शाक्त्यास्तरसपुरोडाशास्सत्रमासत ।
स गौरिवीतिश्शाक्त्यो मृगमहन् ।
तं तार्क्ष्यस्सुपर्ण उपरिष्टादभ्यवापतत् ।
तस्मा उपप्रत्यधत्त ।
तमब्रवीद् ऋषे । मा मेऽस्थः ।
श्वस्तनं ते वक्ष्यामि ।
अद्य वाव त्वं वेत्थ न श्व इति ।
तस्मा एतद्गौरिवीतमब्रवीत् ।
ततो वै स श्वस्तनमपश्यत् ।
तत्प्रजा वै श्वस्तनं पशव श्वस्तनं स्वर्गो लोक श्वस्तनम् ।
तद्यद्गौरिवीतं भवति । एतस्यैव सर्वस्यावरुद्ध्या एतस्योपाप्त्यै ।
वाचो वै रसोऽत्यक्षरत् ।
तद्गौरिवीतमभवत् । यदन्वहं गौरिवीतं भवति । अन्वहमेवैतद्वाचो रसं दधतो यन्ति ।
ये गौरिवीतमहीनेऽवसृजेयुस्तान्ब्रूयादश्वस्तना अप्रजसो भविष्यथेति ।
अश्वस्तना हैवाप्रजसो भवन्ति १८