द्वादशाहेन वै देवा ऊर्ध्वा स्वर्गं लोकमायन् ।
तानसुरा रक्षांस्यन्वसचन्त ते छन्दांसि पश्चात्तान्यकुर्वत ।
तान्यभिविच्छिदान्ययुक्ष्वक्षरेष्वश्रयन्त ।
तत एतानि नाच्यावयन् ।
तस्मादयुज स्तोमा वीर्यावत्तराः ।
तेषामेषा त्रिष्टुम्निष्कुर्यादपराजयेताम् ।
पराजितं वा एतच्छन्दः ।
पराजित एवैतच्छन्दसि यज्ञस्यान्ततः प्रतितिष्ठति ।
तास्त्रयस्त्रिंशदक्षरा भवन्ति ।
त्रयस्त्रिंशद्वै सर्वा देवताः ।
सर्वास्वेवैतद्देवतासु यज्ञस्यान्ततः प्रतितिष्ठन्ति ।
स ता विराजो लोमशा भवन्त्यन्नं वै विराड् विराज एवान्नाद्यस्यावरुद्ध्यै ।
ता आग्नेय्यो भवन्ति ।
मुखं मुख्यमेवैतदुद्गातात्मानं च यजमानं च करोति ।
मुख्यो हाग्र्योऽन्नाद श्रेष्ठ स्वानां भवति य एवं वेद ३००