त्रयो वैश्वानरा अतिरात्रा अतिरात्रा द्वादशाहे कार्या इत्याहुः ।
प्राणः प्रथमो वैश्वानरोऽपानो द्वितीयो । व्यानस्तृतीयः ।
वाग्वा एषा प्रतता यद्द्वादशाहः ।
तां त्वयि विच्छिन्द्युः ।
तां हार्यलः काहोळिरुपेयाय त्र्यनीका विजित्येति ।
तमु ह ब्राह्मण उवाचानुष्ठ्या प्राणानुपागात् ।
वि वाचमच्छैत्सीदिति ।
तस्य ह तत्कुलं व्येव चिच्छिन्द्युः ।
तां हार्यलः काहोळिरुपेयाय त्र्यनीका विजित्येति ।
तमु ह ब्राह्मण उवाचानुष्ठ्या प्राणानुपागात् ।
वि वाचमच्छैत्सीदिति ।
तस्य ह तत्कुलं व्येव चिच्छिदे ।
ज्योक्तु हैव जिजीव ।
तदु ह पश्चेवानुसन्ताययाञ्चक्रे ।
मूर्धानं दिवो अरतिः पृथिव्या
इत्येवंरूपेण वैश्वानरः कार्यः ।
तन्न वाचं विछिनत्ति । नाग्निं वैश्वानरमन्तरेतीति ।
प्र वश्शुक्राय भानवे भरध्वम्
इति प्रवती कार्याः ।
प्रणिनीषेण्यं वा एतदहः ।
प्रेति गायत्र्यै रूपम् ।
गायत्र्या एवैतद्रू पेण प्रयन्ति ।
भूयांसि रूपाण्यपराध्यन्त ।
इतराण्येव भूयांसि रूपाणि ।
यन्
मूर्धानं दिवो अरतिं पृथिव्या
इत्याह द्यावापृथिवीयो वातिरात्रोऽतिरात्र एवैतेन रूपेण क्रियते ।
वैश्वानरमृत आ जातमग्निम्
इत्यग्निरेव वैश्वानरः प्रत्यक्षं भवति ।
कविं सम्राजमतिथिं जनानाम्
इति माध्यन्दिनं सवनम् ।
आसन्ना पात्रं जनयन्त देवा
इति षष्ठस्याह्नस्तृतीयसवनम्प्रत्युपगच्छन्ति १७७