तासु माधुच्छन्दसम् ।
मधुच्छन्दा वै वैश्वामित्रोऽकामयताग्र्यो मुख्यो ब्रह्मवर्चसी स्यामिति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
ततो वै सोऽग्र्यो मुख्यो ब्रह्मवर्चस्यभवत् ।
अग्र्या मुख्या ब्रह्मवर्चसिनोऽसामेति सत्रमासते ।
अग्र्या एव मुख्या ब्रह्मवर्चसिनो भवन्ति ।
यदु मधुच्छन्दा वैश्वामित्रोऽपश्यत्तस्मान्माधुच्छन्दसमित्याख्यायते ।
तदैळमच्छावाकसाम भवति ।
पशवो वा इळा ।
पशुष्वेवैतत्प्रतितिष्ठन्ति २७