अथ चतुर्णिधनमाङ्गिरसं चतुर्थस्याह्नो रुपम् ।
अथो तेनैव चत्वार्यहानि कल्पन्ते ।
अङ्गिरसः पशुकामा स्वर्गकामास्तपोऽतप्यन्त ।
त एतत्सामापश्यन् ।
तेनास्तुवत ।
त एतां मध्य इळामुपेत्य स्वर्युपरिष्टादुपायन् ।
पशवो वा इळा स्वर्गो लोक स्वः ।
पशुषु वाव ते तदास्थाय स्वर्गं लोकमगच्छन् ।
तदेतत्पशव्यं स्वर्ग्यं साम ।
अव पशून्रुन्द्धे गच्छति स्वर्गं लोकं य एवं वेद ।
यद्वाङ्गिरसोऽपश्यंस्तस्माच्चतुर्णिधनमाङ्गिरसमित्याख्यायते ।
अथैना भवन्ति
पुनानो अक्रमीदभी
त्यभ्यतिक्रान्तिनीः ।
पराञ्चो ह्येतदिमाल्ँ लोकानभ्यतिक्रामन्ति ।
आदित्यलोकमेवाभीमे वै लोकाः ।
एष पूर्वस्त्र्यहः ।
आदित्यलोक एव चतुर्थमहः ।
तमेवैतदभ्यतिक्रामन्ति ।
आ योनिसरुणो रुहद्
इति योनिमतीर्भवन्ति ।
योनेर्वै प्रजाः पशवः प्रजायन्ते ।
जनद्वदेतस्य वैराजस्याह्नो रूपम् ।
गमदिन्द्रो वृषा सुत
इति वृषण्वतीर्भवन्ति बृहतो रूपम् ।
बार्हतमेतदहः ।
नू नो रयिं महामिन्द्रो ऽस्यभ्यं सोम विश्वत
इति विश्ववतीर्भवन्ति ।
वैश्वदेवं ह्येतदहः ।
आ पवस्व सहस्रिणम्
इति सहस्ररूपं विराजमुपगच्छन्ति ।
वैराजं ह्येतदहः ।
तदाहुर्यन्ति वा एते त्रिष्टुभः पवमानन्ताद्ये गायत्रीष्वन्त्यं कुर्वन्तीति ।
वृषण्वतीर्भवन्ति ।
वृषण्वद्वै त्रिष्टुभो रूपम् ।
तेन त्रिष्टुभः पवमानान्तान्न यन्ति ।
तासु सत्रासाहीयमुक्तब्राह्मणम् ।
तदुक्थसाम भवति पशवो वा उक्थानि पशूनामेवावरुद्ध्यै ।
तदाहुरुक्थसाम सत्पवमाने क्रियते कस्मात्तदिति ।
प्रातस्सवनभाजनं प्रथममहर् । माध्यन्दिनभाजनं द्वितीयं । तृतीयसवनभाजनं तृतीयम् ।
अथैतदुक्थभाजनम् ।
तद्यदत्र सत्रासाहीयं क्रियते तेनैनदुक्थेभ्यो त च्यावयन्ति ।
तदेनत्स्वेनायतनेन समृद्धयन्ति ।
तेनैभ्यस्समृद्धेन स्वायां जनतायामर्धुकं भवति ।
अथो पशवो वा उक्थान्य् । आत्मा मध्यन्दिनः ।
तद्यत्सत्रासाहीयं मध्यन्दिनमभि प्रत्याहरन्त्यात्मन्नेवैतत्पशून्प्रतिष्ठापयन्ति ६९