अथ मानवं पदनिधनं राथन्तरम् ।
तस्माद्रा थन्तरेऽहन्क्रियते ।
मनुर्वा अकामयत बहुः प्रजया पशुभिः प्रजायेय । मानवीः प्रजास्सृजेयेति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
ततो वै स बहुः प्रजया पशुभिः प्राजायत ।
ता इमा मानवीः प्रजाः ।
बहुरेव प्रजया पशुभिः प्रजायते य एवं वेद ।
अथो आहुस्ता एवास्य प्रजास्सृष्टा रक्षांस्यजिघांसन्निति ।
सोऽकामयताप रक्षांसि हनीयेति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
नि त्वामग्ने मनुर्दधे ज्योतिर्जनाय शश्वते ।
दीदेथ कण्व ऋतजात उक्षितो यं नमस्यन्ति कृष्टयः
त्वेषासो अग्नेरमवन्तो अर्चयो भीमासो न प्रतीतये ।
रक्षस्विनस्सदमिद्यातुमावतो विश्वं समत्रिणं दह
एवासां रक्षांस्यपाहन्निति ।
तदु रक्षसामपहतिः ।
अप रक्षः पाप्मानं हते य एवं वेद ९८