११८

आपो वै देवानां पत्नय आसन् ।

ता मिथुनमैच्छन्त ।

तासां वायुः पृष्ठे व्यवर्तत ।

ता गर्भमदधत ।

ता देवा अब्रुवन्सृजध्वमिति ।

ता रथनरं प्रथमेऽहन्नसृजन्त ।

तद्र थघोषोऽन्वसृज्यत ।

तस्माद्र थन्तरस्य स्तोत्रे रथघोषं कुर्वन्ति ।

ता अब्रुवन्सृजध्वमेवेति ।

ता बृहद्द्वितीयेऽहन्नसृजन्त ।

तत्पर्जन्यस्य घोषोऽन्वसृज्यत ।

तस्माद्बृहत स्तोत्रे दुन्दुभीनुद्वादयन्ति ।

वर्षुकः पर्जन्यो भवति ।

ता अब्रुवन्सृजध्वमेवेति ।

ता वैरूपं तृतीयेऽहन्नसृजन्त ।

तद्ग्रामघोषोऽन्वसृज्यत ।

तस्माद्वैरूपस्य स्तोत्रे ग्रामघोषं कुर्वन्ति ।

ता अब्रुवन्सृजध्वमेवेति ।

ता वैराजं चतुर्थेऽहन्नसृजन्त ।

तदग्नेर्घोषोऽन्वसृज्यत ।

तस्माद्वैराजस्य स्तोत्रेऽग्निं मन्थन्ति ।

ता अब्रुवन्सृजध्वमेवेति ।

ताश्शाक्वरं पञ्चमेऽहन्नसृजन्त ।

तदपां घोषोऽन्यसृज्यत ।

तस्माच्छाक्वरस्य स्तोत्रेऽप उपनिधाय स्तुवन्ति ।

ता अब्रुवन्सृजध्वमेवेति ।

ता रैवतं षष्ठेऽहन्नसृजन्त ।

तत्पशुघोषोऽन्वसृज्यत ।

तस्माद्रै वतस्य स्तोत्रे पशुघोषं कुर्वन्ति । वत्सान्मातृभिस्संवाशयन्ति ।

ता अब्रुवन्सृजध्वमेवेति ।

एतावद्वावेत्यब्रुवन् ।

तदेते ह वा आसामैन्द्रा घोषा वदन्ति ।

अस्मिन्नैन्द्रा घोषास्सर्वा अस्मिन्पुण्या वाचो वदन्ति य एवं वेद ।

ते देवा वामदेव्यमेव योनिं परिगृह्योर्ध्वा उदागाहन्त ।

तदेतस्य पृष्ठ्यस्य षडहस्य मध्ये ह मायं न्यदधुः ।

तद्यानि ह वै स्तुतानि सामानि पश्चात्वं तेषां वामदेव्यम् । अथ यान्यस्तुतानि पुरस्त्वं तेषाम् ।

यो वै ग्रामस्य श्रेष्ठी बलिष्ठो भवति तेन पश्चात्वेन तेन पुरस्त्वेन यन्ति ।

अरिष्टेन यज्ञेन यजते य एवं वेद ।

एतस्माद्ध वा इदं युग्यौ न समवहनौ वहतोऽन्यतर एव वहीयान्भवति ।

तस्माद्वामदेव्यं पृष्ठम् ।

पृष्ठं हि प्रतिवहतीति ।

क्ळ्प्तिर्वा एषा शान्तिर्वा एषा प्रतिष्ठा वा एषैष वाव यज्ञो यद्वामदेव्यम् ।

तस्माद्येन येनाह्ना स्तुवन्ति तत्तदनुसर्पति कल्पयच्छमयत् ११८