२८४

अथाभीकम् ।

देवा वा अकामयन्ताभीकं नश्शिरमाप उपस्पृशेयुरिति ।

त एतत्सामापश्यन् ।

तेनास्तुवत ।

ततो वै तानभीकं शिवमाप उपास्पृशन् ।

तदाभीकस्याभीकत्वम् ।

अभीकं ह वा एनं शिवमाप उपस्पृशन्ति य एवं वेद ।

ऋषयो वै तपस्तेपाना अशोचन् ।

तेऽकामयन्ताभीकं नश्शिवमाप उपस्पृशेयुरिति ।

त एतत्सामापश्यन् ।

तेनास्तुवत ।

ततो वै तानभीकेऽभ्यवर्षत् ।

तद्वेवाभीकस्याभीकत्वम् ।

तदापो वै शान्तिः ।

शुशुचाना इवैते तेपाना इव भवन्ति य एतदहरागच्छन्ति ।

तद्यदत्राभीकं भवति शुच एवापहत्यै ।

तद्वा आभीकमिति कवत्प्राजापत्यं सामाह्नो रूपेण समृद्धम् ।

यत्र वा अहारूपेण समर्धयन्ति सं तत्रर्ध्यते ।

समस्मा ऋध्यते य एवं वेद २८४