वासिष्ठं तु कार्यतरमाहुः ।
क्षत्रमेतद्यत्पार्थं । क्षत्रमेतद्यत्सोमसामनी । क्षत्रमेतदहः । क्षत्रं तेन यदैन्द्रं । क्षत्रं तेन यत्त्रैष्टुभं । क्षत्रं तेन यद्बार्हतं । क्षत्रं तेन यत्पञ्चदशस्तोमः ।
एकधैव क्षत्रं भवति ।
तद्यत्पुरस्ताद्यौक्ताश्वं भवति वासिष्ठमुपरिष्टादृषिसामनी ब्रह्मण एव स विवधतायै ।
ब्रह्म क्षत्रेण समद्याम्यसदिति ।
वसिष्ठो वै जीतो हतपुत्रोऽकामयत बहुः प्रजया पशुभिः प्रजायेयेति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
ततो वै स बहुः प्रजया पशुभिः प्राजायत ।
तदेतत्प्रजननं साम ।
बहुः प्रजया पशुभिः प्रजायते य एवं वेद ।
यदु वसिष्ठोऽपश्यत्तस्माद्वासिष्ठमित्याख्यायते ।
अथ बृहत् ।
वर्ष्म वै बृहत् ।
वर्ष्मण्येवैतत्प्रतितिष्ठन्तो यन्ति ।
अथ वामदेव्यम् ।
पशवो वै वामदेव्यम् ।
पशुमन्त एव भवन्त्येनेन तुष्टुवानाः ।
अथ श्यैतं । साम्नोर्विवाहो यज्ञस्य सन्ततिः ।
एकं वावाहस्तद्यत्
त्वामिदा ह्यो नर
इति भवति ।
तेनैव द्वितीयमहः क्रियते २६