अथ मार्गीयवं पदनिधनं राथन्तरम् ।
तस्माद्रा थन्तरेऽहन्क्रियते ।
मृगयुर्वै देवोऽकामयतोभयेषां पशूनामैश्वर्यमाधिपत्यं गच्छेयं ये च ग्राम्या ये चारण्या इति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
ततो वै स उभयेषां पशूनामैश्वर्यमाधिपत्यमगच्छद्ये च ग्राम्या ये चारण्याः ।
ततो ह स्म वै तस्मै मृगो मृगमानयति ।
तदेतत्पशव्यं साम ।
उभयेषां पशूनामैश्वर्यमाधिपत्यं गच्छति ये च ग्राम्या ये चारण्या य एवं वेद ।
एष ह वाव स देवो मृगयुः ।
न हास्यैष पशूनभिमन्यते य एवं वेद ।
यदु मृगयुर्देवोऽपश्यत्तस्मान्मार्गीयवमित्याख्यायते २१२