इन्द्रो वै सिमा नासघ्नोत् ।
सोऽकामयत सिमास्सघ्नुयामिति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
ततो वै स सिमा असघ्नोत् ।
तद्यदेतत्साम भवति । सिमानामेव सग्ध्यै ।
तस्य त्रिः प्रस्तौति । सकृत्प्रतिहरति । त्रिर्निधनमुपयन्ति ।
तत्सप्त सम्पयन्ते ।
सप्तपदा वै शक्वर्यः ।
शाक्वराः पशवः ।
पच्छो वावैनांस्तद्दाधार ।
पशवश्शक्वर्यः ।
यण्वसन्तनि पुरस्ताद्भवति । सन्तन्युपरिष्टात् । पशूनामेव परिगृहीत्यै ।
स यथा वागरया वा रज्ज्वा वा व्रजं परितनुयादेवमेवैतत्पशून्परिगृह्णीतेऽपरावापाय ।
नास्य वित्तं परोप्यते य एवं वेद ।
आपो वै शक्वर्यः ।
यण्वसन्तनि पुरस्ताद्भवति । सन्तन्युपरिष्टाद् । अपामेव परिगृहीत्यै ।
तस्मादापः परिगृहीता स्यन्दन्ते ।
कूले ह खलु वा एतेऽपाम् ।
यद्ध वा एते न स्यातामोध इदं सर्वं निर्मृज्य यथापां वार्त्रं दिह्यात्तादृगेवैतदनिर्मार्गाय ।
तस्यैतस्य यण्वसन्तनिनो मध्य इळामुपेत्याध्यर्धामिळामुपरिष्टादुपयन्ति । प्रत्यक्षं शक्वरीणां रूपं शाक्वरेऽहन् ।
तेन वै रूपसमृद्धम् ९२