तास्वैषिरं वायोरार्षेयम् ।
वायुर्वा इषिरः ।
यद्वै सत्रिणां सत्रे विनश्यते तदेभ्यो वायुरपिरोहयति ।
प्राणो वै वायुः ।
प्राण एवैभ्यस्तद्भिषज्यति ।
भेषजमेवैतेन प्रायश्चित्तिं कुर्वत ।
प्राणा शिशुर्महीनाम्
इति पशुरूपमेवैतदुपगच्छन्ति ।
पशूनां वै शिशुर्भवति ।
तासु त्रैतमुक्तब्राह्मणम् ।
अभी नो वाजसातमम्
इत्यभीति भवति रथन्तरस्य रूपम् ।
राथन्तरमेतदहः ।
रयिमर्ष शतस्पृहम् ।
इन्दो महस्रभर्णसं तुविद्युम्नं विभासहमिति ।
यद्वै शतवत्सहस्रवत्तच्छन्दोमानां रूपम् ।
पशवो वै छन्दोमाः ।
परि स्य स्वानो अक्षरदिन्दुरव्ये मदच्युत
इति मद्वतीर्भवन्ति ।
अभिपूर्वमेवैतत्तृतीयसवने रसं मदं दधति ।
वयं ते अस्य राधसो वसोर्वसो पुरुस्पृहः ।
नि नेदिष्ठतमा इष स्याम सुम्ने ते अध्रिगो
इति गोमतीः पशुमतीर्भवन्ति । पशूनामेवावरुद्ध्यै ।
पशवो हि छन्दोमाः ।
तासु गौरिवीतमुक्तब्राह्मणम् २२७