२७२

अथ साध्रं सिद्ध्या एव ।

तन्मध्येनिधनं भवति प्रतिष्ठायै ।

समुद्रं वा एतेनारम्भणं प्रप्लवन्ते य आर्भवं पवमानमुपयन्ति ।

तद्यन्मध्येनिधनं भवति प्रतिष्ठित्या एव ।

देवा वा अकामयन्त कृतङ्कृतं नस्सिध्येदिति ।

त एतत्सामापश्यन् ।

तेनास्तुवत ।

ततो वै तेषां कृतङ्कृतमसिध्यत् ।

कृतङ्कृतं नस्सिध्येदिति सत्रमासते ।

कृतङ्कृतं हैवैभ्यस्सिध्यति ।

यद्वेवैषामेतेन साम्ना कृतङ्कृतमसिध्यत्तस्मात्साध्रमित्याख्यआयते ।

सध्रिर्वैरूपः पशुकामस्तपोऽतप्यत ।

स एतत्साम्पआश्यत् ।

तेनास्तुत ।

स एतामिळामुपैत् ।

पशवो वा इळा ।

ततो वै स पशूनवारुन्द्ध ।

तदेतत्पशव्यं साम ।

अव पशून्रुन्द्धे बहुपशुर्भवति य एवं वेद ।

यदु सध्रिर्वैरूपोऽपश्यत्तस्मात्साध्रमित्याख्यायते २७२