१३२

तासु सञ्जयम् ।

देवासुरा वा एषु लोकेष्वस्पर्धन्त ।

अस्मिन्भुवने ते देवा अकामयन्त समिमाल्ँ लोकाञ्जयेम जयेमासुरान्स्पर्धां भ्रातृव्यानिति ।

त एतत्सामापश्यन् ।

तेनास्तुवत ।

तेनेमाल्ँ लोकान्समजयन्न् । अजयन्स्पर्धां भ्रातृव्यानसुरान् ।

तद्यदिमाल्ँ लोकान्समजयंस्तत्सञ्जयस्य सञ्जयत्वम् ।

समिमाल्ँ लोकाञ्जयति । जयति स्पर्धां द्विषन्तं भ्रातृव्यं । य एवं वेद ।

तदु पाङ्क्तं । पाङ्क्तेऽहन्क्रियते पाङ्क्ता वै पशवः ।

पशव एतदहः पशूनामेवावरुद्ध्यै ।

तद्वेवाचक्षते द्विहिङ्कारं वामदेव्यमिति ।

पशवो वै सिमाः । पशवो रेवतयः । पशवो द्विहिङ्कारं वामदेव्यम् ।

पशुमन्त एव भवन्त्येनेन तुष्टुवानाः ।

अथो यदेवैतस्मिन्नहन्नूर्ध्वं शक्वरीभ्यः क्रूरमिव क्रियते तदेवैताभ्यां हिङ्काराभ्यां शमयन्ति ।

अथ सौमित्रं भ्रातृव्यहा सेन्द्रं साम ।

हन्ति द्विषन्तं भ्रातृव्यमास्येन्द्रो हवं गच्छति य एवं वेद १३२