प्रजापतिर्वावेदमग्र आसीत् ।
सोऽकामयत बहु स्यां प्रजायेय भूमानं गच्छेयमिति ।
स तपोऽतप्यत ।
स एतं व्यूढछन्दसं द्वादशाहं यज्ञमपश्यत् ।
तमाहरत् ।
तेनायजत ।
तं व्यौहत् ।
यद्व्यौहदङ्गान्येव तद्व्यौहत् ।
तस्य यानि शरीराण्यासंस्ता एवेमा मर्त्यः प्रजा अभवन् ।
अथात्मा मनोमयस्समभवत् ।
तस्य मनश्शरीरं प्राणा अभि समविशन् ।
स व्यूढ इवासीत् ।
स देवानब्रवीत्शरीरं म इच्छतेति ।
कथं त इच्छाम इति ।
समूढछन्दसा द्वादशाहेन याजयतेति ।
तथेति ।
तं समूढछन्दसा द्वादशाहनायाजयन् ।
तद्यत्समौहन्नङ्गान्येवास्य तत्समौहन् ३३९