अथ यद्वाहिष्ठीयम् ।
अग्निर्वै देवेभ्यो हव्यं नवमादह्नो दशममहरभ्यतिवोढुं नाकामयत ।
ते देवा अकामयन्ताति न इदमग्निर्हव्यं वहेदिति ।
त एतत्सामापश्यन् ।
तेनैनमस्तुवन्यद्वाहिष्ठं तदग्नये बृहदर्च विभावसो ।
महिषीव त्वद्र यिस्त्वद्वाजा उदीरते
तव द्युमन्तो अर्चयो ग्रावेवोच्यते बृहत् ।
उतो ते तन्यतुर्यथा स्वानो अर्त त्मना दिवः
एवो अग्निं वसूयवस्सहसानं ववन्दिम ।
स नो विश्वा अति द्विषः पर्षन्नावेव सुक्रतुः
इति ।
यथा नावातिपारयेदेवमेवैभ्य एतदग्निर्हव्यं नवमादह्नो दशममहरभ्यत्यपारयत् ।
एष ह वा एतदतिपारयितुमर्हति ।
तद्यदत्र यद्वाहिष्ठीयं भवति यज्ञस्यैव सन्तत्यै ।
समस्मै यज्ञस्तायते तस्याग्निर्हव्यं पारयति य एवं वेद ।
तदूर्ध्वेळं भवति बृहतो रूपं बार्हतेऽहन् ।
तेन वै रूपसमृद्धम् २६९