अर्षा सोम द्युमत्तम
इति माध्यन्दिनस्य पवमानस्यार्षण्वतीर्गायत्र्यो भवन्ति ।
अर्षेति रथन्तरस्य रूपम् ।
राथन्तरमेतदहः ।
अभि द्रो णानि रोरुवद्
इत्यभीति भवति रथन्तरस्यो एव रूपम् ।
अप्सा इन्द्रा य वायव
इत्यप्सुमतीर्भवन्ति ।
आपो ह्येतदहः ।
वरुणाय मरुद्भ्य इति मरुत्वातीर्भवन्ति ।
मरुत्वद्वै मध्यन्दिनस्य रूपम् ।
मध्यन्दिनस्यैवैतद्रू पान्न यन्ति ।
इषं तोकाय नो दधदस्मभ्यं सोम विश्वत
इति विश्ववतीर्भवन्ति ।
वैश्वदेवं ह्येतदहः ।
आ पवस्व सहस्रिणम्
इति सहस्ररूपं महानाम्नीनामुपगच्छन्ति ।
पशवो हि महानाम्नयः ।
तासु गायत्रमुक्तब्राह्मणम् ।
अथ यण्वसन्तनि ।
पञ्चमाद्वै देवा अह्नष्षष्ठमहर्निरमिमत ।
छिद्र मिव वै पञ्चममहः ।
यद्यण्वसन्तनिना माध्यन्दिनस्य पवमानमुखे स्तुवन्ति अह्न एव सन्तत्या अह्नोऽछिद्र तायै ।
प्रतितिष्ठति य एवं वेद ।
प्रजापतिः पशूनसृजत ।
तेऽस्मात्सृष्टा अप क्रामन् ।
सोऽकामयतात्मन्पशून्यच्छेयमिति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनात्मन्पशूनयच्छत् ।
यदात्मन्पशूनयच्छत्तद्यण्वस्य यण्वत्वम् ।
प्रजापतिरेष यदुद्गाता ।
स यण्वेनैवात्मन्पशून्यच्छते ।
एतद्विषुवत्को वै द्वादशाहो यत्पञ्चममहः ।
य । न्वसन्तनि पुरुस्ताद्भवति । सन्तन्युपरिष्टात् ।
यण्वसन्तनिनैव पूर्वं त्र्यहं सन्तन्वन्ति । सन्तनिनोत्तरम् ९१