साष्टाभिरेवाक्षरैः प्रथममहरतनुत । एकादशभिर्द्वितीयं । द्वादशभिस्तृतीयम् ।
अक्षरमेव त्र्यक्षरं पर्यशिष्यत ।
तदेवोत्तरं त्र्यहमनुव्यदधात् ।
सैतं पृष्ठ्यं षडहमतनुत ।
सैतं पृष्ठ्यंषडहं तत्वैक्षत केन न्विमं तृतीयं त्र्यहं तन्वियेति ।
स्वात्मानमेवापश्यद् । यो न्वाव मेऽसावात्मा सोऽयम् ।
हन्तैनमात्मन एवाधि तनवा इति ।
साष्टाभिरेवाक्षरैस्सप्तममहरतनुतैकादशभिरष्टमं । द्वादशभिर्नवमम् ।
अथ यदक्षरं पर्यशिष्यत तदेवैतद्द्वादशाहस्य दशममहरभवत् ।
सैषा श्रान्ता विकृष्टाशये वाग्यज्ञमूहिषी कालिलिमत्ता यथा सिंही वा विजाता स्याद्व्याघ्री वा शिंशुमारी वैवम् ।
तां यदेतर्हि प्रत्यक्षमालभेरन्व्याप्तमस्या आपद्येरन् ।
यद्यु वा सा इयुरेतस्मात्सर्वस्मादियुः ।
तामेतां परोक्षमनुष्टुभं कुर्वन्ति ३२७