यदद्य सूर उदित
इति मैत्रावरुणं भवति ।
यदिति रथन्तरस्य रूपम् ।
राथन्तरमेतदहः ।
अनागा मित्रो अर्यमा ।
सुवाति सविता भगः
सुप्रावीरस्तु स क्षयः प्र नु यामन्सुदानवः ।
यो नो अंहोऽतिपिप्रति
इत्यतिहायन् ।
उत स्वराजो अदितिरदब्धस्य ब्रतस्य ये ।
महो राजान ईशते
इति महद्ध्येतदहर्यच्चतुश्चत्वारिंशम् ।
तमिन्द्रं वाजयामसी
त्यैन्द्रं भवति ।
महे वृत्राय हन्तव
इति घ्नद्वत् ।
एतद्वै यजमानम्य स्वं स्तोत्रं यद्ब्रह्मणः ।
स्व एव तदायतने यजमानस्य सर्वं पाप्मानं घ्नन्ति ।
स वृषा वृषभो भुवद्
इति वृषण्वद्भवति ।
वृषण्वद्वै त्रिष्टुभो रूपम् ।
त्रैष्टुभमेतदहः ।
इन्द्र स्स दामने कृत ओजिष्टस्स बले हित
इति ।
एतेन वै तृतीयेन त्र्यहेण देवा ऊर्ध्वा स्वर्गं लोकमायन् ।
स एषामसङ्गृहीतो वीवाह्वलत् ।
तस्मिन्निन्द्र स्स दामने कृत ओजिष्ठस्स बले हित इत्येव बलमदधुः ।
गिरा वज्रो न सम्भृत
इत्येवैनं समभरन् ।
सबलो अनपच्युत
इत्येवैनं सबलमकुर्वन् ।
तं संस्कृत्य तेन स्वर्गं लोकमायन् ।
तद्यदेतदाज्यं भवति स्वर्गम्यैव लोकस्य समष्ट्यै ।
यत्प्रथमस्याह्न षन्द्रा ग्नं तदैन्द्रा ग्नं राथन्तरम् ।
राथन्तरं ह्येतदहः ।
समैन्याज्यानि भवन्ति ।
नानाग्रामाविव ह वा एतौ यत्पृष्ठ्यस्य षडहश्छन्दोमाश्च ।
स यथा नानाग्रामो मित्राणि व्यतिषज्याभय आसीयातां तादृक्तद्यत्समैन्याज्यानि भवन्ति ।
असमैनि हैक कुर्वन्ति ।
तस्मात्समैन्येव कार्याणि ।
चतुश्चत्वारिंश स्तोमो भवति ।
चतुश्चत्वारिंशदक्षरा वै त्रिष्टुप् ।
इन्द्रि यं वीर्यं त्रिष्टुप् ।
इन्द्रि य एवैतद्वीर्ये प्रतितिष्ठन्तो यन्ति २०८