प्र मित्रयोर्वरुणयोर्
इति मैत्रावरुणं भवति ।
स्तोमो न एतु शूष्यः ।
नमस्वांस्तुविजातयोः
इति जनद्वत् ।
नवममेवैतेनाहः प्रजनयन्ति ।
या धारयन्त देवा
इति धृत्यै ।
अन्तमिव ह्येतर्हि गच्छन्ति । छान्दोमेभ्यो नेत्पराञ्चोऽतिपद्यामहा इति ।
सुदक्षा दक्षपितरा ।
असुर्याय प्रमहसा
ता नः स्तिपा तनूपा वरुणा जरितॄणाम् ।
मित्र साधयतं धियः
इति सिद्ध्या एव ।
महं इन्द्रो य ओजसे
त्यैन्द्रं भवति ।
महद्ध्येतदहर्यदष्टाचत्वारिंशम् ।
पर्जन्यो वृष्टिमं इव ।
स्तोमैर्वत्सस्य वावृधे
इति वृद्धं ह्येतदहः ।
कण्वा इन्द्रं यदक्रत स्तोमैर्यज्ञस्य साधनम्
इति सिद्ध्या एव ।
प्रजामृतस्य पिप्रत इति जनद्वत् ।
नवमादेवैतदह्नो दशममहः प्रजनयन्ति ।
नवमाद्वा एतदह्नः प्रजातं यद्दशममहः ।
यद्द्वितीयस्याह्न षन्द्रा ग्नं तदैन्द्रा ग्नं बार्हतम् ।
बार्हतं ह्येतदहः ।
समयीन्याज्यानि भवन्ति ।
नानाग्रामाविव ह वा एतौ यत्पृष्ठ्यश्च षडहश्छन्दोमाश्च ।
स यथा नानाग्रामौ मित्राणि व्यतिषज्याभय आसीयातां तादृक्तद्यत्समयीन्याज्यानि भवन्ति ।
असमयीनि हैके कुर्वन्ति ।
तस्मात्समयीन्येव कार्याणि अष्टाचत्वारिंश स्तोमो भवति ।
अष्टाचत्वारिंशदक्षरा वै जगती ।
पशवो जगती ।
पशवश्छन्दोमाः ।
पशुष्वेवैतज्जगत्यां प्रतितिष्ठन्तो यन्ति २४४