स यथा प्रीहितावीजं परिचते वासस्ता वासो निधनानिमं परिधत्त एवमेव तद्देवा अन्त्याभिरयातयाम्नीभिस्तनूभिरग्नेर्वैश्वानरस्य तन्वं व्यायन् ।
तथो एवैतर्हि वियन्ति ।
सर्वाणि वा अग्निष्टोमे संस्थिते ।
षडुक्थान्युत्क्रामन्ति ।
तान्येतस्मिन्षडहे संस्थित उत्क्रामन्ति ।
तान्येतस्मिन्नेवाग्नेय आज्ये पुनर्युज्यन्ते ।
मूर्धानं दिवो अरतिं पृथिव्या
इति द्यावापृथिवीयमेवैतेन युज्यते ।
वैश्वानरम्
इति वैश्वानरीयमेवैतेन युज्यते ।
ऋत आ जातमग्निम्
इति जातवेदसीयमेवैतेन युज्यते ।
कविं सम्राजमतिथिं जनानाम्
इति मरुत्वतीय-निष्केवल्ये एवैतेन युज्येते ।
आसन्ना पात्रं जनयन्त देवा
इत्याज्यप्र-उगे एवैतेन युज्येते ।
एवमेतान्युक्थानि पुनर्युज्यन्ते ।
अर्वाङ्ह्येष त्रियहस्तायते ।
तस्मान्मूर्धानं दिवो अरतिं पृथिव्या इति भवति ।
असौ वै दिवो मूर्धेयमरतिः पृथिव्यै १७९