अभये ह खलु वा एष दीक्षतेऽभये यजतेऽभय उत्तिष्ठति य एवं विद्वानेताभि ऋग्भि स्तुते ।
तामेतां परोक्षमनुष्टुभं कुर्वन्ति ।
यत्प्रत्यक्षमनुष्टुभं कुर्युः परां परावतं यजमाना गच्छेयुर् । न प्रतितिष्ठेयुः ।
तद्यत्परोक्षमनुष्टुभं कुर्वन्ति प्रतिष्ठित्यै ।
तासु श्यावाश्वमुक्तब्राह्मणम् ।
तद्वाङ्निधनं भवति ।
तदाहुर्यन्ति वा एते तृतीयसवनाद्ये यज्ञायज्ञीयं मध्यन्दिनमभि प्रत्याहरन्तीति ।
तद्यद्वाङ्निधनं भवति । तेनैव यज्ञायज्ञीयस्य रूपान्न यन्ति । तेन तृतीयसवनान्न यन्ति ।
तस्मादु हैतत्सामैतस्मादह्नो नान्तरित्यम् ।
सूर्यस्येव रश्मयो द्रा वयित्नव
इति सूर्यवतीर्भवन्ति रक्षसामेवापहत्यै ।
मत्सरासः प्रसुपस्साकमीरते ।
तन्तुं ततं परि सर्गास आशवो नेन्द्रा दृते पवते धाम किं चन
इति न हीन्द्रा दृते पवते धाम किं चन ।
उपो मतिः पृच्यते सिच्यते मध्वित्युप वा अयमद्य लोक उपश्व इममेवैतेन लोकमनु प्रजायन्तेऽस्मिन्नेवैतल्लोके पशून्प्रतिष्ठापयन्ति ।
उक्षा मिमाति प्रति यन्ति धेनवो देवस्य देवीरुप यन्ति निष्कृतम् ।
अत्यक्रमीदर्जुनं वारमव्ययमत्कं न निक्तं परि सोमो अव्यत
इति परिवतीर्भवन्त्यन्तस्य रूपम् ।
अन्तो ह्येतदहः २९८