परि स्वानो गिरिष्ठा
इत्यार्भवस्य पवमानस्य परिवतीर्गायत्र्यो भवन्त्यन्तस्य रूपम् ।
अन्तो ह्येतदहः ।
पवित्रे सोमो अक्षरत् ।
मदेषु सर्वधा असि
इति मद्वतीर्भवन्ति ।
रसो वै मदः ।
धीतमिवैतद्यत्तृतीयसवनम् ।
तद्यदेता मद्वतीर्भवन्ति रसमेवास्मिन्नेतद्दधत्यैवैनदेतेन प्याययन्ति ।
त्वं विप्रस्त्वं कविर्
इति त्वमिति भवति बृहतो रूपम् ।
बार्हतमेतदहः ।
मधु प्र जातमन्धसा ।
मदेषु सर्वधा असि
त्वे विश्वे सजोषसः
इति विश्ववतीर्भवन्ति ।
वैश्वदेवं ह्येतदहः ।
देवासः पीतिमाशत ।
मदेषु सर्वधा असि
इत्युपरिष्टादुदर्कं दधति ।
रसो वै षष्ठमहस् । तस्यानतिनेदाय ।
तासु गायत्रमुक्तब्राह्मणम् ।
अथ त्रीणि वैदन्वतानि ।
शर्यातो वै मानवः प्राच्यां स्थल्यामयजत ।
तं हर्षयो याजयाञ्चक्रुः ।
तदुभये देवमनुष्यास्सोमं समपिबन् ।
तदुभयैर्देवमनुष्यैरुत्तमं सोमस्सम्पीतः ।
तस्मिंश्च्यवनो भार्गवोऽश्विभ्यां ग्रहमगृह्णात् ।
तमिन्द्र श्चमसमवागृह्णात्कोऽयमज्ञातश्चमसः प्रचरतीति ।
तस्य विदन्वान्भार्गवः प्रत्यहन् । कस्तं चमसं मीमांसितुमर्हति यं वयं प्रयच्छेमेति १५९