तासु च्यावनम् ।
च्यवनो वै भार्गवो वास्तुपस्य ब्राह्मणमवेत् ।
स पुत्रानब्रवीद्वास्तुपस्य वै ब्राह्मणं वेद ।
तं मा वास्तौ निधाय त्रिः पुनःप्रयाणं प्रयातेति ।
तेऽब्रुवन्न शक्ष्याम । आक्रोशनवन्तो भविष्यामः ।
पितरमहासिषुरिति नो वक्ष्यन्तीति ।
नेति होवाच । तेन वै यूयं वसीयांसो भविष्यथ । तेनो एव मम पुनर्युवताया आशा ।
हित्वैव मा प्रयातेति तानज्ञापयत् ।
तं सरस्वत्यै शैशवे निधाय त्रिः पुनःप्रयाणं प्रायन् ।
सोऽकामयत वास्तौ हीनः पुनर्युवा स्यां । कुमारीं जायां विन्देय । सहस्रेण यजेयेति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत १२०