स ओ इ ज्वरेत्येव निधनमुपैत् ।
ततो वै स श्रद्धामुपहवमविन्दत ।
श्रद्धां विन्दामहा इति सत्रमासते ।
श्रद्धामेव विन्दन्ते ।
एतद्ध वै वाचस्सत्यं यद्
ओ इ ज्वरे
ति ।
ज्वरेतीव ह वै चाचस्सत्यम् ।
सत्येन वै स तद्वाचश्श्रद्धामुपहवमविन्दत ।
श्रद्धानीयो भवति । विन्दत उपहवं य एवं वेद ।
तदु प्रजनिष्णु पशव्यं साम ।
ओ इ ज्वरे
ति निधनं भवति ।
अज्यत इति पशुं प्रवीयमाणमाहुः ।
अज्वरा हास्य पशवः प्रजनिष्णवो भवन्ति य एवं वेद ।
यदु युक्ताश्वोऽपश्यत्तस्माद्यौक्ताश्वमित्याख्यायते ।
पुनानस्सोम धारये
त्युभयरूपा बृहती भवति ।
एषा ह वा उभे सामनी उद्ययाम ।
तस्मादेतां कुर्वन्त्येव बृहत्साम्नः कुर्वन्ति रथन्तरसाम्नः ।
तासु सोमसामनी परिष्टोभवती बार्हते ।
तस्माद्बार्हतेऽहनि क्रियेते ।
वृषा वै सोमो । वृषेन्द्र । षन्द्र मेतदहः ।
क्षत्रं वै सोमः । क्षत्रमिन्द्र । षन्द्र मेतदहः ।
रेतो वै सोमः प्रजननमेतदहः ।
तद्यदेते सामनी एतस्मिन्नहनि क्रियेते प्रजनन एवैतद्रे तस्सिच्यते ।
अनुष्ठ्यास्य रेतस्सिक्तं प्रजापते य एवं वेद ।
ऊर्ध्वेळमन्यद्भवति बृहतो रूपं बार्हतेऽहन् ।
बार्हतमन्यत्त्रिणिधनं माध्यन्दिनस्य रूपं पवमानस्य धृत्यै ।
यदु सोमो राजाऽपश्यत्तस्मात्सोमसामनी इत्याख्यायेते ।
वृषा शोणो अभिकनिक्रदद्गा
इति वृषण्वतीर्भवन्ति ।
बार्हतं वा एतदहस्त्रैष्टुभं क्षत्रस्य रूपम् २४