळाय्, ‘त्रिणाचिकेतः’ ऎऩ्बदऱ्कुम् इदुवे पॊरुळाऩाल् कूऱियदु कूऱिऱ्ऱाम्। आगवे ताऩ् ‘त्रिणाचिकेतः’ ऎऩ्बदऱ्कु मूऩ्ऱु अनुवागङ्गळै अऱिन्दवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टदु। ‘चिनुते’ ऎऩ्बदऱ्कु वेऱु अर्त्तम् सॊल्ल मुडियादु ऎऩ्ऱु नम् पाष्यत्तिऩ् करुत्तै अबिनवदेशिगऩ् तम्मुडैय परिष्कारत्तिल् काट्टियुळ्ळार्।
अत्वैदम् – त्रिणाचिकेतः - नासिगेदाक्ऩियै अदऱ्कु वेण्डिय सॆङ्गऱ्कळ् ऎवै, ऎव्वळवु, ऎन्द मुऱैयिल् अमैक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु वगैगळिल् अऱिन्दु, अन्द अक्ऩियै आत्मरूबमाग अऱिन्दवऩ् ऎवऩ् सयऩम् सॆय्दु अनुष्टिक्किऱाऩो अवऩ् अदर्मम्, अज्ञाऩम्, रागम्, त्वेषम् ऎऩ्ऱ वडिविल् उळ्ळ यमबासङ्गळैच् शरीरम् विडुवदऱ्कु मुऩ्ऩमे, शरीरत्तोडु इरुक्कुम्बोदे अऱुत्तु, मऩवरुत्तम् तीर्न्दवऩावाऩ्। इदुवे वैराजम् ऎऩ्ऱ स्वर्क्कलोगत्तिल् विराट्टाय् विळङ्गुम् आत्मस्वरूबत्तै अऱिन्दु मगिऴ्गिऱाऩ् ऎऩ्बदागुम्।
त्वैदम् - इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु त्वैद पाष्यम् काट्टुम् अन्वयमुम् वियाक्कियाऩमुम् वेऱाऩवै। इदिल् मुदल् पादत्तै मुऩ् मन्द्रत्तोडु सेर्त्तु अन्वयित्तुप् पॊरुळ् कूऱुगिऱदु त्वैद पाष्यम्। ‘शान्तिम् अत्यन्तम् एति’ ऎऩ्बदोडु ‘त्रिणाचिकेतः त्रयं एतत् विदित्वा’ ऎऩ्ऱ पगुदियैच् चेर्त्तुप् पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुम्। अदावदु - ‘मुम्मुऱै नासिगेदाक्ऩियुडऩ् यागम् सॆय्दवऩ्, सॆङ्गऱ्कळिऩ् तेवदैयाऩ विष्णु, मुन्नूऱ्ऱऱुबदु ऎऩ्ऱ अवऱ्ऱिऩ् ऎण्णिक्कै, अवऱ्ऱिऩ् परिमाणम् आगिय इन्द मूऩ्ऱैयुम् अऱिन्दु शान्तिं एति - मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु इदोडु ऒरु वाक्कियमाग निऱुत्त वेण्डुम्।
मेले वेऱु अन्वयम् - तगुदि उळ्ळ ऎवऩ् मुऩ्ऩे कूऱियबडि अक्ऩियिऩ् अन्दर्यामियाऩ विष्णुवै अऱिन्दवऩाय्, नासिगेदाक्ऩियुडऩ् मुम्मुऱै यागम् सॆय्गिऱाऩो अवऩ् मुदलिल् यमऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय कयिऱुगळै, अदावदु संसारत्तैत् ताण्डि, ज्ञाऩ आऩन्द प्रगाश स्वरूबमुळ्ळ विष्णुविऩिडम् (प्रवेशित्तु) इऩ्बुऱुगिऱाऩ्।
त्वैद मदत्तिलुम् स्वर्गलोग शप्तम् इन्दिरलोगत्तैक् कुऱिप्पदागक् कॊळ्ळविल्लै। स्वर्-क-लोग ऎऩ्ऱु मूऩ्ऱु पदङ्गळागक् कॊण्डु आऩन्दम्, ज्ञाऩम्, प्रगाशम् ऎऩ्ऱ पॊरुळ्गळैक् कुऱित्तु, इवऱ्ऱिऩ् स्वरूबम् उळ्ळ विष्णुवैये स्वर्गलोग शप्तम् कूऱुवदागक् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। प्रसित्तमाऩ स्वर्गलोगत्तिल् इऩ्बुऱ्ऱुप् पिऱगु क्रममाग मोक्षम् अडैगिऱाऩ्। अल्लदु स्वर्-क: स्वदन्द्रऩाऩ विष्णुविऩ् उऱैविडमाऩ मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् पलवाऱागप् पॊरुळ् काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
मूलम् - १।१।१९
इन्द मन्द्रमुम् नागिगेदाक्ऩियैप् पुगऴ्न्दु कूऱुगिऱदु –
यो वा एतां ब्रह्मजज्ञात्मभूतां चितिं विदित्वा चिनुते नाचिकेतम् ।
स एव भूत्वा ब्रह्मजज्ञात्मभूतः करोति तद् येन पुनर्न जायते ॥१९॥
शङ्गरबाष्यत्तिलुम् मत्वबाष्यत्तिलुम् इन्द मन्द्रत्तिऱ्कु वियाक्कियाऩम् सॆय्यप्पडविल्लै। सिल पुस्तगङ्गळिल् इन्द मन्द्रमे काणप्पडवुम् इल्लै। आगवे इदु इडैच् चॆरुगल् (प्रक्षिप्तम्) ऎऩ निऩैक्कत् तोऩ्ऱुम्। आयिऩुम् परम प्रामाणिगराऩ - श्रुदप्रगाशिगासार्यर् मुदलाऩोर् इदऱ्कु वियाक्कियाऩम् सॆय्दिरुप्पदऩाल् इदै इडैच् चॆरुगल् ऎऩ निऩैक्कलागादु ऎऩ्गिऱार् उबनिषत्पाष्यगारर्।
पदवुरै – यो वै - ऎवऩ्, एतां चितिं - इन्द नासिगेदाक्ऩि सयऩत्तै (अदावदु नासिगेदाक्ऩियै), ब्रह्मजज्ञात्मभूतां - प्रह्मत्तै आत्मावाग उडैय ताऩ् ऎऩ्ऱे, विदित्वा - अनुसन्दाऩम् सॆय्दु, नाचिकेतं - नासिगेदाक्ऩियै, चिनुते - सयऩम् सॆय्गिऱाऩो, स एव - अवऩे, ब्रह्मजज्ञात्मभूतः भूत्वा - प्रह्मात्मगमागत् तऩ्ऩै अनुसन्दिप्पवऩाय्, येन - परमात्माविऩ् उबासऩमागिऱ ऎन्दक् कारणत्तिऩाल्, पुनः - मीण्डुम्, न जायते - पिऱप्पदिल्लैयो, तत् - मऱुबिऱप्पिल्लामैक्कुक् कारणमाऩ अन्दप् परमात्मोबासऩत्तै, करोति - सॆय्गिऱाऩ्। ‘यो वाऽपि एतां’ ऎऩ्ऱु पावप्रगाशिगैयिल् काणप्पडुम् पाडम्। अर्त्तत्तिल् अदिग माऱुदल् इल्लै।
सयऩम् सॆय्यप्पडुम् नासिगेदाक्ऩियै प्रह्मत्तै आत्मावागक् कॊण्ड ताऩ् ऎऩ्ऱो, अल्लदु प्रह्मत्तै आत्मावागक् कॊण्ड ऒरु तेवदैयिऩाल् अनुष्टिक्कप्पट्टदु ऎऩ्ऱो अनुसन्दाऩम् सॆय्बवऩ्, तऩ्ऩै प्रह्मात्मगमागत् तियाऩम् सॆय्बवऩागि, मोक्षहेदुवाऩ प्रह्मोबासऩत्तैयुम् सॆय्गिऱवऩ् आगिऱाऩ्।
मुऩ्बु पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिल्, ‘त्रिभिः सन्धिम् एत्य जन्ममृत्यू तरति’ ऎऩ्ऱ पागत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् कूऱुवदिल् इन्दप् पत्तॊऩ्बदावदु मन्द्रमे पॆरिदुम् उदविऱ्ऱु।
इन्द मन्द्रत्तिल् नासिगेदाक्ऩियैच् चयऩम् सॆय्युम्बोदु प्रह्मत्तै आत्मावाग उडैयदागत् तऩ् आत्मावै अनुसन्दाऩम् सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्बदु वलियुऱुत्तप्पडुगिऱदु।
‘सयऩम् ऎऩ्बदु, अक्किऩिक्कु आदारमाऩ इडत्तै, वेदम् विदित्त मुऱैयिल्, ओर् उरुवत्तुडऩ् अमैत्तले आगुम्। इदु इन्द मन्द्रत्तिल् ‘चिति’ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् कुऱिक्कप्पडुगिऱदु। इदऱ्कु विशेषणमागत् ताऩ् ‘ब्रह्मजज्ञात्मभूतां’ ऎऩ्ऱ सॊल् अमैन्दुळ्ळदु। इप्पडिच् चिदिक्कु - सयऩत्तिऱ्कु विशेषणमाग अमैन्दुळ्ळ ब्रह्मजज्ञात्मभूतां ऎऩ्बदैच् चयऩत्तुडऩ् सम्बन्दम् कॊण्ड अक्किऩिक्के विशेषणमागक् कॊळ्ळ वेण्डुम्।
इङ्गु उबनिषत्पाष्यत्तिल्, इन्द मन्द्रत्तिऩ् पॊरुळ् पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिऩ् पॊरुळुडऩ् इणैन्दुळ्ळदु ऎऩ्बदैत् तॆळिवागक् काट्टुम्बॊऴुदु उबनिषत्पाष्यगारर् अरुळियुळ्ळ वाक्कियङ्गळैक् कवऩित्तल् वेण्डुम्। अन्द वाक्कियङ्गळ् इवैये -
ततश्चाग्नौ भगवदात्मकस्वात्मत्वानुसन्धानपूर्वकमेव चयनं ‘त्रिभिरेत्य सन्धिं त्रिकर्मकृत् तरति जन्ममृत्यू’ इति पूर्वमन्त्रे भगवदुपासनद्वारा मोक्षसाधनतया निर्दिष्टम् । नान्यत् इति भावः ॥
इदिल्, ‘अक्ऩियिल् पगवदात्मगस्वात्मत्वानुसन्दाऩम् (परमात्मावै आत्मावाग उडैय-उबासगऩाऩ) ताऩाग अक्किऩियै अनुसन्दाऩम् सॆय्दु सॆय्यप्पडुम् सयऩमे पदिऩेऴावदु मन्द्रत्तिल् पगवत् उबासऩत्तिऩ् मूलम् मोक्षत्तिऱ्कु सादऩम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु; वेऱऩ्ऱु ऎऩ्ऱु कूऱुम् इन्द वाक्कियत्तिल्, अक्ऩियिलेये अव्वाऱु अनुसन्दाऩम् सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टुळ्ळदऩाल्, सिदि विशेषणत्तै, सिदिक्कु विषयमाऩ अक्ऩिक्कु विशेषणमागक् कॊळ्ळवेण्डुम् ऎऩप्पट्टदु। इन्द मुऱै शास्तिर सम्मदमाऩदेयागुम्।
उबासगऩ् तऩ्ऩै प्रह्मात्मगमागत् तियाऩम् सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्बदोडु निल्लामल्, इप्पडिप्पट्ट उबासगऩाऩ जीवऩागवे अक्ऩियैयुम् तियाऩम्-अनुसन्दाऩम् सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्बदु ‘ब्रह्मजज्ञात्मभूतां चितिं विदित्वा’ ऎऩ्बदऩाल् वलियुऱुत्तप्पडुगिऱदु।
इदु ऎप्पडिक् कूडुम्। अनुसन्दाऩम् सॆय्युम् जीवऩुम् तियाऩिक्कप्पडुम् अक्ऩियुम् वॆव्वेऱाग इरुक्क, अक्ऩियैये तियाऩम् सॆय्बवऩाग ऎप्पडि निऩैप्पदु ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎऴुगिऱदु। इदऱ्कु विडैयाग इरण्डु वऴिगळ् कूऱप्पट्टुळ्ळऩ। ऒऩ्ऱु-तियाऩिक्किऱ जीवऩुम् अक्ऩियुम् वेऱाग इरुन्दबोदिलुम्, इन्द उण्मैयैत् तियाऩिप्पवऩ् अऱिन्दिरुन्दुम्, तिरुष्टि विदिगळै अनुष्टिक्कुम् वगैयिल् (वेण्डुम् ऎऩ्ऱे ऒऩ्ऱै मऱ्ऱॊऩ्ऱाग माऱाडित् तियाऩिक्कुम् वगैयिल्) ‘मनो ब्रह्मेत्युपासीत’ ऎऩ्बदुबोल्) ताऩुम् अक्ऩियुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱे अनुसन्दिक्कलाम् ऎऩ्बदागुम्। इप्पॊऴुदु ब्रह्मजज्ञऩ् ऎऩ्बदु उबासगऩाऩ जीवऩैक् कुऱिक्कुम्। इदु उण्मै निलैक्कुप् पुऱम्बाऩदु।
उण्मैनिलैक्कु मुरण्बडाददु इरण्डावदु वऴि, अदावदु - प्रह्मजज्ञऩ् ऎऩ्ऱदऩाल् ऒरु तेवदैयैक् कुऱिप्पदागक् कॊण्डु, अन्दत् तेवदैयाल् अदिष्टिक्कप्पट्टदाग अक्ऩियै अनुसन्दाऩम् सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्बदेयाम्। ऒव्वॊरु पॊरुळुम् ऒरुवराल् अदिष्टिक्कप्पट्टे तम् तम् कारियङ्गळैच् चॆय्गिऱदु। आगवे इन्द नासिगेदाक्ऩियुम् प्रह्मात्मगमाऩ ऒरु तेवदैयाल् अदिष्टिक्कप्पट्टुळ्ळदु। आगैयाल् इदै अनुसन्दिप्पदैये इन्द मन्द्रम् कूऱुगिऱदु ऎऩल्। अदिष्टाऩम् सॆय्बवरैयुम् अदिष्टाऩम् सॆय्यप्पडुम् पॊरुळैयुम् ऒऩ्ऱुबडुत्तिक् कूऱुवदुम् शास्तिरम् इसैन्ददे।
इव्विरण्डु वऴिगळुम् श्रुदप्रगाशिगैयिले काट्टप्पट्टुळ्ळऩ -
ब्रह्मात्मकचेतनदृष्ट्या वा तादृशदेवताधिष्ठितत्वेन वा अनुसन्धानपूर्वकम् अग्निं चिन्वानस्य अपुनर्भवहेतुभूतब्रह्मोपासनद्वारा मोक्षप्राप्तिर्ह्युक्ता ॥ ऎऩ्ऱु।
उत्तरार्त्तत्तिल्, ‘ब्रह्मजज्ञात्मभूतः’ ऎऩ्बदु उबासऩम् सॆय्बवऩैक् कुऱिक्किऱदु। ‘स एव’ ऎऩ्बदऩाल्, मुऱ्कूऱिय अनुसन्दाऩत्तुडऩ् नासिगेदाक्ऩि सयऩम् सॆय्बवऩ् कुऱिक्कप्पडुगिऱाऩ्। आग, मुऩ्गूऱिय अनुसन्दाऩत्तुडऩ् अक्ऩिसयऩम् सॆय्बवऩे पगवदुबासऩत्तैयुम् सॆय्गिऱाऩ्। इन्द पगवदुबासऩत्तिऩाल् ताऩ् मोक्षम् ऎऩ्बदै, ‘येन पुनः न जायते’ ऎऩ्ऱ पागम् कुऱिक्किऱदु। उबासऩत्तिऩ् आगारम् पदिऩेऴावदु मन्दिरत्तिल्, ‘ब्रह्मजज्ञं देवम् ईड्यं विदित्वा निचाय्य’ ऎऩ्बदऩाल् कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
शङ्गररुम् मत्वरुम् इदऱ्कु वियाक्कियाऩम् सॆय्यविल्लै आदलाल् इदऱ्कु अत्वैद-त्वैदक् करुत्तुक्कळ् कूऱ इडमिल्लै।
मूलम् - १।१।२०
इप्पडि नसिगेदस् इरण्डावदु वरमागक् केट्ट अक्ऩि वित्यैयै अप्पडिये अवऩुक्कु उबदेशित्त यमऩ् मूऩ्ऱावदु वरम् केट्कुमाऱु सॊल्लुगिऱाऩ् इदिल् -
एष तेऽग्निर्नचिकेतः स्वर्ग्यो यम् अवृणीथाः द्वितीयेन वरेण ।
एतमग्निं तवैव प्रवक्ष्यन्ति जनासः तृतीयं वरं नचिकेतो वृणीष्व ॥२०॥
पदवुरै – नचिकेतः - हे नसिगेदस्से, द्वितीयेन - इरण्डावदाऩ, वरेण - वरत्तिऩाल्, यं - ऎदै, अवृणीथाः - नी वेण्डिऩायो, स्वर्ग्यः - मोक्षसादऩमाऩ, एषः अग्निः - इन्द अक्ऩियाऩदु, ते - उऩक्कु (उबदेशिक्कप्पट्टदु)। मेलुम्, जनासः - जऩङ्गळ्, एतं अग्निं - इन्द अक्ऩियै, तवैव - उऩ्ऩुडैय पॆयरिऩालेये, प्रवक्ष्यन्ति - सॊल्लुवार्गळ्। नचिकेतः - हे नसिगेदस्से, तृतीयं वरं - मूऩ्ऱावदु वरत्तै, वृणीष्व - वेण्डिक्कॊळ्।
नसिगेदस्सुक्कु मूऩ्ऱु वरङ्गळ् कॊडुप्पदाग मुऩ् वन्दाऩ् यमऩ्। नसिगेदस्सुम् इरण्डु वरङ्गळै वेण्डिक् कॊण्डाऩ्। मुदल् वरत्तिऩाल् तन्दैयिऩ् अनुक्रहत्तैयुम्, इरण्डावदु वरत्तिऩाल् मोक्षसादऩमाऩ अक्ऩि वित्यैयैयुम् वेण्डिक्कॊण्डाऩ्। अव्वाऱे यमऩ् इरण्डु वरङ्गळ् तन्दुविट्टदैच् चुट्टिक्काट्टि, मूऩ्ऱावदु वरत्तै वेण्डुमाऱु सॊल्लुगिऱाऩ् नसिगेदस्सुक्कु।
हे नसिगेदस्से! नी इरण्डावदु वरत्तिऩाल् स्वर्क्कसादऩमाऩ अक्ऩियैक् केट्टाये, अदै उऩक्कु नाऩ् अव्वाऱे तन्देऩ्। अन्द अक्ऩियै जऩङ्गळ् उऩ् पॆयरैक् कॊण्डे वऴङ्गुवार्गळ्। मेलुम्, मूऩ्ऱावदु वरत्तैप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। अदै नी पॆऱादवरै नाऩ् उऩ् विषयत्तिल् कडऩ्बट्टवऩागवे इरुप्पेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
इङ्गु मन्द्रङ्गळिल् पल इडङ्गळिल् अक्ऩियैच् कुऱिक्कुम्बोदु, ‘स्वर्ग्यः, स्वर्गसाधनम्’ ऎऩ्ऱु अडैमॊऴियिट्टुक् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। अन्द स्वर्क्कम् ऎदु? ऎऩ्बदु पऱ्ऱि मदासार्यर्गळिडैये करुत्तु वेऱ्ऱुमैगळ् उण्डु। स्वामि नम् ऎम्बॆरुमाऩार्, इङ्गुच् चॊल्लप्पडुम् स्वर्क्कम् मोक्षमेयागुम् ऎऩ्ऱु अरुळियुळ्ळार्।
उलगिल् स्वर्गम् अबवर्गम् ऎऩ्ऱु स्वर्गत्तैयुम् मोक्षत्तैयुम् पिरित्तु वऴङ्गुवदैक् कण्डु स्वर्गम् ऎऩ्बदु मोक्षत्तैक्काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱु ऎण्णक्कूडादु। मोक्षत्तै स्वर्ग शप्तत्तिऩाल् वेदङ्गळ् पल इडङ्गळिल् कुऱिक्किऩ्ऱऩ। ‘तस्यां हिरण्मयः कोशः, स्वर्गो लोको ज्योतिषावृतः’ इत्यादियाऩ प्रयोगङ्गळ् पल, वेदत्तिल् मोक्षत्तैक् कुऱिप्पऩ उळ्ळऩ।
परिव्राजगऩुम् (सन्नियासियुम्) प्राह्मणऩाग इरुक्क, प्राह्मणर्गळ् परिव्राजगर्गळ् ऎऩ्ऱु सेर्न्दु वऴङ्गुवदुबोल्, स्वर्गम् अबवर्गम् ऎऩ्ऱ प्रयोगमुम्। प्राह्मणर्गळुळ् परिव्राजगर्गळुक्कु उळ्ळ सिऱप्पुक् कारणमाग अवर्गळैप् पिरित्तुक् कूऱुवदुबोल्, मोक्षमुम् स्वर्गमाग इरुक्क, अदऩ् सिऱप्पुक् कारणमागत् तऩिये अबवर्गम् ऎऩप्पट्टदु ऎऩ्ऱु कॊळ्ळल् वेण्डुम्।
शङ्गररुम् इङ्गु स्वर्ग शप्तत्तिऱ्कु मोक्षत्तैप् पॊरुळाग इसैयविल्लै। आयिऩुम् प्रसित्तमाऩ तेवर्गळिऩ् इन्दिरलोगत्तैयुम् कॊळ्ळविल्लै। सूर्यमण्डलम् त्रुवमण्डलम् इवऱ्ऱुक्किडैये इरुक्कुम् प्रसित्त स्वर्गलोगत्तैक्काट्टिलुम् वेऱुबट्टदाऩ वैराजबदत्तैये स्वर्गशप्तत्तिऱ्कुप् पॊरुळागक् कॊण्डार्। इदु त्रुव मण्डलत्तुक्कु मेल् उळ्ळदु। इन्द विषयम्, ‘शोकातिगो मोदते स्वर्गलोके’ ऎऩ्ऱ मन्द्रत्तिल् शङ्गरबाष्यत्तिल् स्पष्टम्।
मत्वबाष्यत्तिल् स्वर्ग शप्तत्तिऱ्कु सन्दर्प्पत्तिऱ्कु एऱ्पप् पल पडिगळिल् पॊरुळ् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। सिल इडङ्गळिल् प्रसित्तमाऩ स्वर्क्कमे पॊरुळाग इसैयप्पट्टुळ्ळदु। आयिऩुम्, ‘शोकातिगो मोदते स्वर्गलोके’ ऎऩ्ऱ इन्द इडत्तिल् मट्टुम् स्वर्ग शप्तम् मोक्षत्तैक् कुऱिप्पदाग वियाक्कियाऩम् सॆय्यप्पट्टुळ्ळदु मुऩ्बु विवरिक्कप्पट्टुळ्ळदु।
विशिष्टात्वैद सित्तान्द रीदियिल् इङ्गुम् केनोबनिषत्तिलुम् मऱ्ऱुम् पल इडङ्गळिलुम् स्वर्गम् ऎऩ्ऱ सॊल् मोक्षत्तैये कुऱिप्पदागक् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु।
अत्वैदम् - यमऩ् कीऴे इरण्डु वरङ्गळैत् तन्ददैक् कूऱि मुडिक्किऱाऩ् इदिल्। नसिगेदस्सिऩ् पॆयरालेये इन्द अक्ऩि वऴङ्गप्पडुम् ऎऩ्बदु यमऩे मगिऴ्न्दु तन्द नाऩ्गावदु वरमागुम्। ‘हे नसिगेदस्से! मूऩ्ऱावदु वरत्तै वेण्डिप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। मूऩ्ऱावदाऩ वरत्तै उऩक्कु नाऩ् तरादवरै, उऩ् तिऱत्तिल् ताऩ् कडऩ्बट्टवऩागवे इरुप्पेऩ्’ ऎऩ्ऱु करुदुगिऱाऩ् यमऩ्।
त्वैदम् - कदैयैक् कूऱुवदऩाल् करुत्तु वेऱुबाडु इल्लै। मन्द्रबाडत्तिल् वेऱुबाडु काणप्पडुगिऱदु। ‘एष ते अग्निः नचिकेतः स्वर्ग्यः’ ऎऩ्बदु नामुम् शङ्गररुम् इसैन्द पाडम्।
मत्वर् इसैन्द पाडमो, ‘एष ते अग्निः नाचिकेतः स्वर्ग्यः’ ऎऩ्बदु। अदऱ्केऱ्पप् पॊरुळ् कूऱुम्बोदु, हे नसिगेदस्से! नी इरण्डावदु वरत्तिऩाल् वेण्डिक् कॊण्ड अक्ऩि नसिगेदस्सिऩुडैयदु’ ऎऩ्ऱु अन्वयित्तुक् काट्टप्पट्टुळ्ळदु।
मूलम् - १।१।२१
मेल् नसिगेदस् मूऩ्ऱावदु वरम् केट्किऱाऩ् –
येयं प्रेते विचिकित्सा मनुष्ये अस्तीत्येके नाऽयमस्तीति चैके ।
एतद् विद्याम् अनुशिष्टस्त्वयाऽहं वराणाम् एष वरस्तृतीयः ॥२१॥
इन्द मन्द्रत्तिलुळ्ळ पदङ्गळिऩ् पॊरुळ्गळै अऱिवदऩ् मुऩ्ऩम् इदिल् नसिगेदस् केट्कुम् मूऩ्ऱावदु वरत्तिऩ् करुत्तै अऱिय वेण्डुम्। पिऱगु पदङ्गळिऩ् पॊरुळ्गळै उणर्वदु ऎळिदागुम्।
इदिल्, इऱन्दवर्गळ् पऱ्ऱिय सन्देहम् ऒऩ्ऱु नॆडुनाळाग इरुन्दु वरुगिऱदु। इऱन्दवर्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩर् ऎऩ्गिऱार्गळ् सिलर्। मऱ्ऱुम् सिलर्, अवर्गळ् इरुप्पदिल्लै ऎऩ्गिऱार्गळ्। इदऩ् उण्मैयै उम्माल् उबदेशिक्कप्पट्टु, नाऩ् अऱिवेऩाग। इदुवे मूऩ्ऱावदु वरम् ऎऩ्ऱु यमऩै नसिगेदस् केट्पदागप् पॊदुविल् पॊरुळ् तरुगिऱदु इन्द मन्द्रम्।
मऱ्ऱैय पाष्यगारर्गळिल् सिलरुम् इव्वाऱे कॊण्डुळ्ळऩर्। आऩाल् नम्मुडैय सित्तान्दत्तिल् अव्वाऱु पॊदुविल् इऱन्दवरैप् पऱ्ऱिय केळ्वियाग इदैक् कॊळ्ळविल्लै। आगवे, ‘प्रेते मनुष्ये’ ऎऩ्बदऱ्कु, तेहत्तिलिरुन्दु विडुबट्ट जीवऩ् ऎऩ्बदु अर्त्तम् अऩ्ऱु; पिऩ् सर्वबन्दङ्गळिलिरुन्दुम् विडुबट्ट जीवऩे पॊरुळ्। अवऩैप् पऱ्ऱिय सन्देहत्तिल्दाऩ् उण्मैयै अऱिय आवल् कॊण्डु नसिगेदस् यमऩैक् केट्किऱाऩ्।
नसिगेदस् इप्पडि मूऩ्ऱावदु वरमागक् केट्टदऩ् करुत्तै स्वामि ऎम्बॆरुमाऩार्, श्रीबाष्यत्तिल्, ‘अत्ता चराचरग्रहणात्’ ऎऩ्ऱ सूत्रबाष्यत्तिल् विरिवाग अरुळियुळ्ळार् –
अत्र परमपुरुषार्थरूप-ब्रह्मप्राप्तिलक्षण-मोक्षयाथात्म्यविज्ञानाय तदुपायभूत-परमात्मोपासन-परावरात्मतत्त्वजिज्ञासया अयं प्रश्नः क्रियते । ऎऩ्ऱु।
मोक्षम् ऎऩ्बदु सर्वबाबङ्गळुम् तॊलैन्दाल् वरक्कूडिय प्रह्मप्राप्तियेयागुम्। अदुवे परमबुरुषार्त्तम्। अदैविडच् चिऱन्द वेऱु पुरुषार्त्तम् किडैयादु। इप्पडिप्पट्ट मोक्ष स्वरूबत्तिऩ् उण्मैयै अऱिवदऱ्काग मोक्षोबायमाऩ परमात्मोबासऩम्, परमात्म-जीवात्म तत्त्वङ्गळ् इवऱ्ऱैयुम् अऱिय विरुम्बिऩाऩ् नसिगेदस्। अदऩाल् ताऩ् मूऩ्ऱावदु वरमागक् कीऴ्क्कूऱिय वगैयिल् इन्दक् केळ्वियैक् केट्टाऩ्।
शरीरत्तैक्काट्टिलुम् जीवऩ् वेऱाऩवऩ् ऎऩ्बदै मुऩ्ऩमे नऩ्गु उणर्न्दवऩ् इन्द नसिगेदस्। तमप्पऩार् ताम् सॆय्द यागत्तिऩ् मुडिविल् रित्विक्कुगळुक्कुप् पयऩऱ्ऱ पसुक्कळैत् तक्षिणैयागक् कॊडुत्तदैक् कण्डु, यागम् निऱैवेऱादु पोय्विडुमो ऎऩ्ऱु वरुन्दिऩाऩ्। तऩ्ऩैत् ताऩम् सॆय्दावदु यागत्तै निऱैवेऱ्ऱ विरुम्बिऩाऩ्। आगवे तऩ्ऩै यारुक्कावदु तरुमाऱु तऩ् तमप्पऩारै वऱ्पुऱुत्तिऩाऩ्। अदऩाल् कोबम् कॊण्ड तन्दै यमऩुक्कुत् तऩ्ऩैत् तरुवदागच् चॊऩ्ऩदुम् अव्वाऱे मगिऴ्न्दु यमलोगम् सॆऩ्ऱाऩ्। अङ्गु यमऩ् वॆळियूर् सॆऩ्ऱिरुन्ददऩाल् अवऩदु किरुगत्तिले मूऩ्ऱु इरवुगळ् पट्टिऩियाग वसित्ताऩ्। तिरुम्बि वन्द यमऩ्, इवऩ् (नसिगेदस्) पट्टिऩि किडन्ददै अऱिन्दु, अदऱ्कुप् परिहारमाग मूऩ्ऱु वरङ्गळैत् तर, अदिल् मुदल् वरत्तिऩाल् तन्दै तऩ्ऩिडम् कोबमिऩ्ऱि इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्बदै वेण्डिक्कॊण्डाऩ्। इव्वळवैयुम् पार्क्कुम्बोदु, नसिगेदस् ऎव्वळवु आस्तिगऩ् ऎऩ्बदु पुलऩागुम्। शरीरत्तैक्काट्टिलुम् आत्मा वेऱाग नित्यमाग इरुप्पदऩाल् अदऱ्कु ऎव्विद अऩर्त्तमुम् नेरक्कूडादु ऎऩ्बदऩाल्दाऩ् तऩ्ऩैत् तरुमाऱु वेण्डिक् कॊण्डाऩ्। तन्दैयिऩ् अनुक्किरगत्तैयुम् वेण्डिक् कॊण्डाऩ्। तन्दैयिऩ् कोबत्तिऱ्कु इलक्काऩाल् तऩक्कु ऎन्दप् पुरुषार्त्तत्तैयुम् पॆऱ योक्कियदै इऩ्ऱिये पोगुम्। आगवेदाऩ् पुरुषार्त्तम् पॆऱुवदऱ्कु उरिय योक्कियदैयैत् तरवल्ल तन्दैयिऩ् अनुक्किरगत्तैप् पॆऱ्ऱाऩ्। इन्द अर्त्तत्तै श्रीबाष्यगारर् आनुमानिगादिगरणत्तिल्, ‘त्रणायामपि(मेव) चैवं’ ऎऩ्ऱ सूत्रबाष्यत्तिल् - ‘प्रथमेन वरेणात्मनः पुरुषार्थयोग्यताऽऽपादिनीम् आत्मनि पितुः सुमनस्कतां प्रतिलभ्य’ ऎऩ्ऱु अरुळियुळ्ळ वाक्कियत्तिऩाल् अऱियलाम्।
शरीरमे आत्मा ऎऩ्ऱु निऩैत्तिरुक्कुम् नास्तिगऩ् इव्वाऱु नडन्दुगॊळ्ळमाट्टाऩ्। इव्वाऱु वरम् केट्कवुम् माट्टाऩ्। इदिलिरुन्दु नसिगेदस् ‘आस्तिगाक्रेसरऩ्’ ऎऩ्बदुम्, आत्मा शरीरादिगळैक्काट्टिलुम् वेऱुबट्टवऩ् ऎऩ्बदै अऱिन्दुळ्ळाऩ् ऎऩ्बदुम् स्पष्टमागत् तॆरिगिऩ्ऱऩ। मेलुम्, इरण्डावदु वरत्तिऩाल्, सर्वबन्दङ्गळिलिरुन्दुम् विडुबट्टवऩ् अऩुबविक्क वेण्डिय मोक्ष पुरुषार्त्तत्तिऱ्कु सादऩमाऩ अक्किऩि वित्यैयैक् केट्टाऩ्। इदुवुम् शरीरत्तैविड आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱु अऱियादवऩुक्कुप् पॊरुन्दाददागुम्।
‘मृत्युप्रत्ते वरत्रये आस्तिक्यातिरेकात् प्रथमेन वरेण स्वात्मानं प्रति पितुः प्रसादो वृतः । एतच्च सर्वं देहातिरिक्तम् आत्मानम् अजानतः नोपपद्यते । द्वितीयेन च वरेण उत्तीर्णदेहात्मानुभाव्यफलसाधनभूता अग्निविद्या वृता । एतच्च सर्वं देहातिरिक्तं आत्मानमजानतो नोपपद्यते ।
ऎऩ्ऱु अत्त्रदिगरणत्तिल्, ‘विशेषणाच्च’ ऎऩ्ऱ सूत्रत्तिऩ् पाष्यत्तिल्, श्रीबाष्यगारर् अरुळियुळ्ळ श्रीसूक्तिगळिलिरुन्दु मेले काट्टिय अर्त्तङ्गळै अऱियलाम्।
इप्पडि नसिगेदस्सिऩ् तऩ्मैयै नऩ्गु अऱिन्दुगॊण्ड पिऱगुदाऩ् अवऩ् केट्कुम् मूऩ्ऱावदु वरम् यादु ऎऩ्बदैयुम्, अदऩ् करुत्तु ऎऩ्ऩ ऎऩ्बदैयुम् नऩ्गु अऱिय मुडियुम् ऎऩ्बदऱ्कागत्ताऩ् कडोबनिषत्तिऩ् कदैप्पोक्कै मुदलिलिरुन्दु ऎम्बॆरुमाऩार् सुरुङ्ग अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
आगैयाल्, शरीरत्तैक्काट्टिलुम् जीवात्मा वेऱाऩवऩ् ऎऩ्बदै नऩ्गु अऱिन्दुळ्ळ नसिगेदस् इऱन्दवऩैप्पऱ्ऱिय उण्मैयै मऱुबडियुम्, ‘येयं प्रेते विचिकित्सा मनुष्ये’ ऎऩ्ऱ इन्द मन्द्रत्तिऩाल् केट्किऱाऩ् ऎऩ्बदु पॊरुन्दादु। आगवे पॊरुन्दुम् वगैयिल् ऎम्बॆरुमाऩारे उरैत्तरुळुगिऱार् अत्त्रदिगरण श्रीबाष्यत्तिल्,
एवं च - ‘येयं प्रेते’ इति न शरीरवियोगमात्राभिप्रायम् । अपि तु सर्वबन्धविनिर्मोक्षाभिप्रायम् । ऎऩ्ऱु। इदिल्, ‘एवं च’ ऎऩ्बदऩ् रसत्तै नऩ्गु अनुबविक्क वेण्डुम्। मुऩ् पिऩ् प्रगरणङ्गळैप् पारामल् नडुविल् वरुम् ऒरु वाक्कियत्तै मट्टुम् ऎडुत्तुक्कॊण्डु पॊरुळ् कूऱप्पुगुन्दाल् अदु विबरीदार्त्तत्तैये तरुम्।
‘पूर्वापराऽपरामुष्टः, शब्दोऽन्यां कुरुते मतिम्’ ऎऩ्बर् पॆरियोर्। आगैयाल्, मुऩ्बिऩ् प्रगरणङ्गळाल्, नसिगेदस् आस्तिगाक्रेसरऩ्, शरीरत्तैक्काट्टिलुम् जीवऩ् वेऱुबट्टवऩ्, ऒरु शरीरम् पोऩालुम् पुण्य पाबङ्गळिऩ् पयऩाय् वेऱु शरीरम् कॊळ्ळक्कूडियवऩ् ऎऩ्बदै नऩ्गु अऱिन्दवऩ्’ ऎऩ्बदु निच्चिदमाऩबडियाल् ऎऩ्बदैक् कुऱिक्किऱदु ‘एवं च’ ऎऩ्ऱ सॊल्। इप्पॊऴुदु नामुम् नसिगेदस्सुक्कु उळ्ळ आस्तिक्यत्तैयुम् आत्मदत्त्व ज्ञाऩत्तैयुम् ऒरुवाऱु अऱिन्दुगॊण्डोम्। इऩि, इन्द मन्द्रत्तिलुळ्ळ पदङ्गळिऩ् अर्त्तत्तै अऱिय मुऱ्पडुवोम्।
मुक्तऩाऩ जीवऩैप्पऱ्ऱिय उण्मै निलैयै विळक्कुम्बडि, मूऩ्ऱावदु वरत्तिऩाल् वेण्डुगिऱाऩ् नसिगेदस्।
मनुष्ये - मऩिदऩ् (पक्तियोगम् पूर्त्ति पॆऱ्ऱवऩ्)। प्रेते - सर्व पन्दङ्गळिलिरुन्दुम् विडुबट्टुक् कडैसिच् शरीरत्तै विट्ट पिऱगु, एके - सिलर्, अयं - इन्द मुक्त जीवऩ्, अस्ति - इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्, एके - मऱ्ऱुम् सिलर्, नास्तीति च – (इवऩ्) इल्लै ऎऩ्ऱुम् कूऱुवदऩाल्, या इयम् - ऎन्द इत्तगैय, विचिकित्सा - सन्देहम् (उण्डागिऱदो), अदैप् पोक्कुवदऱ्काग, त्वया - उऩ्ऩाल्, उपदि(अनुशि)ष्टः – उबदेशिक्कप्पट्ट नाऩ्, एतत् - मुक्त जीव स्वरूबत्तिऩ् उण्मैयै, विद्याम् - अऱियक्कडवेऩ्।
वराणाम् एष वरः तृतीयः - नीर् तन्द वरङ्गळुळ् इदु मूऩ्ऱावदु वरमागुम्।
यमदर्मराजऩे! हिदत्तै विरुम्बुम् पॆरियोर् आत्मावैप्पऱ्ऱिच् चॊल्लक् केट्टुळ्ळेऩ्। अदावदु जीवात्मा कर्मङ्गळिऩ् पलऩाय् वरुम् शरीरङ्गळिल् कडैसिच् शरीरत्तैयुम् विट्टबिऱगु इवऩुडैय ‘अपहतपाप्मत्वम्’ (पाब सम्बन्दमिल्लामै) मुदलाऩ ऎट्टुक् कुणङ्गळुम् विगसिक्किऩ्ऱऩ। आग इप्पडि विगसिदमाऩ इन्द ऎट्टुक् कुणङ्गळैयुडैयवऩाग जीवऩ् आगिऱाऩ् ऎऩ्बदै मुऩ्ऩमे अऱिन्दुळ्ळेऩ्। आगैयाल् ताऩ् मुऩ्बु पऩ्ऩिरण्डावदुम् पदिऩ्मूऩ्ऱावदुमाऩ इरण्डु मन्द्रङ्गळालुम्, ‘मोक्षत्तिल् पयम् किडैयादु। अङ्गु उऩक्कु (यमऩुक्कु) अदिगारम् किडैयादु। अङ्गे इरुप्पवऩ् पसिदागमिऩ्ऱि, तुऩ्बङ्गळ् पलवऱ्ऱैयुम् कडन्दु आऩन्दम् पॆऱुगिऱाऩ्। अङ्गुळ्ळवर्गळ् ‘स्वरूबाविर्बावमागिय मोक्षत्तैप् पॆऱुगिऱार्गळ्’ ऎऩ्ऱॆल्लाम् सॊऩ्ऩेऩ्। मोक्षसादऩमाऩ अक्ऩियैयुम् वेण्डिप् पॆऱ्ऱेऩ्।
नाऩ् पॊदुवाग अऱिन्दुळ्ळ मोक्ष विषयत्तिल् (मुक्त स्वरूब विषयत्तिल्) तऱ्पोदु सन्देहम् उण्डागियिरुक्किऱदु। अदुबऱ्ऱि वादिगळ् पल विदमागक् कूऱुवदैक् केट्क, इन्द सन्देहम् उण्डागियिरुक्किऱदु।
१। पौत्तर्गळिऩ् वगुप्पैच् चेर्न्द मात्यमिगऩ् ऎऩ्बवऩ्, ज्ञाऩमात्रस्वरूबऩाऩ आत्माविऩुडैय स्वरूबनाशमे मोक्षम् ऎऩ्गिऱाऩ्। इन्दप् पक्षत्तैत्ताऩ् इन्द मन्द्रत्तिल्, ‘ना(यम)स्तीति चैके’ ऎऩ्ऱ वाक्कियत्तिऩाल् नसिगेदस् कुऱिप्पिडुगिऱाऩ्।
‘अस्तीति चैके’ ऎऩ्ऱ पक्षत्तिल्, पल पिरिवुगळ् उळ्ळऩ।
२। शङ्गरबक्षत्तैच् चार्न्दवर्गळ्, ‘ज्ञाऩमात्र स्वरूबऩाय् उळ्ळवऩे आत्मा’। अवऩ् मोक्षत्तिल् अऴिवदिल्लै। आऩाल्, अवऩुक्कु - आत्मावुक्कु - अनादियाग उळ्ळ अवित्यैये अऴिगिऱदु। अदुवे मोक्षम्’ ऎऩ्गिऩ्ऱऩर्:
३। तार्क्किगर्गळुम् मोक्षत्तिल् जीवऩै इसैन्दु, ‘पाषाणम् (कऱ्पाऱै) पोलागि निऱ्कुम् इन्द जीवऩुडैय पुत्ति सुगम् तुक्कम् इच्चै त्वेषम् प्रयत्ऩम् तर्मम् अदर्मम् ऎऩ्ऱ विशेष कुणङ्गळ् यावुम् अऴिगिऩ्ऱऩ। इदुवे मोक्षम्’ ऎऩ्गिऩ्ऱऩर्।
४। पास्कर मदत्तैच् चार्न्दवर्गळ्, ‘अबहदबाप्मावाय् (कर्म सम्बन्दमिल्लादवऩाय्) विळङ्गुम् ऎम्बॆरुमाऩै ऒप्पुक्कॊण्डु, अवऩे अन्द:करणम् ऎऩ्ऱ उबादि कारणमाग जीवत्तऩ्मैयै अडैगिऱाऩ्। इदुदाऩ् संसारम्। इन्द उबादि ‘ऒऴियप्पॆऱ्ऱु अदऩाल् जीवत्तऩ्मैयुम् अऴियत् तऩ् निलैयैप् पॆऱुदले मोक्षम्’ ऎऩ्गिऩ्ऱऩर्।
५। वेदान्दङ्गळिल् वल्लवर्गळाऩ विशिष्टात्वैदिगळो, ‘समस्त कल्याण कुणङ्गळुक्कु इरुप्पिडमाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् शरीरमाय्, अवऩै अनुबविप्पदिलेये विरुप्पम् उडैयवऩाय् इरुक्कुम् जीवऩ् अनादि कर्म प्रवाहत्तिऩाल् तऩ् स्वरूब स्वबावङ्गळ् मऱैय, पत्तऩागिऱाऩ्। अवऩे पक्तियोगत्तिऩाल् प्रसऩ्ऩऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुक्किरगत्तिऩाल् कर्माक्कळ् अऩैत्तुम् अऴिय, स्वरूबमुम् स्वबावमुम् आविर्बावम् पॆऱ, स्वाबाविगमाऩ परिबूर्ण प्रह्मानुबवत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ्। इदु ताऩ् मोक्षम्’ ऎऩ्गिऩ्ऱऩर्।
इप्पडि वादिगळिऩ् मुरण्बट्ट वादङ्गळै श्रीबाष्यगाररे अत्त्रदिगरण श्रीबाष्यत्तिल् तॆळिवाग विवरित्तुळ्ळार् –
तथाहि बहुधा विप्रतिपद्यन्ते - १। केचित् वित्तिमात्रस्यात्मनः स्वरूपोच्छित्तिलक्षणं मोक्षमाचक्षते । २। अन्ये वित्तिमात्रस्य सतोऽविद्यास्तमयम् । ३। परे पाषाणकल्पस्य आत्मनो ज्ञानाद्यशेषवैशेषिकगुणोच्छेदलक्षणं कैवल्यरूपम् । ४। अपरे तु अपहतपाप्मानं परमात्मानम् अभ्युपगच्छन्तः तस्यैव उपाधिसंसर्गनिमित्तजीवभावस्य उपाध्यपगमेन तद्भावलक्षणं मोक्षम् आतिष्ठन्ते । ५। त्रय्यन्तनिष्णातास्तु - निखिलजगदेककारणस्य अशेषहेय-प्रत्यनीकानन्तज्ञानानन्दैकस्वरूपस्य स्वाभाविकानवधिकातिशयासङ्ख्येयकल्याणगुणाकरस्य सकलेतरविलक्षणस्य सर्वात्मभूतस्य परस्य ब्रह्मणः शरीरतया प्रकारभूतस्य अनुकूलापरिच्छिन्नज्ञानस्वरूपस्य परमात्मानुभवैकरसस्य जीवस्य अनादिकर्मरूपाविद्यातिरोहितस्वरूपस्य अविद्योच्छेदपूर्वकस्वाभाविकपरमात्मानुभवमेव मोक्षम् आचक्षते ॥
श्रीबाष्यगाररुडैय इन्द श्रीसूक्तिगळ् मोक्ष स्वरूबत्तिल् वादिगळिडैये इरुक्कुम् मदबेदत्तै नऩ्गु विवरिक्किऩ्ऱऩ। इऩ्ऩारुडैय मदम् इऩ्ऩदु ऎऩ्बदै इङ्गेये मुऩ्ऩम् कुऱित्तुळ्ळेऩ्। इप्पडि मुरण्बट्ट वादङ्गळैक् केट्टदऩाल् तऱ्पोदु तऩक्कुम् मोक्ष स्वरूबत्तिल् सन्देहम् उण्डागिविट्टदु ऎऩ्ऱुम्, अदै नीक्कि उबदेशिक्कुमाऱुम् नसिगेदस् वेण्डुगिऱाऩ्।
इदऩाल् नसिगेदस्सिऩ् कालत्तिऱ्कु मुऩ्बे इन्द मदबेदङ्गळ् इरुन्ददागत् तॆरिय वरुगिऱदु।
आग, इन्द इरुबत्तोरावदु मन्द्रत्तिऩाल्, मुक्तऩुडैय निलैयै, अदावदु मोक्षस्वरूबत्तै, विळक्किक् कूऱुमाऱु नसिगेदस् यमदर्मऩै मूऩ्ऱावदु वरमाग वेण्डिक्कॊळ्गिऱाऩ् ऎऩ्बदे नम् सित्तान्दमागुम्।
इदऩ्बडि प्रह्मत्तै अडैगिऱ अदावदु उबेदावाऩ जीवात्माविऩ् स्वरूबम् केट्कप्पट्टदागिऱदु। इत्तोडु निल्लामल् मेलुम् इरण्डु विषयङ्गळुम् केट्कप्पट्टदागक् कॊळ्ळवेण्डुम्। अव्विरण्डु विषयङ्गळावऩ - उबेयऩाऩ - प्राप्यऩाऩ - अडैयत् तक्कवऩाऩ परमात्माविऩ् स्वरूबमुम्, उबायमाऩ पक्तियिऩ् स्वरूबमुमेयागुम्। इदिल् वॆळिप्पडैयागक् केट्कप्पडुवदु उबेदावाऩ मुक्त जीवऩिऩ् स्वरूबमे। आयिऩुम् मेले परमात्मावैयुम्, उबायत्तैयुम् पऱ्ऱि विळक्कुवदाल् पदिलुरैक्कुम्बडियैक् कॊण्डु केळ्विगळैयुम् कॊळ्ळ वेण्डुम्।
इन्द विषयत्तै ऎम्बॆरुमाऩार् आनुमानिगादिगरणत्तिल् - ‘त्रयाणाम्’ ऎऩ्ऱ सूत्रबाष्यत्तिल्, ‘तृतीयेन वरेण मोक्षप्रश्नद्वारेण उपेयस्वरूपम्, उपेतृस्वरूपम्, उपायभूतकर्मानुगृहीतोपासनस्वरूपं च, ‘येयं प्रेते इति’ ऎऩ्ऱ श्रीसूक्तिगळाल् अरुळियुळ्ळार्। इन्द मूऩ्ऱु विषयङ्गळुळ् मोक्षस्वरूब विषयमाऩ केळ्विये शप्तङ्गळाल् वॆळिप्पडैयाग काट्टप्पट्टदागुम्। मऱ्ऱ इरण्डु विषयङ्गळैप्पऱ्ऱिय केळ्विगळ् कुऱिप्पिऩाल् उणर्त्तप्पट्टु इदिल् उळ्ळडङ्गियुळ्ळऩ। परमात्मा, उबासऩम् इवऱ्ऱैप् पऱ्ऱिय विळक्कङ्गळै अन्द अन्द मन्द्रङ्गळिले अऱिवोम्।
सर्वदन्द्रङ्गळिलुम् वल्लवराऩ अप्पय्य तीक्षिदर् नम् सित्तान्दत्तैत् तऴुवि ऎऴुदियुळ्ळ प्रह्मसूत्रव्याक्याऩमाऩ ‘नयमयूखमालिका’ ऎऩऱ क्रन्दत्तिल् इन्द विषयङ्गळैच् चुरुक्कमागवुम् तॆळिवागवुम् काट्टियुळ्ळार्। आनुमानिगादिगरणत्तिल् ‘त्रयाणाम्’ ऎऩ्ऱ सूत्रव्याक्याऩत्तिल् –
तं दुर्दशं गूढमनुप्रविष्टं गुहाहितं गह्वरेष्ठं पुराणम् । अध्यात्मयोगाधिगमेन देवं मत्वा धीरो हर्षशोकौ जहाति ॥ (२।१२) इत्यत्र ‘देवम्, मत्वा, धीरः’ इति क्रमेण उपास्य-उपासन-उपासकानाम् उपन्यासः । ‘येयं प्रेते विचिकित्सा मनुष्ये’ इत्यादिना मोक्षस्वरूपप्रश्नद्वारा-उपाय-उपेय-उपेतॄणां त्रयाणामपि प्रश्नः ॥ ऎऩ्ऱु।
‘त्रयाणामेव चैवम् उपन्यासः प्रश्नः च’ ऎऩ्बदु सूत्रम्। इदऩ् अर्त्तत्तैत् ताऩ् तीक्षिदर् मेले काट्टिय वाक्कियङ्गळाल् मिगत् तॆळिवागक् काट्टियुळ्ळार्। मूऩ्ऱु विषयङ्गळ् यावै? अवऱ्ऱिऩ् उबन्यासम् ऎङ्गु? प्रश्नम् ऎङ्गु? ऎऩ्बदु इङ्गु नऩ्गु विळक्कप्पट्टुळ्ळदु।
प्रेतः - प्रगर्षेण इतः - अबुनराव्रुत्तिम् मुक्तिम् प्राप्त:। मनुष्ये ऎऩ्ऱ इडत्तिल् मऩुष्य शप्तम् पॊदुविल् जीवऩैक् कुऱिप्पदागुम् अल्लदु मऩुष्यप् पिऱवि कॊण्ड जीवऩैक् कुऱिप्पदऩ्ऱु।
अत्वैदम् - शरीरत्तै विट्टुक् किळम्बिऩ जीवऩ् विषयत्तिल् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्, इल्लै ऎऩ्ऱुम् सन्देहम् इरुक्किऱदु। अदावदु - शरीरम् विट्ट पिऱगु जीवऩ् शरीरम्, इन्दिरियम्, मऩम्, पुत्ति इवऱ्ऱैविड वेऱुबट्टवऩाय्, वेऱु शरीरम् कॊळ्ळत्तक्कवऩाय् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु सिलरुम्, इवऩ् इव्वाऱु इल्लै ऎऩ्ऱु सिलरुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩर्।
मुरण्बट्ट इन्द वादङ्गळैक् केट्कुम् नमक्कु इन्द विषयत्तिल् मुडिवु - निच्चयम्, काण मुडिवदिल्लै। प्रत्यक्षत्तिऩालो अनुमानत्तिऩालो निच्चयिक्कत् तक्कदऩ्ऱु इन्द विषयम्। इव्विषयत्तै निच्चयित्तु अऱिन्दाल्दाऩ् परमबुरुषार्त्तत्तैप् पॆऱलाम्। आगवे उम्माल् उबदेशिक्कप्पट्टु नाऩ् इदै अऱिवेऩाग। यमदर्मराजरे! नीर् तन्द मूऩ्ऱु वरङ्गळुळ् इदुवे मूऩ्ऱावदु वरमागुम् ऎऩ्ऱु।
इन्द मदत्तिल् ‘प्रेते’ ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊदुवाग मरणम् अडैन्द पिऱगु ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळमै कुऱिक्कॊळ्ळत्तक्कदु।
त्वैदम् - इऱन्द जीवऩिडत्तिलो अल्लदु मुक्ति अडैन्द जीवऩिडत्तिलो इन्द विष्णु प्रेरिप्पवराग इरुक्किऱार् ऎऩ्ऱु ज्ञाऩिगळुम्, इवर्गळिडत्तिल् विष्णु प्रेरिप्पवराग इल्लै ऎऩ्ऱु अज्ञाऩिगळुम् सॊल्लुगिऱार्गळ्। इन्द वादङ्गळैक् केट्कुम् नमक्कु अन्द विष्णु विषयत्तिल् सन्देहम् उण्डागिऱदु। आगवे अन्द विष्णुविऩ् स्वरूबत्तै उम्माल् उबदेशिक्कप्पट्ट नाऩ् अऱिवेऩाग। इदुवे नीर् तन्द वरङ्गळिल् मूऩ्ऱावदु वरमाग वरिक्कप्पट्टदागुम्।
‘वरणाम् एष वरः तृतीयः’ ऎऩ्बदु शङ्गररुम् पगवत् रामानुजरुम् कॊण्ड पाडम्। मत्वर् कॊण्ड पाडमो ‘वराणाम् एष वृतः तृतीयः’ ऎऩ्बदु।
ऒव्वॊरु मन्द्रत्तिऱ्कुम् मूऩ्ऱु पाष्यङ्गळिऩ् करुत्तुक्कळैयुम् ऒरुङ्गे तरुवदाल् मदिमयक्कम् उण्डागिऱदु। आगवे विशिष्टात्वैद सित्तान्दक् करुत्तुक्कळै मट्टुम् विवरित्तु ऎऴुदुवदु पोदुमे ऎऩ्ऱु करुदुगिऩ्ऱऩर् सिल वासग महासयर्गळ्। अदिलुम् उण्मै इरुक्किऱदु। आयिऩुम् पलरुम् मूऩ्ऱु मदासार्यर्गळिऩ् करुत्तुक्कळै ऒरुङ्गे अनुबविक्क वाय्प्पु एऱ्पडुगिऱदु ऎऩ्ऱे मगिऴ्गिऩ्ऱऩर्। आगवेदाऩ् इन्द मुऱै कैयाळप्पडुगिऱदु।
इदिल् मऱ्ऱोर् लाबमुम् उण्डागिऱदु - ऒरे मन्द्रत्तिल् उळ्ळ पदङ्गळै ऒव्वॊरुवरुम् ऎप्पडि ऎप्पडि अन्वयित्तुप् पॊरुळ् कॊळ्गिऩ्ऱऩर् ऎऩ्बदैयुम्, ऒरु सॊल्लुक्के पल पॊरुळ् तरुम् शक्तियैयुम् अऱियुम्बोदु नम्मुडैय अऱिवुम् विरिवडैगिऱदु।
इन्द मुऱैयिल् मत्वर् इन्द मन्द्रत्तुक्कुक् काट्टुम् पॊरुळ् अबूर्वमाग अमैगिऱदु।
‘प्रेते मनुष्ये अयम् अस्तीति चैके, नास्तीति चैके इति(अतः) (या) इयं विचिकित्सा’ ऎऩ्ऱे पदङ्गळिऩ् अन्वयम्। शङ्गररुम् पगवत्रामानुजरुम्, प्रेदऩाऩ जीवऩ् विषयत्तिल्, ‘इवऩ् (जीवऩ्) इरुक्किऱाऩा इल्लैया?’ ऎऩ्ऱ सन्देहम् ऎऩ्ऱे कॊण्डु उरैयिट्टऩर्। इव्विरुवरुक्कुम् प्रेद शप्तम् मुदलियवऱ्ऱिल् करुत्तु वेऱुबाडुगळ् इरुप्पिऩुम्, सन्देहत्तिऩ् विषयमाग प्रेदजीवऩैये कॊळ्वदिल् करुत्तु वेऱुबाडु इल्लै। आऩाल् मत्वरो, ‘प्रेदे मनुष्ये’ ऎऩ्बदऱ्कु, इऱन्द मऩिदऩिडत्तिल् ऎऩ्ऱु अर्त्तम् कॊण्डु, ‘अयम्’ ऎऩ्बदऱ्कु विष्णुवैप् पॊरुळागक् कॊण्डु, इऱन्द जीवऩिडत्तिल् विष्णु नियामगराग इरुक्किऱारा इल्लैया, ऎऩ्ऱे सन्देहत्तिऩ् वडिवैक् काट्टियुळ्ळार्। अदावदु सन्देहम् इऱन्द जीवऩैप्पऱ्ऱियदऩ्ऱु। पिऩ्? विष्णुवैप् पऱ्ऱियदेयागुम्।
विष्णु, मुक्तर्गळुक्कुम् अमुक्तर्गळुक्कुम् नियामगर् आगैयाल् इङ्गु प्रेदशप्तम्, शरीरत्तै विट्टु इऱन्दवऩैयुम्, कडैसिच् शरीरत्तै विट्टु मुक्तऩाऩ जीवऩैयुम् कुऱिप्पदागक् कॊण्डार्।
मुक्तर्गळुक्कुम् अमुक्तर्गळुक्कुम् विष्णु नियामगराग इरुक्किऱारा इल्लैया ऎऩ्बदु पऱ्ऱि सन्देहम् इल्लै। ज्ञाऩिगळ् मुक्तामुक्त नियामगराग विष्णु इरुक्किऱार् ऎऩ्ऱु कूऱिय पिऱगु अदुबऱ्ऱि सन्देहम् उदिक्क वऴि इल्लै। आगैयाल्, मुक्तामुक्तर्गळुक्कु विष्णु नियामगर् ऎऩ्बदै नसिगेदस् अऱिवाऩ्। आऩाल् अन्द विष्णुविऩ् स्वरूबत्तिले सन्देहम् कॊण्डु अदै निव्रुत्ति सॆय्युमाऱु मूऩ्ऱावदु वरमागक् केट्किऱाऩ् ऎऩ्ऱार् मत्वर्।
पूद उडलै विट्टु यमलोगम् वन्दु यमऩुडऩ् सम्बाषित्तुक् कॊण्डिरुक्कुम् नसिगेदस्सुक्कु, पूद उडलै विट्टुक् किळम्बिऩ जीवऩ् इरुक्किऱाऩा, इल्लैया? ऎऩ्ऱु पिऱर् काट्टुम् वगैयिल् सन्देहम् वर वऴियिल्लै। आगवेदाऩ् विष्णुविऩ् स्वरूबत्तै विळक्कुम्बडिक् केट्किऱाऩ् ऎऩ्बदु पॊरुत्तम् उडैयदागिऱदु ऎऩ्गिऱार् मत्वर्।
मूलम् - १।१।२२
इप्पडि अऱिवदऱ्कु अरिय मुक्तस्वरूब विषयत्तैक् केट्टुविट्टाऩ् नसिगेदस् यमऩै - यमऩ् निऩैक्किऱाऩ्। ‘विषयमो मिगवुम् कडिऩमाऩदु। इदऩ् मुडिवैक् काणमुडियादवऩाय् नडुवे नसिगेदस् इदै विट्टुविट्टाल् ऎऩ्ऩ सॆय्वदु?’ नडुवे कैविट्टु विडुबवऩुक्कु इन्दमादिरि उयर्न्द विषयङ्गळै उबदेशिक्कक्कूडादे, ऎऩ्ऩ सॆय्वदु? ऎऩ्ऱॆल्लाम् योसिक्किऱाऩ्। योसित्तु इवऩ् केट्टदै उबदेशिक्कवागादु ऎऩ निच्चयित्तु। वेऱु वरत्तै वेण्डुमाऱु कूऱुगिऱाऩ् इन्द मन्द्रत्तिऩाल् -
देवैरत्रापि विचिकित्सितं पुरा नहि सुज्ञेयमणुरेष धर्मः ।
अन्यं वरं नचिकेतो वृणीष्व मा मोपरोत्सीः अति मा सृजैनम् ॥२२॥
अत्र - इन्द मुक्तात्म स्वरूब विषयत्तिल्, पुरा - मुऩ्बु, देवैः अपि - सिऱन्द ज्ञाऩमुडैय तेवर्गळालुम्, विचिकित्सितं - सन्देहम् कॊळ्ळप्पट्टदु। (निर्णयम् पॆऱ मुडियविल्लै।) न हि सुज्ञेयं - इन्द आत्मदत्त्वम् - ऎळिदिल् अऱियक्कूडियदऩ्ऱु। आगैयाल्, एषः धर्मः - इन्दत् तर्ममाऩदु (विषयमाऩदु), अणुः - मिगवुम् सूक्ष्ममाऩदु। पॊदुविल् तर्ममे अऱिय मुडियाददु। अदिलुम् आत्मदत्त्वम् ऎऩ्ऱ तर्ममाऩदु (विषयमाऩदु) मिगवुम् सूक्ष्ममाऩदागुम्। आगैयाल्, नचिकेतः - हे नसिगेदस्से, अन्यं वरं - वेऱु वरत्तै। वृणीष्व - वेण्डिक्कॊळ्। मा मा उपरोत्सीः - ऎऩ्ऩै निर्प्पन्दिक्कादे निर्प्पन्दिक्कादे, एनं मा - इन्द ऎऩ्ऩै, अति सृज - विट्टुविडु।
हे नसिगेदस्से! नी इप्पॊऴुदु केट्टुळ्ळ विषयम् मिगवुम् कडिऩमाऩदु। ऒरुवरालुम् अऱिय मुडियाददु। ‘तेवर्गळ् ज्ञाऩत्तिल् सिऱन्दवर्गळ्। मऩिदर्गळैविडप् पल विषयङ्गळैक् कण्डऱिन्दवर्गळ्। अवर्गळुम्गूड नी केट्ट इन्द विषयत्तिल् सन्देहमे कॊण्डऩर् मुऩ्बु। इदिल् मुडिवु काणमाट्टामल् तिगैत्ते निऩ्ऱऩर्। इदैक् कॊण्डे इन्द आत्म स्वरूब तत्तुवत्तै ऎळिदिल् अऱिय मुडियादु ऎऩ्बदैत् तॆरिन्दुगॊळ्। इदु सूक्ष्ममाऩ विषयमागुम्। आगवे इप्पडिप्पट्ट विषयत्तै विळक्कच् चॊल्लि ऎऩ्ऩै निर्प्पन्दिक्कादे, ऎऩ्ऩै विट्टुविडु ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
विषयम् मिगवुम् उयर्न्ददाग इरुन्दाल्, अदै अऱिय विरुम्बि वरुम् शिष्यऩैप् परीक्षित्तबिऱगे अवऩुक्कु अदैच् चॊल्ल वेण्डुम्। शिष्य कुणङ्गळ् निऱैन्दिरुप्पिऩुम् अवऩैप् परीक्षिप्पदऩाल् आसार्यऩुक्कु ऎव्विदत् तीङ्गुम् नेरादु। अव्विदम् परीक्षिक्कामल् नमक्कुम् ऒरु शिष्यऩ् किडैत्ताऩे ऎऩ्ऱु मेल्वरुम् अऩर्त्तङ्गळै आरायामल् उबदेशित्ताल् आसार्यऩुक्कुम् पॆरिदुम् तीङ्गे नेरुम्। इन्द विषयत्तै स्वामि श्रीदेशिगऩ् श्रीमत्रहस्यत्रयसारत्तिल् कुरुबरम्बरासारत्तिल् - ‘मिगवुम् कुणादिगराऩ शिष्यर्गळुक्कुम् कडुग अत्यात्म विषयङ्गळै प्रगाशिप्पियादार्क्कुम् निष्टै कुलैयादु ऎऩ्ऩुमिडम् रैक्वादि व्रुत्तान्दङ्गळिल् प्रसित्तम्। पॆऱ्ऱदु कुणमाग उबदेशित्ताल् ‘शिष्यबाबम् कुरोरबि’ ऎऩ्गैयाले आसार्यऩुक्कु निष्टै कुलैयुम्बडियाय् ऎऩ्ऩुमिडम्, वरुवदु विसारियादे इन्द्रऩुक्कु उबदेशित्तुत् ताऩुम् प्रह्मवित्यैयै मऱन्दु, तऩ् शिष्यऩाऩ नारदबगवाऩै इट्टु सर्वेश्वरऩ् उणर्त्तुविक्कवेण्डुम्बडि इरुन्द सदुर्मुगऩ् पक्कलिले कण्डुगॊळ्वदु इत्यादि वाक्कियङ्गळाले अरुळिच्चॆय्दुळ्ळार्।
इन्द शास्त्रात्तत्तै मऩत्तिल् कॊण्ड यमऩ् मुक्तात्म स्वरूबम् पऱ्ऱिक् केट्ट नसिगेदस्सैप् परीक्षिक्कामल् अवऩ् तगुदि (योक्यदै) अऱियामल् उबदेशिक्कक्कूडादु ऎऩ्ऱु ऎण्णि अवऩैप् परीक्षिक्कक् करुदिऩाऩ्। आगवे नसिगेदस्सै नोक्कि वेऱु वरम् केट्कुमाऱुम्, तऩ्ऩै निर्प्पन्दिक्क वेण्डाम् ऎऩ्ऱुम्, विट्टुविडु ऎऩ्ऱुम् कूऱुगिऱाऩ्।
देवैरत्राऽपि विचिकित्सितं पुरा - इन्द विषयम् ऎळिदिल् अऱिय मुडियाददु ऎऩ्बदऱ्कुक् कारणम् सॊल्लुगिऱाऩ् यमऩ्। कुऴन्दाय्! नसिगेदस्से! मुऩ्बु इन्द विषयत्तिल् तेवर्गळुक्के सन्देहम् उण्डायिऱ्ऱु। तेवर्गळ् यावरिऩुम् सिऱन्द ज्ञाऩम् उडैयवर्गळ्। पल विषयङ्गळैक् कण्डवर्गळ्। अवर्गळे इव्विषयत्तिल् निच्चयम् सॆय्य मुडियामल् सन्देहत्तुडऩे इरुन्दार्गळ्। अप्पडिप्पट्ट विषयत्तै नी अऱिन्दु मुडिवुगाण मुऱ्पडुवदु तगादु ऎऩ्गिऱाऩ्। सुज्ञेयम् ऎऩ्ऱ नबुंसगलिङ्गत्तिऱ्कु एऱ्प, आत्मदत्त्वम् ऎऩ्ऱ नबुंसगलिङ्ग शप्तत्तै अत्याहरित्तुक्कॊळ्ळ वेण्डुम्। इन्द आत्मदत्त्वम्, न हि सुज्ञेयम् - ऎळिदिल् अऱियत्तक्कदऩ्ऱु।
‘हि’ ऎऩ्बदु कारणत्तैक् काट्टुगिऱदु। अऱिय अरिदाग इरुप्पदाल्, ‘एषः धर्मः अणुः’ - इन्द विषयम् मिगवुम् सूक्ष्ममाऩदु।
एषः धर्मः - इङ्गु आत्मदत्त्वम् ऎऩ्ऱदै विषयशप्तत्ताल् कुऱिक्कामल् तर्मशप्तत्तिऩाल् कुऱित्तुळ्ळमै काणत्तक्कदु। तर्मम् ऎऩ्ऱाल् उबायम् ऎऩप् पॊरुळ्बडुम्। इन्द आत्मदत्त्वमुम् ज्ञाऩविषयमाय्क् कॊण्डु जीवऩ् ऎन्दविद माऱुबाडुम् इल्लाद निलैयैप् पॆऱुवदऱ्कु उबायमाग इरुप्पदाल्, इन्द विषयत्तै, तर्मशप्तत्ताल् कुऱित्तबडि। आगवेदाऩ् उबनिषत् पाष्यगारर् इव्विडत्तिल्, ‘पॊदुवाग तर्मम् ऎऩ्बदे ऎळिदिल् अऱिय मुडियाददागुम्। अदिलुम् आत्मदत्तुवम् ऎऩ्ऱ इन्दत् तर्मम् अऱिवदऱ्कु मिगवुम् अरिदाग कडिऩमाग इरुक्कुम्। ‘सामान्यतो धर्म एव दुर्ज्ञानः । तत्राप्ययं दुर्ज्ञान इति भावः’ ऎऩ्ऱु अरुळियुळ्ळार्।
आगवे वेऱु वरम् वेण्डिक्कॊळ् ऎऩ्ऱु कूऱित् तऩ्ऩै विट्टुविडुमाऱु यमऩ् वेण्डिक् कॊळ्गिऱाऩ् -
मा-मा-उपरोत्सीः, एनं-मा-अतिसृज - मा ऎऩ्ऱ सॊल् वेण्डाम् ऎऩ्ऱ अर्त्तत्तैत् तरुम्। तऩ्ऩैत् तुऩ्बुऱुत्त वेण्डाम् ऎऩ्बदै वलियुऱुत्त ‘मा’ ऎऩ्ऱ सॊल्लै इरट्टित्तुक् कूऱुगिऱाऩ् यमऩ्। ऎऩ्ऩैत् तुऩ्बुऱुत्त वेण्डाम्, तुऩ्बुऱुत्त वेण्डाम् ऎऩ्ऱु कदऱुगिऱाऩ् पोलुम्। इत्तोडु निल्लामल् ऎऩ्ऩै विट्टुविडु ऎऩ्ऱुम् वेण्डिक्कॊळ्गिऱाऩ्। नसिगेदस् यमऩै वेण्डिक्कॊण्डदु पोग यमऩ् नसिगेदस्सैत् तऱ्पोदु वेण्डिक्कॊळ्गिऱाऩ्। नसिगेदस् वरम् वेण्डुगिऱाऩ् यमऩिडम्। यमऩ् तऩ्ऩै विट्टु विडुमाऱु वेण्डुगिऱाऩ् नसिगेदस्सिडम्।
इन्द वरत्तैत् तरमाट्टेऩ्। इदै विट्टुविडु ऎऩ्ऱु यमऩ् कूऱुम् इन्द वार्त्तैयिल् ‘इन्द वरत्तै विडादे, पॆऱ्ऱुक्कॊळ्’ ऎऩ्ऱ अर्त्तमुम् किडैक्किऱदु ऎऩ्गिऩ्ऱऩर् उरैयासिरियर्। ‘मां मा उपरोत्सीः इति मा’ ऎऩ्ऱु अन्वयित्तु, ऎऩ्ऩै वऱ्पुऱुत्त वेण्डाम् ऎऩ्बदु, वेण्डाम्, ऎऩ्ऩै वऱ्पुऱुत्तियावदु इन्द वरत्तैप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् काट्टुगिऩ्ऱऩर्। इदऩाल्, नसिगेदस्सुक्कु वरम् तरुवदिल् यमऩुक्कु विरुप्पम् इरुप्पदु तॆरिगिऱदु। एनम् - इन्द वरत्तै, मा (माम्) ऎऩ्ऩै नोक्कि, स्रुज - मुञ्ज - केट्पदै विडु, केळादे ऎऩ्ऱुम् पावप्रगाशिगै पॊरुळ् काट्टुगिऱदु। इदु शङ्गरबाष्यमुम् मत्वबाष्यमुम् काट्टुम् पॊरुळागुम्।
अत्वैदम् - इव् विषयत्तिल् तेवर्गळालुम्गूड मुऩ्बु सन्देहिक्कप्पट्टुळ्ळदु। पामरर्गळाग इरुप्पवर्गळाल् इव्विषयम् आसार्यर्गळ् पक्कलिल् केट्टुम् ऎळिदिल् अऱियक्कूडियदऩ्ऱु। आत्मा ऎऩ्ऩुम् इन्दत् तर्मम् मिगवुम् सूक्ष्ममाऩदु। आगवे सन्देहत्तिऱ्कु इडमिऩ्ऱियिरुक्कुम् पलऩै वरमाग वेण्डिक्कॊळ्। कडऩ् वाङ्गियवऩैक् कडऩ् कॊडुत्तवऩ् निर्प्पन्दिप्पदु पोल् ऎऩ्ऩै नी वऱ्पुऱुत्तादे। ऎऩ्ऩै नोक्कि इन्दक् केळ्वि केट्पदै विट्टुविडु ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
मूऩ्ऱु वरङ्गळ् तरुवदाग यमऩ् नसिगेदस्सुक्कु वाक्कळित्तुळ्ळाऩ्। इन्द वरङ्गळैप् पॆऱ्ऱुगॊळ्बवऩ् नसिगेदस्। वरम् कॊडुक्क वेण्डिय यमऩ् कडऩ्बट्टवऩ् पोलागिऱाऩ्। पॆऱ्ऱुक् कॊळ्ळवेण्डिय नसिगेदस् कडऩ् कॊडुत्तवऩ् पोलागिऱाऩ्। कडऩ् कॊडुत्तवऩ् कडऩ् वाङ्गियवऩै वऱ्पुऱुत्तुवदु उलग इयऱ्कैदाऩ्। आगवे इन्द नियदियैच् चुट्टिक्काट्टि, अदुबोल् ऎऩ्ऩै वऱ्पुऱुत्तादे ‘मा मां मोपरोत्सीः उपरोधं मा कार्षीः, अधमर्णमिव उत्तमर्णः’ ऎऩ्ऱु यमऩ् कूऱुवदागच् शङ्गरबाष्यम् कूऱुगिऱदु।
त्वैदम् - हे नसिगेदस्से! मुऩ्बु इन्द पगवत्विषयत्तिल् विशेष ज्ञाऩम् उळ्ळ तेवर्गळुम्गूड सन्देहमे कॊण्डऩर्। नरगत्तिल् विऴुबवर्गळै विऴामल् तूक्किप् पिडिक्कुम् (त्रुदिसादऩमाऩ) विष्णु सुलबमाग अऱियत्तक्क विषयमाग इल्लादिरुप्पदे इदऱ्कुक् कारणम्। इप्पडि सुलबमाग विष्णुवै अऱिय मुडियामैक्कुक् कारणम्, विष्णु सूक्ष्ममाग इरुप्पदेयाम्। विष्णु सूक्ष्ममाग इरुप्पदाल् अवरै ऎळिदिल् अऱिय मुडियादु। ऎळिदिल् अऱियमुडियामैयाल् तेवर्गळुक्कुम् इव्विषयत्तिल् सन्देहमे उण्डायिऱ्ऱु। आगैयाल् वेऱु वरत्तैक् केट्पायाग। इदैये सॊल्लवेण्डुम् ऎऩ्ऱु ऎऩ्ऩै वऱ्पुऱुत्तादे। ऎऩ्ऩैप् पऱ्ऱिऩवरैयिल् इन्दक् केळ्वियै विट्टुविडु ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्। इन्द व्याक्याऩरीदियिल् तर्म शप्तम् त्रियदे अनेन ऎऩ्ऱ व्युत्पत्तियिऩाल् त्रुदिसादऩमाऩ विष्णुवैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्बदु कवऩिक्कत्तक्कदु।
मूलम् - १।१।२३
ऒरु राजा वेट्टैयाडक् काट्टुक्कुच् चॆल्लुम्बोदु पालगऩाऩ तऩ् पुत्तिरऩैप् पार्त्तु, ‘नी सिऱुवऩाग इरुप्पदाल् उऩ्ऩै नाऩ् काट्टुक्कु अऴैत्तुच् चॆल्लविल्लै। नी अरण्मऩैयिलेये इरु’ ऎऩ्ऱाऩ्। इदैक् केट्ट इन्दच् चिऱुवऩ्, ‘इन्दक् कारणत्तिऩालेये (सिऱुवऩाग इरुप्पदालेये) उम्मैविट्टुप् पिरिन्दिरुक्क मुडियादवऩाय् उम्मुडऩे काट्टुक्कु वरुवेऩ्’ ऎऩ्ऱाऩ्।
सिऱुवऩ् काट्टुक्कु वर वेण्डाम् ऎऩ्बदऱ्कु ऎन्दक् कारणत्तै अरसऩ् काट्टिऩाऩो, अदे कारणत्तैक् काट्टिये सिऱुवऩ् तऩ्ऩैक् काट्टुक्कु अऴैत्तुच् चॆल्ल वेण्डुम् ऎऩ्गिऱाऩ्। इम्मादिरिये इङ्गुम् नसिगेदस् केट्ट मूऩ्ऱाम् वरत्तैक् कैविडुवदऱ्कु ऎन्दक् कारणङ्गळै यमऩ् काट्टिऩाऩो, अन्दक् कारणङ्गळैक् कॊण्डे मूऩ्ऱावदागक् केट्ट वरत्तैत् ताऩ् कैविडमाट्टेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस् इन्द मन्द्रत्तिल् -
देवैरत्रापि विचिकित्सितं किल त्वं च मृत्यो यन्न सुज्ञेयमात्थ ।
वक्ता चास्य त्वादृगन्यो न लभ्यः, नान्यो वरस्तुल्य एतस्य कश्चित् ॥२३॥
अत्र - इन्द मुक्तात्म स्वरूब विषयत्तिल्, देवैरपि - सिऱन्द ज्ञाऩमुडैय तेवर्गळालुम्, विचिकित्सितं - सन्देहमे कॊळ्ळप्पट्टदो, निर्णयम् सॆय्य मुडियविल्लैयो, मृत्यो – यमदर्मराजऩे! त्वं च - नीरुम्, यत् - ऎन्द आत्म स्वरूबत्तै, न सुविज्ञेयं - ऎळिदिल् अऱियक्कूडियदऩ्ऱु ऎऩ्ऱु, आत्थ - सॊऩ्ऩीरो, अस्य - अप्पडिप्पट्ट इन्द मुक्तात्म स्वरूब विषयत्तै, वक्ता - विळक्किच् चॊल्बवर्। त्वादृक् अन्यः - उम्मैप् पोऩ्ऱ वेऱु ऒरुवर्, न लभ्यः - किडैक्कत्तक्कवर् अल्लर्। मेलुम्, एतस्य - नाऩ् केट्ट मूऩ्ऱावदु वरत्तिऱ्कु, तुल्यः - सममाऩ, अन्यः वरः - वेऱु ऒरु वरमुम्, न - इल्लै।
यमदर्मराजरे! इन्द मुक्तात्म स्वरूबत्तिल् तेवर्गळे सन्देहम् कॊण्डु निर्णयम् सॆय्य मुडियामल् तिण्डाडुगिऩ्ऱऩर् अऩ्ऱो? मेलुम्, इन्द विषयत्तै ऎळिदिल् पुरिन्दुगॊळ्ळ मुडियादु ऎऩ्ऱुम् सॊऩ्ऩीर्। इव्विषयत्तै नीर् नऩ्गु अऱिन्दिरुप्पदऩाल् ताऩे इप्पडिच् चॊऩ्ऩीर्? आगवे इन्द विषयत्तै उम्मिडमिरुन्दु ताऩ् अऱिय वेण्डुम्। उम्मै विट्टाल् वेऱु यार्दाम् इदै विळक्किच् चॊल्लप्पोगिऱार्गळ्? आगवे इन्द विषयत्तै नऩ्गु उबदेशिक्क वल्लवर् उम्मैत् तविर वेऱु यारुम् इल्लै। मेलुम्, मिग उयर्न्द विषयत्तैत् ताऩे केट्टऱिय वेण्डुम्? आगवे इन्द वरत्तैक्काट्टिलुम् वेऱु ऎन्द वरमुम् इदऱ्कु ईडाग इरादु। आगैयाल् इदैयेदाऩ् केट्पेऩ्।
अदिलुम् उम्मैयेदाऩ् केट्पेऩ्। इदऱ्काग उम्मै वऱ्पुऱुत्तत्ताऩ् सॆय्वेऩ्। इन्दक् केळ्वियैयुम् विडमाट्टेऩ् ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस् यमऩै नोक्कि।
‘देवैरत्रापि विचिकित्सितं पुरा’ - इन्द विषयत्तिल् मुऩ्बु तेवर्गळुम् सन्देहम् कॊण्डऩर् ऎऩ्ऱाऩ् यमऩ् मुऩ् मन्द्रत्तिल्, इन्द मूऩ्ऱावदु वरत्तैक् कैविडुवदऱ्कुक् कारणत्तैक् काट्टियबडि।
इन्द मन्द्रत्तिल्, नसिगेदस् इदैये ‘मुक्तात्म स्वरूबत्तै उबदेशिक्क वेण्डुम्’ ऎऩ्बदऱ्कुक् कारणमागक् काट्टुगिऱाऩ् - ‘देवैरत्रापि विचिकित्सितं किल’ ऎऩ्ऱु। ‘किल’ ऎऩ्ऱ शप्तम् कारणमाय् अमैन्दुळ्ळदैक् कुऱिक्किऱदु।
इव्वाऱे मुऩ् मन्द्रत्तिल् ‘न हि सुज्ञेयं’ ऎऩ्ऱाऩ् यमऩ्। नसिगेदस् इन्द मन्द्रत्तिल् अदे कारणत्तै उबदेशिप्पदऱ्कु उरियदागक् काट्टुगिऱाऩ्, ‘यत् न सुविज्ञेयमात्थ’ ऎऩ्ऱु। यमऩ् वार्त्तैयैक् कॊण्डे यमऩै मडक्कि नसिगेदस् पेसुम् अऴगु रसिक्कत्तक्कदु।
उबदेशिक्कमाट्टेऩ् ऎऩ्ऱ कूऱुम् यमऩैये उबदेशिक्कुम्बडिच् चॆय्य यमऩुक्कु उळ्ळ योक्यदैयैत् तॆळिवागक् काट्टुगिऱाऩ् नसिगेदस् – ‘वक्ता चास्य त्वादृक् अन्यो न लभ्यः’ - इन्द विषयत्तै विळक्क उम्मैविड वेऱु यारे उळ्ळऩर् ऒरुवरुम् इल्लै ऎऩ्गिऱाऩ्।
उम्मिडमिरुन्दु नाऩ् वेण्डिप् पॆऱुम् वेऱु ऎन्द वरमुम् इप्पॊऴुदु केट्टुळ्ळ इन्द वरत्तिऱ्कु ईडागादु। इदऱ्कु सममाग वेऱु ऎन्द वरमुम् किडैयादु। ‘एतस्य तुल्यः अन्यो वरः न’ ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्। इदऩाल् मुक्तात्म स्वरूबत्तै अऱिवदिल् इवऩुक्कु उळ्ळ विरुप्पम् वॆळिप्पडैयायिऱ्ऱु।
अत्वैदम् - अर्त्तत्तिल् अदिग माऱुबाडिल्लै। नसिगेदस् यमऩै नोक्किक् कूऱुगिऱाऩ् – यमदर्मराजऩे! नाऩ् केट्ट विषयम्बऱ्ऱित् तेवर्गळे सन्देहम् कॊण्डऩर् ऎऩ्ऱु नीरे सॊल्लुगिऱीर्। मेलुम्, इव् विषयम् सिऱिदळवुम् अऱिय मुडियाददु ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱीर्। इप्पडिप्पट्ट विषयत्तै विळक्किच् चॊल्ल वल्लवर् उम्मैत् तविर वेऱु पण्डिदर्गळ् ऎवर् उळ्ळऩर्? तेडिऩालुम् किडैक्कमाट्टार्गळ्। इदऱ्कु सममाऩ वेऱु वरमुम् एदुम् किडैयादु। इदु ऒऩ्ऱुदाऩ् निच्च्रेयस्सै - मिक्क नऩ्मैयै - नित्यमाऩ क्षेमत्तैत् तर वल्लदु। मऱ्ऱ वरम् ऎदुवाग इरुन्दालुम् अनित्यमाऩ पलऩैये तरक्कूडियदागुम्।
त्वैदम् - पगवत् स्वरूबम् अऱिय मुडियाददु। तेवर्गळुम् इव् विषयत्तिल् सन्देहमे कॊण्डऩर् ऎऩ्ऱु नीरे सॊऩ्ऩदऩाल् वेऱु ऎन्द वरमुम् इदऱ्कु सममाऩदऩ्ऱु। उम्मैप् पोल् इदै विळक्किच् चॊल्ल वल्लवर् वेऱु ऎवरुम् किडैयादु ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्, यमऩैप् पार्त्तु।
मूलम् - १।१।२४
इव्वळवाल् नसिगेदस् कूऱिय पदिलैक् केट्ट यमऩ्, मुक्तात्म स्वरूबत्तै अऱिवदिल् अवऩुक्कु उळ्ळ आवलै - उऱुदियै नऩ्गु अऱिन्दाऩ्। ‘विषयम् कडिऩमाग इरुक्किऱदु। अऱिवदऱ्कु मुडियामल् इरुक्किऱदु’ ऎऩ्ऱ कारणत्तिऩाल् नसिगेदस् नडुविल् विट्टुविड माट्टाऩ्। ऎप्पडियुम् इन्द विषयत्तै अऱिन्दु कॊळ्वाऩ् ऎऩ्बदैत् तॆळिन्दाऩ् यमऩ्। आयिऩुम्, नसिगेदस्सैप्पऱ्ऱि मऱ्ऱोर् सन्देहम् उण्डागिविट्टदु यमऩुक्कु। अदावदु - इदर विषयङ्गळिल् नसिगेदस् पऱ्ऱुळ्ळवऩाग इरुप्पाऩो ऎऩ्ऱु। मऱ्ऱ विषयङ्गळिल् पऱ्ऱऱ्ऱ मऩम् उळ्ळवऩुक्के उबदेशिक्क वेण्डिय विषयम् इदु। आगवे, इवऩदु उळ्ळत्तैप् परीक्षित्तु, मोक्षत्तिल् तीविरमाऩ आवल् तॊडर्न्दु इरुन्दाल् पिऩ्बु उबदेशिप्पोम् ऎऩ्ऱु ऎण्णि, अन्द आवल् निलैबॆऱ अवऩ् मऩत्तैक् कलैक्कुम् वगैयिल् वेऱु वरङ्गळैत् तरुवदागक् कूऱुगिऱाऩ् -
शतायुषः पुत्रपौत्रान् वृणीष्व बहून् पशून् हस्तिहिरण्यमश्वान् ।
भूमेर्महदायतनं वृणीष्व स्वयं च जीव शरदो यावदिच्छसि ॥२४॥
शतायुषः - नूऱु वयदु जीवित्तिरुक्कुम्, पुत्रपौत्रान् - पिळ्ळै पेरऩ्गळै, वृणीष्व - वरमाग वेण्डिक्कॊळ्, बहून् पशून् - पल पसुक्कळैयुम्, हस्तिहिरण्यम् - याऩैगळ् स्वर्णम् आगियवऱ्ऱैयुम्, अश्वान् - कुदिरैगळैयुम् वेण्डिक्कॊळ्। भूमेः महत् आयतनम् - पूमियिऩ् अगण्डमाऩ मण्डलत्तै राज्यमाग, वृणीष्व - वरमाग वेण्डिप् पॆऱुवाय्; स्वयं च - नीयुम्, यावत् शरदः इच्छसि - ऎव्वळवु वरुषङ्गळ् वाऴ विरुम्बुगिऱायो, जीव - अव्वळवु वरुषगालम् वाऴ्न्दिरु।
नसिगेदस्से! नाऩ् उऩक्कुप् पल वरङ्गळैत् तरुगिऱेऩ्। अवऱ्ऱै नी पॆऱ्ऱुक्कॊण्डु मुऩ्बु केट्ट मूऩ्ऱावदु वरत्तैक् कैविट्टुविडु। तीर्क्कमाऩ आयुस्सैयुडैय पिळ्ळैगळैयुम् पेरऩ्गळैयुम् नी वरमागक् केट्टुप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। नाऩ् अव्वाऱे तरुगिऱेऩ्। मेलुम् पसुक्कळ्, याऩैगळ्, तङ्गम्, कुदिरैगळ् पलवऱ्ऱैयुम् तरुगिऱेऩ्; पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। अगण्डमाऩ पूमण्डलत्तैये नी आळ विरुम्बिऩालुम् तरुगिऱेऩ्। नीयुम् विरुम्बुम् कालम् वरैयिल् वाऴलाम्। इवै अऩैत्तैयुम् वरमागक् केट्टुक्कॊळ् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
शतायुषः पुत्रपौत्रान् - तीर्क्कायुष्माऩ्गळाऩ पिळ्ळैगळैयुम् पेरऩ्गळैयुम् पॆऱ्ऱुप् पार्प्पदु मऩुष्याऩन्दङ्गळिल् सिऱन्ददाग वेदम् कूऱुगिऩ्ऱदु। ‘पश्यति पुत्रं, पश्यति पौत्रम्’ ऎऩ्ऱु। आगैयाल् अदैत् तरुवदाग मुदलिल् कूऱुगिऱाऩ् यमऩ्। निऱैयप् पिळ्ळैगळैप् पॆऱ्ऱ पिऱगु अवर्गळै वळर्क्क वेण्डिप् पालै निऱैयत् तरुम् वळ्ळल् पॆरुम् पसुक्कळ् पलवऱ्ऱैयुम्, मऱ्ऱुम् याऩै, तङ्गम्, कुदिरै मुदलिय सॆल्वङ्गळैयुम् तरुवदागच् चॊल्लुगिऱाऩ्।
भूमेः महत् आयतनम् - पूमियिऩ् अगण्डमाऩ मण्डलत्तै राज्यमाग आळ विरुम्बिऩालुम् ऎऩ्ऱबडि। अल्लदु – भूमेः - पूमियिल्, महत् आयतनम् – विशालमाऩ कूडङ्गळुम् माडङ्गळुम् निऱैन्द पॆरिय माळिगैगळैयुम् पॆऱलाम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदागवुम् पॊरुळ् कूऱलाम्।
स्वयं च जीव शरदो यावत् इच्छसि - इव्वळवु सॊत्तुक्कळ् इरुन्दुम् अवऱ्ऱै अऩुबविप्पदऱ्कु वेण्डिय आयुस् इल्लाविट्टाल् अवऱ्ऱैक् कॊडुत्तुम् पयऩ् इल्लै ऎऩ्ऱु ऎण्णिय यमऩ् नसिगेदस्सुक्कुम् नीण्ड आयुळैत् तरुवदागक् कूऱुगिऱाऩ्। कुऴन्दाय्! नी ऎव्वळवु वरुषङ्गळ् वाऴ विरुम्बुगिऱायो अव्वळवु वरुषङ्गळ् वाऴलाम् ऎऩ्ऱु।
मूलम् - १।१।२५
मेलुम् यमऩ् कूऱुगिऱाऩ् –
एतत्तुल्यं यदि मन्यसे वरं वृणीष्व वित्तं चिरजीविकां च ।
महाभूमौ नचिकेतस्त्वमेधि कामानां त्वा कामभाजं करोमि ॥२५॥
नचिकेतः - हे नसिगेदस्से! एतत्तुल्यं - कीऴे कूऱप्पट्ट वरङ्गळुक्कु सममाऩ, वरं - मऱ्ऱुम् वेऱु वरत्तै, यदि मन्यसे - नी विरुम्बिऩाल्, वृणीष्व - अदैयुम् केट्टुप् पॆऱुवायाग। वित्तं - सॆल्वत्तैयुम्, चिरजीविकां - नीण्ड नाळैय वाऴ्वैयुम् वेण्डुवायाग। महाभूमौ - अङ्गण्माञालत्तिल् (महाप्रुदिवियिल्), त्वम् एधि - नी अरसऩाग आवाय्। कामानां - उलगिल् विरुम्बिप् पॆऱ वेण्डिय अप्सरस्सुक्कळ् मुदलिय उयर्न्द पॊरुळ्गळ् यावुम्, त्वा - उऩ्ऩै, कामभाजं - विरुम्बि अडैयुम्बडि, करोमि - सॆय्गिऱेऩ्।
कुऴन्दाय् नसिगेदस्से! कीऴे कूऱिय वरङ्गळुक्कु सममाग मऱ्ऱुम् वेऱु वरम् ऎदुवाग इरुन्दालुम् नी ऎऩ्ऩिडमिरुन्दु केट्टुप् पॆऱलाम्। कीऴे कूऱियदु तविर मऱ्ऱुम् मिगुन्द सॆल्वङ्गळ्, नीण्ड नाट्कळ् जीवित्तिरुत्तल् मुदलियवऱ्ऱैयुम् नी ऎऩ्ऩिडमिरुन्दु वेण्डिप् पॆऱलाम्।
नी इन्दप् पॆरिय पूमण्डलत्तिल् अरसऩाग विळङ्गुवाय्, उलगिल् पलर् तेवलोगत्तिल् वाऴुम् ऊर्वसि मुदलाऩ अप्सरस्सुक्कळ् पलरोडु कूडिक् कळिक्क अवर्गळैप् पॆऱ विरुम्बुगिऱार्गळ्। इव्वाऱे मऱ्ऱुम् सुगम् तरुम् पल पॊरुळ्गळैयुम् विरुम्बिप् पॆऱुगिऩ्ऱऩर्। अवऱ्ऱैप् पॆऱ नी मुयऱ्सि सॆय्यामलेये अवै उऩ्ऩै विरुम्बि वन्दु अडैयुमाऱु नाऩ् सॆय्गिऱेऩ् ऎऩ्ऱाऩ् यमऩ्।
एतत्तुल्यं यदि मन्यसे वरं - कीऴे कूऱिय वरत्तुक्कु सममाग वेऱु वरत्तै विरुम्बिऩाल्। नसिगेदस् कीऴे - ‘नाऩ् केट्ट वरत्तुक्कु सममाऩ वेऱु ऎन्द वरमुम् किडैयादु’ ऎऩ्ऱु कूऱियुळ्ळाऩ्। अप्पडि इरुक्क, इन्द मन्द्रत्तिल् इदऱ्कु सममाऩ वेऱु वरत्तै विरुम्बिऩाल् ऎऩ्ऱु यमऩ् कूऱुवदु ऎप्पडिप् पॊरुन्दुम्? ऎऩ्ऱ केळ्वि इङ्गु ऎऴुम्। इदऱ्कु समादाऩम् इदुवे - इन्द मन्द्रत्तिल् ‘एतत्तुल्यं’ ऎऩ्ऱु पॊदुवागक् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। ‘एतत्’ ऎऩ्ऱ शप्तम् इदऱ्कु मुऩ् मन्द्रत्तिल् यमऩ् कूऱिय वरत्तैक् कुऱिक्किऱदु। यमऩ् कूऱुगिऱाऩ् - नसिगेदस्से! नूऱु वयदु उडैय पिळ्ळै पेरऩ्गळैप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। पसु, याऩै, तङ्गम्, कुदिरै यावऱ्ऱैयुम् राज्यत्तैयुम् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। नीयुम् नीण्ड नाळ् वाऴलाम्। नसिगेदस्से! इव्वळवु मट्टुमऩ्ऱु, इवऱ्ऱुक्कु सममाग वेऱु वरम् वेण्डुमाऩालुम् पॆऱ्ऱुक्कॊळ् ऎऩ्बदे इङ्गुक् कुऱिक्कप्पडुगिऱदु। आग, ‘एतत्तुल्यं’ ऎऩ्बदु यमऩ् ताऩ् कूऱिय वरङ्गळुक्कु सममाऩ वरत्तैक् कुऱिक्किऱदु ऎऩ्ऱबडि, इप्पॊऴुदु मुरण्बाडु इल्लै।
मुऩ्बु नसिगेदस् ताऩ् मूऩ्ऱावदागक् केट्ट वरत्तुक्कु सममाऩ वरम् किडैयादु ऎऩ्ऱाऩ्। इङ्गु यमऩ् ताऩ् कॊडुप्पदागच् चॊऩ्ऩ वरत्तुक्कु सममाऩ वरम् वेऱु ऎदुवायिऩुम् पॆऱ्ऱुक्कॊळ् ऎऩ्ऱाऩ् ऎऩ्ऱ पागुबाडु इङ्गु अऱियत्तक्कदाम्।
कामानां त्वा कामभाजं करोमि - कामानां ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ काम शप्तम् ‘काम्यन्ते इमे इति कामाः’ ऎऩ्ऱ कर्मणि व्युत्पत्तियिऩाल्, विरुम्बप्पडुम् पॊरुळ्गळैक् कुऱिप्पदागुम्। कामबाजम् ऎऩ्ऱ इडत्तिल् उळ्ळ काम शप्तम् ‘काम्यन्ते इति’ ऎऩ्ऱ पावे व्युत्पत्तियिऩाल् कामऩैयै - विरुप्पत्तैक् कुऱिक्किऱदु। ‘भाक्’ शप्तम् विषयदा सम्बन्दत्तिऩाल् कामऩैयै - विरुप्पत्तै अडैन्दवऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तरुगिऱदु। अदावदु - कामऩैक्कु - विरुप्पत्तिऱ्कु विषयम् आऩवऩ् ऎऩ्ऱु, ‘त्वां’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कुप् पॊरुळाऩ नसिगेदस्सुक्कु अडैमॊऴियागिऱदु। इदऩाल् किडैत्त तिरण्ड पॊरुळ् इदु - हे नसिगेदस्से! विरुम्बिप् पॆऱक्कूडिय पॊरुळ्गळिऩ् विरुप्पत्तुक्कु विषयमाग उऩ्ऩैच् चॆय्गिऱेऩ् ऎऩ्ऱु।
महाभूमौ नचिकेतः त्वं एधि - महाबूमियिल् नी आवाय् ऎऩ्ऱे पॊरुळ्। इदऱ्कु एऱ्प, राजावाग ऎऩ्ऱु ऒरु पदत्तैक् कूट्टिक्कॊळ्ळ वेण्डुम्। आग, राजा एधि - अरसऩावाय् ऎऩ्ऱ पॊरुळ् किडैक्किऱदु।
अप्सरस्सुक्कळ् मुदलाऩ सुगम् तरुम् पॊरुळ्गळैप् पिऱर् विरुम्बुगिऱार्गळ्। अप्पडिप्पट्ट पॊरुळ्गळिऩ् विरुप्पत्तिऱ्कु नी विषयमाम्बडि, अवैये उऩ्ऩै विरुम्बि वन्दु अडैयुम्बडिच्, चॆय्गिऱेऩ् ऎऩ्ऱबडि।
कामानां - काम्यमानानाम् अप्सरःप्रभृतिविषयाणां, कामभाजम् - कामः - कामना । तां विषयतया भजतीति कामभाक्, तम् । काम्यमान-अप्सरः-प्रभृतीनामपि कामनाविषयं करोमीत्यर्थः ॥ ऎऩ्ऱ उबनिषत्पाष्य वाक्कियङ्गळ् इङ्गु उऱ्ऱु नोक्कत्तक्कवै।
मूलम् - १।१।२६
मेलुम् यमऩ् कूऱुगिऱाऩ्, नसिगेदस्सै नोक्कि –
ये ये कामा दुर्लभा मर्त्यलोके सर्वान् कामान् छन्दतः प्रार्थयस्व ।
इमा रामास्सरथास्सतूर्याः न हीदृशाः लम्भनीया मनुष्यैः ।
आभिर्मत्प्रत्ताभिः परिचारयस्व नचिकेतो मरणं माऽनु प्राक्षीः ॥ २६ ॥
नचिकेतः - हे नसिगेदस्से! मर्त्यलोके - मऩुष्यलोगत्तिल्, ये ये कामाः - ऎन्द ऎन्दप् पोगङ्गळ्, दुर्लभाः - किडैप्पदऱ्कु अरियऩवो, सर्वान् कामान् - अन्दप् पोगम् यावऱ्ऱैयुम्, छन्दतः - उऩ् विरुप्पप्पडि, प्रार्थयस्व - वेण्डिप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्; इमाः सरथाः सतूर्याः - तेर्, वात्तियम् इवऱ्ऱुडऩ् कूडिय, रामाः - स्तिरीगळैयुम् वेण्डिप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। मनुष्यैः - मऩिदर्गळाल्, ईदृशाः - इप्पडिप्पट्ट पॆण्गळुम् पोगङ्गळुम्, न हि लम्भनीयाः - पॆऱक् कूडियवै अल्ल। मत्प्रत्ताभिः - ऎऩ्ऩाल् कॊडुक्कप्पट्ट, आभिः - इन्दप् पणिप्पॆण्गळाल्, परिचारयस्व - पणिविडै कॊळ्वायाग। मरणम् अनु - मोक्षत्तिऱ्कुप् पिऱगु मुक्तात्म स्वरूबत्तैप्पऱ्ऱि, मा प्राक्षीः - केळ्वि केट्कादे।
कुऴन्दाय् नसिगेदस्से! नाऩ् सॊल्वदैक् केळ्। मऩुष्यलोगत्तिल् किडैक्कक्कूडाद पोगङ्गळ् ऎत्तऩै उण्डो अत्तऩैयैयुम् उऩक्कु नाऩ् तरुगिऱेऩ्। उऩ् इष्टप्पडिक् केट्टुप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्। उऩक्कुप् पणिविडै सॆय्य उयर्न्द इन्द अप्सरस् स्तिरीगळैत् तरुगिऱेऩ्। इवर्गळुडऩ् तेर्गळैयुम्, वागऩङ्गळैयुम् तरुगिऱेऩ्। इत्तगैय पोगङ्गळ् ऎन्द मऩिदऩालुम् पॆऱ मुडियादु। नाऩ् कॊडुक्कुम् इन्द उयर्न्द पणिप्पॆण्गळैक् कॊण्डु उऩक्कुप् पणिविडै सॆय्यच् चॊल्लि मगिऴ्वायाग। इप्पडि यॆल्लाम् सुगमाग वाऴ्वदै विट्टु, मरणत्तिऱ्कुप् पिऩ् आत्माविऩ् (मुक्तात्माविऩ्) स्वरूबत्तैप्पऱ्ऱि एऩ् केट्टऱिय वेण्डुम्? इन्द आसैयै विट्टुविडु। अदुबऱ्ऱि ऎऩ्ऩैक् केळ्वि केट्क वेण्डाम् ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
इदुवरैयिल् तऩित्तऩियागच् चिल पोगङ्गळैप् पॆयर् कुऱिप्पिट्टुच् चॊऩ्ऩ यमऩ् इप्पॊऴुदु पॊदुवाग मऩुष्यर्गळुक्कुक् किडैप्पदऱ्कु अरिय पोगङ्गळ् यावऱ्ऱैयुमे तरुवदागच् चॊल्लुगिऱाऩ्, नसिगेदस्सिऩ् मऩस्सैक् कलैप्पदऱ्काग।
पॆण्गळिऩ् तिऱत्तिल् कामम् कॊळ्ळादार् ऎवरुम् इरुक्कमाट्टार् ऎऩ्ऱ ऎण्णत्तिऩाल्, नसिगेदस्सुक्कुच् चिऱन्द पॆण्गळैत् तरुवदागक् कूऱि, अवऩदु मऩ उऱुदियैक् कुलैक्कप् पार्क्किऱाऩ् यमऩ्। इऩ्ऩिसैगळुडऩ् वागऩङ्गळिल् एऱिच् चॆऩ्ऱु, पॆण्गळाल् सुगत्तै अऩुबविक्कलाम् ऎऩ्ऱु, पोगोबगरणङ्गळैयुम् तरुवदागक् कूऱुगिऱाऩ्। इप्पडिप्पट्ट पॆण्गळाल् मगिऴ्वॆय्दि वाऴ्वदे इऩ्बमागुम्। मुक्तात्म स्वरूबत्तैप्पऱ्ऱिक् केळ्वि केट्पदै इत्तुडऩ् विट्टुविडु ऎऩ्गिऱाऩ् यमऩ्।
मुक्तात्म स्वरूबत्तैप्पऱ्ऱिय केळ्वियै विट्टुविडु ऎऩ्ऱु सॊल्ल वेण्डिय यमऩ्, मरणत्तिऱ्कुप् पिऩ् निगऴप्पोगुम् सॆय्दियैक् केळादे ऎऩ्गिऱाऩ्, ‘मरणम् अनु मा प्राक्षीः’ ऎऩ्ऱु। पोक्य पोगोबगरणङ्गळैक् कॊण्डु सुगमाग वाऴ्वदै विट्टु, सुवैयऱ्ऱ मरणत्तिऱ्कुप् पिन्दिय निलैयैप्पऱ्ऱिप् पुत्तिसालियाग इरुप्पवऩ् केट्पाऩा ऎऩ्ऱु नसिगेदस्सै इगऴ्वदु पोल् पेसुगिऱाऩ् यमऩ्।
इङ्गु मरणशप्तम् पक्तऩुक्कु नडुवे नेरुम् मरणत्तैक् कुऱिक्कविल्लै। पिऩ् प्रारप्त कर्माक्कळिऩ् मुडिविल् नेरक्कूडिय सरमदेहत्तिऩ् पिरिवैये कुऱिक्किऱदु। प्रारप्तङ्गळिऩ् मुडिविल्दाऩे मोक्षम्? मरणशप्तम् पॊदुवाग तेहवियोगत्तैक् कुऱिक्कुम्। इङ्गे सरमदेह वियोगरूबमाऩ मोक्षत्तैक् कुऱिप्पदिल् कुऱ्ऱम् एदुम् किडैयादु।
‘मरणशब्दस्य देहवियोगसामान्यवाचिनोऽपि प्रकरणवशेन विशेषवाचित्वं न दोषायेति द्रष्टव्यम्’ ऎऩ्ऱ उबनिषत्पाष्य श्रीसूक्तिगळ् कवऩिक्कत्तक्कऩ आगुम्।
मोक्ष शप्तत्ताल् कुऱिक्क वेण्डिय अर्त्तत्तै मरण शप्तत्तिऩाल् कुऱित्ताल्, उबायानुष्टाऩम् पण्णादवर्गळिऩ् मरणम् पोल् इदुवुम् इगऴत्तक्कदो ऎऩ्ऱ सन्देहम् उण्डागुमऩ्ऱो? आगवे मरणशप्तम् मोक्षत्तैक् कुऱिप्पदागक् कॊळ्वदिल् तोषम् उण्डु ऎऩ्ऱु सिलर् निऩैक्कक्कूडुम्। आम्, यमऩ् अव्वाऱु कुऱिप्पदऱ्कुक् कारणम्, इगऴ्च्चिक्कु उरिय मरणच् चॆय्दियै विट्टुत् ताऩ् तरुम् पोगङ्गळिल् मयङ्गि, नसिगेदस् मूऩ्ऱावदागक् केट्ट वरत्तैक् कैविडुवाऩो ऎऩ्ऱ ऎण्णत्तिऩाल्, वेण्डुम् ऎऩ्ऱुदाऩ् अव्वाऱु कुऱित्तुळ्ळाऩ् ऎऩ्ऱु। अबिनव तेशिगऩ् उबनिषत् टिप्पणियिल्, मोक्षे मरणपदप्रयोगः अतिहेयत्वज्ञापनाय, जीवनं भोग्यं विहाय को नु मरणं चिन्तयेत्? ऎऩ्ऱ वाक्कियङ्गळाल् कीऴे तन्द अर्त्तत्तैक् काट्टियुळ्ळार्।
इप्पडि मूऩ्ऱरै मन्द्रङ्गळाल् यमऩ् नसिगेदस्सुक्कुप् पल पोगङ्गळैत् तरुवदागच् चॊल्लि अवऩदु मऩ उऱुदियैक् कुलैक्कप् पार्त्ताऩ्। मरणत्तै (मुक्तात्म स्वरूबत्तै)प् पऱ्ऱिय केळ्वियैक् केट्क वेण्डाम् ऎऩ्ऱुम् वेण्डिक् कॊण्डु तऩ् पेच्चै निऱुत्तिऩाऩ्। इन्द मूऩ्ऱरै मन्द्रङ्गळुक्कुम् सेर्न्दाऱ्पोल अत्वैदक् करुत्तुक्कळ् तरप्पडुगिऩ्ऱऩ।
अत्वैदम् - कुऴन्दाय् नसिगेदस्से, नूऱाण्डुक् कालम् जीवित्तिरुक्कुम् पुत्तिरऩ् पौत्तिरऩ्गळैयुम् मेलुम् को मुदलिय नाऱ्काल् पिराणिगळ् पलवऱ्ऱैयुम्, याऩै, तङ्गम्, कुदिरैगळ् आगियवऱ्ऱैयुम्, अगण्ड पूमण्डल राज्यत्तैयुम् वेण्डिप् पॆऱुवायाग। इवैयऩैत्तुम् पयऩऱ्ऱवै, कुऱुगिय कालमे इरुक्कक्कूडियवै ऎऩ्ऱु नी निऩैत्ताल् नीयुम् नीण्ड आयुळैप् पॆऱुवायाग। शक्ति कुऩ्ऱाद इन्दिरियङ्गळ् यावऱ्ऱुडऩ् कूडिय शरीरमुम् पॆऱ्ऱु ऎत्तऩै वरुषङ्गळ् वाऴ निऩैक्किऱायो अव्वळवु वरुषङ्गळ् वाऴ्वायाग।
इदु पोऩ्ऱु सॆल्वत्तुक्कुम् नीण्ड आयुळुक्कुम् सममाग वेऱु ऎन्द वरत्तै नी विरुम्बिऩालुम् केट्टुप् पॆऱुवायाग। मेलुम्, इन्द परन्द पूमियिल् नी अरसऩाग इरुप्पायाग। मेलुम्, तेवर्गळुक्कुम् मऩिदर्गळुक्कुम् उरियऩवाऩ कामङ्गळैयॆल्लाम् नी विरुम्बियबडि अनुबविप्पवऩाग उऩ्ऩैच् चॆय्गिऱेऩ्। नाऩ् निऩैत्तबडि ऎल्लाम् सॆय्युम् आऱ्ऱल् उळ्ळवऩाग इरुप्पदऩाल् नी विरुम्बियबडि उऩ्ऩै अव्वाऱे सॆय्वेऩ् ऎऩ्ऱाऩ् यमऩ्।
मेलुम् सॊल्लुगिऱाऩ् - नसिगेदस्से! मऩिद उलगिल् विरुम्बक्कूडियवैयुम्, किडैत्तऱ्कु अरियवैयुम् ऎऩ्ऩ ऎऩ्ऩ कामङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩवो अवै अऩैत्तैयुम् उऩ्विरुप्पप्पडिये केट्टुप् पॆऱुवायाग।
आण्गळै मगिऴ्विक्कक् कूडिय अप्सरस् स्तिरीगळैत् तेर्गळुडऩुम् वात्तियङ्गळुडऩुम् उऩक्कु वऴङ्गुगिऱेऩ्। इवै यावुम् ऎऩ्ऩुडैय अनुक्किरगम् इऩ्ऱि मऩिदर्गळाल् पॆऱ मुडियादवैयागुम्। आगवे, नाऩ् कॊडुक्कुम् इन्दप् पणिप्पॆण्गळैक् कॊण्डु पादप्रक्षाळऩम् मुदलाऩ पणिविडैगळैच् चॆय्यच् चॊल्लि मगिऴ्वायाग। कुऴन्दाय्, इवर्गळैक् कॊण्डु नी पोगङ्गळ् अऩुबविप्पदै विट्टु, सुवैयऱ्ऱ मरणम् पऱ्ऱिय केळ्वियै - ‘इऱन्दवऩ् इरुक्किऱाऩा, इल्लैया?’ ऎऩ्ऱ केळ्वियैक् केट्क वेण्डाम्। काक्कैक्कु ऎत्तऩै पऱ्कळ् ऎऩ्ऱ विसारम् ऎप्पडिप् पयऩऱ्ऱदो अव्वाऱेदाऩ् मरणम् पऱ्ऱिय केळ्वियुम्। ‘नचिकेतः! मरणं-मरणसंबद्धं प्रश्नं प्रेते अस्ति नास्तीति काकदन्तपरीक्षारूपं माऽनुप्राक्षीः-मैवं प्रष्टुमर्हसि’ ऎऩ्ऱ शङ्गर पाष्य पङ्ग्तिगळ् कवऩिक्कत्तक्कवै।
त्वैदम् - अर्त्तत्तिल् वेऱुबाडु इल्लै। पॆरुम्बालुम् मुऩ् काट्टिय मुऱैयैत् तऴुविये त्वैदक् करुत्तुम् अमैन्दुळ्ळदु। आगवे तऩित्तु विवरिक्कविल्लै।
नूऱु वयदुळ्ळ पुत्तिरऩ् पौत्रर् मऱ्ऱुम् पलवगैच् चॆल्वङ्गळैयुम् तरुवदागक् कूऱुगिऱाऩ् यमऩ्।
यमऩ् निऩैक्किऱाऩ् - नसिगेदस् मुऩ्बु केट्ट वरत्तै नाऩ् तराविट्टाल् मुऩ्बु कूऱिय वार्त्तै पॊय्यागिविडुमो ऎऩ्ऱु। आगवे नसिगेदस्सैप् पार्त्तुक् कूऱुगिऱाऩ् – कुऴन्दाय्! नाऩ् उऩक्कु मुऩ्बु मूऩ्ऱु वरङ्गळ् तरुवाग वाक्कळित्तेऩ्। अदऩ्बडि नी इरण्डु वरङ्गळैप् पॆऱ्ऱाय्। मूऩ्ऱावदाऩ वरत्तैयुम् केट्टुळ्ळाय्। नाऩ् सॊऩ्ऩबडि नडप्पवऩाग इरुन्दाल् नी केट्टदैये अऩ्ऱो तर वेण्डुम्? अदैत् तरामल् वेऱॊऩ्ऱैक् कॊडुप्पदु तगादु ऎऩ निऩैक्कादे। नाऩ् सॊऩ्ऩबडि नी केट्ट मूऩ्ऱावदु वरत्तै नाऩ् तरविल्लैदाऩ्। आयिऩुम् अदऱ्कु सममाग वेऱु वरम् तरुगिऱेऩ्। नीयुम् इप्पॊऴुदु नाऩ् तरुवदागच् चॊऩ्ऩ वरम् मुऩ्बु नी केट्ट मूऩ्ऱावदु वरत्तिऱ्कु समम् ऎऩ्ऱु नी निऩैत्ताल् इप्पॊऴुदु नाऩ् सॊऩ्ऩबडि तीर्गायुष्कळाऩ पुत्तिर पौत्तिरर्गळ्, मऱ्ऱुम् पल सॆल्वम् यावऱ्ऱैयुम् पॆऱ्ऱुक् कॊळ्। इवै अऩैत्तुम् नी केट्ट वरत्तुक्कु समम् ऎऩ्ऱु निऩैत्ताल् नाऩ् इप्पॊऴुदु तरुवदागच् चॊऩ्ऩ सॆल्वङ्गळुडऩ् नी नीण्ड काल वाऴ्वै आयुस्सैप् पॆऱलाम्। नीण्ड कालम् पिऴैत्तिरुक्क वगैयुम् पॆऱलाम्। (जीविगा ऎऩ्ऱ सॊल् जीवऩत्तैक् कुऱिक्कुम्। अदावदु उयिरुडऩ् इरुत्तल्, उयिरुळ्ळ अळवुम् सुगमाग वाऴ्वदऱ्कु वेण्डिय वसदि आगिय इरु पॊरुळुम् इङ्गुप् पॊरुन्दुवदागुम्। आगवे इव्वाऱु उरैक्कप्पट्टदु।)
मुऩ्बु तन्द वरत्तिऱ्कु इदु समम् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु निऩैत्ताल् पुण्णिय पूमियिल् पिऱप्पैयुम् पेरासैयुम् पॆऱलाम्। आसैप्पडुम् पॊरुळ्गळुक्किडैये आसैप्पडुम् पॊरुळ्गळै ऎल्लाम् अडैन्दवऩागच् चॆय्गिऱेऩ्। मेलुम्, पल अप्सरस् स्तिरीगळैयुम् तरुगिऱेऩ्। अवर्गळ् मूलम् आडल् पाडल् मुदलियवऱ्ऱाल् उऩक्कु सेवै पुरियुम्बडिच् चॆय्दुगॊळ्वायाग। नसिगेदस्से! इऱक्कुम् जीवर्गळिऩ् नियामगऩायुळ्ळ पगवाऩैप्पऱ्ऱित् तॊडर्न्दु केट्कादे।
मूलम् - १।१।२७
यमऩ् तरुवदागक् कूऱिय वरङ्गळैक् केट्कुम्बोदु ऎल्लोरुडैय मऩमुम् कलङ्गुम्। अवऱ्ऱैप् पॆऱ विरुम्बुम्। अप्पडि अऩैवरुडैय मऩत्तैयुम् कवरुम् उयर्न्द वरङ्गळ् अवै। अवऱ्ऱैत् तन्दु नसिगेदस्सिऩ् मऩत्तैक् कलक्कवुम् कलैक्कवुम् ऎण्णिऩाऩ् यमऩ्। आऩाल् निलै तळराद नसिगेदस्सिऩ् मऩम् अन्द वरङ्गळाल् सऱ्ऱुम् कलङ्गवे इल्लै, कलैयवुम् इल्लै। यमऩै नोक्कि अवऩ् सॊल्लुगिऱाऩ् -
श्वोऽभावाः मर्त्यस्य यदन्तकैतत् सर्वेन्द्रियाणां जरयन्ति तेजः ।
अपि सर्वं जीवितम् अल्पमेव तवैव वाहास्तव नृत्यगीते ॥२७॥
अन्तक - यावऱ्ऱैयुम् अऴिक्कुम् यमदर्मरे! मर्त्यस्य - मऩिदऩुडैय पोगङ्गळ् यावुम्, श्वोऽभावाः - नाळै इरादवैयागुम्। (इन्द पोगङ्गळ्) सर्वेन्द्रियाणां - ऎल्ला इन्दिरियङ्गळुक्कुम्, यत् एतत् तेजः - उळ्ळ तेजस्सै, पलत्तै, वीर्यत्तै, जरयन्ति - अऴित्तु विडुगिऩ्ऱऩ। सर्वं जीवितम् अपि - ऎल्ला आयुस्सुम्, अल्पम् एव - कुऱैयुळ्ळदेयाम्; अळवुक्कु उट्पट्टदेयाम् ऎऩ्ऱबडि। वाहाः - नीर् ऎऩक्कुत् तरुवदागच् चॊऩ्ऩ तेर्, कुदिरै मुदलिय वागऩङ्गळ्, तवैव - उमक्के (इरुक्कट्टुम्)। नृत्यगीते – नर्त्तऩम्, पाट्टु आगिय पोगङ्गळुम् (उमक्के) इरुक्कट्टुम्।
यमदर्मराजरे, मऩिदऩुडैय पोगङ्गळ् यावुमे नाळैक्कु इरुक्कक्कूडियऩ अल्ल। इन्द नियदियिऩ्बडि मऩिदऩाऩ ऎऩक्कु नीर् तरुवदागच् चॊऩ्ऩ पोगङ्गळुम् अऴियक्कूडियवैये। इरण्डु नाळ्गूड निलैत्तु इरुप्पवै अल्ल अवै। मेलुम्, निलैयऱ्ऱ अप्सरस्सुक्कळिऩ् अऩुबवम् मुदलिय पोगङ्गळैप् पॆऱ्ऱालुम् अवै इन्दिरियङ्गळुक्कु उळ्ळ पलत्तै अऴित्तुविडुम्। सदुर्मुगऩुडैय आयुस्से अल्बमाग इरुक्कुम्बोदु ऎऩ् पोऩ्ऱवर्गळिऩ् आयुस्सैप् पऱ्ऱिक् केट्क वेण्डुमा? मिग मिग अल्बमागत्ताऩ् इरुक्कुम् ऎङ्गळुडैय आयुळ्। आगवे नीर् तरुवदागच् चॊऩ्ऩ नीण्डगाल आयुस्सुम् सिरजीविगैयुम् वेण्डिप् पॆऱत्तक्कवैयल्ल। इदऱ्कु मेलुम् ऎऩक्कु वागऩङ्गळैयुम्, नर्त्तऩम् पाट्टु आगिय योगङ्गळैयुम् तरुवदागच् चॊऩ्ऩीरे अवैयुम् ऎऩक्कु वेण्डाम्। अवै उमक्के इरुक्कट्टुम् ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्, यमऩै नोक्कि।
श्वोऽभावाः – श्वः अभावः येषां ते श्वोऽभावाः ऎऩ्ऱु बहुव्रीहि समासम् कॊण्ड पदम् इदु। पोगा: ऎऩ्ऱ विशेष्यत्तैक् कॊण्डु अदऱ्कु विशेषणम् इदु। मऩिद पोगङ्गळ् नाळै इल्लामैयै उडैयवै ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अदावदु नाळै इरुक्कक्कूडियऩ अल्ल। इरण्डु तिऩङ्गळ्गूड निलैत्तिरुक्कादवै मऩुष्य पोगङ्गळ् ऎऩ्ऱबडि। इदऩाल् मऩुष्य पोगङ्गळिऩ् तोषङ्गळैत् ताऩ् (नसिगेदस्) नऩ्गु अऱिन्दवऩागैयाल् अवऱ्ऱै ऒरुबोदुम् विरुम्बादवऩ् ऎऩ्बदै यमऩुक्कु नऩ्गु तॆरियप्पडुत्तुगिऱाऩ्। इन्दप् पोगङ्गळिऩ् तोषङ्गळै अऱियादवर्गळे अवऱ्ऱै विरुम्बुवार्गळ् ऎऩ्बदु कुऱिप्पाल् उणर्त्तप्पट्टदागिऱदु।
मत्वबाष्यत्तिलुम् इप्पडिये ‘श्वोऽभावाः’ ऎऩ्ऱे पाडम् कॊण्डु पॊरुळुम् उरैक्कप्पट्टुळ्ळदु। शङ्गर पाष्यत्तिल् ‘श्वो-भावाः’ ऎऩ्ऱे पाडम् कॊळ्ळप्पट्टु, अदऱ्केऱ्प अर्त्तमुम् कूऱप्पट्टुळ्ळदु। भावः - ऎऩ्बदऱ्कु, ‘भवनं - सत्तै , ‘इरुप्पु’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्, श्वः - नाळैयदिऩम्, भावः - इरुक्कुमो इरादो ऎऩ्ऱु सन्देहप्पडक्कूडिय भवनं - सत्तै, इरुप्पु उडैय पोगङ्गळ् ऎऩ्ऱु, इङ्गुम् पहुव्रीहिसमासमेदाऩ् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। आऩाल् अभावः ऎऩ्ऱु पदम् पिरिक्कामल्, भावः ऎऩ्ऱे पदम् पिरित्तु, इदऱ्कु विशेषणमाग ‘सन्दिह्यमानः’ ऎऩ्ऱ वेऱु ऒरु पदम् कॊण्डु पॊरुळ् काट्टुगिऱदु शङ्गरबाष्यम्। सन्देहमावदु - नाळैक्कु इवै इरुक्कुमो इरावो ऎऩ्बदे। इङ्गु, ‘श्वो भविष्यन्ति न भविष्यन्ति वा इति संदिह्यमान एव येषां भोगानां भावः श्वोभावाः’ ऎऩ्ऱ शङ्गर पाष्य पङ्ग्तिगळ् कवऩिक्कत्तक्कवागुम्।
मर्त्यस्य - नीर् तरुवदागच् चॊल्लुम् वरङ्गळैप् पॆऱुबवऩे अऴियक्कूडियवऩादलाल् अवऩुक्कु नीर् तरुवदागच् चॊल्लुम् वरङ्गळुम् अऴियक्कूडियऩवे ऎऩ्ऱबडि।
अन्तक - इदु यमऩै सम्बोदिक्कुम् - विळिक्कुम् सॊल्। यमऩुक्कु ऎत्तऩैयो पॆयर्गळ् उळ्ळऩ। अवऱ्ऱाल् अवऩै विळिक्कामल्, अऴैक्कामल्, ‘अन्तक’ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् अऴैत्तदिल् सुवै उळ्ळदु। यमदर्मराजरे! नीर् यावऱ्ऱैयुम् अऴिप्पवर्; ऎल्लाप् पॊरुळ्गळुक्कुम् अन्दत्तै-अऴिवै उण्डुबण्णुगिऱवर् नीर्। ऎऩक्कु इप्पॊऴुदु नीर् तरुवदागच् चॊल्लुम् पोगङ्गळैयुम् सिल नाळ् कऴित्तु नीरे अऴित्तुविडप्पोगिऱीर्। इप्पॊऴुदु तरुवदागच् चॊल्लिप् पिऩ्बु नीरे अऴित्तुविडुम् अन्दप् पोगङ्गळै यार् ताम् विरुम्बुवर्? ऎऩ्बदैक् कुऱिक्कवे, ‘अन्तक’ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् नसिगेदस् यमऩै अऴैत्ताऩ्।
सर्वेन्द्रियाणि जरयन्ति तेजः - अप्सरस्सुक्कळैप् पॆऱ्ऱु, पोगम् अनुबविप्पदऩाल् इन्दिरियङ्गळ् वलुविऴन्दु विडुगिऩ्ऱऩ। ऎन्द इन्दिरियमुम् विषयानुबवत्तिऩाल् तऩ् वलुवै इऴन्दुविडुगिऱदु। इदु कण्गूडु। रूबङ्गळै ऎप्पॊऴुदुम् पार्त्तुक्कॊण्डे इरुप्पदऩाल् कण् तऩ् शक्तियै इऴक्किऱदु। इव्वाऱेदाऩ् ऒव्वोर् इन्दिरियमुम् तऩ् वलुवै इऴक्किऱदु। आगवे, अन्दप् पोगङ्गळुम् वेण्डाम् ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्।
इन्द अनुबवङ्गळ् नमक्कु विळैविक्कुम् अऩर्त्तङ्गळै इङ्गे शङ्गरबाष्यम् विवरिक्किऱदु। इन्दिरियङ्गळिऩ् वलुवैक् कुऱैक्किऩ्ऱऩ इन्दप् पोगङ्गळ् ऎऩ्ऱ नसिगेदस् सॊऩ्ऩदु अत्तुडऩ् मट्टुमऩ्ऱु; मऱ्ऱुम् पल अऩर्त्तङ्गळुक्कुम् कारणमागिऩ्ऱऩ ऎऩ्बदैक् काट्टुगिऱार् शङ्गरर्। ‘तर्मम्, वीर्यम्, प्रज्ञै, तेजस्, यसस् आगिय यावऱ्ऱैयुमे अऴिक्किऩ्ऱऩ अप्सरस्सुक्कळिऩ् पोगङ्गळ् ‘अप्सरःप्रभृतयो भोगाः अनर्थायैवैते धर्म-वीर्य-प्रज्ञा-तेजो-यशः-प्रभृतीनां क्षपयितृत्वात्’ ऎऩ्ऱु।
अपि सर्वं जीवितम् अल्पम् एव - सदुर्मुगऩुडैय आयुळे मिगक् कुऱुगियदु। अल्बमाऩदु। अप्पडि इरुक्क नम्मुडैय आयुळै, जीविदत्तैप्पऱ्ऱिच् चॊल्ल वेण्डुमो? मिग मिग अल्बमाऩदागुम् नम्मुडैय आयुळ्। आगवे नीर् (यमऩ्) तरुवदागच् चॊऩ्ऩ नीण्ड नाळ् वाऴ्वुम् अदावदु सिरजीविगैयुम् ऒरु नाळ् अऴियक्कूडियदागैयाल् वेण्डत्तक्कदऩ्ऱु ऎऩ्ऱबडि।
तव एव वाहाः तव नृत्यगीते - आगैयाल्, नीर् तरुवदागच् चॊऩ्ऩ वागऩङ्गळुम् आडल् पाडल्गळुम् उमक्के (यमऩुक्के) इरुक्कट्टुम् ऎऩ्गिऱाऩ्। वागऩङ्गळुम् न्रुत्य कीदङ्गळुम् ऎऩक्कु वेण्डाम् ऎऩ्ऱु नसिगेदस् सॊल्ल वेण्डियिरुक्क, ‘तवैव तिष्ठन्तु - उमक्के इरुक्कट्टुम्’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु, अवै अत्यल्बङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्, अवऱ्ऱिल् तऩक्कुच् चिऱिदुम् विरुप्पम् इल्लै ऎऩ्बदैयुम् काट्टवेयागुम्।
अत्वैदम् - अन्दगऩे! इवैयॆल्लाम् नाळैक्कु इरुक्कुमो इरावो ऎऩ्ऱु सन्देहिक्कत् तक्क निलैयुडैयऩ अल्लवा? अदावदु - नाळैक्कु इरामल् अऴिन्दुविडक् कूडियऩवेयाम्। मऩिदऩुडैय इन्दिरियङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱिऩ् वलिमैयैयुम् इवै अऴिप्पवैयागुम्। पिरम्माविऩ् वाऴ् नाळे अल्बमाग इरुक्कुम्बोदु मऩिदऩुडैय वाऴ् नाळैप् पऱ्ऱिच् चॊल्ल वेण्डुमा? उलग नियदियै मीऱि उम्मुडैय वरत्तिऩ् मगिमैयाल् ऎत्तऩै नाळ् ताऩ् वाऴ मुडियुम्? आगवे नीण्ड नाळ् वाऴ्वैयुम् वेण्डेऩ्। तेर् मुदलिय वागऩङ्गळुम्, आडल् पाडल्गळुम् उमक्के इरुक्कट्टुम्।
कॊडुप्पदु पोल् काट्टि मऱुबडि उम् वसमे तिरुम्बुम् पॊरुळ्गळैक् कॊडुक्किऱेऩ् ऎऩ्गिऱीर्। इवऱ्ऱै ‘ऎऩ्ऩुडैयवै’ ऎऩ्ऱु नाङ्गळ् निऩैत्तिरुन्दालुम् ऒरु नाळ् कॊण्डुबोय्विडुवीर्। आगैयाल्, उण्मैयिल् इवै कॊडुत्त वरङ्गळ् आगा।
त्वैदम् - हे अन्दगरे! - यावऱ्ऱैयुम् अऴिप्पवरे! मरिक्कुम् इयल्बुडैय मऩिदऩाऩ ऎऩक्कु नीर् तरुवदागच् चॊऩ्ऩ इन्दप् पुत्तिर-पौत्तिर-पसुक्कळ् मुदलाऩवै नाळै इरुक्कक् कूडियवै अल्ल; विरैविल् अऴियक् कूडियवै। अवै इरुक्कुम्बोदुम्, अवऱ्ऱिऩ् वळर्च्चि, अऴिवु इवऱ्ऱाल् एऱ्पडुम् सिन्दैगळाल् - मऩक् कवलैगळाल् ऎल्ला इन्दिरियङ्गळिऩ् वलिमैयैयुम् सामर्त्तियत्तैयुम् अऴिक्किऩ्ऱऩ। आगैयाल्, अवऱ्ऱै नाऩ् वेण्डेऩ्। प्रह्मगल्बम् वरैयिलुळ्ळ पूर्णमाऩ आयुळुम्गूड अऴिवदऩाल् अऱ्पमाऩदे। मुडिवऱ्ऱ वाऴ्वु मोक्षम् तविर वेऱु ऎङ्गुमे इल्लैयादलाल्, ऎदैयुम् नाऩ् वेण्डेऩ्। तेर्गळुम् आडल् पाडल्गळुम् उमक्के इरुक्कूट्टुम्। नृत्त-गीते ऎऩ्बदु मत्वबाष्य पाडम्। मऱ्ऱ पाष्य पाडम् नृत्यगीते ऎऩ्बदागुम्।
मूलम् - १।१।२८
अडुत्त मन्द्रत्तिऩालुम् तऩ् मऩ उऱुदियैये वॆळिप्पडुत्तुगिऱाऩ् नसिगेदस् -
न वित्तेन तर्पणीयो मनुष्यः, लप्स्यामहे वित्तमद्राक्ष्म चेत् त्वा ।
जीविष्यामो यावदीशिष्यसि त्वं वरस्तु मे वरणीयः स एव ॥२८॥
मनुष्यः - मऩुष्यऩ्, वित्तेन - तऩत्तिऩाल्, न तर्पणीयः - तिरुप्ति पॆऱुम्बडिच् चॆय्यत् तक्कवऩ् अल्लऩ्; त्वा - उम्मै, अद्राक्ष्म चेत् - (नाङ्गळ्) तर्शित्तवर्गळाऩाल्, वित्तं - तऩत्तै, लप्स्यामहे - अडैवोम्। इदु तिण्णम्। आगवे तऩमुम् वेण्डाम्। त्वं – नीर्, यावत् ईशिष्यसि - यमबदवियिल् इरुन्दु कॊण्डु ऎव्वळवु कालम् वरै अदिगारम् सॆलुत्तुवीरो, जीविष्यामः - अव्वळवु कालम् वरै नाङ्गळुम् जीवित्तिरुप्पोम्। आगैयाल्, नीण्ड आयुळुम् वेण्डाम्। आग, मे - ऎऩक्कु, वरणीयः वरः - वेण्डिप् पॆऱ वेण्डिय वरम्, स एव - मुऩ्बु केट्ट मुक्तात्म स्वरूबम् पऱ्ऱिय ज्ञाऩमेयागुम्।
यमदर्मराजरे! ऎऩ्ऩैच् चिऱुवऩ् ऎऩ्ऱु निऩैत्तुप् पणम् मुदलियऩ तन्दु ऎऩ् मऩ उऱुदियैक् कुलैक्कप् पार्क्किऱीर्। ऒरुगालुम् ऎऩ् मऩ उऱुदि कुलैयवे कुलैयादु। तऩत्तिऩाल् मऩिदऩैत् तिरुप्ति सॆय्विक्क नीर् निऩैक्किऱीर्। अदु अव्वाऱु अऩ्ऱु। तऩत्तिऩाल् मऩिदऩ् ऒरुगालुम् ‘पोदुम्’ ऎऩ्ऱ तिरुप्तियैप् पॆऱमाट्टाऩ्। इदु उलग नियदि। ऎऩ् विषयत्तिल् सॊल्लुगिऱेऩ् - उम्मै नेरिल् तर्शित्त ऎऩक्कुत् तऩत्तिल् विरुप्पम् उण्डागुमा? योसित्तुप् पारुम्। उम्मै नाऩ् कण्ड पिऱगु पणम् पॆऱुवदु अरिदा? मुडिवाग ऒऩ्ऱु सॊल्लुगिऱेऩ् - नीर् तरुवदागच् चॊऩ्ऩ वरङ्गळिल् ऎदुवुम् ऎऩक्कु वेण्डाम्। मुक्तात्म स्वरूबत्तैप्पऱ्ऱि मुऩ्बु केट्टेऩे, अदु ऒऩ्ऱुदाऩ् नाऩ् केट्टुप् पॆऱवेण्डिय वरम् आगुम्। वेऱॊऩ्ऱुम् ऎऩक्कु वेण्डाम् ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्।
आऴ्न्दु नीर् निऱैन्दु इरुक्कुम् मडुवैक् कलक्किऩालुम् अदु कलङ्गादिरुप्पदु पोल्, सिऱुवऩाऩ नसिगेदस्सै वरङ्गळिऩाल् कलक्किऩालुम् कलङ्गाऩ् ऎऩ्ऱु अवऩदु मऩउऱुदियै वियन्दु पोऱ्ऱुगिऱार् शङ्गरर् तम् उरैयिल्, इन्द मन्द्रङ्गळिऩ् अवदारिगैयिल्, ‘एवं प्रलोभ्यमानोऽपि नचिकेताः महाह्रदवदक्षोभ्यः आह’ ऎऩ्ऱु।
न वित्तेन तर्पणीयो मनुष्यः - नसिगेदस्सिऩ् वयदु सिऱियदायिऩुम्, अवऩुडैय अनुबवमो मिगवुम् मुदिर्न्ददागुम्। ‘नाऩ् पणत्तिऩाल् तिरुप्ति पॆऱमाट्टेऩ्’ ऎऩ्बदैत् तॆरिविक्क, उलगम् अऱिन्द ऒरु पेरुण्मैयैये यमऩुक्कु उबदेशिक्किऱाऩ् नसिगेदस्। मऩिदऩ् ऎवऩाग इरुप्पिऩुम् अवऩैत् तऩत्तिऩाल् तिरुप्ति पॆऱुम्बडिच् चॆय्य मुडियादु। तऩत्तैक् कॊडुक्कप् पॆऱ्ऱ ऒरुवऩ् पॆऱ्ऱदैक् कॊण्डु पोदुम् ऎऩ्ऱु तिरुप्ति पॆऱामल् मेलुम् मेलुम् अदिगमागत् तऩत्तैप् पॆऱवे विरुम्बुवाऩ्। उलगिल् पॆऱ्ऱ तऩत्तैक् कॊण्डु तिरुप्ति पॆऱ्ऱवऩ् ऒरुवऩैयावदु काण मुडियुमा? किडैत्त तऩम् ऒरुवऩुक्कावदु तिरुप्तियै उण्डुबण्णिऱ्ऱु ऎऩ्बदु उलग वरलाऱ्ऱिलेये काणक् किडैक्काददागुम्।
तऩ् मुदुमैयैत् तऩयऩुक्कुत् तन्दु अवऩिडमिरुन्दु यौवऩम् पॆऱ्ऱु, सगल सम्बत्तुक्कळुडऩ् पोगङ्गळ् पलवऱ्ऱै अऩुबवित्ताऩे ययादि: अवऩ् ताऩ् कण्डऱिन्द उण्मैयै उलगम् अऱियप् पऱैसाऱ्ऱियुळ्ळाऩ् -
न जातु कामः कामानाम् उपभोगेन शाम्यति । हविषा कृष्णवर्त्मेव भूय एवाऽभिवर्धते ॥
विरुम्बिय पोगङ्गळै अऩुबविप्पदऩाल् कामम् कुऱैवदे इल्लै। नॆरुप्पिल् नॆय्यैप् पॆय्दाल् नॆरुप्पुक् किळर्न्दु ताऩे ऎरियुम्? नॆय्यिऩाल् नॆरुप्पु अवियादऩ्ऱे। अदु पोल् ताऩ् कामम् ऎऩ्ऱ नॆरुप्पु, तऩम् मुदलियवऱ्ऱिऩ् पोगङ्गळाल् मेऩ्मेलुम् वळरत्ताऩ् वळरुम् ऎऩ्ऱु। इन्द उण्मैयैत्ताऩ् सिऱुवऩ् नसिगेदस् कीऴ्क्कूऱिय वाक्कियत्तिऩाल् वॆळियिडुगिऱाऩ्।
लप्स्यामहे वित्तम् अद्राक्ष्म चेत् त्वा - यमदर्मराजरे! उमक्कु मऱ्ऱॊऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱेऩ् - उम्मुडैय लोगत्तिऱ्कु वन्दु उम्मैत् तरिसित्तुक्कॊण्डु निऱ्कुम् ऎऩ्ऩै नोक्कित् तऩम् मुदलियऩ तरुवदागच् चॊल्लुगिऱीरे! इदु सरिया? नाऩ् अवऱ्ऱै विरुम्बुवेऩा ऎऩ्बदै नीर् अऱिन्दिरुन्दाल् इव्वाऱु कूऱमाट्टीर्। उम्मैयुम्, उम्मैप् पोऩ्ऱ तेवर्गळैयुम् तरिसिक्कुम् पाक्कियम् पॆऱ्ऱ ऎऩक्कुत् तऩम् मुदलियऩ पॆऱुवदु अरिदा ऎऩ्बदै योसित्तुप् पारुम्। किडैत्तऱ्कु अरिय उम्मुडैय तरिसऩत्तैये नाऩ् पॆऱ्ऱ पिऱगु, तऩम् मुदलियवऱ्ऱै, उम्मिडमिरुन्दु वरमाग वेण्डिप् पॆऱामले ऎळिदिल् पॆऱुवदु तिण्णम्। उयर्न्द उम्मुडैय तरिसऩमे किडैत्त पिऱगु, अल्बमाऩ तऩम् मुदलियवऱ्ऱै ऒरुवऩ् विरुम्बुवाऩा ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्।
जीविष्यामो यावदीशिष्यसि त्वं - तऩम् मुदलियवऱ्ऱै वेण्डाम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुम् नाऩ्, नीण्ड आयुळै - सिरजीविगैयैप् पॆऱुवेऩो ऎऩ्ऱु नीर् निऩैक्क वेण्डाम्। नाऩ् अदैयुम् वेण्डेऩ्। इव्वळवु नॆरुङ्गिप् पऴगियदिल् नीर् ऎऩक्कु मिगवुम् वेण्डियवराग - आप्तराग आगिविट्टीर्। नीर् इन्द यमबदवियिल् ऎव्वळवु कालम् इरुक्किऱीरो अव्वळवु कालम् वरै नाऩ् उयिर्वाऴ्वदु निच्चयम्। ऎऩक्कु आप्तराऩ नीर् पदवियिल् इरुक्कुम्बोदु उम्मै मीऱि - उमदु उत्तरवै मीऱि ऎऩ् उयिरै माय्क्क वल्ल अदिगारि वेऱु ऎवरुम् किडैयादु। उम्मुडैय पदविक् कालम् मुडिन्दुविट्टदु ऎऩ्ऱु वैत्तुक्कॊळ्वोम्। अप्पॊऴुदु वेऱु ऒरुवर् उम्मुडैय पदविक्कु वन्दुविडुवार्। अवर् ऎऩ् उयिरै माय्क्क विरुम्बिऩाल् नाऩ् मुडिय वेण्डियवऩ्दाऩे? अप्पॊऴुदु अवरैत् तडुक्क उमक्कु अदिगारम् इरुक्कप्पोवदिल्लै। नीण्ड आयुळै उम्मिडमिरुन्दु वरमाग नाऩ् पॆऱ्ऱालुम्, उमदु स्ताऩत्तिऱ्कु वन्द मऱ्ऱॊरु पेर्वऴि ऎऩ्ऩै माय्त्ते विडुवार्। आग नीण्ड नाळैय वाऴ्वै - नीण्ड आयुळै नाऩ् वरमागक् केट्टालुम् केट्काविट्टालुम् नीर् पदवियिल् उळ्ळ वरैयिलुम्दाऩ् नाऩ् वाऴलाम्। इप्पडि इरुक्क इदै एऩ् वरमागक् केट्टुप् पॆऱ वेण्डुम् ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्। ‘वरलाभ-अलाभयोरपि तावदेव जीवनमिति भावः’ ऎऩ्ऱ उबनिषत् पाष्य वाक्कियम् रसिक्कत्तक्कदागुम्।
इङ्गु ‘ईशिष्यसे’ ऎऩ्ऱु आत्मनेबदियाग इरुक्क वेण्डुम्। आऩाल् ईशिष्यसि ऎऩ्ऱु परस्मैबदियागप् पिरयोगिक्कप्पट्टुळ्ळदु। इदु व्यागरणप्पडि तवऱाऩदु। ईशवत् आचरिष्यसि – ईश्वरऩ् पोल् - अदिगारि पोल् नडिक्कप्पोगिऱाय् ऎऩ्ऱ वयुत्पत्तियिऩाल् - निर्वाहत्तिऩाल् इन्दप् पिरयोगम् सरियाऩदु ऎऩ्ऱु सादिक्कलाम्। आऩाल् इदिल् यमऩै नसिगेदस् मिगवुम् निन्दित्तदाग मुडियुम्। उण्मैयिल् नीर् अदिगारियागमाट्टीर्। आगैयाल् अदिगारि पोल् नडिप्पीरागिल् ऎऩ्ऱाल्, इदैविड यमऩुक्कु वेऱु वसै वेण्डुमा? परमरहस्यमाऩ मुक्तात्म स्वरूबत्तै इवऩिडमिरुन्दु अऱिय विरुम्बुम् नसिगेदस् इवऩैप् पऴिप्पाऩा? आगवे अर्त्तत्तिल् पॊरुत्तम् इल्लामैयाल् इन्द वऴि सरियऩ्ऱु। आऩबिऩ्बु आत्मनेबदियाऩ तादु परस्मैबदियाग माऱाडिविट्टदु ऎऩ्ऱु सॊल्वदु तविर वेऱु वऴियिल्लै। इन्दक् कारणत्तिऩाल्दाऩ् उबनिषत्पाष्यगाररुम् ‘व्यत्ययेन परस्मैबदम्’ ऎऩ्ऱु अरुळियुळ्ळार् ऎऩ्ऱु श्री। उ।वे। उत्तमूर् स्वामि तम् टिप्पणियिल् काट्टियुळ्ळार्।
वरस्तु मे वरणीयः स एव - कडैसियाग नसिगेदस् तऩ् मऩउऱुदियैक् काट्टि, मुऩ्बु केट्ट मूऩ्ऱावदु वरमे ताऩ् ऎऩक्कु वेण्डुम्, वेऱु ऎदुवुम् उम्मिडमिरुन्दु (यमऩिडमिरुन्दु) केट्टुप् पॆऱक्कूडियदिल्लै ऎऩ्गिऱाऩ्। मुऩ्बु केट्टदु। ‘येयं प्रेते विचिकित्सा मनुष्ये’ ऎऩ्ऱ मुक्तात्म स्वरूबम् पऱ्ऱिय उबदेशमे।
अत्वैदम् - मऩिदऩ् ऒरुबोदुम् मिगुन्द पणत्तिऩालुम् तिरुप्ति अडैयक्कूडियवऩ् अल्लऩ्। उम्मै (यमऩै)त् तरिसित्ताल् अदु कारणमागवे निच्चयमाय् वेण्डिय पॊरुळैप् पॆऱुवोम्। अदैत् तऩियागप् पिरार्त्तित्तुप् पॆऱ वेण्डियदिल्लै। नीर् यमबदवियिल् इरुन्दु अदिगारम् सॆलुत्तुम् वरैयिल् नीण्ड आयुळैयुम्, मिगुन्द पॊरुळैयुम् पॆऱुवोम्। आगैयाल् इवऱ्ऱैयुम् केट्टुप् पॆऱ वेण्डाम्। ‘कथं हि मर्त्यः त्वया समेत्य अल्पधनायुः भवेत्?’ ऎऩ्गिऱदु शङ्गरबाष्यम्। उबनिषत् पाष्यगारर् काट्टिय अर्त्तम् मुऩ्बु कूऱप्पट्टुळ्ळदु। इरण्डिऱ्कुम् उळ्ळ वेऱ्ऱुमैयै उऱ्ऱु नोक्किच् चुवैक्क वेण्डुम्।
त्वैदम् - पॊरुळिऩ् पोक्किल् माऱुदल् अदिगम् इल्लै। ‘जीविष्यामो यावत् ईशिष्यसे’ ऎऩ्बदऱ्कु, अत्वैद पाष्यत्तिल् कूऱियबडिये अदावदु नीर् अदिगारत्तिल् इरुक्कुंवरै ऎऩ् जीवऩत्तिऱ्कुम् कुऱैवु इल्लै, नीण्ड नाट्कळ् वाऴ्वेऩ् ऎऩ्ऱे पॊरुळ्। आगवे मुऩ्बु मूऩ्ऱावदागक् केट्ट वरमे - मुक्त नियागमऩाऩ पगवाऩुडैय स्वरूबत्तैप्पऱ्ऱिय विळक्कमेदाऩ् नाऩ् विरुम्बुम् वरमागुम् ऎऩ्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱु।
मूलम् - १।१।२९
मेलुम् नसिगेदस् सॊल्लुगिऱाऩ् –
अजीर्यताममृतानामुपेत्य जीर्यन् मर्त्यः क्व तदास्थः(क्वधःस्थः) प्रजानन् ।
अभिध्यायन् वर्णरतिप्रमोदान् अनतिदीर्घे जीविते को रमेत ॥२९॥
अजीर्यतां - किऴत्तऩ्मै अऱ्ऱवर्गळुम्, अमृतानां - मरणम् अऱ्ऱवर्गळुमाऩ मुक्तात्माक्कळुडैय, उपेत्य - (स्वरूबत्तै) अऱिन्दु, प्रजानन् - विवेगियाऩ (पगुत्तऱिवु पॆऱ्ऱ), जीर्यन् - मुदुमैयिऩाल् पीडिक्कप्पडुबवऩुम्, मर्त्यः - मरणम् पॆऱुगिऩ्ऱवऩुमाऩ ऎन्द मऩुष्यऩ्, तत् आस्थः - (जरै मरणम् मुदलिय तुऩ्बङ्गळुडऩ् कूडिय) अन्द विषय सुगङ्गळिल् आसैयुडैयवऩाग, क्व - ऎप्पडि आवाऩ्? आगमाट्टाऩ् अऩ्ऱो? वर्ण-रति-प्रमोदान् - प्रह्मत्तिऩ् रूबविशेषङ्गळैयुम्, अन्द प्रह्मानुबवत्तिऩाल् उण्डागुम् आऩन्द विशेषङ्गळैयुम्, अभिध्यायन् - नऩ्गु आराय्न्दु अऱिन्द, कः - ऎवऩ्, अनतिदीर्घे - अत्यल्बमाऩ, जीविते - आयुस् मुदलाऩ इन्द इम्मैप् पयऩ्गळिले, रमेत - विरुप्पम् कॊळ्वाऩ्? अप्पडिप्पट्ट ऎवऩुम् इदिल् विरुप्पम् कॊळ्ळमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
जीवात्म स्वरूबत्तिऩ् उण्मै निलैयैयुम्, प्रह्मत्तिऩुडैय अनुबवत्तिऩाल् वरुम् आऩन्दङ्गळैयुम् नऩ्गु निरूबित्तु अऱिन्द ऎवऩुम् नीर् (यमऩ्) तरुम् पोगङ्गळै मऩत्तिऩालुम् विरुम्बमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱु प्रह्मानुबवत्तिऩ् मेऩ्मै, मुक्तात्म स्वरूबत्तिऩ् मगिमै, इम्मैप् पयऩ्गळिऩ् ताऴ्मै इवऱ्ऱैत् तॆळिवाग यमऩुक्के ऎडुत्तुच् चॊल्लुगिऱाऩ् सिऱुवऩाऩ नसिगेदस् इन्द मन्द्रत्तिल्।
यमदर्मराजरे, मर्त्यऩ् - मऩुष्यऩ् तऩ् निलैमैयै मुदलिल् अऱिय वेण्डुम्। संसारत्तिल् इरुक्कुम् यावरुक्कुम् किऴत्तऩ्मै, मरणम् मुदलिय तुऩ्बङ्गळ् पल उण्डु ऎऩ्बदै अऱिय वेण्डुम्। अत्तुडऩ् निल्लामल् इन्द संसार पन्दत्तिलिरुन्दु विडुबट्टु मुक्तराऩ जीवात्माक्कळुडैय स्वरूबत्तैयुम् नऩ्गु अऱिय वेण्डुम्। अवर्गळ् जरा मरणमागिऱ इन्दच् चुऴलिले सिक्कुवदिल्लै। अवर्गळुक्कुक् किऴत्तऩ्मैयुम् मरणमुम् किडैयादु। मुऩ्गूऱिय पन्दत्तिल् सिक्कियिरुक्कुम् मऩुष्यऩ् इप्पडिप्पट्ट मुक्तात्म स्वरूबत्तिऩ् उण्मैयै उणर्न्दाल्, नीर् तरुवदाग मुऩ् कूऱिय अत्यल्ब पलऩ्गळिल् ऎप्पडि आसै कॊळ्वाऩ्?
मेलुम्, श्रीवैगुण्डत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु आदित्य वर्णमाऩ - कोडि सूर्यर्गळुक्कु ऒप्पाऩ - ऒळियैयुडैय तिव्यत् तिरुमेऩि उण्डु ऎऩ्बदैयुम्, अङ्गे सॆऩ्ऱु आरावमुदमाऩ अन्द ऎम्बॆरुमाऩै अऩुबविक्कुम्बोदु पलवगै आऩन्दङ्गळ् उण्डागुम् ऎऩ्बदैयुम् श्रुदि मुदलियवऱ्ऱैक् कॊण्डु नऩ्गु आराय्न्दु अऱिन्द ऎवऩ् ताऩ् अत्यल्बमाऩ जीविदत्तै विरुम्बुवाऩ्? ऎवऩुम् विरुम्बमाट्टाऩ्। पॊदुवाऩ निलैये इप्पडियाऩाल् उम्मै अडैन्दु उम्मैये तरिसित्तु निऱ्कुम् नाऩ् अवऱ्ऱै विरुम्बमाट्टेऩ् ऎऩ्बदै ऎडुत्तुच् चॊल्लवुम् वेण्डुमा? ऎऩ्गिऱाऩ् नसिगेदस्।
अजीर्यताम् अमृतानाम् उपेत्य - उबेत्य ऎऩ्ऱाल् अडैन्दु ऎऩ्ऱ पॊरुळ्दाऩ् पॊदुविल् किडैक्कुम्। आऩाल् इङ्गे प्रगरणत्तिऩाल् ‘गत्यर्थाः बुद्ध्यर्थाः’ - कदियैच् चॊल्लुम् विऩैच्चॊऱ्कळ् ज्ञाऩत्तैच् चॊल्लुम्’ ऎऩ्ऱ नियायत्तिऩाल्, उबेत्य ऎऩ्बदु अऱिन्दु ऎऩ्ऱ पॊरुळैत् तरुवदागक् कॊळ्ळ वेण्डुम्। इदऱ्कु मेल् ऎदै ऎऩ्ऱ केळ्वि ऎऴुगिऱदु। अदऱ्काग स्वरूबत्तै (स्वरूबम्) ऎऩ्ऱ इरण्डाम् वेऱ्ऱुमैच् चॊल्लै अत्याहरित्तु (वैत्तु)क् कॊळ्ळ वेण्डुम्। अजीर्यताम् अमृतानां ऎऩ्बदु जरै (मूप्पु) मरणम् अऱ्ऱ मुक्त जीवर्गळैक् कुऱिक्किऱदु। इदुवुम् स्वरूबत्तै ऎऩ्ऱ सॊल्लोडु अन्वयिक्क, अजीर्यताम् अमृतानां स्वरूपम् उपेत्य - ज्ञात्वा - मूप्पुम् मरणमुम् अऱ्ऱ मुक्तर्गळिऩ् स्वरूबत्तै अऱिन्दु ऎऩ्ऱ पॊरुळ् किडैक्किऱदु। इदु ‘प्रजानन्’ ऎऩ्बदोडु अन्वयिक्क, इव्वाऱु अऱिन्दु विवेगियाऩ मर्त्यन् - मऩुष्यऩ् ऎऩ्ऱु तेऱुगिऱदु।
इङ्गे मुक्तर्गळै अजीर्यदाम् ऎऩ्ऱुम्, अम्रुदानाम् ऎऩ्ऱुम् काट्टुगिऱ नसिगेदस्, पत्त जीवऩै जीर्यन् मर्त्य: ऎऩ्ऱु कुऱिप्पदै नामुम् कुऱिक्कॊळ्ळ वेण्डुम्। मुक्तर्गळ् मूप्पुम् मरणमुम् अऱ्ऱवर्गळ्, पत्तर्गळ्, मूप्पुम् मरणमुम् उळ्ळवर्गळ् ऎऩ्बदै अऱिबवऩ् विवेगियावाऩ्।
जीर्यन् मर्त्यः क्व तदास्थः प्रजानन् - ताऩ् तऱ्पोदु तुऩ्बप्पडुवदऱ्कुक् कारणमाग उळ्ळ निलैयैयुम्, इन्द निलैयिलिरुन्दु विडुबट्टु मुक्तराय् जरा मरणङ्गळागिय तुऩ्बङ्गळ् अऱ्ऱवराग इरुक्कुम् मुक्त जीवर्गळिऩ् स्वरूबत्तैयुम् अऱिन्दु, विवेगियाऩवऩ् ताऩुम् जरा मरणङ्गळिलिरुन्दु विडुबड विरुम्बुवाऩेयऩ्ऱि, मीण्डुम् जरा मरणङ्गळाल् पीडिक्कप्पडुम् अप्सरस्सुक्कळागिऱ विषयङ्गळै विरुम्बवुम् माट्टाऩ्। पॆऱमाट्टाऩ् ऎऩ्बदु कूऱामलेये विळङ्गुम्। ‘तदास्थः क्व’ ऎऩ्बदु इङ्गे केळ्विप्पॊरुळिल् वऴङ्गप्पडविल्लै, पिऩ् अवऱ्ऱिल् आसै उडैयवऩ् ऎवऩुम् किडैयादु ऎऩ्ऱ ऎदिर्मऱैयै उणर्त्त वऴङ्गप्पट्टदु। क्षेबार्त्तत्तिल् ऎऩ्बर् पॆरियोर्।
तदास्थः! ऎऩ्बदऱ्कु, ‘तेषु आस्था यस्य सः’ ऎऩ्ऱु पहुव्रीहि विक्रहम् कॊळ्ळ वेण्डुम्। अल्बमाऩ अन्दप् पोगङ्गळिल् आसैयुडैयवऩ् ऎऩ्बदु पॊरुळ्। इङ्गे, क्वधःस्थः ऎऩ्ऱ मऱ्ऱोर् पाडमुम् काणप्पडुगिऱदु। शङ्गरबाष्यत्तिल् इन्दप् पाडमे पिरदाऩमागक् कॊळ्ळप्पट्टु, क्व तदास्थः ऎऩ्बदु पाडान्दरमागक् काट्टप्पडुगिऱदु। मत्वबाष्यत्तिल् क्वाधस्थः ऎऩ्ऱ पाडम् कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु। इदिल् ‘क्व+अधस्थः’ ऎऩ्ऱ पदप् पिरिवु कॊळ्ळवेण्डुम्। अधःस्तः ऎऩ्ऱुम् अधःस्थः ऎऩ्ऱुम् इदिल् इरण्डु पाडङ्गळ् काट्टप्पट्टुळ्ळऩ। ‘यमदर्मराजरे! उम्मै अडैन्द पिऱगुम् पगवदुबदेशत्तैप् पॆऱामलेये अधःस्तः (थः) नित्यनरगत्तिल् विऴुबवऩ् क्व? ऎङ्गे इरुप्पाऩ्? ऎङ्गुम् इरुक्कमाट्टाऩ्’ ऎऩ्ऱ अर्त्तमुम् कूऱप्पट्टुळ्ळदु।
शङ्गरबाष्यत्तिल् क्वधस्थः ऎऩ्बदऱ्कु, कु+अधःस्थः ऎऩ्ऱ पदप्पिरिवुम् काट्टप्पट्टुळ्ळदु। ‘कु’ ऎऩ्ऱाल् प्रुदिवि। इदु अन्दरिक्षलोगत्तिऱ्कुम् कीऴे इरुप्पदाल् (अधः) ऎऩ्ऱु कुऱिक्कप्पडुगिऱदु। कीऴ्प्पट्ट प्रुत्वीलोगत्तिल् इरुप्पवऩ् ऎऩ्बदु पॊरुळ्, विरिवु मेले। जरामरणवान् क्वधः स्थः - कुः-पृथिवी, अधश्च अन्वरिक्षादिलोकापेक्षया, तस्यां तिष्ठतीति क्वधःस्थः । कीऴे काट्टिय पॊरुळ् तरुम् शङ्गर पाष्य वाक्कियङ्गळ् इवै। नम्मुडैय पाष्यत्तिलुम्, ‘क्वधःस्थः इति पाठे अधोदेशभूमिष्ठः इत्यर्थः’ ऎऩ्ऱु उळ्ळ वाक्कियत्तैयुम् काण वेण्डुम्।
अत्वैदम् - नसिगेदस् ताऩ् मऱ्ऱप् पोगङ्गळै वॆऱुप्पदिल् वियप्पु एदुम् इल्लै ऎऩ्गिऱाऩ्। नाऩ् मट्टुमऩ्ऱु, विवेगम् उळ्ळ ऎवऩुमे नीर् तरुम् पोगङ्गळै विरुम्बमाट्टाऩे। मूप्पुम् मरणमुम् इल्लादवर्गळिडम् सेर्न्दु अवर्गळिडम् पॆऱक्कूडिय पॆरुम् पयऩ् उणर्न्दुम्, मूप्पुक्कुम् मरणत्तुक्कुम् अडिमैयाय्प् पूमियिल् वाऴुम् ऎन्द मऩिदऩ् ताऩ् सिऱ्ऱिऩ्बङ्गळिऩ् तोषङ्गळैक् कण्डुगॊण्ड पिऩ्ऩुम् अप्सरस्सुक्कळिऩ् पाडल् आडल् मुदलिय सुगङ्गळै ऎण्णि इङ्गे नीण्ड वाऴ्विल् विरुप्पम् कॊळ्वाऩ्? अतिदीर्घे ऎऩ शङ्गररुम्, मत्वरुम् कॊण्ड पाडम्।
त्वैदम् - नऩ्गु अऱिन्द ऒरु मऩिदऩ्, किऴत्तऩम् अऱ्ऱवर्गळुम् मरणम् अऱ्ऱवर्गळुमाऩ उम्मैप् पोऩ्ऱ तेवदैगळिऩ् समीबत्तै अडैन्दु, पगवदुबदेशत्तैप् पॆऱामलेये अऴिबवऩ्, अदावदु नित्यनरगमाऩ तमस्सिल् वीऴ्बवऩ् ऎङ्गे? ऎङ्गुमिलऩ्। नाऩ् उमदु उबदेशत्तैप् पॆऱ्ऱाल् ताऩ् मोक्षम् अडैवेऩ्। मिक्क नीण्ड कालम् वाऴ्न्दाल् उऱ्ऱार् उऱविऩर्गळिऩ् तुक्कत्तैयो मरणत्तैयो कण्डु नमक्कुत् तुक्कम् एऱ्पडुम्। अप्पॊऴुदु अवर्गळुडऩ् नाम् अनुबवित्त अवर्गळिऩ् रूबविशेषम्, सल्लाबम्, अवऱ्ऱाल् उण्डाऩ सुगम् आगियवऱ्ऱै निऩैत्तुक्कॊण्डु अवऱ्ऱै इप्पॊऴुदु अनुबविक्क मुडियामल् मिग नीण्ड वाऴ्विल् ऎवऩ् मगिऴ्वाऩ्? ऎवऩुम् मगिऴमाट्टाऩ्, ‘वर्णरतिप्रमोदान्’ ऎऩ्बदऱ्कु, शङ्गरर्, ‘अप्सरस्सुक्कळिऩ् अऴगु मुदलियवऱ्ऱै अनुबविप्पदऩाल् उण्डागुम् आऩन्दम्’ ऎऩ्ऱार्। मत्वर्, नाम् नीण्ड कालम् वाऴ्न्दिरुक्क, नम् ऎदिरिलेये ताऩ् अऩुबवित्तवर्गळ् इऱक्क, अवर्गळुडैय अऴगु, पेच्चु, इवऱ्ऱाल् उण्डाऩ सुगम्’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱिऩार्। नम्मुडैय उबनिषत् पाष्यगारर् मोक्षत्तिल् पॆऱप्पोगुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय आदित्यवर्णम्, अऩुबवम् मुदलिय पेराऩन्दत्तैप् पॊरुळागक् काट्टियुळ्ळार्।
मूलम् - १।१।३०
नसिगेदस् यमऩै नोक्कि मुडिवाऩ तऩ् करुत्तै वॆळियिडुगिऱाऩ् इन्द मन्द्रत्तिऩाल् –
यस्मिन्निदं विचिकित्सन्ति मृत्यो साम्पराये महति ब्रूहि नस्तत् ।
योऽयं वरो गूढमनुप्रविष्टो नान्यं तस्मान्नचिकेता वृणीते ॥३०॥
मृत्यो - यमदर्मराजरे, महति - पॆरियदुम्, साम्पराये - परलोग सादऩमुमाऩ, यस्मिन् - ऎन्द विषयत्तिल्, यत् इदं विचिकित्सन्ति (अऱिविऱ् सिऱन्दवर्गळुम्) सन्देहम् कॊळ्गिऩ्ऱऩरो – तत् - अदै, नः - ऎऩक्कु, ब्रूहि – उबदेशम् सॆय्युम् ऎऩ्ऱु नसिगेदस् तऩ् करुत्तैक् कूऱि मुडित्ताऩ्। इदऱ्कु मेल् उत्तरार्त्तत्तिऩाल् उबनिषत् नसिगेदस्सैप् पऱ्ऱिक् कूऱुगिऱदु। कूडम् - अऱिवदऱ्कु अरियदाय् सूक्ष्ममाय् इरुक्कुम् आत्म तत्तुवत्तै, अनुप्रविष्टः - पऱ्ऱियिरुक्कुम्, यः अयं वरः - मुऩ्बु मूऩ्ऱावदाग नसिगेदस् केट्ट यादॊरु वरम् उण्डो, तस्मात् - अदैक्काट्टिलुम्, अन्यं वरं - वेऱाऩ वरत्तै, नचिकेताः - नसिगेदस्, न वृणीते (स्म) - वरिक्कविल्लै, विरुम्बविल्लै। अव्वळवु उऱुदियाऩ उळ्ळत्तुडऩ् नसिगेदस् इरुन्दाऩ् ऎऩ्ऱबडि।
यमदर्मराजरे! मेलुम् अदिगमागप् पेस विरुम्बविल्लै। मुडिवाऩ ऎऩ् अबिप्पिरायत्तैक् कूऱुगिऱेऩ्, केळुम्। अऱिविऱ् सिऱन्द तेवर्गळुम् मुक्तात्म स्वरूबत्तै निच्चयित्तु अऱियमाट्टामल् सन्देहिक्किऩ्ऱऩर् ऎऩ्ऱु नीरे मुऩ्बु कूऱियुळ्ळीर्। अदैये ताऩ् नाऩुम् उम्मिडमिरुन्दु अऱिय विरुम्बुगिऱेऩ्। मऱ्ऱ ऎन्दप् पोगमुम् ऎऩक्कु वेण्डाम्। आगवे नाऩ् केट्ट अदिसूक्ष्ममाऩ मुक्तात्म स्वरूबत्तैत्ताऩ् नीर् उबदेशिक्क वेण्डुम्। इदुवे ऎऩ्ऩुडैय तीर्न्द अबिप्पिरायम् ऎऩ्ऱु नसिगेदस् सॊल्लि निऱुत्तिऩाऩ्। इप्पडिच् चॊऩ्ऩ इवऩुडैय मऩ उऱुदियै उबनिषत् वियन्दु पाराट्टुगिऱदु उत्तरार्त्तत्तिऩाल्। कविक्कूऱ्ऱुप् पोल् इदुवुम्। यमऩ् मऩिदर्गळुक्कुक् किडैत्तऱ्कु अरिय पोगङ्गळ् पलवऱ्ऱैत् तरुवदागक् कूऱियदैक् केट्कुम्बोदु ऎप्पडिप्पट्टवरायिऩुम् मदिमयङ्गित् तऩ् कॊळ्गैयै विट्टु अवऱ्ऱैये वेण्डिप् पॆऱुवार्गळ्। आऩाल् नसिगेदस् सिऱुवऩायिऩुम् अदिसूक्ष्ममाऩ मुक्तात्म स्वरूबत्तैप्पऱ्ऱिये उबदेशिक्कुमाऱु केट्किऱाऩेयऩ्ऱि वेऱॊऩ्ऱैयुम् विरुम्बि वेण्डविल्लैये’ ऎऩ्ऱु।
नसिगेदस् ताऩ् केट्ट विषयत्तिऩ् मुक्कियत्वत्तै उणर्त्त, अन्द विषत्तै महत् ऎऩ्ऱुम्, साम्बराये ऎऩ्ऱुम्, ‘यस्मिन् विचिकित्सन्ति’ ऎऩ्ऱुम् विशेषणमिट्टुक् काट्टुगिऱाऩ्। इवऩ् केट्कुम् मुक्तात्म स्वरूबम् अणुवाऩबोदुम्, अदु ऎळिदिल् अऱिय मुडियादबडि अरिदाग इरुक्कुम् पॆरुमैयिऩाल् महत्ताग आगिऱदु। पॆरुमै पॆऱ्ऱदु ऎऩ्ऱबडि।
साम्पराये - परलोगसादऩमाऩ विषयत्तिल्, अदावदु मुक्तात्म स्वरूबत्तै अऱियुम् विषयत्तिल् ऎऩ्ऱबडि। आत्मस्वरूबत्तै उळ्ळबडि उणर्न्दाल्दाऩे परलोग सादऩमाऩ उबायत्तिले प्रव्रुत्ति उण्डागुम्। आगवे मुक्तात्म स्वरूबत्तै अऱिवदुम् परम्बरैयाग - परलोग सादऩमागिऱदु ऎऩ्ऱबडि।
‘योऽयं वरो गूढम् अनुप्रविष्टः नान्यं तस्मात् नचिकेताः वृणीते’ ऎऩ्ऱ उत्तरार्त्तम्, मुऩ्बु कूऱियदुबोल्, श्रुदियिऩ् - उबनिषत्तिऩ् वार्त्तैयागुम्।
‘तस्मादन्यं नचिकेता न वृणीते स्म’ इति श्रुतेर्वचनम् । ऎऩ्गिऱदु उबनिषत् पाष्यम्। इदैक् कॊण्डुदाऩ् इदु उबनिषत्तिऩ् कूऱ्ऱु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱप्पट्टदु।
शङ्गरबाष्यत्तिलुम् इन्द उत्तरार्त्तम् उबनिषत्तिऩ् वार्त्तै ऎऩ्ऱे कॊळ्ळप्पट्टुळ्ळदु।
‘अनित्यविषयं वरं नचिकेता न वृणीते मनसाऽपीति श्रुतेर्वचनमिति ।’ ऎऩ्ऱु। इरण्डु पाष्यङ्गळिलुम्, ‘श्रुतेर्वचनं’ ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळ् अमैन्दिरुप्पदै रसिक्क वेण्डुम्।
इन्दक् कडोबनिषत्तिऩ् पोक्कैक् कवऩिक्कुम्बोदु इन्द उत्तरार्त्तत्तैयुम् नसिगेदस्सिऩ् वाक्कियमागवे कॊळ्ळलाम्। इरण्डावदु वल्लियिल् नाऩ्गावदु मन्द्रत्तिल् यमऩ् नसिगेदस्सैप् पाराट्टुम्बोदु विद्याभीप्सिनं नचिकेतसं मन्ये’ ऎऩ्गिऱाऩ्। नसिगेदस् यमऩुक्कु मुऩ्बाग इरुक्किऱाऩ्। तऩक्कु मुऩ्ऩे - ऎदिरिले इरुप्पवऩैक् कुऱिप्पदऩाल् ‘त्वं’ ऎऩ् शप्तत्तैत्ताऩ् कैयाळ्वदु वऴक्कम्। अन्द मुऱैप्पडि ‘विद्याभीप्सिनं त्वां मन्ये’। उऩ्ऩै वित्यैयिऩ् तत्तुव ज्ञाऩत्तिल् विरुप्पम् उळ्ळवऩाग अऱिगिऱेऩ्’ ऎऩ्ऱु सॊल्ल वेण्डियिरुक्क, ‘नसिगेदस्सै वित्यैयिल् विरुप्पम् उळ्ळवऩाग अऱिगिऱेऩ् ‘विद्याभीप्सिनं नचिकेतसं मन्ये’ ऎऩ्ऱु पडर्क्कैयिल् सॊल्लुगिऱाऩ्। इन्द मुऱैयिल् ताऩ् नसिगेदस्सुम् तऩ्ऩै नाऩ् ‘अहं’ ऎऩ्ऱु कुऱिक्क वेण्डियिरुक्क, अव्वाऱु कुऱिक्कामल् ‘नचिकेताः’ ऎऩ्ऱ पॆयरालेये कुऱिप्पिडुगिऱाऩ्। इन्द नसिगेदस् मऱ्ऱ वरङ्गळै विरुम्बमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱदऩाल् मऱ्ऱ वरङ्गळिल् तऩक्कुच् चऱ्ऱुम् विरुप्पम् इल्लै। नाऩ् केट्टदैये ताऩ् विरुम्बिप्पॆऱुवेऩ् ऎऩ्ऱु तऩ् मिगुन्द विरुप्पत्तैक् काट्टुगिऱाऩ्। अप्पडि इन्द नसिगेदस् मऱ्ऱ वरत्तै विरुम्बिऩाल् नाऩ् नसिगेदस् आगमाट्टेऩ् ऎऩ्बदैयुम् कुऱित्तबडि।
श्री सक्करवर्त्ति तिरुमगऩुम् ‘अद्य रामस्य रामत्वं सर्वे पश्यन्तु’ रामऩ् रामऩाग इरुप्पदै यावरुम् काणट्टुम् ऎऩ्ऱु शबदम् कूऱुम्बोदु तऩ्ऩै रामऩ् ऎऩ्ऱ पॆयराल्, ताऩे कुऱित्तदु पोले इदुवुम्। इप्पडिच् चॊल्वदिल्दाऩ् शप्तस्वारस्यमुम् उळ्ळदु ऎऩ्ऱु, ताम् अरुळिय टिप्पणियिल् काट्टियुळ्ळार् श्री अबिनवदेशिगऩ्।
अत्वैदम् – म्रुत्युदेवऩे! ऎन्दप् पॆरियदाऩ परलोग विषयत्तिल् जऩङ्गळ् सम्शयिक्किऱार्गळो अदैप् पऱ्ऱि ऎङ्गळुक्कुक् कूऱियरुळुदल् वेण्डुम्, ऎळिदिल् पुत्तिक्कु ऎट्टाददाय् मऱैन्दुळ्ळ विषयत्तैप्पऱ्ऱिय वरत्तैयऩ्ऱि वेऱॊऩ्ऱैयुम् नसिगेदस् विरुम्बविल्लै।
त्वैदम् – यमदर्मराजरे! ‘माबॆरुम् श्रेयस्साऩ मोक्षत्तिल् इन्द प्रह्मम् ऎऩ्ऱ विष्णु नियामगराग इरुक्किऱारा? इल्लैया? ऎऩ्ऱु ऎवऩ् विषयत्तिल् सन्देहप्पडुगिऩ्ऱऩरो, अन्दप् पगवाऩिऩ् स्वरूबत्तैये नमक्कुक् कूऱियरुळ्वीराग। मेल् उबनिषत् कूऱुम् वाक्कियम्। ऎन्द वरम् रहस्यमाग इरुक्किऱदो अदैयेदाऩ् नसिगेदस् वेण्डुगिऱाऩ्। अदैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ ऎन्द वरत्तैयुम् वेण्डविल्लै।
कडोबनिषत् सारम् मुदल् अत्तियायम् मुदल् वल्लि मुऱ्ऱिऱ्ऱु।