अथ यशः ।
यशसा वै देवा यशोऽभवन् ।
यशोऽसामेति सत्रमासते ।
यश एव भवन्ति ।
तच्छ्रीर्वै यशः ।
अश्नुते श्रियं य एवं वेद ।
तदु सप्तत्रिंशदक्षराणधनं भवति ।
षट्त्रिंशदक्षरा वै बृहती ।
बृहती स्वर्गो लोकः ।
असावादित्यस्सप्तत्रिंशः ।
एतस्मिन्नेव तत्स्वर्गे लोकेऽन्ततः प्रतितिष्ठन्ति ।
तस्यो एतां कल्याणीमाशिषमन्तत आशासत
आयुर्विश्वायुर्विश्वं विश्वमायुरशीमही
ति ।
तयैवैतत्समृध्योदृचमश्नुवते ।
अथ शुल्कः ।
शुल्केन वै देवाश्शुल्कोऽभवन् ।
शुल्कोऽसामेति सत्रमासते ।
शुल्क एव भवन्ति ।
तच्छ्रीर्वै शुल्कः ।
अश्नुते श्रियं य एवं वेद ।
तद्वेवाचक्षत आश्वमिति ।
देवा वै स्वर्गकामास्तपोऽतप्यन्त ।
त एतत्सामापश्यन् ।
तेनास्तुवत ।
ततो वै ते स्वर्गं लोकमाश्नुवत ।
तदेतत्स्वर्ग्यं साम ।
अश्नुते स्वर्गं लोकं य एवं वेद ।
अथ भर्गः ।
भर्गेण वै देवा भर्गोऽभवन् ।
भर्गोऽसामेति सत्रमासते ।
भर्ग एव भवन्ति ।
तच्छ्रीर्वै भर्गः ।
अश्नुते श्रियं य एवं वेद ।
अथाभिशवमुभयाभीशुतायै ।
यथा हैकाभीशुना यायादेवं तद्यदन्यतरद् । अथ यथोभयाभीशुना यायादेवं तद्यदुभे ।
एताभ्यां वै द्वादशरात्रोऽरिष्टस्सङ्गृहीत एति ।
अरिष्टेन सङ्गृहीतेन द्वादशरात्रेण पाप्मानं तरति श्रियमश्नुते य एवं वेद २५८