०६०

दिवश्चित्रं न तन्यतुं ज्योतिर्वैश्वानरं बृहद्

इति बृहतो रूपमुपगच्छन्ति ।

बार्हतं ह्येतदहः ।

पवमानस्य ते रसः । पवमान रसस्तवे

ति समानमनुतुदति वैराजरूपम् ।

अनुतुन्नं हि वैराजस्य रूपम् ।

प्र यद्गावो न भूर्णय

इति प्रायणीयरूपमेवैतदुपगच्छन्ति ।

प्रायणीयं ह्येतदहः ।

त्वेषा अयासो अक्रमुर्घ्नन्तः कृष्णामप त्वचम्

इति पाप्मा वै कृष्णा त्वक् ।

तामेवैतेनापघ्नते ।

सुवितस्य वनामहे अति सेतुं दुराय्यम्

इति पूर्वो ह वै त्रियहस्सेतुर्दुराय्यस्तमेवैतेनातिर्तरन्ति ।

शृण्वे वृष्टेरिव स्वनः पवमानस्य शुष्मिणः ।

चरन्ति विद्युतो दिवि

इति बृहतो रूपमुपगच्छन्ति ।

बार्हतं ह्येतदहः ।

आ पवस्व महीमिषं गोमदिन्दो हिरण्यवत् ।

अश्ववत्सोम वीरवत्

इति गोमतीः पशुमतीर्भवन्ति पशूनामेवावरुद्ध्यै ।

पवस्व विश्वचर्षण आ मही रोदसी पृणा ।

उषास्सूर्यो न रश्मिभिः

इति सूर्यवतीर्भवन्ति ।

सौर्यं ह्येतदहरेकविंशं प्रतिष्ठा वैराजम् ।

परि नश्शर्मयन्त्या धारया सोम विश्वतः ।

सरा रसेव विष्टपमिति परिवतीर्भवन्त्यन्तस्य रूपम् ।

अन्तो ह्येतदहः ।

आशुरर्ष बृहन्मते परि प्रियेण धाम्ना ।

यत्र देवा इति ब्रुवन्

परिष्कृण्वन्ननिष्कृतम्

अयं स यो दिवस्परि

इति परिपरीति भवत्यन्तस्य रूपम् ।

अन्तो वा अनुष्टुप्छन्दसाम् ।

आनुष्टुभमेतदहः ६०