१६५

तासु श्नौष्टम् ।

एतेन वा अग्निर्वैश्वानरो दीदाय ।

दीदयामेति सत्रमासते ।

दीदयन्त्येवैनमेतेन ।

अथ ह वा अग्निर्वैश्वानर इत्थमेवास यथेमेऽङ्गाराः ।

सोऽकामयत श्नुष्टयो मे जायेरन्नचर्य इति ।

स एतत्सामापश्यत् ।

तेनास्तुत ।

ततो वै तस्य श्नुष्टयोऽर्चयोऽजायन्त ।

एते ह वा अस्य श्नुष्टयो यदर्चयः ।

तेजो वा अस्य तद्ब्रह्मवर्चसमजायत ।

तेजस्वी ब्रह्मवर्चसी श्नुष्टिमान्भवति य एवं वेद ।

तदु निषिद्धमिव भवत्यन्तस्य रूपम् ।

अन्तो ह्येतदहः ।

तद्यथा वा अदोऽनयनं यन्तमेहीह मात्रैरित्यनुह्वयेदेवमेवैतेन स्तोमा आप्ता अन्ततोऽनुह्वयन्ति १६५