२४२

दशर्चं भवति दशाक्षरा विराट् ।

अन्नं विराड् विराज एवान्नाद्यस्यावरुद्ध्यै ।

अष्टर्चं भवति ।

अष्टाचत्वारिंशमेवैवैतेन स्तोममभिवदति ।

अथो अष्टाक्षरा वै गायत्र्यष्टाशफाः पशवः ।

पशवश्छन्दोमाः पशूनामेवावरुद्ध्यै ।

इन्द्रो वै वृत्रमहन् ।

तं वृत्रं जघ्निवांसमेभ्यो लोकेभ्यस्सर्वाणि भूतान्यन्ववदन्नेष वीर । एष वृत्रहति ।

वीर्यमेवास्मिंस्तदभिपूर्वमदधुः ।

वीर्यमिव वा एष चक्रिवान्भवति वृत्रमिव जघ्निवान्य एतदहरागच्छति ।

तद्यदेष इति भव त वीर्यमेवास्मिंस्तदभिपूर्वं दधति ।

तदाहुरृतुमान्पृष्ठ्यष्षडहोऽनृतवश्छन्दोमाः ।

अनृताविव वा एते प्रतिष्ठिता यच्छन्दोमा इति ।

तद्यदेतानि पञ्चर्च षडृचानि भवन्ति तेनैवर्तुमन्तश्छन्दोमाः क्रियन्ते ।

स वानुत्तमष्षडृचो भवति ।

यदा वै प्रत्यक्षं भवत्यथैष इत्याचक्षते । यदा परोक्षमथ स इति ।

परोक्षमिवैते यन्ति य एतदहरागच्छन्ति ।

तस्मात्स वानुत्तमष्षडृचो भवति येन प्रयन्ति ।

तेनोद्यन्ति ।

अष्टाचत्वारिंश स्तोमो भवति ।

अष्टाचत्वारिंशदक्षरा वै जगती ।

पशवो जगती ।

पशवश्छन्दोमाः ।

पशुष्वेवैतज्जगत्यां प्रतितिष्ठन्तो यन्ति २४२