वाग्वै यज्ञं ससृजाना साशनायत्सापिपासत् ।
तां देवा अर्वाग्यज्ञाहुत्यातितर्पयिषन् ।
तां नातर्पयन् ।
तामर्वाक्सोमाहुतिहविर्यज्ञैरतितर्पयिषन् ।
तां नैवातर्पयन् ।
त एतं व्यूढच्छन्दसं द्वादशाहं यज्ञमपश्यन् ।
तमाहरन् ।
तेनायजन्त ।
तत एनां छन्दांसि भूतां प्रार्जन् ।
ता अन्यान्यस्यै भागाय धेनुपरिसारमतृप्यन् ।
तस्मात्पशवोऽन्योन्यस्य भागाय धेनुपरिसारं तृप्यन्ति ।
सातृप्यत् ।
स य एवमेतां वाचश्च छन्दसां च तृप्तिं वेद टृप्यत्यात्मना तृप्यत्यस्य प्रजा ।
देवा वै दे । विश्वान्देवरथेषु युक्त्वेमाल्ँ लोकानभ्यारोहन् ।
छन्दांसि वाव देवाश्वा । स्तोमा देवरथाः ३१३