असाव्यंशुर्मदाये
त्यसावीति सिमानां रूपम् ।
अप्सु दक्षो गिरिष्ठाः ।
श्येनो न योनिमासदत्
शुभ्रमन्धो देववातमप्सु धौतं नृभिस्सुतम् ।
इत्यप्सुमतीर्भवन्ति ।
आपो ह्येतदहः ।
स्वदन्ति गावः पयोभिः
आदीमश्वं न हेतारमशूशुभन्नमृताय ।
इति गोमतीः पशुमतीर्भवन्ति पशूनामेवावरुद्ध्यै ।
पशवो ह्येतदहः ।
मधो रसं सधमाद
इति मद्वतीर्भवन्ति ।
रसो वै मदः ।
धीतमिवैतद्यत्तृतीयसवनम् ।
तद्यदेता मद्वतीर्भवन्ति रसमेवास्मिन्नेतद्दधति ।
षवैनदेतेन प्याययन्ति ।
तासु गायत्रमुक्तब्राह्मणम् ।
अथ सन्तनि ।
वाग्वा एषा प्रतता यद्द्वादशाहः ।
तां सन्तनिनैव सन्तन्वन्ति ।
प्राणा ह खलु वै सन्तनयः ।
प्राणैर्वाक्सन्तता ।
तद्यत्सन्तनि भवति प्राणानामेव सन्तत्यै । वाचं प्राणैस्सन्तनवामेति ।
इमे वै लोकास्सन्तनय । इम उ लोका महानाम्नयः ।
तद्यत्सन्तनि भवत्येषामेव लोकानां सन्तत्यै ।
समस्मा इमे लोकास्तायन्ते य एवं वेद ।
अभि द्युम्नं बृहद्यश
इत्यभीति भवति रथन्तरस्य रूपम् ।
राथन्तरमेतदहः ।
जिन्वन्गविष्टये धिय
इद्गोमतीः पशुमतीर्भवन्ति पशूनामेवावरुद्ध्यै ।
पशवो ह्येतदहः ११९