तासु श्रुधीयम् ।
प्रजापतिर्यज्ञमसृजत ।
तं देवेभ्यः प्रायच्छत् ।
स क्षयाद्विभ्यत्प्राद्र वत् ।
ते देवा अकामयन्त शृणुयान्न इति ।
त एतत्सामापश्यन् ।
तेनैनं श्रोधियेत्यन्वह्वयन् ।
सोऽशृणोत् ।
तमब्रुवन्नभि न आवर्तस्वेति ।
क्षयाद्वै बिभमीति ।
नेत्यब्रुवन् ।
तस्मै वै मे श्रद्धां कुरुतेति ।
तस्मै श्रोधियेत्येव श्रद्धामकुर्वन् ।
तमेह्या इत्येव न्यह्वयन्त ।
ततो वै तेभ्यो यज्ञो नोदक्रामत् ।
तत एवानुपावर्तत ।
उक्त्रान्त इवैतर्हि यज्ञो भवति नवमेऽहन् ।
तद्यदत्र श्रुधीयं भवति । समेवैनमेतेन यज्ञं निह्वयन्ते ।
तस्माच्छ्रोधियेत्येव प्रथमायां कुर्याच्छ्रोधेमेत्युत्तरयोः ।
अथो यस्मै जीवातुं कामयेत । तमेतनैव निह्वयेत २७४